Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Kp³  23,1 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                          
Kp³  23,1 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                          
Kp³  23,1 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                          
Kp³  23,1 Dalej Pan powiedzia³ do Moj¿esza:                                              
Kp³  23,2 דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם מוֹעֲדֵי יהוה אֲשֶׁר־תִּקְרְאוּ אֹתָם מִקְרָאֵי קֹדֶשׁ אֵלֶּה הֵם מוֹעֲדָי׃                      
Kp³  23,2 DaB Ber el - Be ne jis ra el we a mar Ta a le hem mo a de jhwh(a do naj) a szer - Tiq re u o tam miq ra e qo desz el le hem mo a daj                      
Kp³  23,2 DaBBër ´el-Bünê yiSrä´ël wü´ämarTä ´álëhem mô`ádê yhwh(´ädönäy) ´ášer-Tiqrü´û ´ötäm miqrä´ê qöºdeš ´ëºllè hëm mô`ádäy                      
Kp³  23,2 Mów do Izraelitów i powiedz im: Oto czasy œwiête Pana, na które bêdziecie wzywaæ ich zwo³aniami œwiêtymi, to s¹ moje czasy œwiête!                                      
Kp³  23,3 שֵׁשֶׁת יָמִים תֵּעָשֶׂה מְלָאכָה וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי שַׁבַּת שַׁבָּתוֹן מִקְרָא־קֹדֶשׁ כָּל־מְלָאכָה לֹא תַעֲשׂוּ שַׁבָּת הִוא לַיהוה בְּכֹל מוֹשְׁבֹתֵיכֶם׃                
Kp³  23,3 sze szet ja mim Te a se me la cha u waj jom hasz sze wi i szaB Bat szaB Ba ton miq ra - qo desz Kol - me la cha lo ta a su szaB Bat hiw ljhwh(la do naj) Be chol mosz wo te chem P              
Kp³  23,3 šëºšet yämîm Të`äSè mülä´kâ ûbayyôm haššübî`î šaBBat šaBBätôn miqrä´-qöºdeš Kol-mülä´kâ lö´ ta`áSû šaBBät hiw´ lyhwh(la|´dönäy) Büköl mô|šbötêkem P              
Kp³  23,3 Przez szeœæ dni praca bêdzie wykonywana, ale siódmego dnia jest uroczysty szabat, jest zwo³anie œwiête, nie bêdziecie wykonywaæ w tym dniu ¿adnej pracy - to jest szabat dla Pana we wszystkich waszych siedzibach.                                
Kp³  23,4 אֵלֶּה מוֹעֲדֵי יהוה מִקְרָאֵי קֹדֶשׁ אֲשֶׁר־תִּקְרְאוּ אֹתָם בְּמוֹעֲדָם׃                                  
Kp³  23,4 el le mo a de jhwh(a do naj) miq ra e qo desz a szer - Tiq re u o tam Be mo a dam                                  
Kp³  23,4 ´ëºllè mô`ádê yhwh(´ädönäy) miqrä´ê qöºdeš ´ášer-Tiqrü´û ´ötäm Bümô`ádäm                                  
Kp³  23,4 Oto czasy œwiête dla Pana, zwo³anie œwiête, na które wzywaæ ich bêdziecie w okreœlonym czasie.                                          
Kp³  23,5 בַּחֹדֶשׁ הָרִאשׁוֹן בְּאַרְבָּעָה עָשָׂר לַחֹדֶשׁ בֵּין הָעַרְבָּיִם פֶּסַח לַיהוה׃                                
Kp³  23,5 Ba Ho desz ha ri szon Be ar Ba a a sar la Ho desz Ben ha ar Ba jim Pe saH ljhwh(la do naj)                                
Kp³  23,5 BaHöºdeš häri´šôn Bü´arBä`â `äSär laHöºdeš Bên hä`arBäºyim PeºsaH lyhwh(la´dönäy)                                
Kp³  23,5 W pierwszym miesi¹cu, czternastego dnia miesi¹ca, o zmierzchu, jest Pascha dla Pana.                                          
Kp³  23,6 וּבַחֲמִשָּׁה עָשָׂר יוֹם לַחֹדֶשׁ הַזֶּה חַג הַמַּצּוֹת לַיהוה שִׁבְעַת יָמִים מַצּוֹת תֹּאכֵלוּ׃                          
Kp³  23,6 u wa Ha misz sza a sar jom la Ho desz haz ze Hag ham mac cot ljhwh(la do naj) szi wat ja mim mac cot To che lu                          
Kp³  23,6 ûbaHámiššâ `äSär yôm laHöºdeš hazzè Hag hammaccôt lyhwh(la´dönäy) šib`at yämîm maccôt Tö´këºlû                          
Kp³  23,6 A piêtnastego dnia tego miesi¹ca jest œwiêto Przaœników dla Pana - przez siedem dni bêdziecie jedli tylko przaœne chleby.                                        
Kp³  23,7 בַּיּוֹם הָרִאשׁוֹן מִקְרָא־קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם כָּל־מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ׃                                
Kp³  23,7 Baj jom ha ri szon miq ra - qo desz jih je la chem Kol - me le chet a wo da lo ta a su                                
Kp³  23,7 Bayyôm hä|ri´šôn miqrä´-qöºdeš yihyè läkem Kol-müleº´ket `ábödâ lö´ ta`áSû                                
Kp³  23,7 Pierwszego dnia bêdzie dla was zwo³anie œwiête: nie bêdziecie wykonywaæ ¿adnej pracy.                                          
Kp³  23,8 וְהִקְרַבְתֶּם אִשֶּׁה לַיהוה שִׁבְעַת יָמִים בַּיּוֹם הַשְּׁבִיעִי מִקְרָא־קֹדֶשׁ כָּל־מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ׃                          
Kp³  23,8 we hiq raw Tem isz sze ljhwh(la do naj) szi wat ja mim Baj jom hasz sze wi i miq ra - qo desz Kol - me le chet a wo da lo ta a su P                        
Kp³  23,8 wühiqrabTem ´iššè lyhwh(la´dönäy) šib`at yämîm Bayyôm haššübî`î miqrä´-qöºdeš Kol-müleº´ket `ábödâ lö´ ta`áSû P                        
Kp³  23,8 Przez siedem dni bêdziecie sk³adali w ofierze dla Pana ofiarê spalan¹, siódmego dnia bêdzie œwiête zwo³anie, nie bêdziecie w tym dniu wykonywaæ ¿adnej pracy.                                    
Kp³  23,9 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                          
Kp³  23,9 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                          
Kp³  23,9 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                          
Kp³  23,9 Potem Pan powiedzia³ do Moj¿esza:                                              
Kp³  23,10 דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם כִּי־תָבֹאוּ אֶל־הָאָרֶץ אֲשֶׁר אֲנִי נֹתֵן לָכֶם וּקְצַרְתֶּם אֶת־קְצִירָהּ וַהֲבֵאתֶם אֶת־עֹמֶר רֵאשִׁית קְצִירְכֶם אֶל־הַכֹּהֵן׃              
Kp³  23,10 DaB Ber el - Be ne jis ra el we a mar Ta a le hem Ki - ta wo u el - ha a rec a szer a ni no ten la chem u qe car Tem et - qe ci ra wa ha we tem et - o mer re szit qe cir chem el - haK Ko hen              
Kp³  23,10 DaBBër ´el-Bünê yiSrä´ël wü´ämarTä ´álëhem Kî|-täböº´û ´el-hä´äºrec ´ášer ´ánî nötën läkem ûqücarTem ´et-qücîräh wahábë´tem ´et-`öºmer rë´šît qücîrkem ´el-haKKöhën              
Kp³  23,10 Mów do Izraelitów i powiedz im: Kiedy wejdziecie do ziemi, któr¹ Ja wam dam, i zbierzecie plon, przyniesiecie kap³anowi snop jako pierwociny waszego plonu.                                    
Kp³  23,11 וְהֵנִיף אֶת־הָעֹמֶר לִפְנֵי יהוה לִרְצֹנְכֶם מִמָּחֳרַת הַשַּׁבָּת יְנִיפֶנּוּ הַכֹּהֵן׃                                
Kp³  23,11 we he nif et - ha o mer lif ne jhwh(a do naj) lir con chem mim mo Hó rat hasz szaB Bat je ni fen nu haK Ko hen                                
Kp³  23,11 wühënîp ´et-hä`öºmer lipnê yhwh(´ädönäy) li|rcönkem mi|mmoHórat haššaBBät yünîpeºnnû haKKöhën                                
Kp³  23,11 On dokona gestu ko³ysania snopa przed Panem, aby by³ przez Niego ³askawie przyjêty. Dokona nim gestu ko³ysania w nastêpnym dniu po szabacie.                                      
Kp³  23,12 וַעֲשִׂיתֶם בְּיוֹם הֲנִיפְכֶם אֶת־הָעֹמֶר כֶּבֶשׂ תָּמִים בֶּן־שְׁנָתוֹ לְעֹלָה לַיהוה׃                                
Kp³  23,12 wa a si tem Be jom ha nif chem et - ha o mer Ke wes Ta mim Ben - sze na to le o la ljhwh(la do naj)                                
Kp³  23,12 wa`áSîtem Büyôm hánî|pkem ´et-hä`öºmer KeºbeS Tämîm Ben-šünätô lü`ölâ lyhwh(la´dönäy)                                
Kp³  23,12 W dniu gestu ko³ysania snopa z³o¿ycie ofiarê ca³opaln¹ dla Pana, baranka bez skazy, urodzonego w tym samym roku,                                        
Kp³  23,13 וּמִנְחָתוֹ שְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים סֹלֶת בְּלוּלָה בַשֶּׁמֶן אִשֶּׁה לַיהוה רֵיחַ נִיחֹחַ וְנִסְכֹּה יַיִן רְבִיעִת הַהִין׃                      
Kp³  23,13 u min Ha to sze ne es ro nim so let Be lu la wasz sze men isz sze ljhwh(la do naj) re aH ni Ho aH we nis Ko ja jin re wi it ha hin                      
Kp³  23,13 ûminHätô šünê `eSrönîm söºlet Bülûlâ baššeºmen ´iššè lyhwh(la´dönäy) rêªH nîHöªH wünisKò yaºyin rübî`ìt hahîn                      
Kp³  23,13 wraz z ofiar¹ pokarmow¹ dwóch dziesi¹tych efy najczystszej m¹ki zaprawionej oliw¹, jako ofiarê spalan¹, mi³¹ woñ dla Pana, a tak¿e ofiarê p³ynn¹ - æwieræ hinu wina.                                    
Kp³  23,14 וְלֶחֶם וְקָלִי וְכַרְמֶל לֹא תֹאכְלוּ עַד־עֶצֶם הַיּוֹם הַזֶּה עַד הֲבִיאֲכֶם אֶת־קָרְבַּן אֱלֹהֵיכֶם חֻקַּת עוֹלָם לְדֹרֹתֵיכֶם בְּכֹל מֹשְׁבֹתֵיכֶם׃                
Kp³  23,14 we le Hem we qa li we char mel lo to che lu ad - e cem haj jom haz ze ad ha wi a chem et - qor Ban e lo he chem Huq qat o lam le do ro te chem Be chol mosz wo te chem s              
Kp³  23,14 wüleHem wüqälî wükarmel lö´ tö|´külû `ad-`eºcem hayyôm hazzè `ad hábákem ´et-qorBan ´élöhêkem Huqqat `ôläm lüdöröºtêkeºm Büköl möšbö|têkem s              
Kp³  23,14 A¿ do tego dnia nie bêdziecie jedli ani chleba, ani pra¿onych ziaren, ani kaszy, zanim nie przyniesiecie daru dla waszego Boga. Jest to ustawa wieczysta dla waszych pokoleñ, we wszystkich waszych siedzibach.                                
Kp³  23,15 וּסְפַרְתֶּם לָכֶם מִמָּחֳרַת הַשַּׁבָּת מִיּוֹם הֲבִיאֲכֶם אֶת־עֹמֶר הַתְּנוּפָה שֶׁבַע שַׁבָּתוֹת תְּמִימֹת תִּהְיֶינָה׃                          
Kp³  23,15 u se far Tem la chem mim mo Hó rat hasz szaB Bat mij jom ha wi a chem et - o mer haT Te nu fa sze wa szaB Ba tot Te mi mot Tih je na                          
Kp³  23,15 ûsüparTem läkem mimmoHórat haššaBBät miyyôm hábákem ´et-`öºmer haTTünûpâ šeºba` šaBBätôt Tümîmöt Tihyʺnâ                          
Kp³  23,15 I odliczycie sobie od dnia po szabacie, od dnia, w którym przyniesiecie snopy do wykonania nimi gestu ko³ysania, siedem tygodni pe³nych,                                      
Kp³  23,16 עַד מִמָּחֳרַת הַשַּׁבָּת הַשְּׁבִיעִת תִּסְפְּרוּ חֲמִשִּׁים יוֹם וְהִקְרַבְתֶּם מִנְחָה חֲדָשָׁה לַיהוה׃                            
Kp³  23,16 ad mim mo Hó rat hasz szaB Bat hasz sze wi it Tis Pe ru Ha misz szim jom we hiq raw Tem min Ha Ha da sza ljhwh(la do naj)                            
Kp³  23,16 `ad mi|mmoHórat haššaBBät haššübî`ìt TisPürû Hámiššîm yôm wühiqrabTem minHâ Hádäšâ lyhwh(la´dönäy)                            
Kp³  23,16 a¿ do dnia po siódmym szabacie odliczycie piêædziesi¹t dni i wtedy z³o¿ycie now¹ ofiarê pokarmow¹ dla Pana.                                        
Kp³  23,17 מִמּוֹשְׁבֹתֵיכֶם תָּבִיאּוּ לֶחֶם תְּנוּפָה שְׁתַּיִם שְׁנֵי עֶשְׂרֹנִים סֹלֶת תִּהְיֶינָה חָמֵץ תֵּאָפֶינָה בִּכּוּרִים לַיהוה׃                        
Kp³  23,17 mim mosz wo te chem Ta wi u le Hem Te nu fa szTa jim sze ne es ro nim so let Tih je na Ha mec Te a fe na BiK Ku rim ljhwh(la do naj)                        
Kp³  23,17 mimmôšböºtêkeºm Täb´û leºHem Tünûpâ šTaºyim šünê `eSrönîm söºlet Tihyʺnâ Hämëc Të´äpʺnâ BiKKûrîm lyhwh(la|´dönäy)                        
Kp³  23,17 Przyniesiecie z waszych siedzib po dwa chleby do wykonania nimi gestu ko³ysania, ka¿dy z dwóch dziesi¹tych efy najczystszej m¹ki, kwaszone. To bêd¹ pierwociny dla Pana.                                    
Kp³  23,18 וְהִקְרַבְתֶּם עַל־הַלֶּחֶם שִׁבְעַת כְּבָשִׂים תְּמִימִם בְּנֵי שָׁנָה וּפַר בֶּן־בָּקָר אֶחָד וְאֵילִם שְׁנָיִם יִהְיוּ עֹלָה לַיהוה וּמִנְחָתָם וְנִסְכֵּיהֶם אִשֵּׁה רֵיחַ־נִיחֹחַ לַיהוה׃          
Kp³  23,18 we hiq raw Tem al - hal le Hem szi wat Ke wa sim Te mi mim Be ne sza na u far Ben - Ba qar e Had we e lim sze na jim jih ju o la ljhwh(la do naj) u min Ha tam we nis Ke hem isz sze re aH - ni Ho aH ljhwh(la do naj)          
Kp³  23,18 wühiqrabTem `al-halleºHem šib`at KübäSîm Tümîmìm Bünê šänâ ûpar Ben-Bäqär ´eHäd wü´êlìm šünäºyim yihyû `ölâ lyhwh(la|´dönäy) ûminHätäm wünisKêhem ´iššË rê|ªH-nîHöªH lyhwh(la´dönäy)          
Kp³  23,18 Oprócz chleba z³o¿ycie w ofierze siedem baranków bez skazy, jednorocznych, jednego m³odego cielca i dwa barany. One bêd¹ ofiar¹ ca³opaln¹ dla Pana razem z ofiar¹ pokarmow¹ i z ofiar¹ p³ynn¹. Bêdzie to ofiara spalana, mi³a woñ dla Pana.                              
Kp³  23,19 וַעֲשִׂיתֶם שְׂעִיר־עִזִּים אֶחָד לְחַטָּאת וּשְׁנֵי כְבָשִׂים בְּנֵי שָׁנָה לְזֶבַח שְׁלָמִים׃                              
Kp³  23,19 wa a si tem se ir - iz zim e Had le Hat tat u sze ne che wa sim Be ne sza na le ze waH sze la mim                              
Kp³  23,19 wa`áSîtem Sü`îr-`izzîm ´eHäd lüHa††ä´t ûšünê kübäSîm Bünê šänâ lüzeºbaH šülämîm                              
Kp³  23,19 Ofiarujecie te¿ jednego koz³a jako ofiarê przeb³agaln¹ i dwa baranki jednoroczne jako ofiarê biesiadn¹.                                        
Kp³  23,20 וְהֵנִיף הַכֹּהֵן אֹתָם עַל לֶחֶם הַבִּכּוּרִים תְּנוּפָה לִפְנֵי יהוה עַל־שְׁנֵי כְּבָשִׂים קֹדֶשׁ יִהְיוּ לַיהוה לַכֹּהֵן׃                    
Kp³  23,20 we he nif haK Ko hen o tam al le Hem haB BiK Ku rim Te nu fa lif ne jhwh(a do naj) al - sze ne Ke wa sim qo desz jih ju ljhwh(la do naj) laK Ko hen                    
Kp³  23,20 wühënîp haKKöhën ´ötäm `al leºHem haBBiKKûrîm Tünûpâ lipnê yhwh(´ädönäy) `al-šünê KübäSîm qöºdeš yihyû lyhwh(la´dönäy) laKKöhën                    
Kp³  23,20 Kap³an wykona nimi przed Panem gest ko³ysania razem z chlebami pierwocin, razem z dwoma barankami. Bêdzie to rzecz poœwiêcona Panu, przeznaczona dla kap³ana.                                    
Kp³  23,21 וּקְרָאתֶם בְּעֶצֶם הַיּוֹם הַזֶּה מִקְרָא־קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם כָּל־מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ חֻקַּת עוֹלָם בְּכָל־מוֹשְׁבֹתֵיכֶם לְדֹרֹתֵיכֶם׃                    
Kp³  23,21 u qe ra tem Be e cem haj jom haz ze miq ra - qo desz jih je la chem Kol - me le chet a wo da lo ta a su Huq qat o lam Be chol - mosz wo te chem le do ro te chem                    
Kp³  23,21 ûqürä´tem Bü`eºcem hayyôm hazzè mi|qrä´-qöºdeš yihyè läkem Kol-müleº´ket `ábödâ lö´ ta`áSû Huqqat `läm Bükol-môšböºtêkeºm lüdörö|têkem                    
Kp³  23,21 Tego samego dnia zwo³acie lud. Bêdzie to dla was zwo³anie œwiête. Nie bêdziecie wykonywaæ tego dnia ¿adnej pracy. Jest to ustawa wieczysta we wszystkich waszych siedzibach, dla waszych pokoleñ.                                
Kp³  23,22 וּבְקֻצְרְכֶם אֶת־קְצִיר אַרְצְכֶם לֹא־תְכַלֶּה פְּאַת שָׂדְךָ בְּקֻצְרֶךָ וְלֶקֶט קְצִירְךָ לֹא תְלַקֵּט לֶעָנִי וְלַגֵּר תַּעֲזֹב אֹתָם אֲנִי יהוה אֱלֹהֵיכֶם׃              
Kp³  23,22 u we quc re chem et - qe cir ar ce chem lo - te chal le Pe at sad cha Be quc re cha we le qet qe cir cha lo te laq qet le a ni we laG Ger Ta a zow o tam a ni jhwh(a do naj) e lo he chem s            
Kp³  23,22 û|büqucrükem ´et-qücîr ´arcükem lö|´-tükallè Pü´at Sä|dkä Büqucreºkä wüleºqe† qücîrkä lö´ tülaqqë† le|`änî wülaGGër Ta`ázöb ´ötäm ´ánî yhwh(´ädönäy) ´élöhêkem s            
Kp³  23,22 Kiedy bêdziecie zbierali plon waszej ziemi, nie bêdziecie wycinali doszczêtnie skraju pola i nie bêdziecie zbierali do koñca k³osów. Zostawisz je dla ubogiego i dla przybysza. Ja jestem Pan, Bóg wasz!                                
Kp³  23,23 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                          
Kp³  23,23 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                          
Kp³  23,23 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                          
Kp³  23,23 Nastêpnie Pan powiedzia³ do Moj¿esza:                                              
Kp³  23,24 דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר בַּחֹדֶשׁ הַשְּׁבִיעִי בְּאֶחָד לַחֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם שַׁבָּתוֹן זִכְרוֹן תְּרוּעָה מִקְרָא־קֹדֶשׁ׃                      
Kp³  23,24 DaB Ber el - Be ne jis ra el le mor Ba Ho desz hasz sze wi i Be e Had la Ho desz jih je la chem szaB Ba ton zich ron Te ru a miq ra - qo desz                      
Kp³  23,24 DaBBër ´el-Bünê yiSrä´ël lë´mör BaHöºdeš haššübî`î Bü´eHäd laHöºdeš yihyè läkem šaBBätôn zikrôn Türû`â miqrä´-qöºdeš                      
Kp³  23,24 Powiedz Izraelitom: Pierwszego dnia siódmego miesi¹ca bêdziecie obchodziæ uroczysty szabat, tr¹bienie w róg i œwiête zwo³anie.                                      
Kp³  23,25 כָּל־מְלֶאכֶת עֲבֹדָה לֹא תַעֲשׂוּ וְהִקְרַבְתֶּם אִשֶּׁה לַיהוה׃                                    
Kp³  23,25 Kol - me le chet a wo da lo ta a su we hiq raw Tem isz sze ljhwh(la do naj) s                                  
Kp³  23,25 Kol-müleº´ket `ábödâ lö´ ta`áSû wühiqrabTem ´iššè lyhwh(la´dönäy) s                                  
Kp³  23,25 Nie bêdziecie wtedy wykonywaæ ¿adnej pracy. Z³o¿ycie ofiary spalane dla Pana.                                          
Kp³  23,26 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                          
Kp³  23,26 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                          
Kp³  23,26 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                          
Kp³  23,26 Dalej Pan powiedzia³ do Moj¿esza:                                              
Kp³  23,27 אַךְ בֶּעָשׂוֹר לַחֹדֶשׁ הַשְּׁבִיעִי הַזֶּה יוֹם הַכִּפֻּרִים הוּא מִקְרָא־קֹדֶשׁ יִהְיֶה לָכֶם וְעִנִּיתֶם אֶת־נַפְשֹׁתֵיכֶם וְהִקְרַבְתֶּם אִשֶּׁה לַיהוה׃                  
Kp³  23,27 ach Be a sor la Ho desz hasz sze wi i haz ze jom haK KiP Pu rim hu miq ra - qo desz jih je la chem we in ni tem et - naf szo te chem we hiq raw Tem isz sze ljhwh(la do naj)                  
Kp³  23,27 ´ak Be`äSôr laHödeš haššübî`î hazzè yôm haKKiPPùrîm hû´ mi|qrä´-qöºdeš yihyè läkem wü`innîtem ´et-napšötêkem wühiqrabTem ´iššè lyhwh(la´dönäy)                  
Kp³  23,27 Dziesi¹tego dnia siódmego miesi¹ca jest Dzieñ Przeb³agania. Bêdzie to dla was zwo³anie œwiête. Bêdziecie poœciæ i bêdziecie sk³adaæ Panu ofiary spalane.                                    
Kp³  23,28 וְכָל־מְלָאכָה לֹא תַעֲשׂוּ בְּעֶצֶם הַיּוֹם הַזֶּה כִּי יוֹם כִּפֻּרִים הוּא לְכַפֵּר עֲלֵיכֶם לִפְנֵי יהוה אֱלֹהֵיכֶם׃                    
Kp³  23,28 we chol - me la cha lo ta a su Be e cem haj jom haz ze Ki jom KiP Pu rim hu le chaP Per a le chem lif ne jhwh(a do naj) e lo he chem                    
Kp³  23,28 wükol-mülä´kâ lö´ ta`áSû Bü`eºcem hayyôm hazzè yôm KiPPùrîm hû´ lükaPPër `álêkem lipnê yhwh(´ädönäy) ´élöhêkem                    
Kp³  23,28 W tym dniu nie bêdziecie wykonywaæ ¿adnej pracy, bo jest to Dzieñ Przeb³agania, a¿eby dokonano przeb³agania za wasze winy przed Panem, Bogiem waszym.                                    
Kp³  23,29 כִּי כָל־הַנֶּפֶשׁ אֲשֶׁר לֹא־תְעֻנֶּה בְּעֶצֶם הַיּוֹם הַזֶּה וְנִכְרְתָה מֵעַמֶּיהָ׃                                
Kp³  23,29 Ki chol - han ne fesz a szer lo - te un ne Be e cem haj jom haz ze we nich re ta me am me ha                                
Kp³  23,29 kol-hanneºpeš ´ášer lö|´-tü`unnè Bü`eºcem hayyôm hazzè wünikrütâ më|`ammʺhä                                
Kp³  23,29 Ka¿dy cz³owiek, który nie bêdzie poœci³ tego dnia, bêdzie wy³¹czony spoœród swego ludu.                                          
Kp³  23,30 וְכָל־הַנֶּפֶשׁ אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה כָּל־מְלָאכָה בְּעֶצֶם הַיּוֹם הַזֶּה וְהַאֲבַדְתִּי אֶת־הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מִקֶּרֶב עַמָּהּ׃                          
Kp³  23,30 we chol - han ne fesz a szer Ta a se Kol - me la cha Be e cem haj jom haz ze we ha a wad Ti et - han ne fesz ha hiw miq qe rew am ma                          
Kp³  23,30 wükol-hanneºpeš ´ášer Ta`áSè Kol-mülä´kâ Bü`eºcem hayyôm hazzè wüha|´ábadTî ´et-hanneºpeš hahiw´ miqqeºreb `ammäh                          
Kp³  23,30 Ka¿dego cz³owieka, który bêdzie pracowa³ tego dnia, wytracê spoœród jego ludu.                                          
Kp³  23,31 כָּל־מְלָאכָה לֹא תַעֲשׂוּ חֻקַּת עוֹלָם לְדֹרֹתֵיכֶם בְּכֹל מֹשְׁבֹתֵיכֶם׃                                  
Kp³  23,31 Kol - me la cha lo ta a su Huq qat o lam le do ro te chem Be chol mosz wo te chem                                  
Kp³  23,31 Kol-mülä´kâ lö´ ta`áSû Huqqat `ôläm lüdöröºtêkeºm Büköl mö|šbö|têkem                                  
Kp³  23,31 ¯adnej pracy nie bêdziecie wykonywaæ. Jest to ustawa wieczysta dla wszystkich pokoleñ, we wszystkich waszych siedzibach.                                      
Kp³  23,32 שַׁבַּת שַׁבָּתוֹן הוּא לָכֶם וְעִנִּיתֶם אֶת־נַפְשֹׁתֵיכֶם בְּתִשְׁעָה לַחֹדֶשׁ בָּעֶרֶב מֵעֶרֶב עַד־עֶרֶב תִּשְׁבְּתוּ שַׁבַּתְּכֶם׃                        
Kp³  23,32 szaB Bat szaB Ba ton hu la chem we in ni tem et - naf szo te chem Be ti sza la Ho desz Ba e rew me e rew ad - e rew Tisz Be tu szaB BaT Te chem P                      
Kp³  23,32 šaBBat šaBBätôn hû´ läkem wü`innîtem ´et-napšötêkem Bütiš`â laHöºdeš Bä`eºreb më`eºreb `ad-`eºreb TišBütû šaBBaTTükem P                      
Kp³  23,32 Bêdzie to dla was uroczysty szabat. Bêdziecie poœcili. Dziewi¹tego dnia miesi¹ca, wieczorem, to jest od wieczora do wieczora, bêdziecie obchodziæ wasz szabat.                                    
Kp³  23,33 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                          
Kp³  23,33 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                          
Kp³  23,33 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                          
Kp³  23,33 Po czym Pan powiedzia³ do Moj¿esza:                                              
Kp³  23,34 דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר בַּחֲמִשָּׁה עָשָׂר יוֹם לַחֹדֶשׁ הַשְּׁבִיעִי הַזֶּה