Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Lb 21,1 וַיִּשְׁמַע הַכְּנַעֲנִי מֶלֶךְ־עֲרָד יֹשֵׁב הַנֶּגֶב כִּי בָּא יִשְׂרָאֵל דֶּרֶךְ הָאֲתָרִים וַיִּלָּחֶם בְּיִשְׂרָאֵל וַיִּשְׁבְּ מִמֶּנּוּ שֶׁבִי׃                        
Lb 21,1 waj jisz ma haK Ke na a ni me lech - a rad jo szew han ne gew Ki Ba jis ra el De rech ha a ta rim waj jil la Hem Be jis ra el waj jiszB mim men nu sze wi                        
Lb 21,1 wayyišma` haKKüna`ánî me|lek-`áräd yöšëb hanneºgeb Kî Bä´ yiSrä´ël Deºrek hä´átärîm wayyilläºHem BüyiSrä´ël wayyìšB mimmeºnnû šeºbî                        
Lb 21,1 Król Aradu, Kananejczyk, mieszkaj¹cy w Negebie, dowiedzia³ siê, ¿e Izraelici nadci¹gaj¹ drog¹ od Atarim. Napad³ na Izraela i wzi¹³ trochê ludzi do niewoli.                                          
Lb 21,2 וַיִּדַּר יִשְׂרָאֵל נֶדֶר לַיהוה וַיֹּאמַר אִם־נָתֹן תִּתֵּן אֶת־הָעָם הַזֶּה בְּיָדִי וְהַחֲרַמְתִּי אֶת־עָרֵיהֶם׃                              
Lb 21,2 waj jiD Dar jis ra el ne der ljhwh(la do naj) waj jo mar im - na ton TiT Ten et - ha am haz ze Be ja di we ha Ha ram Ti et - a re hem                              
Lb 21,2 wayyiDDar yiSrä´ël neºder lyhwh(la|´dönäy) wayyö´mar ´im-nätön TiTTën ´et-hä`äm hazzè Büyädî wüha|HáramTî ´et-`ärêhem                              
Lb 21,2 Wtedy [Izraelici] z³o¿yli nastêpuj¹cy œlub Panu, mówi¹c: Jeœli dasz ten lud w nasze rêce, kl¹tw¹ ob³o¿ymy ich miasta.                                              
Lb 21,3 וַיִּשְׁמַע יהוה בְּקוֹל יִשְׂרָאֵל וַיִּתֵּן אֶת־הַכְּנַעֲנִי וַיַּחֲרֵם אֶתְהֶם וְאֶת־עָרֵיהֶם וַיִּקְרָא שֵׁם־הַמָּקוֹם חָרְמָה׃                              
Lb 21,3 waj jisz ma jhwh(a do naj) Be qol jis ra el waj jiT Ten et - haK Ke na a ni waj ja Ha rem et hem we et - a re hem waj jiq ra szem - ham ma qom Hor ma P                            
Lb 21,3 wayyišma` yhwh(´ädönäy) Büqôl yiSrä´ël wayyiTTën ´et-ha|KKüna`ánî wayyaHárëm ´ethem wü´et-`ärêhem wayyiqrä´ šëm-hammäqôm Hormâ P                            
Lb 21,3 I wys³ucha³ Pan g³osu Izraela wyda³ w ich rêce Kananejczyków. Izraelici ob³o¿yli kl¹tw¹ ich oraz ich miasta. St¹d miejscowoœæ ta otrzyma³a nazwê Chorma.                                          
Lb 21,4 וַיִּסְעוּ מֵהֹר הָהָר דֶּרֶךְ יַם־סוּף לִסְבֹב אֶת־אֶרֶץ אֱדוֹם וַתִּקְצַר נֶפֶשׁ־הָעָם בַּדָּרֶךְ׃                                
Lb 21,4 waj ji su me hor ha har De rech jam - suf lis wow et - e rec e dom waT Tiq car ne fesz - ha am BaD Da rech                                
Lb 21,4 wayyis`û mëhör hähär Deºrek yam-sûp lisböb ´et-´eºrec ´édôm waTTiqcar ne|peš-hä`äm BaDDäºrek                                
Lb 21,4 Od góry Hor szli w kierunku Morza Czerwonego, aby obejœæ ziemiê Edom; podczas drogi jednak lud straci³ cierpliwoœæ.                                            
Lb 21,5 וַיְדַבֵּר הָעָם בֵּאלֹהִים וּבְמֹשֶׁה לָמָה הֶעֱלִיתֻנוּ מִמִּצְרַיִם לָמוּת בַּמִּדְבָּר כִּי אֵין לֶחֶם וְאֵין מַיִם וְנַפְשֵׁנוּ קָצָה בַּלֶּחֶם הַקְּלֹקֵל׃                  
Lb 21,5 wa je daB Ber ha am Be lo him u we mo sze la ma he e li tu nu mim mic ra jim la mut Bam mid Bar Ki en le Hem we en ma jim we naf sze nu qa ca Bal le Hem haq qe lo qel                  
Lb 21,5 wayüdaBBër hä`äm Bë|´löhîm ûbümöšè lämâ he|`élîtuºnû mimmicraºyim lämût BammidBär Kî ´ên leºHem wü´ên maºyim wünapšëºnû qäºcâ BalleºHem haqqülöqël                  
Lb 21,5 I zaczêli mówiæ przeciw Bogu i Moj¿eszowi: Czemu wyprowadziliœcie nas z Egiptu, byœmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzy³ siê nam ju¿ ten pokarm mizerny.                                        
Lb 21,6 וַיְשַׁלַּח יהוה בָּעָם אֵת הַנְּחָשִׁים הַשְּׂרָפִים וַיְנַשְּׁכוּ אֶת־הָעָם וַיָּמָת עַם־רָב מִיִּשְׂרָאֵל׃                                
Lb 21,6 wa je szal laH jhwh(a do naj) Ba am et han ne Ha szim has se ra fim wa je nasz sze chu et - ha am waj ja mot am - raw mij jis ra el                                
Lb 21,6 wayüšallaH yhwh(´ädönäy) Bä`äm ´ët hannüHäšîm haSSüräpîm wa|yünaššükû ´et-hä`äm wayyäºmot `am-räb miyyiSrä´ël                                
Lb 21,6 Zes³a³ wiêc Pan na lud wê¿e o jadzie pal¹cym, które k¹sa³y ludzi, tak ¿e wielka liczba Izraelitów zmar³a.                                              
Lb 21,7 וַיָּבֹא הָעָם אֶל־מֹשֶׁה וַיֹּאמְרוּ חָטָאנוּ כִּי־דִבַּרְנוּ בַיהוה וָבָךְ הִתְפַּלֵּל אֶל־יהוה וְיָסֵר מֵעָלֵינוּ אֶת־הַנָּחָשׁ וַיִּתְפַּלֵּל מֹשֶׁה בְּעַד הָעָם׃                    
Lb 21,7 waj ja wo ha am el - mo sze waj jo me ru Ha ta nu Ki - diB Bar nu wjhwh(wa do naj) wa wach hit Pal lel el - jhwh(a do naj) we ja ser me a le nu et - han na Hasz waj jit Pal lel mo sze Be ad ha am                    
Lb 21,7 wayyäbö´ hä`äm ´el-möšè wayyö´mürû Hä†äº´nû Kî|-diBBaºrnû byhwh(ba|´dönäy) wäbäk hitPallël ´el-yhwh(´ädönäy) wüyäsër më`älêºnû ´et-hannäHäš wayyitPallël möšè Bü`ad hä`äm                    
Lb 21,7 Przybyli wiêc ludzie do Moj¿esza mówi¹c: Zgrzeszyliœmy, szemrz¹c przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw siê za nami do Pana, aby oddali³ od nas wê¿e. I wstawi³ siê Moj¿esz za ludem.                                        
Lb 21,8 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה עֲשֵׂה לְךָ שָׂרָף וְשִׂים אֹתוֹ עַל־נֵס וְהָיָה כָּל־הַנָּשׁוּךְ וְרָאָה אֹתוֹ וָחָי׃                          
Lb 21,8 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze a se le cha sa raf we sim o to al - nes we ha ja Kol - han na szuch we ra a o to wa Haj                          
Lb 21,8 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè `áSË lükä Säräp wüSîm ´ötô `al-nës wühäyâ Kol-hannäšûk würä´â ´ötô wäHäy                          
Lb 21,8 Wtedy rzek³ Pan do Moj¿esza: Sporz¹dŸ wê¿a i umieœæ go na wysokim palu; wtedy ka¿dy uk¹szony, jeœli tylko spojrzy na niego, zostanie przy ¿yciu.                                            
Lb 21,9 וַיַּעַשׂ מֹשֶׁה נְחַשׁ נְחֹשֶׁת וַיְשִׂמֵהוּ עַל־הַנֵּס וְהָיָה אִם־נָשַׁךְ הַנָּחָשׁ אֶת־אִישׁ וְהִבִּיט אֶל־נְחַשׁ הַנְּחֹשֶׁת וָחָי׃                          
Lb 21,9 waj ja as mo sze ne Hasz ne Ho szet wa je si me hu al - han nes we ha ja im - na szach han na Hasz et - isz we hiB Bit el - ne Hasz han ne Ho szet wa Haj                          
Lb 21,9 wayyaº`aS möšè nüHaš nüHöºšet wayüSìmëºhû `al-hannës wühäyâ ´im-näšak hannäHäš ´et-´îš wühiBBî† ´el-nüHaš hannüHöºšet wäHäy                          
Lb 21,9 Sporz¹dzi³ wiêc Moj¿esz wê¿a miedzianego i umieœci³ go na wysokim palu. I rzeczywiœcie, jeœli kogo w¹¿ uk¹si³, a uk¹szony spojrza³ na wê¿a miedzianego, zostawa³ przy ¿yciu.                                          
Lb 21,10 וַיִּסְעוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיַּחֲנוּ בְּאֹבֹת׃                                            
Lb 21,10 waj ji su Be ne jis ra el waj ja Ha nu Be o wot                                            
Lb 21,10 wayyis`û Bünê yiSrä´ël wa|yyaHánû Bü´öböt                                            
Lb 21,10 Stamt¹d ruszyli Izraelici w dalsz¹ drogê i rozbili obóz pod Obot.                                                
Lb 21,11 וַיִּסְעוּ מֵאֹבֹת וַיַּחֲנוּ בְּעִיֵּי הָעֲבָרִים בַּמִּדְבָּר אֲשֶׁר עַל־פְּנֵי מוֹאָב מִמִּזְרַח הַשָּׁמֶשׁ׃                                
Lb 21,11 waj ji su me o wot waj ja Ha nu Be ij je ha a wa rim Bam mid Bar a szer al - Pe ne mo aw mim miz raH hasz sza mesz                                
Lb 21,11 wayyis`û më´öböt wa|yyaHánû Bü`iyyê hä|`ábärîm BammidBär ´ášer `al-Pünê mô´äb mimmizraH haššäºmeš                                
Lb 21,11 Od Obot ci¹gnêli dalej i rozbili obóz pod Ijje-Haabarim, na pustyni po³o¿onej na wschód od Moabu.                                              
Lb 21,12 מִשָּׁם נָסָעוּ וַיַּחֲנוּ בְּנַחַל זָרֶד׃                                            
Lb 21,12 misz szam na sa u waj ja Ha nu Be na Hal za red                                            
Lb 21,12 miššäm näsäº`û wa|yyaHánû BünaºHal zäºred                                            
Lb 21,12 Stamt¹d ruszyli dalej i zatrzymali siê w dolinie potoku Zared.                                                
Lb 21,13 מִשָּׁם נָסָעוּ וַיַּחֲנוּ מֵעֵבֶר אַרְנוֹן אֲשֶׁר בַּמִּדְבָּר הַיֹּצֵא מִגְּבוּל הָאֱמֹרִי כִּי אַרְנוֹן גְּבוּל מוֹאָב בֵּין מוֹאָב וּבֵין הָאֱמֹרִי׃                  
Lb 21,13 misz szam na sa u waj ja Ha nu me e wer ar non a szer Bam mid Bar haj jo ce miG Ge wul ha e mo ri Ki ar non Ge wul mo aw Ben mo aw u wen ha e mo ri                  
Lb 21,13 miššäm näsä`û wa|yyaHánû më`ëºber ´arnôn ´ášer BammidBär hayyöcë´ miGGübûl hä|´émörî Kî ´arnôn Gübûl mô´äb Bên mô´äb ûbên hä´émörî                  
Lb 21,13 I znów poszli dalej i roz³o¿yli siê obozem po drugiej stronie rzeki Arnon, która p³ynie przez pustyniê, bior¹c pocz¹tek w kraju Amorytów. Arnon bowiem stanowi granicê miêdzy Moabitami i Amorytami.                                        
Lb 21,14 עַל־כֵּן יֵאָמַר בְּסֵפֶר מִלְחֲמֹת יהוה אֶת־וָהֵב בְּסוּפָה וְאֶת־הַנְּחָלִים אַרְנוֹן׃                                    
Lb 21,14 al - Ken je a mar Be se fer mil Ha mot jhwh(a do naj) et - wa hew Be su fa we et - han ne Ha lim ar non                                    
Lb 21,14 `al-Kën yë|´ämar Büsëºper milHámöt yhwh(´ädönäy) ´et-wähëb Büsûpâ wü´et-hannüHälîm ´arnôn                                    
Lb 21,14 Dlatego powiedziane jest w ksiêdze "Wojen Pana":                                                  
Lb 21,15 וְאֶשֶׁד הַנְּחָלִים אֲשֶׁר נָטָה לְשֶׁבֶת עָר וְנִשְׁעַן לִגְבוּל מוֹאָב׃                                    
Lb 21,15 we e szed han ne Ha lim a szer na ta le sze wet ar we ni szan lig wul mo aw                                    
Lb 21,15 wü´eºšed hannüHälîm ´ášer nä†â lüšeºbet `är wüniš`an ligbûl mô´äb                                    
Lb 21,15 [Od strony] Waheb w Sufa i potoków Arnonu, pochy³oœæ potoków ci¹gn¹cych siê a¿ do miejsca Ar, przylegaj¹ca do granicy Moabu.                                            
Lb 21,16 וּמִשָּׁם בְּאֵרָה הִוא הַבְּאֵר אֲשֶׁר אָמַר יהוה לְמֹשֶׁה אֱסֹף אֶת־הָעָם וְאֶתְּנָה לָהֶם מָיִם׃                            
Lb 21,16 u misz szam Be e ra hiw haB Be er a szer a mar jhwh(a do naj) le mo sze e sof et - ha am we eT Te na la hem ma jim s                          
Lb 21,16 ûmiššäm Bü´ëºrâ hiw´ haBBü´ër ´ášer ´ämar yhwh(´ädönäy) lümöšè ´ésöp ´et-hä`äm wü´eTTünâ lähem mäºyim s                          
Lb 21,16 Stamt¹d [udali siê] do Beer. Jest to studnia, o której powiedzia³ Pan do Moj¿esza: ZgromadŸ lud, a Ja mu dam wodê!                                              
Lb 21,17 אָז יָשִׁיר יִשְׂרָאֵל אֶת־הַשִּׁירָה הַזֹּאת עֲלִי בְאֵר עֱנוּ־לָהּ׃                                      
Lb 21,17 az ja szir jis ra el et - hasz szi ra haz zot a li we er e nu - la                                      
Lb 21,17 ´äz yäšîr yiSrä´ël ´et-haššîrâ hazzö´t `álî bü´ër `énû-läh                                      
Lb 21,17 Œpiewali wtedy Izraelici pieœñ nastêpuj¹c¹: Tryskaj, Ÿród³o! Opiewajcie je!                                                
Lb 21,18 בְּאֵר חֲפָרוּהָ שָׂרִים כָּרוּהָ נְדִיבֵי הָעָם בִּמְחֹקֵק בְּמִשְׁעֲנֹתָם וּמִמִּדְבָּר מַתָּנָה׃                                  
Lb 21,18 Be er Ha fa ru ha sa rim Ka ru ha ne di we ha am Bim Ho qeq Be mi sza no tam u mim mid Bar maT Ta na                                  
Lb 21,18 Bü´ër Hápärûºhä Särîm Kärûºhä nüdîbê hä`äm BimHöqëq Bümiš`ánötäm ûmimmidBär maTTänâ                                  
Lb 21,18 Studnia, któr¹ kopali ksi¹¿êta i naczelnicy ludu dr¹¿yli ber³em i swymi laskami. Z Beer [ruszyli] do Mattany,                                              
Lb 21,19 וּמִמַּתָּנָה נַחֲלִיאֵל וּמִנַּחֲלִיאֵל בָּמוֹת׃                                              
Lb 21,19 u mim maT Ta na na Ha li el u min na Ha li el Ba mot                                              
Lb 21,19 ûmimmaTTänâ naHálî´ël ûminnaHálî´ël Bämôt                                              
Lb 21,19 z Mattany do Nachaliel, a z Nachaliel do Bamot.                                                  
Lb 21,20 וּמִבָּמוֹת הַגַּיְא אֲשֶׁר בִּשְׂדֵה מוֹאָב רֹאשׁ הַפִּסְגָּה וְנִשְׁקָפָה עַל־פְּנֵי הַיְשִׁימֹן׃                                  
Lb 21,20 u miB Ba mot haG Gaj a szer Bis de mo aw rosz haP Pis Ga we nisz qa fa al - Pe ne ha je szi mon P                                
Lb 21,20 ûmiBBämôt haGGay´ ´ášer BiSdË mô´äb rö´š haPPisGâ wünišqäºpâ `al-Pünê hayüšîmön P                                
Lb 21,20 Z Bamot do doliny, która le¿y w ziemi Moabu, obok góry Pisga wznosz¹cej siê nad pustyni¹.                                              
Lb 21,21 וַיִּשְׁלַח יִשְׂרָאֵל מַלְאָכִים אֶל־סִיחֹן מֶלֶךְ־הָאֱמֹרִי לֵאמֹר׃                                          
Lb 21,21 waj jisz laH jis ra el ma la chim el - si Hon me lech - ha e mo ri le mor                                          
Lb 21,21 wayyišlaH yiSrä´ël mal´äkîm ´el-sîHön me|lek-hä´émörî lë´mör                                          
Lb 21,21 Nastêpnie wys³ali Izraelici pos³ów do Sichona, króla Amorytów, którzy mieli [mu] oznajmiæ:                                              
Lb 21,22 אֶעְבְּרָה בְאַרְצֶךָ לֹא נִטֶּה בְּשָׂדֶה וּבְכֶרֶם לֹא נִשְׁתֶּה מֵי בְאֵר בְּדֶרֶךְ הַמֶּלֶךְ נֵלֵךְ עַד אֲשֶׁר־נַעֲבֹר גְּבֻלֶךָ׃                      
Lb 21,22 e Be ra we ar ce cha lo nit te Be sa de u we che rem lo nisz Te me we er Be de rech ham me lech ne lech ad a szer - na a wor Ge wu le cha                      
Lb 21,22 ´e`Bürâ bü´arceºkä lö´ ni††è BüSädè ûbükeºrem lö´ nišTè mê bü´ër Büdeºrek hammeºlek nëlëk `ad ´áše|r-na`ábör Gübùleºkä                      
Lb 21,22 Chcemy przejœæ przez twoj¹ ziemiê. Nie wejdziemy na pola ani do winnic i nie bêdziemy pili wody ze studzien. Chcemy tylko skorzystaæ z drogi królewskiej, póki nie przekroczymy twych granic.                                        
Lb 21,23 וְלֹא־נָתַן סִיחֹן אֶת־יִשְׂרָאֵל עֲבֹר בִּגְבֻלוֹ וַיֶּאֱסֹף סִיחֹן אֶת־כָּל־עַמּוֹ וַיֵּצֵא לִקְרַאת יִשְׂרָאֵל הַמִּדְבָּרָה וַיָּבֹא יָהְצָה וַיִּלָּחֶם בְּיִשְׂרָאֵל׃                      
Lb 21,23 we lo - na tan si Hon et - jis ra el a wor Big wu lo waj je e sof si Hon et - Kol - am mo waj je ce liq rat jis ra el ham mid Ba ra waj ja wo jah ca waj jil la Hem Be jis ra el                      
Lb 21,23 wülö´-nätan sîHön ´et-yiSrä´ël `ábör Bigbùlô wayye´ésöp sîHön ´et-Kol-`ammô wayyëcë´ liqra´t yiSrä´ël hammidBäºrâ wayyäbö´ yäºhcâ wayyilläºHem BüyiSrä´ël                      
Lb 21,23 Sichon jednak nie da³ Izraelitom przejœcia przez swoj¹ ziemiê. Sichon zgromadzi³ ca³e swoje wojsko i skierowa³ siê ku pustyni, by zast¹piæ drogê Izraelitom. Przyby³ do Jahsa i uderzy³ na Izraela.                                        
Lb 21,24 וַיַּכֵּהוּ יִשְׂרָאֵל לְפִי־חָרֶב וַיִּירַשׁ אֶת־אַרְצוֹ מֵאַרְנֹן עַד־יַבֹּק עַד־בְּנֵי עַמּוֹן כִּי עַז גְּבוּל בְּנֵי עַמּוֹן׃                          
Lb 21,24 waj jaK Ke hu jis ra el le fi - Ha rew waj ji rasz et - ar co me ar non ad - jaB Boq ad - Be ne am mon Ki az Ge wul Be ne am mon                          
Lb 21,24 wayyaKKëºhû yiSrä´ël lüpî-Häºreb wayyîraš ´et-´arcô më|´arnön `ad-yaBBöq `ad-Bünê `ammôn Kî `az Gübûl Bünê `ammôn                          
Lb 21,24 Izraelici jednak pobili go ostrzem miecza i zdobyli jego kraj od Arnonu a¿ po Jabbok, a¿ do kraju Ammonitów - Jazer bowiem znajduje siê na granicy Ammonitów.                                          
Lb 21,25 וַיִּקַּח יִשְׂרָאֵל אֵת כָּל־הֶעָרִים הָאֵלֶּה וַיֵּשֶׁב יִשְׂרָאֵל בְּכָל־עָרֵי הָאֱמֹרִי בְּחֶשְׁבּוֹן וּבְכָל־בְּנֹתֶיהָ׃                                
Lb 21,25 waj jiq qaH jis ra el et Kol - he a rim ha el le waj je szew jis ra el Be chol - a re ha e mo ri Be Hesz Bon u we chol - Be no te ha                                
Lb 21,25 wayyiqqaH yiSrä´ël ´ët Kol-he`ärîm hä´ëºllè wayy뺚eb yiSrä´ël Bükol-`ärê hä|´émörî BüHešBôn ûbükol-Bünötʺhä                                
Lb 21,25 Izraelici wziêli wszystkie te miasta. Nastêpnie osadzili siê Izraelici mocno we wszystkich miastach Amorytów, w Cheszbonie i we wszystkich przynale¿nych doñ miejscowoœciach.                                          
Lb 21,26 כִּי חֶשְׁבּוֹן עִיר סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי הִוא וְהוּא נִלְחַם בְּמֶלֶךְ מוֹאָב הָרִאשׁוֹן וַיִּקַּח אֶת־כָּל־אַרְצוֹ מִיָּדוֹ עַד־אַרְנֹן׃                      
Lb 21,26 Ki Hesz Bon ir si Hon me lech ha e mo ri hiw we hu nil Ham Be me lech mo aw ha ri szon waj jiq qaH et - Kol - ar co mij ja do ad - ar non                      
Lb 21,26 Kî HešBôn `îr sîHön meºlek hä´émörî hiw´ wühû´ nilHam Bümeºlek mô´äb hä|ri´šôn wayyiqqaH ´et-Kol-´arcô miyyädô `ad-´arnön                      
Lb 21,26 Cheszbon by³ stolic¹ Sichona, króla Amorytów, który prowadzi³ wojnê z poprzednim królem Moabu i zabra³ mu ca³y kraj a¿ po Arnon.                                            
Lb 21,27 עַל־כֵּן יֹאמְרוּ הַמֹּשְׁלִים בֹּאוּ חֶשְׁבּוֹן תִּבָּנֶה וְתִכּוֹנֵן עִיר סִיחוֹן׃                                    
Lb 21,27 al - Ken jo me ru ham mosz lim Bo u Hesz Bon TiB Ba ne we tiK Ko nen ir si Hon                                    
Lb 21,27 `al-Kën yö´mürû hammöšlîm Böº´û HešBôn TiBBänè wütiKKônën `îr sîHôn                                    
Lb 21,27 Dlatego œpiewali pieœniarze: IdŸcie do Cheszbonu! Niech bêdzie odbudowane i umocnione miasto Sichona.                                              
Lb 21,28 כִּי־אֵשׁ יָצְאָה מֵחֶשְׁבּוֹן לֶהָבָה מִקִּרְיַת סִיחֹן אָכְלָה עָר מוֹאָב בַּעֲלֵי בָּמוֹת אַרְנֹן׃                              
Lb 21,28 Ki - esz ja ca me Hesz Bon le ha wa miq qir jat si Hon ach la ar mo aw Ba a le Ba mot ar non                              
Lb 21,28 Kî-´ëš yä|c´â më|HešBôn lehäbâ miqqiryat sîHön ´ä|klâ `är mô´äb Ba`álê Bämôt ´arnön                              
Lb 21,28 Gdy¿ z Cheszbonu wyszed³ ogieñ, p³omieñ z miasta Sichona poch³on¹³ Ar-Moab, panuj¹ce nad wy¿ynami Arnonu.                                              
Lb 21,29 אוֹי־לְךָ מוֹאָב אָבַדְתָּ עַם־כְּמוֹשׁ נָתַן בָּנָיו פְּלֵיטִם וּבְנֹתָיו בַּשְּׁבִית לְמֶלֶךְ אֱמֹרִי סִיחוֹן׃                              
Lb 21,29 oj - le cha mo aw a wad Ta am - Ke mosz na tan Ba naw Pe le tim u we no taw Basz sze wit le me lech e mo ri si Hon                              
Lb 21,29 ´ôy-lükä mô´äb ´äbaºdTä `am-Kümôš nätan Bänäyw Pülê†ìm ûbünötäyw Baššübît lümeºlek ´émörî sîHôn                              
Lb 21,29 Biada ci, Moabie! Zgubiony jesteœ, o ludu Kemosza! Dopuœci³ on ucieczkê twych synów i niewolê twych córek u Sichona, króla Amorytów.                                            
Lb 21,30 וַנִּירָם אָבַד חֶשְׁבּוֹן עַד־דִּיבוֹן וַנַּשִּׁים עַד־נֹפַח אֲשֶׁר עַד־מֵידְבָא׃                                      
Lb 21,30 wan ni ram a wad Hesz Bon ad - Di won wan nasz szim ad - no faH a szer ad - med wa                                      
Lb 21,30 wannîräm ´äbad HešBôn `ad-Dîbôn wannaššîm `ad-nöºpaH ´ášer `ad-mê|dbä´