Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Lb 18,1 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־אַהֲרֹן אַתָּה וּבָנֶיךָ וּבֵית־אָבִיךָ אִתָּךְ תִּשְׂאוּ אֶת־עֲוֹן הַמִּקְדָּשׁ וְאַתָּה וּבָנֶיךָ אִתָּךְ תִּשְׂאוּ אֶת־עֲוֹן כְּהֻנַּתְכֶם׃                      
Lb 18,1 waj jo mer jhwh(a do naj) el - a ha ron aT Ta u wa ne cha u wet - a wi cha iT Tach Ti su et - a won ham miq Dasz we aT Ta u wa ne cha iT Tach Ti su et - a won Ke hun nat chem                      
Lb 18,1 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´e|l-´ahárön ´aTTâ ûbänʺkä ûbêt-´äbîºkä ´iTTäk TiS´û ´et-`áwön hammiqDäš wü´aTTâ ûbänʺkä ´iTTäk TiS´û ´et-`áwön Kühunnatkem                      
Lb 18,1 Wtedy rzek³ Pan do Aarona: Ty, synowie twoi i ród twego ojca, bêdziecie odpowiedzialni za wykroczenia pope³nione w przybytku. Ty i synowie twoi bêdziecie odpowiadaæ za winy waszego kap³añstwa.                                        
Lb 18,2 וְגַם אֶת־אַחֶיךָ מַטֵּה לֵוִי שֵׁבֶט אָבִיךָ הַקְרֵב אִתָּךְ וְיִלָּווּ עָלֶיךָ וִישָׁרְתוּךָ וְאַתָּה וּבָנֶיךָ אִתָּךְ לִפְנֵי אֹהֶל הָעֵדֻת׃                    
Lb 18,2 we gam et - a HE cha mat te le wi sze wet a wi cha haq rew iT Tach we jil la wu a le cha wi szar tu cha we aT Ta u wa ne cha iT Tach lif ne o hel ha e dut                    
Lb 18,2 wügam ´et-´aHÊkä ma††Ë lëwî šëºbe† ´äbîºkä haqrëb ´iTTäk wüyilläwû `älʺkä wî|šärtûºkä wü´aTTâ ûbänʺkä ´iTTäk lipnê ´öºhel hä`ëdùt                    
Lb 18,2 Niech równie¿ bracia twoi - pokolenie Lewiego, szczep twego ojca - przyjd¹ i przy³¹cz¹ siê do ciebie, a pomagaj¹ tobie i synom twoim [w s³u¿bie] przed Namiotem Spotkania.                                          
Lb 18,3 וְשָׁמְרוּ מִשְׁמַרְתְּךָ וּמִשְׁמֶרֶת כָּל־הָאֹהֶל אַךְ אֶל־כְּלֵי הַקֹּדֶשׁ וְאֶל־הַמִּזְבֵּחַ לֹא יִקְרָבוּ וְלֹא־יָמֻתוּ גַם־הֵם גַּם־אַתֶּם׃                            
Lb 18,3 we szam ru misz mar Te cha u misz me ret Kol - ha o hel ach el - Ke le haq qo desz we el - ham miz Be aH lo jiq ra wu we lo - ja mu tu gam - hem Gam - aT Tem                            
Lb 18,3 wüšä|mrû mi|šmarTükä ûmišmeºret Kol-hä´öºhel ´ak ´el-Külê haqqöºdeš wü´el-hammizBëªH lö´ yiqräºbû wülö|´-yämuºtû gam-hëm Gam-´aTTem                            
Lb 18,3 Zatroszcz¹ siê o to, co potrzebne jest dla ciebie i dla przybytku. Jednak do sprzêtów œwiêtych i do o³tarza nie mog¹ siê zbli¿aæ; w przeciwnym razie zgin¹ tak oni, jak i wy.                                          
Lb 18,4 וְנִלְווּ עָלֶיךָ וְשָׁמְרוּ אֶת־מִשְׁמֶרֶת אֹהֶל מוֹעֵד לְכֹל עֲבֹדַת הָאֹהֶל וְזָר לֹא־יִקְרַב אֲלֵיכֶם׃                              
Lb 18,4 we nil wu a le cha we szam ru et - misz me ret o hel mo ed le chol a wo dat ha o hel we zar lo - jiq raw a le chem                              
Lb 18,4 wünilwû `älʺkä wüšä|mrû ´et-mišmeºret ´öºhel mô`ëd lüköl `ábödat hä´öºhel wüzär lö´-yiqrab ´álêkem                              
Lb 18,4 Maj¹ byæ przy tobie i winni siê troszczyæ o wszystko, co dotyczy Namiotu Spotkania, o ca³¹ s³u¿bê w przybytku. Ale ¿aden niepowo³any niech siê do was nie zbli¿a.                                          
Lb 18,5 וּשְׁמַרְתֶּם אֵת מִשְׁמֶרֶת הַקֹּדֶשׁ וְאֵת מִשְׁמֶרֶת הַמִּזְבֵּחַ וְלֹא־יִהְיֶה עוֹד קֶצֶף עַל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃                              
Lb 18,5 u sze mar Tem et misz me ret haq qo desz we et misz me ret ham miz Be aH we lo - jih je od qe cef al - Be ne jis ra el                              
Lb 18,5 ûšümarTem ´ët mišmeºret haqqöºdeš wü´ët mišmeºret hammizBëªH wülö|´-yihyè `ôd qeºcep `al-Bünê yiSrä´ël                              
Lb 18,5 Wy obejmiecie staranie o przybytek i troskê o o³tarz, aby znów nie powsta³ gniew przeciw Izraelitom.                                              
Lb 18,6 וַאֲנִי הִנֵּה לָקַחְתִּי אֶת־אֲחֵיכֶם הַלְוִיִּם מִתּוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לָכֶם מַתָּנָה נְתֻנִים לַיהוה לַעֲבֹד אֶת־עֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד׃                      
Lb 18,6 wa a ni hin ne la qaH Ti et - a He chem ha le wij jim miT Toch Be ne jis ra el la chem maT Ta na ne tu nim ljhwh(la do naj) la a wod et - a wo dat o hel mo ed                      
Lb 18,6 wa´ánî hinnË läqaºHTî ´et-´áHêkem halüwiyyìm miTTôk Bünê yiSrä´ël läkem maTTänâ nütùnîm lyhwh(la|´dönäy) la`áböd ´et-`ábödat ´öºhel mô`ëd                      
Lb 18,6 Oto Ja wzi¹³em waszych braci, lewitów, spoœród synów Izraela jako dar za was, jako oddanych Panu, aby pe³nili s³u¿bê w Namiocie Spotkania.                                            
Lb 18,7 וְאַתָּה וּבָנֶיךָ אִתְּךָ תִּשְׁמְרוּ אֶת־כְּהֻנַּתְכֶם לְכָל־דְּבַר הַמִּזְבֵּחַ וּלְמִבֵּית לַפָּרֹכֶת וַעֲבַדְתֶּם עֲבֹדַת מַתָּנָה אֶתֵּן אֶת־כְּהֻנַּתְכֶם וְהַזָּר הַקָּרֵב יוּמָת׃                    
Lb 18,7 we aT Ta u wa ne cha iT Te cha Tisz me ru et - Ke hun nat chem le chol - De war ham miz Be aH u le miB Bet laP Pa ro chet wa a wad Tem a wo dat maT Ta na eT Ten et - Ke hun nat chem we haz zar haq qa rew ju mat s                  
Lb 18,7 wü´aTTâ ûbänʺkä ´iTTükä Tišmürû ´et-Kühunnatkem lükol-Dübar hammizBëªH ûlümiBBêt laPPäröºket wa`ábadTem `ábödat maTTänâ ´eTTën ´et-Kühunnatkem wühazzär haqqärëb yûmät s                  
Lb 18,7 Ty zaœ wraz ze swoimi synami masz pilnie przestrzegaæ obowi¹zków kap³añskich co do o³tarza i miejsca poza zas³on¹. Obdarzy³em was s³u¿b¹ kap³añsk¹, a jeœli siê kto niepowo³any zbli¿y - zginie.                                        
Lb 18,8 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־אַהֲרֹן וַאֲנִי הִנֵּה נָתַתִּי לְךָ אֶת־מִשְׁמֶרֶת תְּרוּמֹתָי לְכָל־קָדְשֵׁי בְנֵי־יִשְׂרָאֵל לְךָ נְתַתִּים לְמָשְׁחָה וּלְבָנֶיךָ לְחָק־עוֹלָם׃                      
Lb 18,8 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - a Ha ron wa a ni hin ne na taT Ti le cha et - misz me ret Te ru mo taj le chol - qod sze we ne - jis ra el le cha ne taT Tim le mosz Ha u le wa ne cha le Hoq - o lam                      
Lb 18,8 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´e|l-´ahárön wa´ánî hinnË nätaºTTî| lükä ´et-mišmeºret Türûmötäy lükol-qodšê bünê|-yiSrä´ël lükä nütaTTîm lümošHâ ûlübänʺkä lüHoq-`ôläm                      
Lb 18,8 Mówi³ dalej Pan do Aarona: Ja oddajê ci dary od³o¿one dla mnie. Ze wszystkich œwiêtych darów Izraela dajê tobie i synom twoim jako nale¿noœæ wiekuist¹ na mocy namaszczenia.                                          
Lb 18,9 זֶה־יִהְיֶה לְךָ מִקֹּדֶשׁ הַקֳּדָשִׁים מִן־הָאֵשׁ כָּל־קָרְבָּנָם לְכָל־מִנְחָתָם וּלְכָל־חַטָּאתָם וּלְכָל־אֲשָׁמָם אֲשֶׁר יָשִׁיבוּ לִי קֹדֶשׁ קָדָשִׁים לְךָ הוּא וּלְבָנֶיךָ׃                    
Lb 18,9 ze - jih je le cha miq qo desz haq qó da szim min - ha esz Kol - qor Ba nam le chol - min Ha tam u le chol - Hat ta tam u le chol - a sza mam a szer ja szi wu li qo desz qo da szim le cha hu u le wa ne cha                    
Lb 18,9 zè|-yihyè lükä miqqöºdeš haqqódäšîm min-hä´ëš Kol-qorBänäm lü|kol-minHätäm ûlükol-Ha††ä´täm ûlükol-´ášämäm ´ášer yäšîºbû lî qöºdeš qo|däšîm lükä hû´ ûlübänʺkä                    
Lb 18,9 Z darów najœwiêtszych, o ile nie zostan¹ spalone, przypadn¹ tobie: dary ofiarne przy wszystkich ofiarach z pokarmów, ofiarach przeb³agania i zadoœæuczynienia, które mi przynosz¹. Jako rzeczy najœwiêtsze bêd¹ nale¿eæ do ciebie i synów twoich.                                    
Lb 18,10 בְּקֹדֶשׁ הַקֳּדָשִׁים תֹּאכֲלֶנּוּ כָּל־זָכָר יֹאכַל אֹתוֹ קֹדֶשׁ יִהְיֶה־לָּךְ׃                                      
Lb 18,10 Be qo desz haq qó da szim To cha len nu Kol - za char jo chal o to qo desz jih je - llach                                      
Lb 18,10 Büqöºdeš haqqódäšîm Tö´káleºnnû Kol-zäkär yö´kal ´ötô qöºdeš yi|hyè-lläk                                      
Lb 18,10 W Miejscu Najœwiêtszym bêdziesz je spo¿ywaæ; tylko mê¿czyŸni mog¹ to jeœæ; bêdziesz to uwa¿a³ za œwiête.                                              
Lb 18,11 וְזֶה־לְּךָ תְּרוּמַת מַתָּנָם לְכָל־תְּנוּפֹת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְךָ נְתַתִּים וּלְבָנֶיךָ וְלִבְנֹתֶיךָ אִתְּךָ לְחָק־עוֹלָם כָּל־טָהוֹר בְּבֵיתְךָ יֹאכַל אֹתוֹ׃                      
Lb 18,11 we ze - lle cha Te ru mat maT Ta nam le chol - Te nu fot Be ne jis ra el le cha ne taT Tim u le wa ne cha we liw no te cha iT Te cha le Hoq - o lam Kol - ta hor Be wet cha jo chal o to                      
Lb 18,11 wüzè-llükä Türûmat maTTänäm lükol-Tünûpöt Bünê yiSrä´ël lükä nütaTTîm ûlübänʺkä wülibnötʺkä ´iTTükä lüHoq-`ôläm Kol-†ähôr Bübêtkä yö´kal ´ötô                      
Lb 18,11 Tobie przypadn¹ dary ofiarne wszystkich sk³adanych gestem ko³ysania ofiar Izraelitów. Dajê je tobie, synom twoim i córkom jako nale¿noœæ wiekuist¹; ktokolwiek jest czysty z rodziny twojej, mo¿e je spo¿ywaæ.                                        
Lb 18,12 כֹּל חֵלֶב יִצְהָר וְכָל־חֵלֶב תִּירוֹשׁ וְדָגָן רֵאשִׁיתָם אֲשֶׁר־יִתְּנוּ לַיהוה לְךָ נְתַתִּים׃                                
Lb 18,12 Kol He lew jic har we chol - He lew Ti rosz we da gan re szi tam a szer - jiT Te nu ljhwh(la do naj) le cha ne taT Tim                                
Lb 18,12 Köl Hëºleb yichär wükol-Hëºleb Tîrôš wüdägän rë´šîtäm ´ášer-yiTTünû lyhwh(la|´dönäy) lükä nütaTTîm                                
Lb 18,12 Dajê tobie wszystko co najlepsze z oliwy, wszystko co najlepsze z m³odego wina i zbo¿a, które Izraelici przynosz¹ Panu jako pierwsze plony.                                            
Lb 18,13 בִּכּוּרֵי כָּל־אֲשֶׁר בְּאַרְצָם אֲשֶׁר־יָבִיאוּ לַיהוה לְךָ יִהְיֶה כָּל־טָהוֹר בְּבֵיתְךָ יֹאכֲלֶנּוּ׃                                  
Lb 18,13 BiK Ku re Kol - a szer Be ar cam a szer - ja wi u ljhwh(la do naj) le cha jih je Kol - ta hor Be wet cha jo cha len nu                                  
Lb 18,13 BiKKûrê Kol-´ášer Bü´arcäm ´ášer-yäbû lyhwh(la´dönäy) lükä yihyè Kol-†ähôr Bübêtkä yö´káleºnnû                                  
Lb 18,13 Pierwociny, które przynosz¹ Panu ze wszystkiego w ich kraju, maj¹ do ciebie nale¿eæ. Ka¿dy spoœród twojej rodziny, kto tylko jest czysty, mo¿e z nich spo¿ywaæ.                                          
Lb 18,14 כָּל־חֵרֶם בְּיִשְׂרָאֵל לְךָ יִהְיֶה׃                                              
Lb 18,14 Kol - He rem Be jis ra el le cha jih je                                              
Lb 18,14 Kol-Hëºrem BüyiSrä´ël lükä yihyè                                              
Lb 18,14 Cokolwiek ob³o¿one bêdzie kl¹tw¹ w Izraelu, ma do ciebie nale¿eæ.                                                
Lb 18,15 כָּל־פֶּטֶר רֶחֶם לְכָל־בָּשָׂר אֲשֶׁר־יַקְרִיבוּ לַיהוה בָּאָדָם וּבַבְּהֵמָה יִהְיֶה־לָּךְ אַךְ פָּדֹה תִפְדֶּה אֵת בְּכוֹר הָאָדָם וְאֵת בְּכוֹר־הַבְּהֵמָה הַטְּמֵאָה תִּפְדֶּה׃                  
Lb 18,15 Kol - Pe ter re Hem le chol - Ba sar a szer - jaq ri wu ljhwh(la do naj) Ba a dam u waB Be he ma jih je - llach ach Pa do tif De et Be chor ha a dam we et Be chor - haB Be he ma hat te me a Tif De                  
Lb 18,15 Kol-Peº†er reHem lü|kol-BäSär ´ášer-yaqrîºbû lyhwh(la|´dönäy) Bä´ädäm ûbaBBühëmâ yi|hyè-lläk ´ak Pädò tipDè ´ët Bükôr hä|´ädäm wü´ët Bükô|r-haBBühëmâ ha††ümë´â TipDè                  
Lb 18,15 Wszystkie pierwociny ³ona matki, które oddaj¹ Panu ze wszystkiego cia³a, pocz¹wszy od ludzi a¿ do byd³a, bêdzie twoje; ludzi pierworodnych ka¿esz wykupiæ, jak równie¿ wszystko pierworodne zwierz¹t nieczystych.                                      
Lb 18,16 וּפְדוּיָו מִבֶּן־חֹדֶשׁ תִּפְדֶּה בְּעֶרְכְּךָ כֶּסֶף חֲמֵשֶׁת שְׁקָלִים בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ עֶשְׂרִים גֵּרָה הוּא׃                              
Lb 18,16 u fe du jaw miB Ben - Ho desz Tif De Be er Ke cha Ke sef Ha me szet sze qa lim Be sze qel haq qo desz es rim Ge ra hu                              
Lb 18,16 ûpüdûyäw miBBen-Höºdeš TipDè Bü`eºrKükä Keºsep Hám뺚et šüqälîm Büšeºqel haqqöºdeš `eSrîm Gërâ hû´                              
Lb 18,16 Wykupu dokona siê w miesi¹c po urodzeniu za cenê piêciu syklów srebra wed³ug wagi przybytku; sykl po dwadzieœcia ger.                                            
Lb 18,17 אַךְ בְּכוֹר־שׁוֹר אוֹ־בְכוֹר כֶּשֶׂב אוֹ־בְכוֹר עֵז לֹא תִפְדֶּה קֹדֶשׁ הֵם אֶת־דָּמָם תִּזְרֹק עַל־הַמִּזְבֵּחַ וְאֶת־חֶלְבָּם תַּקְטִיר אִשֶּׁה לְרֵיחַ נִיחֹחַ לַיהוה׃                
Lb 18,17 ach Be chor - szor o - we chor Ke sew o - we chor ez lo tif De qo desz hem et - Da mam Tiz roq al - ham miz Be aH we et - Hel Bam Taq tir isz sze le re aH ni Ho aH ljhwh(la do naj)                
Lb 18,17 ´ak Bü|kôr-šôr ´ô|-bükôr KeºSeb ´ô|-bükôr `ëz lö´ tipDè qöºdeš hëm ´et-Dämäm Tizröq `al-hammizBëªH wü´et-HelBäm Taq†îr ´iššè lürêªH nîHöªH lyhwh(la|´dönäy)                
Lb 18,17 Nie ka¿esz jednak wykupywaæ pierworodnego krowy, owcy i kozy: te s¹ œwiête. Krew ich wylejesz na o³tarz, a t³uszcz ich spalisz w ogniu jako mi³¹ woñ dla Pana.                                          
Lb 18,18 וּבְשָׂרָם יִהְיֶה־לָּךְ כַּחֲזֵה הַתְּנוּפָה וּכְשׁוֹק הַיָּמִין לְךָ יִהְיֶה׃                                      
Lb 18,18 u we sa ram jih je - llach Ka Ha ze haT Te nu fa u che szoq haj ja min le cha jih je                                      
Lb 18,18 ûbüSäräm yihyè-lläk KaHázË haTTünûpâ ûküšôq hayyämîn lükä yihyè                                      
Lb 18,18 Lecz miêso ich bêdzie do ciebie nale¿eæ, to jest mostek z piersi, ofiarowany gestem ko³ysania, i prawa ³opatka bêd¹ twoje.                                            
Lb 18,19 כֹּל תְּרוּמֹת הַקֳּדָשִׁים אֲשֶׁר יָרִימוּ בְנֵי־יִשְׂרָאֵל לַיהוה נָתַתִּי לְךָ וּלְבָנֶיךָ וְלִבְנֹתֶיךָ אִתְּךָ לְחָק־עוֹלָם בְּרִית מֶלַח עוֹלָם הִוא לִפְנֵי יהוה לְךָ וּלְזַרְעֲךָ אִתָּךְ׃          
Lb 18,19 Kol Te ru mot haq qó da szim a szer ja ri mu we ne - jis ra el ljhwh(la do naj) na taT Ti le cha u le wa ne cha we liw no te cha iT Te cha le Hoq - o lam Be rit me laH o lam hiw lif ne jhwh(a do naj) le cha u le za ra cha iT Tach          
Lb 18,19 Köl Türûmöt haqqódäšîm ´ášer yärîºmû bünê|-yiSrä´ël lyhwh(la|´dönäy) nätaºTTî| lükä ûlübänʺkä wülibnötʺkä ´iTTükä lüHoq-`ôläm Bürît meºlaH `ôläm hiw´ lipnê yhwh(´ädönäy) lükä ûlüzar`ákä ´iTTäk          
Lb 18,19 Wszystko, co od³o¿one jest z darów œwiêtych, jakie Izraelici przynosz¹ Panu, dajê na zawsze tobie, synom twoim i córkom. To jest nale¿noœæ wiekuista, przymierze soli wobec Pana dla ciebie i potomstwa twego wraz z tob¹.                                      
Lb 18,20 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־אַהֲרֹן בְּאַרְצָם לֹא תִנְחָל וְחֵלֶק לֹא־יִהְיֶה לְךָ בְּתוֹכָם אֲנִי חֶלְקְךָ וְנַחֲלָתְךָ בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃                      
Lb 18,20 waj jo mer jhwh(a do naj) el - a ha ron Be ar cam lo tin Hal we He leq lo - jih je le cha Be to cham a ni Hel qe cha we na Ha lat cha Be toch Be ne jis ra el s                    
Lb 18,20 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´e|l-´ahárön Bü´arcäm lö´ tinHäl wüHëºleq lö´-yihyè lükä Bütôkäm ´ánî Helqükä wünaHáläºtkä Bütôk Bünê yiSrä´ël s                    
Lb 18,20 Rzek³ Pan do Aarona: Nie bêdziesz mia³ dziedzictwa w ich kraju; nie otrzymasz równie¿ poœród nich ¿adnego przydzia³u ziemi; Ja jestem dzia³em twoim i dziedzictwem twoim poœród Izraelitów.                                        
Lb 18,21 וְלִבְנֵי לֵוִי הִנֵּה נָתַתִּי כָּל־מַעֲשֵׂר בְּיִשְׂרָאֵל לְנַחֲלָה חֵלֶף עֲבֹדָתָם אֲשֶׁר־הֵם עֹבְדִים אֶת־עֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד׃                          
Lb 18,21 we liw ne le wi hin ne na taT Ti Kol - ma a ser Be jis ra el le na Ha la He lef a wo da tam a szer - hem ow dim et - a wo dat o hel mo ed                          
Lb 18,21 wülibnê lëwî hinnË nätaºTTî Kol-ma|`áSër BüyiSrä´ël lünaHálâ Hëºlep `ábö|dätäm ´ášer-hëm `ö|bdîm ´et-`ábödat ´öºhel mô`ëd                          
Lb 18,21 Oto oddajê lewitom jako dziedzictwo wszystkie dziesiêciny sk³adane przez Izraelitów w zamian za s³u¿bê, jak¹ pe³ni¹ w Namiocie Spotkania.                                            
Lb 18,22 וְלֹא־יִקְרְבוּ עוֹד בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶל־אֹהֶל מוֹעֵד לָשֵׂאת חֵטְא לָמוּת׃                                    
Lb 18,22 we lo - jiq re wu od Be ne jis ra el el - o hel mo ed la set Het la mut                                    
Lb 18,22 wülö´-yiqrübû `ôd Bünê yiSrä´ël ´el-´öºhel mô`ëd läSë´t H뺆´ lämût                                    
Lb 18,22 Izraelici nie bêd¹ siê mogli zbli¿aæ do Namiotu Spotkania, by nie byli winni grzechu zas³uguj¹cego na œmieræ.                                              
Lb 18,23 וְעָבַד הַלֵּוִי הוּא אֶת־עֲבֹדַת אֹהֶל מוֹעֵד וְהֵם יִשְׂאוּ עֲוֹנָם חֻקַּת עוֹלָם לְדֹרֹתֵיכֶם וּבְתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֹא יִנְחֲלוּ נַחֲלָה׃                  
Lb 18,23 we a wad hal le wi hu et - a wo dat o hel mo ed we hem ji su a wo nam Huq qat o lam le do ro te chem u we toch Be ne jis ra el lo jin Ha lu na Ha la                  
Lb 18,23 wü`äbad hallëwî hû´ ´et-`ábödat ´öºhel mô`ëd wühëm yiS´û `áwönäm Huqqat `ôläm lüdöröºtêkeºm ûbütôk Bünê yiSrä´ël lö´ yinHálû naHálâ                  
Lb 18,23 Sami tylko lewici mog¹ pe³niæ s³u¿bê w Namiocie Spotkania i bêd¹ dŸwigaæ ciê¿ar ich win. To jest prawo wiekuiste dla waszych potomków: lewici nie bêd¹ posiadali ¿adnego dziedzictwa poœród Izraelitów,                                        
Lb 18,24 כִּי אֶת־מַעְשַׂר בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יָרִימוּ לַיהוה תְּרוּמָה נָתַתִּי לַלְוִיִּם לְנַחֲלָה עַל־כֵּן אָמַרְתִּי לָהֶם בְּתוֹךְ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֹא יִנְחֲלוּ נַחֲלָה׃                
Lb 18,24 Ki et - ma sar Be ne - jis ra el a szer ja ri mu ljhwh(la do naj) Te ru ma na taT Ti la le wij jim le na Ha la al - Ken a mar Ti la hem Be toch Be ne jis ra el lo jin Ha lu na Ha la P              
Lb 18,24 Kî ´et-ma`Sar Bünê|-yiSrä´ël ´ášer yärîºmû lyhwh(la|´dönäy) Türûmâ nätaºTTî lalüwiyyìm lünaHálâ `al-Kën ´ämaºrTî lähem Bütôk Bünê yiSrä´ël lö´ yinHálû naHálâ P              
Lb 18,24 lecz da³em im jako dziedzictwo dziesiêciny, które Izraelici przynosz¹ Panu w ofierze. Dlatego te¿ o nich powiedzia³em, ¿e nie otrzymaj¹ dziedzictwa poœród Izraelitów.                                          
Lb 18,25 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                              
Lb 18,25 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                              
Lb 18,25 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                              
Lb 18,25 Potem Pan mówi³ do Moj¿esza:                                                  
Lb 18,26 וְאֶל־הַלְוִיִּם תְּדַבֵּר וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם כִּי־תִקְחוּ מֵאֵת בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל אֶת־הַמַּעֲשֵׂר אֲשֶׁר נָתַתִּי לָכֶם מֵאִתָּם בְּנַחֲלַתְכֶם וַהֲרֵמֹתֶם מִמֶּנּוּ תְּרוּמַת יהוה מַעֲשֵׂר מִן־הַמַּעֲשֵׂר׃                
Lb 18,26 we el - ha le wij jim Te daB Ber we a mar Ta a le hem Ki - tiq Hu me et Be ne - jis ra el et - ham ma a ser a szer na taT Ti la chem me iT Tam Be na Ha lat chem wa ha re mo tem mim men nu Te ru mat jhwh(a do naj) ma a ser min - ham ma a ser                
Lb 18,26 wü´el-halüwiyyìm TüdaBBër wü´ämarTä ´álëhem Kî|-tiqHû më´ët Bünê|-yiSrä´ël ´et-ha|mma`áSër ´ášer nätaºTTî läkem më´iTTäm BünaHálatkem wahárëmötem mimmeºnnû Türûmat yhwh(´ädönäy) ma`áSër min-ha|mma`áSër                
Lb 18,26 Tak przemów do lewitów i powiedz im: Gdy przyjmujecie dziesiêciny od Izraelitów, które wam odda³em jako dziedzictwo, to dziesi¹t¹ czêœæ macie od³o¿yæ na ofiarê dla Pana.                                          
Lb 18,27 וְנֶחְשַׁב לָכֶם תְּרוּמַתְכֶם כַּדָּגָן מִן־הַגֹּרֶן וְכַמְלֵאָה מִן־הַיָּקֶב׃                                        
Lb 18,27 we neH szaw la chem Te ru mat chem KaD Da gan min - haG Go ren we cham le a min - haj ja qew                                        
Lb 18,27 wüneHšab läkem Türûmatkem KaDDägän min-haGGöºren wüka|mlë´â min-hayyäºqeb                                        
Lb 18,27 Bêdzie wam to policzone jako ofiara, jak [innym] zbo¿e z klepiska lub to, co przepe³nia t³oczniê.                                              
Lb 18,28 כֵּן תָּרִימוּ גַם־אַתֶּם תְּרוּמַת יהוה מִכֹּל מַעְשְׂרֹתֵיכֶם אֲשֶׁר תִּקְחוּ מֵאֵת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וּנְתַתֶּם מִמֶּנּוּ אֶת־תְּרוּמַת יהוה לְאַהֲרֹן הַכֹּהֵן׃                  
Lb 18,28 Ken Ta ri mu gam - aT Tem Te ru mat jhwh(a do naj) miK Kol ma se ro te chem a szer Tiq Hu me et Be ne jis ra el u ne taT Tem mim men nu et - Te ru mat jhwh(a do naj) le a ha ron haK Ko hen                  
Lb 18,28 Kën Tärîºmû gam-´aTTem Türûmat yhwh(´ädönäy) miKKöl ma`Süröºtêkeºm ´ášer TiqHû më´ët Bünê yiSrä´ël ûnütaTTem mimmeºnnû ´et-Türûmat yhwh(´ädönäy) lü´ahárön haKKöhën                  
Lb 18,28 Winniœcie równie¿ i wy sk³adaæ Panu ofiarê z waszych dziesiêcin, które odbieracie od Izraelitów. Oddacie to, coœcie winni ofiarowaæ Panu, kap³anowi Aaronowi.                                          
Lb 18,29 מִכֹּל מַתְּנֹתֵיכֶם תָּרִימוּ אֵת כָּל־תְּרוּמַת יהוה מִכָּל־חֶלְבּוֹ אֶת־מִקְדְּשׁוֹ מִמֶּנּוּ׃                                    
Lb 18,29 miK Kol maT Te no te chem Ta ri mu et Kol - Te ru mat jhwh(a do naj) miK Kol - Hel Bo et - miq De szo mim men nu                                    
Lb 18,29 miKKöl maTTünöºtêkeºm Tärîºmû ´ët Kol-Türûmat yhwh(´ädönäy) miKKol-HelBô ´e|t-miqDüšô mimmeºnnû                                    
Lb 18,29 Ze wszystkich darów, jakie wam przypadn¹, winniœcie z³o¿yæ dar dla Pana: ze wszystkich najlepszych rzeczy - odpowiedni¹ œwiêt¹ czêœæ.                                            
Lb 18,30 וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם בַּהֲרִימְכֶם אֶת־חֶלְבּוֹ מִמֶּנּוּ וְנֶחְשַׁב לַלְוִיִּם כִּתְבוּאַת גֹּרֶן וְכִתְבוּאַת יָקֶב׃                                
Lb 18,30 we a mar Ta a le hem Ba ha rim chem et - Hel Bo mim men nu we neH szaw la le wij jim Kit wu at Go ren we chit wu at ja qew                                
Lb 18,30 wü´ämarTä ´álëhem Bahárî|mkem ´et-HelBô mimmeºnnû wüneHšab lalüwiyyìm Kitbû´at Göºren wükitbû´at yäºqeb                                
Lb 18,30 Powiedz im równie¿: Gdy od³o¿ycie to, co najlepsze, bêdzie ono lewitom policzone podobnie jak ofiara z klepiska i t³oczni.                                            
Lb 18,31 וַאֲכַלְתֶּם אֹתוֹ בְּכָל־מָקוֹם אַתֶּם וּבֵיתְכֶם כִּי־שָׂכָר הוּא לָכֶם חֵלֶף עֲבֹדַתְכֶם בְּאֹהֶל מוֹעֵד׃                              
Lb 18,31 wa a chal Tem o to Be chol - ma qom aT Tem u wet chem Ki - sa char hu la chem He lef a wo dat chem Be o hel mo ed                              
Lb 18,31 wa´ákalTem ´ötô Bükol-mäqôm ´aTTem ûbê|tkem Kî|-Säkär hû´ läkem Hëºlep `ábö|datkem Bü´öºhel mô`ëd                              
Lb 18,31 Mo¿ecie to jeœæ na ka¿dym miejscu wraz ze wszystkimi, którzy nale¿¹ do waszych rodzin. Jest to bowiem zap³ata za wasz¹ s³u¿bê przy Namiocie Spotkania.                                          
Lb 18,32 וְלֹא־תִשְׂאוּ עָלָיו חֵטְא בַּהֲרִימְכֶם אֶת־חֶלְבּוֹ מִמֶּנּוּ וְאֶת־קָדְשֵׁי בְנֵי־יִשְׂרָאֵל לֹא תְחַלְּלוּ וְלֹא תָמוּתוּ׃                              
Lb 18,32 we lo - ti su a law Het Ba ha rim chem et - Hel Bo mim men nu we et - qod sze we ne - jis ra el lo te Hal le lu we lo ta mu tu P                            
Lb 18,32 wülö|´-tiS´û `äläyw H뺆´ Bahárî|mkem ´et-HelBô mimmeºnnû wü´et-qodšê bünê-yiSrä´ël lö´ tüHallülû wülö´ tämûºtû P                            
Lb 18,32 Gdy od³o¿ycie z tego to, co jest najlepsze, nie zaci¹gniecie ¿adnej winy, nie zbezczeœcicie œwiêtych darów Izraelitów, i [dziêki temu] nie pomrzecie.                                            

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski