Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Pwt 24,1 כִּי־יִקַּח אִישׁ אִשָּׁה וּבְעָלָהּ וְהָיָה אִם־לֹא תִמְצָא־חֵן בְּעֵינָיו כִּי־מָצָא בָהּ עֶרְוַת דָּבָר וְכָתַב לָהּ סֵפֶר כְּרִיתֻת וְנָתַן בְּיָדָהּ וְשִׁלְּחָהּ מִבֵּיתוֹ׃                  
Pwt 24,1 Ki - jiq qaH isz isz sza u we a la we ha ja im - lo tim ca - Hen Be e naw Ki - ma ca wa er wat Da war we cha taw la se fer Ke ri tut we na tan Be ja da we szil le Ha miB Be to                  
Pwt 24,1 Kî|-yiqqaH ´îš ´iššâ ûbü`äläh wühäyâ ´im-lö´ timcä´-Hën Bü`ênäyw Kî-mäºcä´ bâ `erwat Däbär wükäºtab läh sëºper Kürîtùt wünätan Büyädäh wüšillüHäh miBBêtô                  
Pwt 24,1 Jeœli mê¿czyzna poœlubi kobietê i zostanie jej mê¿em, lecz nie bêdzie jej darzy³ ¿yczliwoœci¹, gdy¿ znalaz³ u niej coœ odra¿aj¹cego, napisze jej list rozwodowy, wrêczy go jej, potem odeœle j¹ od siebie.                                          
Pwt 24,2 וְיָצְאָה מִבֵּיתוֹ וְהָלְכָה וְהָיְתָה לְאִישׁ־אַחֵר׃                                                
Pwt 24,2 we ja ca miB Be to we hal cha we haj ta le isz - a Her                                                
Pwt 24,2 wüyäc´â miBBêtô wühälkâ wühäytâ lü´îš-´aHër                                                
Pwt 24,2 Jeœli ona wyszed³szy z jego domu, pójdzie i zostanie ¿on¹ innego,                                                    
Pwt 24,3 וּשְׂנֵאָהּ הָאִישׁ הָאַחֲרוֹן וְכָתַב לָהּ סֵפֶר כְּרִיתֻת וְנָתַן בְּיָדָהּ וְשִׁלְחָהּ מִבֵּיתוֹ אוֹ כִי יָמוּת הָאִישׁ הָאַחֲרוֹן אֲשֶׁר־לְקָחָהּ לוֹ לְאִשָּׁה׃                    
Pwt 24,3 u se ne a ha isz ha a Ha ron we cha taw la se fer Ke ri tut we na tan Be ja da we szil le Ha miB Be to o chi ja mut ha isz ha a Ha ron a szer - le qa Ha lo le isz sza                    
Pwt 24,3 ûSünë´â hä´îš hä´aHárôn wükäºtab läh sëºper Kürîtùt wünätan Büyädäh wüšillüHäh miBBêtô ´ô kî yämût hä´îš hä´aHárôn ´ášer-lüqäHäh lô lü´iššâ                    
Pwt 24,3 a ten drugi te¿ j¹ znienawidzi, wrêczy jej list rozwodowy i usunie j¹ z domu, albo jeœli ten drugi m¹¿, który j¹ poœlubi³, umrze,                                                
Pwt 24,4 לֹא־יוּכַל בַּעְלָהּ הָרִאשׁוֹן אֲשֶׁר־שִׁלְּחָהּ לָשׁוּב לְקַחְתָּהּ לִהְיוֹת לוֹ לְאִשָּׁה אַחֲרֵי אֲשֶׁר הֻטַּמָּאָה כִּי־תוֹעֵבָה הִוא לִפְנֵי יהוה וְלֹא תַחֲטִיא אֶת־הָאָרֶץ אֲשֶׁר יהוה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לְךָ נַחֲלָה׃        
Pwt 24,4 lo - ju chal Ba la ha ri szon a szer - szil le Ha la szuw le qaH Ta lih jot lo le isz sza a Ha re a szer hut tam ma a Ki - to e wa hiw lif ne jhwh(a do naj) we lo ta Ha ti et - ha a rec a szer jhwh(a do naj) e lo he cha no ten le cha na Ha la s      
Pwt 24,4 lö´-yûkal Ba`läh häri´šôn ´áše|r-šillüHâ läšûb lüqaHTäh lihyôt lô lü´iššâ ´aHárê ´ášer hu††amm亴â Kî|-tô`ëbâ hiw´ lipnê yhwh(´ädönäy) wülö´ taHá†î´ ´et-hä´äºrec ´ášer yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä nötën lükä naHálâ s      
Pwt 24,4 nie bêdzie móg³ pierwszy jej m¹¿, który j¹ odes³a³, wzi¹æ jej powtórnie za ¿onê jako splugawionej. To bowiem budzi odrazê u Pana, a ty nie mo¿esz dopuœciæ do takiej nieprawoœci w kraju, który ci daje w posiadanie Pan, Bóg twój.                                        
Pwt 24,5 כִּי־יִקַּח אִישׁ אִשָּׁה חֲדָשָׁה לֹא יֵצֵא בַּצָּבָא וְלֹא־יַעֲבֹר עָלָיו לְכָל־דָּבָר נָקִי יִהְיֶה לְבֵיתוֹ שָׁנָה אֶחָת וְשִׂמַּח אֶת־אִשְׁתּוֹ אֲשֶׁר־לָקָח׃                      
Pwt 24,5 Ki - jiq qaH isz isz sza Ha da sza lo je ce Bac ca wa we lo - ja a wor a law le chol - Da war na qi jih je le we to sza na e Hat we sim maH et - isz To a szer - la qaH s                    
Pwt 24,5 Kî|-yiqqaH ´îš ´iššâ Hádäšâ lö´ yëcë´ Baccäbä´ wülö´-ya`ábör `äläyw lükol-Däbär näqî yihyè lübêtô šänâ ´eHät wüSimmaH ´et-´išTô ´ášer-läqäH s                    
Pwt 24,5 Jeœli m¹¿ dopiero co poœlubi ¿onê, to nie pójdzie do wojska i ¿aden publiczny obowi¹zek na niego nie przypadnie, lecz pozostanie przez jeden rok w domu, aby ucieszyæ ¿onê, któr¹ poœlubi³.                                          
Pwt 24,6 לֹא־יַחֲבֹל רֵחַיִם וָרָכֶב כִּי־נֶפֶשׁ הוּא חֹבֵל׃                                              
Pwt 24,6 lo - ja Ha wol re Ha jim wa ra chew Ki - ne fesz hu Ho wel s                                            
Pwt 24,6 lö´-yaHáböl rëHaºyim wäräºkeb Kî-neºpeš hû´ Höbël s                                            
Pwt 24,6 Nie wolno braæ w zastaw kamienia m³yñskiego górnego ani dolnego, gdy¿ tym samym bra³oby siê w zastaw samo ¿ycie.                                                
Pwt 24,7 כִּי־יִמָּצֵא אִישׁ גֹּנֵב נֶפֶשׁ מֵאֶחָיו מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְהִתְעַמֶּר־בּוֹ וּמְכָרוֹ וּמֵת הַגַּנָּב הַהוּא וּבִעַרְתָּ הָרָע מִקִּרְבֶּךָ׃                            
Pwt 24,7 Ki - jim ma ce isz Go new ne fesz me e Haw miB Be ne jis ra el we hi tam mer - Bo u me cha ro u met haG Gan naw ha hu u wi ar Ta ha ra miq qir Be cha                            
Pwt 24,7 Kî-yimmäcë´ ´îš Gönëb neºpeš më´eHäyw miBBünê yiSrä´ël wühit`ammer-Bô ûmükärô ûmët haGGannäb hahû´ ûbì|`arTä härä` miqqirBeºkä                            
Pwt 24,7 Jeœli znajd¹ cz³owieka, porywaj¹cego kogoœ ze swych braci, z Izraelitów - czy sam bêdzie go u¿ywa³ jako niewolnika, czy go sprzeda - taki z³odziej musi umrzeæ. Usuniesz z³o spoœród siebie.                                          
Pwt 24,8 הִשָּׁמֶר בְּנֶגַע־הַצָּרַעַת לִשְׁמֹר מְאֹד וְלַעֲשׂוֹת כְּכֹל אֲשֶׁר־יוֹרוּ אֶתְכֶם הַכֹּהֲנִים הַלְוִיִּם כַּאֲשֶׁר צִוִּיתִם תִּשְׁמְרוּ לַעֲשׂוֹת׃                              
Pwt 24,8 hisz sza mer Be ne ga - hac ca ra at lisz mor me od we la a sot Ke chol a szer - jo ru et chem haK Ko ha nim ha le wij jim Ka a szer ciw wi tim Tisz me ru la a sot s                            
Pwt 24,8 hiššäºmer Büne|ga`-haccäraº`at lišmör mü´öd wüla`áSôt Küköl ´ášer-yôrû ´etkem haKKöhánîm halüwiyyìm Ka´ášer ciwwîtìm Tišmürû la`áSôt s                            
Pwt 24,8 Bardzo pilnie uwa¿aj na plagê tr¹du, aby uczyniæ wszystko, o czym was poucz¹ kap³ani-lewici. Co im zleci³em, tego pilnie bêdziecie przestrzegali.                                              
Pwt 24,9 זָכוֹר אֵת אֲשֶׁר־עָשָׂה יהוה אֱלֹהֶיךָ לְמִרְיָם בַּדֶּרֶךְ בְּצֵאתְכֶם מִמִּצְרָיִם׃                                        
Pwt 24,9 za chor et a szer - a sa jhwh(a do naj) e lo he cha le mir jam BaD De rech Be ce te chem mim mic ra jim s                                      
Pwt 24,9 zäkôr ´ët ´ášer-`äSâ yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä lümiryäm BaDDeºrek Bücë´tükem mimmicräºyim s                                      
Pwt 24,9 Przypomnij sobie, co Pan, Bóg twój, uczyni³ Miriam w drodze, gdyœcie wychodzili z Egiptu.                                                  
Pwt 24,10 כִּי־תַשֶּׁה בְרֵעֲךָ מַשַּׁאת מְאוּמָה לֹא־תָבֹא אֶל־בֵּיתוֹ לַעֲבֹט עֲבֹטוֹ׃                                          
Pwt 24,10 Ki - tasz sze we re a cha masz szat me u ma lo - ta wo el - Be to la a wot a wo to                                          
Pwt 24,10 Kî|-taššè bürë|`ákä mašša´t mü´ûºmâ lö´-täbö´ ´el-Bêtô la`ábö† `ábö†ô                                          
Pwt 24,10 Jeœli bliŸniemu swemu udzielisz po¿yczki z zabezpieczeniem, nie wejdziesz do jego domu, by zabraæ coœkolwiek w zastaw.                                                
Pwt 24,11 בַּחוּץ תַּעֲמֹד וְהָאִישׁ אֲשֶׁר אַתָּה נֹשֶׁה בוֹ יוֹצִיא אֵלֶיךָ אֶת־הַעֲבוֹט הַחוּצָה׃                                    
Pwt 24,11 Ba Huc Ta a mod we ha isz a szer aT Ta no sze wo jo ci e le cha et - ha a wot ha Hu ca                                    
Pwt 24,11 BaHûc Ta`ámöd wühä´îš ´ášer ´aTTâ nöšè bô yôcî´ ´ëlʺkä ´e|t-ha`ábô† haHûºcâ                                    
Pwt 24,11 Na dworze bêdziesz sta³, a cz³owiek, któremu po¿yczy³eœ, wyniesie ci ten zastaw na zewn¹trz.                                                  
Pwt 24,12 וְאִם־אִישׁ עָנִי הוּא לֹא תִשְׁכַּב בַּעֲבֹטוֹ׃                                              
Pwt 24,12 we im - isz a ni hu lo tisz Kaw Ba a wo to                                              
Pwt 24,12 wü´im-´îš `änî hû´ lö´ tišKab Ba`ábö†ô                                              
Pwt 24,12 Wszak¿e jeœli to jest cz³owiek ubogi, nie po³o¿ysz siê spaæ nakryty tym zastawem,                                                  
Pwt 24,13 הָשֵׁב תָּשִׁיב לוֹ אֶת־הַעֲבוֹט כְּבֹא הַשֶּׁמֶשׁ וְשָׁכַב בְּשַׂלְמָתוֹ וּבֵרֲכֶךָּ וּלְךָ תִּהְיֶה צְדָקָה לִפְנֵי יהוה אֱלֹהֶיךָ׃                            
Pwt 24,13 ha szew Ta sziw lo et - ha a wot Ke wo hasz sze mesz we sza chaw Be sal ma to u we ra cheK Ka u le cha Tih je ce da qa lif ne jhwh(a do naj) e lo he cha s                          
Pwt 24,13 häšëb Täšîb lô ´e|t-ha`ábô† Kübö´ haššeºmeš wüšäkab BüSalmätô ûbë|rákeºKKä ûlükä Tihyè cüdäqâ lipnê yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä s                          
Pwt 24,13 lecz zwrócisz mu zastaw przed zachodem s³oñca, aby móg³ spaæ pod swym p³aszczem, b³ogos³awi¹c tobie, a Pan, Bóg twój, policzy ci to za dobry czyn.                                              
Pwt 24,14 לֹא־תַעֲשֹׁק שָׂכִיר עָנִי וְאֶבְיוֹן מֵאַחֶיךָ אוֹ מִגֵּרְךָ אֲשֶׁר בְּאַרְצְךָ בִּשְׁעָרֶיךָ׃                                      
Pwt 24,14 lo - ta a szoq sa chir a ni we ew jon me a He cha o miG Ger cha a szer Be ar ce cha Bi sza re cha                                      
Pwt 24,14 lö´-ta`ášöq Säkîr `änî wü´ebyôn më´aHʺkä ´ô miGGërkä ´ášer Bü´arcükä Biš`ärʺkä                                      
Pwt 24,14 Nie bêdziesz niesprawiedliwie gnêbi³ najemnika ubogiego i nêdznego, czy to bêdzie brat twój, czy obcy, o ile jest w twoim kraju, w twoich murach.                                              
Pwt 24,15 בְּיוֹמוֹ תִתֵּן שְׂכָרוֹ וְלֹא־תָבוֹא עָלָיו הַשֶּׁמֶשׁ כִּי עָנִי הוּא וְאֵלָיו הוּא נֹשֵׂא אֶת־נַפְשׁוֹ וְלֹא־יִקְרָא עָלֶיךָ אֶל־יהוה וְהָיָה בְךָ חֵטְא׃                    
Pwt 24,15 Be jo mo tiT Ten se cha ro we lo - ta wo a law hasz sze mesz Ki a ni hu we e law hu no se et - naf szo we lo - jiq ra a le cha el - jhwh(a do naj) we ha ja we cha Het s                  
Pwt 24,15 Büyômô tiTTën Sükärô wü|lö´-täbô´ `äläyw haššeºmeš Kî `änî hû´ wü´ëläyw hû´ nöSë´ ´et-napšô wülö|´-yiqrä´ `älʺkä ´el-yhwh(´ädönäy) wühäyâ bükä H뺆´ s                  
Pwt 24,15 Tego¿ dnia oddasz mu zap³atê, nie pozwolisz zajœæ nad ni¹ s³oñcu, gdy¿ jest on biedny i ca³ym sercem jej pragnie; by nie wzywa³ Pana przeciw tobie, a to by ciê obci¹¿y³o grzechem.                                          
Pwt 24,16 לֹא־יוּמְתוּ אָבוֹת עַל־בָּנִים וּבָנִים לֹא־יוּמְתוּ עַל־אָבוֹת אִישׁ בְּחֶטְאוֹ יוּמָתוּ׃                                        
Pwt 24,16 lo - jum tu a wot al - Ba nim u wa nim lo - jum tu al - a wot isz Be He to ju ma tu s                                      
Pwt 24,16 lö|´-yûmtû ´äbôt `al-Bänîm ûbänîm lö´-yûmtû `al-´äbôt ´îš BüHe†´ô yûmäºtû s                                      
Pwt 24,16 Ojcowie nie ponios¹ œmierci za winy synów ani synowie za winy swych ojców. Ka¿dy umrze za swój w³asny grzech.                                                
Pwt 24,17 לֹא תַטֶּה מִשְׁפַּט גֵּר יָתוֹם וְלֹא תַחֲבֹל בֶּגֶד אַלְמָנָה׃                                        
Pwt 24,17 lo tat te misz Pat Ger ja tom we lo ta Ha wol Be ged al ma na                                        
Pwt 24,17 lö´ ta††è mišPa† Gër yätôm wülö´ taHáböl Beºged ´almänâ                                        
Pwt 24,17 Nie bêdziesz ³ama³ prawa obcokrajowca i sieroty ani nie weŸmiesz w zastaw odzie¿y od wdowy.                                                  
Pwt 24,18 וְזָכַרְתָּ כִּי עֶבֶד הָיִיתָ בְּמִצְרַיִם וַיִּפְדְּךָ יהוה אֱלֹהֶיךָ מִשָּׁם עַל־כֵּן אָנֹכִי מְצַוְּךָ לַעֲשׂוֹת אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה׃                            
Pwt 24,18 we za char Ta Ki e wed ha ji ta Be mic ra jim waj jif De cha jhwh(a do naj) e lo he cha misz szam al - Ken a no chi me caw we cha la a sot et - haD Da war haz ze s                          
Pwt 24,18 wüzäkarTä Kî `eºbed häyîºtä Bümicraºyim wa|yyipDükä yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä miššäm `al-Kën ´änökî mücawwükä la`áSôt ´et-haDDäbär hazzè s                          
Pwt 24,18 Pami¹taj, ¿eœ by³ niewolnikiem w Egipcie i wybawi³ ciê stamt¹d Pan, Bóg twój; dlatego to ja ci nakazujê zachowaæ to prawo.                                                
Pwt 24,19 כִּי תִקְצֹר קְצִירְךָ בְשָׂדֶךָ וְשָׁכַחְתָּ עֹמֶר בַּשָּׂדֶה לֹא תָשׁוּב לְקַחְתּוֹ לַגֵּר לַיָּתוֹם וְלָאַלְמָנָה יִהְיֶה לְמַעַן יְבָרֶכְךָ יהוה אֱלֹהֶיךָ בְּכֹל מַעֲשֵׂה יָדֶיךָ׃                
Pwt 24,19 Ki tiq cor qe cir cha we sa de cha we sza chaH Ta o mer Bas sa de lo ta szuw le qaH To laG Ger laj ja tom we la al ma na jih je le ma an je wa re che cha jhwh(a do naj) e lo he cha Be chol ma a se ja de cha                
Pwt 24,19 Kî tiqcör qücî|rkä büSädeºkä wüšä|kaHTä `öºmer BaSSädè lö´ täšûb lüqaHTô laGGër layyätôm wülä´almänâ yihyè lümaº`an yübärekükä yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä Büköl ma`áSË yädʺkä                
Pwt 24,19 Jeœli bêdziesz ¿¹³ we ¿niwa na swoim polu i zapomnisz snopka na polu, nie wrócisz siê, aby go zabraæ, lecz zostanie dla obcego, sieroty i wdowy, aby ci b³ogos³awi³ Pan, Bóg twój, we wszystkim, co czyniæ bêd¹ twe rêce.                                        
Pwt 24,20 כִּי תַחְבֹּט זֵיתְךָ לֹא תְפָאֵר אַחֲרֶיךָ לַגֵּר לַיָּתוֹם וְלָאַלְמָנָה יִהְיֶה׃                                      
Pwt 24,20 Ki taH Bot zet cha lo te fa er a Ha re cha laG Ger laj ja tom we la al ma na jih je s                                    
Pwt 24,20 Kî taHBö† zê|tkä lö´ tüpä´ër ´aHárʺkä laGGër layyätôm wülä´almänâ yihyè s                                    
Pwt 24,20 Jeœli bêdziesz zbiera³ oliwki, nie bêdziesz drugi raz trz¹s³ ga³êzi; niech zostanie coœ dla obcego, sieroty i wdowy.                                                
Pwt 24,21 כִּי תִבְצֹר כַּרְמְךָ לֹא תְעוֹלֵל אַחֲרֶיךָ לַגֵּר לַיָּתוֹם וְלָאַלְמָנָה יִהְיֶה׃                                      
Pwt 24,21 Ki tiw cor Kar me cha lo te o lel a Ha re cha laG Ger laj ja tom we la al ma na jih je                                      
Pwt 24,21 Kî tibcör Karmükä lö´ tü`ôlël ´aHárʺkä laGGër layyätôm wülä´almänâ yihyè                                      
Pwt 24,21 Gdy bêdziesz zbiera³ winogrona, nie szukaj powtórnie pozosta³ych winogron; niech zostan¹ dla obcego, sieroty i wdowy.                                                
Pwt 24,22 וְזָכַרְתָּ כִּי־עֶבֶד הָיִיתָ בְּאֶרֶץ מִצְרָיִם עַל־כֵּן אָנֹכִי מְצַוְּךָ לַעֲשׂוֹת אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה׃                                    
Pwt 24,22 we za char Ta Ki - e wed ha ji ta Be e rec mic ra jim al - Ken a no chi me caw we cha la a sot et - haD Da war haz ze s                                  
Pwt 24,22 wüzäºkarTä Kî-`eºbed häyîºtä Bü´eºrec micräºyim `al-Kën ´änökî mücawwükä la`áSôt ´et-haDDäbär hazzè s                                  
Pwt 24,22 Pamiêtaj, ¿eœ i ty by³ niewolnikiem w ziemi egipskiej; dlatego ja ci nakazujê zachowaæ to prawo.                                                  

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski