Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 3,1 וְהַנָּחָשׁ הָיָה עָרוּם מִכֹּל חַיַּת הַשָּׂדֶה אֲשֶׁר עָשָׂה יהוה אֱלֹהִים וַיֹּאמֶר אֶל־הָאִשָּׁה אַף כִּי־אָמַר אֱלֹהִים לֹא תֹאכְלוּ מִכֹּל עֵץ הַגָּן׃            
Rdz 3,1 we han na Hasz ha ja a rum miK Kol Haj jat has sa de a szer a sa jhwh(a do naj) e lo him waj jo mer el - ha isz sza af Ki - a mar e lo him lo to che lu miK Kol ec haG Gan            
Rdz 3,1 wühannäHäš häyâ `ärûm miKKöl Hayyat haSSädè ´ášer `äSâ yhwh(´ädönäy) ´élöhîm wayyöº´mer ´el-h亴iššâ ´ap Kî|-´ämar ´élöhîm lö´ tö|´külû miKKöl `ëc haGGän            
Rdz 3,1 A w¹¿ by³ bardziej przebieg³y ni¿ wszystkie zwierzêta l¹dowe, które Pan Bóg stworzy³. On to rzek³ do niewiasty: Czy rzeczywiœcie Bóg powiedzia³: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?                                    
Rdz 3,2 וַתֹּאמֶר הָאִשָּׁה אֶל־הַנָּחָשׁ מִפְּרִי עֵץ־הַגָּן נֹאכֵל׃                                        
Rdz 3,2 waT To mer ha isz sza el - han na Hasz miP Pe ri ec - haG Gan no chel                                        
Rdz 3,2 waTTöº´mer hä|´iššâ ´el-hannäHäš miPPürî `ë|c-haGGän nö´kël                                        
Rdz 3,2 Niewiasta odpowiedzia³a wê¿owi: Owoce z drzew tego ogrodu jeœæ mo¿emy,                                            
Rdz 3,3 וּמִפְּרִי הָעֵץ אֲשֶׁר בְּתוֹךְ־הַגָּן אָמַר אֱלֹהִים לֹא תֹאכְלוּ מִמֶּנּוּ וְלֹא תִגְּעוּ בּוֹ פֶּן־תְּמֻתוּן׃                          
Rdz 3,3 u miP Pe ri ha ec a szer Be toch - haG Gan a mar e lo him lo to che lu mim men nu we lo tiG Ge u Bo Pen - Te mu tun                          
Rdz 3,3 ûmiPPürî hä`ëc ´ášer Bütôk-haGGän ´ämar ´élöhîm lö´ tö|´külû mimmeºnnû wülö´ tiGGü`û Bô Pen-Tümutûn                          
Rdz 3,3 tylko o owocach z drzewa, które jest w œrodku ogrodu, Bóg powiedzia³: Nie wolno wam jeœæ z niego, a nawet go dotykaæ, abyœcie nie pomarli.                                        
Rdz 3,4 וַיֹּאמֶר הַנָּחָשׁ אֶל־הָאִשָּׁה לֹא־מוֹת תְּמֻתוּן׃                                          
Rdz 3,4 waj jo mer han na Hasz el - ha isz sza lo - mot Te mu tun                                          
Rdz 3,4 wayyöº´mer hannäHäš ´el-hä|´iššâ lö|´-môt Tümutûn                                          
Rdz 3,4 Wtedy rzek³ w¹¿ do niewiasty: Na pewno nie umrzecie!                                              
Rdz 3,5 כִּי יֹדֵעַ אֱלֹהִים כִּי בְּיוֹם אֲכָלְכֶם מִמֶּנּוּ וְנִפְקְחוּ עֵינֵיכֶם וִהְיִיתֶם כֵּאלֹהִים יֹדְעֵי טוֹב וָרָע׃                        
Rdz 3,5 Ki jo de a e lo him Ki Be jom a chol chem mim men nu we nif qe Hu e ne chem wih ji tem Ke lo him jo de tow wa ra                        
Rdz 3,5 Kî yödëª` ´élöhîm Kî Büyôm ´ákolkem mimmeºnnû wünipqüHû `ê|nêkem wihyîtem Kë|´löhîm yöd`ê †ôb wärä`                        
Rdz 3,5 Ale wie Bóg, ¿e gdy spo¿yjecie owoc z tego drzewa, otworz¹ siê wam oczy i tak jak Bóg bêdziecie znali dobro i z³o.                                          
Rdz 3,6 וַתֵּרֶא הָאִשָּׁה כִּי טוֹב הָעֵץ לְמַאֲכָל וְכִי תַאֲוָה־הוּא לָעֵינַיִם וְנֶחְמָד הָעֵץ לְהַשְׂכִּיל וַתִּקַּח מִפִּרְיוֹ וַתֹּאכַל וַתִּתֵּן גַּם־לְאִישָׁהּ עִמָּהּ וַיֹּאכַל׃              
Rdz 3,6 waT Te re ha isz sza Ki tow ha ec le ma a chal we chi ta a wa - hu la e na jim we neH mad ha ec le has Kil waT Tiq qaH miP Pir jo waT To chal waT TiT Ten Gam - le i sza im ma waj jo chal              
Rdz 3,6 waTTëºre´ hä|´iššâ Kî †ôb hä`ëc lüma´ákäl wükî ta|´áwâ-hû´ lä`ênaºyim wüneHmäd hä`ëc lühaSKîl waTTiqqaH miPPiryô waTTö´kal waTTiTTën Gam-lü´îšäh `immäh wayyö´kal              
Rdz 3,6 Wtedy niewiasta spostrzeg³a, ¿e drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, ¿e jest ono rozkosz¹ dla oczu i ¿e owoce tego drzewa nadaj¹ siê do zdobycia wiedzy. Zerwa³a zatem z niego owoc, skosztowa³a i da³a swemu mê¿owi, który by³ z ni¹: a on zjad³.                              
Rdz 3,7 וַתִּפָּקַחְנָה עֵינֵי שְׁנֵיהֶם וַיֵּדְעוּ כִּי עֵירֻמִּם הֵם וַיִּתְפְּרוּ עֲלֵה תְאֵנָה וַיַּעֲשׂוּ לָהֶם חֲגֹרֹת׃                          
Rdz 3,7 waT TiP Pa qaH na e ne sze ne hem waj je du Ki e rum mim hem waj jit Pe ru a le te e na waj ja a su la hem Ha go rot                          
Rdz 3,7 waTTiPPäqaºHnâ `ênê šünêhem wayyëºd`û Kî `ê|rummìm hëm wa|yyitPürû `álË tü´ënâ wayya`áSû lähem Hágöröt                          
Rdz 3,7 A wtedy otworzy³y siê im obojgu oczy i poznali, ¿e s¹ nadzy; spletli wiêc ga³¹zki figowe i zrobili sobie przepaski.                                          
Rdz 3,8 וַיִּשְׁמְעוּ אֶת־קוֹל יהוה אֱלֹהִים מִתְהַלֵּךְ בַּגָּן לְרוּחַ הַיּוֹם וַיִּתְחַבֵּא הָאָדָם וְאִשְׁתּוֹ מִפְּנֵי יהוה אֱלֹהִים בְּתוֹךְ עֵץ הַגָּן׃                  
Rdz 3,8 waj jisz me u et - qol jhwh(a do naj) e lo him mit hal lech BaG Gan le ru aH haj jom waj jit HaB Be ha a dam we isz To miP Pe ne jhwh(a do naj) e lo him Be toch ec haG Gan                  
Rdz 3,8 wa|yyišmü`û ´et-qôl yhwh(´ädönäy) ´élöhîm mithallëk BaGGän lürûªH hayyôm wayyitHaBBë´ hä|´ädäm wü´išTô miPPünê yhwh(´ädönäy) ´élöhîm Bütôk `ëc haGGän                  
Rdz 3,8 Gdy zaœ mê¿czyzna i jego ¿ona us³yszeli kroki Pana Boga przechadzaj¹cego siê po ogrodzie, w porze kiedy by³ powiew wiatru, skryli siê przed Panem Bogiem wœród drzew ogrodu.                                    
Rdz 3,9 וַיִּקְרָא יהוה אֱלֹהִים אֶל־הָאָדָם וַיֹּאמֶר לוֹ אַיֶּכָּה׃                                      
Rdz 3,9 waj jiq ra jhwh(a do naj) e lo him el - ha a dam waj jo mer lo aj jeK Ka                                      
Rdz 3,9 wayyiqrä´ yhwh(´ädönäy) ´élöhîm ´el-hä|´ädäm wayyöº´mer lô ´ayyeºKKâ                                      
Rdz 3,9 Pan Bóg zawo³a³ na mê¿czyznê i zapyta³ go: Gdzie jesteœ?                                              
Rdz 3,10 וַיֹּאמֶר אֶת־קֹלְךָ שָׁמַעְתִּי בַּגָּן וָאִירָא כִּי־עֵירֹם אָנֹכִי וָאֵחָבֵא׃                                    
Rdz 3,10 waj jo mer et - qol cha sza ma Ti BaG Gan wa i ra Ki - e rom a no chi wa e Ha we                                    
Rdz 3,10 wayyöº´mer ´et-qölkä šämaº`Tî BaGGän wä´îrä´ Kî|-`êröm ´änöºkî wä´ëHäbë´                                    
Rdz 3,10 On odpowiedzia³: Us³ysza³em Twój g³os w ogrodzie, przestraszy³em siê, bo jestem nagi, i ukry³em siê.                                          
Rdz 3,11 וַיֹּאמֶר מִי הִגִּיד לְךָ כִּי עֵירֹם אָתָּה הֲמִן־הָעֵץ אֲשֶׁר צִוִּיתִיךָ לְבִלְתִּי אֲכָל־מִמֶּנּוּ אָכָלְתָּ׃                          
Rdz 3,11 waj jo mer mi hiG Gid le cha Ki e rom aT Ta ha min - ha ec a szer ciw wi ti cha le wil Ti a chol - mim men nu a chal Ta                          
Rdz 3,11 wayyöº´mer mî hiGGîd lükä Kî `êröm ´äºTTâ hámin-hä`ëc ´ášer ciwwîtîºkä lübilTî ´ákol-mimmeºnnû ´äkäºlTä                          
Rdz 3,11 Rzek³ Bóg: Któ¿ ci powiedzia³, ¿e jesteœ nagi? Czy mo¿e zjad³eœ z drzewa, z którego ci zakaza³em jeœæ?                                          
Rdz 3,12 וַיֹּאמֶר הָאָדָם הָאִשָּׁה אֲשֶׁר נָתַתָּה עִמָּדִי הִוא נָתְנָה־לִּי מִן־הָעֵץ וָאֹכֵל׃                                
Rdz 3,12 waj jo mer ha a dam ha isz sza a szer na taT Ta im ma di hiw nat na - lli min - ha ec wa o chel                                
Rdz 3,12 wayyöº´mer hä|´ädäm hä|´iššâ ´ášer nätaºTTâ `immädî hiw´ nä|tnâ-llî min-hä`ëc wä´ökël                                
Rdz 3,12 Mê¿czyzna odpowiedzia³: Niewiasta, któr¹ postawi³eœ przy mnie, da³a mi owoc z tego drzewa i zjad³em.                                          
Rdz 3,13 וַיֹּאמֶר יהוה אֱלֹהִים לָאִשָּׁה מַה־זֹּאת עָשִׂית וַתֹּאמֶר הָאִשָּׁה הַנָּחָשׁ הִשִּׁיאַנִי וָאֹכֵל׃                              
Rdz 3,13 waj jo mer jhwh(a do naj) e lo him la isz sza ma - zzot a sit waT To mer ha isz sza han na Hasz hisz szi a ni wa o chel                              
Rdz 3,13 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´élöhîm lä´iššâ mà-zzö´t `äSît waTTöº´mer hä|´iššâ hannäHäš hiššî´aºnî wä´ökël                              
Rdz 3,13 Wtedy Pan Bóg rzek³ do niewiasty: Dlaczego to uczyni³aœ? Niewiasta odpowiedzia³a: W¹¿ mnie zwiód³ i zjad³am.                                          
Rdz 3,14 וַיֹּאמֶר יהוה אֱלֹהִים אֶל־הַנָּחָשׁ כִּי עָשִׂיתָ זֹּאת אָרוּר אַתָּה מִכָּל־הַבְּהֵמָה וּמִכֹּל חַיַּת הַשָּׂדֶה עַל־גְּחֹנְךָ תֵלֵךְ וְעָפָר תֹּאכַל כָּל־יְמֵי חַיֶּיךָ׃              
Rdz 3,14 waj jo mer jhwh(a do naj) e lo him el - han na Hasz Ki a si ta zzot a rur aT Ta miK Kol - haB Be he ma u miK Kol Haj jat has sa de al - Ge Hon cha te lech we a far To chal Kol - je me Haj je cha              
Rdz 3,14 wayyö´mer yhwh(´ädönäy) ´élöhîm ´e|l-hannäHäš Kî `äSîºtä zzö´t ´ärûr ´aTTâ miKKol-haBBühëmâ ûmiKKöl Hayyat haSSädè `al-GüHönkä tëlëk wü`äpär Tö´kal Kol-yümê Hayyʺkä              
Rdz 3,14 Wtedy Pan Bóg rzek³ do wê¿a: Poniewa¿ to uczyni³eœ, b¹dŸ przeklêty wœród wszystkich zwierz¹t domowych i polnych; na brzuchu bêdziesz siê czo³ga³ i proch bêdziesz jad³ po wszystkie dni twego istnienia.                                  
Rdz 3,15 וְאֵיבָה אָשִׁית בֵּינְךָ וּבֵין הָאִשָּׁה וּבֵין זַרְעֲךָ וּבֵין זַרְעָהּ הוּא יְשׁוּפְךָ רֹאשׁ וְאַתָּה תְּשׁוּפֶנּוּ עָקֵב׃                      
Rdz 3,15 we e wa a szit Ben cha u wen ha isz sza u wen za ra cha u wen za ra hu je szuf cha rosz we aT Ta Te szu fen nu a qew s                    
Rdz 3,15 wü´êbâ ´äšît Bê|nkä ûbên hä|´iššâ ûbên zar`ákä ûbên zar`äh hû´ yüšûpkä rö´š wü´aTTâ Tüšûpeºnnû `äqëb s                    
Rdz 3,15 Wprowadzam nieprzyjaŸñ miêdzy ciebie a niewiastê, pomiêdzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmia¿d¿y ci g³owê, a ty zmia¿d¿ysz mu piêtê.                                         
Rdz 3,16 אֶל־הָאִשָּׁה אָמַר הַרְבָּה אַרְבֶּה עִצְּבוֹנֵךְ וְהֵרֹנֵךְ בְּעֶצֶב תֵּלְדִי בָנִים וְאֶל־אִישֵׁךְ תְּשׁוּקָתֵךְ וְהוּא יִמְשָׁל־בָּךְ׃                          
Rdz 3,16 el - ha isz sza a mar har Ba ar Be ic ce wo nech we he ro nech Be e cew Tel di wa nim we el - i szech Te szu qa tech we hu jim szol - Bach s                        
Rdz 3,16 ´e|l-hä´iššâ ´ämar harBâ ´arBè `iccübônëk wühë|rönëk Bü`eºceb Të|ldî bänîm wü´el-´îšëk Tüšûºqätëºk wühû´ yimšol-Bäk s                        
Rdz 3,16 Do niewiasty powiedzia³: Obarczê ciê niezmiernie wielkim trudem twej brzemiennoœci, w bólu bêdziesz rodzi³a dzieci, ku twemu mê¿owi bêdziesz kierowa³a swe pragnienia, on zaœ bêdzie panowa³ nad tob¹.                                  
Rdz 3,17 וּלְאָדָם אָמַר כִּי־שָׁמַעְתָּ לְקוֹל אִשְׁתֶּךָ וַתֹּאכַל מִן־הָעֵץ אֲשֶׁר צִוִּיתִיךָ לֵאמֹר לֹא תֹאכַל מִמֶּנּוּ אֲרוּרָה הָאֲדָמָה בַּעֲבוּרֶךָ בְּעִצָּבוֹן תֹּאכֲלֶנָּה כֹּל יְמֵי חַיֶּיךָ׃          
Rdz 3,17 u le a dam a mar Ki - sza ma Ta le qol isz Te cha waT To chal min - ha ec a szer ciw wi ti cha le mor lo to chal mim men nu a ru ra ha a da ma Ba a wu re cha Be ic ca won To cha len na Kol je me Haj je cha          
Rdz 3,17 ûlü´ädäm ´ämar Kî|-šäma`Tä lüqôl ´išTekä waTTöº´kal min-hä`ëc ´ášer ciwwîtîºkä lë´mör lö´ tö´kal mimmeºnnû ´árûrâ hä|´ádämâ Ba|`ábûreºkä Bü`iccäbôn Tö|´káleºnnâ Köl yümê Hayyʺkä          
Rdz 3,17 Do mê¿czyzny zaœ Bóg rzek³: Poniewa¿ pos³ucha³eœ swej ¿ony i zjad³eœ z drzewa, co do którego da³em ci rozkaz w s³owach: Nie bêdziesz z niego jeœæ - przeklêta niech bêdzie ziemia z twego powodu: w trudzie bêdziesz zdobywa³ od niej po¿ywienie dla siebie po wszystkie dni twego ¿ycia.                            
Rdz 3,18 וְקוֹץ וְדַרְדַּר תַּצְמִיחַ לָךְ וְאָכַלְתָּ אֶת־עֵשֶׂב הַשָּׂדֶה׃                                      
Rdz 3,18 we qoc we dar Dar Tac mi aH lach we a chal Ta et - e sew has sa de                                      
Rdz 3,18 wüqôc wüdarDar Tacmîª|H läk wü´äkalTä ´et-`ëºSeb haSSädè                                      
Rdz 3,18 Cierñ i oset bêdzie ci ona rodzi³a, a przecie¿ pokarmem twym s¹ p³ody roli.                                            
Rdz 3,19 בְּזֵעַת אַפֶּיךָ תֹּאכַל לֶחֶם עַד שׁוּבְךָ אֶל־הָאֲדָמָה כִּי מִמֶּנָּה לֻקָּחְתָּ כִּי־עָפָר אַתָּה וְאֶל־עָפָר תָּשׁוּב׃                        
Rdz 3,19 Be ze at aP Pe cha To chal le Hem ad szuw cha el - ha a da ma Ki mim men na luq qaH Ta Ki - a far aT Ta we el - a far Ta szuw                        
Rdz 3,19 Büzë`at ´aPPʺkä Töº´kal leºHem `ad šû|bkä ´el-h亴ádämâ Kî mimmeºnnâ luqqäºHTä Kî|-`äpär ´aºTTâ wü´el-`äpär Täšûb                        
Rdz 3,19 W pocie wiêc oblicza twego bêdziesz musia³ zdobywaæ po¿ywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zosta³eœ wziêty; bo prochem jesteœ i w proch siê obrócisz!                                      
Rdz 3,20 וַיִּקְרָא הָאָדָם שֵׁם אִשְׁתּוֹ חַוָּה כִּי הִוא הָיְתָה אֵם כָּל־חָי׃                                
Rdz 3,20 waj jiq ra ha a dam szem isz To Haw wa Ki hiw haj ta em Kol - Haj                                
Rdz 3,20 wayyiqrä´ hä|´ädäm šëm ´išTô Hawwâ Kî hiw´ hä|ytâ ´ëm Kol-Häy                                
Rdz 3,20 Mê¿czyzna da³ swej ¿onie imiê Ewa, bo ona sta³a siê matk¹ wszystkich ¿yj¹cych.                                            
Rdz 3,21 וַיַּעַשׂ יהוה אֱלֹהִים לְאָדָם וּלְאִשְׁתּוֹ כָּתְנוֹת עוֹר וַיַּלְבִּשֵׁם׃                                    
Rdz 3,21 waj ja as jhwh(a do naj) e lo him le a dam u le isz To Kot not or waj jal Bi szem P                                  
Rdz 3,21 wayya`aS yhwh(´ädönäy) ´élöhîm lü´ädäm ûlü´išTô Kotnôt `ôr wayyalBìšëm P                                  
Rdz 3,21 Pan Bóg sporz¹dzi³ dla mê¿czyzny i dla jego ¿ony odzienie ze skór i przyodzia³ ich.                                            
Rdz 3,22 וַיֹּאמֶר יהוה אֱלֹהִים הֵן הָאָדָם הָיָה כְּאַחַד מִמֶּנּוּ לָדַעַת טוֹב וָרָע וְעַתָּה פֶּן־יִשְׁלַח יָדוֹ וְלָקַח גַּם מֵעֵץ הַחַיִּים וְאָכַל וָחַי לְעֹלָם׃          
Rdz 3,22 waj jo mer jhwh(a do naj) e lo him hen ha a dam ha ja Ke a Had mim men nu la da at tow wa ra we aT Ta Pen - jisz laH ja do we la qaH Gam me ec ha Haj jim we a chal wa Haj le o lam          
Rdz 3,22 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´élöhîm hën hä|´ädäm häyâ Kü´aHad mimmeºnnû lädaº`at †ôb wärä` wü`aTTâ Pen-yišlaH yädô wüläqaH Gam më`ëc ha|Hayyîm wü´äkal wäHay lü`öläm          
Rdz 3,22 Po czym Pan Bóg rzek³: Oto cz³owiek sta³ siê taki jak My: zna dobro i z³o; niechaj teraz nie wyci¹gnie przypadkiem rêki, aby zerwaæ owoc tak¿e z drzewa ¿ycia, zjeœæ go i ¿yæ na wieki.                                    
Rdz 3,23 וַיְשַׁלְּחֵהוּ יהוה אֱלֹהִים מִגַּן־עֵדֶן לַעֲבֹד אֶת־הָאֲדָמָה אֲשֶׁר לֻקַּח מִשָּׁם׃                                  
Rdz 3,23 wa je szal le He hu jhwh(a do naj) e lo him miG Gan - e den la a wod et - ha a da ma a szer luq qaH misz szam                                  
Rdz 3,23 wa|yüšallüHëºhû yhwh(´ädönäy) ´élöhîm miGGan-`ëºden la|`áböd ´et-h亴ádämâ ´ášer luqqaH miššäm                                  
Rdz 3,23 Dlatego Pan Bóg wydali³ go z ogrodu Eden, aby uprawia³ tê ziemiê, z której zosta³ wziêty.                                            
Rdz 3,24 וַיְגָרֶשׁ אֶת־הָאָדָם וַיַּשְׁכֵּן מִקֶּדֶם לְגַן־עֵדֶן אֶת־הַכְּרֻבִים וְאֵת לַהַט הַחֶרֶב הַמִּתְהַפֶּכֶת לִשְׁמֹר אֶת־דֶּרֶךְ עֵץ הַחַיִּים׃                        
Rdz 3,24 wa je ga resz et - ha a dam waj jasz Ken miq qe dem le gan - e den et - haK Ke ru wim we et la hat ha He rew ham mit haP Pe chet lisz mor et - De rech ec ha Haj jim s                      
Rdz 3,24 wayügäºreš ´et-hä|´ädäm wayyašKën miqqeºdem lügan-`ëºden ´et-haKKürùbîm wü´ët laºha† haHeºreb hammithaPPeºket lišmör ´et-Deºrek `ëc ha|Hayyîm s                      
Rdz 3,24 Wygnawszy zaœ cz³owieka, Bóg postawi³ przed ogrodem Eden cherubów i po³yskuj¹ce ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa ¿ycia.                                        

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski