Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 24,1 וְאַבְרָהָם זָקֵן בָּא בַּיָּמִים וַיהוה בֵּרַךְ אֶת־אַבְרָהָם בַּכֹּל׃                                    
Rdz 24,1 we aw ra ham za qen Ba Baj ja mim wjhwh(wa do naj) Be rach et - aw ra ham BaK Kol                                    
Rdz 24,1 wü´abrähäm zäqën Bä´ Bayyämîm wyhwh(wa|´dönäy) Bërak ´et-´abrähäm BaKKöl                                    
Rdz 24,1 Abraham zestarza³ siê i doszed³ do podesz³ego wieku, a Bóg mu we wszystkim b³ogos³awi³.                                              
Rdz 24,2 וַיֹּאמֶר אַבְרָהָם אֶל־עַבְדּוֹ זְקַן בֵּיתוֹ הַמֹּשֵׁל בְּכָל־אֲשֶׁר־לוֹ שִׂים־נָא יָדְךָ תַּחַת יְרֵכִי׃                              
Rdz 24,2 waj jo mer aw ra ham el - aw Do ze qan Be to ham mo szel Be chol - a szer - lo sim - na jad cha Ta Hat je re chi                              
Rdz 24,2 wayyöº´mer ´abrähäm ´el-`abDô züqan Bêtô hammöšël Bükol-´ášer-lô Sî|m-nä´ yädkä TaºHat yürëkî                              
Rdz 24,2 I rzek³ Abraham do swego s³ugi, który piastowa³ w jego rodzinie godnoœæ zarz¹dcy ca³ej posiad³oœci: Po³ó¿ mi tw¹ rêkê pod biodro,                                            
Rdz 24,3 וְאַשְׁבִּיעֲךָ בַּיהוה אֱלֹהֵי הַשָּׁמַיִם וֵאלֹהֵי הָאָרֶץ אֲשֶׁר לֹא־תִקַּח אִשָּׁה לִבְנִי מִבְּנוֹת הַכְּנַעֲנִי אֲשֶׁר אָנֹכִי יוֹשֵׁב בְּקִרְבּוֹ׃                    
Rdz 24,3 we asz Bi a cha Bjhwh(Ba do naj) e lo he hasz sza ma jim we lo he ha a rec a szer lo - tiq qaH isz sza liw ni miB Be not haK Ke na a ni a szer a no chi jo szew Be qir Bo                    
Rdz 24,3 wü´ašBîº`ákä Byhwh(Ba|´dönäy) ´élöhê haššämaºyim wë|´löhê hä´äºrec ´ášer lö|´-tiqqaH ´iššâ libnî miBBünôt ha|KKüna`ánî ´ášer ´änökî yôšëb BüqirBô                    
Rdz 24,3 bo chcê, ¿ebyœ mi przysi¹g³ na Pana, Boga nieba i ziemi, ¿e nie weŸmiesz dla mego syna Izaaka ¿ony spoœród kobiet Kanaanu, w którym mieszkam,                                          
Rdz 24,4 כִּי אֶל־אַרְצִי וְאֶל־מוֹלַדְתִּי תֵּלֵךְ וְלָקַחְתָּ אִשָּׁה לִבְנִי לְיִצְחָק׃                                    
Rdz 24,4 Ki el - ar ci we el - mo lad Ti Te lech we la qaH Ta isz sza liw ni le jic Haq                                    
Rdz 24,4 Kî ´el-´arcî wü´el-môladTî Tëlëk wüläqaHTä ´iššâ libnî lüyicHäq                                    
Rdz 24,4 ale ¿e pójdziesz do mego rodzinnego kraju i wybierzesz ¿onê dla mego syna Izaaka.                                              
Rdz 24,5 וַיֹּאמֶר אֵלָיו הָעֶבֶד אוּלַי לֹא־תֹאבֶה הָאִשָּׁה לָלֶכֶת אַחֲרַי אֶל־הָאָרֶץ הַזֹּאת הֶהָשֵׁב אָשִׁיב אֶת־בִּנְךָ אֶל־הָאָרֶץ אֲשֶׁר־יָצָאתָ מִשָּׁם׃                    
Rdz 24,5 waj jo mer e law ha e wed u laj lo - to we ha isz sza la le chet a Ha raj el - ha a rec haz zot he ha szew a sziw et - Bin cha el - ha a rec a szer - ja ca ta misz szam                    
Rdz 24,5 wayyöº´mer ´ëläyw hä`eºbed ´ûlay lö´-tö´bè hä|´iššâ läleºket ´aHáray ´el-hä´äºrec hazzö´t he|häšëb ´äšîb ´et-Binkä ´el-hä´äºrec ´ášer-yäc亴tä miššäm                    
Rdz 24,5 Odpowiedzia³ mu s³uga: A gdyby taka kobieta nie zechcia³a przyjœæ ze mn¹ do tego kraju, czy mogê wtedy zaprowadziæ twego syna do kraju, z którego pochodzisz?                                          
Rdz 24,6 וַיֹּאמֶר אֵלָיו אַבְרָהָם הִשָּׁמֶר לְךָ פֶּן־תָּשִׁיב אֶת־בְּנִי שָׁמָּה׃                                    
Rdz 24,6 waj jo mer e law aw ra ham hisz sza mer le cha Pen - Ta sziw et - Be ni szam ma                                    
Rdz 24,6 wayyöº´mer ´ëläyw ´abrähäm hiššäºmer lükä Pen-Täšîb ´et-Bünî šäºmmâ                                    
Rdz 24,6 Rzek³ do niego Abraham: Nie czyñ tego nigdy, abyœ mia³ tam wracaæ z moim synem!                                              
Rdz 24,7 יהוה אֱלֹהֵי הַשָּׁמַיִם אֲשֶׁר לְקָחַנִי מִבֵּית אָבִי וּמֵאֶרֶץ מוֹלַדְתִּי וַאֲשֶׁר דִּבֶּר־לִי וַאֲשֶׁר נִשְׁבַּע־לִי לֵאמֹר לְזַרְעֲךָ אֶתֵּן אֶת־הָאָרֶץ הַזֹּאת הוּא יִשְׁלַח מַלְאָכוֹ לְפָנֶיךָ וְלָקַחְתָּ אִשָּׁה לִבְנִי מִשָּׁם׃
Rdz 24,7 jhwh(a do naj) e lo he hasz sza ma jim a szer le qa Ha ni miB Bet a wi u me e rec mo lad Ti wa a szer DiB Ber - li wa a szer nisz Ba - li le mor le za ra cha eT Ten et - ha a rec haz zot hu jisz laH ma la cho le fa ne cha we la qaH Ta isz sza liw ni misz szam
Rdz 24,7 yhwh(´ädönäy) ´élöhê haššämaºyim ´ášer lüqäHaºnî miBBêt ´äbî ûmë´eºrec mô|ladTî wa´ášer DiBBer-lî wa´ášer ni|šBa|`-lî lë´mör lüzaºr`ákä ´eTTën ´et-hä´äºrec hazzö´t hû´ yišlaH mal´äkô lüpänʺkä wüläqaHTä ´iššâ libnî miššäm
Rdz 24,7 Pan, Bóg niebios, który mnie wywiód³ z domu mego ojca i z mego kraju rodzinnego, który mi uroczyœcie obieca³: Potomstwu twemu dam ten kraj, On poœle swego anio³a przed tob¹; znajdziesz tam ¿onê dla mego syna.                                      
Rdz 24,8 וְאִם־לֹא תֹאבֶה הָאִשָּׁה לָלֶכֶת אַחֲרֶיךָ וְנִקִּיתָ מִשְּׁבֻעָתִי זֹאת רַק אֶת־בְּנִי לֹא תָשֵׁב שָׁמָּה׃                          
Rdz 24,8 we im - lo to we ha isz sza la le chet a Ha re cha we niq qi ta misz sze wu a ti zot raq et - Be ni lo ta szew szam ma                          
Rdz 24,8 wü´im-lö´ tö´bè hä|´iššâ läleºket ´aHárʺkä wüniqqîºtä miššübù`ätî zö´t raq ´et-Bünî lö´ täšëb šäºmmâ                          
Rdz 24,8 A gdyby owa kobieta nie chcia³a przyjœæ z tob¹, wtedy jesteœ zwolniony z przysiêgi; byleœ tylko z synem moim tam nie wraca³.                                            
Rdz 24,9 וַיָּשֶׂם הָעֶבֶד אֶת־יָדוֹ תַּחַת יֶרֶךְ אַבְרָהָם אֲדֹנָיו וַיִּשָּׁבַע לוֹ עַל־הַדָּבָר הַזֶּה׃                              
Rdz 24,9 waj ja sem ha e wed et - ja do Ta Hat je rech aw ra ham a do naw waj jisz sza wa lo al - haD Da war haz ze                              
Rdz 24,9 wayyäºSem hä`eºbed ´et-yädô TaºHat yeºrek ´abrähäm ´ádönäyw wayyiššäºba|` lô `al-haDDäbär hazzè                              
Rdz 24,9 Wtedy s³uga po³o¿y³ rêkê pod biodro Abrahama, pana swego, i przysi¹g³, ¿e spe³ni, jak mu powiedziano.                                            
Rdz 24,10 וַיִּקַּח הָעֶבֶד עֲשָׂרָה גְמַלִּים מִגְּמַלֵּי אֲדֹנָיו וַיֵּלֶךְ וְכָל־טוּב אֲדֹנָיו בְּיָדוֹ וַיָּקָם וַיֵּלֶךְ אֶל־אֲרַם נַהֲרַיִם אֶל־עִיר נָחוֹר׃                    
Rdz 24,10 waj jiq qaH ha e wed a sa ra ge mal lim miG Ge mal le a do naw waj je lech we chol - tuw a do naw Be ja do waj ja qom waj je lech el - a ram na ha ra jim el - ir na Hor                    
Rdz 24,10 wayyiqqaH hä`ebed `áSärâ gümallîm miGGümallê ´ádönäyw wayyëºlek wükol-†ûb ´ádönäyw Büyädô wayyäºqom wayyëºlek ´el-´áram na|háraºyim ´el-`îr näHôr                    
Rdz 24,10 S³uga ów zabra³ z sob¹ dziesiêæ wielb³¹dów oraz kosztownoœci swego pana i wyruszy³ do Aram-Naharaim, do miasta, w którym mieszka³ Nachor.                                          
Rdz 24,11 וַיַּבְרֵךְ הַגְּמַלִּים מִחוּץ לָעִיר אֶל־בְּאֵר הַמָּיִם לְעֵת עֶרֶב לְעֵת צֵאת הַשֹּׁאֲבֹת׃                              
Rdz 24,11 waj jaw rech haG Ge mal lim mi Huc la ir el - Be er ham ma jim le et e rew le et cet hasz szo a wot                              
Rdz 24,11 wayyabrëk haGGümallîm miHûc lä`îr ´el-Bü´ër hammäºyim lü`ët `eºreb lü`ët cë´t haššö´áböt                              
Rdz 24,11 Tam rozsiod³a³ wielb³¹dy przy studni poza miastem w porze wieczornej, wtedy w³aœnie, kiedy kobiety wychodzi³y czerpaæ wodê.                                            
Rdz 24,12 וַיֹּאמַר יהוה אֱלֹהֵי אֲדֹנִי אַבְרָהָם הַקְרֵה־נָא לְפָנַי הַיּוֹם וַעֲשֵׂה־חֶסֶד עִם אֲדֹנִי אַבְרָהָם׃                            
Rdz 24,12 waj jo mar jhwh(a do naj) e lo he a do ni aw ra ham haq re - na le fa naj haj jom wa a se - He sed im a do ni aw ra ham                            
Rdz 24,12 wayyö´mar yhwh(´ädönäy) ´élöhê ´ádönî ´abrähäm haqrË-nä´ lüpänay hayyôm wa`áSË-Heºsed `ìm ´ádönî ´abrähäm                            
Rdz 24,12 I modli³ siê: Panie, Bo¿e Pana mego Abrahama, spraw, abym spotka³ j¹ dzisiaj; b¹dŸ ³askaw dla mego pana Abrahama!                                            
Rdz 24,13 הִנֵּה אָנֹכִי נִצָּב עַל־עֵין הַמָּיִם וּבְנוֹת אַנְשֵׁי הָעִיר יֹצְאֹת לִשְׁאֹב מָיִם׃                              
Rdz 24,13 hin ne a no chi nic caw al - en ham ma jim u we not an sze ha ir jo cot li szow ma jim                              
Rdz 24,13 hinnË ´änökî niccäb `al-`ên hammäºyim ûbünôt ´anšê hä`îr yöc´öt liš´öb mäºyim                              
Rdz 24,13 Gdy teraz stojê przy Ÿródle i gdy córki mieszkañców tego miasta wychodz¹, aby czerpaæ wodê,                                              
Rdz 24,14 וְהָיָה הַנַּעֲרָ אֲשֶׁר אֹמַר אֵלֶיהָ הַטִּי־נָא כַדֵּךְ וְאֶשְׁתֶּה וְאָמְרָה שְׁתֵה וְגַם־גְּמַלֶּיךָ אַשְׁקֶה אֹתָהּ הֹכַחְתָּ לְעַבְדְּךָ לְיִצְחָק וּבָהּ אֵדַע כִּי־עָשִׂיתָ חֶסֶד עִם־אֲדֹנִי׃          
Rdz 24,14 we ha ja han na a ra a szer o mar e le ha hat ti - na chaD Dech we esz Te we am ra sze te we gam - Ge mal le cha asz qe o ta ho chaH Ta le aw De cha le jic Haq u wa e da Ki - a si ta He sed im - a do ni          
Rdz 24,14 wühäyâ ha|nna`árä ´ášer ´ömar ´ëlʺhä ha††î-nä´ kaDDëk wü´ešTè wü´ämrâ šütË wügam-Gümallʺkä ´ašqè ´ötäh hökaºHTä lü`abDükä lüyicHäq ûbäh ´ëda` Kî-`äSîºtä Heºsed `im-´ádönî          
Rdz 24,14 niechaj dziewczyna, której powiem: Nachyl mi dzban twój, abym siê móg³ napiæ, a ona mi odpowie: Pij, a i wielb³¹dy twoje napojê, bêdzie t¹, któr¹ przeznaczy³eœ dla s³ugi swego Izaaka; wtedy poznam, ¿e jesteœ ³askaw dla mego pana.                                      
Rdz 24,15 וַיְהִי־הוּא טֶרֶם כִּלָּה לְדַבֵּר וְהִנֵּה רִבְקָה יֹצֵאת אֲשֶׁר יֻלְּדָה לִבְתוּאֵל בֶּן־מִלְכָּה אֵשֶׁת נָחוֹר אֲחִי אַבְרָהָם וְכַדָּהּ עַל־שִׁכְמָהּ׃                  
Rdz 24,15 wa je hi - hu te rem Kil la le daB Ber we hin ne riw qa jo cet a szer jul le da liw tu el Ben - mil Ka e szet na Hor a Hi aw ra ham we chaD Da al - szich ma                  
Rdz 24,15 wa|yühî-hû´ †erem Killâ lüdaBBër wühinnË ribqâ yöcë´t ´ášer yullüdâ libtû´ël Ben-milK⠴뺚et näHôr ´áHî ´abrähäm wükaDDäh `al-šikmäh                  
Rdz 24,15 Zanim przesta³ siê modliæ, nadesz³a Rebeka córka Betuela, syna Milki, ¿ony Nachora, brata Abrahama; wysz³a z dzbanem na ramieniu.                                          
Rdz 24,16 וְהַנַּעֲרָ טֹבַת מַרְאֶה מְאֹד בְּתוּלָה וְאִישׁ לֹא יְדָעָהּ וַתֵּרֶד הָעַיְנָה וַתְּמַלֵּא כַדָּהּ וַתָּעַל׃                          
Rdz 24,16 we han na a ra to wat ma re me od Be tu la we isz lo je da a waT Te red ha aj na waT Te mal le chaD Da waT Ta al                          
Rdz 24,16 wüha|nna`árä †öbat mar´è mü´öd Bütûlâ wü´îš lö´ yüdä`äh waTTëºred hä`aºynâ waTTümallë´ kaDDäh waTTäº`al                          
Rdz 24,16 Panna to by³a bardzo piêkna, dziewica, która nie obcowa³a jeszcze z mê¿em. Ona to zesz³a do Ÿród³a i nape³niwszy swój dzban, wraca³a.                                          
Rdz 24,17 וַיָּרָץ הָעֶבֶד לִקְרָאתָהּ וַיֹּאמֶר הַגְמִיאִינִי נָא מְעַט־מַיִם מִכַּדֵּךְ׃                                    
Rdz 24,17 waj ja roc ha e wed liq ra ta waj jo mer hag mi i ni na me at - ma jim miK KaD Dech                                    
Rdz 24,17 wayyäºroc hä`eºbed liqrä´täh wayyöº´mer hagmî´îºnî nä´ mü`a†-maºyim miKKaDDëk                                    
Rdz 24,17 Wtedy s³uga ów szybko zabieg³ jej drogê i rzek³: Daj mi siê napiæ trochê wody z twego dzbana!                                              
Rdz 24,18 וַתֹּאמֶר שְׁתֵה אֲדֹנִי וַתְּמַהֵר וַתֹּרֶד כַּדָּהּ עַל־יָדָהּ וַתַּשְׁקֵהוּ׃                                    
Rdz 24,18 waT To mer sze te a do ni waT Te ma her waT To red KaD Da al - ja da waT Tasz qe hu                                    
Rdz 24,18 waTTöº´mer šütË ´ádönî waTTümahër waTTöºred KaDDäh `al-yädäh waTTašqëºhû                                    
Rdz 24,18 A ona powiedzia³a: Pij, panie mój - i szybko pochyli³a swój dzban, i da³a mu piæ.                                              
Rdz 24,19 וַתְּכַל לְהַשְׁקֹתוֹ וַתֹּאמֶר גַּם לִגְמַלֶּיךָ אֶשְׁאָב עַד אִם־כִּלּוּ לִשְׁתֹּת׃                                  
Rdz 24,19 waT Te chal le hasz qo to waT To mer Gam lig mal le cha e szaw ad im - Kil lu lisz Tot                                  
Rdz 24,19 waTTükal lühašqötô waTTöº´mer Gam ligmallʺkä ´eš´äb `ad ´im-Killû lišTöt                                  
Rdz 24,19 A gdy go napoi³a, rzek³a: Tak¿e dla twych wielb³¹dów naczerpiê wody, aby mog³y piæ do woli.                                              
Rdz 24,20 וַתְּמַהֵר וַתְּעַר כַּדָּהּ אֶל־הַשֹּׁקֶת וַתָּרָץ עוֹד אֶל־הַבְּאֵר לִשְׁאֹב וַתִּשְׁאַב לְכָל־גְּמַלָּיו׃                                
Rdz 24,20 waT Te ma her waT Te ar KaD Da el - hasz szo qet waT Ta roc od el - haB Be er li szow waT Ti szaw le chol - Ge mal law                                
Rdz 24,20 waTTümahër waTTü`ar KaDDâ ´el-haššöºqet waTTäºroc `ôd ´e|l-haBBü´ër liš´öb waTTiš´ab lükol-Gümalläyw                                
Rdz 24,20 Po czym szybko wyla³a ze swego dzbana wodê do koryta i pobieg³a znów do studni czerpaæ wodê, a¿ nanosi³a dla wszystkich wielb³¹dów.                                          
Rdz 24,21 וְהָאִישׁ מִשְׁתָּאֵה לָהּ מַחֲרִישׁ לָדַעַת הַהִצְלִיחַ יהוה דַּרְכּוֹ אִם־לֹא׃                                  
Rdz 24,21 we ha isz misz Ta e la ma Ha risz la da at ha hic li aH jhwh(a do naj) Dar Ko im - lo                                  
Rdz 24,21 wühä´îš mišTä´Ë läh maHárîš lädaº`at ha|hiclîªH yhwh(´ädönäy) DarKô ´im-lö´                                  
Rdz 24,21 On zaœ zdziwiony czeka³ w milczeniu, aby siê przekonaæ, czy Pan pozwoli mu dopi¹æ celu podró¿y, czy nie.                                            
Rdz 24,22 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר כִּלּוּ הַגְּמַלִּים לִשְׁתּוֹת וַיִּקַּח הָאִישׁ נֶזֶם זָהָב בֶּקַע מִשְׁקָלוֹ וּשְׁנֵי צְמִידִים עַל־יָדֶיהָ עֲשָׂרָה זָהָב מִשְׁקָלָם׃                  
Rdz 24,22 wa je hi Ka a szer Kil lu haG Ge mal lim lisz Tot waj jiq qaH ha isz ne zem za haw Be qa misz qa lo u sze ne ce mi dim al - ja de ha a sa ra za haw misz qa lam                  
Rdz 24,22 wayühî Ka´ášer Killû haGGümallîm lišTôt wayyiqqaH hä´îš neºzem zähäb Beºqa` mišqälô ûšünê cümîdîm `al-yädʺhä `áSärâ zähäb mišqäläm                  
Rdz 24,22 Ale gdy siê wielb³¹dy napi³y, wyj¹³ kolczyk z³oty wagi pó³ sykla oraz w³o¿y³ na jej rêce dwie bransolety z³ote wa¿¹ce dziesiêæ syklów                                            
Rdz 24,23 וַיֹּאמֶר בַּת־מִי אַתְּ הַגִּידִי נָא לִי הֲיֵשׁ בֵּית־אָבִיךְ מָקוֹם לָנוּ לָלִין׃                              
Rdz 24,23 waj jo mer Bat - mi aTT haG Gi di na li ha jesz Bet - a wich ma qom la nu la lin                              
Rdz 24,23 wayyöº´mer Bat-mî ´aTT haGGîºdî nä´ lî háyëš Bêt-´äbîk mäqôm läºnû lälîn                              
Rdz 24,23 i zapyta³: Czyj¹ jesteœ córk¹, powiedz¿e mi; czy w domu twego ojca jest miejsce dla nas na nocleg?                                            
Rdz 24,24 וַתֹּאמֶר אֵלָיו בַּת־בְּתוּאֵל אָנֹכִי בֶּן־מִלְכָּה אֲשֶׁר יָלְדָה לְנָחוֹר׃                                    
Rdz 24,24 waT To mer e law Bat - Be tu el a no chi Ben - mil Ka a szer jal da le na Hor                                    
Rdz 24,24 waTTöº´mer ´ëläyw Bat-Bütû´ël ´änöºkî Ben-milKâ ´ášer yäldâ lünäHôr                                    
Rdz 24,24 A ona rzek³a: Jestem córk¹ Betuela, syna Milki, którego ona urodzi³a Nachorowi.                                              
Rdz 24,25 וַתֹּאמֶר אֵלָיו גַּם־תֶּבֶן גַּם־מִסְפּוֹא רַב עִמָּנוּ גַּם־מָקוֹם לָלוּן׃                                    
Rdz 24,25 waT To mer e law Gam - Te wen Gam - mis Po raw im ma nu Gam - ma qom la lun                                    
Rdz 24,25 waTTöº´mer ´ëläyw Gam-Teºben Gam-misPô´ rab `immäºnû Gam-mäqôm lälûn                                    
Rdz 24,25 Po czym doda³a: Doœæ u nas s³omy i paszy oraz miejsca do przenocowania.                                              
Rdz 24,26 וַיִּקֹּד הָאִישׁ וַיִּשְׁתַּחוּ לַיהוה׃                                            
Rdz 24,26 waj jiq qod ha isz waj jisz Ta Hu ljhwh(la do naj)                                            
Rdz 24,26 wayyiqqöd hä´îš wayyišTaºHû lyhwh(la|´dönäy)                                            
Rdz 24,26 Wtedy cz³owiek ów pad³ na kolana i, oddawszy pok³on Panu,                                              
Rdz 24,27 וַיֹּאמֶר בָּרוּךְ יהוה אֱלֹהֵי אֲדֹנִי אַבְרָהָם אֲשֶׁר לֹא־עָזַב חַסְדּוֹ וַאֲמִתּוֹ מֵעִם אֲדֹנִי אָנֹכִי בַּדֶּרֶךְ נָחַנִי יהוה בֵּית אֲחֵי אֲדֹנִי׃              
Rdz 24,27 waj jo mer Ba ruch jhwh(a do naj) e lo he a do ni aw ra ham a szer lo - a zaw Has Do wa a miT To me im a do ni a no chi BaD De rech na Ha ni jhwh(a do naj) Bet a He a do ni              
Rdz 24,27 wayyöº´mer Bärûk yhwh(´ädönäy) ´élöhê ´ádönî ´abrähäm ´ášer lö|´-`äzab HasDô wa´ámiTTô më`ìm ´ádönî ´änökî BaDDeºrek näHaºnî yhwh(´ädönäy) Bêt ´áHê ´ádönî              
Rdz 24,27 rzek³: Niech bêdzie b³ogos³awiony Pan, Bóg mego pana Abrahama, który nie omieszka³ okazaæ ³askawoœci swej i wiernoœæ memu panu, poniewa¿ prowadzi³ mnie w drodze do domu krewnych mojego pana!                                        
Rdz 24,28 וַתָּרָץ הַנַּעֲרָ וַתַּגֵּד לְבֵית אִמָּהּ כַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה׃                                      
Rdz 24,28 waT Ta roc han na a ra waT TaG Ged le wet im ma KaD De wa rim ha el le                                      
Rdz 24,28 waTTäºroc ha|nna`árä waTTaGGëd lübêt ´immäh KaDDübärîm hä´ëºllè                                      
Rdz 24,28 Tymczasem dziewczyna pobieg³a do domu i opowiedzia³a swej matce o tym, co zasz³o.                                              
Rdz 24,29 וּלְרִבְקָה אָח וּשְׁמוֹ לָבָן וַיָּרָץ לָבָן אֶל־הָאִישׁ הַחוּצָה אֶל־הָעָיִן׃                                  
Rdz 24,29 u le riw qa aH u sze mo la wan waj ja roc la wan el - ha isz ha Hu ca el - ha a jin                                  
Rdz 24,29 ûlüribqâ ´äH ûšümô läbän wayyäºroc läbän ´el-hä´îš haHûºcâ ´el-hä`äºyin                                  
Rdz 24,29 A mia³a Rebeka brata imieniem Laban. Ten to Laban uda³ siê œpiesznie do owego cz³owieka, za miasto do Ÿród³a.                                            
Rdz 24,30 וַיְהִי כִּרְאֹת אֶת־הַנֶּזֶם וְאֶת־הַצְּמִדִים עַל־יְדֵי אֲחֹתוֹ וּכְשָׁמְעוֹ אֶת־דִּבְרֵי רִבְקָה אֲחֹתוֹ לֵאמֹר כֹּה־דִבֶּר אֵלַי הָאִישׁ וַיָּבֹא אֶל־הָאִישׁ וְהִנֵּה עֹמֵד עַל־הַגְּמַלִּים עַל־הָעָיִן׃            
Rdz 24,30 wa je hi Ki rot et - han ne zem we et - hac ce mi dim al - je de a Ho to u che szo mo et - Diw re riw qa a Ho to le mor Ko - diB Ber e laj ha isz waj ja wo el - ha isz we hin ne o med al - haG Ge mal lim al - ha a jin            
Rdz 24,30 wayühî Kir´öt ´et-hanneºzem wü|´et-haccümìdîm `al-yüdê ´áHötô ûküšom`ô ´et-Dibrê ribqâ ´áHötô lë´mör Kò|-diBBer ´ëlay hä´îš wayyäbö´ ´el-hä´îš wühinnË `ömëd `al-haGGümallîm `al-hä`äºyin            
Rdz 24,30 Zobaczy³ bowiem kolczyk i bransolety na rêkach swej siostry i us³ysza³, jak Rebeka mówi³a, co jej ów cz³owiek powiedzia³. Podszed³szy wiêc do tego cz³owieka, stoj¹cego z wielb³¹dami u Ÿród³a,                                        
Rdz 24,31 וַיֹּאמֶר בּוֹא בְּרוּךְ יהוה לָמָּה תַעֲמֹד בַּחוּץ וְאָנֹכִי פִּנִּיתִי הַבַּיִת וּמָקוֹם לַגְּמַלִּים׃                            
Rdz 24,31 waj jo mer Bo Be ruch jhwh(a do naj) lam ma ta a mod Ba Huc we a no chi Pin ni ti haB Ba jit u ma qom laG Ge mal lim                            
Rdz 24,31 wayyöº´mer Bô´ Bürûk yhwh(´ädönäy) läºmmâ ta`ámöd BaHûc wü´änökî Pinnîºtî haBBaºyit ûmäqôm laGGümallîm                            
Rdz 24,31 rzek³ do niego: PójdŸ, b³ogos³awiony przez Pana, czemu stoisz tu na dworze! Przygotowa³em dom dla ciebie i miejsce dla twych wielb³¹dów.