Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 47,1 וַיָּבֹא יוֹסֵף וַיַּגֵּד לְפַרְעֹה וַיֹּאמֶר אָבִי וְאַחַי וְצֹאנָם וּבְקָרָם וְכָל־אֲשֶׁר לָהֶם בָּאוּ מֵאֶרֶץ כְּנָעַן וְהִנָּם בְּאֶרֶץ גֹּשֶׁן׃                  
Rdz 47,1 waj ja wo jo sef waj jaG Ged le fa ro waj jo mer a wi we a Haj we co nam u we qa ram we chol - a szer la hem Ba u me e rec Ke na an we hin nam Be e rec Go szen                  
Rdz 47,1 wayyäbö´ yôsëp wayyaGGëd lüpar`ò wayyöº´mer ´äbî wü´aHay wücö´näm ûbüqäräm wükol-´ášer lähem B亴û më´eºrec Künäº`an wühinnäm Bü´eºrec Göºšen                  
Rdz 47,1 Józef wszed³szy do faraona oznajmi³ mu: Ojciec mój i moi bracia z trzodami, byd³em i ca³ym ich dobytkiem przybyli z ziemi Kanaan i s¹ ju¿ w kraju Goszen.                                      
Rdz 47,2 וּמִקְצֵה אֶחָיו לָקַח חֲמִשָּׁה אֲנָשִׁים וַיַּצִּגֵם לִפְנֵי פַרְעֹה׃                                    
Rdz 47,2 u mi qe ce e Haw la qaH Ha misz sza a na szim waj jac ci gem lif ne fa ro                                    
Rdz 47,2 ûmiqücË ´eHäyw läqaH Hámiššâ ´ánäšîm wayyaccìgëm lipnê par`ò                                    
Rdz 47,2 Po czym Józef przedstawi³ faraonowi piêciu swych braci, których zabra³ z sob¹.                                            
Rdz 47,3 וַיֹּאמֶר פַּרְעֹה אֶל־אֶחָיו מַה־מַּעֲשֵׂיכֶם וַיֹּאמְרוּ אֶל־פַּרְעֹה רֹעֵה צֹאן עֲבָדֶיךָ גַּם־אֲנַחְנוּ גַּם־אֲבוֹתֵינוּ׃                              
Rdz 47,3 waj jo mer Pa ro el - e Haw ma - mma a se chem waj jo me ru el - Pa ro ro e con a wa de cha Gam - a naH nu Gam - a wo te nu                              
Rdz 47,3 wayyöº´mer Par`ò ´el-´eHäyw mà-mma`áSêkem wayyö´mürû ´el-Par`ò rö`Ë cö´n `ábädʺkä Gam-´ánaºHnû Gam-´ábôtêºnû                              
Rdz 47,3 Faraon zapyta³ jego braci: Jakie jest wasze zajêcie? Odpowiedzieli mu: Pasterzami trzód jesteœmy zarówno my, s³udzy twoi, jak i nasi przodkowie.                                        
Rdz 47,4 וַיֹּאמְרוּ אֶל־פַּרְעֹה לָגוּר בָּאָרֶץ בָּאנוּ כִּי־אֵין מִרְעֶה לַצֹּאן אֲשֶׁר לַעֲבָדֶיךָ כִּי־כָבֵד הָרָעָב בְּאֶרֶץ כְּנָעַן וְעַתָּה יֵשְׁבוּ־נָא עֲבָדֶיךָ בְּאֶרֶץ גֹּשֶׁן׃              
Rdz 47,4 waj jo me ru el - Pa ro la gur Ba a rec Ba nu Ki - en mi re lac con a szer la a wa de cha Ki - cha wed ha ra aw Be e rec Ke na an we aT Ta jesz wu - na a wa de cha Be e rec Go szen              
Rdz 47,4 wayyö´mürû ´el-Par`ò lägûr Bä´ärec Bä´nû Kî-´ên mir`è laccö´n ´ášer la`ábädʺkä Kî|-käbëd härä`äb Bü´eºrec Künäº`an wü`aTTâ yë|šbû-nä´ `ábädʺkä Bü´eºrec Göºšen              
Rdz 47,4 I dalej mówili do faraona: Przybyliœmy, aby siê zatrzymaæ jako przychodnie w tym kraju, gdy¿ brakuje paszy dla trzód twoich s³ug, tak ciê¿ki jest g³ód w ziemi Kanaan. Niechaj wiêc teraz zamieszkaj¹ s³udzy twoi w Goszen!                                  
Rdz 47,5 וַיֹּאמֶר פַּרְעֹה אֶל־יוֹסֵף לֵאמֹר אָבִיךָ וְאַחֶיךָ בָּאוּ אֵלֶיךָ׃                                    
Rdz 47,5 waj jo mer Pa ro el - jo sef le mor a wi cha we a He cha Ba u e le cha                                    
Rdz 47,5 wayyöº´mer Par`ò ´el-yôsëp lë´mör ´äbîºkä wü´aHʺkä B亴û ´ëlʺkä                                    
Rdz 47,5 Faraon rzek³ do Józefa: Ojciec twój i twoi bracia przybyli do ciebie.                                              
Rdz 47,6 אֶרֶץ מִצְרַיִם לְפָנֶיךָ הִוא בְּמֵיטַב הָאָרֶץ הוֹשֵׁב אֶת־אָבִיךָ וְאֶת־אַחֶיךָ יֵשְׁבוּ בְּאֶרֶץ גֹּשֶׁן וְאִם־יָדַעְתָּ וְיֶשׁ־בָּם אַנְשֵׁי־חַיִל וְשַׂמְתָּם שָׂרֵי מִקְנֶה עַל־אֲשֶׁר־לִי׃              
Rdz 47,6 e rec mic ra jim le fa ne cha hiw Be me taw ha a rec ho szew et - a wi cha we et - a He cha jesz wu Be e rec Go szen we im - ja da Ta we jesz - Bam an sze - Ha jil we sam Tam sa re miq ne al - a szer - li              
Rdz 47,6 ´eºrec micraºyim lüpänʺkä hiw´ Bümê†ab hä´äºrec hôšëb ´et-´äbîºkä wü´et-´aHʺkä yëšbû Bü´eºrec Göºšen wü´im-yädaº`Tä wüyeš-Bäm ´anšê-Haºyil wüSamTäm Särê miqnè `al-´ášer-lî              
Rdz 47,6 Ca³y kraj egipski stoi przed tob¹ otworem. W najbardziej ¿yznej jego czêœci osiedl twego ojca i twych braci; niechaj wiêc zamieszkaj¹ w kraju Goszen. Jeœli zaœ wiesz, ¿e s¹ wœród nich ludzie dzielni, uczyñ ich zarz¹dcami mojego ¿ywego dobytku, niech czuwaj¹ nad moimi trzodami.                            
Rdz 47,7 וַיָּבֵא יוֹסֵף אֶת־יַעֲקֹב אָבִיו וַיַּעֲמִדֵהוּ לִפְנֵי פַרְעֹה וַיְבָרֶךְ יַעֲקֹב אֶת־פַּרְעֹה׃                                
Rdz 47,7 waj ja we jo sef et - ja a qow a wiw waj ja a mi de hu lif ne fa ro wa je wa rech ja a qow et - Pa ro                                
Rdz 47,7 wayyäbë´ yôsëp ´et-ya|`áqöb ´äbîw wayya|`ámìdëºhû lipnê par`ò wayübäºrek ya`áqöb ´et-Par`ò                                
Rdz 47,7 Potem Józef przyprowadzi³ swego ojca, Jakuba, i przedstawi³ go faraonowi. A gdy Jakub z³o¿y³ faraonowi ¿yczenia pomyœlnoœci,                                        
Rdz 47,8 וַיֹּאמֶר פַּרְעֹה אֶל־יַעֲקֹב כַּמָּה יְמֵי שְׁנֵי חַיֶּיךָ׃                                      
Rdz 47,8 waj jo mer Pa ro el - ja a qow Kam ma je me sze ne Haj je cha                                      
Rdz 47,8 wayyöº´mer Par`ò ´e|l-ya`áqöb Kammâ yümê šünê Hayyʺkä                                      
Rdz 47,8 faraon zapyta³ go: Ile lat ¿ycia sobie liczysz?                                                
Rdz 47,9 וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל־פַּרְעֹה יְמֵי שְׁנֵי מְגוּרַי שְׁלֹשִׁים וּמְאַת שָׁנָה מְעַט וְרָעִים הָיוּ יְמֵי שְׁנֵי חַיַּי וְלֹא הִשִּׂיגוּ אֶת־יְמֵי שְׁנֵי חַיֵּי אֲבֹתַי בִּימֵי מְגוּרֵיהֶם׃      
Rdz 47,9 waj jo mer ja a qow el - Pa ro je me sze ne me gu raj sze lo szim u me at sza na me at we ra im ha ju je me sze ne Haj jaj we lo his si gu et - je me sze ne Haj je a wo taj Bi me me gu re hem      
Rdz 47,9 wayyöº´mer ya`áqöb ´el-Par`ò yümê šünê mügûray šülöšîm ûmü´at šänâ mü`a† würä`îm häyû yümê šünê Hayyay wülö´ hiSSîºgû ´et-yümê šünê Hayyê ´ábötay Bîmê mügûrêhem      
Rdz 47,9 Jakub odpowiedzia³ faraonowi: Liczba lat mojego pielgrzymowania - sto i trzydzieœci. Niezbyt d³ugie i smutne by³y lata mego ¿ycia; nie s¹ one tak d³ugie, jak lata pielgrzymowania mych przodków.                                    
Rdz 47,10 וַיְבָרֶךְ יַעֲקֹב אֶת־פַּרְעֹה וַיֵּצֵא מִלִּפְנֵי פַרְעֹה׃                                        
Rdz 47,10 wa je wa rech ja a qow et - Pa ro waj je ce mil lif ne fa ro                                        
Rdz 47,10 wayübäºrek ya`áqöb ´et-Par`ò wayyëcë´ millipnê par`ò                                        
Rdz 47,10 Po czym Jakub, ¿ycz¹c faraonowi pomyœlnoœci, odszed³.                                              
Rdz 47,11 וַיּוֹשֵׁב יוֹסֵף אֶת־אָבִיו וְאֶת־אֶחָיו וַיִּתֵּן לָהֶם אֲחֻזָּה בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם בְּמֵיטַב הָאָרֶץ בְּאֶרֶץ רַעְמְסֵס כַּאֲשֶׁר צִוָּה פַרְעֹה׃                    
Rdz 47,11 waj jo szew jo sef et - a wiw we et - e Haw waj jiT Ten la hem a Huz za Be e rec mic ra jim Be me taw ha a rec Be e rec ra me ses Ka a szer ciw wa fa ro                    
Rdz 47,11 wayyôšëb yôsëp ´et-´äbîw wü´et-´eHäyw wayyiTTën lähem ´áHuzzâ Bü´eºrec micraºyim Bümê†ab hä´äºrec Bü´eºrec ra`müsës Ka´ášer ciwwâ par`ò                    
Rdz 47,11 Józef osiedli³ ojca i braci, daj¹c im posiad³oœæ w najbardziej ¿yznej czêœci Egiptu, w ziemi Ramses, jak mu poleci³ faraon.                                          
Rdz 47,12 וַיְכַלְכֵּל יוֹסֵף אֶת־אָבִיו וְאֶת־אֶחָיו וְאֵת כָּל־בֵּית אָבִיו לֶחֶם לְפִי הַטָּף׃                                
Rdz 47,12 wa je chal Kel jo sef et - a wiw we et - e Haw we et Kol - Bet a wiw le Hem le fi hat taf                                
Rdz 47,12 wayükalKël yôsëp ´et-´äbîw wü´et-´eHäyw wü´ët Kol-Bêt ´äbîw leºHem lüpî ha††äp                                
Rdz 47,12 I zaopatrywa³ ojca i braci, i ca³¹ rodzinê swego ojca w ¿ywnoœæ, stosownie do liczby dzieci.                                            
Rdz 47,13 וְלֶחֶם אֵין בְּכָל־הָאָרֶץ כִּי־כָבֵד הָרָעָב מְאֹד וַתֵּלַהּ אֶרֶץ מִצְרַיִם וְאֶרֶץ כְּנַעַן מִפְּנֵי הָרָעָב׃                          
Rdz 47,13 we le Hem en Be chol - ha a rec Ki - cha wed ha ra aw me od waT Te la e rec mic ra jim we e rec Ke na an miP Pe ne ha ra aw                          
Rdz 47,13 wüleºHem ´ên Bükol-hä´äºrec Kî|-käbëd härä`äb mü´öd waTTëºlah ´eºrec micraºyim wü´eºrec Künaº`an miPPünê härä`äb                          
Rdz 47,13 W ca³ym kraju nie by³o ¿ywnoœci, tote¿ nasta³ bardzo ciê¿ki g³ód. Ziemie Egiptu i Kanaanu by³y wyczerpane skutkiem g³odu.                                          
Rdz 47,14 וַיְלַקֵּט יוֹסֵף אֶת־כָּל־הַכֶּסֶף הַנִּמְצָא בְאֶרֶץ־מִצְרַיִם וּבְאֶרֶץ כְּנַעַן בַּשֶּׁבֶר אֲשֶׁר־הֵם שֹׁבְרִים וַיָּבֵא יוֹסֵף אֶת־הַכֶּסֶף בֵּיתָה פַרְעֹה׃                      
Rdz 47,14 wa je laq qet jo sef et - Kol - haK Ke sef han nim ca we e rec - mic ra jim u we e rec Ke na an Basz sze wer a szer - hem szow rim waj ja we jo sef et - haK Ke sef Be ta fa ro                      
Rdz 47,14 wayülaqqë† yôsëp ´et-Kol-haKKeºsep hannimcä´ bü´e|rec-micraºyim ûbü´eºrec Künaº`an Baššeºber ´ášer-hëm šöbrîm wayyäbë´ yôsëp ´et-haKKeºsep Bêºtâ par`ò                      
Rdz 47,14 Józef zaœ gromadzi³ wówczas wszystkie pieni¹dze, jakie znajdowa³y siê w Egipcie i Kanaanie, za zbo¿e, które kupowano, i pieni¹dze te oddawa³ do pa³acu faraona.                                      
Rdz 47,15 וַיִּתֹּם הַכֶּסֶף מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם וּמֵאֶרֶץ כְּנַעַן וַיָּבֹאוּ כָל־מִצְרַיִם אֶל־יוֹסֵף לֵאמֹר הָבָה־לָּנוּ לֶחֶם וְלָמָּה נָמוּת נֶגְדֶּךָ כִּי אָפֵס כָּסֶף׃                
Rdz 47,15 waj jiT Tom haK Ke sef me e rec mic ra jim u me e rec Ke na an waj ja wo u chol - mic ra jim el - jo sef le mor ho wa - lla nu le Hem we lam ma na mut neg De cha Ki a fes Ka sef                
Rdz 47,15 wayyiTTöm haKKeºsep më´eºrec micrayìm ûmë´eºrec Küna`an wayyäbö´û kol-micraºyim ´el-yôsëp lë´mör ho|bâ-lläºnû leºHem wüläºmmâ nämût negDeºkä Kî ´äpës Käºsep                
Rdz 47,15 W koñcu wyczerpa³y siê pieni¹dze mieszkañcom Egiptu i Kanaanu, i wtedy wszyscy Egipcjanie przychodzili do Józefa, prosz¹c go: Daj nam chleba. Czy¿ mamy umrzeæ na twoich oczach? Nie mamy ju¿ bowiem pieniêdzy.                                  
Rdz 47,16 וַיֹּאמֶר יוֹסֵף הָבוּ מִקְנֵיכֶם וְאֶתְּנָה לָכֶם בְּמִקְנֵיכֶם אִם־אָפֵס כָּסֶף׃                                  
Rdz 47,16 waj jo mer jo sef ha wu miq ne chem we eT Te na la chem Be miq ne chem im - a fes Ka sef                                  
Rdz 47,16 wayyöº´mer yôsëp häbû miqnêkem wü´eTTünâ läkem Bümiqnêkem ´im-´äpës Käºsep                                  
Rdz 47,16 A Józef mówi³: Jeœli nie macie pieniêdzy, sprowadŸcie wasz ¿ywy dobytek, a dam wam za niego zbo¿e.                                          
Rdz 47,17 וַיָּבִיאוּ אֶת־מִקְנֵיהֶם אֶל־יוֹסֵף וַיִּתֵּן לָהֶם יוֹסֵף לֶחֶם בַּסּוּסִים וּבְמִקְנֵה הַצֹּאן וּבְמִקְנֵה הַבָּקָר וּבַחֲמֹרִים וַיְנַהֲלֵם בַּלֶּחֶם בְּכָל־מִקְנֵהֶם בַּשָּׁנָה הַהִוא׃                
Rdz 47,17 waj ja wi u et - miq ne hem el - jo sef waj jiT Ten la hem jo sef le Hem Bas su sim u we miq ne hac con u we miq ne haB Ba qar u wa Ha mo rim wa je na ha lem Bal le Hem Be chol - miq ne hem Basz sza na ha hiw                
Rdz 47,17 wayyäbû ´et-miqnêhem ´el-yôsëp wayyiTTën lähem yôsëp leºHem Bassûsîm ûbümiqnË haccö´n ûbümiqnË haBBäqär ûbaHámörîm wayünahálëm BalleºHem Bükol-miqnëhem Baššänâ hahiw´                
Rdz 47,17 Sprowadzili wiêc swój ¿ywy dobytek do Józefa i on dawa³ im ¿ywnoœæ w zamian za konie, za stada owiec i wo³ów oraz za os³y. I tak w owym roku ¿ywi³ ich w zamian za ca³y ich ¿ywy dobytek.                                    
Rdz 47,18 וַתִּתֹּם הַשָּׁנָה הַהִוא וַיָּבֹאוּ אֵלָיו בַּשָּׁנָה הַשֵּׁנִית וַיֹּאמְרוּ לוֹ לֹא־נְכַחֵד מֵאֲדֹנִי כִּי אִם־תַּם הַכֶּסֶף וּמִקְנֵה הַבְּהֵמָה אֶל־אֲדֹנִי לֹא נִשְׁאַר לִפְנֵי אֲדֹנִי בִּלְתִּי אִם־גְּוִיָּתֵנוּ וְאַדְמָתֵנוּ׃    
Rdz 47,18 waT TiT Tom hasz sza na ha hiw waj ja wo u e law Basz sza na hasz sze nit waj jo me ru lo lo - ne cha Hed me a do ni Ki im - Tam haK Ke sef u miq ne haB Be he ma el - a do ni lo ni szar lif ne a do ni Bil Ti im - Ge wij ja te nu we ad ma te nu    
Rdz 47,18 waTTiTTöm haššänâ hahiw´ wayyäböº´û ´ëläyw Baššänâ haššënît wayyöº´mürû lô lö|´-nükaHëd më|´ádönî Kî ´im-Tam haKKeºsep ûmiqnË haBBühëmâ ´el-´ádönî lö´ niš´ar lipnê ´ádönî BilTî ´im-Güwiyyätëºnû wü´admätëºnû    
Rdz 47,18 A gdy ten rok up³yn¹³, przyszli w nastêpnym i oznajmili mu: Nie mamy co ukrywaæ przed tob¹, panie mój, ¿e gdy ju¿ wyczerpa³y siê nam pieni¹dze i gdy stada nasze s¹ u ciebie, nie pozosta³o nam nic, co moglibyœmy daæ tobie, panie, oprócz nas samych i naszej ziemi!                              
Rdz 47,19 לָמָּה נָמוּת לְעֵינֶיךָ גַּם־אֲנַחְנוּ גַּם אַדְמָתֵנוּ קְנֵה־אֹתָנוּ וְאֶת־אַדְמָתֵנוּ בַּלָּחֶם וְנִהְיֶה אֲנַחְנוּ וְאַדְמָתֵנוּ עֲבָדִים לְפַרְעֹה וְתֶן־זֶרַע וְנִחְיֶה וְלֹא נָמוּת וְהָאֲדָמָה לֹא תֵשָׁם׃          
Rdz 47,19 lam ma na mut le e ne cha Gam - a naH nu Gam ad ma te nu qe ne - o ta nu we et - ad ma te nu Bal la Hem we nih je a naH nu we ad ma te nu a wa dim le fa ro we ten - ze ra we niH je we lo na mut we ha a da ma lo te szam          
Rdz 47,19 läºmmâ nämût lü`ênʺkä Gam-´ánaºHnû Gam ´admätëºnû qünË|-´ötäºnû wü´et-´admätëºnû BalläºHem wüni|hyè ´ánaºHnû wü´admätëºnû `ábädîm lüpar`ò wüten-zeºra` wüni|Hyè wülö´ nämût wühä´ádämâ lö´ tëšäm          
Rdz 47,19 Dlaczego na twoich oczach mamy zgin¹æ my i nasza ziemia? Kup wiêc nas i ziemiê nasz¹ za chleb; bêdziemy niewolnikami faraona, a nasza ziemia jego w³asnoœci¹. Byleœ nam da³ ziarno do siewu, a przetrwamy, nie pomrzemy i ziemia nasza nie bêdzie le¿a³a od³ogiem.                            
Rdz 47,20 וַיִּקֶן יוֹסֵף אֶת־כָּל־אַדְמַת מִצְרַיִם לְפַרְעֹה כִּי־מָכְרוּ מִצְרַיִם אִישׁ שָׂדֵהוּ כִּי־חָזַק עֲלֵהֶם הָרָעָב וַתְּהִי הָאָרֶץ לְפַרְעֹה׃                      
Rdz 47,20 waj ji qen jo sef et - Kol - ad mat mic ra jim le fa ro Ki - mach ru mic ra jim isz sa de hu Ki - Ha zaq a le hem ha ra aw waT Te hi ha a rec le fa ro                      
Rdz 47,20 wayyìºqen yôsëp ´et-Kol-´admat micraºyim lüpar`ò Kî|-mäkrû micraºyim ´îš Sädëºhû Kî|-Häzaq `álëhem härä`äb waTTühî hä´äºrec lüpar`ò                      
Rdz 47,20 Józef wykupi³ wiêc wszystkie grunty w Egipcie dla faraona; ka¿dy bowiem Egipcjanin sprzeda³ swe pole, gdy¿ g³ód by³ coraz wiêkszy. Tak wiêc ziemia sta³a siê w³asnoœci¹ faraona.                                    
Rdz 47,21 וְאֶת־הָעָם הֶעֱבִיר אֹתוֹ לֶעָרִים מִקְצֵה גְבוּל־מִצְרַיִם וְעַד־קָצֵהוּ׃                                      
Rdz 47,21 we et - ha am he e wir o to le a rim mi qe ce ge wul - mic ra jim we ad - qa ce hu                                      
Rdz 47,21 wü´eºt-hä`äm he`ébîr ´ötô le`ärîm miqücË gübûl-micraºyim wü`ad-qäcëºhû                                      
Rdz 47,21 Ludnoœæ zaœ od jednego do drugiego krañca Egiptu przeniós³ do miast.                                            
Rdz 47,22 רַק אַדְמַת הַכֹּהֲנִים לֹא קָנָה כִּי חֹק לַכֹּהֲנִים מֵאֵת פַּרְעֹה וְאָכְלוּ אֶת־חֻקָּם אֲשֶׁר נָתַן לָהֶם פַּרְעֹה עַל־כֵּן לֹא מָכְרוּ אֶת־אַדְמָתָם׃            
Rdz 47,22 raq ad mat haK Ko ha nim lo qa na Ki Hoq laK Ko ha nim me et Pa ro we ach lu et - Huq qam a szer na tan la hem Pa ro al - Ken lo mach ru et - ad ma tam            
Rdz 47,22 raq ´admat haKKöhánîm lö´ qänâ Kî Höq laKKöhánîm më´ët Par`ò wü´ä|klû ´et-Huqqäm ´ášer nätan lähem Par`ò `al-Kën lö´ mäkrû ´et-´admätäm            
Rdz 47,22 Nie wykupi³ tylko gruntów kap³anów, gdy¿ by³ przywilej faraona dla kap³anów i na jego podstawie mieli oni zapewnione utrzymanie. Dlatego nie sprzedali swych gruntów.                                      
Rdz 47,23 וַיֹּאמֶר יוֹסֵף אֶל־הָעָם הֵן קָנִיתִי אֶתְכֶם הַיּוֹם וְאֶת־אַדְמַתְכֶם לְפַרְעֹה הֵא־לָכֶם זֶרַע וּזְרַעְתֶּם אֶת־הָאֲדָמָה׃                          
Rdz 47,23 waj jo mer jo sef el - ha am hen qa ni ti et chem haj jom we et - ad mat chem le fa ro he - la chem ze ra u ze ra Tem et - ha a da ma                          
Rdz 47,23 wayyöº´mer yôsëp ´el-hä`äm hën qänîºtî ´etkem hayyôm wü´et-´admatkem lüpar`ò hë|´-läkem zeºra` ûzüra`Tem ´et-hä´ádämâ                          
Rdz 47,23 Potem Józef przemówi³ do ludnoœci: Oto dzisiaj naby³em was i wasz¹ ziemiê dla faraona. Macie tu ziarno, obsiejcie ziemiê.                                          
Rdz 47,24 וְהָיָה בַּתְּבוּאֹת וּנְתַתֶּם חֲמִישִׁית לְפַרְעֹה וְאַרְבַּע הַיָּדֹת יִהְיֶה לָכֶם לְזֶרַע הַשָּׂדֶה וּלְאָכְלְכֶם וְלַאֲשֶׁר בְּבָתֵּיכֶם וְלֶאֱכֹל לְטַפְּכֶם׃                    
Rdz 47,24 we ha ja BaT Te wu ot u ne taT Tem Ha mi szit le fa ro we ar Ba haj ja dot jih je la chem le ze ra has sa de u le och le chem we la a szer Be waT Te chem we le e chol le taP Pe chem                    
Rdz 47,24 wühäyâ BaTTübû´öt ûnütaTTem Hámîšît lüpar`ò wü´arBa` hayyädöt yihyè läkem lüzeºra` haSSädè û|lü´oklükem wüla´ášer BübäTTêkem wüle´éköl lü†aPPükem                    
Rdz 47,24 A gdy nadejd¹ ¿niwa, oddacie pi¹t¹ czêœæ plonów faraonowi, cztery zaœ czêœci zostawicie sobie na obsianie pola i na wy¿ywienie dla was, dla waszych domowników i dla waszej dziatwy!                                    
Rdz 47,25 וַיֹּאמְרוּ הֶחֱיִתָנוּ נִמְצָא־חֵן בְּעֵינֵי אֲדֹנִי וְהָיִינוּ עֲבָדִים לְפַרְעֹה׃                                    
Rdz 47,25 waj jo me ru he He ji ta nu nim ca - Hen Be e ne a do ni we ha ji nu a wa dim le fa ro                                    
Rdz 47,25 wayyö´mürû heHéyìtäºnû nimcä´-Hën Bü`ênê ´ádönî wühäyîºnû `ábädîm lüpar`ò                                    
Rdz 47,25 Odpowiedzieli: Zachowa³eœ nas przy ¿yciu! Obyœ nas darzy³ ¿yczliwoœci¹, panie nasz, a my bêdziemy niewolnikami faraona!                                          
Rdz 47,26 וַיָּשֶׂם אֹתָהּ יוֹסֵף לְחֹק עַד־הַיּוֹם הַזֶּה עַל־אַדְמַת מִצְרַיִם לְפַרְעֹה לַחֹמֶשׁ רַק אַדְמַת הַכֹּהֲנִים לְבַדָּם לֹא הָיְתָה לְפַרְעֹה׃                  
Rdz 47,26 waj ja sem o ta jo sef le Hoq ad - haj jom haz ze al - ad mat mic ra jim le fa ro la Ho mesz raq ad mat haK Ko ha nim le waD Dam lo haj ta le fa ro                  
Rdz 47,26 wayyäºSem ´ötäh yôsëp lüHöq `ad-hayyôm hazzè `al-´admat micraºyim lüpar`ò laHöºmeš raq ´admat haKKö|hánîm lübaDDäm lö´ häytâ lüpar`ò                  
Rdz 47,26 Rozporz¹dzenie, które da³ Józef w sprawie roli w Egipcie, obowi¹zuje po dzieñ dzisiejszy: pi¹t¹ czêœæ plonów nale¿y oddawaæ faraonowi. Jedynie grunty kap³anów nie sta³y siê w³asnoœci¹ faraona.                                    
Rdz 47,27 וַיֵּשֶׁב יִשְׂרָאֵל בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם בְּאֶרֶץ גֹּשֶׁן וַיֵּאָחֲזוּ בָהּ וַיִּפְרוּ וַיִּרְבּוּ מְאֹד׃                              
Rdz 47,27 waj je szew jis ra el Be e rec mic ra jim Be e rec Go szen waj je a Ha zu wa waj jif ru waj jir Bu me od                              
Rdz 47,27 wayy뺚eb yiSrä´ël Bü´eºrec micraºyim Bü´eºrec Göºšen wayyë´äHázû bäh wayyiprû wayyirBû mü´öd                              
Rdz 47,27 Izrael zamieszka³ w Egipcie, w kraju Goszen. Wziêli go sobie na w³asnoœæ, a ¿e byli p³odni, bardzo siê rozmno¿yli.                                          
Rdz 47,28 וַיְחִי יַעֲקֹב בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם שְׁבַע עֶשְׂרֵה שָׁנָה וַיְהִי יְמֵי־יַעֲקֹב שְׁנֵי חַיָּיו שֶׁבַע שָׁנִים וְאַרְבָּעִים וּמְאַת שָׁנָה׃                    
Rdz 47,28 wa je Hi ja a qow Be e rec mic ra jim sze wa es re sza na wa je hi je me - ja a qow sze ne Haj jaw sze wa sza nim we ar Ba im u me at sza na                    
Rdz 47,28 wayüHî ya`áqöb Bü´eºrec micraºyim šüba` `eSrË šänâ wayühî yümê|-ya`áqöb šünê Hayyäyw šeºba` šänîm wü´arBä`îm ûmü´at šänâ                    
Rdz 47,28 Jakub, prze¿ywszy w Egipcie siedemnaœcie lat, doczeka³ siê sto czterdziestego siódmego roku ¿ycia.                                          
Rdz 47,29 וַיִּקְרְבוּ יְמֵי־יִשְׂרָאֵל לָמוּת וַיִּקְרָא לִבְנוֹ לְיוֹסֵף וַיֹּאמֶר לוֹ אִם־נָא מָצָאתִי חֵן בְּעֵינֶיךָ שִׂים־נָא יָדְךָ תַּחַת יְרֵכִי וְעָשִׂיתָ עִמָּדִי חֶסֶד וֶאֱמֶת אַל־נָא תִקְבְּרֵנִי בְּמִצְרָיִם׃      
Rdz 47,29 waj jiq re wu je me - jis ra el la mut waj jiq ra liw no le jo sef waj jo mer lo im - na ma ca ti Hen Be e ne cha sim - na jad cha Ta Hat je re chi we a si ta im ma di He sed we e met al - na tiq Be re ni Be mic ra jim      
Rdz 47,29 wayyiqrübû yümê|-yiSrä´ël lämût wayyiqrä´ libnô lüyôsëp wayyöº´mer lô ´im-nä´ mäc亴tî Hën Bü`ênʺkä Sî|m-nä´ yädkä TaºHat yürëkî wü`äSîºtä `immädî Heºsed we´émet ´al-nä´ tiqBürëºnî Bümicräºyim      
Rdz 47,29 A gdy zbli¿a³a siê œmieræ Izraela, kaza³ wezwaæ swego syna Józefa i rzek³ do niego: Jeœli darzysz mnie ¿yczliwoœci¹, po³ó¿ mi tw¹ rêkê pod biodro na dowód twojej wiernej mi³oœci, ¿e nie pogrzebiesz mnie w Egipcie,                                  
Rdz 47,30 וְשָׁכַבְתִּי עִם־אֲבֹתַי וּנְשָׂאתַנִי מִמִּצְרַיִם וּקְבַרְתַּנִי בִּקְבֻרָתָם וַיֹּאמַר אָנֹכִי אֶעֱשֶׂה כִדְבָרֶךָ׃                                
Rdz 47,30 we sza chaw Ti im - a wo taj u ne sa ta ni mim mic ra jim u qe war Ta ni Biq wu ra tam waj jo mar a no chi e e se chid wa re cha