Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Kp³  17,1 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                          
Kp³  17,1 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                          
Kp³  17,1 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                          
Kp³  17,1 Dalej Pan powiedzia³ do Moj¿esza:                                              
Kp³  17,2 דַּבֵּר אֶל־אַהֲרֹן וְאֶל־בָּנָיו וְאֶל כָּל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵיהֶם זֶה הַדָּבָר אֲשֶׁר־צִוָּה יהוה לֵאמֹר׃                        
Kp³  17,2 DaB Ber el - a ha ron we el - Ba naw we el Kol - Be ne jis ra el we a mar Ta a le hem ze haD Da war a szer - ciw wa jhwh(a do naj) le mor                        
Kp³  17,2 DaBBër ´e|l-´ahárön wü´el-Bänäyw wü´el Kol-Bünê yiSrä´ël wü´ämarTä ´álêhem zè haDDäbär ´ášer-ciwwâ yhwh(´ädönäy) lë´mör                        
Kp³  17,2 Mów do Aarona, do jego synów i do wszystkich Izraelitów i powiedz im: Oto nakaz, który da³ Pan:                                          
Kp³  17,3 אִישׁ אִישׁ מִבֵּית יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יִשְׁחַט שׁוֹר אוֹ־כֶשֶׂב אוֹ־עֵז בַּמַּחֲנֶה אוֹ אֲשֶׁר יִשְׁחַט מִחוּץ לַמַּחֲנֶה׃                    
Kp³  17,3 isz isz miB Bet jis ra el a szer jisz Hat szor o - che sew o - ez Bam ma Ha ne o a szer jisz Hat mi Huc lam ma Ha ne                    
Kp³  17,3 ´îš ´îš miBBêt yiSrä´ël ´ášer yišHa† šôr ´ô-keºSeb ´ô-`ëz Ba|mmaHánè ´ô ´ášer yišHa† miHûc la|mmaHánè                    
Kp³  17,3 Je¿eli kto z domu Izraela zabija cielca albo owcê, albo kozê w obrêbie obozu lub poza obozem,                                          
Kp³  17,4 וְאֶל־פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא הֱבִיאוֹ לְהַקְרִיב קָרְבָּן לַיהוה לִפְנֵי מִשְׁכַּן יהוה דָּם יֵחָשֵׁב לָאִישׁ הַהוּא דָּם שָׁפָךְ וְנִכְרַת הָאִישׁ הַהוּא מִקֶּרֶב עַמּוֹ׃      
Kp³  17,4 we el - Pe taH o hel mo ed lo he wi o le haq riw qor Ban ljhwh(la do naj) lif ne misz Kan jhwh(a do naj) Dam je Ha szew la isz ha hu Dam sza fach we nich rat ha isz ha hu miq qe rew am mo      
Kp³  17,4 wü´el-PeºtaH ´öºhel mô`ëd lö´ hébî´ô lühaqrîb qorBän lyhwh(la|´dönäy) lipnê mišKan yhwh(´ädönäy) Däm yëHäšëb lä´îš hahû´ Däm šäpäk wünikrat hä´îš hahû´ miqqeºreb `ammô      
Kp³  17,4 i nie przyprowadzi ich przed wejœcie do Namiotu Spotkania, aby je z³o¿yæ w darze dla Pana przed mieszkaniem Pana, bêdzie winien krwi. Rozla³ krew. Ten cz³owiek bêdzie wy³¹czony spoœród swego ludu.                                
Kp³  17,5 לְמַעַן אֲשֶׁר יָבִיאוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת־זִבְחֵיהֶם אֲשֶׁר הֵם זֹבְחִים עַל־פְּנֵי הַשָּׂדֶה וֶהֱבִיאֻם לַיהוה אֶל־פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד אֶל־הַכֹּהֵן וְזָבְחוּ זִבְחֵי שְׁלָמִים לַיהוה אוֹתָם׃      
Kp³  17,5 le ma an a szer ja wi u Be ne jis ra el et - ziw He hem a szer hem zow Him al - Pe ne has sa de we he wi um ljhwh(la do naj) el - Pe taH o hel mo ed el - haK Ko hen we zaw Hu ziw He sze la mim ljhwh(la do naj) o tam      
Kp³  17,5 lüma`an ´ášer yäbû Bünê yiSrä´ël ´e|t-zibHêhem ´ášer hëm zöbHîm `al-Pünê haSSädè we|hébî´ùm lyhwh(la|´dönäy) ´el-PeºtaH ´öºhel mô`ëd ´el-haKKöhën wüzäºbHû zibHê šülämîm lyhwh(la|´dönäy) ´ôtäm      
Kp³  17,5 Dlatego Izraelici bêd¹ przyprowadzaæ ofiary swoje, które sk³adali dotychczas na polu; bêd¹ je przyprowadzaæ do Pana, przed wejœcie do Namiotu Spotkania, do kap³ana, i bêd¹ je sk³adaæ jako ofiary biesiadne dla Pana.                                
Kp³  17,6 וְזָרַק הַכֹּהֵן אֶת־הַדָּם עַל־מִזְבַּח יהוה פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וְהִקְטִיר הַחֵלֶב לְרֵיחַ נִיחֹחַ לַיהוה׃                        
Kp³  17,6 we za raq haK Ko hen et - haD Dam al - miz BaH jhwh(a do naj) Pe taH o hel mo ed we hiq tir ha He lew le re aH ni Ho aH ljhwh(la do naj)                        
Kp³  17,6 wüzäraq haKKöhën ´et-haDDäm `al-mizBaH yhwh(´ädönäy) PeºtaH ´öºhel mô`ëd wühiq†îr haHëºleb lürêªH nîHöªH lyhwh(la´dönäy)                        
Kp³  17,6 Kap³an pokropi krwi¹ o³tarz Pana przy wejœciu do Namiotu Spotkania, a t³uszcz zamieni w dym jako mi³¹ woñ dla Pana.                                        
Kp³  17,7 וְלֹא־יִזְבְּחוּ עוֹד אֶת־זִבְחֵיהֶם לַשְּׂעִירִם אֲשֶׁר הֵם זֹנִים אַחֲרֵיהֶם חֻקַּת עוֹלָם תִּהְיֶה־זֹּאת לָהֶם לְדֹרֹתָם׃                        
Kp³  17,7 we lo - jiz Be Hu od et - ziw He hem las se i rim a szer hem zo nim a Ha re hem Huq qat o lam Tih je - zzot la hem le do ro tam                        
Kp³  17,7 wülö´-yizBüHû `ôd ´et-zibHêhem laSSü`îrìm ´ášer hëm zönîm ´aHárêhem Huqqat `ôläm Ti|hyè-zzö´t lähem lüdörötäm                        
Kp³  17,7 Odt¹d nie bêd¹ sk³adaæ ofiar demonom, z którymi uprawiali nierz¹d. Bêdzie to dla nich ustawa wieczysta dla ich pokoleñ.                                        
Kp³  17,8 וַאֲלֵהֶם תֹּאמַר אִישׁ אִישׁ מִבֵּית יִשְׂרָאֵל וּמִן־הַגֵּר אֲשֶׁר־יָגוּר בְּתוֹכָם אֲשֶׁר־יַעֲלֶה עֹלָה אוֹ־זָבַח׃                          
Kp³  17,8 wa a le hem To mar isz isz miB Bet jis ra el u min - haG Ger a szer - ja gur Be to cham a szer - ja a le o la o - za waH                          
Kp³  17,8 wa´álëhem Tö´mar ´îš ´îš miBBêt yiSrä´ël ûmin-haGGër ´ášer-yägûr Bütôkäm ´ášer-ya`álè `ölâ ´ô-zäºbaH                          
Kp³  17,8 Dalej powiesz im: Je¿eli kto z domu Izraela albo spoœród przybyszów, którzy osiedlili siê miêdzy nimi, bêdzie sk³ada³ ofiarê ca³opaln¹ albo inn¹ ofiarê                                      
Kp³  17,9 וְאֶל־פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא יְבִיאֶנּוּ לַעֲשׂוֹת אֹתוֹ לַיהוה וְנִכְרַת הָאִישׁ הַהוּא מֵעַמָּיו׃                          
Kp³  17,9 we el - Pe taH o hel mo ed lo je wi en nu la a sot o to ljhwh(la do naj) we nich rat ha isz ha hu me am maw                          
Kp³  17,9 wü´el-PeºtaH ´öºhel mô`ëd lö´ yübî´eºnnû la`áSôt ´ötô lyhwh(la´dönäy) wünikrat hä´îš hahû´ më`ammäyw                          
Kp³  17,9 i nie przyprowadzi jej przed wejœcie do Namiotu Spotkania, aby ofiarowaæ j¹ dla Pana, bêdzie wy³¹czony spoœród swego ludu!                                      
Kp³  17,10 וְאִישׁ אִישׁ מִבֵּית יִשְׂרָאֵל וּמִן־הַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכָם אֲשֶׁר יֹאכַל כָּל־דָּם וְנָתַתִּי פָנַי בַּנֶּפֶשׁ הָאֹכֶלֶת אֶת־הַדָּם וְהִכְרַתִּי אֹתָהּ מִקֶּרֶב עַמָּהּ׃            
Kp³  17,10 we isz isz miB Bet jis ra el u min - haG Ger haG Gar Be to cham a szer jo chal Kol - Dam we na taT Ti fa naj Ban ne fesz ha o che let et - haD Dam we hich raT Ti o ta miq qe rew am ma            
Kp³  17,10 wü´îš ´îš miBBêt yiSrä´ël ûmin-haGGër haGGär Bütôkäm ´ášer yö´kal Kol-Däm wünätaTTî pänay Banneºpeš hä´ökeºlet ´et-haDDäm wühikraTTî ´ötäh miqqeºreb `ammäh            
Kp³  17,10 Je¿eli kto z domu Izraela albo spoœród przybyszów, którzy osiedlili siê miêdzy nimi, bêdzie spo¿ywa³ jak¹kolwiek krew, zwrócê oblicze moje przeciwko temu cz³owiekowi spo¿ywaj¹cemu krew i wy³¹czê go spoœród jego ludu.                                
Kp³  17,11 כִּי נֶפֶשׁ הַבָּשָׂר בַּדָּם הִוא וַאֲנִי נְתַתִּיו לָכֶם עַל־הַמִּזְבֵּחַ לְכַפֵּר עַל־נַפְשֹׁתֵיכֶם כִּי־הַדָּם הוּא בַּנֶּפֶשׁ יְכַפֵּר׃                    
Kp³  17,11 Ki ne fesz haB Ba sar BaD Dam hiw wa a ni ne taT Tiw la chem al - ham miz Be aH le chaP Per al - naf szo te chem Ki - haD Dam hu Ban ne fesz je chaP Per                    
Kp³  17,11 Kî neºpeš haBBäSär BaDDäm hiw´ wa´ánî nütaTTîw läkem `al-hammizBëªH lükaPPër `al-napšötêkem Kî|-haDDäm hû´ Banneºpeš yükaPPër                    
Kp³  17,11 Bo ¿ycie cia³a jest we krwi, a Ja dopuœci³em j¹ dla was [tylko] na o³tarzu, aby dokonywa³a przeb³agania za wasze ¿ycie, poniewa¿ krew jest przeb³aganiem za ¿ycie.                                    
Kp³  17,12 עַל־כֵּן אָמַרְתִּי לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל כָּל־נֶפֶשׁ מִכֶּם לֹא־תֹאכַל דָּם וְהַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכְכֶם לֹא־יֹאכַל דָּם׃                        
Kp³  17,12 al - Ken a mar Ti liw ne jis ra el Kol - ne fesz miK Kem lo - to chal Dam we haG Ger haG Gar Be to che chem lo - jo chal Dam s                      
Kp³  17,12 `al-Kën ´ämaºrTî libnê yiSrä´ël Kol-neºpeš miKKem lö´-töº´kal Däm wühaGGër haGGär Bütôkükem lö´-yöº´kal Däm s                      
Kp³  17,12 Dlatego da³em nakaz Izraelitom: Nikt z was nie bêdzie spo¿ywa³ krwi. Tak¿e i przybysz, który siê osiedli³ wœród was, nie bêdzie spo¿ywa³ krwi.                                      
Kp³  17,13 וְאִישׁ אִישׁ מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל וּמִן־הַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכָם אֲשֶׁר יָצוּד צֵיד חַיָּה אוֹ־עוֹף אֲשֶׁר יֵאָכֵל וְשָׁפַךְ אֶת־דָּמוֹ וְכִסָּהוּ בֶּעָפָר׃              
Kp³  17,13 we isz isz miB Be ne jis ra el u min - haG Ger haG Gar Be to cham a szer ja cud ced Haj ja o - of a szer je a chel we sza fach et - Da mo we chis sa hu Be a far              
Kp³  17,13 wü´îš ´îš miBBünê yiSrä´ël ûmin-haGGër haGGär Bütôkäm ´ášer yäcûd cêd Hayyâ ´ô-`ôp ´ášer yë´äkël wüšäpak ´et-Dämô wükissäºhû Be`äpär              
Kp³  17,13 Je¿eli kto z Izraelitów albo z przybyszów, którzy siê osiedlili miêdzy wami, upoluje zwierzynê jadaln¹, zwierzê lub ptaka, wypuœci jego krew i przykryje j¹ ziemi¹.                                    
Kp³  17,14 כִּי־נֶפֶשׁ כָּל־בָּשָׂר דָּמוֹ בְנַפְשׁוֹ הוּא וָאֹמַר לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל דַּם כָּל־בָּשָׂר לֹא תֹאכֵלוּ כִּי נֶפֶשׁ כָּל־בָּשָׂר דָּמוֹ הִוא כָּל־אֹכְלָיו יִכָּרֵת׃            
Kp³  17,14 Ki - ne fesz Kol - Ba sar Da mo we naf szo hu wa o mar liw ne jis ra el Dam Kol - Ba sar lo to che lu Ki ne fesz Kol - Ba sar Da mo hiw Kol - och law jiK Ka ret            
Kp³  17,14 Kî|-neºpeš Kol-BäSär Dämô bünapšô hû´ wä|´ömar libnê yiSrä´ël Dam Kol-BäSär lö´ tö´këºlû Kî neºpeš Kol-BäSär Dämô hiw´ Kol-´ökläyw yiKKärët            
Kp³  17,14 Bo ¿ycie wszelkiego cia³a jest we krwi jego - dlatego da³em nakaz synom Izraela: nie bêdziecie spo¿ywaæ krwi ¿adnego cia³a, bo ¿ycie wszelkiego cia³a jest w jego krwi. Ktokolwiek by j¹ spo¿ywa³, zostanie wy³¹czony.                                
Kp³  17,15 וְכָל־נֶפֶשׁ אֲשֶׁר תֹּאכַל נְבֵלָה וּטְרֵפָה בָּאֶזְרָח וּבַגֵּר וְכִבֶּס בְּגָדָיו וְרָחַץ בַּמַּיִם וְטָמֵא עַד־הָעֶרֶב וְטָהֵר׃                      
Kp³  17,15 we chol - ne fesz a szer To chal ne we la u te re fa Ba ez raH u waG Ger we chiB Bes Be ga daw we ra Hac Bam ma jim we ta me ad - ha e rew we ta her                      
Kp³  17,15 wükol-neºpeš ´ášer Tö´kal nübëlâ û†ürëpâ Bä´ezräH ûbaGGër wükiBBes Bügädäyw würäHac Bammaºyim wü†ämë´ `ad-hä`eºreb wü†ähër                      
Kp³  17,15 Ka¿dy tubylec lub przybysz, który by jad³ miêso zwierzêcia pad³ego lub rozszarpanego, wypierze ubranie, wyk¹pie siê w wodzie i bêdzie nieczysty a¿ do wieczora. Potem odzyska czystoœæ.                                  
Kp³  17,16 וְאִם לֹא יְכַבֵּס וּבְשָׂרוֹ לֹא יִרְחָץ וְנָשָׂא עֲוֹנוֹ׃                                  
Kp³  17,16 we im lo je chaB Bes u we sa ro lo jir Hac we na sa a wo no P                                
Kp³  17,16 wü´im lö´ yükaBBës ûbüSärô lö´ yirHäc wünäSä´ `áwönô P                                
Kp³  17,16 Je¿eli nie wypierze ubrania i nie wyk¹pie cia³a, zaci¹gnie winê.                                            

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski