Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 43,1 וְהָרָעָב כָּבֵד בָּאָרֶץ׃                                              
Rdz 43,1 we ha ra aw Ka wed Ba a rec                                              
Rdz 43,1 wühärä`äb Käbëd Bä´äºrec                                              
Rdz 43,1 W kraju panowa³ ciê¿ki g³ód.                                                
Rdz 43,2 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר כִּלּוּ לֶאֱכֹל אֶת־הַשֶּׁבֶר אֲשֶׁר הֵבִיאוּ מִמִּצְרָיִם וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם אֲבִיהֶם שֻׁבוּ שִׁבְרוּ־לָנוּ מְעַט־אֹכֶל׃                        
Rdz 43,2 wa je hi Ka a szer Kil lu le e chol et - hasz sze wer a szer he wi u mim mic ra jim waj jo mer a le hem a wi hem szu wu sziw ru - la nu me at - o chel                        
Rdz 43,2 wayühî Ka´ášer Killû le´éköl ´et-haššeºber ´ášer hëbû mimmicräºyim wayyöº´mer ´álêhem ´ábîhem šuºbû šibrû-läºnû mü`a†-´öºkel                        
Rdz 43,2 A kiedy do ostatka spo¿yli zbo¿e, które sprowadzili z Egiptu, rzek³ do nich ojciec: IdŸcie znów kupiæ dla nas trochê ¿ywnoœci.                                          
Rdz 43,3 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יְהוּדָה לֵאמֹר הָעֵד הֵעִד בָּנוּ הָאִישׁ לֵאמֹר לֹא־תִרְאוּ פָנַי בִּלְתִּי אֲחִיכֶם אִתְּכֶם׃                        
Rdz 43,3 waj jo mer e law je hu da le mor ha ed he id Ba nu ha isz le mor lo - ti ru fa naj Bil Ti a Hi chem iT Te chem                        
Rdz 43,3 wayyöº´mer ´ëläyw yühûdâ lë´mör hä`ëd hë`ìd Bäºnû hä´îš lë´mör lö|´-tir´û pänay BilTî ´áHîkem ´iTTükem                        
Rdz 43,3 Wtedy Juda powiedzia³ mu: Ów w³adca surowo nam przykaza³: Nie pokazujcie mi siê na oczy, jeœli brata waszego nie bêdzie z wami.                                        
Rdz 43,4 אִם־יֶשְׁךָ מְשַׁלֵּחַ אֶת־אָחִינוּ אִתָּנוּ נֵרְדָה וְנִשְׁבְּרָה לְךָ אֹכֶל׃                                    
Rdz 43,4 im - jesz cha me szal le aH et - a Hi nu iT Ta nu ner da we nisz Be ra le cha o chel                                    
Rdz 43,4 ´im-yeškä müšallëªH ´et-´äHîºnû ´iTTäºnû nërdâ wünišBürâ lükä ´öºkel                                    
Rdz 43,4 Je¿eli jesteœ gotów pos³aæ z nami naszego brata, pojedziemy i kupimy ci ¿ywnoœci,                                            
Rdz 43,5 וְאִם־אֵינְךָ מְשַׁלֵּחַ לֹא נֵרֵד כִּי־הָאִישׁ אָמַר אֵלֵינוּ לֹא־תִרְאוּ פָנַי בִּלְתִּי אֲחִיכֶם אִתְּכֶם׃                            
Rdz 43,5 we im - en cha me szal le aH lo ne red Ki - ha isz a mar e le nu lo - ti ru fa naj Bil Ti a Hi chem iT Te chem                            
Rdz 43,5 wü´im-´ênkä müšallëªH lö´ nërëd Kî|-hä´îš ´ämar ´ëlêºnû lö|´-tir´û pänay BilTî ´áHîkem ´iTTükem                            
Rdz 43,5 a je¿eli nie chcesz go pos³aæ, nie pojedziemy. Bo przecie¿ ów w³adca powiedzia³ nam: Nie pokazujcie mi siê na oczy, jeœli nie bêdzie brata waszego z wami.                                        
Rdz 43,6 וַיֹּאמֶר יִשְׂרָאֵל לָמָה הֲרֵעֹתֶם לִי לְהַגִּיד לָאִישׁ הַעוֹד לָכֶם אָח׃                                
Rdz 43,6 waj jo mer jis ra el la ma ha re o tem li le haG Gid la isz ha od la chem aH                                
Rdz 43,6 wayyöº´mer yiSrä´ël lämâ hárë`ötem lî lühaGGîd lä´îš ha`ôd läkem ´äH                                
Rdz 43,6 Izrael rzek³: Czemu naraziliœcie mnie na niedolê mówi¹c mu, ¿e macie jeszcze brata?                                            
Rdz 43,7 וַיֹּאמְרוּ שָׁאוֹל שָׁאַל־הָאִישׁ לָנוּ וּלְמוֹלַדְתֵּנוּ לֵאמֹר הַעוֹד אֲבִיכֶם חַי הֲיֵשׁ לָכֶם אָח וַנַּגֶּד־לוֹ עַל־פִּי הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה הֲיָדוֹעַ נֵדַע כִּי יֹאמַר הוֹרִידוּ אֶת־אֲחִיכֶם׃        
Rdz 43,7 waj jo me ru sza ol sza al - ha isz la nu u le mo lad Te nu le mor ha od a wi chem Haj ha jesz la chem aH wa naG Ged - lo al - Pi haD De wa rim ha el le ha ja do a ne da Ki jo mar ho ri du et - a Hi chem        
Rdz 43,7 wayyö´mürû šä´ôl šä|´al-hä´îš läºnû ûlümô|ladTëºnû lë´mör ha`ôd ´ábîkem Hay háyëš läkem ´äH wanaºGGed-lô `al-Pî haDDübärîm hä´ëºllè háyädôª` nëda` Kî yö´mar hôrîºdû ´et-´áHîkem        
Rdz 43,7 Odpowiedzieli: Ów w³adca wypytywa³ siê dok³adnie o nas i o nasz¹ rodzinê. Pyta³: Czy jeszcze ¿yje wasz ojciec? Czy macie jeszcze brata? Odpowiadaliœmy mu zatem na jego pytania. Czy¿ mogliœmy wiedzieæ, ¿e powie: SprowadŸcie waszego brata?                                
Rdz 43,8 וַיֹּאמֶר יְהוּדָה אֶל־יִשְׂרָאֵל אָבִיו שִׁלְחָה הַנַּעַר אִתִּי וְנָקוּמָה וְנֵלֵכָה וְנִחְיֶה וְלֹא נָמוּת גַּם־אֲנַחְנוּ גַם־אַתָּה גַּם־טַפֵּנוּ׃                      
Rdz 43,8 waj jo mer je hu da el - jis ra el a wiw szil Ha han na ar iT Ti we na qu ma we ne le cha we niH je we lo na mut Gam - a naH nu gam - aT Ta Gam - taP Pe nu                      
Rdz 43,8 wayyöº´mer yühûdâ ´el-yiSrä´ël ´äbîw šilHâ hannaº`ar ´iTTî wünäqûºmâ wünëlëºkâ wüni|Hyè wülö´ nämût Gam-´ánaºHnû gam-´aTTâ Gam-†aPPëºnû                      
Rdz 43,8 Po czym rzek³ Juda do ojca swego, Izraela: Poœlij ze mn¹ tego ch³opca, a zaraz pojedziemy, aby ratowaæ ¿ycie, abyœmy nie pomarli wraz z naszymi dzieæmi.                                        
Rdz 43,9 אָנֹכִי אֶעֶרְבֶנּוּ מִיָּדִי תְּבַקְשֶׁנּוּ אִם־לֹא הֲבִיאֹתִיו אֵלֶיךָ וְהִצַּגְתִּיו לְפָנֶיךָ וְחָטָאתִי לְךָ כָּל־הַיָּמִים׃                            
Rdz 43,9 a no chi e er wen nu mij ja di Te waq szen nu im - lo ha wi o tiw e le cha we hic cag Tiw le fa ne cha we Ha ta ti le cha Kol - haj ja mim                            
Rdz 43,9 ´ä|nökî ´e|`erbeºnnû miyyädî Tübaqšeºnnû ´im-lö´ hábî´ötîw ´ëlʺkä wühiccagTîw lüpänʺkä wüHä†äº´tî| lükä Kol-hayyämîm                            
Rdz 43,9 Ja odpowiadam za niego; ode mnie bêdziesz ¿¹da³, aby ci go oddaæ. Je¿eli nie przyprowadzê go do ciebie, mo¿esz mi nigdy nie darowaæ mej winy.                                        
Rdz 43,10 כִּי לוּלֵא הִתְמַהְמָהְנוּ כִּי־עַתָּה שַׁבְנוּ זֶה פַעֲמָיִם׃                                      
Rdz 43,10 Ki lu le hit mah mah nu Ki - aT Ta szaw nu ze fa a ma jim                                      
Rdz 43,10 Kî lûlë´ hitmahmäºhnû Kî|-`aTTâ šaºbnû zè pa`ámäºyim                                      
Rdz 43,10 Gdybyœmy nie zwlekali, ju¿ wrócilibyœmy dwa razy!                                              
Rdz 43,11 וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם יִשְׂרָאֵל אֲבִיהֶם אִם־כֵּן אֵפוֹא זֹאת עֲשׂוּ קְחוּ מִזִּמְרַת הָאָרֶץ בִּכְלֵיכֶם וְהוֹרִידוּ לָאִישׁ מִנְחָה מְעַט צֳרִי וּמְעַט דְּבַשׁ נְכֹאת וָלֹט בָּטְנִים וּשְׁקֵדִים׃      
Rdz 43,11 waj jo mer a le hem jis ra el a wi hem im - Ken e fo zot a su qe Hu miz zim rat ha a rec Bich le chem we ho ri du la isz min Ha me at có ri u me at De wasz ne chot wa lot Bot nim u sze qe dim      
Rdz 43,11 wayyöº´mer ´álëhem yiSrä´ël ´ábîhem ´im-Kën ´ëpô´ zö´t `áSû qüHû mizzimrat hä´äºrec Biklêkem wühôrîºdû lä´îš minHâ mü`a† córî ûmü`a† Dübaš nükö´t wälö† Bo†nîm ûšüqëdîm      
Rdz 43,11 Izrael rzek³ do swych synów: Je¿eli tak byæ musi, uczyñcie tak. Zabierzcie jednak w wasze wory to, co w naszym kraju jest najcenniejszego, i zanieœcie owemu cz³owiekowi w darze: nieco wonnej ¿ywicy, nieco miodu, wonnych korzeni, olejków, owoców, pistacji i migda³ów.                              
Rdz 43,12 וְכֶסֶף מִשְׁנֶה קְחוּ בְיֶדְכֶם וְאֶת־הַכֶּסֶף הַמּוּשָׁב בְּפִי אַמְתְּחֹתֵיכֶם תָּשִׁיבוּ בְיֶדְכֶם אוּלַי מִשְׁגֶּה הוּא׃                          
Rdz 43,12 we che sef misz ne qe Hu we jed chem we et - haK Ke sef ham mu szaw Be fi am Te Ho te chem Ta szi wu we jed chem u laj misz Ge hu                          
Rdz 43,12 wükeºsep mišnè qüHû büyedkem wü´et-haKKeºsep hammûšäb Büpî ´amTüHö|têkem Täšîºbû büyedkem ´ûlay mišGè hû´                          
Rdz 43,12 I weŸcie z sob¹ podwójn¹ sumê pieniêdzy, abyœcie mogli oddaæ i te pieni¹dze, które wam na powrót w³o¿ono do waszych torb, byæ mo¿e, przez pomy³kê.                                        
Rdz 43,13 וְאֶת־אֲחִיכֶם קָחוּ וְקוּמוּ שׁוּבוּ אֶל־הָאִישׁ׃                                          
Rdz 43,13 we et - a Hi chem qa Hu we qu mu szu wu el - ha isz                                          
Rdz 43,13 wü´et-´áHîkem qäºHû wüqûºmû šûºbû ´el-hä´îš                                          
Rdz 43,13 Zabierzcie te¿ waszego brata i ruszajcie w drogê powrotn¹ do owego w³adcy.                                            
Rdz 43,14 וְאֵל שַׁדַּי יִתֵּן לָכֶם רַחֲמִים לִפְנֵי הָאִישׁ וְשִׁלַּח לָכֶם אֶת־אֲחִיכֶם אַחֵר וְאֶת־בִּנְיָמִין וַאֲנִי כַּאֲשֶׁר שָׁכֹלְתִּי שָׁכָלְתִּי׃                    
Rdz 43,14 we el szaD Daj jiT Ten la chem ra Ha mim lif ne ha isz we szil laH la chem et - a Hi chem a Her we et - Bin ja min wa a ni Ka a szer sza chol Ti sza chal Ti                    
Rdz 43,14 wü´ël šaDDay yiTTën läkem raHámîm lipnê hä´îš wüšillaH läkem ´et-´áHîkem ´aHër wü´et-Binyämîn wa´ánî Ka´ášer šäköºlTî šäkäºlTî                    
Rdz 43,14 A Bóg Wszechmocny niechaj sprawi, aby ów cz³owiek zlitowa³ siê nad wami i puœci³ wolno waszego brata oraz Beniamina. Skoro mam zostaæ samotny, to niech tak ju¿ bêdzie!                                      
Rdz 43,15 וַיִּקְחוּ הָאֲנָשִׁים אֶת־הַמִּנְחָה הַזֹּאת וּמִשְׁנֶה־כֶּסֶף לָקְחוּ בְיָדָם וְאֶת־בִּנְיָמִן וַיָּקֻמוּ וַיֵּרְדוּ מִצְרַיִם וַיַּעַמְדוּ לִפְנֵי יוֹסֵף׃                        
Rdz 43,15 waj jiq Hu ha a na szim et - ham min Ha haz zot u misz ne - Ke sef laq Hu we ja dam we et - Bin ja min waj ja qu mu waj jer du mic ra jim waj ja am du lif ne jo sef                        
Rdz 43,15 wayyiqHû hä|´ánäšîm ´et-hamminHâ hazzö´t ûmišnè-Keºsep läqHû büyädäm wü´et-Binyämìn wayyäquºmû wayyërdû micraºyim wayya|`amdû lipnê yôsëp                        
Rdz 43,15 Zabrali oni dary, dwukrotn¹ sumê pieniêdzy oraz Beniamina i ruszywszy w drogê, przybyli do Egiptu. A gdy stanêli przed Józefem,                                          
Rdz 43,16 וַיַּרְא יוֹסֵף אִתָּם אֶת־בִּנְיָמִין וַיֹּאמֶר לַאֲשֶׁר עַל־בֵּיתוֹ הָבֵא אֶת־הָאֲנָשִׁים הַבָּיְתָה וּטְבֹחַ טֶבַח וְהָכֵן כִּי אִתִּי יֹאכְלוּ הָאֲנָשִׁים בַּצָּהֳרָיִם׃                
Rdz 43,16 waj jar jo sef iT Tam et - Bin ja min waj jo mer la a szer al - Be to ha we et - ha a na szim haB Baj ta u te wo aH te waH we ha chen Ki iT Ti jo che lu ha a na szim Bac co hó ra jim                
Rdz 43,16 wayyaºr´ yôsëp ´iTTäm ´et-Binyämîn wayyöº´mer la|´ášer `al-Bêtô häbë´ ´et-hä´ánäšîm haBBäºytâ û†üböªH †eºbaH wühäkën Kî ´iTTî yö´külû hä´ánäšîm Ba|ccohóräºyim                
Rdz 43,16 ten, ujrzawszy wœród nich Beniamina, da³ polecenie prze³o¿onemu swego domu: ZaprowadŸ tych ludzi do domu i ka¿ zabiæ i przyrz¹dziæ jak¹œ sztukê byd³a, gdy¿ bêd¹ oni ze mn¹ jedli dziœ w po³udnie.                                    
Rdz 43,17 וַיַּעַשׂ הָאִישׁ כַּאֲשֶׁר אָמַר יוֹסֵף וַיָּבֵא הָאִישׁ אֶת־הָאֲנָשִׁים בֵּיתָה יוֹסֵף׃                                
Rdz 43,17 waj ja as ha isz Ka a szer a mar jo sef waj ja we ha isz et - ha a na szim Be ta jo sef                                
Rdz 43,17 wayyaº`aS hä´îš Ka|´ášer ´ämar yôsëp wayyäbë´ hä´îš ´et-hä´ánäšîm Bêºtâ yôsëp                                
Rdz 43,17 Prze³o¿ony uczyni³ tak, jak mu poleci³ Józef, i zaprowadzi³ ich do jego domu.                                            
Rdz 43,18 וַיִּירְאוּ הָאֲנָשִׁים כִּי הוּבְאוּ בֵּית יוֹסֵף וַיֹּאמְרוּ עַל־דְּבַר הַכֶּסֶף הַשָּׁב בְּאַמְתְּחֹתֵינוּ בַּתְּחִלָּה אֲנַחְנוּ מוּבָאִים לְהִתְגֹּלֵל עָלֵינוּ וּלְהִתְנַפֵּל עָלֵינוּ וְלָקַחַת אֹתָנוּ לַעֲבָדִים וְאֶת־חֲמֹרֵינוּ׃        
Rdz 43,18 waj ji ru ha a na szim Ki hu wu Bet jo sef waj jo me ru al - De war haK Ke sef hasz szaw Be am Te Ho te nu BaT Te Hil la a naH nu mu wa im le hit Go lel a le nu u le hit naP Pel a le nu we la qa Hat o ta nu la a wa dim we et - Ha mo re nu        
Rdz 43,18 wayyî|r´û hä|´ánäšîm Kî hû|b´û Bêt yôsëp wayyö´mürû `al-Dübar haKKeºsep haššäb Bü´amTüHötêºnû BaTTüHillâ ´ánaºHnû mû|bä´îm lühitGölël `älêºnû ûlühitnaPPël `älêºnû wüläqaºHat ´ötäºnû la`ábädîm wü´et-Hámörêºnû        
Rdz 43,18 Oni zaœ, przejêci lêkiem, ¿e Józef kaza³ ich zaprowadziæ do swego domu, mówili: Z powodu owych pieniêdzy, które poprzednim razem nam w³o¿ono do naszych torb, kaza³ nas zaprowadziæ do siebie. Teraz na nas napadnie, przemoc¹ uczyni nas swymi niewolnikami i [zabierze nam] nasze os³y.                            
Rdz 43,19 וַיִּגְּשׁוּ אֶל־הָאִישׁ אֲשֶׁר עַל־בֵּית יוֹסֵף וַיְדַבְּרוּ אֵלָיו פֶּתַח הַבָּיִת׃                                  
Rdz 43,19 waj jiG Ge szu el - ha isz a szer al - Bet jo sef wa je daB Be ru e law Pe taH haB Ba jit                                  
Rdz 43,19 wa|yyiGGüšû ´el-hä´îš ´ášer `al-Bêt yôsëp wayüdaBBürû ´ëläyw PeºtaH haBBäºyit                                  
Rdz 43,19 Gdy wiêc byli ju¿ u wejœcia do domu Józefa, zbli¿yli siê do prze³o¿onego jego domu                                            
Rdz 43,20 וַיֹּאמְרוּ בִּי אֲדֹנִי יָרֹד יָרַדְנוּ בַּתְּחִלָּה לִשְׁבָּר־אֹכֶל׃                                      
Rdz 43,20 waj jo me ru Bi a do ni ja rod ja rad nu BaT Te Hil la lisz Bor - o chel                                      
Rdz 43,20 wayyö´mürû Bî ´ádönî yäröd yäraºdnû BaTTüHillâ lišBor-´öºkel                                      
Rdz 43,20 i rzekli: Pozwól, panie! Gdy po raz pierwszy przybyliœmy tu kupiæ zbo¿a,                                              
Rdz 43,21 וַיְהִי כִּי־בָאנוּ אֶל־הַמָּלוֹן וַנִּפְתְּחָה אֶת־אַמְתְּחֹתֵינוּ וְהִנֵּה כֶסֶף־אִישׁ בְּפִי אַמְתַּחְתּוֹ כַּסְפֵּנוּ בְּמִשְׁקָלוֹ וַנָּשֶׁב אֹתוֹ בְּיָדֵנוּ׃                        
Rdz 43,21 wa je hi Ki - wa nu el - ham ma lon wan nif Te Ha et - am Te Ho te nu we hin ne che sef - isz Be fi am TaH To Kas Pe nu Be misz qa lo wan na szew o to Be ja de nu                        
Rdz 43,21 wa|yühî Kî-b亴nû ´el-hammälôn wa|nnipTüHâ ´et-´amTüHötêºnû wühinnË ke|sep-´îš Büpî ´amTaHTô KasPëºnû Bümišqälô wann亚eb ´ötô Büyädëºnû                        
Rdz 43,21 wracaj¹c, po odwi¹zaniu naszych torb w gospodzie, znaleŸliœmy na wierzchu torby ka¿dego pieni¹dze, jak by³y odliczone. PrzywieŸliœmy je z sob¹.                                        
Rdz 43,22 וְכֶסֶף אַחֵר הוֹרַדְנוּ בְיָדֵנוּ לִשְׁבָּר־אֹכֶל לֹא יָדַעְנוּ מִי־שָׂם כַּסְפֵּנוּ בְּאַמְתְּחֹתֵינוּ׃                                
Rdz 43,22 we che sef a Her ho rad nu we ja de nu lisz Bor - o chel lo ja da nu mi - sam Kas Pe nu Be am Te Ho te nu                                
Rdz 43,22 wükeºsep ´aHër hôraºdnû büyädëºnû lišBor-´öºkel lö´ yädaº`nû mî-Säm KasPëºnû Bü´amTüHötêºnû                                
Rdz 43,22 Mamy te¿ i inne pieni¹dze, aby kupiæ ¿ywnoœci. Nie wiemy, kto nam w³o¿y³ [tamte] pieni¹dze do naszych torb.                                          
Rdz 43,23 וַיֹּאמֶר שָׁלוֹם לָכֶם אַל־תִּירָאוּ אֱלֹהֵיכֶם וֵאלֹהֵי אֲבִיכֶם נָתַן לָכֶם מַטְמוֹן בְּאַמְתְּחֹתֵיכֶם כַּסְפְּכֶם בָּא אֵלָי וַיּוֹצֵא אֲלֵהֶם אֶת־שִׁמְעוֹן׃                  
Rdz 43,23 waj jo mer sza lom la chem al - Ti ra u e lo he chem we lo he a wi chem na tan la chem mat mon Be am Te Ho te chem Kas Pe chem Ba e laj waj jo ce a le hem et - szi mon                  
Rdz 43,23 wayyö´mer šälôm läkem ´al-Tîr亴û ´élöºhêkeºm wë|´löhê ´ábîkem nätan läkem ma†môn Bü´amTüHöºtêkeºm KasPükem Bä´ ´ëläy wayyôcë´ ´álëhem ´et-šim`ôn                  
Rdz 43,23 A on im powiedzia³: B¹dŸcie spokojni! Nie bójcie siê! Bóg wasz, Bóg ojca waszego da³ wam ten skarb do waszych torb. Wasze pieni¹dze dosz³y do mnie! I przywiód³ do nich Symeona.                                      
Rdz 43,24 וַיָּבֵא הָאִישׁ אֶת־הָאֲנָשִׁים בֵּיתָה יוֹסֵף וַיִּתֶּן־מַיִם וַיִּרְחֲצוּ רַגְלֵיהֶם וַיִּתֵּן מִסְפּוֹא לַחֲמֹרֵיהֶם׃                              
Rdz 43,24 waj ja we ha isz et - ha a na szim Be ta jo sef waj jiT Ten - ma jim waj jir Ha cu rag le hem waj jiT Ten mis Po la Ha mo re hem                              
Rdz 43,24 wayyäbë´ hä´îš ´et-hä´ánäšîm Bêºtâ yôsëp wayyiTTen-maºyim wayyirHácû raglêhem wayyiTTën misPô´ laHámö|rêhem                              
Rdz 43,24 Cz³owiek ów wprowadzi³ ich do domu Józefa i kaza³ podaæ wody, aby obmyli sobie nogi, i da³ obroku ich os³om.                                          
Rdz 43,25 וַיָּכִינוּ אֶת־הַמִּנְחָה עַד־בּוֹא יוֹסֵף בַּצָּהֳרָיִם כִּי שָׁמְעוּ כִּי־שָׁם יֹאכְלוּ לָחֶם׃                                
Rdz 43,25 waj ja chi nu et - ham min Ha ad - Bo jo sef Bac co hó ra jim Ki sza mu Ki - szam jo che lu la Hem                                
Rdz 43,25 wayyäkîºnû ´et-hamminHâ `ad-Bô´ yôsëp Ba|ccohóräºyim Kî šä|m`û Kî-šäm yöº´külû läºHem                                
Rdz 43,25 Oni tymczasem przygotowali dary, zanim nadszed³ Józef w po³udnie; dowiedzieli siê bowiem, ¿e tu mieli zasi¹œæ do sto³u.                                          
Rdz 43,26 וַיָּבֹא יוֹסֵף הַבַּיְתָה וַיָּבִיאּוּ לוֹ אֶת־הַמִּנְחָה אֲשֶׁר־בְּיָדָם הַבָּיְתָה וַיִּשְׁתַּחֲווּ־לוֹ אָרְצָה׃                                
Rdz 43,26 waj ja wo jo sef haB Baj ta waj ja wi u lo et - ham min Ha a szer - Be ja dam haB Baj ta waj jisz Ta Ha wu - lo ar ca                                
Rdz 43,26 wayyäbö´ yôsëp haBBaºytâ wayyäb´û lô ´et-hamminHâ ´ášer-Büyädäm haBBäºytâ wayyišTaHáwû-lô ´äºrcâ                                
Rdz 43,26 Kiedy Józef przyszed³ do domu, oni, trzymaj¹c w rêkach dary, które dla niego przynieœli, oddali mu pok³on do ziemi.                                          
Rdz 43,27 וַיִּשְׁאַל לָהֶם לְשָׁלוֹם וַיֹּאמֶר הֲשָׁלוֹם אֲבִיכֶם הַזָּקֵן אֲשֶׁר אֲמַרְתֶּם הַעוֹדֶנּוּ חָי׃                              
Rdz 43,27 waj ji szal la hem le sza lom waj jo mer ha sza lom a wi chem haz za qen a szer a mar Tem ha o den nu Haj                              
Rdz 43,27 wayyiš´al lähem lüšälôm wayyöº´mer hášälôm ´ábîkem hazzäqën ´ášer ´ámarTem ha`ôdeºnnû Häy                              
Rdz 43,27 On zaœ zapytawszy ich o zdrowie, rzek³: Czy wasz sêdziwy ojciec, o którym mi mówiliœcie, dobrze siê miewa? Czy jeszcze ¿yje?                                          
Rdz 43,28 וַיֹּאמְרוּ שָׁלוֹם לְעַבְדְּךָ לְאָבִינוּ עוֹדֶנּוּ חָי וַיִּקְּדוּ וַיִּשְׁתַּחוּ׃                                    
Rdz 43,28 waj jo me ru sza lom le aw De cha le a wi nu o den nu Haj waj jiq qe du (waj jisz Ta Hu)                                    
Rdz 43,28 wayyö´mürû šälôm lü`abDükä lü´äbîºnû `ôdeºnnû Häy wa|yyiqqüdû (wayyišTaHu)                                    
Rdz 43,28 Odpowiedzieli: S³uga twój, a nasz ojciec, dobrze siê miewa. Jeszcze ¿yje. I znów uklêkli i oddali pok³on.                                          
Rdz 43,29 וַיִּשָּׂא עֵינָיו וַיַּרְא אֶת־בִּנְיָמִין אָחִיו בֶּן־אִמּוֹ וַיֹּאמֶר הֲזֶה אֲחִיכֶם הַקָּטֹן אֲשֶׁר אֲמַרְתֶּם אֵלָי וַיֹּאמַר אֱלֹהִים יָחְנְךָ בְּנִי׃                  
Rdz 43,29 waj jis sa e naw waj jar et - Bin ja min a Hiw Ben - im mo waj jo mer ha ze a Hi chem haq qa ton a szer a mar Tem e laj waj jo mar e lo him jaH ne cha Be ni                  
Rdz 43,29 wayyiSSä´ `ênäyw wayyaºr´ ´et-Binyämîn ´äHîw Ben-´immô wayyöº´mer házè ´áHîkem haqqä†ön ´ášer ´ámarTem ´ëläy wayyö´mar ´élöhîm yäHnükä Bünî                  
Rdz 43,29 A gdy spojrzawszy, dostrzeg³ Beniamina, syna swej matki zapyta³: Czy to ten wasz brat najm³odszy, o którym mi mówiliœcie? I zaraz doda³: Oby ciê Bóg darzy³ sw¹ ³ask¹, synu mój!                                      
Rdz 43,30 וַיְמַהֵר יוֹסֵף כִּי־נִכְמְרוּ רַחֲמָיו אֶל־אָחִיו וַיְבַקֵּשׁ לִבְכּוֹת וַיָּבֹא הַחַדְרָה וַיֵּבְךְּ שָׁמָּה׃                              
Rdz 43,30 wa je ma her jo sef Ki - nich me ru ra Ha maw el - a Hiw wa je waq qesz liw Kot waj ja wo ha Had ra waj jewK szam ma                              
Rdz 43,30 wayümahër yôsëp Kî|-nikmürû raHámäyw ´el-´äHîw wayübaqqëš libKôt wayyäbö´ haHaºdrâ wayyëbK šäºmmâ                              
Rdz 43,30 I nagle urwa³, bo nagle ogarnê³o go wielkie wzruszenie na widok brata, ¿e a¿ ³zy nadbieg³y mu do oczu. Odszed³ wiêc do swego pokoju i tam siê rozp³aka³.                                        
Rdz 43,31 וַיִּרְחַץ פָּנָיו וַיֵּצֵא וַיִּתְאַפַּק וַיֹּאמֶר שִׂימוּ לָחֶם׃                                      
Rdz 43,31 waj jir Hac Pa naw waj je ce waj ji taP Paq waj jo mer si mu la Hem                                      
Rdz 43,31 wayyirHac Pänäyw wayyëcë´ wayyìºt´aPPaq wayyöº´mer Sîºmû läºHem                                      
Rdz 43,31 Potem zaœ, obmywszy twarz, wyszed³ i usi³uj¹c panowaæ nad sob¹ da³ rozkaz: Niech podadz¹ posi³ek!                                          
Rdz 43,32 וַיָּשִׂימוּ לוֹ לְבַדּוֹ וְלָהֶם לְבַדָּם וְלַמִּצְרִים הָאֹכְלִים אִתּוֹ לְבַדָּם כִּי לֹא יוּכְלוּן הַמִּצְרִים לֶאֱכֹל אֶת־הָעִבְרִים לֶחֶם כִּי־תוֹעֵבָה הִוא לְמִצְרָיִם׃              
Rdz 43,32 waj ja si mu lo le waD Do we la hem le waD Dam