Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Pwt 32,1 הַאֲזִינוּ הַשָּׁמַיִם וַאֲדַבֵּרָה וְתִשְׁמַע הָאָרֶץ אִמְרֵי־פִי׃                                              
Pwt 32,1 ha a zi nu hasz sza ma jim wa a daB Be ra we tisz ma ha a rec im re - fi                                              
Pwt 32,1 ha´ázîºnû haššämaºyim wa´ádaBBëºrâ wütišma` hä´äºrec ´imrê-pî                                              
Pwt 32,1 Uwa¿ajcie, niebiosa, na to, co powiem, s³ów moich ust s³uchaj, ziemio.                                                    
Pwt 32,2 יַעֲרֹף כַּמָּטָר לִקְחִי תִּזַּל כַּטַּל אִמְרָתִי כִּשְׂעִירִם עֲלֵי־דֶשֶׁא וְכִרְבִיבִים עֲלֵי־עֵשֶׂב׃                                      
Pwt 32,2 ja a rof Kam ma tar liq Hi Tiz zal Kat tal im ra ti Ki si rim a le - de sze we chir wi wim a le - e sew                                      
Pwt 32,2 ya`áröp Kammä†är liqHî Tizzal Ka††al ´imrätî KiS`îrìm `álê-deºše´ wükirbîbîm `álê-`ëºSeb                                      
Pwt 32,2 Nauka moja niech sp³ywa jak deszcz, niech s³owo me pada jak rosa, jak deszcz rzêsisty na zieleñ, jak deszcz dobroczynny na trawê.                                              
Pwt 32,3 כִּי שֵׁם יהוה אֶקְרָא הָבוּ גֹדֶל לֵאלֹהֵינוּ׃                                            
Pwt 32,3 Ki szem jhwh(a do naj) eq ra ha wu go del le lo he nu                                            
Pwt 32,3 šëm yhwh(´ädönäy) ´eqrä´ häbû göºdel lë´löhêºnû                                            
Pwt 32,3 Gdy¿ g³osiæ chcê imiê Pana: uznajcie wielkoœæ Boga naszego;                                                    
Pwt 32,4 הַצּוּר תָּמִים פָּעֳלוֹ כִּי כָל־דְּרָכָיו מִשְׁפָּט אֵל אֱמוּנָה וְאֵין עָוֶל צַדִּיק וְיָשָׁר הוּא׃                                
Pwt 32,4 hac cur Ta mim Po ó lo Ki chol - De ra chaw misz Pat el e mu na we en a wel caD Diq we ja szar hu                                
Pwt 32,4 haccûr Tämîm Po`ólô kol-Düräkäyw mišPä† ´ël ´émûnâ wü´ên `äºwel caDDîq wüyäšär hû´                                
Pwt 32,4 On Ska³a, dzie³o Jego doskona³e, bo wszystkie drogi Jego s¹ s³uszne; On Bogiem wiernym, a nie zwodniczym, On sprawiedliwy i prawy.                                              
Pwt 32,5 שִׁחֵת לוֹ לֹא בָּנָיו מוּמָם דּוֹר עִקֵּשׁ וּפְתַלְתֹּל׃                                          
Pwt 32,5 szi Het lo lo Ba naw mu mam Dor iq qesz u fe tal Tol                                          
Pwt 32,5 šiHët lö´ Bänäyw mûmäm Dôr `iqqëš ûpütalTöl                                          
Pwt 32,5 Zgrzeszy³y przeciw Niemu Nie-Jego-Dzieci, lecz ich zwyrodnienie, pokolenie zwichniête, nieprawe.                                                  
Pwt 32,6 הֲ־לַיהוה תִּגְמְלוּ־זֹאת עַם נָבָל וְלֹא חָכָם הֲלוֹא־הוּא אָבִיךָ קָּנֶךָ הוּא עָשְׂךָ וַיְכֹנְנֶךָ׃                                  
Pwt 32,6 ha - ljhwh(la do naj) Tig me lu - zot am na wal we lo Ha cham ha lo - hu a wi cha qqa ne cha hu as cha wa je cho ne ne cha                                  
Pwt 32,6 há-lyhwh(la´dönäy) Tigmülû-zö´t `am näbäl wülö´ Häkäm hálô´-hû´ ´äbîºkä qqäneºkä hû´ `ä|Skä wa|yükönüneºkä                                  
Pwt 32,6 Wiêc tak odp³acaæ chcesz Panu, ludu g³upi, niem¹dry? Czy nie On twym ojcem, twym stwórc¹? Wszak On ciê uczyni³, umocni³.                                                
Pwt 32,7 זְכֹר יְמוֹת עוֹלָם בִּינוּ שְׁנוֹת דּוֹר־וָדוֹר שְׁאַל אָבִיךָ וְיַגֵּדְךָ זְקֵנֶיךָ וְיֹאמְרוּ לָךְ׃                                  
Pwt 32,7 ze chor je mot o lam Bi nu sze not Dor - wa dor sze al a wi cha we jaG Ged cha ze qe ne cha we jo me ru lach                                  
Pwt 32,7 zükör yümôt `ôläm Bîºnû šünôt Dôr-wädôr šü´al ´äbîºkä wüyaGGëºdkä züqënʺkä wüyöº´mürû läk                                  
Pwt 32,7 Na dawne dni sobie wspomnij. Rozwa¿ajcie lata poprzednich pokoleñ. Zapytaj ojca, by ci oznajmi³, i twoich starców, niech ci powiedz¹.                                              
Pwt 32,8 בְּהַנְחֵל עֶלְיוֹן גּוֹיִם בְּהַפְרִידוֹ בְּנֵי אָדָם יַצֵּב גְּבֻלֹת עַמִּים לְמִסְפַּר בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃                                  
Pwt 32,8 Be han Hel el jon Go jim Be haf ri do Be ne a dam jac cew Ge wu lot am mim le mis Par Be ne jis ra el                                  
Pwt 32,8 BühanHël `elyôn Gôyìm Bühaprîdô Bünê ´ädäm yaccëb Gübùlöt `ammîm lümisPar Bünê yiSrä´ël                                  
Pwt 32,8 Kiedy Najwy¿szy rozgranicza³ narody, rozdziela³ synów cz³owieczych, wtedy ludom granice wytycza³ wed³ug liczby synów Izraela;                                                
Pwt 32,9 כִּי חֵלֶק יהוה עַמּוֹ יַעֲקֹב חֶבֶל נַחֲלָתוֹ׃                                            
Pwt 32,9 Ki He leq jhwh(a do naj) am mo ja a qow He wel na Ha la to                                            
Pwt 32,9 Hëºleq yhwh(´ädönäy) `ammô ya`áqöb Heºbel naHálätô                                            
Pwt 32,9 bo Jego lud jest w³asnoœci¹ Pana, dziedzictwem Jego wydzielonym jest Jakub.                                                  
Pwt 32,10 יִמְצָאֵהוּ בְּאֶרֶץ מִדְבָּר וּבְתֹהוּ יְלֵל יְשִׁמֹן יְסֹבְבֶנְהוּ יְבוֹנְנֵהוּ יִצְּרֶנְהוּ כְּאִישׁוֹן עֵינוֹ׃                                    
Pwt 32,10 jim ca e hu Be e rec mid Bar u we to hu je lel je szi mon je so we wen hu je wo ne ne hu jic ce ren hu Ke i szon e no                                    
Pwt 32,10 yimcä´ëºhû Bü´eºrec midBär ûbütöºhû yülël yüšìmön yüsö|bübeºnhû yübôºnünëºhû yiccüreºnhû Kü´îšôn `ênô                                    
Pwt 32,10 Na pustej ziemi go znalaz³, na pustkowiu, wœród dzikiego wycia, opiekowa³ siê nim i poucza³, strzeg³ jak Ÿrenicy oka.                                                
Pwt 32,11 כְּנֶשֶׁר יָעִיר קִנּוֹ עַל־גּוֹזָלָיו יְרַחֵף יִפְרֹשׂ כְּנָפָיו יִקָּחֵהוּ יִשָּׂאֵהוּ עַל־אֶבְרָתוֹ׃                                      
Pwt 32,11 Ke ne szer ja ir qin no al - Go za law je ra Hef jif ros Ke na faw jiq qa He hu jis sa e hu al - ew ra to                                      
Pwt 32,11 Küneºšer yä`îr qinnô `al-Gôzäläyw yüraHëp yipröS Künäpäyw yiqqäHëºhû yiSSä´ëºhû `al-´ebrätô                                      
Pwt 32,11 Jak orze³, co gniazdo swoje o¿ywia, nad pisklêtami swoimi kr¹¿y, rozwija swe skrzyd³a i bierze je, na sobie samym je nosi -                                                
Pwt 32,12 יהוה בָּדָד יַנְחֶנּוּ וְאֵין עִמּוֹ אֵל נֵכָר׃                                            
Pwt 32,12 jhwh(a do naj) Ba dad jan Hen nu we en im mo el ne char                                            
Pwt 32,12 yhwh(´ädönäy) Bädäd yanHeºnnû wü´ên `immô ´ël nëkär                                            
Pwt 32,12 tak Pan sam go prowadzi³, nie by³o z nim boga obcego.                                                    
Pwt 32,13 יַרְכִּבֵהוּ עַל־בָּמוֹתֵי אָרֶץ וַיֹּאכַל תְּנוּבֹת שָׂדָי וַיֵּנִקֵהוּ דְבַשׁ מִסֶּלַע וְשֶׁמֶן מֵחַלְמִישׁ צוּר׃                                  
Pwt 32,13 jar Ki we hu al - (Ba mo te) a rec waj jo chal Te nu wot sa daj waj je ni qe hu de wasz mis se la we sze men me Hal misz cur                                  
Pwt 32,13 yarKìbëºhû `al-(Bämôtê) ´äºrec wayyö´kal Tünûböt Sädäy wayyënìqëºhû| dübaš misseºla` wüšeºmen mëHalmîš cûr                                  
Pwt 32,13 Na wy¿yny œwiata go wyprowadzi³ i ¿ywi³ bogactwami pola. Pozwoli³ mu miód wysysaæ ze ska³y i oliwê z najtwardszej opoki.                                                 
Pwt 32,14 חֶמְאַת בָּקָר וַחֲלֵב צֹאן עִם־חֵלֶב כָּרִים וְאֵילִים בְּנֵי־בָשָׁן וְעַתּוּדִים עִם־חֵלֶב כִּלְיוֹת חִטָּה וְדַם־עֵנָב תִּשְׁתֶּה־חָמֶר׃                              
Pwt 32,14 He mat Ba qar wa Ha lew con im - He lew Ka rim we e lim Be ne - wa szan we aT Tu dim im - He lew Kil jot Hit ta we dam - e naw Tisz Te - Ha mer                              
Pwt 32,14 Hem´at Bäqär waHálëb cö´n `im-Hëºleb Kärîm wü´êlîm Bünê|-bäšän wü`aTTûdîm `im-Hëºleb Kilyôt Hi††â wüdam-`ënäb TišTè-Häºmer                              
Pwt 32,14 Œmietanê od krów, a mleko od owiec jeœæ wraz z ³ojem baranków, baranów, synów Baszanu, i koz³ów razem z najczystsz¹ pszenic¹. Krew pi³eœ winogron - mocne wino.                                            
Pwt 32,15 וַיִּשְׁמַן יְשֻׁרוּן וַיִּבְעָט שָׁמַנְתָּ עָבִיתָ כָּשִׂיתָ וַיִּטֹּשׁ אֱלוֹהַ עָשָׂהוּ וַיְנַבֵּל צוּר יְשֻׁעָתוֹ׃                                  
Pwt 32,15 waj jisz man je szu run waj ji wat sza man Ta a wi ta Ka si ta waj jit tosz e lo a a sa hu wa je naB Bel cur je szu a to                                  
Pwt 32,15 wayyišman yüšurûn wayyib`ä† šämaºnTä `äbîºtä KäSîºtä wayyi††öš ´élôªh `äSäºhû wayünaBBël cûr yüšù`ätô                                  
Pwt 32,15 Uty³ Jeszurun i wierzga - grubyœ, t³usty, oty³y. Boga, Stwórcê swego porzuci³, zel¿y³ Ska³ê, swoje ocalenie.                                                
Pwt 32,16 יַקְנִאֻהוּ בְּזָרִים בְּתוֹעֵבֹת יַכְעִיסֻהוּ׃                                                  
Pwt 32,16 jaq ni u hu Be za rim Be to e wot ja chi su hu                                                  
Pwt 32,16 yaqnì´uºhû Büzärîm Bütô`ëböt yak`îsuºhû                                                  
Pwt 32,16 Bogami obcymi do zazdroœci Go pobudzaj¹ i gniewaj¹ obrzydliwoœciami.                                                    
Pwt 32,17 יִזְבְּחוּ לַשֵּׁדִים לֹא אֱלֹהַ אֱלֹהִים לֹא יְדָעוּם חֲדָשִׁים מִקָּרֹב בָּאוּ לֹא שְׂעָרוּם אֲבֹתֵיכֶם׃                                
Pwt 32,17 jiz Be Hu lasz sze dim lo e lo a e lo him lo je da um Ha da szim miq qa row Ba u lo se a rum a wo te chem                                
Pwt 32,17 yizBüHû laššëdîm lö´ ´élöªh ´élöhîm lö´ yüdä`ûm Hádäšîm miqqäröb B亴û lö´ Sü`ärûm ´ábötêkem                                
Pwt 32,17 Z³ym duchom sk³adaj¹ ofiary, nie Bogu, bogom, których oni nie znaj¹, nowym, œwie¿o przyby³ym - nie s³u¿yli im wasi przodkowie.                                                
Pwt 32,18 צוּר יְלָדְךָ תֶּשִׁי וַתִּשְׁכַּח אֵל מְחֹלְלֶךָ׃                                              
Pwt 32,18 cur je lad cha Te szi waT Tisz KaH el me Ho le le cha                                              
Pwt 32,18 cûr yülädkä Teºšî waTTišKaH ´ël müHölüleºkä                                              
Pwt 32,18 Gardzisz Ska³¹, co ciebie zrodzi³a, zapomnia³eœ o Bogu, który ciê zrodzi³.                                                    
Pwt 32,19 וַיַּרְא יהוה וַיִּנְאָץ מִכַּעַס בָּנָיו וּבְנֹתָיו׃                                              
Pwt 32,19 waj jar jhwh(a do naj) waj ji nac miK Ka as Ba naw u we no taw                                              
Pwt 32,19 wayyaºr´ yhwh(´ädönäy) wayyin´äc miKKaº`as Bänäyw ûbünötäyw                                              
Pwt 32,19 Zobaczy³ to Pan i wzgardzi³, oburzony na w³asnych synów i córki.                                                    
Pwt 32,20 וַיֹּאמֶר אַסְתִּירָה פָנַי מֵהֶם אֶרְאֶה מָה אַחֲרִיתָם כִּי דוֹר תַּהְפֻּכֹת הֵמָּה בָּנִים לֹא־אֵמֻן בָּם׃                              
Pwt 32,20 waj jo mer as Ti ra fa naj me hem e re ma a Ha ri tam Ki dor Tah Pu chot hem ma Ba nim lo - e mun Bam                              
Pwt 32,20 wayyöº´mer ´asTîºrâ pänay mëhem ´er´è ´aHárîtäm dôr TahPùköt hëºmmâ Bänîm lö´-´ëmùn Bäm                              
Pwt 32,20 i rzek³: Odwrócê od nich oblicze, zobaczê ich koniec, gdy¿ s¹ narodem niesta³ym, dzieæmi, w których nie ma wiernoœci.                                                
Pwt 32,21 הֵם קִנְאוּנִי בְלֹא־אֵל כִּעֲסוּנִי בְּהַבְלֵיהֶם וַאֲנִי אַקְנִיאֵם בְּלֹא־עָם בְּגוֹי נָבָל אַכְעִיסֵם׃                                    
Pwt 32,21 hem qi nu ni we lo - el Ki a su ni Be haw le hem wa a ni aq ni em Be lo - am Be goj na wal a chi sem                                    
Pwt 32,21 hëm qin´ûºnî bülö´-´ël Kì`ásûºnî Bühablêhem wa´ánî ´aqnî´ëm Bülö´-`äm Bügôy näbäl ´ak`îsëm                                    
Pwt 32,21 Mnie do zazdroœci pobudzili nie-bogiem, rozj¹trzyli Mnie swymi czczymi bo¿kami; i Ja ich do zazdroœci pobudzê nie-ludem, rozj¹trzê ich g³upim narodem.                                              
Pwt 32,22 כִּי־אֵשׁ קָדְחָה בְאַפִּי וַתִּיקַד עַד־שְׁאוֹל תַּחְתִּית וַתֹּאכַל אֶרֶץ וִיבֻלָהּ וַתְּלַהֵט מוֹסְדֵי הָרִים׃                                  
Pwt 32,22 Ki - esz qad Ha we aP Pi waT Ti qad ad - sze ol TaH Tit waT To chal e rec wi wu la waT Te la het mos de ha rim                                  
Pwt 32,22 Kî-´ëš qädHâ bü´aPPî waTTîqad `ad-šü´ôl TaHTît waTTöº´kal ´eºrec wî|bùläh waTTülahë† môsdê härîm                                  
Pwt 32,22 Zap³on¹³ ¿ar mego gniewu, co siêga do g³êbin Szeolu, po¿era ziemiê z plonami, podwaliny gór zapala.                                                  
Pwt 32,23 אַסְפֶּה עָלֵימוֹ רָעוֹת חִצַּי אֲכַלֶּה־בָּם׃                                                
Pwt 32,23 as Pe a le mo ra ot Hic caj a chal le - Bam                                                
Pwt 32,23 ´asPè `älêºmô rä`ôt Hiccay ´ákallè-Bäm                                                
Pwt 32,23 Zgromadzê na nich nieszczêœcia, wypuszczê na nich swe strza³y,                                                    
Pwt 32,24 מְזֵי רָעָב וּלְחֻמֵי רֶשֶׁף וְקֶטֶב מְרִירִי וְשֶׁן־בְּהֵמוֹת אֲשַׁלַּח־בָּם עִם־חֲמַת זֹחֲלֵי עָפָר׃                                    
Pwt 32,24 me ze ra aw u le Hu me re szef we qe tew me ri ri we szen - Be he mot a szal laH - Bam im - Ha mat zo Ha le a far                                    
Pwt 32,24 müzê rä`äb ûlüHùºmê reºšep wüqeº†eb mürîrî wüšen-Bühëmôt ´ášallaH-Bäm `im-Hámat zöHálê `äpär                                    
Pwt 32,24 zmorzy ich g³ód, gor¹czka ich strawi i z³oœliwa zaraza. Wbijê w nich k³y dzikich zwierz¹t z jadem tych, co pe³zaj¹ w prochu.                                                
Pwt 32,25 מִחוּץ תְּשַׁכֶּל־חֶרֶב וּמֵחֲדָרִים אֵימָה גַּם־בָּחוּר גַּם־בְּתוּלָה יוֹנֵק עִם־אִישׁ שֵׂיבָה׃                                        
Pwt 32,25 mi Huc Te szaK Kel - He rew u me Ha da rim e ma Gam - Ba Hur Gam - Be tu la jo neq im - isz se wa                                        
Pwt 32,25 miHûc TüšaKKel-Heºreb ûmëHádärîm ´êmâ Gam-BäHûr Gam-Bütûlâ yônëq `im-´îš Sêbâ                                        
Pwt 32,25 Na dworze miecz bêdzie ich pozbawia³ dzieci, a przera¿enie po domach, tak m³odzieñców jak panny, niemowlê ss¹ce i starca.                                                
Pwt 32,26 אָמַרְתִּי אַפְאֵיהֶם אַשְׁבִּיתָה מֵאֱנוֹשׁ זִכְרָם׃                                                
Pwt 32,26 a mar Ti a fe hem asz Bi ta me e nosz zich ram                                                
Pwt 32,26 ´ämaºrTî ´ap´êhem ´ašBîºtâ më´énôš zikräm                                                
Pwt 32,26 I rzek³em: Ja ich wyg³adzê, wygubiê ich pamiêæ u ludzi.                                                    
Pwt 32,27 לוּלֵי כַּעַס אוֹיֵב אָגוּר פֶּן־יְנַכְּרוּ צָרֵימוֹ פֶּן־יֹאמְרוּ יָדֵינוּ רָמָה וְלֹא יהוה פָּעַל כָּל־זֹאת׃                                
Pwt 32,27 lu le Ka as o jew a gur Pen - je naK Ke ru ca re mo Pen - jo me ru ja de nu ra ma we lo jhwh(a do naj) Pa al Kol - zot                                
Pwt 32,27 lûlê Kaº`as ´ôyëb ´ägûr Pe|n-yünaKKürû cärêºmô Pen-yö|´mürû yädêºnû räºmâ wülö´ yhwh(´ädönäy) Pä`al Kol-zö´t                                
Pwt 32,27 Alem siê ba³ drwiny wroga, ¿e przeciwnicy ich bêd¹ siê ³udziæ, mówi¹c: Nasza rêka przemo¿na, a nie Pan uczyni³ to wszystko.                                                
Pwt 32,28 כִּי־גוֹי אֹבַד עֵצוֹת הֵמָּה וְאֵין בָּהֶם תְּבוּנָה׃                                            
Pwt 32,28 Ki - goj o wad e cot hem ma we en Ba hem Te wu na                                            
Pwt 32,28 Kî-gôy ´öbad `ëcôt hëºmmâ wü´ên Bähem Tübûnâ                                            
Pwt 32,28 Gdy¿ jest to plemiê niem¹dre i nie maj¹ce rozwagi.                                                    
Pwt 32,29 לוּ חָכְמוּ יַשְׂכִּילוּ זֹאת יָבִינוּ לְאַחֲרִיתָם׃                                              
Pwt 32,29 lu Hach mu jas Ki lu zot ja wi nu le a Ha ri tam                                              
Pwt 32,29 Häkmû yaSKîºlû zö´t yäbîºnû lü´aHárîtäm