Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 38,1 וַיְהִי בָּעֵת הַהִוא וַיֵּרֶד יְהוּדָה מֵאֵת אֶחָיו וַיֵּט עַד־אִישׁ עֲדֻלָּמִי וּשְׁמוֹ חִירָה׃                            
Rdz 38,1 wa je hi Ba et ha hiw waj je red je hu da me et e Haw waj jet ad - isz a dul la mi u sze mo Hi ra                            
Rdz 38,1 wa|yühî Bä`ët hahiw´ wayyëºred yühûdâ më´ët ´eHäyw wayyë† `ad-´îš `ádullämî ûšümô Hîrâ                            
Rdz 38,1 W owym czasie Juda opuœci³ swych braci i wêdruj¹c ku dolinie zaszed³ do pewnego mieszkañca miasta Adullam, imieniem Chira.                                        
Rdz 38,2 וַיַּרְא־שָׁם יְהוּדָה בַּת־אִישׁ כְּנַעֲנִי וּשְׁמוֹ שׁוּעַ וַיִּקָּחֶהָ וַיָּבֹא אֵלֶיהָ׃                                  
Rdz 38,2 waj jar - szam je hu da Bat - isz Ke na a ni u sze mo szu a waj jiq qa He ha waj ja wo e le ha                                  
Rdz 38,2 wayyar´-šäm yühûdâ Bat-´îš Küna`ánî ûšümô šûª` wayyiqqäHeºhä wayyäbö´ ´ëlʺhä                                  
Rdz 38,2 Ujrzawszy tam córkê pewnego Kananejczyka, nosz¹cego imiê Szua, wzi¹³ j¹ za ¿onê i zbli¿y³ siê do niej.                                          
Rdz 38,3 וַתַּהַר וַתֵּלֶד בֵּן וַיִּקְרָא אֶת־שְׁמוֹ עֵר׃                                        
Rdz 38,3 waT Ta har waT Te led Ben waj jiq ra et - sze mo er                                        
Rdz 38,3 waTTaºhar waTTëºled Bën wayyiqrä´ ´et-šümô `ër                                        
Rdz 38,3 Ona zaœ poczê³a i urodzi³a syna, któremu dano imiê Er.                                              
Rdz 38,4 וַתַּהַר עוֹד וַתֵּלֶד בֵּן וַתִּקְרָא אֶת־שְׁמוֹ אוֹנָן׃                                      
Rdz 38,4 waT Ta har od waT Te led Ben waT Tiq ra et - sze mo o nan                                      
Rdz 38,4 waTTaºhar `ôd waTTëºled Bën waTTiqrä´ ´et-šümô ´ônän                                      
Rdz 38,4 Potem jeszcze raz poczê³a, urodzi³a syna i nazwa³a go Onan.                                              
Rdz 38,5 וַתֹּסֶף עוֹד וַתֵּלֶד בֵּן וַתִּקְרָא אֶת־שְׁמוֹ שֵׁלָה וְהָיָה בִכְזִיב בְּלִדְתָּהּ אֹתוֹ׃                              
Rdz 38,5 waT To sef od waT Te led Ben waT Tiq ra et - sze mo sze la we ha ja wich ziw Be lid Ta o to                              
Rdz 38,5 waTTöºsep `ôd waTTëºled Bën waTTiqrä´ ´et-šümô šëlâ wühäyâ bikzîb BülidTäh ´ötô                              
Rdz 38,5 A gdy znów urodzi³a syna, da³a mu imiê Szela. Ten zaœ jej poród nast¹pi³ w Kezib.                                            
Rdz 38,6 וַיִּקַּח יְהוּדָה אִשָּׁה לְעֵר בְּכוֹרוֹ וּשְׁמָהּ תָּמָר׃                                      
Rdz 38,6 waj jiq qaH je hu da isz sza le er Be cho ro u sze ma Ta mar                                      
Rdz 38,6 wayyiqqaH yühûdâ ´iššâ lü`ër Bükôrô ûšümäh Tämär                                      
Rdz 38,6 Juda wzi¹³ dla swego pieroworodnego syna, Era, ¿onê imieniem Tamar.                                            
Rdz 38,7 וַיְהִי עֵר בְּכוֹר יְהוּדָה רַע בְּעֵינֵי יהוה וַיְמִתֵהוּ יהוה׃                                  
Rdz 38,7 wa je hi er Be chor je hu da ra Be e ne jhwh(a do naj) wa je mi te hu jhwh(a do naj)                                  
Rdz 38,7 wayühî `ër Bükôr yühûdâ ra` Bü`ênê yhwh(´ädönäy) wayümìtëºhû yhwh(´ädönäy)                                  
Rdz 38,7 Poniewa¿ Er, pieroworodny syn Judy, by³ w oczach Pana z³y, Pan zes³a³ na niego œmieræ.                                            
Rdz 38,8 וַיֹּאמֶר יְהוּדָה לְאוֹנָן בֹּא אֶל־אֵשֶׁת אָחִיךָ וְיַבֵּם אֹתָהּ וְהָקֵם זֶרַע לְאָחִיךָ׃                              
Rdz 38,8 waj jo mer je hu da le o nan Bo el - e szet a Hi cha we jaB Bem o ta we ha qem ze ra le a Hi cha                              
Rdz 38,8 wayyöº´mer yühûdâ lü´ônän Bö´ ´el-´ëºšet ´äHîºkä wüyaBBëm ´ötäh wühäqëm zeºra` lü´äHîºkä                              
Rdz 38,8 Wtedy Juda rzek³ do Onana: IdŸ do ¿ony twego brata i dope³nij z ni¹ obowi¹zku szwagra, a tak sprawisz, ¿e twój brat bêdzie mia³ potomstwo.                                        
Rdz 38,9 וַיֵּדַע אוֹנָן כִּי לֹּא לוֹ יִהְיֶה הַזָּרַע וְהָיָה אִם־בָּא אֶל־אֵשֶׁת אָחִיו וְשִׁחֵת אַרְצָה לְבִלְתִּי נְתָן־זֶרַע לְאָחִיו׃                    
Rdz 38,9 waj je da o nan Ki llo lo jih je haz za ra we ha ja im - Ba el - e szet a Hiw we szi Het ar ca le wil Ti ne ton - ze ra le a Hiw                    
Rdz 38,9 wayyëºda` ´ônän Kî llö´ lô yihyè hazzäºra` wühäyâ ´im-Bä´ ´el-´ëºšet ´äHîw wüšiHët ´aºrcâ lübilTî nüton-zeºra` lü´äHîw                    
Rdz 38,9 Onan wiedz¹c, ¿e potomstwo nie bêdzie jego, ilekroæ zbli¿a³ siê do ¿ony swego brata, unika³ zap³odnienia, aby nie daæ potomstwa swemu bratu.                                        
Rdz 38,10 וַיֵּרַע בְּעֵינֵי יהוה אֲשֶׁר עָשָׂה וַיָּמֶת גַּם־אֹתוֹ׃                                      
Rdz 38,10 waj je ra Be e ne jhwh(a do naj) a szer a sa waj ja met Gam - o to                                      
Rdz 38,10 wayyëºra` Bü`ênê yhwh(´ädönäy) ´ášer `äSâ wayyäºmet Gam-´ötô                                      
Rdz 38,10 Z³e by³o w oczach Pana to, co on czyni³, i dlatego tak¿e zes³a³ na niego œmieræ.                                            
Rdz 38,11 וַיֹּאמֶר יְהוּדָה לְתָמָר כַּלָּתוֹ שְׁבִי אַלְמָנָה בֵית־אָבִיךְ עַד־יִגְדַּל שֵׁלָה בְנִי כִּי אָמַר פֶּן־יָמוּת גַּם־הוּא כְּאֶחָיו וַתֵּלֶךְ תָּמָר וַתֵּשֶׁב בֵּית אָבִיהָ׃            
Rdz 38,11 waj jo mer je hu da le ta mar Kal la to sze wi al ma na wet - a wich ad - jig Dal sze la we ni Ki a mar Pen - ja mut Gam - hu Ke e Haw waT Te lech Ta mar waT Te szew Bet a wi ha            
Rdz 38,11 wayyöº´mer yühûdâ lütämär Kallätô šübî ´almänâ bêt-´äbîk `ad-yigDal šëlâ bünî Kî ´ämar Pen-yämût Gam-hû´ Kü´eHäyw waTTëºlek Tämär waTT뺚eb Bêt ´äbîºhä            
Rdz 38,11 Wtedy Juda rzek³ do swej synowej Tamar: Zamieszkaj jako wdowa w domu twego ojca a¿ do czasu, gdy doroœnie mój syn Szela. Myœla³ jednak: Niech nie umrze on równie¿ jak jego bracia. Tamar odesz³a i zamieszka³a w domu swego ojca.                                
Rdz 38,12 וַיִּרְבּוּ הַיָּמִים וַתָּמָת בַּת־שׁוּעַ אֵשֶׁת־יְהוּדָה וַיִּנָּחֶם יְהוּדָה וַיַּעַל עַל־גֹּזֲזֵי צֹאנוֹ הוּא וְחִירָה רֵעֵהוּ הָעֲדֻלָּמִי תִּמְנָתָה׃                      
Rdz 38,12 waj jir Bu haj ja mim waT Ta mot Bat - szu a e szet - je hu da waj jin na Hem je hu da waj ja al al - Go za ze co no hu we Hi ra re e hu ha a dul la mi Tim na ta                      
Rdz 38,12 wayyirBû hayyämîm waTTäºmot Bat-šûª` ´ë|šet-yühûdâ wayyinnäºHem yühûdâ wayyaº`al `al-Gö|zázê cö´nô hû´ wüHîrâ rë`ëºhû hä`ádullämî Timnäºtâ                      
Rdz 38,12 Po wielu latach umar³a ¿ona Judy, córka Szuy. Juda, zapomniawszy nieco o swej stracie, uda³ siê wraz ze swym przyjacielem Adullamit¹ imieniem Chira do Timny, gdzie strzy¿ono jego owce.                                    
Rdz 38,13 וַיֻּגַּד לְתָמָר לֵאמֹר הִנֵּה חָמִיךְ עֹלֶה תִמְנָתָה לָגֹז צֹאנוֹ׃                                  
Rdz 38,13 waj juG Gad le ta mar le mor hin ne Ha mich o le tim na ta la goz co no                                  
Rdz 38,13 wayyuGGad lütämär lë´mör hinnË Hämîk `ölè timnäºtâ lägöz cö´nô                                  
Rdz 38,13 A gdy powiedziano Tamar: Teœæ twój idzie do Timny, aby strzyc swe owce,                                            
Rdz 38,14 וַתָּסַר בִּגְדֵי אַלְמְנוּתָהּ מֵעָלֶיהָ וַתְּכַס בַּצָּעִיף וַתִּתְעַלָּף וַתֵּשֶׁב בְּפֶתַח עֵינַיִם אֲשֶׁר עַל־דֶּרֶךְ תִּמְנָתָה כִּי רָאֲתָה כִּי־גָדַל שֵׁלָה וְהִוא לֹא־נִתְּנָה לוֹ לְאִשָּׁה׃          
Rdz 38,14 waT Ta sar Big de al me nu ta me a le ha waT Te chas Bac ca if waT Ti tal laf waT Te szew Be fe taH e na jim a szer al - De rech Tim na ta Ki ra a ta Ki - ga dal sze la we hiw lo - niT Te na lo le isz sza          
Rdz 38,14 waTTäsar Bigdê ´almünûtäh më|`älʺhä waTTükas Baccä`îp waTTit`alläp waTT뺚eb BüpeºtaH `ênaºyim ´ášer `al-Deºrek Timnäºtâ Kî rä´átâ Kî|-gädal šëlâ wühiw´ lö|´-niTTünâ lô lü´iššâ          
Rdz 38,14 zdjê³a z siebie szaty wdowie i otuliwszy siê szczelnie zas³on¹ usiad³a przy bramie miasta Enaim, które le¿a³o przy drodze do Timny. Wiedzia³a bowiem, ¿e choæ Szela ju¿ dorós³, nie ona bêdzie mu dana za ¿onê.                                  
Rdz 38,15 וַיִּרְאֶהָ יְהוּדָה וַיַּחְשְׁבֶהָ לְזוֹנָה כִּי כִסְּתָה פָּנֶיהָ׃                                      
Rdz 38,15 waj ji re ha je hu da waj jaH sze we ha le zo na Ki chis se ta Pa ne ha                                      
Rdz 38,15 wayyir´eºhä yühûdâ wa|yyaHšübeºhä lüzônâ Kî kissütâ Pänʺhä                                      
Rdz 38,15 Kiedy Juda j¹ ujrza³, pomyœla³, ¿e jest ona nierz¹dnic¹, gdy¿ mia³a twarz zas³oniêt¹.                                            
Rdz 38,16 וַיֵּט אֵלֶיהָ אֶל־הַדֶּרֶךְ וַיֹּאמֶר הָבָה־נָּא אָבוֹא אֵלַיִךְ כִּי לֹא יָדַע כִּי כַלָּתוֹ הִוא וַתֹּאמֶר מַה־תִּתֶּן־לִּי כִּי תָבוֹא אֵלָי׃                
Rdz 38,16 waj jet e le ha el - haD De rech waj jo mer ho wa - nna a wo e la jich Ki lo ja da Ki chal la to hiw waT To mer ma - TiT Ten - lli Ki ta wo e laj                
Rdz 38,16 wayyë† ´ëlʺhä ´el-haDDeºrek wayyöº´mer ho|bâ-nnä´ ´äbô´ ´ëlaºyik Kî lö´ yäda` Kî kallätô hiw´ waTTöº´mer mà-TiTTen-llî Kî täbô´ ´ëläy                
Rdz 38,16 Skrêciwszy ku niej przy drodze, rzek³: Pozwól mi zbli¿yæ siê do ciebie - nie wiedzia³ bowiem, ¿e to jego synowa. A ona zapyta³a: Co mi dasz za to, ¿e siê zbli¿ysz do mnie?                                      
Rdz 38,17 וַיֹּאמֶר אָנֹכִי אֲשַׁלַּח גְּדִי־עִזִּים מִן־הַצֹּאן וַתֹּאמֶר אִם־תִּתֵּן עֵרָבוֹן עַד שָׁלְחֶךָ׃                                
Rdz 38,17 waj jo mer a no chi a szal laH Ge di - iz zim min - hac con waT To mer im - TiT Ten e ra won ad szol He cha                                
Rdz 38,17 wayyöº´mer ´änökî ´ášallaH Güdî|-`izzîm min-haccö´n waTTöº´mer ´im-TiTTën `ëräbôn `ad šolHeºkä                                
Rdz 38,17 Powiedzia³: Przyœlê ci koŸl¹tko ze stada. Na to ona: Ale dasz jakiœ zastaw, dopóki nie przyœlesz.                                          
Rdz 38,18 וַיֹּאמֶר מָה הָעֵרָבוֹן אֲשֶׁר אֶתֶּן־לָּךְ וַתֹּאמֶר חֹתָמְךָ וּפְתִילֶךָ וּמַטְּךָ אֲשֶׁר בְּיָדֶךָ וַיִּתֶּן־לָּהּ וַיָּבֹא אֵלֶיהָ וַתַּהַר לוֹ׃                    
Rdz 38,18 waj jo mer ma ha e ra won a szer eT Ten - llach waT To mer Ho tam cha u fe ti le cha u mat te cha a szer Be ja de cha waj jiT Ten - lla waj ja wo e le ha waT Ta har lo                    
Rdz 38,18 wayyöº´mer mâ hä|`ëräbôn ´ášer ´eTTen-lläk waTTöº´mer Hötä|mkä ûpütîleºkä ûma††ükä ´ášer Büyädeºkä wayyiTTen-lläh wayyäbö´ ´ëlʺhä waTTaºhar lô                    
Rdz 38,18 Zapyta³: Jaki¿ zastaw mam ci daæ? Rzek³a: Twój sygnet z pieczêci¹, sznur i laskê, któr¹ masz w rêku. Da³ jej wiêc, aby siê zbli¿yæ do niej; ona zaœ sta³a siê przez niego brzemienn¹.                                    
Rdz 38,19 וַתָּקָם וַתֵּלֶךְ וַתָּסַר צְעִיפָהּ מֵעָלֶיהָ וַתִּלְבַּשׁ בִּגְדֵי אַלְמְנוּתָהּ׃                                    
Rdz 38,19 waT Ta qom waT Te lech waT Ta sar ce i fa me a le ha waT Til Basz Big de al me nu ta                                    
Rdz 38,19 waTTäºqom waTTëºlek waTTäºsar cü`îpäh më`älʺhä waTTilBaš Bigdê ´almünûtäh                                    
Rdz 38,19 A potem wsta³a i odszed³szy zdjê³a z siebie zas³onê i przywdzia³a swe szaty wdowie.                                            
Rdz 38,20 וַיִּשְׁלַח יְהוּדָה אֶת־גְּדִי הָעִזִּים בְּיַד רֵעֵהוּ הָעֲדֻלָּמִי לָקַחַת הָעֵרָבוֹן מִיַּד הָאִשָּׁה וְלֹא מְצָאָהּ׃                          
Rdz 38,20 waj jisz laH je hu da et - Ge di ha iz zim Be jad re e hu ha a dul la mi la qa Hat ha e ra won mij jad ha isz sza we lo me ca a                          
Rdz 38,20 wayyišlaH yühûdâ ´et-Güdî hä|`izzîm Büyad rë`ëºhû hä|`ádullämî läqaºHat hä`ëräbôn miyyad hä´iššâ wülö´ mücä´äh                          
Rdz 38,20 Gdy Juda pos³a³ koŸl¹tko przez swego przyjaciela Adullamitê, aby odebraæ zastaw od owej kobiety, ten jej nie znalaz³.                                          
Rdz 38,21 וַיִּשְׁאַל אֶת־אַנְשֵׁי מְקֹמָהּ לֵאמֹר אַיֵּה הַקְּדֵשָׁה הִוא בָעֵינַיִם עַל־הַדָּרֶךְ וַיֹּאמְרוּ לֹא־הָיְתָה בָזֶה קְדֵשָׁה׃                          
Rdz 38,21 waj ji szal et - an sze me qo ma le mor aj je haq qe de sza hiw wa e na jim al - haD Da rech waj jo me ru lo - haj ta wa ze qe de sza                          
Rdz 38,21 wayyiš´al ´et-´anšê müqömâ lë´mör ´ayyË haqqüdëšâ hiw´ bä`ênaºyim `al-haDDäºrek wayyöº´mürû lö´-häytâ bäzè qüdëšâ                          
Rdz 38,21 Pyta³ zatem tamtejszych mieszkañców: Gdzie w Enaim jest ta nierz¹dnica sakralna, która siedzia³a przy drodze? Odpowiedzieli: Nie by³o tu nierz¹dnicy sakralnej.                                      
Rdz 38,22 וַיָּשָׁב אֶל־יְהוּדָה וַיֹּאמֶר לֹא מְצָאתִיהָ וְגַם אַנְשֵׁי הַמָּקוֹם אָמְרוּ לֹא־הָיְתָה בָזֶה קְדֵשָׁה׃                            
Rdz 38,22 waj ja szow el - je hu da waj jo mer lo me ca ti ha we gam an sze ham ma qom am ru lo - haj ta wa ze qe de sza                            
Rdz 38,22 wayy亚ob ´el-yühûdâ wayyöº´mer lö´ mücä´tîºhä wügam ´anšê hammäqôm ´ä|mrû lö´-häytâ bäzè qüdëšâ                            
Rdz 38,22 Wróciwszy do Judy, rzek³: Nie znalaz³em jej. Tak¿e tamtejsi mieszkañcy powiedzieli: Nie by³o tu nierz¹dnicy sakralnej.                                          
Rdz 38,23 וַיֹּאמֶר יְהוּדָה תִּקַּח־לָהּ פֶּן נִהְיֶה לָבוּז הִנֵּה שָׁלַחְתִּי הַגְּדִי הַזֶּה וְאַתָּה לֹא מְצָאתָהּ׃                          
Rdz 38,23 waj jo mer je hu da Tiq qaH - la Pen nih je la wuz hin ne sza laH Ti haG Ge di haz ze we aT Ta lo me ca ta                          
Rdz 38,23 wayyöº´mer yühûdâ Ti|qqa|H-läh Pen nihyè läbûz hinnË šälaºHTî haGGüdî hazzè wü´aTTâ lö´ mücä´täh                          
Rdz 38,23 Wtedy Juda rzek³: Niech sobie zatrzyma. Obyœmy siê tylko nie narazili na kpiny. Przecie¿ pos³a³em jej koŸl¹tko, ty zaœ nie mog³eœ jej znaleŸæ.                                        
Rdz 38,24 וַיְהִי כְּמִשְׁלֹשׁ חֳדָשִׁים וַיֻּגַּד לִיהוּדָה לֵאמֹר זָנְתָה תָּמָר כַּלָּתֶךָ וְגַם הִנֵּה הָרָה לִזְנוּנִים וַיֹּאמֶר יְהוּדָה הוֹצִיאוּהָ וְתִשָּׂרֵף׃                  
Rdz 38,24 wa je hi Ke misz losz Hó da szim waj juG Gad li hu da le mor zan ta Ta mar Kal la te cha we gam hin ne ha ra liz nu nim waj jo mer je hu da ho ci u ha we tis sa ref                  
Rdz 38,24 wayühî Kümišlöš Hódäšîm wayyuGGad lî|hûdâ lë|´mör zä|ntâ Tämär Kalläteºkä wügam hinnË härâ liznûnîm wayyöº´mer yühûdâ hôcî´ûºhä wütiSSärëp                  
Rdz 38,24 Po oko³o trzech miesi¹cach doniesiono Judzie: Twoja synowa Tamar sta³a siê nierz¹dnic¹ i nawet sta³a siê brzemienn¹ z powodu czynów nierz¹dnych. Juda rzek³: WyprowadŸcie j¹ i spalcie!                                    
Rdz 38,25 הִוא מוּצֵאת וְהִיא שָׁלְחָה אֶל־חָמִיהָ לֵאמֹר לְאִישׁ אֲשֶׁר־אֵלֶּה לּוֹ אָנֹכִי הָרָה וַתֹּאמֶר הַכֶּר־נָא לְמִי הַחֹתֶמֶת וְהַפְּתִילִים וְהַמַּטֶּה הָאֵלֶּה׃                
Rdz 38,25 hiw mu cet we hi szal Ha el - Ha mi ha le mor le isz a szer - el le llo a no chi ha ra waT To mer haK Ker - na le mi ha Ho te met we haP Pe ti lim we ham mat te ha el le                
Rdz 38,25 hiw´ mûcë´t wühî´ šälHâ ´el-Hämîºhä lë´mör lü´îš ´ášer-´ëºllè llô ´änökî härâ waTTöº´mer haKKer-nä´ lümî haHöteºmet wühaPPütîlîm wühamma††è hä´ëºllè                
Rdz 38,25 A gdy j¹ wyprowadzono, pos³a³a do swego teœcia i kaza³a powiedzieæ: Jestem brzemienn¹ przez tego mê¿czyznê, do którego te przedmioty nale¿¹. I doda³a: Niechaj rozpozna, czyje s¹: ten sygnet z pieczêci¹, sznur i laska!                                  
Rdz 38,26 וַיַּכֵּר יְהוּדָה וַיֹּאמֶר צָדְקָה מִמֶּנִּי כִּי־עַל־כֵּן לֹא־נְתַתִּיהָ לְשֵׁלָה בְנִי וְלֹא־יָסַף עוֹד לְדַעְתָּהּ׃                            
Rdz 38,26 waj jaK Ker je hu da waj jo mer cad qa mim men ni Ki - al - Ken lo - ne taT Ti ha le sze la we ni we lo - ja saf od le da Ta                            
Rdz 38,26 wayyaKKër yühûdâ wayyöº´mer cä|dqâ mimmeºnnî Kî|-`al-Kën lö´-nütaTTîºhä lüšëlâ bünî wülö|´-yäsap `ôd lüda`Tâ                            
Rdz 38,26 Kiedy zaœ Juda pozna³ je, rzek³: Ona jest sprawiedliwsza ode mnie, bo przecie¿ nie chcia³em jej daæ Szeli, memu synowi! - I Juda ju¿ wiêcej z ni¹ nie ¿y³.                                      
Rdz 38,27 וַיְהִי בְּעֵת לִדְתָּהּ וְהִנֵּה תְאוֹמִים בְּבִטְנָהּ׃                                        
Rdz 38,27 wa je hi Be et lid Ta we hin ne te o mim Be wit na                                        
Rdz 38,27 wayühî Bü`ët lidTäh wühinnË tü´ômîm Bübi†näh                                        
Rdz 38,27 A gdy nadszed³ czas jej porodu, okaza³o siê, ¿e bêdzie mia³a bliŸniêta.                                            
Rdz 38,28 וַיְהִי בְלִדְתָּהּ וַיִּתֶּן־יָד וַתִּקַּח הַמְיַלֶּדֶת וַתִּקְשֹׁר עַל־יָדוֹ שָׁנִי לֵאמֹר זֶה יָצָא רִאשֹׁנָה׃                            
Rdz 38,28 wa je hi we lid Ta waj jiT Ten - jad waT Tiq qaH ha me jal le det waT Tiq szor al - ja do sza ni le mor ze ja ca ri szo na                            
Rdz 38,28 wayühî bülidTäh wayyiTTen-yäd waTTiqqaH hamüyalleºdet waTTiqšör `al-yädô šänî lë´mör zè yäcä´ ri´šönâ                            
Rdz 38,28 Kiedy zaczê³a rodziæ, [jedno z dzieci] wyci¹gnê³o r¹czkê; po³o¿na, zawi¹zawszy na tej r¹czce czerwon¹ tasiemkê, rzek³a: Ten urodzi siê pierwszy.                                        
Rdz 38,29 וַיְהִי כְּמֵשִׁיב יָדוֹ וְהִנֵּה יָצָא אָחִיו וַתֹּאמֶר מַה־פָּרַצְתָּ עָלֶיךָ פָּרֶץ וַיִּקְרָא שְׁמוֹ פָּרֶץ׃                          
Rdz 38,29 wa je hi Ke me sziw ja do we hin ne ja ca a Hiw waT To mer ma - Pa rac Ta a le cha Pa rec waj jiq ra sze mo Pa rec                          
Rdz 38,29 wayühî Kümëšîb yädô wühinnË yäcä´ ´äHîw waTTöº´mer mà-PäraºcTä `älʺkä Päºrec wayyiqrä´ šümô Päºrec                          
Rdz 38,29 Ale cofnê³o ono r¹czkê i wyszed³ z ³ona jego brat. Wtedy [po³o¿na] powiedzia³a: Dlaczego przedar³eœ siê przez to przejœcie? Dano mu wiêc imiê Peres.                                      
Rdz 38,30 וְאַחַר יָצָא אָחִיו אֲשֶׁר עַל־יָדוֹ הַשָּׁנִי וַיִּקְרָא שְׁמוֹ זָרַח׃                                  
Rdz 38,30 we a Har ja ca a Hiw a szer al - ja do hasz sza ni waj jiq ra sze mo za raH s