Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Kp³  7,1 וְזֹאת תּוֹרַת הָאָשָׁם קֹדֶשׁ קָדָשִׁים הוּא׃                                      
Kp³  7,1 we zot To rat ha a szam qo desz qo da szim hu                                      
Kp³  7,1 wüzö´t Tôrat hä´äšäm qöºdeš qo|däšîm hû´                                      
Kp³  7,1 Oto prawo odnosz¹ce siê do ofiary zadoœæuczynienia: jest ona rzecz¹ bardzo œwiêt¹.                                          
Kp³  7,2 בִּמְקוֹם אֲשֶׁר יִשְׁחֲטוּ אֶת־הָעֹלָה יִשְׁחֲטוּ אֶת־הָאָשָׁם וְאֶת־דָּמוֹ יִזְרֹק עַל־הַמִּזְבֵּחַ סָבִיב׃                              
Kp³  7,2 Bim qom a szer jisz Ha tu et - ha o la jisz Ha tu et - ha a szam we et - Da mo jiz roq al - ham miz Be aH sa wiw                              
Kp³  7,2 Bimqôm ´ášer yišHá†û ´et-häº`ölâ yišHá†û ´et-hä´äšäm wü´et-Dämô yizröq `al-hammizBëªH säbîb                              
Kp³  7,2 Na tym samym miejscu, na którym bêd¹ zabijaæ ofiarê ca³opaln¹, bêd¹ tak¿e zabijaæ ofiarê zadoœæuczynienia. Krew jej wylej¹ doko³a o³tarza,                                      
Kp³  7,3 וְאֵת כָּל־חֶלְבּוֹ יַקְרִיב מִמֶּנּוּ אֵת הָאַלְיָה וְאֶת־הַחֵלֶב הַמְכַסֶּה אֶת־הַקֶּרֶב׃                                
Kp³  7,3 we et Kol - Hel Bo jaq riw mim men nu et ha al ja we et - ha He lew ha me chas se et - haq qe rew                                
Kp³  7,3 wü´ët Kol-HelBô yaqrîb mimmeºnnû ´ët hä|´alyâ wü´et-haHëºleb ha|mükassè ´et-haqqeºreb                                
Kp³  7,3 ale ca³y jej t³uszcz bêdzie z³o¿ony w ofierze: ogon, t³uszcz, który okrywa wnêtrznoœci,                                          
Kp³  7,4 וְאֵת שְׁתֵּי הַכְּלָיֹת וְאֶת־הַחֵלֶב אֲשֶׁר עֲלֵיהֶן אֲשֶׁר עַל־הַכְּסָלִים וְאֶת־הַיֹּתֶרֶת עַל־הַכָּבֵד עַל־הַכְּלָיֹת יְסִירֶנָּה׃                          
Kp³  7,4 we et szTe haK Ke la jot we et - ha He lew a szer a le hen a szer al - haK Ke sa lim we et - haj jo te ret al - haK Ka wed al - haK Ke la jot je si ren na                          
Kp³  7,4 wü´ët šTê haKKüläyöt wü´et-haHëºleb ´ášer `álêhen ´ášer `al-haKKüsälîm wü´et-hayyöteºret `al-haKKäbëd `al-haKKüläyöt yüsîreºnnâ                          
Kp³  7,4 obie nerki i t³uszcz, który jest na nich, który siêga a¿ do lêdŸwi, a tak¿e p³at t³uszczu na w¹trobie - przy nerkach bêdzie oddzielony.                                      
Kp³  7,5 וְהִקְטִיר אֹתָם הַכֹּהֵן הַמִּזְבֵּחָה אִשֶּׁה לַיהוה אָשָׁם הוּא׃                                  
Kp³  7,5 we hiq tir o tam haK Ko hen ham miz Be Ha isz sze ljhwh(la do naj) a szam hu                                  
Kp³  7,5 wühiq†îr ´ötäm haKKöhën hammizBëºHâ ´iššè lyhwh(la´dönäy) ´äšäm hû´                                  
Kp³  7,5 Kap³an zamieni to wszystko w dym na o³tarzu jako ofiarê spalan¹ dla Pana. To jest ofiara zadoœæuczynienia.                                        
Kp³  7,6 כָּל־זָכָר בַּכֹּהֲנִים יֹאכְלֶנּוּ בְּמָקוֹם קָדוֹשׁ יֵאָכֵל קֹדֶשׁ קָדָשִׁים הוּא׃                                
Kp³  7,6 Kol - za char BaK Ko ha nim jo che len nu Be ma qom qa dosz je a chel qo desz qo da szim hu                                
Kp³  7,6 Kol-zäkär BaKKöhánîm yö´küleºnnû Bümäqôm qädôš yë´äkël qöºdeš qo|däšîm hû´                                
Kp³  7,6 Ka¿dy mê¿czyzna z rodu kap³anów bêdzie z niej spo¿ywa³. Bêdzie spo¿ywana w miejscu poœwiêconym, to jest rzecz bardzo œwiêta.                                      
Kp³  7,7 כַּחַטָּאת כָּאָשָׁם תּוֹרָה אַחַת לָהֶם הַכֹּהֵן אֲשֶׁר יְכַפֶּר־בּוֹ לוֹ יִהְיֶה׃                              
Kp³  7,7 Ka Hat tat Ka a szam To ra a Hat la hem haK Ko hen a szer je chaP Per - Bo lo jih je                              
Kp³  7,7 Ka|Ha††ä´t Kä|´äšäm Tôrâ ´aHat lähem haKKöhën ´ášer yükaPPer-Bô yihyè                              
Kp³  7,7 Ofiary przeb³agalne i ofiary zadoœæuczynienia podlegaj¹ temu samemu prawu: bêd¹ one nale¿a³y do tego kap³ana, który dokonuje obrzêdu przeb³agania.                                    
Kp³  7,8 וְהַכֹּהֵן הַמַּקְרִיב אֶת־עֹלַת אִישׁ עוֹר הָעֹלָה אֲשֶׁר הִקְרִיב לַכֹּהֵן לוֹ יִהְיֶה׃                            
Kp³  7,8 we haK Ko hen ham maq riw et - o lat isz or ha o la a szer hiq riw laK Ko hen lo jih je                            
Kp³  7,8 wühaºKKöhëºn hammaqrîb ´et-`öºlat ´îš `ôr hä|`ölâ ´ášer hiqrîb laKKöhën yihyè                            
Kp³  7,8 Je¿eli zaœ kap³an sk³ada za kogoœ ofiarê ca³opaln¹, to otrzyma skórê zwierzêcia, które z³o¿y³ w ofierze.                                        
Kp³  7,9 וְכָל־מִנְחָה אֲשֶׁר תֵּאָפֶה בַּתַּנּוּר וְכָל־נַעֲשָׂה בַמַּרְחֶשֶׁת וְעַל־מַחֲבַת לַכֹּהֵן הַמַּקְרִיב אֹתָהּ לוֹ תִהְיֶה׃                          
Kp³  7,9 we chol - min Ha a szer Te a fe BaT Tan nur we chol - na a sa wam mar He szet we al - ma Ha wat laK Ko hen ham maq riw o ta lo tih je                          
Kp³  7,9 wükol-minHâ ´ášer Të|´äpè BaTTannûr wükol-na`áSâ bammarHeºšet wü`a|l-maHábat laKKöhën hammaqrîb ´ötäh ti|hyè                          
Kp³  7,9 Tak¿e i ka¿da ofiara pokarmowa upieczona w piecu albo przyrz¹dzona w kocio³ku lub na patelni bêdzie nale¿eæ do tego kap³ana, który j¹ z³o¿y³.                                      
Kp³  7,10 וְכָל־מִנְחָה בְלוּלָה־בַשֶּׁמֶן וַחֲרֵבָה לְכָל־בְּנֵי אַהֲרֹן תִּהְיֶה אִישׁ כְּאָחִיו׃                                  
Kp³  7,10 we chol - min Ha we lu la - wasz sze men wa Ha re wa le chol - Be ne a ha ron Tih je isz Ke a Hiw P                                
Kp³  7,10 wükol-minHâ bülûlâ|-baššeºmen waHárëbâ lükol-Bünê ´ahárön Tihyè ´îš Kü´äHîw P                                
Kp³  7,10 Ale ka¿da ofiara pokarmowa zaprawiona oliw¹ albo sucha bêdzie nale¿eæ do wszystkich synów Aarona po równej czêœci.                                        
Kp³  7,11 וְזֹאת תּוֹרַת זֶבַח הַשְּׁלָמִים אֲשֶׁר יַקְרִיב לַיהוה׃                                    
Kp³  7,11 we zot To rat ze waH hasz sze la mim a szer jaq riw ljhwh(la do naj)                                    
Kp³  7,11 wüzö´t Tôrat zeºbaH haššülämîm ´ášer yaqrîb lyhwh(la´dönäy)                                    
Kp³  7,11 Oto prawo odnosz¹ce siê do ofiary biesiadnej, która bêdzie sk³adana Panu:                                          
Kp³  7,12 אִם עַל־תּוֹדָה יַקְרִיבֶנּוּ וְהִקְרִיב עַל־זֶבַח הַתּוֹדָה חַלּוֹת מַצּוֹת בְּלוּלֹת בַּשָּׁמֶן וּרְקִיקֵי מַצּוֹת מְשֻׁחִים בַּשָּׁמֶן וְסֹלֶת מֻרְבֶּכֶת חַלֹּת בְּלוּלֹת בַּשֶּׁמֶן׃            
Kp³  7,12 im al - To da jaq ri wen nu we hiq riw al - ze waH haT To da Hal lot mac cot Be lu lot Basz sze men u re qi qe mac cot me szu Him Basz sza men we so let mur Be chet Hal lot Be lu lot Basz sza men            
Kp³  7,12 ´ìm `al-Tôdâ yaqrîbennû wühiqrîb `al-zeºbaH haTTôdâ Hallôt maccôt Bülûlöt Baššeºmen ûrüqîqê maccôt müšùHîm Baššäºmen wüsöºlet murBeºket Hallöt Bülûlöt Baššäºmen            
Kp³  7,12 Je¿eli kto sk³ada j¹ jako ofiarê dziêkczynn¹, to do³¹czy do tej ofiary dziêkczynnej tak¿e i placki przaœne rozczynione oliw¹ i przaœne podp³omyki; z najczystszej m¹ki, zaprawionej oliw¹, bêd¹ przyrz¹dzone placki.                                
Kp³  7,13 עַל־חַלֹּת לֶחֶם חָמֵץ יַקְרִיב קָרְבָּנוֹ עַל־זֶבַח תּוֹדַת שְׁלָמָיו׃                                  
Kp³  7,13 al - Hal lot le Hem Ha mec jaq riw qor Ba no al - ze waH To dat sze la maw                                  
Kp³  7,13 `al-Hallöt leºHem Hämëc yaqrîb qorBänô `al-zeºbaH Tôdat šülämäyw                                  
Kp³  7,13 Obok placków z ciasta kwaszonego bêdzie z³o¿ony jego dar poza ofiar¹ dziêkczynn¹ biesiadn¹.                                          
Kp³  7,14 וְהִקְרִיב מִמֶּנּוּ אֶחָד מִכָּל־קָרְבָּן תְּרוּמָה לַיהוה לַכֹּהֵן הַזֹּרֵק אֶת־דַּם הַשְּׁלָמִים לוֹ יִהְיֶה׃                          
Kp³  7,14 we hiq riw mim men nu e Had miK Kol - qor Ban Te ru ma ljhwh(la do naj) laK Ko hen haz zo req et - Dam hasz sze la mim lo jih je                          
Kp³  7,14 wühiqrîb mimmeºnnû ´eHäd miKKol-qorBän Türûmâ lyhwh(la´dönäy) laKKöhën hazzörëq ´et-Dam haššülämîm yihyè                          
Kp³  7,14 Z ka¿dego rodzaju darów ofiarnych bêdzie od³¹czony jeden jako dar szczególny dla Pana. Otrzyma go kap³an, który pokropi krwi¹ ofiary biesiadnej.                                      
Kp³  7,15 וּבְשַׂר זֶבַח תּוֹדַת שְׁלָמָיו בְּיוֹם קָרְבָּנוֹ יֵאָכֵל לֹא־יַנִּיחַ מִמֶּנּוּ עַד־בֹּקֶר׃                              
Kp³  7,15 u we sar ze waH To dat sze la maw Be jom qor Ba no je a chel lo - jan ni aH mim men nu ad - Bo qer                              
Kp³  7,15 ûbüSar zeºbaH Tôdat šülämäyw Büyôm qorBänô yë´äkël lö|´-yannîªH mimmeºnnû `ad-Böºqer                              
Kp³  7,15 Miêso dziêkczynnych ofiar biesiadnych musi byæ zjedzone tego samego dnia - nie wolno zostawiaæ z niego nic a¿ do rana.                                        
Kp³  7,16 וְאִם־נֶדֶר אוֹ נְדָבָה זֶבַח קָרְבָּנוֹ בְּיוֹם הַקְרִיבוֹ אֶת־זִבְחוֹ יֵאָכֵל וּמִמָּחֳרָת וְהַנּוֹתָר מִמֶּנּוּ יֵאָכֵל׃                        
Kp³  7,16 we im - ne der o ne da wa ze waH qor Ba no Be jom haq ri wo et - ziw Ho je a chel u mim mo Hó rat we han no tar mim men nu je a chel                        
Kp³  7,16 wü´im-neºder ´ô nüdäbâ zeºbaH qorBänô Büyôm haqrîbô ´et-zibHô yë´äkël ûmi|mmoHórät wühannôtär mimmeºnnû yë´äkël                        
Kp³  7,16 Je¿eli jednak ma to byæ ofiara wynikaj¹ca ze œlubu albo jako ofiara dobrowolna, to miêso ¿ertwy powinno siê jeœæ tego samego dnia, ale resztê z niego mo¿na zjeœæ nastêpnego dnia.                                  
Kp³  7,17 וְהַנּוֹתָר מִבְּשַׂר הַזָּבַח בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי בָּאֵשׁ יִשָּׂרֵף׃                                    
Kp³  7,17 we han no tar miB Be sar haz za waH Baj jom hasz sze li szi Ba esz jis sa ref                                    
Kp³  7,17 wühannôtär miBBüSar hazzäºbaH Bayyôm haššülîšî Bä´ëš yiSSärëp                                    
Kp³  7,17 Je¿eli jednak czêœæ z tego miêsa pozostanie jeszcze na trzeci dzieñ, to bêdzie spalona w ogniu.                                          
Kp³  7,18 וְאִם הֵאָכֹל יֵאָכֵל מִבְּשַׂר־זֶבַח שְׁלָמָיו בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי לֹא יֵרָצֶה הַמַּקְרִיב אֹתוֹ לֹא יֵחָשֵׁב לוֹ פִּגּוּל יִהְיֶה וְהַנֶּפֶשׁ הָאֹכֶלֶת מִמֶּנּוּ עֲוֹנָהּ תִּשָּׂא׃        
Kp³  7,18 we im he a chol je a chel miB Be sar - ze waH sze la maw Baj jom hasz sze li szi lo je ra ce ham maq riw o to lo je Ha szew lo PiG Gul jih je we han ne fesz ha o che let mim men nu a wo na Tis sa        
Kp³  7,18 wü´ìm hë´äköl yë´äkël miBBüSar-zeºbaH šülämäyw Bayyôm haššülîšî lö´ yëräcè hammaqrîb ´ötô lö´ yëHäšëb PiGGûl yihyè wühanneºpeš hä´ökeºlet mimmeºnnû `áwönäh TiSSä´        
Kp³  7,18 Je¿eli kto zje coœ z miêsa ofiary biesiadnej na trzeci dzieñ, to ta ofiara nie bêdzie przyjêta, nie bêdzie ona policzona temu, który j¹ z³o¿y³, bo jest to rzecz nieczysta, a ten, który j¹ spo¿yje, zaci¹gnie winê.                                
Kp³  7,19 וְהַבָּשָׂר אֲשֶׁר־יִגַּע בְּכָל־טָמֵא לֹא יֵאָכֵל בָּאֵשׁ יִשָּׂרֵף וְהַבָּשָׂר כָּל־טָהוֹר יֹאכַל בָּשָׂר׃                            
Kp³  7,19 we haB Ba sar a szer - jiG Ga Be chol - ta me lo je a chel Ba esz jis sa ref we haB Ba sar Kol - ta hor jo chal Ba sar                            
Kp³  7,19 wühaBBäSär ´ášer-yiGGa` Bükol-†ämë´ lö´ yë|´äkël Bä´ëš yiSSärëp wühaºBBäSäºr Kol-†ähôr yö´kal BäSär                            
Kp³  7,19 Tak¿e i miêso, które siê zetknê³o z czymœ nieczystym, nie mo¿e byæ jedzone. Powinno byæ spalone w ogniu. Poza tym ka¿dy, kto jest czysty, mo¿e jeœæ miêso.                                    
Kp³  7,20 וְהַנֶּפֶשׁ אֲשֶׁר־תֹּאכַל בָּשָׂר מִזֶּבַח הַשְּׁלָמִים אֲשֶׁר לַיהוה וְטֻמְאָתוֹ עָלָיו וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מֵעַמֶּיהָ׃                        
Kp³  7,20 we han ne fesz a szer - To chal Ba sar miz ze waH hasz sze la mim a szer ljhwh(la do naj) we tu ma to a law we nich re ta han ne fesz ha hiw me am me ha                        
Kp³  7,20 wühanneºpeš ´ášer-Tö´kal BäSär mizzeºbaH haššülämîm ´ášer lyhwh(la´dönäy) wü†um´ätô `äläyw wünikrütâ hanneºpeš hahiw´ më`ammʺhä                        
Kp³  7,20 Je¿eli jednak kto, bêd¹c w stanie nieczystoœci, bêdzie jad³ miêso z ofiary biesiadnej, która jest dla Pana, bêdzie wykluczony spoœród swego ludu.                                      
Kp³  7,21 וְנֶפֶשׁ כִּי־תִגַּע בְּכָל־טָמֵא בְּטֻמְאַת אָדָם אוֹ בִּבְהֵמָה טְמֵאָה אוֹ בְּכָל־שֶׁקֶץ טָמֵא וְאָכַל מִבְּשַׂר־זֶבַח הַשְּׁלָמִים אֲשֶׁר לַיהוה וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מֵעַמֶּיהָ׃          
Kp³  7,21 we ne fesz Ki - tiG Ga Be chol - ta me Be tu mat a dam o Biw he ma te me a o Be chol - sze qec ta me we a chal miB Be sar - ze waH hasz sze la mim a szer ljhwh(la do naj) we nich re ta han ne fesz ha hiw me am me ha P        
Kp³  7,21 wüneºpeš Kî|-tiGGa` Bükol-†ämë´ Bü†um´at ´ädäm ´ô Bibhëmâ †ümë´â ´ô Bükol-šeºqec †ämë´ wü´äkal miBBüSar-zeºbaH haššülämîm ´ášer lyhwh(la´dönäy) wünikrütâ hanneºpeš hahiw´ më`ammʺhä P        
Kp³  7,21 Je¿eli kto dotknie jakiejœ nieczystoœci ludzkiej albo nieczystego zwierzêcia, albo jakiegoœ nieczystego robactwa, i spo¿yje coœ z miêsa ofiary biesiadnej nale¿¹cej do Pana, bêdzie wykluczony spoœród swego ludu.                                
Kp³  7,22 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                          
Kp³  7,22 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                          
Kp³  7,22 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                          
Kp³  7,22 Dalej Pan powiedzia³ do Moj¿esza:                                              
Kp³  7,23 דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר כָּל־חֵלֶב שׁוֹר וְכֶשֶׂב וָעֵז לֹא תֹאכֵלוּ׃                              
Kp³  7,23 DaB Ber el - Be ne jis ra el le mor Kol - He lew szor we che sew wa ez lo to che lu                              
Kp³  7,23 DaBBër ´el-Bünê yiSrä´ël lë´mör Kol-Hëºleb šôr wükeºSeb wä`ëz lö´ tö´këºlû                              
Kp³  7,23 Powiedz Izraelitom: Nie wolno wam jeœæ t³uszczu cielców, owiec i kóz!                                            
Kp³  7,24 וְחֵלֶב נְבֵלָה וְחֵלֶב טְרֵפָה יֵעָשֶׂה לְכָל־מְלָאכָה וְאָכֹל לֹא תֹאכְלֻהוּ׃                                
Kp³  7,24 we He lew ne we la we He lew te re fa je a se le chol - me la cha we a chol lo to che lu hu                                
Kp³  7,24 wüHëºleb nübëlâ wüHëºleb †ürëpâ yë`äSè lükol-mülä´kâ wü´äköl lö´ tö´küluºhû                                
Kp³  7,24 Wolno siê pos³ugiwaæ dla ró¿nych celów t³uszczem zwierz¹t pad³ych lub rozszarpanych, ale nie wolno go jeœæ.                                        
Kp³  7,25 כִּי כָּל־אֹכֵל חֵלֶב מִן־הַבְּהֵמָה אֲשֶׁר יַקְרִיב מִמֶּנָּה אִשֶּׁה לַיהוה וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הָאֹכֶלֶת מֵעַמֶּיהָ׃                        
Kp³  7,25 Ki Kol - o chel He lew min - haB Be he ma a szer jaq riw mim men na isz sze ljhwh(la do naj) we nich re ta han ne fesz ha o che let me am me ha                        
Kp³  7,25 Kol-´ökël Hëºleb min-haºBBühëmâ ´ášer yaqrîb mimmeºnnâ ´iššè lyhwh(la´dönäy) wünikrütâ hanneºpeš hä´ökeºlet më|`ammʺhä                        
Kp³  7,25 Ka¿dy, kto je t³uszcz zwierz¹t sk³adanych na ofiarê spalan¹ dla Pana, bêdzie wykluczony spoœród swego ludu.                                        
Kp³  7,26 וְכָל־דָּם לֹא תֹאכְלוּ בְּכֹל מוֹשְׁבֹתֵיכֶם לָעוֹף וְלַבְּהֵמָה׃                                    
Kp³  7,26 we chol - Dam lo to che lu Be chol mosz wo te chem la of we laB Be he ma                                    
Kp³  7,26 wükol-Däm lö´ tö´külû Büköl môšbötêkem lä`ôp wülaBBühëmâ                                    
Kp³  7,26 Gdziekolwiek bêdziecie mieszkaæ, nie wolno wam spo¿ywaæ ¿adnej krwi: ani krwi ptaków, ani krwi bydl¹t.                                        
Kp³  7,27 כָּל־נֶפֶשׁ אֲשֶׁר־תֹּאכַל כָּל־דָּם וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מֵעַמֶּיהָ׃                                    
Kp³  7,27 Kol - ne fesz a szer - To chal Kol - Dam we nich re ta han ne fesz ha hiw me am me ha P                                  
Kp³  7,27 Kol-neºpeš ´ášer-Tö´kal Kol-Däm wünikrütâ hanneºpeš hahiw´ më|`ammʺhä P                                  
Kp³  7,27 Ktokolwiek spo¿ywa jak¹kolwiek krew, bêdzie wykluczony spoœród swego ludu.                                          
Kp³  7,28 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                          
Kp³  7,28 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                          
Kp³  7,28 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                          
Kp³  7,28 Dalej Pan powiedzia³ do Moj¿esza: Powiedz Izraelitom:                                            
Kp³  7,29 דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר הַמַּקְרִיב אֶת־זֶבַח שְׁלָמָיו לַיהוה יָבִיא אֶת־קָרְבָּנוֹ לַיהוה מִזֶּבַח שְׁלָמָיו׃                        
Kp³  7,29 DaB Ber el - Be ne jis ra el le mor ham maq riw et - ze waH sze la maw ljhwh(la do naj) ja wi et - qor Ba no ljhwh(la do naj) miz ze waH sze la maw                        
Kp³  7,29 DaBBër ´el-Bünê yiSrä´ël lë´mör hammaqrîb ´et-zeºbaH šülämäyw lyhwh(la´dönäy) yäbî´ ´et-qorBänô lyhwh(la´dönäy) mizzeºbaH šülämäyw                        
Kp³  7,29 Kto chce z³o¿yæ Panu ofiarê biesiadn¹, przyniesie dar swój Panu, [wziêty] ze swej ofiary biesiadnej.                                          
Kp³  7,30 יָדָיו תְּבִיאֶינָה אֵת אִשֵּׁי יהוה אֶת־הַחֵלֶב עַל־הֶחָזֶה יְבִיאֶנּוּ אֵת הֶחָזֶה לְהָנִיף אֹתוֹ תְּנוּפָה לִפְנֵי יהוה׃                    
Kp³  7,30 ja daw Te wi e na et isz sze jhwh(a do naj) et - ha He lew al - he Ha ze je wi en nu et he Ha ze le ha nif o to Te nu fa lif ne jhwh(a do naj)                    
Kp³  7,30 yädäyw Tübî´Êºnâ ´ët ´iššê yhwh(´ädönäy) ´et-haHëºleb `al-he|Häzè yübî´eºnnû ´ët heHäzè lühänîp ´ötô Tünûpâ lipnê yhwh(´ädönäy)                    
Kp³  7,30 W³asnorêcznie przyniesie ofiary spalane dla Pana: przyniesie t³uszcz z mostka i mostek, aby wykonaæ nim gest ko³ysania przed Panem.                                      
Kp³  7,31 וְהִקְטִיר הַכֹּהֵן אֶת־הַחֵלֶב הַמִּזְבֵּחָה וְהָיָה הֶחָזֶה לְאַהֲרֹן וּלְבָנָיו׃                                  
Kp³  7,31 we hiq tir haK Ko hen et - ha He lew ham miz Be Ha we ha ja he Ha ze le a ha ron u le wa naw                                  
Kp³  7,31 wühiq†îr haKKöhën ´et-haHëºleb hammizBëºHâ wühäyâ he|Häzè lü´ahárön ûlübänäyw                                  
Kp³  7,31 Potem na o³tarzu kap³an t³uszcz zamieni w dym, a mostek bêdzie dla Aarona i jego synów.                                          
Kp³  7,32 וְאֵת שׁוֹק הַיָּמִין תִּתְּנוּ תְרוּמָה לַכֹּהֵן מִזִּבְחֵי שַׁלְמֵיכֶם׃                                  
Kp³  7,32 we et szoq haj ja min TiT Te nu te ru ma laK Ko hen miz ziw He szal me chem                                  
Kp³  7,32 wü´ët šôq hayyämîn TiTTünû türûmâ laKKöhën mizzibHê šalmêkem                                  
Kp³  7,32 Tak¿e i praw¹ ³opatkê oddacie kap³anowi, jako czêœæ kap³añsk¹ z ofiar biesiadnych.                                          
Kp³  7,33 הַמַּקְרִיב אֶת־דַּם הַשְּׁלָמִים וְאֶת־הַחֵלֶב מִבְּנֵי אַהֲרֹן לוֹ תִהְיֶה שׁוֹק הַיָּמִין לְמָנָה׃                            
Kp³  7,33 ham maq riw et - Dam hasz sze la mim we et - ha He lew miB Be ne a ha ron lo tih je szoq haj ja min le ma na                            
Kp³  7,33 hammaqrîb ´et-Dam haššülämîm wü´et-haHëºleb miBBünê ´ahárön tihyè šôq hayyämîn lümänâ                            
Kp³  7,33 Ten spoœród synów Aarona, który sk³ada w ofierze krew i t³uszcz ofiar biesiadnych, otrzyma jako swoj¹ czêœæ praw¹ ³opatkê.                                        
Kp³  7,34 כִּי אֶת־חֲזֵה הַתְּנוּפָה וְאֵת שׁוֹק הַתְּרוּמָה לָקַחְתִּי מֵאֵת בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל מִזִּבְחֵי שַׁלְמֵיהֶם וָאֶתֵּן אֹתָם לְאַהֲרֹן הַכֹּהֵן וּלְבָנָיו לְחָק־עוֹלָם מֵאֵת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃          
Kp³  7,34 Ki et - Ha ze haT Te nu fa we et szoq haT Te ru ma la qaH Ti me et Be ne - jis ra el miz ziw He szal me hem wa eT Ten o tam le a ha ron haK Ko hen u le wa naw le Hoq - o lam me et Be ne jis ra el          
Kp³  7,34 ´et-HázË haTTünûpâ wü´ët šôq haTTürûmâ läqaºHTî më´ët Bünê|-yiSrä´ël mizzibHê šalmêhem wä´eTTën ´ötäm lü´ahárön haKKöhën ûlübänäyw lüHoq-`ôläm më´ët Bünê yiSrä´ël          
Kp³  7,34 Bo mostek ko³ysania i ³opatkê podniesienia biorê od Izraelitów z ich ofiar biesiadnych i dajê je Aaronowi kap³anowi i jego synom, jako nale¿noœæ wieczyst¹ od Izraelitów.                                    
Kp³  7,35 זֹאת מִשְׁחַת אַהֲרֹן וּמִשְׁחַת בָּנָיו מֵאִשֵּׁי יהוה בְּיוֹם הִקְרִיב אֹתָם לְכַהֵן לַיהוה׃                          
Kp³  7,35 zot misz Hat a ha ron u misz Hat Ba naw me isz sze jhwh(a do naj) Be jom hiq riw o tam le cha hen ljhwh(la do naj)                          
Kp³  7,35 zö´t mišHat ´ahárön ûmišHat Bänäyw më´iššê yhwh(´ädönäy) Büyôm hiqrîb ´ötäm lükahën lyhwh(la´dönäy)                          
Kp³  7,35 To jest czêœæ z ofiar spalanych dla Pana, która nale¿y siê Aaronowi i jego synom od dnia wprowadzenia ich w czynnoœci kap³anów Pana.                                      
Kp³  7,36 אֲשֶׁר צִוָּה יהוה לָתֵת לָהֶם בְּיוֹם מָשְׁחוֹ אֹתָם מֵאֵת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל חֻקַּת עוֹלָם לְדֹרֹתָם׃                      
Kp³  7,36 a szer ciw wa jhwh(a do naj) la tet la hem Be jom mosz Ho o tam me et Be ne jis ra el Huq qat o lam le do ro tam                      
Kp³  7,36 ´ášer ciwwâ yhwh(´ädönäy) lätët lähem Büyôm mošHô ´ötäm më´ët Bünê yiSrä´ël Huqqat `ôläm lüdörötäm                      
Kp³  7,36 W dniu, kiedy ich Pan namaœci³, rozkaza³ Izraelitom im to dawaæ. To jest ustawa wieczysta dla ich pokoleñ.                                        
Kp³  7,37 זֹאת הַתּוֹרָה לָעֹלָה לַמִּנְחָה וְלַחַטָּאת וְלָאָשָׁם וְלַמִּלּוּאִים וּלְזֶבַח הַשְּׁלָמִים׃                                
Kp³  7,37 zot haT To ra la o la lam min Ha we la Hat tat we la a szam we lam mil lu im u le ze waH hasz sze la mim                                
Kp³  7,37 zö´t haTTôrâ lä|`ölâ lamminHâ wüla|Ha††ä´t wülä´äšäm wülaºmmillû´îm ûlüzeºbaH haššülämîm                                
Kp³  7,37 To jest prawo dotycz¹ce ofiary ca³opalnej, ofiary pokarmowej, ofiary przeb³agalnej, ofiary zadoœæuczynienia, ofiary wprowadzenia w czynnoœci kap³añskie i ofiary biesiadnej.                                    
Kp³  7,38 אֲשֶׁר צִוָּה יהוה אֶת־מֹשֶׁה בְּהַר סִינָי בְּיוֹם צַוֹּתוֹ אֶת־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְהַקְרִיב אֶת־קָרְבְּנֵיהֶם לַיהוה בְּמִדְבַּר סִינָי׃                    
Kp³  7,38 a szer ciw wa jhwh(a do naj) et - mo sze Be har si naj Be jom caw wo to et - Be ne jis ra el le haq riw et - qor Be ne hem ljhwh(la do naj) Be mid Bar si naj P                  
Kp³  7,38 ´ášer ciwwâ yhwh(´ädönäy) ´et-möšè Bühar sînäy Büyôm cawwötô ´et-Bünê yiSrä´ël lühaqrîb ´et-qorBünêhem lyhwh(la´dönäy) BümidBar sînäy P                  
Kp³  7,38 To rozkaza³ Pan Moj¿eszowi na górze Synaj w dniu, kiedy poleci³ Izraelitom sk³adaæ dary dla Pana na pustyni synajskiej.                                        

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski