Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 6,1 וַיְהִי כִּי־הֵחֵל הָאָדָם לָרֹב עַל־פְּנֵי הָאֲדָמָה וּבָנוֹת יֻלְּדוּ לָהֶם׃                                  
Rdz 6,1 wa je hi Ki - he Hel ha a dam la row al - Pe ne ha a da ma u wa not jul le du la hem                                  
Rdz 6,1 wa|yühî Kî|-hëHël hä|´ädäm läröb `al-Pünê hä|´ádämâ ûbänôt yullüdû lähem                                  
Rdz 6,1 A kiedy ludzie zaczêli siê mno¿yæ na ziemi, rodzi³y im siê córki.                                              
Rdz 6,2 וַיִּרְאוּ בְנֵי־הָאֱלֹהִים אֶת־בְּנוֹת הָאָדָם כִּי טֹבֹת הֵנָּה וַיִּקְחוּ לָהֶם נָשִׁים מִכֹּל אֲשֶׁר בָּחָרוּ׃                          
Rdz 6,2 waj ji ru we ne - ha e lo him et - Be not ha a dam Ki to wot hen na waj jiq Hu la hem na szim miK Kol a szer Ba Ha ru                          
Rdz 6,2 wayyir´û bünê-hä|´élöhîm ´et-Bünôt hä|´ädäm †öböt hëºnnâ wayyiqHû lähem näšîm miKKöl ´ášer BäHäºrû                          
Rdz 6,2 Synowie Boga, widz¹c, ¿e córki cz³owiecze s¹ piêkne, brali je sobie za ¿ony, wszystkie, jakie im siê tylko podoba³y.                                          
Rdz 6,3 וַיֹּאמֶר יהוה לֹא־יָדוֹן רוּחִי בָאָדָם לְעֹלָם בְּשַׁגַּם הוּא בָשָׂר וְהָיוּ יָמָיו מֵאָה וְעֶשְׂרִים שָׁנָה׃                        
Rdz 6,3 waj jo mer jhwh(a do naj) lo - ja don ru Hi wa a dam le o lam Be szaG Gam hu wa sar we ha ju ja maw me a we es rim sza na                        
Rdz 6,3 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) lö|´-yädôn rûHî bä|´ädäm lü`öläm BüšaGGam hû´ bäSär wühäyû yämäyw më´â wü`eSrîm šänâ                        
Rdz 6,3 Wtedy Bóg rzek³: Nie mo¿e pozostawaæ duch mój w cz³owieku na zawsze, gdy¿ cz³owiek jest istot¹ cielesn¹; niechaj wiêc ¿yje tylko sto dwadzieœcia lat.                                      
Rdz 6,4 הַנְּפִלִים הָיוּ בָאָרֶץ בַּיָּמִים הָהֵם וְגַם אַחֲרֵי־כֵן אֲשֶׁר יָבֹאוּ בְּנֵי הָאֱלֹהִים אֶל־בְּנוֹת הָאָדָם וְיָלְדוּ לָהֶם הֵמָּה הַגִּבֹּרִים אֲשֶׁר מֵעוֹלָם אַנְשֵׁי הַשֵּׁם׃          
Rdz 6,4 han ne fi lim ha ju wa a rec Baj ja mim ha hem we gam a Ha re - chen a szer ja wo u Be ne ha e lo him el - Be not ha a dam we jal du la hem hem ma haG GiB Bo rim a szer me o lam an sze hasz szem P        
Rdz 6,4 hannüpìlîm häyû bä´ärec Bayyämîm hähëm wügam ´a|Hárê-kën ´ášer yäböº´û Bünê hä|´élöhîm ´el-Bünôt hä|´ädäm wüyäldû lähem hëºmmâ haGGiBBörîm ´ášer më`ôläm ´anšê haššëm P        
Rdz 6,4 A w owych czasach byli na ziemi giganci; a tak¿e póŸniej, gdy synowie Boga zbli¿ali siê do córek cz³owieczych, te im rodzi³y. Byli to wiêc owi mocarze, maj¹cy s³awê w owych dawnych czasach.                                    
Rdz 6,5 וַיַּרְא יהוה כִּי רַבָּה רָעַת הָאָדָם בָּאָרֶץ וְכָל־יֵצֶר מַחְשְׁבֹת לִבּוֹ רַק רַע כָּל־הַיּוֹם׃                          
Rdz 6,5 waj jar jhwh(a do naj) Ki raB Ba ra at ha a dam Ba a rec we chol - je cer maH sze wot liB Bo raq ra Kol - haj jom                          
Rdz 6,5 wayyaºr´ yhwh(´ädönäy) raBBâ rä`at hä´ädäm Bä´äºrec wükol-yëºcer maHšüböt liBBô raq ra` Kol-hayyôm                          
Rdz 6,5 Kiedy zaœ Pan widzia³, ¿e wielka jest niegodziwoœæ ludzi na ziemi i ¿e usposobienie ich jest wci¹¿ z³e,                                          
Rdz 6,6 וַיִּנָּחֶם יהוה כִּי־עָשָׂה אֶת־הָאָדָם בָּאָרֶץ וַיִּתְעַצֵּב אֶל־לִבּוֹ׃                                      
Rdz 6,6 waj jin na Hem jhwh(a do naj) Ki - a sa et - ha a dam Ba a rec waj ji tac cew el - liB Bo                                      
Rdz 6,6 wayyinnäºHem yhwh(´ädönäy) Kî|-`äSâ ´et-hä|´ädäm Bä´äºrec wayyit`accëb ´el-liBBô                                      
Rdz 6,6 ¿a³owa³, ¿e stworzy³ ludzi na ziemi, i zasmuci³ siê.                                              
Rdz 6,7 וַיֹּאמֶר יהוה אֶמְחֶה אֶת־הָאָדָם אֲשֶׁר־בָּרָאתִי מֵעַל פְּנֵי הָאֲדָמָה מֵאָדָם עַד־בְּהֵמָה עַד־רֶמֶשׂ וְעַד־עוֹף הַשָּׁמָיִם כִּי נִחַמְתִּי כִּי עֲשִׂיתִם׃                  
Rdz 6,7 waj jo mer jhwh(a do naj) em He et - ha a dam a szer - Ba ra ti me al Pe ne ha a da ma me a dam ad - Be he ma ad - re mes we ad - of hasz sza ma jim Ki ni Ham Ti Ki a si tim                  
Rdz 6,7 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´emHè ´et-hä´ädäm ´ášer-Bär亴tî më`al Pünê hä|´ádämâ më|´ädäm `ad-Bühëmâ `ad-reºmeS wü`ad-`ôp haššämäºyim niHaºmTî `áSîtìm                  
Rdz 6,7 Wreszcie Pan rzek³: Zg³adzê ludzi, których stworzy³em, z powierzchni ziemi: ludzi, byd³o, zwierzêta pe³zaj¹ce i ptaki powietrzne, bo ¿al mi, ¿e ich stworzy³em.                                      
Rdz 6,8 וְנֹחַ מָצָא חֵן בְּעֵינֵי יהוה׃                                          
Rdz 6,8 we no aH ma ca Hen Be e ne jhwh(a do naj) P                                        
Rdz 6,8 wünöªH mäºcä´ Hën Bü`ênê yhwh(´ädönäy) P                                        
Rdz 6,8 [Tylko] Noego Pan darzy³ ¿yczliwoœci¹.                                                
Rdz 6,9 אֵלֶּה תּוֹלְדֹת נֹחַ נֹחַ אִישׁ צַדִּיק תָּמִים הָיָה בְּדֹרֹתָיו אֶת־הָאֱלֹהִים הִתְהַלֶּךְ־נֹחַ׃                              
Rdz 6,9 el le Tol dot no aH no aH isz caD Diq Ta mim ha ja Be do ro taw et - ha e lo him hit hal lech - no aH                              
Rdz 6,9 ´ëºllè Tôldöt nöªH nöªH ´îš caDDîq Tämîm häyâ Büdö|rötäyw ´et-hä|´élöhîm hi|thallek-nöªH                              
Rdz 6,9 Oto dzieje Noego. Noe, cz³owiek prawy, wyró¿nia³ siê nieskazitelnoœci¹ wœród wspó³czesnych sobie ludzi; w przyjaŸni z Bogiem ¿y³ Noe.                                        
Rdz 6,10 וַיּוֹלֶד נֹחַ שְׁלֹשָׁה בָנִים אֶת־שֵׁם אֶת־חָם וְאֶת־יָפֶת׃                                      
Rdz 6,10 waj jo led no aH sze lo sza wa nim et - szem et - Ham we et - ja fet                                      
Rdz 6,10 wayyôºled nöªH šülöšâ bänîm ´et-šëm ´et-Häm wü´et-yäºpet                                      
Rdz 6,10 A Noe by³ ojcem trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.                                              
Rdz 6,11 וַתִּשָּׁחֵת הָאָרֶץ לִפְנֵי הָאֱלֹהִים וַתִּמָּלֵא הָאָרֶץ חָמָס׃                                      
Rdz 6,11 waT Tisz sza Het ha a rec lif ne ha e lo him waT Tim ma le ha a rec Ha mas                                      
Rdz 6,11 waTTiššäHët hä´äºrec lipnê hä|´élöhîm waTTimmälë´ hä´äºrec Hämäs                                      
Rdz 6,11 Ziemia zosta³a ska¿ona w oczach Boga.                                                
Rdz 6,12 וַיַּרְא אֱלֹהִים אֶת־הָאָרֶץ וְהִנֵּה נִשְׁחָתָה כִּי־הִשְׁחִית כָּל־בָּשָׂר אֶת־דַּרְכּוֹ עַל־הָאָרֶץ׃                                  
Rdz 6,12 waj jar e lo him et - ha a rec we hin ne nisz Ha ta Ki - hisz Hit Kol - Ba sar et - Dar Ko al - ha a rec s                                
Rdz 6,12 wayyaºr´ ´élöhîm ´et-hä´äºrec wühinnË nišHäºtâ Kî|-hišHît Kol-BäSär ´et-DarKô `al-hä´äºrec s                                
Rdz 6,12 Gdy Bóg widzia³, i¿ ziemia jest ska¿ona, ¿e wszyscy ludzie postêpuj¹ na ziemi niegodziwie,                                            
Rdz 6,13 וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים לְנֹחַ קֵץ כָּל־בָּשָׂר בָּא לְפָנַי כִּי־מָלְאָה הָאָרֶץ חָמָס מִפְּנֵיהֶם וְהִנְנִי מַשְׁחִיתָם אֶת־הָאָרֶץ׃                        
Rdz 6,13 waj jo mer e lo him le no aH qec Kol - Ba sar Ba le fa naj Ki - ma la ha a rec Ha mas miP Pe ne hem we hi ne ni masz Hi tam et - ha a rec                        
Rdz 6,13 wayyöº´mer ´élöhîm lünöªH qëc Kol-BäSär Bä´ lüpänay Kî|-mäl´â hä´äºrec Hämäs miPPünêhem wühinünî mašHîtäm ´et-hä´äºrec                        
Rdz 6,13 rzek³ do Noego: Postanowi³em po³o¿yæ kres istnieniu wszystkich ludzi, bo ziemia jest pe³na wykroczeñ przeciw mnie; zatem zniszczê ich wraz z ziemi¹.                                      
Rdz 6,14 עֲשֵׂה לְךָ תֵּבַת עֲצֵי־גֹפֶר קִנִּים תַּעֲשֶׂה אֶת־הַתֵּבָה וְכָפַרְתָּ אֹתָהּ מִבַּיִת וּמִחוּץ בַּכֹּפֶר׃                            
Rdz 6,14 a se le cha Te wat a ce - go fer qin nim Ta a se et - haT Te wa we cha far Ta o ta miB Ba jit u mi Huc BaK Ko fer                            
Rdz 6,14 `áSË lükä Tëbat `ácê-göºper qinnîm Ta|`áSè ´et-haTTëbâ wükä|parTä ´ötäh miBBaºyit ûmiHûc BaKKöºper                            
Rdz 6,14 Ty zaœ zbuduj sobie arkê z drzewa ¿ywicznego, uczyñ w arce przegrody i powlecz j¹ smo³¹ wewn¹trz i zewn¹trz.                                          
Rdz 6,15 וְזֶה אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה אֹתָהּ שְׁלֹשׁ מֵאוֹת אַמָּה אֹרֶךְ הַתֵּבָה חֲמִשִּׁים אַמָּה רָחְבָּהּ וּשְׁלֹשִׁים אַמָּה קוֹמָתָהּ׃                      
Rdz 6,15 we ze a szer Ta a se o ta sze losz me ot am ma o rech haT Te wa Ha misz szim am ma roH Ba u sze lo szim am ma qo ma ta                      
Rdz 6,15 wüzè ´ášer Ta|`áSè ´ötäh šülöš më´ôt ´ammâ ´öºrek haTTëbâ Hámiššîm ´ammâ roHBäh ûšülöšîm ´ammâ qômätäh                      
Rdz 6,15 A oto, jak masz j¹ wykonaæ: d³ugoœæ arki - trzysta ³okci, piêædziesi¹t ³okci jej szerokoœæ i wysokoœæ jej - trzydzieœci ³okci.                                          
Rdz 6,16 צֹהַר תַּעֲשֶׂה לַתֵּבָה וְאֶל־אַמָּה תְּכַלֶּנָּה מִלְמַעְלָה וּפֶתַח הַתֵּבָה בְּצִדָּהּ תָּשִׂים תַּחְתִּיִּם שְׁנִיִּם וּשְׁלִשִׁים תַּעֲשֶׂהָ׃                        
Rdz 6,16 co har Ta a se laT Te wa we el - am ma Te cha len na mi le ma la u fe taH haT Te wa Be ciD Da Ta sim TaH Tij jim sze nij jim u sze li szim Ta a se ha                        
Rdz 6,16 cöºhar Ta`áSè laTTëbâ wü´el-´ammâ Tükaleºnnâ milümaº`lâ ûpeºtaH haTTëbâ BüciDDäh TäSîm TaHTiyyìm šüniyyìm ûšülìšîm Ta|`áSeºhä                        
Rdz 6,16 Nakrycie arki, przepuszczaj¹ce œwiat³o, sporz¹dzisz na ³okieæ wysokie i zrobisz wejœcie do arki w jej bocznej œcianie; uczyñ przegrody: doln¹, drug¹ i trzeci¹.                                      
Rdz 6,17 וַאֲנִי הִנְנִי מֵבִיא אֶת־הַמַּבּוּל מַיִם עַל־הָאָרֶץ לְשַׁחֵת כָּל־בָּשָׂר אֲשֶׁר־בּוֹ רוּחַ חַיִּים מִתַּחַת הַשָּׁמָיִם כֹּל אֲשֶׁר־בָּאָרֶץ יִגְוָע׃                    
Rdz 6,17 wa a ni hin ni me wi et - ham maB Bul ma jim al - ha a rec le sza Het Kol - Ba sar a szer - Bo ru aH Haj jim miT Ta Hat hasz sza ma jim Kol a szer - Ba a rec jig wa                    
Rdz 6,17 wa´ánî hinnî mëbî´ ´et-hammaBBûl maºyim `al-hä´äºrec lüšaHët Kol-BäSär ´ášer-Bô rûªH Hayyîm miTTaºHat haššämäºyim Köl ´ášer-Bä´äºrec yigwä`                    
Rdz 6,17 Ja zaœ sprowadzê na ziemiê potop, aby zniszczyæ wszelk¹ istotê pod niebem, w której jest tchnienie ¿ycia; wszystko, co istnieje na ziemi, wyginie,                                        
Rdz 6,18 וַהֲקִמֹתִי אֶת־בְּרִיתִי אִתָּךְ וּבָאתָ אֶל־הַתֵּבָה אַתָּה וּבָנֶיךָ וְאִשְׁתְּךָ וּנְשֵׁי־בָנֶיךָ אִתָּךְ׃                                
Rdz 6,18 wa ha qi mo ti et - Be ri ti iT Tach u wa ta el - haT Te wa aT Ta u wa ne cha we isz Te cha u ne sze - wa ne cha iT Tach                                
Rdz 6,18 waháqìmötî ´et-Bürîtî ´iTTäk ûbä´tä ´el-haTTëbâ ´aTTâ ûbänʺkä wü´išTükä ûnüšê|-bänʺkä ´iTTäk                                
Rdz 6,18 ale z tob¹ zawrê przymierze. WejdŸ przeto do arki z synami twymi, z ¿on¹ i z ¿onami twych synów.                                          
Rdz 6,19 וּמִכָּל־הָחַי מִכָּל־בָּשָׂר שְׁנַיִם מִכֹּל תָּבִיא אֶל־הַתֵּבָה לְהַחֲיֹת אִתָּךְ זָכָר וּנְקֵבָה יִהְיוּ׃                              
Rdz 6,19 u miK Kol - ha Haj miK Kol - Ba sar sze na jim miK Kol Ta wi el - haT Te wa le ha Ha jot iT Tach za char u ne qe wa jih ju                              
Rdz 6,19 ûmiKKol-häHay mi|KKol-BäSär šünaºyim miKKöl Täbî´ ´el-haTTëbâ lühaHáyöt ´iTTäk zäkär ûnüqëbâ yi|hyû                              
Rdz 6,19 Spoœród wszystkich istot ¿yj¹cych wprowadŸ do arki po parze, samca i samicê, aby ocala³y wraz z tob¹ od zag³ady.                                          
Rdz 6,20 מֵהָעוֹף לְמִינֵהוּ וּמִן־הַבְּהֵמָה לְמִינָהּ מִכֹּל רֶמֶשׂ הָאֲדָמָה לְמִינֵהוּ שְׁנַיִם מִכֹּל יָבֹאוּ אֵלֶיךָ לְהַחֲיוֹת׃                          
Rdz 6,20 me ha of le mi ne hu u min - haB Be he ma le mi na miK Kol re mes ha a da ma le mi ne hu sze na jim miK Kol ja wo u e le cha le ha Ha jot                          
Rdz 6,20 mëhä`ôp lümînëºhû ûmin-haBBühëmâ lümînäh miKKöl reºmeS hä|´ádämâ lümînëºhû šünaºyim miKKöl yäböº´û ´ëlʺkä lüha|Háyôt                          
Rdz 6,20 Z ka¿dego gatunku ptactwa, byd³a i zwierz¹t pe³zaj¹cych po ziemi po parze; niechaj wejd¹ do ciebie, aby nie wyginê³y.                                          
Rdz 6,21 וְאַתָּה קַח־לְךָ מִכָּל־מַאֲכָל אֲשֶׁר יֵאָכֵל וְאָסַפְתָּ אֵלֶיךָ וְהָיָה לְךָ וְלָהֶם לְאָכְלָה׃                              
Rdz 6,21 we aT Ta qaH - le cha miK Kol - ma a chal a szer je a chel we a saf Ta e le cha we ha ja le cha we la hem le och la                              
Rdz 6,21 wü´aTTâ qaH-lükä miKKol-ma|´ákäl ´ášer yë|´äkël wü´äsapTä ´ëlʺkä wühäyâ lükä wülähem lü´oklâ                              
Rdz 6,21 A ty nabierz sobie wszelkiej ¿ywnoœci - wszystkiego, co nadaje siê do jedzenia - i zgromadŸ u siebie, aby by³a na pokarm dla ciebie i na paszê dla zwierz¹t.                                      
Rdz 6,22 וַיַּעַשׂ נֹחַ כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה אֹתוֹ אֱלֹהִים כֵּן עָשָׂה׃                                  
Rdz 6,22 waj ja as no aH Ke chol a szer ciw wa o to e lo him Ken a sa s                                
Rdz 6,22 wayyaº`aS nöªH Küköl ´ášer ciwwâ ´ötô ´élöhîm Kën `äSâ s                                
Rdz 6,22 I Noe wykona³ wszystko tak, jak Bóg poleci³ mu uczyniæ.                                              

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski