Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Lb 14,1 וַתִּשָּׂא כָּל־הָעֵדָה וַיִּתְּנוּ אֶת־קוֹלָם וַיִּבְכּוּ הָעָם בַּלַּיְלָה הַהוּא׃                                      
Lb 14,1 waT Tis sa Kol - ha e da waj jiT Te nu et - qo lam waj jiw Ku ha am Bal laj la ha hu                                      
Lb 14,1 waTTiSSä´ Kol-häº`ëdâ wa|yyiTTünû ´et-qôläm wayyibKû hä`äm Ballaºylâ hahû´                                      
Lb 14,1 Wtedy ca³e zgromadzenie zaczê³o wo³aæ podnosz¹c g³os. I p³aka³ lud owej nocy.                                                
Lb 14,2 וַיִּלֹּנוּ עַל־מֹשֶׁה וְעַל־אַהֲרֹן כֹּל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיֹּאמְרוּ אֲלֵהֶם כָּל־הָעֵדָה לוּ־מַתְנוּ בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם אוֹ בַּמִּדְבָּר הַזֶּה לוּ־מָתְנוּ׃                      
Lb 14,2 waj jil lo nu al - mo sze we al - a ha ron Kol Be ne jis ra el waj jo me ru a le hem Kol - ha e da lu - mat nu Be e rec mic ra jim o Bam mid Bar haz ze lu - mat nu                      
Lb 14,2 wayyillöºnû `al-möšè wü`a|l-´ahárön Köl Bünê yiSrä´ël wa|yyö´mürû ´álëhem Kol-hä`ëdâ lû-maºtnû Bü´eºrec micraºyim ´ô BammidBär hazzè lû-mäºtnû                      
Lb 14,2 Izraelici szemrali przeciwko Moj¿eszowi i Aaronowi. Ca³e zgromadzenie mówi³o do nich: Obyœmy byli pomarli w Egipcie albo tu na pustyni!                                            
Lb 14,3 וְלָמָה יהוה מֵבִיא אֹתָנוּ אֶל־הָאָרֶץ הַזֹּאת לִנְפֹּל בַּחֶרֶב נָשֵׁינוּ וְטַפֵּנוּ יִהְיוּ לָבַז הֲלוֹא טוֹב לָנוּ שׁוּב מִצְרָיְמָה׃                    
Lb 14,3 we la ma jhwh(a do naj) me wi o ta nu el - ha a rec haz zot lin Pol Ba He rew na sze nu we taP Pe nu jih ju la waz ha lo tow la nu szuw mic raj ma                    
Lb 14,3 wülämâ yhwh(´ädönäy) mëbî´ ´ötäºnû ´el-hä´äºrec hazzö´t linPöl BaHeºreb näšêºnû wü†aPPëºnû yihyû läbaz hálô´ †ôb läºnû šûb micräºymâ                    
Lb 14,3 Czemu nas Pan przywiód³ do tego kraju, jeœli paœæ mamy od miecza, a nasze ¿ony i dzieci maj¹ siê staæ ³upem nieprzyjació³? Czy¿ nie lepiej nam bêdzie wróciæ do Egiptu?                                          
Lb 14,4 וַיֹּאמְרוּ אִישׁ אֶל־אָחִיו נִתְּנָה רֹאשׁ וְנָשׁוּבָה מִצְרָיְמָה׃                                        
Lb 14,4 waj jo me ru isz el - a Hiw niT Te na rosz we na szu wa mic raj ma                                        
Lb 14,4 wayyö´mürû ´îš ´el-´äHîw niTTünâ rö´š wünäšûºbâ micräºymâ                                        
Lb 14,4 Mówili wiêc jeden do drugiego: Wybierzmy sobie wodza i wracajmy z powrotem do Egiptu.                                              
Lb 14,5 וַיִּפֹּל מֹשֶׁה וְאַהֲרֹן עַל־פְּנֵיהֶם לִפְנֵי כָּל־קְהַל עֲדַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃                                    
Lb 14,5 waj jiP Pol mo sze we a ha ron al - Pe ne hem lif ne Kol - qe hal a dat Be ne jis ra el                                    
Lb 14,5 wayyiPPöl möšè wü´ahárön `al-Pünêhem lipnê Kol-qühal `ádat Bünê yiSrä´ël                                    
Lb 14,5 Moj¿esz i Aaron padli przed ca³ym zgromadzeniem spo³ecznoœci Izraelitów twarz¹ na ziemiê.                                              
Lb 14,6 וִיהוֹשֻׁעַ בִּן־נוּן וְכָלֵב בֶּן־יְפֻנֶּה מִן־הַתָּרִים אֶת־הָאָרֶץ קָרְעוּ בִּגְדֵיהֶם׃                                      
Lb 14,6 wi ho szu a Bin - nun we cha lew Ben - je fun ne min - haT Ta rim et - ha a rec qa ru Big de hem                                      
Lb 14,6 wîhôšùª` Bin-nûn wükälëb Ben-yüpunnè min-haTTärîm ´et-hä´äºrec qär`û Bigdêhem                                      
Lb 14,6 A Jozue, syn Nuna, i Kaleb, syn Jefunnego, którzy nale¿eli do badaj¹cych kraj, rozdarli szaty                                              
Lb 14,7 וַיֹּאמְרוּ אֶל־כָּל־עֲדַת בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר הָאָרֶץ אֲשֶׁר עָבַרְנוּ בָהּ לָתוּר אֹתָהּ טוֹבָה הָאָרֶץ מְאֹד מְאֹד׃                          
Lb 14,7 waj jo me ru el - Kol - a dat Be ne - jis ra el le mor ha a rec a szer a war nu wa la tur o ta to wa ha a rec me od me od                          
Lb 14,7 wayyöº´mürû ´el-Kol-`ádat Bünê|-yiSrä´ël lë´mör hä´äºrec ´ášer `äbaºrnû lätûr ´ötäh †ôbâ hä´äºrec mü´öd mü´öd                          
Lb 14,7 i mówili do ca³ej spo³ecznoœci Izraelitów: Kraj, który przeszliœmy celem zbadania go, jest wspania³ym krajem.                                              
Lb 14,8 אִם־חָפֵץ בָּנוּ יהוה וְהֵבִיא אֹתָנוּ אֶל־הָאָרֶץ הַזֹּאת וּנְתָנָהּ לָנוּ אֶרֶץ אֲשֶׁר־הִוא זָבַת חָלָב וּדְבָשׁ׃                          
Lb 14,8 im - Ha fec Ba nu jhwh(a do naj) we he wi o ta nu el - ha a rec haz zot u ne ta na la nu e rec a szer - hiw za wat Ha law u de wasz                          
Lb 14,8 ´im-Häpëc Bäºnû yhwh(´ädönäy) wühëbî´ ´ötäºnû ´el-hä´äºrec hazzö´t ûnütänäh läºnû ´eºrec ´ášer-hiw´ zäbat Häläb ûdübäš                          
Lb 14,8 Jeœli nam Pan sprzyja, to nas wprowadzi do tego kraju i da nam ten kraj, który prawdziwie op³ywa w mleko i miód.                                              
Lb 14,9 אַךְ בַּיהוה אַל־תִּמְרֹדוּ וְאַתֶּם אַל־תִּירְאוּ אֶת־עַם הָאָרֶץ כִּי לַחְמֵנוּ הֵם סָר צִלָּם מֵעֲלֵיהֶם וַיהוה אִתָּנוּ אַל־תִּירָאֻם׃                      
Lb 14,9 ach Bjhwh(Ba do naj) al - Tim ro du we aT Tem al - Ti ru et - am ha a rec Ki laH me nu hem sar cil lam me a le hem wjhwh(wa do naj) iT Ta nu al - Ti ra um                      
Lb 14,9 ´ak Byhwh(Ba|´dönäy) ´al-Timrödû wü´aTTem ´al-Tî|r´û ´et-`am hä´äºrec laHmëºnû hëm sär cilläm më`álêhem wyhwh(wa|´dönäy) ´iTTäºnû ´al-Tîrä´ùm                      
Lb 14,9 Tylko nie buntujcie siê przeciwko Panu. Nie bójcie siê te¿ ludu tego kraju, gdy¿ ich poch³oniemy. Obrona od niego odst¹pi, a z nami jest przecie¿ Pan. Zatem nie bójcie siê ich!                                          
Lb 14,10 וַיֹּאמְרוּ כָּל־הָעֵדָה לִרְגּוֹם אֹתָם בָּאֲבָנִים וּכְבוֹד יהוה נִרְאָה בְּאֹהֶל מוֹעֵד אֶל־כָּל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃                              
Lb 14,10 waj jo me ru Kol - ha e da lir Gom o tam Ba a wa nim u che wod jhwh(a do naj) ni ra Be o hel mo ed el - Kol - Be ne jis ra el P                            
Lb 14,10 wayyö|´mürû Kol-häº`ëdâ lirGôm ´ötäm Bä´ábänîm ûkübôd yhwh(´ädönäy) nir´â Bü´öºhel mô`ëd ´e|l-Kol-Bünê yiSrä´ël P                            
Lb 14,10 Ca³e zgromadzenie mówi³o, by ich ukamienowaæ, gdy [wtem] ukaza³a siê chwa³a Pana wobec wszystkich Izraelitów nad Namiotem Spotkania.                                            
Lb 14,11 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה עַד־אָנָה יְנַאֲצֻנִי הָעָם הַזֶּה וְעַד־אָנָה לֹא־יַאֲמִינוּ בִי בְּכֹל הָאֹתוֹת אֲשֶׁר עָשִׂיתִי בְּקִרְבּוֹ׃                        
Lb 14,11 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze ad - a na je na a cu ni ha am haz ze we ad - a na lo - ja a mi nu wi Be chol ha o tot a szer a si ti Be qir Bo                        
Lb 14,11 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè `ad-´äºnâ yüna´ácùºnî hä`äm hazzè wü`ad-´äºnâ lö´-ya´ámîºnû Büköl hä|´ötôt ´ášer `äSîºtî BüqirBô                        
Lb 14,11 I rzek³ Pan do Moj¿esza: Dok¹d¿e jeszcze ten lud bêdzie Mi uw³acza³? Dok¹d¿e wierzyæ Mi nie bêdzie mimo znaków, jakie poœród nich zdzia³a³em?                                            
Lb 14,12 אַכֶּנּוּ בַדֶּבֶר וְאוֹרִשֶׁנּוּ וְאֶעֱשֶׂה אֹתְךָ לְגוֹי־גָּדוֹל וְעָצוּם מִמֶּנּוּ׃                                      
Lb 14,12 aK Ken nu waD De wer we o ri szen nu we e e se ot cha le goj - Ga dol we a cum mim men nu                                      
Lb 14,12 ´aKKeºnnû baDDeºber wü´ôrìšeºnnû wü´e|`éSè ´ö|tkä lügôy-Gädôl wü`äcûm mimmeºnnû                                      
Lb 14,12 Zabijê ich zaraz¹ i zupe³nie wytracê, a ciebie uczyniê ojcem innego narodu, który bêdzie wiêkszy i silniejszy ni¿ oni.                                              
Lb 14,13 וַיֹּאמֶר מֹשֶׁה אֶל־יהוה וְשָׁמְעוּ מִצְרַיִם כִּי־הֶעֱלִיתָ בְכֹחֲךָ אֶת־הָעָם הַזֶּה מִקִּרְבּוֹ׃                                  
Lb 14,13 waj jo mer mo sze el - jhwh(a do naj) we sza mu mic ra jim Ki - he e li ta we cho Ha cha et - ha am haz ze miq qir Bo                                  
Lb 14,13 wayyöº´mer möšè ´el-yhwh(´ädönäy) wüšäm`û micraºyim Kî|-he`élîºtä büköHákä ´et-hä`äm hazzè miqqirBô                                  
Lb 14,13 Moj¿esz rzek³ jednak do Pana: Egipcjanie s³yszeli, ¿e Ty ten naród wyprowadzi³eœ sw¹ moc¹ spoœród nich,                                              
Lb 14,14 וְאָמְרוּ אֶל־יוֹשֵׁב הָאָרֶץ הַזֹּאת שָׁמְעוּ כִּי־אַתָּה יהוה בְּקֶרֶב הָעָם הַזֶּה אֲשֶׁר־עַיִן בְּעַיִן נִרְאָה אַתָּה יהוה וַעֲנָנְךָ עֹמֵד עֲלֵהֶם וּבְעַמֻּד עָנָן אַתָּה הֹלֵךְ לִפְנֵיהֶם יוֹמָם וּבְעַמּוּד אֵשׁ לָיְלָה׃
Lb 14,14 we am ru el - jo szew ha a rec haz zot sza mu Ki - aT Ta jhwh(a do naj) Be qe rew ha am haz ze a szer - a jin Be a jin ni ra aT Ta jhwh(a do naj) wa a nan cha o med a le hem u we am mud a nan aT Ta ho lech lif ne hem jo mam u we am mud esz laj la
Lb 14,14 wü´ämrû ´el-yôšëb hä´äºrec hazzö´t šä|m`û Kî|-´aTTâ yhwh(´ädönäy) Büqeºreb hä`äm hazzè ´ášer-`aºyin Bü`aºyin nir´â ´aTTâ yhwh(´ädönäy) wa`ánä|nkä `ömëd `álëhem ûbü`ammùd `änän ´aTTâ hölëk lipnêhem yômäm ûbü`ammûd ´ëš läºylâ
Lb 14,14 i donieœli o tym mieszkañcom tego kraju. S³yszeli oni, ¿e Ty, Panie, przebywasz poœród tego narodu i bywasz widziany twarz¹ w twarz; ¿e Twój ob³ok stoi nad nimi, ¿e Ty wœród dnia idziesz przed nimi w s³upie ob³oku, a w nocy - w s³upie ognistym.                                    
Lb 14,15 וְהֵמַתָּה אֶת־הָעָם הַזֶּה כְּאִישׁ אֶחָד וְאָמְרוּ הַגּוֹיִם אֲשֶׁר־שָׁמְעוּ אֶת־שִׁמְעֲךָ לֵאמֹר׃                                  
Lb 14,15 we he maT Ta et - ha am haz ze Ke isz e Had we am ru haG Go jim a szer - sza mu et - szi ma cha le mor                                  
Lb 14,15 wühëmaTTâ ´et-hä`äm hazzè Kü´îš ´eHäd wü´ä|mrû haGGôyìm ´ášer-šäm`û ´e|t-šim`ákä lë´mör                                  
Lb 14,15 Gdy wiêc ten naród wybijesz do ostatniego mê¿a, narody, które o tym pos³ysz¹, powiedz¹ o Tobie:                                              
Lb 14,16 מִבִּלְתִּי יְכֹלֶת יהוה לְהָבִיא אֶת־הָעָם הַזֶּה אֶל־הָאָרֶץ אֲשֶׁר־נִשְׁבַּע לָהֶם וַיִּשְׁחָטֵם בַּמִּדְבָּר׃                                
Lb 14,16 miB Bil Ti je cho let jhwh(a do naj) le ha wi et - ha am haz ze el - ha a rec a szer - nisz Ba la hem waj jisz Ha tem Bam mid Bar                                
Lb 14,16 miBBilTî yüköºlet yhwh(´ädönäy) lühäbî´ ´et-hä`äm hazzè ´el-hä´äºrec ´ášer-nišBa` lähem wayyišHä†ëm BammidBär                                
Lb 14,16 Pan nie móg³ sprawiæ, by ten naród wszed³ do kraju, który mu poprzysi¹g³, i dlatego ich wytraci³ na pustyni.                                              
Lb 14,17 וְעַתָּה יִגְדַּל־נָא כֹּחַ אֲדֹנָי כַּאֲשֶׁר דִּבַּרְתָּ לֵאמֹר׃                                        
Lb 14,17 we aT Ta jig Dal - na Ko aH a do naj Ka a szer DiB Bar Ta le mor                                        
Lb 14,17 wü`aTTâ yigDal-nä´ KöªH ´ádönäy Ka´ášer DiBBaºrTä lë´mör                                        
Lb 14,17 Niech siê oka¿e, Panie, ca³a Twoja moc, jak przyobieca³eœ mówi¹c:                                                
Lb 14,18 יהוה אֶרֶךְ אַפַּיִם וְרַב־חֶסֶד נֹשֵׂא עָוֹן וָפָשַׁע וְנַקֵּה לֹא יְנַקֶּה פֹּקֵד עֲוֹן אָבוֹת עַל־בָּנִים עַל־שִׁלֵּשִׁים וְעַל־רִבֵּעִים׃                      
Lb 14,18 jhwh(a do naj) e rech aP Pa jim we raw - He sed no se a won wa fa sza we naq qe lo je naq qe Po qed a won a wot al - Ba nim al - szil le szim we al - riB Be im                      
Lb 14,18 yhwh(´ädönäy) ´eºrek ´aPPaºyim würab-Heºsed nöSë´ `äwön wäp亚a` wünaqqË lö´ yünaqqè Pöqëd `áwön ´äbôt `al-Bänîm `al-šillëšîm wü`al-riBBë`îm                      
Lb 14,18 Pan cierpliwy, bogaty w ¿yczliwoœæ, przebacza niegodziwoœæ i grzech, lecz nie pozostawia go bez ukarania, tylko karze grzechy ojców na synach do trzeciego, a nawet czwartego pokolenia.                                        
Lb 14,19 סְלַח־נָא לַעֲוֹן הָעָם הַזֶּה כְּגֹדֶל חַסְדֶּךָ וְכַאֲשֶׁר נָשָׂאתָה לָעָם הַזֶּה מִמִּצְרַיִם וְעַד־הֵנָּה׃                              
Lb 14,19 se laH - na la a won ha am haz ze Ke go del Has De cha we cha a szer na sa ta la am haz ze mim mic ra jim we ad - hen na                              
Lb 14,19 süla|H-nä´ la`áwön hä`äm hazzè Kügöºdel HasDeºkä wüka´ášer näS亴tâ lä`äm hazzè mimmicraºyim wü`ad-hëºnnâ                              
Lb 14,19 Odpuœæ wiêc winy tego ludu wed³ug wielkoœci Twego mi³osierdzia, tak jak znosi³eœ ten lud od Egiptu a¿ dot¹d.                                              
Lb 14,20 וַיֹּאמֶר יהוה סָלַחְתִּי כִּדְבָרֶךָ׃                                              
Lb 14,20 waj jo mer jhwh(a do naj) sa laH Ti Kid wa re cha                                              
Lb 14,20 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) sälaºHTî Kidbäreºkä                                              
Lb 14,20 I odpowiedzia³ Pan: Odpuszczam zgodnie z twoim s³owem.                                                  
Lb 14,21 וְאוּלָם חַי־אָנִי וְיִמָּלֵא כְבוֹד־יהוה אֶת־כָּל־הָאָרֶץ׃                                            
Lb 14,21 we u lam Haj - a ni we jim ma le che wod - jhwh(a do naj) et - Kol - ha a rec                                            
Lb 14,21 wü´ûläm Hay-´äºnî wüyimmälë´ kübôd-yhwh(´ädönäy) ´et-Kol-hä´äºrec                                            
Lb 14,21 Lecz - na moje ¿ycie - nape³ni siê chwa³¹ Pana ca³a ziemia.                                                
Lb 14,22 כִּי כָל־הָאֲנָשִׁים הָרֹאִים אֶת־כְּבֹדִי וְאֶת־אֹתֹתַי אֲשֶׁר־עָשִׂיתִי בְמִצְרַיִם וּבַמִּדְבָּר וַיְנַסּוּ אֹתִי זֶה עֶשֶׂר פְּעָמִים וְלֹא שָׁמְעוּ בְּקוֹלִי׃                      
Lb 14,22 Ki chol - ha a na szim ha ro im et - Ke wo di we et - o to taj a szer - a si ti we mic ra jim u wam mid Bar wa je nas su o ti ze e ser Pe a mim we lo sza mu Be qo li                      
Lb 14,22 kol-hä´ánäšîm härö´îm ´et-Kübödî wü´et-´öºtötaºy ´ášer-`äSîºtî bümicraºyim ûbammidBär wayünassû ´ötî `eºSer Pü`ämîm wülö´ šäm`û Büqôlî                      
Lb 14,22 Wszyscy, którzy widzieli moj¹ chwa³ê i moje znaki, które dzia³a³em w Egipcie i na pustyni, a wystawiali Mnie na próbê ju¿ dziesiêciokrotnie i nie s³uchali mego g³osu,                                          
Lb 14,23 אִם־יִרְאוּ אֶת־הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לַאֲבֹתָם וְכָל־מְנַאֲצַי לֹא יִרְאוּהָ׃                                      
Lb 14,23 im - ji ru et - ha a rec a szer nisz Ba Ti la a wo tam we chol - me na a caj lo ji ru ha                                      
Lb 14,23 ´im-yir´û ´et-hä´äºrec ´ášer nišBaº`Tî la´ábötäm wükol-müna´ácay lö´ yir´ûºhä                                      
Lb 14,23 ci nie zobacz¹ kraju, który obieca³em pod przysiêg¹ ich ojcom. ¯aden z tych, którzy Mn¹ wzgardzili, nie zobaczy go.                                              
Lb 14,24 וְעַבְדִּי כָלֵב עֵקֶב הָיְתָה רוּחַ אַחֶרֶת עִמּוֹ וַיְמַלֵּא אַחֲרָי וַהֲבִיאֹתִיו אֶל־הָאָרֶץ אֲשֶׁר־בָּא שָׁמָּה וְזַרְעוֹ יוֹרִשֶׁנָּה׃                        
Lb 14,24 we aw Di cha lew e qew haj ta ru aH a He ret im mo wa je mal le a Ha raj wa ha wi o tiw el - ha a rec a szer - Ba szam ma we za ro jo ri szen na                        
Lb 14,24 wü`abDî kälëb `ëºqeb hä|ytâ rûªH ´aHeºret `immô wayümallë´ ´aHáräy wahábî|´ötîw ´el-hä´äºrec ´ášer-Bä´ šäºmmâ wüzar`ô yôrìšeºnnâ                        
Lb 14,24 Tylko s³udze memu Kalebowi, który o¿ywiony innym duchem okaza³ Mi pe³ne pos³uszeñstwo, dozwolê wejœæ do kraju, który ju¿ przewêdrowa³, i potomstwu jego dam go w posiadanie.                                        
Lb 14,25 וְהָעֲמָלֵקִי וְהַכְּנַעֲנִי יוֹשֵׁב בָּעֵמֶק מָחָר פְּנוּ וּסְעוּ לָכֶם הַמִּדְבָּר דֶּרֶךְ יַם־סוּף׃                                
Lb 14,25 we ha a ma le qi we haK Ke na a ni jo szew Ba e meq ma Har Pe nu u se u la chem ham mid Bar De rech jam - suf P                              
Lb 14,25 wühä|`ámälëqî wüha|KKüna`ánî yôšëb Bä`ëºmeq mäHär Pünû ûsü`û läkem hammidBär Deºrek yam-sûp P                              
Lb 14,25 Amalekici i Kananejczycy mieszkaj¹ w dolinie. Jutro zawrócicie i poci¹gniecie na pustyniê w kierunku Morza Czerwonego.                                            
Lb 14,26 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה וְאֶל־אַהֲרֹן לֵאמֹר׃                                            
Lb 14,26 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze we el - a ha ron le mor                                            
Lb 14,26 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè wü´e|l-´ahárön lë´mör                                            
Lb 14,26 Pan przemówi³ znów do Moj¿esza i Aarona i rzek³:                                                  
Lb 14,27 עַד־מָתַי לָעֵדָה הָרָעָה הַזֹּאת אֲשֶׁר הֵמָּה מַלִּינִים עָלָי אֶת־תְּלֻנּוֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר הֵמָּה מַלִּינִים עָלַי שָׁמָעְתִּי׃                      
Lb 14,27 ad - ma taj la e da ha ra a haz zot a szer hem ma mal li nim a laj et - Te lun not Be ne jis ra el a szer hem ma mal li nim a laj sza ma Ti                      
Lb 14,27 `ad-mätay lä`ëdâ hä|rä`â hazzö´t ´ášer hëºmmâ mallînîm `äläy ´et-Tülunnôt Bünê yiSrä´ël ´ášer hëºmmâ mallînîm `älay šämäº`Tî                      
Lb 14,27 Jak d³ugo mam znosiæ to przewrotne zgromadzenie szemrz¹ce przeciw Mnie? S³ysza³em szemranie Izraelitów przeciw Mnie.                                            
Lb 14,28 אֱמֹר אֲלֵהֶם חַי־אָנִי נְאֻם־יהוה אִם־לֹא כַּאֲשֶׁר דִּבַּרְתֶּם בְּאָזְנָי כֵּן אֶעֱשֶׂה לָכֶם׃                                
Lb 14,28 e mor a le hem Haj - a ni ne um - jhwh(a do naj) im - lo Ka a szer DiB Bar Tem Be oz naj Ken e e se la chem                                
Lb 14,28 ´émör ´álëhem Hay-´äºnî nü´um-yhwh(´ädönäy) ´im-lö´ Ka´ášer DiBBarTem Bü´oznäy Kën ´e|`éSè läkem                                
Lb 14,28 Powiedz im: Na moje ¿ycie - wyrocznia Pana - post¹piê z wami wed³ug s³ów, któreœcie wypowiedzieli przede Mn¹.                                              
Lb 14,29 בַּמִּדְבָּר הַזֶּה יִפְּלוּ פִגְרֵיכֶם וְכָל־פְּקֻדֵיכֶם לְכָל־מִסְפַּרְכֶם מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמָעְלָה אֲשֶׁר הֲלִינֹתֶם עָלָי׃                            
Lb 14,29 Bam mid Bar haz ze jiP Pe lu fig re chem we chol - Pe qu de chem le chol - mis Par chem miB Ben es rim sza na wa ma la a szer ha li no tem a laj                            
Lb 14,29 BammidBär hazzè yiPPülû pigrêkem wükol-Püqùdêkem lükol-misParkem miBBen `eSrîm šänâ wämäº`lâ ´ášer hálî|nötem `äläy                            
Lb 14,29 Trupy wasze zalegn¹ tê pustyniê. Wy wszyscy, którzy zostaliœcie spisani w wieku od dwudziestu lat wzwy¿, wy, którzyœcie przeciwko Mnie szemrali,                                            
Lb 14,30 אִם־אַתֶּם תָּבֹאוּ אֶל־הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָשָׂאתִי אֶת־יָדִי לְשַׁכֵּן אֶתְכֶם בָּהּ כִּי אִם־כָּלֵב בֶּן־יְפֻנֶּה וִיהוֹשֻׁעַ בִּן־נוּן׃                          
Lb 14,30 im - aT Tem Ta wo u el - ha a rec a szer na sa ti et - ja di le szaK Ken et chem Ba Ki im - Ka lew Ben - je fun ne wi ho szu a Bin - nun                          
Lb 14,30 ´im-´aTTem Täböº´û ´el-hä´äºrec ´ášer näS亴tî ´et-yädî lüšaKKën ´etkem Bäh ´im-Kälëb Ben-yüpunnè