Kpł 1

Wysłuchaj całego rozdziału (mp3)

Kpł 1,1 וַיִּקְרָא אֶל־מֹשֶׁה וַיְדַבֵּר יהוה אֵלָיו מֵאֹהֶל מוֹעֵד לֵאמֹר׃

Kpł 1,1 waj jiq ra el - mo sze wa je daB Ber jhwh(a do naj) e law me o hel mo ed le mor

Kpł 1,1 wayyiqrä´ ´el-möšè wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´ëläyw më´öºhel mô`ëd lë´mör

Kpł 1,1 Pan wezwał Mojżesza i tak powiedział do niego z Namiotu Spotkania:

Kpł 1,2 דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם אָדָם כִּי־יַקְרִיב מִכֶּם קָרְבָּן לַיהוה מִן־הַבְּהֵמָה מִן־הַבָּקָר וּמִן־הַצֹּאן תַּקְרִיבוּ אֶת־קָרְבַּנְכֶם׃

Kpł 1,2 DaB Ber el - Be ne jis ra el we a mar Ta a le hem a dam Ki - jaq riw miK Kem qor Ban ljhwh(la do naj) min - haB Be he ma min - haB Ba qar u min - hac con Taq ri wu et - qor Ban chem

Kpł 1,2 DaBBër ´el-Bünê yiSrä´ël wü´ämarTä ´álëhem ´ädäm Kî|-yaqrîb miKKem qorBän lyhwh(la|´dönäy) min-haBBühëmâ min-haBBäqär ûmin-haccö´n Taqrîºbû ´et-qorBankem

Kpł 1,2 Mów do Izraelitów i powiedz im: Jeśli kto z was zechce złożyć dar z bydląt dla Pana, niech złoży go albo z cielców, albo z mniejszego bydła.

Kpł 1,3 אִם־עֹלָה קָרְבָּנוֹ מִן־הַבָּקָר זָכָר תָּמִים יַקְרִיבֶנּוּ אֶל־פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד יַקְרִיב אֹתוֹ לִרְצֹנוֹ לִפְנֵי יהוה׃

Kpł 1,3 im - o la qor Ba no min - haB Ba qar za char Ta mim jaq ri wen nu el - Pe taH o hel mo ed jaq riw o to lir co no lif ne jhwh(a do naj)

Kpł 1,3 ´im-`ölâ qorBänô min-haBBäqär zäkär Tämîm yaqrîbeºnnû ´el-PeºtaH ´öºhel mô`ëd yaqrîb ´ötô lircönô lipnê yhwh(´ädönäy)

Kpł 1,3 Jeżeli chce złożyć na ofiarę całopalną dar z bydła, niech weźmie samca bez skazy i przyprowadzi go przed wejście do Namiotu Spotkania, aby Pan przyjął go łaskawie.

Kpł 1,4 וְסָמַךְ יָדוֹ עַל רֹאשׁ הָעֹלָה וְנִרְצָה לוֹ לְכַפֵּר עָלָיו׃

Kpł 1,4 we sa mach ja do al rosz ha o la we nir ca lo le chaP Per a law

Kpł 1,4 wüsämak yädô `al rö´š hä`ölâ wünircâ lô lükaPPër `äläyw

Kpł 1,4 Położy rękę na głowie żertwy, aby była przyjęta jako przebłaganie za niego

Kpł 1,5 וְשָׁחַט אֶת־בֶּן הַבָּקָר לִפְנֵי יהוה וְהִקְרִיבוּ בְּנֵי אַהֲרֹן הַכֹּהֲנִים אֶת־הַדָּם וְזָרְקוּ אֶת־הַדָּם עַל־הַמִּזְבֵּחַ סָבִיב אֲשֶׁר־פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד׃

Kpł 1,5 we sza Hat et - Ben haB Ba qar lif ne jhwh(a do naj) we hiq ri wu Be ne a ha ron haK Ko ha nim et - haD Dam we zar qu et - haD Dam al - ham miz Be aH sa wiw a szer - Pe taH o hel mo ed

Kpł 1,5 wüšäHa† ´et-Ben haBBäqär lipnê yhwh(´ädönäy) wühiqrîbû Bünê ´ahárön ha|KKö|hánîm ´et-haDDäm wüzärqû ´et-haDDäm `al-hammizBëªH säbîb ´ášer-PeºtaH ´öºhel mô`ëd

Kpł 1,5 Potem zabije młodego cielca przed Panem, a kapłani, synowie Aarona, ofiarują krew, to jest pokropią nią dokoła ołtarz stojący przed wejściem do Namiotu Spotkania.

Kpł 1,6 וְהִפְשִׁיט אֶת־הָעֹלָה וְנִתַּח אֹתָהּ לִנְתָחֶיהָ׃

Kpł 1,6 we hif szit et - ha o la we niT TaH o ta lin ta He ha

Kpł 1,6 wühipšî† ´et-hä`ölâ wüniTTaH ´ötäh lintäHÊºhä

Kpł 1,6 Następnie obedrze żertwę ze skóry i podzieli ją na części.

Kpł 1,7 וְנָתְנוּ בְּנֵי אַהֲרֹן הַכֹּהֵן אֵשׁ עַל־הַמִּזְבֵּחַ וְעָרְכוּ עֵצִים עַל־הָאֵשׁ׃

Kpł 1,7 we nat nu Be ne a ha ron haK Ko hen esz al - ham miz Be aH we ar chu e cim al - ha esz

Kpł 1,7 wünätnû Bünê ´ahárön haKKöhën ´ëš `al-hammizBëªH wü`ärkû `ëcîm `al-hä´ëš

Kpł 1,7 Kapłani, synowie Aarona, przyniosą ogień na ołtarz i ułożą drwa na ogniu.

Kpł 1,8 וְעָרְכוּ בְּנֵי אַהֲרֹן הַכֹּהֲנִים אֵת הַנְּתָחִים אֶת־הָרֹאשׁ וְאֶת־הַפָּדֶר עַל־הָעֵצִים אֲשֶׁר עַל־הָאֵשׁ אֲשֶׁר עַל־הַמִּזְבֵּחַ׃

Kpł 1,8 we ar chu Be ne a ha ron haK Ko ha nim et han ne ta Him et - ha rosz we et - haP Pa der al - ha e cim a szer al - ha esz a szer al - ham miz Be aH

Kpł 1,8 wü`ärkû Bünê ´ahárön haKKöºhánîºm ´ët hannütäHîm ´et-härö´š wü´et-haPPäºder `al-hä`ëcîm ´ášer `al-hä´ëš ´ášer `al-hammizBëªH

Kpł 1,8 Potem kapłani, synowie Aarona, ułożą części wraz z głową i tłuszczem na drwach leżących na ogniu na ołtarzu.

Kpł 1,9 וְקִרְבּוֹ וּכְרָעָיו יִרְחַץ בַּמָּיִם וְהִקְטִיר הַכֹּהֵן אֶת־הַכֹּל הַמִּזְבֵּחָה עֹלָה אִשֵּׁה רֵיחַ־נִיחוֹחַ לַיהוה׃

Kpł 1,9 we qir Bo u che ra aw jir Hac Bam ma jim we hiq tir haK Ko hen et - haK Kol ham miz Be Ha o la isz sze re aH - ni Ho aH ljhwh(la do naj) s

Kpł 1,9 wüqirBô ûkürä`äyw yirHac Bammäºyim wühiq†îr haKKöhën ´et-haKKöl hammizBëºHâ `ölâ ´iššË rê|ªH-nîHôªH lyhwh(la|´dönäy) s

Kpł 1,9 Wnętrzności i nogi zwierzęcia będą obmyte wodą. Kapłan zamieni to wszystko w dym na ołtarzu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.

Kpł 1,10 וְאִם־מִן־הַצֹּאן קָרְבָּנוֹ מִן־הַכְּשָׂבִים אוֹ מִן־הָעִזִּים לְעֹלָה זָכָר תָּמִים יַקְרִיבֶנּוּ׃

Kpł 1,10 we im - min - hac con qor Ba no min - haK Ke sa wim o min - ha iz zim le o la za char Ta mim jaq ri wen nu

Kpł 1,10 wü´im-min-haccö´n qorBänô min-haKKüSäbîm ´ô min-hä`izzîm lü`ölâ zäkär Tämîm yaqrîbeºnnû

Kpł 1,10 Jeżeli zaś kto chce złożyć na ofiarę całopalną dar z trzody, z baranków lub koziołków, niech weźmie samca bez skazy.

Kpł 1,11 וְשָׁחַט אֹתוֹ עַל יֶרֶךְ הַמִּזְבֵּחַ צָפֹנָה לִפְנֵי יהוה וְזָרְקוּ בְּנֵי אַהֲרֹן הַכֹּהֲנִים אֶת־דָּמוֹ עַל־הַמִּזְבֵּחַ סָבִיב׃

Kpł 1,11 we sza Hat o to al je rech ham miz Be aH ca fo na lif ne jhwh(a do naj) we zar qu Be ne a ha ron haK Ko ha nim et - Da mo al - ham miz Be aH sa wiw

Kpł 1,11 wüšäHa† ´ötô `al yeºrek hammizBëªH cäpöºnâ lipnê yhwh(´ädönäy) wüzärqû Bünê ´ahárön haKKöhánîm ´et-Dämô `al-hammizBëªH säbîb

Kpł 1,11 Będzie on zabity po północnej stronie ołtarza, przed Panem, a kapłani, synowie Aarona, pokropią krwią Jego ołtarz dokoła.

Kpł 1,12 וְנִתַּח אֹתוֹ לִנְתָחָיו וְאֶת־רֹאשׁוֹ וְאֶת־פִּדְרוֹ וְעָרַךְ הַכֹּהֵן אֹתָם עַל־הָעֵצִים אֲשֶׁר עַל־הָאֵשׁ אֲשֶׁר עַל־הַמִּזְבֵּחַ׃

Kpł 1,12 we niT TaH o to lin ta Haw we et - ro szo we et - Pid ro we a rach haK Ko hen o tam al - ha e cim a szer al - ha esz a szer al - ham miz Be aH

Kpł 1,12 wüniTTaH ´ötô lintäHäyw wü´et-rö´šô wü´et-Pidrô wü`ärak haKKöhën ´ötäm `al-hä|`ëcîm ´ášer `al-hä´ëš ´ášer `al-hammizBëªH

Kpł 1,12 Potem podzielą go na części. Kapłan ułoży je wraz z głową i tłuszczem na drwach leżących na ogniu, na ołtarzu.

Kpł 1,13 וְהַקֶּרֶב וְהַכְּרָעַיִם יִרְחַץ בַּמָּיִם וְהִקְרִיב הַכֹּהֵן אֶת־הַכֹּל וְהִקְטִיר הַמִּזְבֵּחָה עֹלָה הוּא אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהוה׃

Kpł 1,13 we haq qe rew we haK Ke ra a jim jir Hac Bam ma jim we hiq riw haK Ko hen et - haK Kol we hiq tir ham miz Be Ha o la hu isz sze re aH ni Ho aH ljhwh(la do naj) P

Kpł 1,13 wühaqqeºreb wühaKKürä`aºyim yirHac Bammäºyim wühiqrîb haKKöhën ´et-haKKöl wühiq†îr hammizBëºHâ `ölâ hû´ ´iššË rêªH nîHöªH lyhwh(la´dönäy) P

Kpł 1,13 Wnętrzności i nogi zwierzęcia będą obmyte wodą. Kapłan złoży w ofierze to wszystko i zamieni w dym na ołtarzu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.

Kpł 1,14 וְאִם מִן־הָעוֹף עֹלָה קָרְבָּנוֹ לַיהוה וְהִקְרִיב מִן־הַתֹּרִים אוֹ מִן־בְּנֵי הַיּוֹנָה אֶת־קָרְבָּנוֹ׃

Kpł 1,14 we im min - ha of o la qor Ba no ljhwh(la do naj) we hiq riw min - haT To rim o min - Be ne haj jo na et - qor Ba no

Kpł 1,14 wü´ìm min-hä`ôp `ölâ qorBänô lyhwh(la|´dönäy) wühiqrîb min-haTTörîm ´ô min-Bünê hayyônâ ´et-qorBänô

Kpł 1,14 A jeżeli kto chce złożyć w darze ptaka jako całopalenie dla Pana, niech złoży w darze synogarlicę lub młodego gołębia.

Kpł 1,15 וְהִקְרִיבוֹ הַכֹּהֵן אֶל־הַמִּזְבֵּחַ וּמָלַק אֶת־רֹאשׁוֹ וְהִקְטִיר הַמִּזְבֵּחָה וְנִמְצָה דָמוֹ עַל קִיר הַמִּזְבֵּחַ׃

Kpł 1,15 we hiq ri wo haK Ko hen el - ham miz Be aH u ma laq et - ro szo we hiq tir ham miz Be Ha we nim ca da mo al qir ham miz Be aH

Kpł 1,15 wühiqrîbô haKKöhën ´el-hammizBëªH ûmälaq ´et-rö´šô wühiq†îr hammizBëºHâ wünimcâ dämô `al qîr hammizBëªH

Kpł 1,15 Kapłan przyniesie go do ołtarza, złamie mu główkę i zamieni go w dym na ołtarzu. Krew jego wyciśnie na ścianę ołtarza.

Kpł 1,16 וְהֵסִיר אֶת־מֻרְאָתוֹ בְּנֹצָתָהּ וְהִשְׁלִיךְ אֹתָהּ אֵצֶל הַמִּזְבֵּחַ קֵדְמָה אֶל־מְקוֹם הַדָּשֶׁן׃

Kpł 1,16 we he sir et - mu ra to Be no ca ta we hisz lich o ta e cel ham miz Be aH qed ma el - me qom haD Da szen

Kpł 1,16 wühësîr ´et-mur´ätô Bünöcätäh wühišlîk ´ötäh ´ëºcel hammizBëªH qëºdmâ ´el-müqôm haDDäºšen

Kpł 1,16 Potem oddzieli wole jego wraz z piórami i wyrzuci je na popielisko, na wschód od ołtarza.

Kpł 1,17 וְשִׁסַּע אֹתוֹ בִכְנָפָיו לֹא יַבְדִּיל וְהִקְטִיר אֹתוֹ הַכֹּהֵן הַמִּזְבֵּחָה עַל־הָעֵצִים אֲשֶׁר עַל־הָאֵשׁ עֹלָה הוּא אִשֵּׁה רֵיחַ נִיחֹחַ לַיהוה׃

Kpł 1,17 we szis sa o to wich na faw lo jaw Dil we hiq tir o to haK Ko hen ham miz Be Ha al - ha e cim a szer al - ha esz o la hu isz sze re aH ni Ho aH ljhwh(la do naj) s

Kpł 1,17 wüšissa` ´ötô biknäpäyw lö´ yabDîl wühiq†îr ´ötô haKKöhën hammizBëºHâ `al-hä`ëcîm ´ášer `al-hä´ëš `ölâ hû´ ´iššË rêªH nîHöªH lyhwh(la´dönäy) s

Kpł 1,17 Następnie kapłan naderwie jego skrzydła, jednak nie oddzielając ich całkowicie, i zamieni w dym na ołtarzu, na drwach leżących na ogniu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.