Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 29,1 וַיִּשָּׂא יַעֲקֹב רַגְלָיו וַיֵּלֶךְ אַרְצָה בְנֵי־קֶדֶם׃                                        
Rdz 29,1 waj jis sa ja a qow rag law waj je lech ar ca we ne - qe dem                                        
Rdz 29,1 wayyiSSä´ ya`áqöb ragläyw wayyëºlek ´aºrcâ bünê-qeºdem                                        
Rdz 29,1 Jakub, wyruszywszy w dalsz¹ drogê, powêdrowa³ do ziemi synów Wschodu.                                            
Rdz 29,2 וַיַּרְא וְהִנֵּה בְאֵר בַּשָּׂדֶה וְהִנֵּה־שָׁם שְׁלֹשָׁה עֶדְרֵי־צֹאן רֹבְצִים עָלֶיהָ כִּי מִן־הַבְּאֵר הַהִוא יַשְׁקוּ הָעֲדָרִים וְהָאֶבֶן גְּדֹלָה עַל־פִּי הַבְּאֵר׃                
Rdz 29,2 waj jar we hin ne we er Bas sa de we hin ne - szam sze lo sza ed re - con row cim a le ha Ki min - haB Be er ha hiw jasz qu ha a da rim we ha e wen Ge do la al - Pi haB Be er                
Rdz 29,2 wayyaºr´ wühinnË bü´ër BaSSädè wühinnË-šäm šülöšâ `edrê-cö´n röbcîm `älʺhä min-haBBü´ër hahiw´ yašqû hä`ádärîm wühä´eºben Güdölâ `al-Pî haBBü´ër                
Rdz 29,2 Tam ujrza³ studniê w polu i trzy stada owiec wyleguj¹cych siê wokó³ niej; z tej bowiem studni pojono stada. Wielki zaœ kamieñ przykrywa³ jej otwór.                                        
Rdz 29,3 וְנֶאֶסְפוּ־שָׁמָּה כָל־הָעֲדָרִים וְגָלֲלוּ אֶת־הָאֶבֶן מֵעַל פִּי הַבְּאֵר וְהִשְׁקוּ אֶת־הַצֹּאן וְהֵשִׁיבוּ אֶת־הָאֶבֶן עַל־פִּי הַבְּאֵר לִמְקֹמָהּ׃                        
Rdz 29,3 we ne es fu - szam ma chol - ha a da rim we ga la lu et - ha e wen me al Pi haB Be er we hisz qu et - hac con we he szi wu et - ha e wen al - Pi haB Be er lim qo ma                        
Rdz 29,3 wüne´espû-šäºmmâ kol-hä`ádärîm wügälálû ´et-hä´eºben më`al haBBü´ër wühišqû ´et-haccö´n wühëšîºbû ´et-hä´eºben `al-Pî haBBü´ër limqömäh                        
Rdz 29,3 Tote¿ gromadzono tu wszystkie stada i wtedy dopiero odsuwano kamieñ znad otworu studni, a po napojeniu owiec przesuwano go znów na dawne miejsce nad otwór studni.                                    
Rdz 29,4 וַיֹּאמֶר לָהֶם יַעֲקֹב אַחַי מֵאַיִן אַתֶּם וַיֹּאמְרוּ מֵחָרָן אֲנָחְנוּ׃                                  
Rdz 29,4 waj jo mer la hem ja a qow a Haj me a jin aT Tem waj jo me ru me Ha ran a naH nu                                  
Rdz 29,4 wayyöº´mer lähem ya`áqöb ´aHay më´aºyin ´aTTem wayyöº´mürû mëHärän ´ánäºHnû                                  
Rdz 29,4 Jakub rzek³ do czekaj¹cych tam pasterzy: Bracia moi, sk¹d jesteœcie? Odpowiedzieli mu: Jesteœmy z Charanu.                                          
Rdz 29,5 וַיֹּאמֶר לָהֶם הַיְדַעְתֶּם אֶת־לָבָן בֶּן־נָחוֹר וַיֹּאמְרוּ יָדָעְנוּ׃                                      
Rdz 29,5 waj jo mer la hem ha je da Tem et - la wan Ben - na Hor waj jo me ru ja da nu                                      
Rdz 29,5 wayyöº´mer lähem hayüda`Tem ´et-läbän Ben-näHôr wayyö´mürû yädäº`nû                                      
Rdz 29,5 On zaœ pyta³ ich: Czy znacie Labana, syna Nachora? Oni na to: Znamy.                                            
Rdz 29,6 וַיֹּאמֶר לָהֶם הֲשָׁלוֹם לוֹ וַיֹּאמְרוּ שָׁלוֹם וְהִנֵּה רָחֵל בִּתּוֹ בָּאָה עִם־הַצֹּאן׃                              
Rdz 29,6 waj jo mer la hem ha sza lom lo waj jo me ru sza lom we hin ne ra Hel BiT To Ba a im - hac con                              
Rdz 29,6 wayyöº´mer lähem hášälôm wayyö´mürû šälôm wühinnË räHël BiTTô Bä´â `im-haccö´n                              
Rdz 29,6 I jeszcze zapyta³ ich: Czy dobrze siê miewa? Odpowiedzieli: Dobrze. Ale oto jego córka, Rachela, nadchodzi z trzod¹.                                          
Rdz 29,7 וַיֹּאמֶר הֵן עוֹד הַיּוֹם גָּדוֹל לֹא־עֵת הֵאָסֵף הַמִּקְנֶה הַשְׁקוּ הַצֹּאן וּלְכוּ רְעוּ׃                            
Rdz 29,7 waj jo mer hen od haj jom Ga dol lo - et he a sef ham miq ne hasz qu hac con u le chu re u                            
Rdz 29,7 wayyöº´mer hën `ôd hayyôm Gädôl lö´-`ët hë´äsëp hammiqnè hašqû haccö´n ûlükû rü`û                            
Rdz 29,7 Wtedy [Jakub] rzek³: Poniewa¿ jeszcze jest jasny dzieñ i nie czas zapêdzaæ trzody, napójcie trzodê i idŸcie j¹ paœæ.                                          
Rdz 29,8 וַיֹּאמְרוּ לֹא נוּכַל עַד אֲשֶׁר יֵאָסְפוּ כָּל־הָעֲדָרִים וְגָלֲלוּ אֶת־הָאֶבֶן מֵעַל פִּי הַבְּאֵר וְהִשְׁקִינוּ הַצֹּאן׃                        
Rdz 29,8 waj jo me ru lo nu chal ad a szer je as fu Kol - ha a da rim we ga la lu et - ha e wen me al Pi haB Be er we hisz qi nu hac con                        
Rdz 29,8 wayyö´mürû lö´ nûkal `ad ´ášer yë´ä|spû Kol-häº`ádärîm wügä|lálû ´et-hä´eºben më`al haBBü´ër wühišqîºnû haccö´n                        
Rdz 29,8 Oni zaœ powiedzieli: Nie mo¿emy poiæ, dopóki nie spêdz¹ wszystkich stad i nie odsun¹ kamienia znad otworu studni, wtedy bêdziemy poiæ owce.                                        
Rdz 29,9 עוֹדֶנּוּ מְדַבֵּר עִמָּם וְרָחֵל בָּאָה עִם־הַצֹּאן אֲשֶׁר לְאָבִיהָ כִּי רֹעָה הִוא׃                              
Rdz 29,9 o den nu me daB Ber im mam we ra Hel Ba a im - hac con a szer le a wi ha Ki ro a hiw                              
Rdz 29,9 `ôdeºnnû müdaBBër `immäm würäHël B亴â `im-haccö´n ´ášer lü´äbîºhä rö`â hiw´                              
Rdz 29,9 Gdy Jakub tak z nimi rozmawia³, Rachela, która by³a pasterk¹, nadesz³a ze stadem owiec swego ojca.                                          
Rdz 29,10 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר רָאָה יַעֲקֹב אֶת־רָחֵל בַּת־לָבָן אֲחִי אִמּוֹ וְאֶת־צֹאן לָבָן אֲחִי אִמּוֹ וַיִּגַּשׁ יַעֲקֹב וַיָּגֶל אֶת־הָאֶבֶן מֵעַל פִּי הַבְּאֵר וַיַּשְׁקְ אֶת־צֹאן לָבָן אֲחִי אִמּוֹ׃    
Rdz 29,10 wa je hi Ka a szer ra a ja a qow et - ra Hel Bat - la wan a Hi im mo we et - con la wan a Hi im mo waj jiG Gasz ja a qow waj ja gel et - ha e wen me al Pi haB Be er waj jaszq et - con la wan a Hi im mo    
Rdz 29,10 wayühî Ka´ášer rä´â ya`áqöb ´et-räHël Bat-läbän ´áHî ´immô wü´et-cö´n läbän ´áHî ´immô wayyiGGaš ya`áqöb wayyäºgel ´et-hä´eºben më`al haBBü´ër wayyašq ´et-cö´n läbän ´áHî ´immô    
Rdz 29,10 A gdy Jakub ujrza³ Rachelê, córkê Labana, brata swej matki, i trzodê tego¿ Labana, zbli¿y³ siê, odsun¹³ kamieñ znad otworu studni i napoi³ trzodê Labana.                                      
Rdz 29,11 וַיִּשַּׁק יַעֲקֹב לְרָחֵל וַיִּשָּׂא אֶת־קֹלוֹ וַיֵּבְךְּ׃                                        
Rdz 29,11 waj jisz szaq ja a qow le ra Hel waj jis sa et - qo lo waj jewK                                        
Rdz 29,11 wayyiššaq ya`áqöb lüräHël wayyiSSä´ ´et-qölô wayyëbK                                        
Rdz 29,11 A potem uca³owa³ Rachelê i rozp³aka³ siê w g³os.                                              
Rdz 29,12 וַיַּגֵּד יַעֲקֹב לְרָחֵל כִּי אֲחִי אָבִיהָ הוּא וְכִי בֶן־רִבְקָה הוּא וַתָּרָץ וַתַּגֵּד לְאָבִיהָ׃                          
Rdz 29,12 waj jaG Ged ja a qow le ra Hel Ki a Hi a wi ha hu we chi wen - riw qa hu waT Ta roc waT TaG Ged le a wi ha                          
Rdz 29,12 wayyaGGëd ya`áqöb lüräHël ´áHî ´äbîºhä hû´ wükî ben-ribqâ hû´ waTTäºroc waTTaGGëd lü´äbîºhä                          
Rdz 29,12 Kiedy zaœ powiedzia³ Racheli, ¿e jest siostrzeñcem jej ojca, synem Rebeki, pobieg³a i opowiedzia³a o tym swemu ojcu.                                          
Rdz 29,13 וַיְהִי כִשְׁמֹעַ לָבָן אֶת־שֵׁמַע יַעֲקֹב בֶּן־אֲחֹתוֹ וַיָּרָץ לִקְרָאתוֹ וַיְחַבֶּק־לוֹ וַיְנַשֶּׁק־לוֹ וַיְבִיאֵהוּ אֶל־בֵּיתוֹ וַיְסַפֵּר לְלָבָן אֵת כָּל־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה׃                  
Rdz 29,13 wa je hi chisz mo a la wan et - sze ma ja a qow Ben - a Ho to waj ja roc liq ra to wa je HaB Beq - lo wa je nasz szeq - lo wa je wi e hu el - Be to wa je saP Per le la wan et Kol - haD De wa rim ha el le                  
Rdz 29,13 wayühî kišmöª` läbän ´et-šëºma` ya`áqöb Ben-´áHötô wayyäºroc liqrä´tô wayüHaBBeq-lô wayünaššeq-lô wayübî´ëºhû ´el-Bêtô wayüsaPPër lüläbän ´ët Kol-haDDübärîm hä´ëºllè                  
Rdz 29,13 Gdy Laban us³ysza³ nowinê, ¿e to jest Jakub, jego siostrzeniec, wybieg³ mu na spotkanie, uœciska³ go i uca³owa³, i wprowadzi³ go do swego domu. Wtedy to Jakub opowiedzia³ Labanowi o wszystkim.                                    
Rdz 29,14 וַיֹּאמֶר לוֹ לָבָן אַךְ עַצְמִי וּבְשָׂרִי אָתָּה וַיֵּשֶׁב עִמּוֹ חֹדֶשׁ יָמִים׃                              
Rdz 29,14 waj jo mer lo la wan ach ac mi u we sa ri aT Ta waj je szew im mo Ho desz ja mim                              
Rdz 29,14 wayyöº´mer läbän ´ak `acmî ûbüSärî ´äºTTâ wayy뺚eb `immô Höºdeš yämîm                              
Rdz 29,14 Laban rzek³ do Jakuba: Przecie¿ jesteœ moj¹ koœci¹ i cia³em. A gdy Jakub przebywa³ u Labana miesi¹c,                                          
Rdz 29,15 וַיֹּאמֶר לָבָן לְיַעֲקֹב הֲכִי־אָחִי אַתָּה וַעֲבַדְתַּנִי חִנָּם הַגִּידָה לִּי מַה־מַּשְׂכֻּרְתֶּךָ׃                                
Rdz 29,15 waj jo mer la wan le ja a qow ha chi - a Hi aT Ta wa a wad Ta ni Hin nam haG Gi da lli ma - mmas Kur Te cha                                
Rdz 29,15 wayyöº´mer läbän lüya`áqöb hákî-´äHî ´aºTTâ wa`ábadTaºnî Hinnäm haGGîºdâ llî mà-mmaSKurTeºkä                                
Rdz 29,15 rzek³ do niego Laban: Czy¿ dlatego, ¿e jesteœ moim krewnym, masz mi s³u¿yæ za darmo? Powiedz mi wiêc, jak¹ mam ci daæ zap³atê?                                        
Rdz 29,16 וּלְלָבָן שְׁתֵּי בָנוֹת שֵׁם הַגְּדֹלָה לֵאָה וְשֵׁם הַקְּטַנָּה רָחֵל׃                                  
Rdz 29,16 u le la wan szTe wa not szem haG Ge do la le a we szem haq qe tan na ra Hel                                  
Rdz 29,16 ûlüläbän šTê bänôt šëm haGGüdölâ lë´â wüšëm haqqü†annâ räHël                                  
Rdz 29,16 Mia³ zaœ Laban dwie córki; starsza nazywa³a siê Lea, a m³odsza Rachela.                                            
Rdz 29,17 וְעֵינֵי לֵאָה רַכּוֹת וְרָחֵל הָיְתָה יְפַת־תֹּאַר וִיפַת מַרְאֶה׃                                    
Rdz 29,17 we e ne le a raK Kot we ra Hel haj ta je fat - To ar wi fat ma re                                    
Rdz 29,17 wü`ênê lë´â raKKôt würäHël hä|ytâ yüpat-Töº´ar wîpat mar´è                                    
Rdz 29,17 Oczy Lei by³y jakby zgaszone, Rachela zaœ mia³a piêkn¹ postaæ i mi³¹ powierzchownoœæ. -                                            
Rdz 29,18 וַיֶּאֱהַב יַעֲקֹב אֶת־רָחֵל וַיֹּאמֶר אֶעֱבָדְךָ שֶׁבַע שָׁנִים בְּרָחֵל בִּתְּךָ הַקְּטַנָּה׃                                
Rdz 29,18 waj je e haw ja a qow et - ra Hel waj jo mer e e wod cha sze wa sza nim Be ra Hel BiT Te cha haq qe tan na                                
Rdz 29,18 wayye´éhab ya`áqöb ´et-räHël wayyöº´mer ´e|`ébodkä šeºba` šänîm BüräHël BiTTükä haqqü†annâ                                
Rdz 29,18 Poniewa¿ Jakub pokocha³ Rachelê, rzek³ do Labana: Bêdê ci s³u¿y³ przez siedem lat za tw¹ m³odsz¹ córkê, Rachelê.                                          
Rdz 29,19 וַיֹּאמֶר לָבָן טוֹב תִּתִּי אֹתָהּ לָךְ מִתִּתִּי אֹתָהּ לְאִישׁ אַחֵר שְׁבָה עִמָּדִי׃                            
Rdz 29,19 waj jo mer la wan tow TiT Ti o ta lach miT TiT Ti o ta le isz a Her sze wa im ma di                            
Rdz 29,19 wayyöº´mer läbän †ôb TiTTî ´ötäh läk miTTiTTî ´ötäh lü´îš ´aHër šübâ `immädî                            
Rdz 29,19 Laban powiedzia³: Wolê daæ j¹ tobie ni¿ komu innemu. Pozostañ wiêc u mnie.                                            
Rdz 29,20 וַיַּעֲבֹד יַעֲקֹב בְּרָחֵל שֶׁבַע שָׁנִים וַיִּהְיוּ בְעֵינָיו כְּיָמִים אֲחָדִים בְּאַהֲבָתוֹ אֹתָהּ׃                              
Rdz 29,20 waj ja a wod ja a qow Be ra Hel sze wa sza nim waj jih ju we e naw Ke ja mim a Ha dim Be a ha wa to o ta                              
Rdz 29,20 wayya`áböd ya`áqöb BüräHël šeºba` šänîm wayyihyû bü`ênäyw Küyämîm ´áHädîm Bü´ahábätô ´ötäh                              
Rdz 29,20 I tak s³u¿y³ Jakub za Rachelê przez siedem lat, a wyda³y mu siê one jak dni kilka, bo bardzo mi³owa³ Rachelê.                                          
Rdz 29,21 וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל־לָבָן הָבָה אֶת־אִשְׁתִּי כִּי מָלְאוּ יָמָי וְאָבוֹאָה אֵלֶיהָ׃                                
Rdz 29,21 waj jo mer ja a qow el - la wan ha wa et - isz Ti Ki ma lu ja maj we a wo a e le ha                                
Rdz 29,21 wayyöº´mer ya`áqöb ´el-läbän häbâ ´et-´išTî mäl´û yämäy wü´äbôº´â ´ëlʺhä                                
Rdz 29,21 Wreszcie rzek³ Jakub do Labana: Poniewa¿ czas ju¿ up³yn¹³, daj mi córkê tw¹ za ¿onê, abym siê z ni¹ po³¹czy³.                                          
Rdz 29,22 וַיֶּאֱסֹף לָבָן אֶת־כָּל־אַנְשֵׁי הַמָּקוֹם וַיַּעַשׂ מִשְׁתֶּה׃                                        
Rdz 29,22 waj je e sof la wan et - Kol - an sze ham ma qom waj ja as misz Te                                        
Rdz 29,22 wayye´ésöp läbän ´et-Kol-´anšê hammäqôm wayyaº`aS mišTè                                        
Rdz 29,22 Wtedy Laban, zaprosiwszy wszystkich mieszkañców tej miejscowoœci, wyprawi³ ucztê.                                            
Rdz 29,23 וַיְהִי בָעֶרֶב וַיִּקַּח אֶת־לֵאָה בִתּוֹ וַיָּבֵא אֹתָהּ אֵלָיו וַיָּבֹא אֵלֶיהָ׃                                
Rdz 29,23 wa je hi wa e rew waj jiq qaH et - le a wiT To waj ja we o ta e law waj ja wo e le ha                                
Rdz 29,23 wayühî bä`eºreb wayyiqqaH ´et-lë´â biTTô wayyäbë´ ´ötäh ´ëläyw wayyäbö´ ´ëlʺhä                                
Rdz 29,23 A gdy by³ wieczór, Laban wzi¹³ córkê sw¹ Leê i wprowadzi³ j¹ do Jakuba, i ten zbli¿y³ siê do niej.                                          
Rdz 29,24 וַיִּתֵּן לָבָן לָהּ אֶת־זִלְפָּה שִׁפְחָתוֹ לְלֵאָה בִתּוֹ שִׁפְחָה׃                                    
Rdz 29,24 waj jiT Ten la wan la et - zil Pa szif Ha to le le a wiT To szif Ha                                    
Rdz 29,24 wayyiTTën läbän läh ´et-zilPâ šipHätô lülë´â biTTô šipHâ                                    
Rdz 29,24 Da³ te¿ Laban tej córce swej niewolnicê Zilpê.                                              
Rdz 29,25 וַיְהִי בַבֹּקֶר וְהִנֵּה־הִוא לֵאָה וַיֹּאמֶר אֶל־לָבָן מַה־זֹּאת עָשִׂיתָ לִּי הֲלֹא בְרָחֵל עָבַדְתִּי עִמָּךְ וְלָמָּה רִמִּיתָנִי׃                      
Rdz 29,25 wa je hi waB Bo qer we hin ne - hiw le a waj jo mer el - la wan ma - zzot a si ta lli ha lo we ra Hel a wad Ti im mach we lam ma rim mi ta ni                      
Rdz 29,25 wayühî baBBöºqer wühinnË-hiw´ lë´â wayyöº´mer ´el-läbän mà-zzö´t `äSîºtä llî hálö´ büräHël `äbaºdTî `immäk wüläºmmâ rimmîtäºnî                      
Rdz 29,25 Rano Jakub zobaczy³, ¿e ma przed sob¹ Leê. Rzek³ wiêc do Labana: Có¿ mi uczyni³eœ? Czy¿ nie za Rachelê ci s³u¿y³em? Czemu mnie oszuka³eœ?                                        
Rdz 29,26 וַיֹּאמֶר לָבָן לֹא־יֵעָשֶׂה כֵן בִּמְקוֹמֵנוּ לָתֵת הַצְּעִירָה לִפְנֵי הַבְּכִירָה׃                                  
Rdz 29,26 waj jo mer la wan lo - je a se chen Bim qo me nu la tet hac ce i ra lif ne haB Be chi ra                                  
Rdz 29,26 wayyöº´mer läbän lö´-yë`äSè kën Bimqômëºnû lätët haccü`îrâ lipnê haBBükîrâ                                  
Rdz 29,26 Laban odpowiedzia³: Nie ma tu u nas zwyczaju wydawania za m¹¿ [córki] m³odszej przed starsz¹.                                          
Rdz 29,27 מַלֵּא שְׁבֻעַ זֹאת וְנִתְּנָה לְךָ גַּם־אֶת־זֹאת בַּעֲבֹדָה אֲשֶׁר תַּעֲבֹד עִמָּדִי עוֹד שֶׁבַע־שָׁנִים אֲחֵרוֹת׃                          
Rdz 29,27 mal le sze wu a zot we niT Te na le cha Gam - et - zot Ba a wo da a szer Ta a wod im ma di od sze wa - sza nim a He rot                          
Rdz 29,27 mallë´ šübùª` zö´t wüniTTünâ lükä Gam-´et-zö´t Ba`ábödâ ´ášer Ta`áböd `immädî `ôd še|ba`-šänîm ´áHërôt                          
Rdz 29,27 B¹dŸ przez tydzieñ z t¹, a potem damy ci drug¹, za któr¹ jednak bêdziesz u mnie s³u¿y³ jeszcze siedem nastêpnych lat.                                          
Rdz 29,28 וַיַּעַשׂ יַעֲקֹב כֵּן וַיְמַלֵּא שְׁבֻעַ זֹאת וַיִּתֶּן־לוֹ אֶת־רָחֵל בִּתּוֹ לוֹ לְאִשָּׁה׃                              
Rdz 29,28 waj ja as ja a qow Ken wa je mal le sze wu a zot waj jiT Ten - lo et - ra Hel BiT To lo le isz sza                              
Rdz 29,28 wayyaº`aS ya`áqöb Kën wayümallë´ šübùª` zö´t wayyiTTen-lô ´et-räHël BiTTô lü´iššâ                              
Rdz 29,28 Jakub przysta³ na to i by³ przez tydzieñ z t¹. Potem Laban da³ mu córkê sw¹, Rachelê, za ¿onê.                                          
Rdz 29,29 וַיִּתֵּן לָבָן לְרָחֵל בִּתּוֹ אֶת־בִּלְהָה שִׁפְחָתוֹ לָהּ לְשִׁפְחָה׃                                    
Rdz 29,29 waj jiT Ten la wan le ra Hel BiT To et - Bil ha szif Ha to la le szif Ha                                    
Rdz 29,29 wayyiTTën läbän lüräHël BiTTô ´et-Bilhâ šipHätô läh lüšipHâ                                    
Rdz 29,29 Racheli da³ Laban równie¿ sw¹ niewolnicê Bilhê, aby jej us³ugiwa³a.                                            
Rdz 29,30 וַיָּבֹא גַּם אֶל־רָחֵל וַיֶּאֱהַב גַּם־אֶת־רָחֵל מִלֵּאָה וַיַּעֲבֹד עִמּוֹ עוֹד שֶׁבַע־שָׁנִים אֲחֵרוֹת׃