Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Lb 24,1 וַיַּרְא בִּלְעָם כִּי טוֹב בְּעֵינֵי יהוה לְבָרֵךְ אֶת־יִשְׂרָאֵל וְלֹא־הָלַךְ כְּפַעַם־בְּפַעַם לִקְרַאת נְחָשִׁים וַיָּשֶׁת אֶל־הַמִּדְבָּר פָּנָיו׃                        
Lb 24,1 waj jar Bi lam Ki tow Be e ne jhwh(a do naj) le wa rech et - jis ra el we lo - ha lach Ke fa am - Be fa am liq rat ne Ha szim waj ja szet el - ham mid Bar Pa naw                        
Lb 24,1 wayyaºr´ Bil`äm †ôb Bü`ênê yhwh(´ädönäy) lübärëk ´et-yiSrä´ël wülö´-hälak Küpa|`am-Büpaº`am liqra´t nüHäšîm wayy亚et ´el-hammidBär Pänäyw                        
Lb 24,1 Gdy Balaam spostrzeg³, ¿e dobre jest w oczach Pana b³ogos³awienie Izraela, nie odszed³ wcale, jak przedtem, aby szukaæ wró¿b, lecz twarz obróci³ ku pustyni.                                          
Lb 24,2 וַיִּשָּׂא בִלְעָם אֶת־עֵינָיו וַיַּרְא אֶת־יִשְׂרָאֵל שֹׁכֵן לִשְׁבָטָיו וַתְּהִי עָלָיו רוּחַ אֱלֹהִים׃                                
Lb 24,2 waj jis sa wi lam et - e naw waj jar et - jis ra el szo chen lisz wa taw waT Te hi a law ru aH e lo him                                
Lb 24,2 wayyiSSä´ bil`äm ´et-`ênäyw wayyar´ ´et-yiSrä´ël šökën lišbä†äyw waTTühî `äläyw rûªH ´élöhîm                                
Lb 24,2 Gdy wiêc podniós³ oczyi zobaczy³ Izraela roz³o¿onego obozem wed³ug swoich pokoleñ, ogarn¹³ go Duch Bo¿y                                              
Lb 24,3 וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר נְאֻם בִּלְעָם בְּנוֹ בְעֹר וּנְאֻם הַגֶּבֶר שְׁתֻם הָעָיִן׃                                
Lb 24,3 waj jis sa me sza lo waj jo mar ne um Bi lam Be no we or u ne um haG Ge wer sze tum ha a jin                                
Lb 24,3 wayyiSSä´ müšälô wayyö´mar nü´ùm Bil`äm Bünô bü`ör ûnü´ùm haGGeºber šütùm hä`äºyin                                
Lb 24,3 i zacz¹³ g³osiæ swoje pouczenie, mówi¹c: Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia mê¿a, który wzrok ma przenikliwy;                                            
Lb 24,4 נְאֻם שֹׁמֵעַ אִמְרֵי־אֵל אֲשֶׁר מַחֲזֵה שַׁדַּי יֶחֱזֶה נֹפֵל וּגְלוּי עֵינָיִם׃                                  
Lb 24,4 ne um szo me a im re - el a szer ma Ha ze szaD Daj je He ze no fel u ge luj e na jim                                  
Lb 24,4 nü´ùm šömëª` ´imrê-´ël ´ášer maHázË šaDDay ye|Hézè nöpël ûgülûy `ênäºyim                                  
Lb 24,4 wyrocznia tego, który s³yszy s³owa Bo¿e, który ogl¹da widzenie Wszechmocnego, który pada, a oczy mu siê otwieraj¹.                                              
Lb 24,5 מַה־טֹּבוּ אֹהָלֶיךָ יַעֲקֹב מִשְׁכְּנֹתֶיךָ יִשְׂרָאֵל׃                                            
Lb 24,5 ma - tto wu o ha le cha ja a qow misz Ke no te cha jis ra el                                            
Lb 24,5 mà-††öºbû ´öhälʺkä ya`áqöb mišKünötʺkä yiSrä´ël                                            
Lb 24,5 Jakubie, jak¿e piêkne s¹ twoje namioty, mieszkania twoje, Izraelu!                                                
Lb 24,6 כִּנְחָלִים נִטָּיוּ כְּגַנֹּת עֲלֵי נָהָר כַּאֲהָלִים נָטַע יהוה כַּאֲרָזִים עֲלֵי־מָיִם׃                                  
Lb 24,6 Kin Ha lim nit ta ju Ke gan not a le na har Ka a ha lim na ta jhwh(a do naj) Ka a ra zim a le - ma jim                                  
Lb 24,6 KinHälîm ni††äºyû Kügannöt `álê nähär Ka´áhälîm nä†a` yhwh(´ädönäy) Ka´áräzîm `álê-mäºyim                                  
Lb 24,6 Jak szerokie doliny potoków, jak ogrody nad brzegiem strumieni lub jak aloes, który Pan sadzi³, i jak cedry nad wodami.                                              
Lb 24,7 יִזַּל־מַיִם מִדָּלְיָו וְזַרְעוֹ בְּמַיִם רַבִּים וְיָרֹם מֵאֲגַג מַלְכּוֹ וְתִנַּשֵּׂא מַלְכֻתוֹ׃                                  
Lb 24,7 jiz zal - ma jim miD Dal jaw we za ro Be ma jim raB Bim we ja rom me a gag mal Ko we tin nas se mal chu to                                  
Lb 24,7 yi|zzal-maºyim miDDäºlyäw wüzar`ô Bümaºyim raBBîm wüyäröm më|´ágag malKô wütinnaSSë´ malkùtô                                  
Lb 24,7 P³ynie woda z jego wiader, a zasiew jego ma wilgoæ obfit¹; król jego wiele mocniejszy ni¿ Agag, królestwo jego w górê wyniesione.                                             
Lb 24,8 אֵל מוֹצִיאוֹ מִמִּצְרַיִם כְּתוֹעֲפֹת רְאֵם לוֹ יֹאכַל גּוֹיִם צָרָיו וְעַצְמֹתֵיהֶם יְגָרֵם וְחִצָּיו יִמְחָץ׃                            
Lb 24,8 el mo ci o mim mic ra jim Ke to a fot re em lo jo chal Go jim ca raw we ac mo te hem je ga rem we Hic caw jim Hac                            
Lb 24,8 ´ël môcî´ô mimmicraºyim Kütô`ápöt rü´ëm yö´kal Gôyìm cäräyw wü`acmötêhem yügärëm wüHiccäyw yimHäc                            
Lb 24,8 A Bóg, który z Egiptu go wywiód³, jest dla niego jak rogi bawo³u. On wyniszczy narody, co go uciskaj¹, zmia¿d¿y ich koœci - zdruzgoce swoimi strza³ami.                                            
Lb 24,9 כָּרַע שָׁכַב כַּאֲרִי וּכְלָבִיא מִי יְקִימֶנּוּ מְבָרֲכֶיךָ בָרוּךְ וְאֹרְרֶיךָ אָרוּר׃                                  
Lb 24,9 Ka ra sza chaw Ka a ri u che la wi mi je qi men nu me wa ra che cha wa ruch we o re re cha a rur                                  
Lb 24,9 Kära` šäkab Ka´árî ûküläbî´ yüqîmeºnnû mübärákʺkä bärûk wü´örürʺkä ´ärûr                                  
Lb 24,9 Po³o¿y³ siê, jak lew siê przyczai³ lub niby lwica. Kto siê odwa¿y go zbudziæ? B³ogos³awieni niech bêd¹, którzy b³ogos³awi¹ ciebie, a przeklêci, którzy ciebie przeklinaj¹.                                          
Lb 24,10 וַיִּחַר־אַף בָּלָק אֶל־בִּלְעָם וַיִּסְפֹּק אֶת־כַּפָּיו וַיֹּאמֶר בָּלָק אֶל־בִּלְעָם לָקֹב אֹיְבַי קְרָאתִיךָ וְהִנֵּה בֵּרַכְתָּ בָרֵךְ זֶה שָׁלֹשׁ פְּעָמִים׃                    
Lb 24,10 waj ji Har - af Ba laq el - Bi lam waj jis Poq et - KaP Paw waj jo mer Ba laq el - Bi lam la qow oj waj qe ra ti cha we hin ne Be rach Ta wa rech ze sza losz Pe a mim                    
Lb 24,10 wayyì|Har-´ap Bäläq ´el-Bil`äm wayyisPöq ´et-KaPPäyw wayyöº´mer Bäläq ´el-Bil`äm läqöb ´ö|ybay qürä´tîºkä wühinnË BëraºkTä bärëk šälöš Pü`ämîm                    
Lb 24,10 Wtedy rozgniewa³ siê Balak na Balaama, a klasn¹wszy w d³onie rzek³ do Balaama: Wezwa³em ciê tu, byœ przeklina³ nieprzyjació³ moich, a ty ich nawet trzykrotnie b³ogos³awi³eœ.                                          
Lb 24,11 וְעַתָּה בְּרַח־לְךָ אֶל־מְקוֹמֶךָ אָמַרְתִּי כַּבֵּד אֲכַבֶּדְךָ וְהִנֵּה מְנָעֲךָ יהוה מִכָּבוֹד׃                                  
Lb 24,11 we aT Ta Be raH - le cha el - me qo me cha a mar Ti KaB Bed a chaB Bed cha we hin ne me na a cha jhwh(a do naj) miK Ka wod                                  
Lb 24,11 wü`aTTâ BüraH-lükä ´el-müqômeºkä ´ämaºrTî KaBBëd ´ákaBBedkä wühinnË münä`ákä yhwh(´ädönäy) miKKäbôd                                  
Lb 24,11 Uciekaj teraz czym prêdzej do domu; obieca³em ci wprawdzie sowit¹ nagrodê, lecz oto Pan ciebie jej pozbawi³.                                              
Lb 24,12 וַיֹּאמֶר בִּלְעָם אֶל־בָּלָק הֲלֹא גַּם אֶל־מַלְאָכֶיךָ אֲשֶׁר־שָׁלַחְתָּ אֵלַי דִּבַּרְתִּי לֵאמֹר׃                                  
Lb 24,12 waj jo mer Bi lam el - Ba laq ha lo Gam el - ma la che cha a szer - sza laH Ta e laj DiB Bar Ti le mor                                  
Lb 24,12 wayyöº´mer Bil`äm ´el-Bäläq hálö´ Gam ´el-mal´äkʺkä ´ášer-šälaºHTä ´ëlay DiBBaºrTî lë´mör                                  
Lb 24,12 Balaam odpowiedzia³ Balakowi: Czy¿ nie powiedzia³em wyraŸnie pos³añcom, których do mnie wys³a³eœ:                                              
Lb 24,13 אִם־יִתֶּן־לִי בָלָק מְלֹא בֵיתוֹ כֶּסֶף וְזָהָב לֹא אוּכַל לַעֲבֹר אֶת־פִּי יהוה לַעֲשׂוֹת טוֹבָה אוֹ רָעָה מִלִּבִּי אֲשֶׁר־יְדַבֵּר יהוה אֹתוֹ אֲדַבֵּר׃              
Lb 24,13 im - jiT Ten - li wa laq me lo we to Ke sef we za haw lo u chal la a wor et - Pi jhwh(a do naj) la a sot to wa o ra a mil liB Bi a szer - je daB Ber jhwh(a do naj) o to a daB Ber              
Lb 24,13 ´im-yiTTen-lî bäläq mülö´ bêtô Keºsep wüzähäb lö´ ´ûkal la`ábör ´et-Pî yhwh(´ädönäy) la`áSôt †ôbâ ´ô rä`â milliBBî ´ášer-yüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´ötô ´ádaBBër              
Lb 24,13 Choæby mi Balak dawa³ tyle srebra i z³ota, ile pa³ac jego pomieœci, to przecie¿ nie mogê przekroczyæ rozkazu Pana i czyniæ samowolnie czy to Ÿle, czy te¿ dobrze. Co Pan mówi, to tylko oznajmiê.                                        
Lb 24,14 וְעַתָּה הִנְנִי הוֹלֵךְ לְעַמִּי לְכָה אִיעָצְךָ אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה הָעָם הַזֶּה לְעַמְּךָ בְּאַחֲרִית הַיָּמִים׃                            
Lb 24,14 we aT Ta hin ni ho lech le am mi le cha i ac cha a szer ja a se ha am haz ze le am me cha Be a Ha rit haj ja mim                            
Lb 24,14 wü`aTTâ hinnî hôlëk lü`ammî lükâ ´î`äºckä ´ášer ya`áSè hä`äm hazzè lü`ammükä Bü´aHárît hayyämîm                            
Lb 24,14 Dobrze wiêc, wrócê teraz do mojego ludu, lecz zbli¿ siê jeszcze, bo chcê ci oznajmiæ, co lud ten kiedyœ uczyni twojemu ludowi.                                            
Lb 24,15 וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר נְאֻם בִּלְעָם בְּנוֹ בְעֹר וּנְאֻם הַגֶּבֶר שְׁתֻם הָעָיִן׃                                
Lb 24,15 waj jis sa me sza lo waj jo mar ne um Bi lam Be no we or u ne um haG Ge wer sze tum ha a jin                                
Lb 24,15 wayyiSSä´ müšälô wayyö´mar nü´ùm Bil`äm Bünô bü`ör ûnü´ùm haGGeºber šütùm hä`äºyin                                
Lb 24,15 I wyg³osi³ swoje pouczenie, mówi¹c: Wyrocznia Balaama, syna Beora; wyrocznia mê¿a, który wzrok ma przenikliwy;                                              
Lb 24,16 נְאֻם שֹׁמֵעַ אִמְרֵי־אֵל וְיֹדֵעַ דַּעַת עֶלְיוֹן מַחֲזֵה שַׁדַּי יֶחֱזֶה נֹפֵל וּגְלוּי עֵינָיִם׃                              
Lb 24,16 ne um szo me a im re - el we jo de a Da at el jon ma Ha ze szaD Daj je He ze no fel u ge luj e na jim                              
Lb 24,16 nü´ùm šömëª` ´imrê-´ël wüyödëª` Daº`at `elyôn maHázË šaDDay ye|Hézè nöpël ûgülûy `ênäºyim                              
Lb 24,16 wyrocznia tego, który s³yszy s³owa Bo¿e, który ogl¹da widzenie Wszechmocnego, a w wiedzy Najwy¿szego ma udzia³, który pada, a oczy mu siê otwieraj¹.                                          
Lb 24,17 אֶרְאֶנּוּ וְלֹא עַתָּה אֲשׁוּרֶנּוּ וְלֹא קָרוֹב דָּרַךְ כּוֹכָב מִיַּעֲקֹב וְקָם שֵׁבֶט מִיִּשְׂרָאֵל וּמָחַץ פַּאֲתֵי מוֹאָב וְקַרְקַר כָּל־בְּנֵי־שֵׁת׃                    
Lb 24,17 e ren nu we lo aT Ta a szu ren nu we lo qa row Da rach Ko chaw mij ja a qow we qam sze wet mij jis ra el u ma Hac Pa a te mo aw we qar qar Kol - Be ne - szet                    
Lb 24,17 ´er´eºnnû wülö´ `aTTâ ´ášûreºnnû wülö´ qärôb Därak Kôkäb mi|yya`áqöb wüqäm šëºbe† miyyiSrä´ël ûmäHac Pa´átê mô´äb wüqarqar Kol-Bünê-šët                    
Lb 24,17 Widzê go, lecz jeszcze nie teraz, dostrzegam go, ale nie z bliska: wschodzi Gwiazda z Jakuba , a z Izraela podnosi siê ber³o. Ono to zmia¿d¿y skronie Moabu, a tak¿e czaszki wszystkich synów Seta.                                        
Lb 24,18 וְהָיָה אֱדוֹם יְרֵשָׁה וְהָיָה יְרֵשָׁה שֵׂעִיר אֹיְבָיו וְיִשְׂרָאֵל עֹשֶׂה חָיִל׃                                  
Lb 24,18 we ha ja e dom je re sza we ha ja je re sza se ir oj waw we jis ra el o se Ha jil                                  
Lb 24,18 wühäyâ ´édôm yürëšâ wühäyâ yürëšâ Së`îr ´öybäyw wüyiSrä´ël `öºSè Häºyil                                  
Lb 24,18 Stanie siê Edom podbit¹ krain¹, <Seir te¿ bêdzie podbit¹ krain¹>. A Izrael uroœnie w potêgê.                                              
Lb 24,19 וְיֵרְדְּ מִיַּעֲקֹב וְהֶאֱבִיד שָׂרִיד מֵעִיר׃                                            
Lb 24,19 we jerD mij ja a qow we he e wid sa rid me ir                                            
Lb 24,19 wüyërD mi|yya`áqöb wühe|´ébîd Särîd më`îr                                            
Lb 24,19 Zapanuje Jakub nad nieprzyjacielemi zbiegów z Seiru wyniszczy.                                                
Lb 24,20 וַיַּרְא אֶת־עֲמָלֵק וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר רֵאשִׁית גּוֹיִם עֲמָלֵק וְאַחֲרִיתוֹ עֲדֵי אֹבֵד׃                                
Lb 24,20 waj jar et - a ma leq waj jis sa me sza lo waj jo mar re szit Go jim a ma leq we a Ha ri to a de o wed                                
Lb 24,20 wayyar´ ´et-`ámälëq wayyiSSä´ müšälô wayyö´mar rë´šît Gôyìm `ámälëq wü´aHárîtô `ádê ´öbëd                                
Lb 24,20 Dostrzeg³ nastêpnie Amalekitów i wyg³osi³ sw¹ przepowiedniê, mówi¹c: Amalek jest pierwszym poœród narodów, lecz przeznaczony jest na wieczn¹ zag³adê.                                          
Lb 24,21 וַיַּרְא אֶת־הַקֵּינִי וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר אֵיתָן מוֹשָׁבֶךָ וְשִׂים בַּסֶּלַע קִנֶּךָ׃                                  
Lb 24,21 waj jar et - haq qe ni waj jis sa me sza lo waj jo mar e tan mo sza we cha we sim Bas se la qin ne cha                                  
Lb 24,21 wayyar´ ´et-haqqênî wayyiSSä´ müšälô wayyö´mar ´êtän mô|šäbeºkä wüSîm Basseºla` qinneºkä                                  
Lb 24,21 Ujrza³ Kenitów i wyg³osi³ swoje proroctwo, mówi¹c: Mocne jest twoje mieszkanie i na skale zbudowane twe gniazdo;                                              
Lb 24,22 כִּי אִם־יִהְיֶה לְבָעֵר קָיִן עַד־מָה אַשּׁוּר תִּשְׁבֶּךָּ׃                                        
Lb 24,22 Ki im - jih je le wa er qa jin ad - ma asz szur Tisz BeK Ka                                        
Lb 24,22 ´im-yihyè lübäº`ë|r qäºyin `ad-mâ ´aššûr TišBeºKKä                                        
Lb 24,22 lecz i ono jest przeznaczone na zgubê, wtedy gdy Aszszur ciê weŸmie w niewolê.                                                
Lb 24,23 וַיִּשָּׂא מְשָׁלוֹ וַיֹּאמַר אוֹי מִי יִחְיֶה מִשֻּׂמוֹ אֵל׃                                      
Lb 24,23 waj jis sa me sza lo waj jo mar oj mi jiH je mis su mo el                                      
Lb 24,23 wayyiSSä´ müšälô wayyö´mar ´ôy yiHyè miSSùmô ´ël                                      
Lb 24,23 I g³osi³ dalej swoje pouczenie, mówi¹c: Biada! Któ¿ siê ostoi, kiedy Bóg to uczyni?                                                
Lb 24,24 וְצִים מִיַּד כִּתִּים וְעִנּוּ אַשּׁוּר וְעִנּוּ־עֵבֶר וְגַם־הוּא עֲדֵי אֹבֵד׃                                    
Lb 24,24 we cim mij jad KiT Tim we in nu asz szur we in nu - e wer we gam - hu a de o wed                                    
Lb 24,24 wücîm miyyad KiTTîm wü`innû ´aššûr wü`innû-`ëºber wügam-hû´ `ádê ´öbëd                                    
Lb 24,24 Przybêd¹ bowiem okrêty Kittim, pognêbi¹ Aszszur, pognêbi¹ te¿ Eber, ale i oni przepadn¹ na zawsze.                                              
Lb 24,25 וַיָּקָם בִּלְעָם וַיֵּלֶךְ וַיָּשָׁב לִמְקֹמוֹ וְגַם־בָּלָק הָלַךְ לְדַרְכּוֹ׃                                      
Lb 24,25 waj ja qom Bi lam waj je lech waj ja szow lim qo mo we gam - Ba laq ha lach le dar Ko P                                    
Lb 24,25 wayyäºqom Bil`äm wayyëºlek wayy亚ob limqömô wügam-Bäläq hälak lüdarKô P                                    
Lb 24,25 Wtedy podniós³ siê Balaam i odszed³ do swojej ojczyzny, równie¿ i Balak odszed³ swoj¹ drog¹.                                              

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski