Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 20,1 וַיִּסַּע מִשָּׁם אַבְרָהָם אַרְצָה הַנֶּגֶב וַיֵּשֶׁב בֵּין־קָדֵשׁ וּבֵין שׁוּר וַיָּגָר בִּגְרָר׃                              
Rdz 20,1 waj jis sa misz szam aw ra ham ar ca han ne gew waj je szew Ben - qa desz u wen szur waj ja gor Big rar                              
Rdz 20,1 wayyissa` miššäm ´abrähäm ´aºrcâ hanneºgeb wayy뺚eb Bên-qädëš ûbên šûr wayyäºgor Bigrär                              
Rdz 20,1 Potem Abraham powêdrowa³ stamt¹d do Negebu i osiedli³ siê pomiêdzy Kadesz a Szur. A gdy przebywa³ w Gerarze,                                          
Rdz 20,2 וַיֹּאמֶר אַבְרָהָם אֶל־שָׂרָה אִשְׁתּוֹ אֲחֹתִי הִוא וַיִּשְׁלַח אֲבִימֶלֶךְ מֶלֶךְ גְּרָר וַיִּקַּח אֶת־שָׂרָה׃                            
Rdz 20,2 waj jo mer aw ra ham el - sa ra isz To a Ho ti hiw waj jisz laH a wi me lech me lech Ge rar waj jiq qaH et - sa ra                            
Rdz 20,2 wayyöº´mer ´abrähäm ´el-Särâ ´išTô ´áHöºtî hiw´ wayyišlaH ´ábîmeºlek meºlek Gürär wayyiqqaH ´et-Särâ                            
Rdz 20,2 mawia³ o swej ¿onie Sarze: Jest ona moj¹ siostr¹. Wobec tego Abimelek, król Geraru, wys³a³ swoich ludzi, by zabrali Sarê.                                          
Rdz 20,3 וַיָּבֹא אֱלֹהִים אֶל־אֲבִימֶלֶךְ בַּחֲלוֹם הַלָּיְלָה וַיֹּאמֶר לוֹ הִנְּךָ מֵת עַל־הָאִשָּׁה אֲשֶׁר־לָקַחְתָּ וְהִוא בְּעֻלַת בָּעַל׃                        
Rdz 20,3 waj ja wo e lo him el - a wi me lech Ba Ha lom hal laj la waj jo mer lo hin ne cha met al - ha isz sza a szer - la qaH Ta we hiw Be u lat Ba al                        
Rdz 20,3 wayyäbö´ ´élöhîm ´el-´ábîmeºlek BaHálôm halläºylâ wayyöº´mer lô hinnükä mët `al-hä´iššâ ´ášer-läqaºHTä wühiw´ Bü`ùºlat Bäº`al                        
Rdz 20,3 Tej samej jednak nocy przyszed³ Bóg do Abimeleka we œnie i powiedzia³ do niego: Umrzesz z powodu tej kobiety, któr¹ zabra³eœ, gdy¿ ona ma mê¿a.                                        
Rdz 20,4 וַאֲבִימֶלֶךְ לֹא קָרַב אֵלֶיהָ וַיֹּאמַר אֲדֹנָי הֲגוֹי גַּם־צַדִּיק תַּהֲרֹג׃                                  
Rdz 20,4 wa a wi me lech lo qa raw e le ha waj jo mar a do naj ha goj Gam - caD Diq Ta ha rog                                  
Rdz 20,4 wa´ábîmeºlek lö´ qärab ´ëlʺhä wayyö´mar ´ádönäy hágôy Gam-caDDîq Tahárög                                  
Rdz 20,4 Abimelek, który jeszcze nie zbli¿y³ siê do niej, rzek³: Panie, czy mia³byœ tak¿e ukaraæ œmierci¹ ludzi niewinnych?                                          
Rdz 20,5 הֲלֹא הוּא אָמַר־לִי אֲחֹתִי הִוא וְהִיא־גַם־הִוא אָמְרָה אָחִי הוּא בְּתָם־לְבָבִי וּבְנִקְיֹן כַּפַּי עָשִׂיתִי זֹאת׃                        
Rdz 20,5 ha lo hu a mar - li a Ho ti hiw we hi - gam - hiw am ra a Hi hu Be tom - le wa wi u we niq jon KaP Paj a si ti zot                        
Rdz 20,5 hálö´ hû´ ´ä|mar-lî ´áHöºtî hiw´ wühî|´-gam-hiw´ ´ä|mrâ ´äHî hû´ Bütom-lübäbî ûbüniqyön KaPPay `äSîºtî zö´t                        
Rdz 20,5 Przecie¿ on mi mówi³: Ona jest moj¹ siostr¹, i przecie¿ ona równie¿ mówi³a: On jest moim bratem. Uczyni³em to w prostocie serca i z rêkami czystymi.                                      
Rdz 20,6 וַיֹּאמֶר אֵלָיו הָאֱלֹהִים בַּחֲלֹם גַּם אָנֹכִי יָדַעְתִּי כִּי בְתָם־לְבָבְךָ עָשִׂיתָ זֹּאת וָאֶחְשֹׂךְ גַּם־אָנֹכִי אוֹתְךָ מֵחֲטוֹ־לִי עַל־כֵּן לֹא־נְתַתִּיךָ לִנְגֹּעַ אֵלֶיהָ׃              
Rdz 20,6 waj jo mer e law ha e lo him Ba Ha lom Gam a no chi ja da Ti Ki we tom - le waw cha a si ta zzot wa eH soch Gam - a no chi ot cha me Ha to - li al - Ken lo - ne taT Ti cha lin Go a e le ha              
Rdz 20,6 wayyö´mer ´ëläyw hä|´élöhîm BaHálöm Gam ´änökî yädaº`Tî Kî bütom-lübäbkä `äSîºtä zzö´t wä´eHSök Gam-´änökî ´ô|tkä mëHá†ô-lî `al-Kën lö´-nütaTTîºkä linGöª` ´ëlʺhä              
Rdz 20,6 Wtedy Bóg rzek³ do niego: I ja wiem, ¿e uczyni³eœ to w prostocie serca. Tote¿ sam ciebie powstrzyma³em od wykroczenia przeciwko Mnie; dlatego nie dopuœci³em, abyœ siê jej dotkn¹³.                                    
Rdz 20,7 וְעַתָּה הָשֵׁב אֵשֶׁת־הָאִישׁ כִּי־נָבִיא הוּא וְיִתְפַּלֵּל בַּעַדְךָ וֶחְיֵה וְאִם־אֵינְךָ מֵשִׁיב דַּע כִּי־מוֹת תָּמוּת אַתָּה וְכָל־אֲשֶׁר־לָךְ׃                      
Rdz 20,7 we aT Ta ha szew e szet - ha isz Ki - na wi hu we jit Pal lel Ba ad cha we He je we im - en cha me sziw Da Ki - mot Ta mut aT Ta we chol - a szer - lach                      
Rdz 20,7 wü`aTTâ häšëb ´ë|šet-hä´îš Kî|-näbî´ hû´ wüyitPallël Ba|`adkä we|HüyË wü´im-´ê|nkä mëšîb Da` Kî-môt Tämût ´aTTâ wükol-´ášer-läk                      
Rdz 20,7 Teraz wiêc zwróæ ¿onê temu cz³owiekowi, bo jest on prorokiem i bêdzie siê modli³ za ciebie, abyœ pozosta³ przy ¿yciu. Je¿eli zaœ nie zwrócisz, wiedz, ¿e na pewno nie minie œmieræ ciebie i wszystkich twoich bliskich.                                  
Rdz 20,8 וַיַּשְׁכֵּם אֲבִימֶלֶךְ בַּבֹּקֶר וַיִּקְרָא לְכָל־עֲבָדָיו וַיְדַבֵּר אֶת־כָּל־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה בְּאָזְנֵיהֶם וַיִּירְאוּ הָאֲנָשִׁים מְאֹד׃                            
Rdz 20,8 waj jasz Kem a wi me lech BaB Bo qer waj jiq ra le chol - a wa daw wa je daB Ber et - Kol - haD De wa rim ha el le Be oz ne hem waj ji ru ha a na szim me od                            
Rdz 20,8 wayyašKëm ´ábîmeºlek BaBBöºqer wayyiqrä´ lükol-`ábädäyw wayüdaBBër ´et-Kol-haDDübärîm hä´ëºllè Bü´oznêhem wayyî|r´û hä´ánäšîm mü´öd                            
Rdz 20,8 Nazajutrz rano Abimelek zwo³a³ wszystkich swoich domowników i opowiedzia³ im to wszystko, oni zaœ bardzo siê przerazili.                                          
Rdz 20,9 וַיִּקְרָא אֲבִימֶלֶךְ לְאַבְרָהָם וַיֹּאמֶר לוֹ מֶה־עָשִׂיתָ לָּנוּ וּמֶה־חָטָאתִי לָךְ כִּי־הֵבֵאתָ עָלַי וְעַל־מַמְלַכְתִּי חֲטָאָה גְדֹלָה מַעֲשִׂים אֲשֶׁר לֹא־יֵעָשׂוּ עָשִׂיתָ עִמָּדִי׃              
Rdz 20,9 waj jiq ra a wi me lech le aw ra ham waj jo mer lo me - a si ta lla nu u me - Ha ta ti lach Ki - he we ta a laj we al - mam lach Ti Ha ta a ge do la ma a sim a szer lo - je a su a si ta im ma di              
Rdz 20,9 wayyiqrä´ ´ábîmeºlek lü´abrähäm wayyöº´mer lô mè|-`äSîºtä lläºnû ûmè|-Hä†äº´tî läk Kî|-hëb뺴tä `älay wü`al-mamlakTî Há†ä´â güdölâ ma`áSîm ´ášer lö´-yë|`äSû `äSîºtä `immädî              
Rdz 20,9 Potem Abimelek wezwa³ Abrahama i rzek³ mu: Có¿eœ nam uczyni³? Có¿ ci zawini³em, ¿e o ma³o nie doprowadzi³eœ mnie i moich poddanych do wielkiego grzechu? Post¹pi³eœ ze mn¹ tak, jak nie powinno siê postêpowaæ!                                  
Rdz 20,10 וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ אֶל־אַבְרָהָם מָה רָאִיתָ כִּי עָשִׂיתָ אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה׃                                  
Rdz 20,10 waj jo mer a wi me lech el - aw ra ham ma ra i ta Ki a si ta et - haD Da war haz ze                                  
Rdz 20,10 wayyöº´mer ´ábîmeºlek ´el-´abrähäm mâ rä´îºtä Kî `äSîºtä ´et-haDDäbär hazzè                                  
Rdz 20,10 I zapyta³ Abimelek Abrahama: Jaki mia³eœ zamiar, czyni¹c to?                                              
Rdz 20,11 וַיֹּאמֶר אַבְרָהָם כִּי אָמַרְתִּי רַק אֵין־יִרְאַת אֱלֹהִים בַּמָּקוֹם הַזֶּה וַהֲרָגוּנִי עַל־דְּבַר אִשְׁתִּי׃                            
Rdz 20,11 waj jo mer aw ra ham Ki a mar Ti raq en - ji rat e lo him Bam ma qom haz ze wa ha ra gu ni al - De war isz Ti                            
Rdz 20,11 wayyöº´mer ´abrähäm Kî ´ämaºrTî raq ´ên-yir´at ´élöhîm Bammäqôm hazzè wahárägûºnî `al-Dübar ´išTî                            
Rdz 20,11 Abraham odpowiedzia³: Bo myœla³em: Na pewno nie ma tu u ludzi bojaŸni Bo¿ej i zabij¹ mnie z powodu mej ¿ony.                                          
Rdz 20,12 וְגַם־אָמְנָה אֲחֹתִי בַת־אָבִי הִוא אַךְ לֹא בַת־אִמִּי וַתְּהִי־לִי לְאִשָּׁה׃                                  
Rdz 20,12 we gam - am na a Ho ti wat - a wi hiw ach lo wat - im mi waT Te hi - li le isz sza                                  
Rdz 20,12 wügam-´ämnâ ´áHötî bat-´äbî hiw´ ´ak lö´ bat-´immî waTTühî-lî lü´iššâ                                  
Rdz 20,12 Zreszt¹ jest ona rzeczywiœcie moj¹ siostr¹, jako córka ojca mego, lecz z innej matki; mimo to zosta³a moj¹ ¿on¹.                                          
Rdz 20,13 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר הִתְעוּ אֹתִי אֱלֹהִים מִבֵּית אָבִי וָאֹמַר לָהּ זֶה חַסְדֵּךְ אֲשֶׁר תַּעֲשִׂי עִמָּדִי אֶל כָּל־הַמָּקוֹם אֲשֶׁר נָבוֹא שָׁמָּה אִמְרִי־לִי אָחִי הוּא׃        
Rdz 20,13 wa je hi Ka a szer hi tu o ti e lo him miB Bet a wi wa o mar la ze Has Dech a szer Ta a si im ma di el Kol - ham ma qom a szer na wo szam ma im ri - li a Hi hu        
Rdz 20,13 wayühî Ka´ášer hit`û ´ötî ´élöhîm miBBêt ´äbî wä´ömar läh zè HasDëk ´ášer Ta`áSî `immädî ´el Kol-hammäqôm ´ášer näbô´ šäºmmâ ´imrî-lî ´äHî hû´        
Rdz 20,13 Gdy wiêc Bóg kaza³ mi wyruszyæ z domu mego ojca na wêdrówkê, rzek³em do niej: Wyœwiadczysz mi przys³ugê, gdy tam, dok¹d przyjdziemy, bêdziesz mówi³a o mnie: On jest moim bratem.                                    
Rdz 20,14 וַיִּקַּח אֲבִימֶלֶךְ צֹאן וּבָקָר וַעֲבָדִים וּשְׁפָחֹת וַיִּתֵּן לְאַבְרָהָם וַיָּשֶׁב לוֹ אֵת שָׂרָה אִשְׁתּוֹ׃                          
Rdz 20,14 waj jiq qaH a wi me lech con u wa qar wa a wa dim u sze fa Hot waj jiT Ten le aw ra ham waj ja szew lo et sa ra isz To                          
Rdz 20,14 wayyiqqaH ´ábîmeºlek cö´n ûbäqär wa`ábädîm ûšüpäHöt wayyiTTën lü´abrähäm wayy亚eb lô ´ët Särâ ´išTô                          
Rdz 20,14 Wtedy Abimelek da³ Abrahamowi owce, wo³y, niewolników i niewolnice i zwróci³ mu ¿onê jego, Sarê.                                          
Rdz 20,15 וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ הִנֵּה אַרְצִי לְפָנֶיךָ בַּטּוֹב בְּעֵינֶיךָ שֵׁב׃                                    
Rdz 20,15 waj jo mer a wi me lech hin ne ar ci le fa ne cha Bat tow Be e ne cha szew                                    
Rdz 20,15 wayyöº´mer ´ábîmeºlek hinnË ´arcî lüpänʺkä Ba††ôb Bü`ênʺkä šëb                                    
Rdz 20,15 Po czym rzek³: Oto kraj mój przed tob¹: zamieszkaj, gdzie ci siê podoba!                                            
Rdz 20,16 וּלְשָׂרָה אָמַר הִנֵּה נָתַתִּי אֶלֶף כֶּסֶף לְאָחִיךְ הִנֵּה הוּא־לָךְ כְּסוּת עֵינַיִם לְכֹל אֲשֶׁר אִתָּךְ וְאֵת כֹּל וְנֹכָחַת׃                  
Rdz 20,16 u le sa ra a mar hin ne na taT Ti e lef Ke sef le a Hich hin ne hu - lach Ke sut e na jim le chol a szer iT Tach we et Kol we no cha Hat                  
Rdz 20,16 ûlüSärâ ´ämar hinnË nätaºTTî ´eºlep Keºsep lü´äHîk hinnË hû´-läk Küsût `ênaºyim lüköl ´ášer ´iTTäk wü´ët Köl wünökäºHat                  
Rdz 20,16 Do Sary powiedzia³: Dajê bratu twemu tysi¹c sztuk srebra; niechaj to bêdzie dla ciebie dowodem, ¿e jesteœ bez winy, wobec wszystkich, którzy s¹ z tob¹.                                      
Rdz 20,17 וַיִּתְפַּלֵּל אַבְרָהָם אֶל־הָאֱלֹהִים וַיִּרְפָּא אֱלֹהִים אֶת־אֲבִימֶלֶךְ וְאֶת־אִשְׁתּוֹ וְאַמְהֹתָיו וַיֵּלֵדוּ׃                                  
Rdz 20,17 waj jit Pal lel aw ra ham el - ha e lo him waj jir Pa e lo him et - a wi me lech we et - isz To we am ho taw waj je le du                                  
Rdz 20,17 wayyitPallël ´abrähäm ´el-hä´élöhîm wayyirPä´ ´élöhîm ´et-´ábîmeºlek wü´et-´išTô wü´amhötäyw wayyëlëºdû                                  
Rdz 20,17 Abraham pomodli³ siê do Boga i Bóg uzdrowi³ Abimeleka, ¿onê jego i jego niewolnice, aby mogli mieæ potomstwo;                                          
Rdz 20,18 כִּי־עָצֹר עָצַר יהוה בְּעַד כָּל־רֶחֶם לְבֵית אֲבִימֶלֶךְ עַל־דְּבַר שָׂרָה אֵשֶׁת אַבְרָהָם׃                              
Rdz 20,18 Ki - a cor a car jhwh(a do naj) Be ad Kol - re Hem le wet a wi me lech al - De war sa ra e szet aw ra ham s                            
Rdz 20,18 Kî|-`äcör `äcar yhwh(´ädönäy) Bü`ad Kol-reºHem lübêt ´ábîmeºlek `al-Dübar Sär⠴뺚et ´abrähäm s                            
Rdz 20,18 Bóg bowiem dotkn¹³ niep³odnoœci¹ wszystkie ³ona w domu Abimeleka za Sarê, ¿onê Abrahama.                                          

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski