Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Lb 17,1 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                              
Lb 17,1 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                              
Lb 17,1 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                              
Lb 17,1 Rzek³ Pan do Moj¿esza tymi s³owami:                                                  
Lb 17,2 אֱמֹר אֶל־אֶלְעָזָר בֶּן־אַהֲרֹן הַכֹּהֵן וְיָרֵם אֶת־הַמַּחְתֹּת מִבֵּין הַשְּׂרֵפָה וְאֶת־הָאֵשׁ זְרֵה־הָלְאָה כִּי קָדֵשׁוּ׃                              
Lb 17,2 e mor el - e la zar Ben - a ha ron haK Ko hen we ja rem et - ham maH Tot miB Ben has se re fa we et - ha esz ze re - ha la Ki qa de szu                              
Lb 17,2 ´émör ´el-´el`äzär Ben-´ahárön haKKöhën wüyärëm ´et-hammaHTöt miBBên haSSürëpâ wü´et-hä´ëš zürË-häºl´â Kî qäd뺚û                              
Lb 17,2 Powiedz Eleazarowi, synowi kap³ana Aarona, niech zbierze kadzielnice z pogorzeliska, a ogieñ niech rozrzuci w pewnym oddaleniu. Poniewa¿ zosta³y poœwiêcone                                          
Lb 17,3 אֵת מַחְתּוֹת הַחַטָּאִים הָאֵלֶּה בְּנַפְשֹׁתָם וְעָשׂוּ אֹתָם רִקֻּעֵי פַחִים צִפּוּי לַמִּזְבֵּחַ כִּי־הִקְרִיבֻם לִפְנֵי־יהוה וַיִּקְדָּשׁוּ וְיִהְיוּ לְאוֹת לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל׃                  
Lb 17,3 et maH Tot ha Hat ta im ha el le Be naf szo tam we a su o tam riq qu e fa Him ciP Puj lam miz Be aH Ki - hiq ri wum lif ne - jhwh(a do naj) waj jiq Da szu we jih ju le ot liw ne jis ra el                  
Lb 17,3 ´ët maHTôt ha|Ha††ä´îm hä´ëºllè Bünapšötäm wü`äSû ´ötäm riqqù`ê paHîm ciPPûy lammizBëªH Kî|-hiqrîbùm lipnê|-yhwh(´ädönäy) wayyiqD亚û wüyi|hyû lü´ôt libnê yiSrä´ël                  
Lb 17,3 kadzielnice tych mê¿ów, którzy ¿yciem przyp³acili swoje wystêpki, nale¿y je przekuæ na cienkie blachy - na pokrywê o³tarza. Skoro z³o¿ono je w ofierze dla Pana, s¹ poœwiêcone. Teraz niech bêd¹ dla Izraela znakiem [ostrze¿enia].                                      
Lb 17,4 וַיִּקַּח אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן אֵת מַחְתּוֹת הַנְּחֹשֶׁת אֲשֶׁר הִקְרִיבוּ הַשְּׂרֻפִים וַיְרַקְּעוּם צִפּוּי לַמִּזְבֵּחַ׃                              
Lb 17,4 waj jiq qaH e la zar haK Ko hen et maH Tot han ne Ho szet a szer hiq ri wu has se ru fim wa je raq qe um ciP Puj lam miz Be aH                              
Lb 17,4 wayyiqqaH ´el`äzär haKKöhën ´ët maHTôt hannüHöºšet ´ášer hiqrîºbû haSSürùpîm wa|yüraqqü`ûm ciPPûy lammizBëªH                              
Lb 17,4 Pozbiera³ wiêc kap³an Eleazar miedziane kadzielnice, które przynieœli ci, co zostali spaleni, i ukuto z nich pokrywê na o³tarz.                                            
Lb 17,5 זִכָּרוֹן לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל לְמַעַן אֲשֶׁר לֹא־יִקְרַב אִישׁ זָר אֲשֶׁר לֹא מִזֶּרַע אַהֲרֹן הוּא לְהַקְטִיר קְטֹרֶת לִפְנֵי יהוה וְלֹא־יִהְיֶה כְקֹרַח וְכַעֲדָתוֹ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יהוה בְּיַד־מֹשֶׁה לוֹ׃    
Lb 17,5 ziK Ka ron liw ne jis ra el le ma an a szer lo - jiq raw isz zar a szer lo miz ze ra a ha ron hu le haq tir qe to ret lif ne jhwh(a do naj) we lo - jih je che qo raH we cha a da to Ka a szer DiB Ber jhwh(a do naj) Be jad - mo sze lo    
Lb 17,5 ziKKärôn libnê yiSrä´ël lüma`an ´ášer lö|´-yiqrab ´îš zär ´ášer lö´ mizzeºra` ´ahárön hû´ lühaq†îr qü†öºret lipnê yhwh(´ädönäy) wülö|´-yihyè küqöºraH wükaº`ádätô Ka´ášer DiBBer yhwh(´ädönäy) Büyad-möšè lô    
Lb 17,5 [Jest to] przypomnienie dla Izraelitów, by nikt niepowo³any, kto nie nale¿y do potomstwa Aarona, nie wa¿y³ siê zbli¿aæ celem spalenia kadzid³a przed Panem, aby nie sta³o siê z nim to, co sta³o siê z Korachem i jego zgraj¹, a co mu oznajmi³ Pan przez Moj¿esza.                                    
Lb 17,6 וַיִּלֹּנוּ כָּל־עֲדַת בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל מִמָּחֳרָת עַל־מֹשֶׁה וְעַל־אַהֲרֹן לֵאמֹר אַתֶּם הֲמִתֶּם אֶת־עַם יהוה׃                                
Lb 17,6 waj jil lo nu Kol - a dat Be ne - jis ra el mim mo Hó rat al - mo sze we al - a ha ron le mor aT Tem ha miT Tem et - am jhwh(a do naj)                                
Lb 17,6 wayyillöºnû Kol-`ádat Bünê|-yiSrä´ël mi|mmoHórät `al-möšè wü`a|l-´ahárön lë´mör ´aTTem hámiTTem ´et-`am yhwh(´ädönäy)                                
Lb 17,6 A nazajutrz szemra³a ca³a spo³ecznoœæ Izraelitów przeciw Moj¿eszowi i Aaronowi mówi¹c: Wyœcie wytracili lud Pana.                                              
Lb 17,7 וַיְהִי בְּהִקָּהֵל הָעֵדָה עַל־מֹשֶׁה וְעַל־אַהֲרֹן וַיִּפְנוּ אֶל־אֹהֶל מוֹעֵד וְהִנֵּה כִסָּהוּ הֶעָנָן וַיֵּרָא כְּבוֹד יהוה׃                          
Lb 17,7 wa je hi Be hiq qa hel ha e da al - mo sze we al - a ha ron waj jif nu el - o hel mo ed we hin ne chis sa hu he a nan waj je ra Ke wod jhwh(a do naj)                          
Lb 17,7 wayühî Bühiqqähël hä|`ëdâ `al-möšè wü`a|l-´ahárön wayyipnû ´el-´öºhel mô`ëd wühinnË kissäºhû he`änän wayyërä´ Kübôd yhwh(´ädönäy)                          
Lb 17,7 Gdy siê ca³e zgromadzenie zebra³o przeciw Moj¿eszowi i Aaronowi, oni skierowali siê ku Namiotowi Spotkania. Wtedy ob³ok okry³ Namiot, i ujrzeli chwa³ê Pana.                                          
Lb 17,8 וַיָּבֹא מֹשֶׁה וְאַהֲרֹן אֶל־פְּנֵי אֹהֶל מוֹעֵד׃                                          
Lb 17,8 waj ja wo mo sze we a ha ron el - Pe ne o hel mo ed P                                        
Lb 17,8 wayyäbö´ möšè wü´ahárön ´el-Pünê ´öºhel mô`ëd P                                        
Lb 17,8 Moj¿esz zaœ i Aaron przyszli przed Namiot Spotkania.                                                  
Lb 17,9 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                              
Lb 17,9 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                              
Lb 17,9 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                              
Lb 17,9 Rzek³ Pan do Moj¿esza:                                                    
Lb 17,10 הֵרֹמּוּ מִתּוֹךְ הָעֵדָה הַזֹּאת וַאֲכַלֶּה אֹתָם כְּרָגַע וַיִּפְּלוּ עַל־פְּנֵיהֶם׃                                    
Lb 17,10 he rom mu miT Toch ha e da haz zot wa a chal le o tam Ke ra ga waj jiP Pe lu al - Pe ne hem                                    
Lb 17,10 hëröºmmû miTTôk hä`ëdâ hazzö´t wa´ákallè ´ötäm Küräºga` wa|yyiPPülû `al-Pünêhem                                    
Lb 17,10 Oddalcie siê od tej spo³ecznoœci, bo chcê ich wytraciæ w jednej chwili. Oni zaœ upadli na twarze.                                              
Lb 17,11 וַיֹּאמֶר מֹשֶׁה אֶל־אַהֲרֹן קַח אֶת־הַמַּחְתָּה וְתֶן־עָלֶיהָ אֵשׁ מֵעַל הַמִּזְבֵּחַ וְשִׂים קְטֹרֶת וְהוֹלֵךְ מְהֵרָה אֶל־הָעֵדָה וְכַפֵּר עֲלֵיהֶם כִּי־יָצָא הַקֶּצֶף מִלִּפְנֵי יהוה הֵחֵל הַנָּגֶף׃          
Lb 17,11 waj jo mer mo sze el - a ha ron qaH et - ham maH Ta we ten - a le ha esz me al ham miz Be aH we sim qe to ret we ho lech me he ra el - ha e da we chaP Per a le hem Ki - ja ca haq qe cef mil lif ne jhwh(a do naj) he Hel han na gef          
Lb 17,11 wayyöº´mer möšè ´e|l-´ahárön qaH ´et-hammaHTâ wüten-`älʺhä ´ëš më`al hammizBëªH wüSîm qü†öºret wühôlëk mühërâ ´el-hä`ëdâ wükaPPër `álêhem Kî|-yäcä´ haqqeºcep millipnê yhwh(´ädönäy) hëHël hannäºgep          
Lb 17,11 I rzek³ Moj¿esz do Aarona: WeŸ kadzielnicê, w³ó¿ do niej ognia z o³tarza i rzuæ kadzid³a, a idŸ prêdko do ludu, by dokonaæ nad nimi przeb³agania, bo Pan rozgniewa³ siê i ju¿ siê zaczyna plaga.                                        
Lb 17,12 וַיִּקַּח אַהֲרֹן כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר מֹשֶׁה וַיָּרָץ אֶל־תּוֹך הַקָּהָל וְהִנֵּה הֵחֵל הַנֶּגֶף בָּעָם וַיִּתֵּן אֶת־הַקְּטֹרֶת וַיְכַפֵּר עַל־הָעָם׃                      
Lb 17,12 waj jiq qaH a ha ron Ka a szer DiB Ber mo sze waj ja roc el - Toch haq qa hal we hin ne he Hel han ne gef Ba am waj jiT Ten et - haq qe to ret wa je chaP Per al - ha am                      
Lb 17,12 wayyiqqaH ´ahárön Ka´ášer DiBBer möšè wayyäºroc ´el-Tôk haqqähäl wühinnË hëHël hanneºgep Bä`äm wayyiTTën ´e|t-haqqü†öºret wayükaPPër `al-hä`äm                      
Lb 17,12 Wzi¹³ wiêc Aaron kadzielnicê, jak mu przykaza³ Moj¿esz, i pobieg³ miêdzy lud, gdzie ju¿ siê rozpoczê³a plaga. Na³o¿y³ kadzid³o i dokona³ obrzêdu przeb³agania nad ludem.                                          
Lb 17,13 וַיַּעֲמֹד בֵּין־הַמֵּתִים וּבֵין הַחַיִּים וַתֵּעָצַר הַמַּגֵּפָה׃                                          
Lb 17,13 waj ja a mod Ben - ham me tim u wen ha Haj jim waT Te a car ham maG Ge fa                                          
Lb 17,13 wayya`ámöd Bê|n-hammëtîm ûbên ha|Hayyîm waTTë`äcar hammaGGëpâ                                          
Lb 17,13 Stan¹³ nastêpnie pomiêdzy umar³ymi i ¿ywymi - a plaga usta³a.                                                
Lb 17,14 וַיִּהְיוּ הַמֵּתִים בַּמַּגֵּפָה אַרְבָּעָה עָשָׂר אֶלֶף וּשְׁבַע מֵאוֹת מִלְּבַד הַמֵּתִים עַל־דְּבַר־קֹרַח׃                                
Lb 17,14 waj jih ju ham me tim Bam maG Ge fa ar Ba a a sar e lef u sze wa me ot mil le wad ham me tim al - De war - qo raH                                
Lb 17,14 wayyihyû hammëtîm BammaGGëpâ ´arBä`â `äSär ´eºlep ûšüba` më´ôt millübad hammëtîm `al-Dübar-qöºraH                                
Lb 17,14 A tych, którzy zginêli, by³o czternaœcie tysiêcy siedmiuset, oprócz zmar³ych z powodu Koracha.                                              
Lb 17,15 וַיָּשָׁב אַהֲרֹן אֶל־מֹשֶׁה אֶל־פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וְהַמַּגֵּפָה נֶעֱצָרָה׃                                      
Lb 17,15 waj ja szow a ha ron el - mo sze el - Pe taH o hel mo ed we ham maG Ge fa ne e ca ra P                                    
Lb 17,15 wayy亚ob ´ahárön ´el-möšè ´el-PeºtaH ´öºhel mô`ëd wühammaGGëpâ ne`écäºrâ P                                    
Lb 17,15 Potem wróci³ Aaron do Moj¿esza u wejœcia do Namiotu Spotkania i usta³a plaga.                                                
Lb 17,16 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                              
Lb 17,16 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                              
Lb 17,16 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                              
Lb 17,16 Powiedzia³ znowu Pan do Moj¿esza:                                                  
Lb 17,17 דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְקַח מֵאִתָּם מַטֶּה מַטֶּה לְבֵית אָב מֵאֵת כָּל־נְשִׂיאֵהֶם לְבֵית אֲבֹתָם שְׁנֵים עָשָׂר מַטּוֹת אִישׁ אֶת־שְׁמוֹ תִּכְתֹּב עַל־מַטֵּהוּ׃              
Lb 17,17 DaB Ber el - Be ne jis ra el we qaH me iT Tam mat te mat te le wet aw me et Kol - ne si e hem le wet a wo tam sze nem a sar mat tot isz et - sze mo Tich Tow al - mat te hu              
Lb 17,17 DaBBër ´el-Bünê yiSrä´ël wüqaH më|´iTTäm ma††è ma††è lübêt ´äb më´ët Kol-nüSî|´ëhem lübêt ´ábötäm šünêm `äSär ma††ôt ´îš ´et-šümô TikTöb `al-ma††ëºhû              
Lb 17,17 Przemów do Izraelitów i weŸ od nich po lasce, po lasce od ka¿dego pokolenia, od wszystkich ksi¹¿¹t pokoleñ - razem lasek dwanaœcie. Wypisz imiê ka¿dego na jego lasce,                                          
Lb 17,18 וְאֵת שֵׁם אַהֲרֹן תִּכְתֹּב עַל־מַטֵּה לֵוִי כִּי מַטֶּה אֶחָד לְרֹאשׁ בֵּית אֲבוֹתָם׃                              
Lb 17,18 we et szem a ha ron Tich Tow al - mat te le wi Ki mat te e Had le rosz Bet a wo tam                              
Lb 17,18 wü´ët šëm ´ahárön TikTöb `al-ma††Ë lëwî Kî ma††è ´eHäd lürö´š Bêt ´ábôtäm                              
Lb 17,18 a na lasce lewitów wypisz imiê Aarona. Ma wypaœæ po jednej lasce na wodza poszczególnych pokoleñ.                                              
Lb 17,19 וְהִנַּחְתָּם בְּאֹהֶל מוֹעֵד לִפְנֵי הָעֵדוּת אֲשֶׁר אִוָּעֵד לָכֶם שָׁמָּה׃                                    
Lb 17,19 we hin naH Tam Be o hel mo ed lif ne ha e dut a szer iw wa ed la chem szam ma                                    
Lb 17,19 wühinnaHTäm Bü´öºhel mô`ëd lipnê hä|`ëdût ´ášer ´iwwä`ëd läkem šäºmmâ                                    
Lb 17,19 Po³ó¿ je w Namiocie Spotkania przed [Ark¹] Œwiadectwa, gdzie siê z tob¹ spotykam.                                                
Lb 17,20 וְהָיָה הָאִישׁ אֲשֶׁר אֶבְחַר־בּוֹ מַטֵּהוּ יִפְרָח וַהֲשִׁכֹּתִי מֵעָלַי אֶת־תְּלֻנּוֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר הֵם מַלִּינִם עֲלֵיכֶם׃                        
Lb 17,20 we ha ja ha isz a szer ew Har - Bo mat te hu jif raH wa ha sziK Ko ti me a laj et - Te lun not Be ne jis ra el a szer hem mal li nim a le chem                        
Lb 17,20 wühäyâ hä´îš ´ášer ´ebHar-Bô ma††ëºhû yipräH wahášiKKötî më|`älay ´et-Tülunnôt Bünê yiSrä´ël ´ášer hëm mallînìm `álêkem                        
Lb 17,20 Laska mê¿a, którego obra³em, zakwitnie, i uciszê szemranie Izraelitów, które siê podnios³o przeciwko wam.                                              
Lb 17,21 וַיְדַבֵּר מֹשֶׁה אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיִּתְּנוּ אֵלָיו כָּל־נְשִׂיאֵיהֶם מַטֶּה לְנָשִׂיא אֶחָד מַטֶּה לְנָשִׂיא אֶחָד לְבֵית אֲבֹתָם שְׁנֵים עָשָׂר מַטּוֹת וּמַטֵּה אַהֲרֹן בְּתוֹךְ מַטּוֹתָם׃          
Lb 17,21 wa je daB Ber mo sze el - Be ne jis ra el waj jiT Te nu e law Kal - ne si e hem mat te le na si e Had mat te le na si e Had le wet a wo tam sze nem a sar mat tot u mat te a ha ron Be toch mat to tam          
Lb 17,21 wayüdaBBër möšè ´el-Bünê yiSrä´ël wayyiTTünû ´ëläyw Kä|l-nüSî|´êhem ma††è lünäSî´ ´eHäd ma††è lünäSî´ ´eHäd lübêt ´ábötäm šünêm `äSär ma††ôt ûma††Ë ´ahárön Bütôk ma††ôtäm          
Lb 17,21 I oznajmi³ to Moj¿esz Izraelitom. Dali mu wiêc wszyscy ich ksi¹¿êta po lasce, tak ¿e wypad³a jedna laska na ksiêcia z ka¿dego pokolenia, razem wiêc dwanaœcie lasek. Poœród nich by³a równie¿ laska Aarona.                                        
Lb 17,22 וַיַּנַּח מֹשֶׁה אֶת־הַמַּטֹּת לִפְנֵי יהוה בְּאֹהֶל הָעֵדֻת׃                                        
Lb 17,22 waj jan naH mo sze et - ham mat tot lif ne jhwh(a do naj) Be o hel ha e dut                                        
Lb 17,22 wayyannaH möšè ´et-hamma††öt lipnê yhwh(´ädönäy) Bü´öºhel hä`ëdùt                                        
Lb 17,22 Moj¿esz po³o¿y³ laski przed Panem w Namiocie Spotkania.                                                  
Lb 17,23 וַיְהִי מִמָּחֳרָת וַיָּבֹא מֹשֶׁה אֶל־אֹהֶל הָעֵדוּת וְהִנֵּה פָּרַח מַטֵּה־אַהֲרֹן לְבֵית לֵוִי וַיֹּצֵא פֶרַח וַיָּצֵץ צִיץ וַיִּגְמֹל שְׁקֵדִים׃                    
Lb 17,23 wa je hi mim mo Hó rat waj ja wo mo sze el - o hel ha e dut we hin ne Pa raH mat te - a ha ron le wet le wi waj jo ce fe raH waj ja cec cic waj jig mol sze qe dim                    
Lb 17,23 wayühî mi|mmoHórät wayyäbö´ möšè ´el-´öºhel hä`ëdût wühinnË PäraH ma††Ë|-´ahárön lübêt lëwî wayyöºcë|´ peºraH wayyäºcë|c cîc wayyigmöl šüqëdîm                    
Lb 17,23 Gdy nastêpnego poranka wszed³ Moj¿esz do Namiotu Spotkania, zobaczy³, ¿e zakwit³a laska Aarona z pokolenia Lewiego: wypuœci³a p¹czki, zakwit³a i wyda³a dojrza³e migda³y.                                          
Lb 17,24 וַיֹּצֵא מֹשֶׁה אֶת־כָּל־הַמַּטֹּת מִלִּפְנֵי יהוה אֶל־כָּל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיִּרְאוּ וַיִּקְחוּ אִישׁ מַטֵּהוּ׃                                
Lb 17,24 waj jo ce mo sze et - Kol - ham mat tot mil lif ne jhwh(a do naj) el - Kol - Be ne jis ra el waj ji ru waj jiq Hu isz mat te hu s                              
Lb 17,24 wayyöcë´ möšè ´et-Kol-hamma††öt millipnê yhwh(´ädönäy) ´e|l-Kol-Bünê yiSrä´ël wayyir´û wayyiqHû ´îš ma††ëºhû s                              
Lb 17,24 Nastêpnie Moj¿esz wyniós³ wszystkie laski od Pana do wszystkich Izraelitów; zobaczyli, i ka¿dy odebra³ swoj¹ laskê.                                              
Lb 17,25 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה הָשֵׁב אֶת־מַטֵּה אַהֲרֹן לִפְנֵי הָעֵדוּת לְמִשְׁמֶרֶת לְאוֹת לִבְנֵי־מֶרִי וּתְכַל תְּלוּנֹּתָם מֵעָלַי וְלֹא יָמֻתוּ׃                      
Lb 17,25 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze ha szew et - mat te a ha ron lif ne ha e dut le misz me ret le ot liw ne - me ri u te chal Te lun no tam me a laj we lo ja mu tu                      
Lb 17,25 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè häšëb ´et-ma††Ë ´ahárön lipnê hä`ëdût lümišmeºret lü´ôt libnê-meºrî ûtükal Tülûnnötäm më`älay wülö´ yämuºtû                      
Lb 17,25 A Pan rzek³ do Moj¿esza: Po³ó¿ laskê Aarona z powrotem przed [Ark¹] Œwiadectwa, by siê przechowa³a jako znak przeciw zbuntowanym. Zakoñcz w ten sposób ich szemranie przede Mn¹, aby nie poginêli.                                        
Lb 17,26 וַיַּעַשׂ מֹשֶׁה כַּאֲשֶׁר צִוָּה יהוה אֹתוֹ כֵּן עָשָׂה׃                                      
Lb 17,26 waj ja as mo sze Ka a szer ciw wa jhwh(a do naj) o to Ken a sa s                                    
Lb 17,26 wayyaº`aS möšè Ka´ášer ciwwâ yhwh(´ädönäy) ´ötô Kën `äSâ s                                    
Lb 17,26 I uczyni³ tak Moj¿esz, postêpuj¹c wed³ug nakazu Pana.                                                  
Lb 17,27 וַיֹּאמְרוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶל־מֹשֶׁה לֵאמֹר הֵן גָּוַעְנוּ אָבַדְנוּ כֻּלָּנוּ אָבָדְנוּ׃                                  
Lb 17,27 waj jo me ru Be ne jis ra el el - mo sze le mor hen Ga wa nu a wad nu Kul la nu a wad nu                                  
Lb 17,27 wayyö|´mürû Bünê yiSrä´ël ´el-möšè lë´mör hën Gäwaº`nû ´äbaºdnû Kulläºnû ´äbaºdnû                                  
Lb 17,27 Zawo³ali znów Izraelici do Moj¿esza: Oto giniemy! Jesteœmy zgubieni, wszyscy jesteœmy straceni!                                              
Lb 17,28 כֹּל הַקָּרֵב הַקָּרֵב אֶל־מִשְׁכַּן יהוה יָמוּת הַאִם תַּמְנוּ לִגְוֹעַ׃                                    
Lb 17,28 Kol haq qa rew haq qa rew el - misz Kan jhwh(a do naj) ja mut ha im Tam nu lig wo a s                                  
Lb 17,28 Köl haqqärëb haqqärëb ´el-mišKan yhwh(´ädönäy) yämût ha´ìm Taºmnû ligwöª` s                                  
Lb 17,28 Ktokolwiek siê zbli¿y do przybytku Pana, tak - kto tylko siê zbli¿y - umiera. Czy¿ wyginiemy doszczêtnie?                                              

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski