Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 31,1 וַיִּשְׁמַע אֶת־דִּבְרֵי בְנֵי־לָבָן לֵאמֹר לָקַח יַעֲקֹב אֵת כָּל־אֲשֶׁר לְאָבִינוּ וּמֵאֲשֶׁר לְאָבִינוּ עָשָׂה אֵת כָּל־הַכָּבֹד הַזֶּה׃                      
Rdz 31,1 waj jisz ma et - Diw re we ne - la wan le mor la qaH ja a qow et Kol - a szer le a wi nu u me a szer le a wi nu a sa et Kol - haK Ka wod haz ze                      
Rdz 31,1 wayyišma` ´et-Dibrê bünê|-läbän lë´mör läqaH ya`áqöb ´ët Kol-´ášer lü´äbîºnû ûmë´ášer lü´äbîºnû `äSâ ´ët Kol-haKKäböd hazzè                      
Rdz 31,1 Jakub s³ysza³, jak synowie Labana mówili: Jakub zabra³ wszystko, co posiada³ nasz ojciec, i z mienia naszego ojca dorobi³ siê ca³ego tego maj¹tku.                                        
Rdz 31,2 וַיַּרְא יַעֲקֹב אֶת־פְּנֵי לָבָן וְהִנֵּה אֵינֶנּוּ עִמּוֹ כִּתְמוֹל שִׁלְשׁוֹם׃                                  
Rdz 31,2 waj jar ja a qow et - Pe ne la wan we hin ne e nen nu im mo Kit mol szil szom                                  
Rdz 31,2 wayyaºr´ ya`áqöb ´et-Pünê läbän wühinnË ´ênennû `immô Kitmôl šilšôm                                  
Rdz 31,2 I widzia³ Jakub, ¿e Laban zmieni³ siê wobec niego i nie by³ ju¿ taki jak przedtem.                                            
Rdz 31,3 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־יַעֲקֹב שׁוּב אֶל־אֶרֶץ אֲבוֹתֶיךָ וּלְמוֹלַדְתֶּךָ וְאֶהְיֶה עִמָּךְ׃                                  
Rdz 31,3 waj jo mer jhwh(a do naj) el - ja a qow szuw el - e rec a wo te cha u le mo lad Te cha we eh je im mach                                  
Rdz 31,3 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´e|l-ya`áqöb šûb ´el-´eºrec ´ábôtʺkä ûlümôladTeºkä wü´e|hyè `immäk                                  
Rdz 31,3 Wtedy to Pan rzek³ do Jakuba: Wróæ do ziemi twych przodków, do twego kraju rodzinnego, Ja zaœ bêdê z tob¹.                                          
Rdz 31,4 וַיִּשְׁלַח יַעֲקֹב וַיִּקְרָא לְרָחֵל וּלְלֵאָה הַשָּׂדֶה אֶל־צֹאנוֹ׃                                      
Rdz 31,4 waj jisz laH ja a qow waj jiq ra le ra Hel u le le a has sa de el - co no                                      
Rdz 31,4 wayyišlaH ya`áqöb wayyiqrä´ lüräHël ûlülë´â haSSädè ´el-cö´nô                                      
Rdz 31,4 Jakub, który by³ na pastwisku przy swej trzodzie, kaza³ wezwaæ do siebie Rachelê i Leê                                            
Rdz 31,5 וַיֹּאמֶר לָהֶן רֹאֶה אָנֹכִי אֶת־פְּנֵי אֲבִיכֶן כִּי־אֵינֶנּוּ אֵלַי כִּתְמֹל שִׁלְשֹׁם וֵאלֹהֵי אָבִי הָיָה עִמָּדִי׃                        
Rdz 31,5 waj jo mer la hen ro e a no chi et - Pe ne a wi chen Ki - e nen nu e laj Kit mol szil szom we lo he a wi ha ja im ma di                        
Rdz 31,5 wayyöº´mer lähen rö´è ´änökî ´et-Pünê ´ábîken Kî|-´êneºnnû ´ëlay Kitmöl šilšöm wë|´löhê ´äbî häyâ `immädî                        
Rdz 31,5 i powiedzia³ im: Widzê po [wyrazie] twarzy waszego ojca, ¿e nie jest on dla mnie taki jak dawniej, lecz Bóg mojego ojca by³ ze mn¹.                                        
Rdz 31,6 וְאַתֵּנָה יְדַעְתֶּן כִּי בְּכָל־כֹּחִי עָבַדְתִּי אֶת־אֲבִיכֶן׃                                        
Rdz 31,6 we aT Te na je da Ten Ki Be chol - Ko Hi a wad Ti et - a wi chen                                        
Rdz 31,6 wü´aTTëºnâ yüda`Ten Kî Bükol-KöHî `äbaºdTî ´et-´ábîken                                        
Rdz 31,6 Wy same najlepiej wiecie, ¿e choæ z ca³ych si³ s³u¿y³em ojcu waszemu,                                              
Rdz 31,7 וַאֲבִיכֶן הֵתֶל בִּי וְהֶחֱלִף אֶת־מַשְׂכֻּרְתִּי עֲשֶׂרֶת מֹנִים וְלֹא־נְתָנוֹ אֱלֹהִים לְהָרַע עִמָּדִי׃                              
Rdz 31,7 wa a wi chen he tel Bi we he He lif et - mas Kur Ti a se ret mo nim we lo - ne ta no e lo him le ha ra im ma di                              
Rdz 31,7 wa´ábîken hëºtel Bî wüheHélìp ´et-maSKurTî `áSeºret mönîm wülö|´-nütänô ´élöhîm lühära` `immädî                              
Rdz 31,7 on jednak oszukiwa³ mnie i wielokrotnie zmienia³ mi zap³atê; i tylko Bóg broni³ mnie od krzywdy.                                            
Rdz 31,8 אִם־כֹּה יֹאמַר נְקֻדִּים יִהְיֶה שְׂכָרֶךָ וְיָלְדוּ כָל־הַצֹּאן נְקֻדִּים וְאִם־כֹּה יֹאמַר עֲקֻדִּים יִהְיֶה שְׂכָרֶךָ וְיָלְדוּ כָל־הַצֹּאן עֲקֻדִּים׃                    
Rdz 31,8 im - Ko jo mar ne quD Dim jih je se cha re cha we jal du chol - hac con ne quD Dim we im - Ko jo mar a quD Dim jih je se cha re cha we jal du chol - hac con a quD Dim                    
Rdz 31,8 ´im-Kò yö´mar nüquDDîm yihyè Sükäreºkä wüyäldû kol-haccö´n nüquDDîm wü´im-Kò yö´mar `áquDDîm yihyè Sükäreºkä wüyäldû kol-haccö´n `áquDDîm                    
Rdz 31,8 Gdybowiem [ojciec wasz] mówi³: Owce pstre bêd¹ twoj¹ zap³at¹, wszystkie rodzi³y siê pstre; gdy zaœ mówi³: Cêtkowane bêd¹ dla ciebie zap³at¹ - wszystkie rodzi³y siê cêtkowane.                                      
Rdz 31,9 וַיַּצֵּל אֱלֹהִים אֶת־מִקְנֵה אֲבִיכֶם וַיִּתֶּן־לִי׃                                          
Rdz 31,9 waj jac cel e lo him et - miq ne a wi chem waj jiT Ten - li                                          
Rdz 31,9 wayyaccël ´élöhîm ´et-miqnË ´ábîkem wayyiTTen-lî                                          
Rdz 31,9 I tak Bóg wydzieli³ czêœæ dobytku ojca waszego i da³ j¹ mnie.                                              
Rdz 31,10 וַיְהִי בְּעֵת יַחֵם הַצֹּאן וָאֶשָּׂא עֵינַי וָאֵרֶא בַּחֲלוֹם וְהִנֵּה הָעַתֻּדִים הָעֹלִים עַל־הַצֹּאן עֲקֻדִּים נְקֻדִּים וּבְרֻדִּים׃                      
Rdz 31,10 wa je hi Be et ja Hem hac con wa es sa e naj wa e re Ba Ha lom we hin ne ha aT Tu dim ha o lim al - hac con a quD Dim ne quD Dim u we ruD Dim                      
Rdz 31,10 wayühî Bü`ët yaHëm haccö´n wä´eSSä´ `ênay wä´ëºre´ BaHálôm wühinnË hä|`aTTùdîm hä`ölîm `al-haccö´n `áquDDîm nüquDDîm ûbüruDDîm                      
Rdz 31,10 Bo gdy nadchodzi³ czas parzenia siê trzody, widzia³em we œnie, jak samce pokrywaj¹ce trzody by³y pstre, cêtkowane i ³aciate,                                          
Rdz 31,11 וַיֹּאמֶר אֵלַי מַלְאַךְ הָאֱלֹהִים בַּחֲלוֹם יַעֲקֹב וָאֹמַר הִנֵּנִי׃                                    
Rdz 31,11 waj jo mer e laj ma lach ha e lo him Ba Ha lom ja a qow wa o mar hin ne ni                                    
Rdz 31,11 wayyöº´mer ´ëlay mal´ak hä´élöhîm BaHálôm ya|`áqöb wä´ömar hinnëºnî                                    
Rdz 31,11 i wtedy anio³ Boga wo³a³ na mnie we œnie: Jakubie, a gdy mu odpowiada³em: S³ucham,                                            
Rdz 31,12 וַיֹּאמֶר שָׂא־נָא עֵינֶיךָ וּרְאֵה כָּל־הָעַתֻּדִים הָעֹלִים עַל־הַצֹּאן עֲקֻדִּים נְקֻדִּים וּבְרֻדִּים כִּי רָאִיתִי אֵת כָּל־אֲשֶׁר לָבָן עֹשֶׂה לָּךְ׃                  
Rdz 31,12 waj jo mer sa - na e ne cha u re e Kol - ha aT Tu dim ha o lim al - hac con a quD Dim ne quD Dim u we ruD Dim Ki ra i ti et Kol - a szer la wan o se llach                  
Rdz 31,12 wayyöº´mer Sä´-nä´ `ênʺkä ûrü´Ë Kol-hä|`aTTùdîm hä`ölîm `al-haccö´n `áquDDîm nüquDDîm ûbüruDDîm Kî rä´îºtî ´ët Kol-´ášer läbän `öºSè lläk                  
Rdz 31,12 mówi³: Spójrz i przypatrz siê: wszystkie samce pokrywaj¹ce trzodê s¹ pstre, cêtkowane i ³aciate; widzê bowiem, jak Laban z tob¹ postêpuje.                                        
Rdz 31,13 אָנֹכִי הָאֵל בֵּית־אֵל אֲשֶׁר מָשַׁחְתָּ שָּׁם מַצֵּבָה אֲשֶׁר נָדַרְתָּ לִּי שָׁם נֶדֶר עַתָּה קוּם צֵא מִן־הָאָרֶץ הַזֹּאת וְשׁוּב אֶל־אֶרֶץ מוֹלַדְתֶּךָ׃            
Rdz 31,13 a no chi ha el Bet - el a szer ma szaH Ta szszam mac ce wa a szer na dar Ta lli szam ne der aT Ta qum ce min - ha a rec haz zot we szuw el - e rec mo lad Te cha            
Rdz 31,13 ´änökî hä´ël Bê|t-´ël ´ášer mäšaºHTä ššäm maccëbâ ´ášer nädaºrTä llî šäm neºder `aTTâ qûm cë´ min-hä´äºrec hazzö´t wüšûb ´el-´eºrec môladTeºkä            
Rdz 31,13 Ja jestem Bóg z Betel, gdzie namaœci³eœ stelê i gdzie z³o¿y³eœ mi œlub. Teraz wiêc gotuj siê do drogi, opuœæ ten kraj i wróæ do twej rodzinnej ziemi!                                        
Rdz 31,14 וַתַּעַן רָחֵל וְלֵאָה וַתֹּאמַרְנָה לוֹ הַעוֹד לָנוּ חֵלֶק וְנַחֲלָה בְּבֵית אָבִינוּ׃                              
Rdz 31,14 waT Ta an ra Hel we le a waT To mar na lo ha od la nu He leq we na Ha la Be wet a wi nu                              
Rdz 31,14 waTTaº`an räHël wülë´â waTTö´maºrnâ lô ha`ôd läºnû Hëºleq wünaHálâ Bübêt ´äbîºnû                              
Rdz 31,14 Na te s³owa Rachela i Lea rzek³y do niego: Czy mamy ponadto jakiœ udzia³ w maj¹tku naszego ojca?                                          
Rdz 31,15 הֲלוֹא נָכְרִיּוֹת נֶחְשַׁבְנוּ לוֹ כִּי מְכָרָנוּ וַיֹּאכַל גַּם־אָכוֹל אֶת־כַּסְפֵּנוּ׃                                  
Rdz 31,15 ha lo noch rij jot neH szaw nu lo Ki me cha ra nu waj jo chal Gam - a chol et - Kas Pe nu                                  
Rdz 31,15 hálô´ nokriyyôt neHšaºbnû lô Kî mükäräºnû wayyöº´kal Gam-´äkôl ´et-KasPëºnû                                  
Rdz 31,15 Wszak obchodzi³ siê z nami jak z obcymi, bo nie tylko wzi¹³ za nas zap³atê, ale jeszcze obróci³ na swój u¿ytek nasz¹ w³asnoœæ.                                          
Rdz 31,16 כִּי כָל־הָעֹשֶׁר אֲשֶׁר הִצִּיל אֱלֹהִים מֵאָבִינוּ לָנוּ הוּא וּלְבָנֵינוּ וְעַתָּה כֹּל אֲשֶׁר אָמַר אֱלֹהִים אֵלֶיךָ עֲשֵׂה׃                    
Rdz 31,16 Ki chol - ha o szer a szer hic cil e lo him me a wi nu la nu hu u le wa ne nu we aT Ta Kol a szer a mar e lo him e le cha a se                    
Rdz 31,16 Kî kol-hä`öºšer ´ášer hiccîl ´élöhîm më|´äbîºnû läºnû hû´ ûlübänêºnû wü`aTTâ Köl ´ášer ´ämar ´élöhîm ´ëlʺkä `áSË                    
Rdz 31,16 S³usznie wiêc ca³e mienie, które Bóg oddzieli³ od mienia ojca naszego, nale¿y do nas i do naszych synów. Teraz wiêc czyñ to wszystko, co Bóg ci rozkaza³!                                        
Rdz 31,17 וַיָּקָם יַעֲקֹב וַיִּשָּׂא אֶת־בָּנָיו וְאֶת־נָשָׁיו עַל־הַגְּמַלִּים׃                                        
Rdz 31,17 waj ja qom ja a qow waj jis sa et - Ba naw we et - na szaw al - haG Ge mal lim                                        
Rdz 31,17 wayyäºqom ya`áqöb wayyiSSä´ ´et-Bänäyw wü´et-näšäyw `al-haGGümallîm                                        
Rdz 31,17 Wtedy Jakub powzi¹³ postanowienie i wsadzi³ swe dzieci i ¿ony na wielb³¹dy.                                            
Rdz 31,18 וַיִּנְהַג אֶת־כָּל־מִקְנֵהוּ וְאֶת־כָּל־רְכֻשׁוֹ אֲשֶׁר רָכָשׁ מִקְנֵה קִנְיָנוֹ אֲשֶׁר רָכַשׁ בְּפַדַּן אֲרָם לָבוֹא אֶל־יִצְחָק אָבִיו אַרְצָה כְּנָעַן׃                    
Rdz 31,18 waj jin hag et - Kol - miq ne hu we et - Kol - re chu szo a szer ra chasz miq ne qin ja no a szer ra chasz Be faD Dan a ram la wo el - jic Haq a wiw ar ca Ke na an                    
Rdz 31,18 wayyinhag ´et-Kol-miqnëºhû wü´et-Kol-rükùšô ´ášer räkäš miqnË qinyänô ´ášer räkaš BüpaDDan ´áräm läbô´ ´el-yicHäq ´äbîw ´aºrcâ Künäº`an                    
Rdz 31,18 Zabra³ wszystkie swe stada i ca³¹ majêtnoœæ, któr¹ zdoby³ - maj¹tek w³asny, którego siê dorobi³ w Paddan-Aram - i ruszy³ w drogê do swego ojca, Izaaka, do kraju Kanaan.                                      
Rdz 31,19 וְלָבָן הָלַךְ לִגְזֹז אֶת־צֹאנוֹ וַתִּגְנֹב רָחֵל אֶת־הַתְּרָפִים אֲשֶׁר לְאָבִיהָ׃                                  
Rdz 31,19 we la wan ha lach lig zoz et - co no waT Tig now ra Hel et - haT Te ra fim a szer le a wi ha                                  
Rdz 31,19 wüläbän hälak ligzöz ´et-cö´nô waTTignöb räHël ´et-haTTüräpîm ´ášer lü´äbîºhä                                  
Rdz 31,19 Gdy Laban poszed³ strzyc owce, Rachela skrad³a mu pos¹¿ki domowe.                                              
Rdz 31,20 וַיִּגְנֹב יַעֲקֹב אֶת־לֵב לָבָן הָאֲרַמִּי עַל־בְּלִי הִגִּיד לוֹ כִּי בֹרֵחַ הוּא׃                              
Rdz 31,20 waj jig now ja a qow et - lew la wan ha a ram mi al - Be li hiG Gid lo Ki wo re aH hu                              
Rdz 31,20 wayyignöb ya`áqöb ´et-lëb läbän hä´árammî `al-Bülî hiGGîd lô Kî börëªH hû´                              
Rdz 31,20 Jakub zaœ wprowadzi³ w b³¹d Labana Aramejczyka, nie daj¹c mu poznaæ po sobie, ¿e zamierza³ uciec.                                          
Rdz 31,21 וַיִּבְרַח הוּא וְכָל־אֲשֶׁר־לוֹ וַיָּקָם וַיַּעֲבֹר אֶת־הַנָּהָר וַיָּשֶׂם אֶת־פָּנָיו הַר הַגִּלְעָד׃                                
Rdz 31,21 waj jiw raH hu we chol - a szer - lo waj ja qom waj ja a wor et - han na har waj ja sem et - Pa naw har haG Gi lad                                
Rdz 31,21 wayyibraH hû´ wükol-´ášer-lô wayyäºqom wayya`ábör ´et-hannähär wayyäºSem ´et-Pänäyw har haGGil`äd                                
Rdz 31,21 Tak wiêc uciek³ on wraz z ca³ym dobytkiem i rozpoczynaj¹c wêdrówkê przeprawi³ siê przez rzekê, a potem skierowa³ siê w stronê wy¿yny Gilead.                                        
Rdz 31,22 וַיֻּגַּד לְלָבָן בַּיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי כִּי בָרַח יַעֲקֹב׃                                      
Rdz 31,22 waj juG Gad le la wan Baj jom hasz sze li szi Ki wa raH ja a qow                                      
Rdz 31,22 wayyuGGad lüläbän Bayyôm haššülîšî Kî bäraH ya`áqöb                                      
Rdz 31,22 A gdy na trzeci dzieñ Laban dowiedzia³ siê, ¿e Jakub uszed³,                                              
Rdz 31,23 וַיִּקַּח אֶת־אֶחָיו עִמּוֹ וַיִּרְדֹּף אַחֲרָיו דֶּרֶךְ שִׁבְעַת יָמִים וַיַּדְבֵּק אֹתוֹ בְּהַר הַגִּלְעָד׃                            
Rdz 31,23 waj jiq qaH et - e Haw im mo waj jir Dof a Ha raw De rech szi wat ja mim waj jad Beq o to Be har haG Gi lad                            
Rdz 31,23 wayyiqqaH ´et-´eHäyw `immô wayyirDöp ´aHáräyw Deºrek šib`at yämîm wayyadBëq ´ötô Bühar haGGil`äd                            
Rdz 31,23 zebra³ swych krewnych i wyruszy³ za nim w poœcig. Po siedmiu dniach dogoni³ go na wy¿ynie Gilead.                                          
Rdz 31,24 וַיָּבֹא אֱלֹהִים אֶל־לָבָן הָאֲרַמִּי בַּחֲלֹם הַלָּיְלָה וַיֹּאמֶר לוֹ הִשָּׁמֶר לְךָ פֶּן־תְּדַבֵּר עִם־יַעֲקֹב מִטּוֹב עַד־רָע׃                        
Rdz 31,24 waj ja wo e lo him el - la wan ha a ram mi Ba Ha lom hal laj la waj jo mer lo hisz sza mer le cha Pen - Te daB Ber im - ja a qow mit tow ad - ra                        
Rdz 31,24 wayyäbö´ ´élöhîm ´el-läbän hä´árammî BaHálöm halläºylâ wayyöº´mer lô hiššäºmer lükä Pen-TüdaBBër `i|m-ya`áqöb mi††ôb `ad-rä`                        
Rdz 31,24 Ale tej¿e nocy Bóg ukaza³ siê we œnie Labanowi Aramejczykowi i rzek³ do niego: Bacz, abyœ w rozmowie z Jakubem niczego od niego nie ¿¹da³.                                        
Rdz 31,25 וַיַּשֵּׂג לָבָן אֶת־יַעֲקֹב וְיַעֲקֹב תָּקַע אֶת־אָהֳלוֹ בָּהָר וְלָבָן תָּקַע אֶת־אֶחָיו בְּהַר הַגִּלְעָד׃                            
Rdz 31,25 waj jas seg la wan et - ja a qow we ja a qow Ta qa et - o hó lo Ba har we la wan Ta qa et - e Haw Be har haG Gi lad                            
Rdz 31,25 wayyaSSëg läbän ´e|t-ya`áqöb wüya`áqöb Täqa` ´e|t-´ohólô Bähär wüläbän Täqa` ´et-´eHäyw Bühar haGGil`äd                            
Rdz 31,25 Laban dogoni³ Jakuba, gdy ten rozbi³ swe namioty na tej wy¿ynie. Laban i jego krewni równie¿ rozbili namioty na wy¿ynie Gilead.                                          
Rdz 31,26 וַיֹּאמֶר לָבָן לְיַעֲקֹב מֶה עָשִׂיתָ וַתִּגְנֹב אֶת־לְבָבִי וַתְּנַהֵג אֶת־בְּנֹתַי כִּשְׁבֻיוֹת חָרֶב׃                              
Rdz 31,26 waj jo mer la wan le ja a qow me a si ta waT Tig now et - le wa wi waT Te na heg et - Be no taj Kisz wu jot Ha rew                              
Rdz 31,26 wayyöº´mer läbän lüya`áqöb mè `äSîºtä waTTignöb ´et-lübäbî waTTünahëg ´et-Bünötay Kišbùyôt Häºreb                              
Rdz 31,26 I wtedy Laban rzek³ do Jakuba: Có¿ uczyni³eœ? Oszuka³eœ mnie i uprowadzi³eœ moje córki jak branki wojenne!                                          
Rdz 31,27 לָמָּה נַחְבֵּאתָ לִבְרֹחַ וַתִּגְנֹב אֹתִי וְלֹא־הִגַּדְתָּ לִּי וָאֲשַׁלֵּחֲךָ בְּשִׂמְחָה וּבְשִׁרִים בְּתֹף וּבְכִנּוֹר׃                            
Rdz 31,27 lam ma naH Be ta liw ro aH waT Tig now o ti we lo - hiG Gad Ta lli wa a szal le Ha cha Be sim Ha u we szi rim Be tof u we chin nor                            
Rdz 31,27 läºmmâ naHB뺴tä libröªH waTTignöb ´ötî wülö´-hiGGaºdTä llî wä|´ášallëHákä BüSimHâ ûbüšìrîm Bütöp ûbükinnôr                            
Rdz 31,27 Czemu uciek³eœ potajemnie i okrad³eœ mnie? Nic mi nie powiedzia³eœ, a przecie¿ odprawi³bym ciê z weselem: z pieœniami, bêbnami i cytrami!                                        
Rdz 31,28 וְלֹא נְטַשְׁתַּנִי לְנַשֵּׁק לְבָנַי וְלִבְנֹתָי עַתָּה הִסְכַּלְתָּ עֲשׂוֹ׃                                    
Rdz 31,28 we lo ne tasz Ta ni le nasz szeq le wa naj we liw no taj aT Ta his Kal Ta a so                                    
Rdz 31,28 wülö´ nü†ašTaºnî lünaššëq lübänay wülibnötäy `aTTâ hisKaºlTä| `áSô                                    
Rdz 31,28 Nawet nie da³eœ mi uca³owaæ mych wnuków i mych córek. Post¹pi³eœ nierozs¹dnie!                                            
Rdz 31,29 יֶשׁ־לְאֵל יָדִי לַעֲשׂוֹת עִמָּכֶם רָע וֵאלֹהֵי אֲבִיכֶם אֶמֶשׁ אָמַר אֵלַי לֵאמֹר הִשָּׁמֶר לְךָ מִדַּבֵּר עִם־יַעֲקֹב מִטּוֹב עַד־רָע׃                  
Rdz 31,29 jesz - le el ja di la a sot im ma chem ra we lo he a wi chem e mesz a mar e laj le mor hisz sza mer le cha miD DaB Ber im - ja a qow mit tow ad - ra                  
Rdz 31,29 yeš-lü´ël yädî la`áSôt `immäkem rä` wë|´löhê ´ábîkem ´eºmeš ´ämar ´ëlay lë´mör hiššäºmer lükä miDDaBBër `i|m-ya`áqöb mi††ôb `ad-rä`                  
Rdz 31,29 Móg³bym teraz obejœæ siê z wami surowo; ale Bóg ojca waszego tak mi powiedzia³ ubieg³ej nocy: Bacz, abyœ w rozmowie z Jakubem niczego od niego nie ¿¹da³.                                      
Rdz 31,30 וְעַתָּה הָלֹךְ הָלַכְתָּ כִּי־נִכְסֹף נִכְסַפְתָּה לְבֵית אָבִיךָ לָמָּה גָנַבְתָּ אֶת־אֱלֹהָי׃                                
Rdz 31,30 we aT Ta ha loch ha lach Ta Ki - nich sof nich saf Ta le wet a wi cha lam ma ga naw Ta et - e lo haj                                
Rdz 31,30 wü`aTTâ hälök hälaºkTä Kî|-niksöp niksaºpTâ lübêt ´äbîºkä läºmmâ gänaºbTä ´et-´élöhäy                                
Rdz 31,30 Gdy ju¿ jednak ruszy³eœ w drogê, bo têskno by³o ci bardzo za rodzin¹ twego ojca, to czemu skrad³eœ mi moje pos¹¿ki?                                          
Rdz 31,31 וַיַּעַן יַעֲקֹב וַיֹּאמֶר לְלָבָן כִּי יָרֵאתִי כִּי אָמַרְתִּי פֶּן־תִּגְזֹל אֶת־בְּנוֹתֶיךָ מֵעִמִּי׃                              
Rdz 31,31 waj ja an ja a qow waj jo mer le la wan Ki ja re ti Ki a mar Ti Pen - Tig zol et - Be no te cha me im mi                              
Rdz 31,31 wayyaº`an ya`áqöb wayyöº´mer lüläbän Kî yär뺴tî Kî ´ämaºrTî Pen-Tigzöl ´et-Bünôtʺkä më`immî                              
Rdz 31,31 Jakub da³ Labanowi tak¹ odpowiedŸ: Ba³em siê, myœl¹c, ¿e mi si³¹ odbierzesz tak¿e i twoje córki.                                            
Rdz 31,32 עִם אֲשֶׁר תִּמְצָא אֶת־אֱלֹהֶיךָ לֹא יִחְיֶה נֶגֶד אַחֵינוּ הַכֶּר־לְךָ מָה עִמָּדִי וְקַח־לָךְ וְלֹא־יָדַע יַעֲקֹב כִּי רָחֵל גְּנָבָתַם׃