Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 32,1 וַיַּשְׁכֵּם לָבָן בַּבֹּקֶר וַיְנַשֵּׁק לְבָנָיו וְלִבְנוֹתָיו וַיְבָרֶךְ אֶתְהֶם וַיֵּלֶךְ וַיָּשָׁב לָבָן לִמְקֹמוֹ׃                            
Rdz 32,1 waj jasz Kem la wan BaB Bo qer wa je nasz szeq le wa naw we liw no taw wa je wa rech et hem waj je lech waj ja szow la wan lim qo mo                            
Rdz 32,1 wayyašKëm läbän BaBBöºqer wayünaššëq lübänäyw wülibnôtäyw wayübäºrek ´ethem wayyëºlek wayy亚ob läbän limqömô                            
Rdz 32,1 Nazajutrz rano Laban uca³owa³ swych wnuków i swe córki, pob³ogos³awi³ im i uda³ siê w powrotn¹ drogê do siebie.                                          
Rdz 32,2 וְיַעֲקֹב הָלַךְ לְדַרְכּוֹ וַיִּפְגְּעוּ־בוֹ מַלְאֲכֵי אֱלֹהִים׃                                        
Rdz 32,2 we ja a qow ha lach le dar Ko waj jif Ge u - wo ma la che e lo him                                        
Rdz 32,2 wüya`áqöb hälak lüdarKô wayyipGü`û-bô mal´ákê ´élöhîm                                        
Rdz 32,2 Jakub ruszy³ w dalsz¹ drogê. A gdy go napotkali anio³owie Boga,                                              
Rdz 32,3 וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב כַּאֲשֶׁר רָאָם מַחֲנֵה אֱלֹהִים זֶה וַיִּקְרָא שֵׁם־הַמָּקוֹם הַהוּא מַחֲנָיִם׃                              
Rdz 32,3 waj jo mer ja a qow Ka a szer ra am ma Ha ne e lo him ze waj jiq ra szem - ham ma qom ha hu ma Ha na jim P                            
Rdz 32,3 wayyöº´mer ya`áqöb Ka´ášer rä´äm maHánË ´élöhîm wayyiqrä´ šë|m-hammäqôm hahû´ ma|Hánäºyim P                            
Rdz 32,3 ujrzawszy ich, rzek³: Jest to obóz Bo¿y. Nazwa³ wiêc to miejsce Machanaim.                                            
Rdz 32,4 וַיִּשְׁלַח יַעֲקֹב מַלְאָכִים לְפָנָיו אֶל־עֵשָׂו אָחִיו אַרְצָה שֵׂעִיר שְׂדֵה אֱדוֹם׃                                
Rdz 32,4 waj jisz laH ja a qow ma la chim le fa naw el - e saw a Hiw ar ca se ir se de e dom                                
Rdz 32,4 wayyišlaH ya`áqöb mal´äkîm lüpänäyw ´el-`ëSäw ´äHîw ´aºrcâ Së`îr SüdË ´édôm                                
Rdz 32,4 St¹d Jakub wyprawi³ przed sob¹ pos³ów do swego brata Ezawa, do kraju Seir, czyli do Edomu,                                            
Rdz 32,5 וַיְצַו אֹתָם לֵאמֹר כֹּה תֹאמְרוּן לַאדֹנִי לְעֵשָׂו כֹּה אָמַר עַבְדְךָ יַעֲקֹב עִם־לָבָן גַּרְתִּי וָאֵחַר עַד־עָתָּה׃                      
Rdz 32,5 wa je caw o tam le mor Ko to me run la do ni le e saw Ko a mar aw De cha ja a qow im - la wan Gar Ti wa e Har ad - aT Ta                      
Rdz 32,5 wayücaw ´ötäm lë´mör tö´mürûn la|´dönî lü`ëSäw ´ämar `abDükä ya`áqöb `im-läbän GaºrTî wä´ëHar `ad-`äºTTâ                      
Rdz 32,5 daj¹c im takie polecenie: Powiedzcie panu memu Ezawowi tak: To mówi s³uga twój, Jakub. Przebywa³em u Labana i a¿ do tego czasu by³em nieobecny.                                        
Rdz 32,6 וַיְהִי־לִי שׁוֹר וַחֲמוֹר צֹאן וְעֶבֶד וְשִׁפְחָה וָאֶשְׁלְחָה לְהַגִּיד לַאדֹנִי לִמְצֹא־חֵן בְּעֵינֶיךָ׃                              
Rdz 32,6 wa je hi - li szor wa Ha mor con we e wed we szif Ha wa esz le Ha le haG Gid la do ni lim co - Hen Be e ne cha                              
Rdz 32,6 wa|yühî-lî šôr waHámôr cö´n wü`eºbed wüšipHâ wä|´ešlüHâ lühaGGîd la|´dönî limcö´-Hën Bü`ênʺkä                              
Rdz 32,6 Naby³em sobie wo³y, os³y, trzodê, s³ugi i niewolnice. Pragnê wiêc przez pos³ów oznajmiæ o tym tobie, panie mój, abyœ mnie darzy³ ¿yczliwoœci¹.                                        
Rdz 32,7 וַיָּשֻׁבוּ הַמַּלְאָכִים אֶל־יַעֲקֹב לֵאמֹר בָּאנוּ אֶל־אָחִיךָ אֶל־עֵשָׂו וְגַם הֹלֵךְ לִקְרָאתְךָ וְאַרְבַּע־מֵאוֹת אִישׁ עִמּוֹ׃                          
Rdz 32,7 waj ja szu wu ham ma la chim el - ja a qow le mor Ba nu el - a Hi cha el - e saw we gam ho lech liq ra te cha we ar Ba - me ot isz im mo                          
Rdz 32,7 wayyäšuºbû hammal´äkîm ´e|l-ya`áqöb lë´mör B亴nû ´el-´äHîºkä ´el-`ëSäw wügam hölëk liqrä|´tükä wü´arBa`-më´ôt ´îš `immô                          
Rdz 32,7 Pos³owie wrócili z tak¹ wiadomoœci¹: Szliœmy do twego brata Ezawa; ale on te¿ ju¿ idzie na twoje spotkanie z czterystu ludŸmi.                                          
Rdz 32,8 וַיִּירָא יַעֲקֹב מְאֹד וַיֵּצֶר לוֹ וַיַּחַץ אֶת־הָעָם אֲשֶׁר־אִתּוֹ וְאֶת־הַצֹּאן וְאֶת־הַבָּקָר וְהַגְּמַלִּים לִשְׁנֵי מַחֲנוֹת׃                          
Rdz 32,8 waj ji ra ja a qow me od waj je cer lo waj ja Hac et - ha am a szer - iT To we et - hac con we et - haB Ba qar we haG Ge mal lim lisz ne ma Ha not                          
Rdz 32,8 wayyîrä´ ya`áqöb mü´öd wayyëºcer wayyaºHac ´et-hä`äm ´ášer-´iTTô wü´et-haccö´n wü´et-haBBäqär wühaGGümallîm lišnê maHánôt                          
Rdz 32,8 Jakub przerazi³ siê tak bardzo, ¿e a¿ mu siê serce œcisnê³o. Podzieli³ wiêc ludzi, których mia³ przy sobie, owce, wo³y i wielb³¹dy na dwa obozy,                                        
Rdz 32,9 וַיֹּאמֶר אִם־יָבוֹא עֵשָׂו אֶל־הַמַּחֲנֶה הָאַחַת וְהִכָּהוּ וְהָיָה הַמַּחֲנֶה הַנִּשְׁאָר לִפְלֵיטָה׃                                
Rdz 32,9 waj jo mer im - ja wo e saw el - ham ma Ha ne ha a Hat we hiK Ka hu we ha ja ham ma Ha ne han ni szar lif le ta                                
Rdz 32,9 wayyöº´mer ´im-yäbô´ `ëSäw ´el-hammaHánè hä´aHat wühiKKäºhû wühäyâ hammaHánè hanniš´är liplê†â                                
Rdz 32,9 myœl¹c sobie: Jeœli Ezaw uderzy na jeden obóz i pobije go, drugi przynajmniej obóz ocaleje.                                            
Rdz 32,10 וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֱלֹהֵי אָבִי אַבְרָהָם וֵאלֹהֵי אָבִי יִצְחָק יהוה הָאֹמֵר אֵלַי שׁוּב לְאַרְצְךָ וּלְמוֹלַדְתְּךָ וְאֵיטִיבָה עִמָּךְ׃                    
Rdz 32,10 waj jo mer ja a qow e lo he a wi aw ra ham we lo he a wi jic Haq jhwh(a do naj) ha o mer e laj szuw le ar ce cha u le mo lad Te cha we e ti wa im mach                    
Rdz 32,10 wayyö´mer ya`áqöb ´élöhê ´äbî ´abrähäm wë´löhê ´äbî yicHäq yhwh(´ädönäy) hä´ömër ´ëlay šûb lü´arcükä ûlümôladTükä wü´ê†îºbâ `immäk                    
Rdz 32,10 A potem zacz¹³ siê modliæ: Bo¿e Abrahama i Bo¿e ojca mego Izaaka, Panie, który da³eœ mi rozkaz: Wróæ do twego kraju rodzinnego, gdzie bêdê ci œwiadczy³ dobro,                                      
Rdz 32,11 קָטֹנְתִּי מִכֹּל הַחֲסָדִים וּמִכָּל־הָאֱמֶת אֲשֶׁר עָשִׂיתָ אֶת־עַבְדֶּךָ כִּי בְמַקְלִי עָבַרְתִּי אֶת־הַיַּרְדֵּן הַזֶּה וְעַתָּה הָיִיתִי לִשְׁנֵי מַחֲנוֹת׃                    
Rdz 32,11 qa ton Ti miK Kol ha Ha sa dim u miK Kol - ha e met a szer a si ta et - aw De cha Ki we maq li a war Ti et - haj jar Den haz ze we aT Ta ha ji ti lisz ne ma Ha not                    
Rdz 32,11 qä†öºnTî miKKöl haHásädîm ûmiKKol-h亴émet ´ášer `äSîºtä ´et-`abDeºkä bümaqlî `äbaºrTî ´et-hayyarDën hazzè wü`aTTâ häyîºtî lišnê maHánôt                    
Rdz 32,11 nie jestem godzien wszelkiej ³askawoœci i wszelkiej szczeroœci, jakie nieustannie okazujesz Twemu s³udze. Bo przecie¿ tylko z lask¹ w rêku przeprawi³em siê [kiedyœ] przez Jordan, a teraz mam dwa obozy.                                    
Rdz 32,12 הַצִּילֵנִי נָא מִיַּד אָחִי מִיַּד עֵשָׂו כִּי־יָרֵא אָנֹכִי אֹתוֹ פֶּן־יָבוֹא וְהִכַּנִי אֵם עַל־בָּנִים׃                          
Rdz 32,12 hac ci le ni na mij jad a Hi mij jad e saw Ki - ja re a no chi o to Pen - ja wo we hiK Ka ni em al - Ba nim                          
Rdz 32,12 haccîlëºnî nä´ miyyad ´äHî miyyad `ëSäw Kî|-yärë´ ´änökî ´ötô Pen-yäbô´ wühiKKaºnî ´ëm `al-Bänîm                          
Rdz 32,12 Racz wiêc ocaliæ mnie z rêki brata mego Ezawa, gdy¿ lêkam siê go, aby gdy przyjdzie, nie zabi³ mnie i matek z dzieæmi.                                          
Rdz 32,13 וְאַתָּה אָמַרְתָּ הֵיטֵב אֵיטִיב עִמָּךְ וְשַׂמְתִּי אֶת־זַרְעֲךָ כְּחוֹל הַיָּם אֲשֶׁר לֹא־יִסָּפֵר מֵרֹב׃                            
Rdz 32,13 we aT Ta a mar Ta he tew e tiw im mach we sam Ti et - za ra cha Ke Hol haj jam a szer lo - jis sa fer me row                            
Rdz 32,13 wü´aTTâ ´ämaºrTä hê†ëb ´ê†îb `immäk wüSamTî ´e|t-zar`ákä KüHôl hayyäm ´ášer lö´-yissäpër mëröb                            
Rdz 32,13 Wszak¿e Tyœ powiedzia³: Bêdê ci œwiadczy³ dobro i uczyniê twe potomstwo [tak mnogie] jak ziarnka piasku na brzegu morza, których nikt zliczyæ nie zdo³a.                                        
Rdz 32,14 וַיָּלֶן שָׁם בַּלַּיְלָה הַהוּא וַיִּקַּח מִן־הַבָּא בְיָדוֹ מִנְחָה לְעֵשָׂו אָחִיו׃                                
Rdz 32,14 waj ja len szam Bal laj la ha hu waj jiq qaH min - haB Ba we ja do min Ha le e saw a Hiw                                
Rdz 32,14 wayyäºlen šäm Ballaºylâ hahû´ wayyiqqaH min-haBBä´ büyädô minHâ lü`ëSäw ´äHîw                                
Rdz 32,14 Ale potem przenocowa³ na tym miejscu i wzi¹³ z dobytku swego, jako dar dla brata swego Ezawa,                                            
Rdz 32,15 עִזִּים מָאתַיִם וּתְיָשִׁים עֶשְׂרִים רְחֵלִים מָאתַיִם וְאֵילִים עֶשְׂרִים׃                                    
Rdz 32,15 iz zim ma ta jim u te ja szim es rim re He lim ma ta jim we e lim es rim                                    
Rdz 32,15 `izzîm mä´taºyim ûtüyäšîm `eSrîm rüHëlîm mä´taºyim wü´êlîm `eSrîm                                    
Rdz 32,15 dwieœcie kóz i dwadzieœcia koz³ów, dwieœcie owiec i dwadzieœcia baranów,                                            
Rdz 32,16 גְּמַלִּים מֵינִיקוֹת וּבְנֵיהֶם שְׁלֹשִׁים פָּרוֹת אַרְבָּעִים וּפָרִים עֲשָׂרָה אֲתֹנֹת עֶשְׂרִים וַעְיָרִם עֲשָׂרָה׃                            
Rdz 32,16 Ge mal lim me ni qot u we ne hem sze lo szim Pa rot ar Ba im u fa rim a sa ra a to not es rim wa ja rim a sa ra                            
Rdz 32,16 Gümallîm mênîqôt ûbünêhem šülöšîm Pärôt ´arBä`îm ûpärîm `áSärâ ´átönöt `eSrîm wa`yärìm `áSärâ                            
Rdz 32,16 trzydzieœci dojnych wielb³¹dzic wraz z ich Ÿrebiêtami, czterdzieœci krów, dziesiêæ wo³ów, dwadzieœcia oœlic i dziesiêæ oœl¹t.                                          
Rdz 32,17 וַיִּתֵּן בְּיַד־עֲבָדָיו עֵדֶר עֵדֶר לְבַדּוֹ וַיֹּאמֶר אֶל־עֲבָדָיו עִבְרוּ לְפָנַי וְרֶוַח תָּשִׂימוּ בֵּין עֵדֶר וּבֵין עֵדֶר׃                      
Rdz 32,17 waj jiT Ten Be jad - a wa daw e der e der le waD Do waj jo mer el - a wa daw iw ru le fa naj we re waH Ta si mu Ben e der u wen e der                      
Rdz 32,17 wayyiTTën Büyad-`ábädäyw `ëºder `ëºder lübaDDô waºyyö´mer ´el-`ábädäyw `ibrû lüpänay würeºwaH TäSîºmû Bên `ëºder ûbên `ëºder                      
Rdz 32,17 I odda³ s³ugom swoim ka¿de ze stad, mówi¹c: Bêdziecie szli przede mn¹ w odstêpach pomiêdzy ka¿dym stadem.                                          
Rdz 32,18 וַיְצַו אֶת־הָרִאשׁוֹן לֵאמֹר כִּי יִפְגָּשְׁךָ עֵשָׂו אָחִי וִשְׁאֵלְךָ לֵאמֹר לְמִי־אַתָּה וְאָנָה תֵלֵךְ וּלְמִי אֵלֶּה לְפָנֶיךָ׃                      
Rdz 32,18 wa je caw et - ha ri szon le mor Ki jif Gosz cha e saw a Hi wi szel cha le mor le mi - aT Ta we a na te lech u le mi el le le fa ne cha                      
Rdz 32,18 wayücaw ´et-häri´šôn lë´mör yi|pGoškä `ëSäw ´äHî wiš´ë|lkä lë´mör lümî-´aºTTâ wü´äºnâ tëlëk ûlümî ´ëºllè lüpänʺkä                      
Rdz 32,18 Pierwszemu zaœ s³udze da³ taki rozkaz: Gdy ciê spotka mój brat Ezaw i zapyta: Czyim jesteœ s³ug¹, dok¹d idziesz i czyje jest to stado, które pêdzisz,                                        
Rdz 32,19 וְאָמַרְתָּ לְעַבְדְּךָ לְיַעֲקֹב מִנְחָה הִוא שְׁלוּחָה לַאדֹנִי לְעֵשָׂו וְהִנֵּה גַם־הוּא אַחֲרֵינוּ׃                              
Rdz 32,19 we a mar Ta le aw De cha le ja a qow min Ha hiw sze lu Ha la do ni le e saw we hin ne gam - hu a Ha re nu                              
Rdz 32,19 wü´ä|marTä lü`abDükä lüya`áqöb minHâ hiw´ šülûHâ la|´dönî lü`ëSäw wühinnË gam-hû´ ´aHárêºnû                              
Rdz 32,19 odpowiesz: S³ugi twego Jakuba; jest to dar pos³any panu memu, Ezawowi, on zaœ sam idzie za nami.                                          
Rdz 32,20 וַיְצַו גַּם אֶת־הַשֵּׁנִי גַּם אֶת־הַשְּׁלִישִׁי גַּם אֶת־כָּל־הַהֹלְכִים אַחֲרֵי הָעֲדָרִים לֵאמֹר כַּדָּבָר הַזֶּה תְּדַבְּרוּן אֶל־עֵשָׂו בְּמֹצַאֲכֶם אֹתוֹ׃                    
Rdz 32,20 wa je caw Gam et - hasz sze ni Gam et - hasz sze li szi Gam et - Kol - ha hol chim a Ha re ha a da rim le mor KaD Da war haz ze Te daB Be run el - e saw Be mo ca a chem o to                    
Rdz 32,20 wayücaw Gam ´et-haššënî Gam ´et-haššülîšî Gam ´et-Kol-hahöºlkîm ´aHárê hä`ádärîm lë´mör KaDDäbär hazzè TüdaBBürûn ´el-`ëSäw Bümöca´ákem ´ötô                    
Rdz 32,20 Taki sam rozkaz da³ Jakub drugiemu, trzeciemu i wszystkim s³ugom, którzy mieli pêdziæ stada: To, co wam powiedzia³em, bêdziecie mówili Ezawowi, gdy go spotkacie,                                      
Rdz 32,21 וַאֲמַרְתֶּם גַּם הִנֵּה עַבְדְּךָ יַעֲקֹב אַחֲרֵינוּ כִּי־אָמַר אֲכַפְּרָה פָנָיו בַּמִּנְחָה הַהֹלֶכֶת לְפָנָי וְאַחֲרֵי־כֵן אֶרְאֶה פָנָיו אוּלַי יִשָּׂא פָנָי׃                
Rdz 32,21 wa a mar Tem Gam hin ne aw De cha ja a qow a Ha re nu Ki - a mar a chaP Pe ra fa naw Bam min Ha ha ho le chet le fa naj we a Ha re - chen e re fa naw u laj jis sa fa naj                
Rdz 32,21 wa´ámarTem Gam hinnË `abDükä ya`áqöb ´aHárêºnû Kî|-´ämar ´ákaPPürâ pänäyw BamminHâ hahöleºket lüpänäy wü´aHárê-kën ´er´è pänäyw ´ûlay yiSSä´ pänäy                
Rdz 32,21 dodaj¹c: S³uga twój, Jakub, idzie tu¿ za nami. Myœla³ bowiem: Przeb³agam go darem, który mnie wyprzedzi; a gdy ja potem go zobaczê, mo¿e obejdzie siê ze mn¹ ³askawie.                                      
Rdz 32,22 וַתַּעֲבֹר הַמִּנְחָה עַל־פָּנָיו וְהוּא לָן בַּלַּיְלָה־הַהוּא בַּמַּחֲנֶה׃                                      
Rdz 32,22 waT Ta a wor ham min Ha al - Pa naw we hu lan Bal laj la - ha hu Bam ma Ha ne                                      
Rdz 32,22 waTTa`ábör hamminHâ `al-Pänäyw wühû´ län Balla|ylâ-hahû´ Ba|mmaHánè                                      
Rdz 32,22 Wys³a³ wiêc ów dar przed sob¹, a sam postanowi³ spêdziæ noc w obozowisku.                                            
Rdz 32,23 וַיָּקָם בַּלַּיְלָה הוּא וַיִּקַּח אֶת־שְׁתֵּי נָשָׁיו וְאֶת־שְׁתֵּי שִׁפְחֹתָיו וְאֶת־אַחַד עָשָׂר יְלָדָיו וַיַּעֲבֹר אֵת מַעֲבַר יַבֹּק׃                      
Rdz 32,23 waj ja qom Bal laj la hu waj jiq qaH et - szTe na szaw we et - szTe szif Ho taw we et - a Had a sar je la daw waj ja a wor et ma a war jaB Boq                      
Rdz 32,23 wayyäºqom Ballaºylâ hû´ wayyiqqaH ´et-šTê näšäyw wü´et-šTê šipHötäyw wü´et-´aHad `äSär yülädäyw wa|yya`ábör ´ët ma`ábar yaBBöq                      
Rdz 32,23 Ale tej jeszcze nocy wsta³ i zabrawszy obie swe ¿ony, dwie ich niewolnice i jedenaœcioro dzieci, przeprawi³ siê przez bród potoku Jabbok.                                        
Rdz 32,24 וַיִּקָּחֵם וַיַּעֲבִרֵם אֶת־הַנָּחַל וַיַּעֲבֵר אֶת־אֲשֶׁר־לוֹ׃                                          
Rdz 32,24 waj jiq qa Hem waj ja a wi rem et - han na Hal waj ja a wer et - a szer - lo                                          
Rdz 32,24 wayyiqqäHëm wayya|`ábìrëm ´et-hannäºHal wa|yya`ábër ´et-´ášer-lô                                          
Rdz 32,24 A gdy ich przeprawi³ przez ten potok, przeniós³ równie¿ [na drugi brzeg] to, co posiada³.                                            
Rdz 32,25 וַיִּוָּתֵר יַעֲקֹב לְבַדּוֹ וַיֵּאָבֵק אִישׁ עִמּוֹ עַד עֲלוֹת הַשָּׁחַר׃                                  
Rdz 32,25 waj jiw wa ter ja a qow le waD Do waj je a weq isz im mo ad a lot hasz sza Har                                  
Rdz 32,25 wayyiwwätër ya`áqöb lübaDDô wayyë´äbëq ´îš `immô `ad `álôt haššäºHar                                  
Rdz 32,25 Gdy zaœ wróci³ i zosta³ sam jeden, ktoœ zmaga³ siê z nim a¿ do wschodu jutrzenki,                                            
Rdz 32,26 וַיַּרְא כִּי לֹא יָכֹל לוֹ וַיִּגַּע בְּכַף־יְרֵכוֹ וַתֵּקַע כַּף־יֶרֶךְ יַעֲקֹב בְּהֵאָבְקוֹ עִמּוֹ׃                            
Rdz 32,26 waj jar Ki lo ja chol lo waj jiG Ga Be chaf - je re cho waT Te qa Kaf - je rech ja a qow Be he aw qo im mo                            
Rdz 32,26 wayyaºr´ lö´ yäköl wayyiGGa` Bükap-yürëkô waTTëºqa` Kap-yeºrek ya`áqöb Bühë|´äbqô `immô                            
Rdz 32,26 a widz¹c, ¿e nie mo¿e go pokonaæ, dotkn¹³ jego stawu biodrowego i wywichn¹³ Jakubowi ten staw podczas zmagania siê z nim.                                          
Rdz 32,27 וַיֹּאמֶר שַׁלְּחֵנִי כִּי עָלָה הַשָּׁחַר וַיֹּאמֶר לֹא אֲשַׁלֵּחֲךָ כִּי אִם־בֵּרַכְתָּנִי׃                                
Rdz 32,27 waj jo mer szal le He ni Ki a la hasz sza Har waj jo mer lo a szal le Ha cha Ki im - Be rach Ta ni                                
Rdz 32,27 wayyöº´mer šallüHëºnî `älâ haššäºHar wayyöº´mer lö´ ´áša|llëHákä ´im-BërakTäºnî                                
Rdz 32,27 A wreszcie rzek³: Puœæ mnie, bo ju¿ wschodzi zorza! Jakub odpowiedzia³: Nie puszczê ciê, dopóki mi nie pob³ogos³awisz!                                          
Rdz 32,28 וַיֹּאמֶר אֵלָיו מַה־שְּׁמֶךָ וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב׃                                          
Rdz 32,28 waj jo mer e law ma - szsze me cha waj jo mer ja a qow                                          
Rdz 32,28 wayyöº´mer ´ëläyw mà-ššümeºkä wayyöº´mer ya`áqöb                                          
Rdz 32,28 Wtedy [tamten] go zapyta³: Jakiie masz imiê? On zaœ rzek³: Jakub.                                              
Rdz 32,29 וַיֹּאמֶר לֹא יַעֲקֹב יֵאָמֵר עוֹד שִׁמְךָ כִּי אִם־יִשְׂרָאֵל כִּי־שָׂרִיתָ עִם־אֱלֹהִים וְעִם־אֲנָשִׁים וַתּוּכָל׃                            
Rdz 32,29 waj jo mer lo ja a qow je a mer od szim cha Ki im - jis ra el Ki - sa ri ta im - e lo him we im - a na szim waT Tu chal                            
Rdz 32,29 wayyöº´mer lö´ ya`áqöb yë´ämër `ôd šimkä ´im-yiSrä´ël Kî|-Särîºtä `im-´élöhîm wü`im-´ánäšîm waTTûkäl                            
Rdz 32,29 Powiedzia³: Odt¹d nie bêdziesz siê zwa³ Jakub, lecz Izrael, bo walczy³eœ z Bogiem i z ludŸmi, i zwyciê¿y³eœ.                                          
Rdz 32,30 וַיִּשְׁאַל יַעֲקֹב וַיֹּאמֶר הַגִּידָה־נָּא שְׁמֶךָ וַיֹּאמֶר לָמָּה זֶּה תִּשְׁאַל לִשְׁמִי וַיְבָרֶךְ אֹתוֹ שָׁם׃                          
Rdz 32,30 waj ji szal ja a qow waj jo mer haG Gi da - nna sze me cha waj jo mer lam ma zze Ti szal lisz mi wa je wa rech o to szam                          
Rdz 32,30 wayyiš´al ya`áqöb wayyöº´mer haGGî|dâ-nnä´ šümeºkä wayyöº´mer läºmmâ zzè Tiš´al lišmî wayübäºrek ´ötô šäm                          
Rdz 32,30 Potem Jakub rzek³: Powiedz mi, proszê, jakie jest Twe imiê? Ale on odpowiedzia³: Czemu pytasz mnie o imiê? - i pob³ogos³awi³ go na owym miejscu.                                        
Rdz 32,31 וַיִּקְרָא יַעֲקֹב שֵׁם הַמָּקוֹם פְּנִיאֵל כִּי־רָאִיתִי אֱלֹהִים פָּנִים אֶל־פָּנִים וַתִּנָּצֵל נַפְשִׁי׃                              
Rdz 32,31 waj jiq ra ja a qow szem ham ma qom Pe ni el Ki - ra i ti e lo him Pa nim el - Pa nim waT Tin na cel naf szi                              
Rdz 32,31 wayyiqrä´ ya`áqöb šëm hammäqôm Pünî´ël Kî|-rä´îºtî ´élöhîm Pänîm ´el-Pänîm waTTinnäcël napšî                              
Rdz 32,31 Jakub da³ temu miejscu nazwê Penuel, mówi¹c: Mimo ¿e widzia³em Boga twarz¹ w twarz, jednak ocali³em me ¿ycie.                                          
Rdz 32,32 וַיִּזְרַח־לוֹ הַשֶּׁמֶשׁ כַּאֲשֶׁר עָבַר אֶת־פְּנוּאֵל וְהוּא צֹלֵעַ עַל־יְרֵכוֹ׃                                    
Rdz 32,32 waj jiz raH - lo hasz sze mesz Ka a szer a war et - Pe nu el we hu co le a al - je re cho                                    
Rdz 32,32 wayyi|zra|H-lô haššeºmeš Ka´ášer `äbar ´et-Pünû´ël wühû´ cölëª` `al-yürëkô                                    
Rdz 32,32 S³oñce ju¿ wschodzi³o, gdy Jakub przechodzi³ przez Penuel, utykaj¹c na nogê.                                            
Rdz 32,33 עַל־כֵּן לֹא־יֹאכְלוּ בְנֵי־יִשְׂרָאֵל אֶת־גִּיד הַנָּשֶׁה אֲשֶׁר עַל־כַּף הַיָּרֵךְ עַד הַיּוֹם הַזֶּה כִּי נָגַע בְּכַף־יֶרֶךְ יַעֲקֹב בְּגִיד הַנָּשֶׁה׃                  
Rdz 32,33 al - Ken lo - jo che lu we ne - jis ra el et - Gid han na sze a szer al - Kaf haj ja rech ad haj jom haz ze Ki na ga Be chaf - je rech ja a qow Be gid han na sze                  
Rdz 32,33 `al-Kën lö|´-yö´külû bünê|-yiSrä´ël ´et-Gîd hannäšè ´ášer `al-Kap hayyärëk `ad hayyôm hazzè näga` Bükap-yeºrek ya`áqöb Bügîd hannäšè                  
Rdz 32,33 Dlatego Izraelici nie jadaj¹ po dzieñ dzisiejszy œciêgna, które jest w stawie biodrowym, gdy¿ Jakub zosta³ pora¿ony w staw biodrowy, w to w³aœnie œciêgno.                                        

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski