Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Wj 4,1 וַיַּעַן מֹשֶׁה וַיֹּאמֶר וְהֵן לֹא־יַאֲמִינוּ לִי וְלֹא יִשְׁמְעוּ בְּקֹלִי כִּי יֹאמְרוּ לֹא־נִרְאָה אֵלֶיךָ יהוה׃                            
Wj 4,1 waj ja an mo sze waj jo mer we hen lo - ja a mi nu li we lo jisz me u Be qo li Ki jo me ru lo - ni ra e le cha jhwh(a do naj)                            
Wj 4,1 wayyaº`an möšè wayyöº´mer wühën lö|´-ya´ámîºnû wülö´ yišmü`û Büqölî yö|´mürû lö|´-nir´â ´ëlʺkä yhwh(´ädönäy)                            
Wj 4,1 Na to powiedzia³ Moj¿esz: A jeœli nie uwierz¹ i nie us³uchaj¹ s³ów moich, mówi¹c, ¿e Pan nie ukaza³ mi siê wcale?                                              
Wj 4,2 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יהוה מַזֶּה בְיָדֶךָ וַיֹּאמֶר מַטֶּה׃                                          
Wj 4,2 waj jo mer e law jhwh(a do naj) (maz ze) we ja de cha waj jo mer mat te                                          
Wj 4,2 wayyöº´mer ´ëläyw yhwh(´ädönäy) (mazzè) büyädeºkä wayyöº´mer ma††è                                          
Wj 4,2 Wówczas Pan zapyta³ go: Co masz w rêku? Odpowiedzia³: Laskê.                                                  
Wj 4,3 וַיֹּאמֶר הַשְׁלִיכֵהוּ אַרְצָה וַיַּשְׁלִיכֵהוּ אַרְצָה וַיְהִי לְנָחָשׁ וַיָּנָס מֹשֶׁה מִפָּנָיו׃                                    
Wj 4,3 waj jo mer hasz li che hu ar ca waj jasz li che hu ar ca wa je hi le na Hasz waj ja nos mo sze miP Pa naw                                    
Wj 4,3 wayyöº´mer hašlîkëºhû ´aºrcâ wayyašlîkëºhû ´aºrcâ wayühî lünäHäš wayyäºnos möšè miPPänäyw                                    
Wj 4,3 Wtedy rozkaza³: Rzuæ j¹ na ziemiê. A on rzuci³ j¹ na ziemiê, i zamieni³a siê w wê¿a. Moj¿esz zaœ ucieka³ przed nim.                                              
Wj 4,4 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה שְׁלַח יָדְךָ וֶאֱחֹז בִּזְנָבוֹ וַיִּשְׁלַח יָדוֹ וַיַּחֲזֶק בּוֹ וַיְהִי לְמַטֶּה בְּכַפּוֹ׃                            
Wj 4,4 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze sze laH jad cha we e Hoz Biz na wo waj jisz laH ja do waj ja Ha zeq Bo wa je hi le mat te Be chaP Po                            
Wj 4,4 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè šülaH yä|dkä we´éHöz Biznäbô wayyišlaH yädô wayyaºHázeq wayühî lüma††è BükaPPô                            
Wj 4,4 Pan powiedzia³ wtedy do Moj¿esza: Wyci¹gnij rêkê i chwyæ go za ogon. I wyci¹gn¹³ rêkê i uchwyci³ go, i sta³ siê znów lask¹ w jego rêku.                                            
Wj 4,5 לְמַעַן יַאֲמִינוּ כִּי־נִרְאָה אֵלֶיךָ יהוה אֱלֹהֵי אֲבֹתָם אֱלֹהֵי אַבְרָהָם אֱלֹהֵי יִצְחָק וֵאלֹהֵי יַעֲקֹב׃                              
Wj 4,5 le ma an ja a mi nu Ki - ni ra e le cha jhwh(a do naj) e lo he a wo tam e lo he aw ra ham e lo he jic Haq we lo he ja a qow                              
Wj 4,5 lümaº`an ya´ámîºnû Kî|-nir´â ´ëlʺkä yhwh(´ädönäy) ´élöhê ´ábötäm ´élöhê ´abrähäm ´élöhê yicHäq wë´löhê ya`áqöb                              
Wj 4,5 Tak uczyñ, aby uwierzyli, ¿e ukaza³ tobie Pan, Bóg ojców ich, Bóg Abrahama Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.                                              
Wj 4,6 וַיֹּאמֶר יהוה לוֹ עוֹד הָבֵא־נָא יָדְךָ בְּחֵיקֶךָ וַיָּבֵא יָדוֹ בְּחֵיקוֹ וַיּוֹצִאָהּ וְהִנֵּה יָדוֹ מְצֹרַעַת כַּשָּׁלֶג׃                          
Wj 4,6 waj jo mer jhwh(a do naj) lo od ha we - na jad cha Be He qe cha waj ja we ja do Be He qo waj jo ci a we hin ne ja do me co ra at Kasz sza leg                          
Wj 4,6 wayyö´mer yhwh(´ädönäy) `ôd hä|bë´-nä´ yä|dkä BüHêqeºkä wayyäbë´ yädô BüHêqô wayyôºcì´äh wühinnË yädô mücöraº`at Kaššäºleg                          
Wj 4,6 Ponownie rzek³ do niego Pan: W³ó¿ rêkê w zanadrze! I w³o¿y³ rêkê w zanadrze, a gdy j¹ wyj¹³, by³a pokryta tr¹dem bia³ym jak œnieg.                                            
Wj 4,7 וַיֹּאמֶר הָשֵׁב יָדְךָ אֶל־חֵיקֶךָ וַיָּשֶׁב יָדוֹ אֶל־חֵיקוֹ וַיּוֹצִאָהּ מֵחֵיקוֹ וְהִנֵּה־שָׁבָה כִּבְשָׂרוֹ׃                                  
Wj 4,7 waj jo mer ha szew jad cha el - He qe cha waj ja szew ja do el - He qo waj jo ci a me He qo we hin ne - sza wa Kiw sa ro                                  
Wj 4,7 wayyöº´mer häšëb yä|dkä ´el-Hêqeºkä wayy亚eb yädô ´el-Hêqô wayyô|cì´â më|Hêqô wühinnË-šäºbâ KibSärô                                  
Wj 4,7 I rzek³ znów: W³ó¿ rêkê w zanadrze! I w³o¿y³ j¹ ponownie w zanadrze, a gdy j¹ po chwili wyci¹gn¹³, by³a taka jak reszta cia³a.                                              
Wj 4,8 וְהָיָה אִם־לֹא יַאֲמִינוּ לָךְ וְלֹא יִשְׁמְעוּ לְקֹל הָאֹת הָרִאשׁוֹן וְהֶאֱמִינוּ לְקֹל הָאֹת הָאַחֲרוֹן׃                              
Wj 4,8 we ha ja im - lo ja a mi nu lach we lo jisz me u le qol ha ot ha ri szon we he e mi nu le qol ha ot ha a Ha ron                              
Wj 4,8 wühäyâ ´im-lö´ ya´ámîºnû läk wülö´ yišmü`û lüqöl hä´öt häri´šôn wühe|´émîºnû lüqöl hä´öt hä´aHárôn                              
Wj 4,8 Tak wiêc, jeœli nie uwierz¹ i nie przyjm¹ œwiadectwa pierwszego znaku, uwierz¹ œwiadectwu drugiego znaku.                                              
Wj 4,9 וְהָיָה אִם־לֹא יַאֲמִינוּ גַּם לִשְׁנֵי הָאֹתוֹת הָאֵלֶּה וְלֹא יִשְׁמְעוּן לְקֹלֶךָ וְלָקַחְתָּ מִמֵּימֵי הַיְאֹר וְשָׁפַכְתָּ הַיַּבָּשָׁה וְהָיוּ הַמַּיִם אֲשֶׁר תִּקַּח מִן־הַיְאֹר וְהָיוּ לְדָם בַּיַּבָּשֶׁת׃          
Wj 4,9 we ha ja im - lo ja a mi nu Gam lisz ne ha o tot ha el le we lo jisz me un le qo le cha we la qaH Ta mim me me ha je or we sza fach Ta haj jaB Ba sza we ha ju ham ma jim a szer Tiq qaH min - ha je or we ha ju le dam Baj jaB Ba szet          
Wj 4,9 wühäyâ ´im-lö´ ya´ámîºnû Gam lišnê hä´ötôt hä´ëºllè wülö´ yišmü`ûn lüqöleºkä wüläqaHTä mimmêmê hayü´ör wüšäpakTä hayyaBBäšâ wühäyû hammaºyim ´ášer TiqqaH min-hayü´ör wühäyû lüdäm BayyaBB亚et          
Wj 4,9 A gdyby nawet nie uwierzyli tym dwom znakom i nie zwa¿ali na mowê twoj¹, wówczas zaczerpniesz wody z Nilu i wylejesz na such¹ ziemiê; a woda zaczerpniêta z Nilu stanie siê krwi¹ na ziemi.                                        
Wj 4,10 וַיֹּאמֶר מֹשֶׁה אֶל־יהוה בִּי אֲדֹנָי לֹא אִישׁ דְּבָרִים אָנֹכִי גַּם מִתְּמוֹל גַּם מִשִּׁלְשֹׁם גַּם מֵאָז דַּבֶּרְךָ אֶל־עַבְדֶּךָ כִּי כְבַד־פֶּה וּכְבַד לָשׁוֹן אָנֹכִי׃            
Wj 4,10 waj jo mer mo sze el - jhwh(a do naj) Bi a do naj lo isz De wa rim a no chi Gam miT Te mol Gam misz szil szom Gam me az DaB Ber cha el - aw De cha Ki che wad - Pe u che wad la szon a no chi            
Wj 4,10 wayyöº´mer möšè ´el-yhwh(´ädönäy) ´ádönäy lö´ ´îš Dübärîm ´änöºkî Gam miTTümôl Gam miššilšöm Gam më´äz DaBBerkä ´el-`abDeºkä kübad-Pè ûkübad läšôn ´änöºkî            
Wj 4,10 I rzek³ Moj¿esz do Pana: Wybacz, Panie, ale ja nie jestem wymowny, od wczoraj i przedwczoraj, a nawet od czasu, gdy przemawiasz do Twego s³ugi. Ociê¿a³y usta moje i jêzyk mój zesztywnia³.                                         
Wj 4,11 וַיֹּאמֶר יהוה אֵלָיו מִי שָׂם פֶּה לָאָדָם אוֹ מִי־יָשׂוּם אִלֵּם אוֹ חֵרֵשׁ אוֹ פִקֵּחַ אוֹ עִוֵּר הֲלֹא אָנֹכִי יהוה׃                  
Wj 4,11 waj jo mer jhwh(a do naj) e law mi sam Pe la a dam o mi - ja sum il lem o He resz o fiq qe aH o iw wer ha lo a no chi jhwh(a do naj)                  
Wj 4,11 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´ëläyw Säm lä|´ädäm ´ô mî|-yäSûm ´illëm ´ô Hërëš ´ô piqqëªH ´ô `iwwër hálö´ ´änökî yhwh(´ädönäy)                  
Wj 4,11 Pan zaœ odrzek³: Kto da³ cz³owiekowi usta? Kto czyni go niemym albo g³uchym, widz¹cym albo niewidomym, czy¿ nie Ja, Pan?                                              
Wj 4,12 וְעַתָּה לֵךְ וְאָנֹכִי אֶהְיֶה עִם־פִּיךָ וְהוֹרֵיתִיךָ אֲשֶׁר תְּדַבֵּר׃                                        
Wj 4,12 we aT Ta lech we a no chi eh je im - Pi cha we ho re ti cha a szer Te daB Ber                                        
Wj 4,12 wü`aTTâ lëk wü´änökî ´e|hyè `im-Pîºkä wühôrêtîºkä ´ášer TüdaBBër                                        
Wj 4,12 Przeto idŸ, a Ja bêdê przy ustach twoich i pouczê ciê, co masz mówiæ.                                                  
Wj 4,13 וַיֹּאמֶר בִּי אֲדֹנָי שְׁלַח־נָא בְּיַד־תִּשְׁלָח׃                                              
Wj 4,13 waj jo mer Bi a do naj sze laH - na Be jad - Tisz laH                                              
Wj 4,13 wayyöº´mer ´ádönäy šü|la|H-nä´ Büyad-TišläH                                              
Wj 4,13 Lecz Moj¿esz rzek³: Wybacz, Panie, ale poœlij kogo innego.                                                  
Wj 4,14 וַיִּחַר־אַף יהוה בְּמֹשֶׁה וַיֹּאמֶר הֲלֹא אַהֲרֹן אָחִיךָ הַלֵּוִי יָדַעְתִּי כִּי־דַבֵּר יְדַבֵּר הוּא וְגַם הִנֵּה־הוּא יֹצֵא לִקְרָאתֶךָ וְרָאֲךָ וְשָׂמַח בְּלִבּוֹ׃                  
Wj 4,14 waj ji Har - af jhwh(a do naj) Be mo sze waj jo mer ha lo a ha ron a Hi cha hal le wi ja da Ti Ki - daB Ber je daB Ber hu we gam hin ne - hu jo ce liq ra te cha we ra a cha we sa maH Be liB Bo                  
Wj 4,14 wayyì|Har-´ap yhwh(´ädönäy) Bümöšè wayyöº´mer hálö´ ´ahárön ´äHîºkä hallëwî yädaº`Tî Kî|-daBBër yüdaBBër hû´ wügam hinnË-hû´ yöcë´ liqrä´teºkä würä´ákä wüSämaH BüliBBô                  
Wj 4,14 I rozgniewa³ siê Pan na Moj¿esza, mówi¹c: Czy¿ nie masz brata twego Aarona, lewity? Wiem, ¿e on ma ³atwoœæ przemawiania. Oto teraz wyszed³ ci na spotkanie, a gdy ciê ujrzy, szczerze siê ucieszy.                                        
Wj 4,15 וְדִבַּרְתָּ אֵלָיו וְשַׂמְתָּ אֶת־הַדְּבָרִים בְּפִיו וְאָנֹכִי אֶהְיֶה עִם־פִּיךָ וְעִם־פִּיהוּ וְהוֹרֵיתִי אֶתְכֶם אֵת אֲשֶׁר תַּעֲשׂוּן׃                            
Wj 4,15 we diB Bar Ta e law we sam Ta et - haD De wa rim Be fiw we a no chi eh je im - Pi cha we im - Pi hu we ho re ti et chem et a szer Ta a sun                            
Wj 4,15 wüdiBBarTä ´ëläyw wüSamTä ´et-haDDübärîm Büpîw wü´änökî ´e|hyè `im-Pîºkä wü`im-Pîºhû wühôrêtî ´etkem ´ët ´ášer Ta`áSûn                            
Wj 4,15 Ty bêdziesz mówi³ do niego i przeka¿esz te s³owa w jego usta. Ja zaœ bêdê przy ustach twoich i jego, i pouczê was, co winniœcie czyniæ.                                            
Wj 4,16 וְדִבֶּר־הוּא לְךָ אֶל־הָעָם וְהָיָה הוּא יִהְיֶה־לְּךָ לְפֶה וְאַתָּה תִּהְיֶה־לּוֹ לֵאלֹהִים׃                                    
Wj 4,16 we diB Ber - hu le cha el - ha am we ha ja hu jih je - lle cha le fe we aT Ta Tih je - llo le lo him                                    
Wj 4,16 wüdiBBer-hû´ lükä ´el-hä`äm wühäºyâ hû´ yi|hyè-llükä lüpè wü´aTTâ Ti|hyè-llô lë|´löhîm                                    
Wj 4,16 Zamiast ciebie on bêdzie mówiæ do ludu, on bêdzie dla ciebie ustami, a ty bêdziesz dla niego jakby Bogiem.                                              
Wj 4,17 וְאֶת־הַמַּטֶּה הַזֶּה תִּקַּח בְּיָדֶךָ אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה־בּוֹ אֶת־הָאֹתֹת׃                                          
Wj 4,17 we et - ham mat te haz ze Tiq qaH Be ja de cha a szer Ta a se - Bo et - ha o tot P                                        
Wj 4,17 wü´et-hamma††è hazzè TiqqaH Büyädeºkä ´ášer Ta`áSè-Bô ´et-hä´ötöt P                                        
Wj 4,17 A laskê tê weŸ do rêki, bo ni¹ masz dokonaæ znaków.                                                  
Wj 4,18 וַיֵּלֶךְ מֹשֶׁה וַיָּשָׁב אֶל־יֶתֶר חֹתְנוֹ וַיֹּאמֶר לוֹ אֵלְכָה נָּא וְאָשׁוּבָה אֶל־אַחַי אֲשֶׁר־בְּמִצְרַיִם וְאֶרְאֶה הַעוֹדָם חַיִּים וַיֹּאמֶר יִתְרוֹ לְמֹשֶׁה לֵךְ לְשָׁלוֹם׃                
Wj 4,18 waj je lech mo sze waj ja szow el - je ter Hot no waj jo mer lo el cha nna we a szu wa el - a Haj a szer - Be mic ra jim we e re ha o dam Haj jim waj jo mer jit ro le mo sze lech le sza lom                
Wj 4,18 wayyëºlek möšè wayy亚ob ´el-yeºter Hö|tnô wayyöº´mer ´ëºlkâ nnä´ wü´äšûºbâ ´el-´aHay ´ášer-Bümicraºyim wü´er´è ha`ôdäm Hayyîm wayyöº´mer yitrô lümöšè lëk lüšälôm                
Wj 4,18 I odszed³ Moj¿esz, a wróciwszy do teœcia swego Jetry, powiedzia³ mu: Pozwól mi iœæ z powrotem do braci moich, którzy s¹ w Egipcie, aby zobaczyæ, czy s¹ jeszcze przy ¿yciu. Jetro powiedzia³ do Moj¿esza: IdŸ w pokoju.                                      
Wj 4,19 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה בְּמִדְיָן לֵךְ שֻׁב מִצְרָיִם כִּי־מֵתוּ כָּל־הָאֲנָשִׁים הַמְבַקְשִׁים אֶת־נַפְשֶׁךָ׃                                  
Wj 4,19 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze Be mid jan lech szuw mic ra jim Ki - me tu Kol - ha a na szim ha me waq szim et - naf sze cha                                  
Wj 4,19 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè Bümidyän lëk šùb micräºyim Kî-mëºtû Kol-h亴ánäšîm ha|mübaqšîm ´et-napšeºkä                                  
Wj 4,19 Pan powiedzia³ do Moj¿esza w Madian: Wracaj¿e do Egiptu, gdy¿ umarli wszyscy ci, którzy czyhali na twe ¿ycie.                                              
Wj 4,20 וַיִּקַּח מֹשֶׁה אֶת־אִשְׁתּוֹ וְאֶת־בָּנָיו וַיַּרְכִּבֵם עַל־הַחֲמֹר וַיָּשָׁב אַרְצָה מִצְרָיִם וַיִּקַּח מֹשֶׁה אֶת־מַטֵּה הָאֱלֹהִים בְּיָדוֹ׃                            
Wj 4,20 waj jiq qaH mo sze et - isz To we et - Ba naw waj jar Ki wem al - ha Ha mor waj ja szow ar ca mic ra jim waj jiq qaH mo sze et - mat te ha e lo him Be ja do                            
Wj 4,20 wayyiqqaH möšè ´et-´išTô wü´et-Bänäyw wayyarKìbëm `a|l-haHámör wayy亚ob ´aºrcâ micräºyim wayyiqqaH möšè ´et-ma††Ë hä´élöhîm Büyädô                            
Wj 4,20 Wzi¹³ Moj¿esz sw¹ ¿onê i synów, wsadzi³ ich na os³a i powraca³ do ziemi egipskiej. Wzi¹³ te¿ Moj¿esz ze sob¹ laskê Boga.                                              
Wj 4,21 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה בְּלֶכְתְּךָ לָשׁוּב מִצְרַיְמָה רְאֵה כָּל־הַמֹּפְתִים אֲשֶׁר־שַׂמְתִּי בְיָדֶךָ וַעֲשִׂיתָם לִפְנֵי פַרְעֹה וַאֲנִי אֲחַזֵּק אֶת־לִבּוֹ וְלֹא יְשַׁלַּח אֶת־הָעָם׃                  
Wj 4,21 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze Be lech Te cha la szuw mic raj ma re e Kol - ham mof tim a szer - sam Ti we ja de cha wa a si tam lif ne fa ro wa a ni a Haz zeq et - liB Bo we lo je szal laH et - ha am                  
Wj 4,21 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè BülekTükä läšûb micraºymâ rü´Ë Kol-hammö|ptîm ´ášer-SaºmTî büyädeºkä wa`áSîtäm lipnê par`ò wa´ánî ´áHazzëq ´et-liBBô wülö´ yüšallaH ´et-hä`äm                  
Wj 4,21 Pan rzek³ do Moj¿esza: Gdy bêdziesz zbli¿a³ siê do Egiptu, pamiêtaj o w³adzy czynienia wszelkich cudów, jak¹ ci da³em do rêki, i oka¿ j¹ przed faraonem. Ja zaœ uczyniê upartym jego serce, ¿e nie zechce zezwoliæ na wyjœcie ludu.                                      
Wj 4,22 וְאָמַרְתָּ אֶל־פַּרְעֹה כֹּה אָמַר יהוה בְּנִי בְכֹרִי יִשְׂרָאֵל׃                                        
Wj 4,22 we a mar Ta el - Pa ro Koh a mar jhwh(a do naj) Be ni we cho ri jis ra el                                        
Wj 4,22 wü´ämarTä ´el-Par`ò Köh ´ämar yhwh(´ädönäy) Bünî bükörî yiSrä´ël                                        
Wj 4,22 A ty wtedy powiesz do faraona: To mówi Pan: Synem moim pierworodnym jest Izrael.                                                
Wj 4,23 וָאֹמַר אֵלֶיךָ שַׁלַּח אֶת־בְּנִי וְיַעַבְדֵנִי וַתְּמָאֵן לְשַׁלְּחוֹ הִנֵּה אָנֹכִי הֹרֵג אֶת־בִּנְךָ בְּכֹרֶךָ׃                                
Wj 4,23 wa o mar e le cha szal laH et - Be ni we ja aw de ni waT Te ma en le szal le Ho hin ne a no chi ho reg et - Bin cha Be cho re cha                                
Wj 4,23 wä´ömar ´ëlʺkä šallaH ´et-Bünî wüya|`abdëºnî waTTümä´ën lüšallüHô hinnË ´änökî hörëg ´et-Binkä Büköreºkä                                
Wj 4,23 Mówiê ci: Wypuœæ mojego syna, aby mi czeœæ oddawa³; bo jeœli zwlekaæ bêdziesz z wypuszczeniem go, to Ja zeœlê œmieræ na twego syna pierworodnego.                                          
Wj 4,24 וַיְהִי בַדֶּרֶךְ בַּמָּלוֹן וַיִּפְגְּשֵׁהוּ יהוה וַיְבַקֵּשׁ הֲמִיתוֹ׃                                          
Wj 4,24 wa je hi waD De rech Bam ma lon waj jif Ge sze hu jhwh(a do naj) wa je waq qesz ha mi to                                          
Wj 4,24 wayühî baDDeºrek Bammälôn wayyipGüšëºhû yhwh(´ädönäy) wayübaqqëš hámîtô                                          
Wj 4,24 W czasie podró¿y w miejscu noclegu spotka³ Pan Moj¿esza i chcia³ go zabiæ.                                                
Wj 4,25 וַתִּקַּח צִפֹּרָה צֹר וַתִּכְרֹת אֶת־עָרְלַת בְּנָהּ וַתַּגַּע לְרַגְלָיו וַתֹּאמֶר כִּי חֲתַן־דָּמִים אַתָּה לִי׃                              
Wj 4,25 waT Tiq qaH ciP Po ra cor waT Tich rot et - or lat Be na waT TaG Ga le rag law waT To mer Ki Ha tan - Da mim aT Ta li                              
Wj 4,25 waTTiqqaH ciPPörâ cör waTTikröt ´et-`orlat Bünäh waTTaGGa` lüragläyw waTTöº´mer Hátan-Dämîm ´aTTâ                              
Wj 4,25 Sefora wziê³a ostry kamieñ i odciê³a napletek syna swego i dotknê³a nim nóg Moj¿esza, mówi¹c: Oblubieñcem krwi jesteœ ty dla mnie.                                            
Wj 4,26 וַיִּרֶף מִמֶּנּוּ אָז אָמְרָה חֲתַן דָּמִים לַמּוּלֹת׃                                          
Wj 4,26 waj ji ref mim men nu az am ra Ha tan Da mim lam mu lot P                                        
Wj 4,26 wayyìºrep mimmeºnnû ´äz ´ä|mrâ Hátan Dämîm lammûlöt P                                        
Wj 4,26 I odst¹pi³ od niego Pan. Wtedy rzek³a: Oblubieñcem krwi jesteœ przez obrzezanie.                                                
Wj 4,27 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־אַהֲרֹן לֵךְ לִקְרַאת מֹשֶׁה הַמִּדְבָּרָה וַיֵּלֶךְ וַיִּפְגְּשֵׁהוּ בְּהַר הָאֱלֹהִים וַיִּשַּׁק־לוֹ׃                                
Wj 4,27 waj jo mer jhwh(a do naj) el - a ha ron lech liq rat mo sze ham mid Ba ra waj je lech waj jif Ge sze hu Be har ha e lo him waj jisz szaq - lo                                
Wj 4,27 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´e|l-´ahárön lëk liqra´t möšè hammidBäºrâ wayyëºlek wa|yyipGüšëºhû Bühar hä´élöhîm wayyiššaq-lô                                
Wj 4,27 Do Aarona powiedzia³ Pan: WyjdŸ na pustyniê naprzeciw Moj¿esza. Wyszed³ wiêc, a gdy go spotka³ w pobli¿u góry Boga, uca³owa³ go.                                            
Wj 4,28 וַיַּגֵּד מֹשֶׁה לְאַהֲרֹן אֵת כָּל־דִּבְרֵי יהוה אֲשֶׁר שְׁלָחוֹ וְאֵת כָּל־הָאֹתֹת אֲשֶׁר צִוָּהוּ׃                                
Wj 4,28 waj jaG Ged mo sze le a ha ron et Kol - Diw re jhwh(a do naj) a szer sze la Ho we et Kol - ha o tot a szer ciw wa hu                                
Wj 4,28 wayyaGGëd möšè lü´a|hárön ´ët Kol-Dibrê yhwh(´ädönäy) ´ášer šüläHô wü´ët Kol-hä´ötöt ´ášer ciwwäºhû                                
Wj 4,28 Moj¿esz opowiedzia³ Aaronowi o wszystkich s³owach Pana, który go pos³a³, oraz o wszystkich znakach, jakie poleci³ mu wykonaæ.                                            
Wj 4,29 וַיֵּלֶךְ מֹשֶׁה וְאַהֲרֹן וַיַּאַסְפוּ אֶת־כָּל־זִקְנֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל׃                                          
Wj 4,29 waj je lech mo sze we a ha ron waj ja as fu et - Kol - ziq ne Be ne jis ra el                                          
Wj 4,29 wayyëºlek möšè wü´ahárön wayyaº´aspû ´et-Kol-ziqnê Bünê yiSrä´ël                                          
Wj 4,29 Poszli wiêc Moj¿esz i Aaron. A gdy zebrali ca³¹ starszyznê Izraelitów,                                                  
Wj 4,30 וַיְדַבֵּר אַהֲרֹן אֵת כָּל־הַדְּבָרִים אֲשֶׁר־דִּבֶּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה וַיַּעַשׂ הָאֹתֹת לְעֵינֵי הָעָם׃                                  
Wj 4,30 wa je daB Ber a ha ron et Kol - haD De wa rim a szer - DiB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze waj ja as ha o tot le e ne ha am                                  
Wj 4,30 wayüdaBBër ´ahárön ´ët Kol-haDDübärîm ´ášer-DiBBer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè wayyaº`aS hä´ötöt lü`ênê hä`äm                                  
Wj 4,30 powiedzia³ Aaron wszystko to, co Pan mówi³ Moj¿eszowi, ten zaœ wykonywa³ znaki na oczach ludu.                                                
Wj 4,31 וַיַּאֲמֵן הָעָם וַיִּשְׁמְעוּ כִּי־פָקַד יהוה אֶת־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְכִי רָאָה אֶת־עָנְיָם וַיִּקְּדוּ וַיִּשְׁתַּחֲוּוּ׃                                
Wj 4,31 waj ja a men ha am waj jisz me u Ki - fa qad jhwh(a do naj) et - Be ne jis ra el we chi ra a et - on jam waj jiq qe du waj jisz Ta Haw wu                                
Wj 4,31 wa|yya´ámën hä`äm wa|yyišmü`û Kî|-päqad yhwh(´ädönäy) ´et-Bünê yiSrä´ël wükî rä´â ´et-`onyäm wa|yyiqqüdû wayyi|šTaHáºwwû                                
Wj 4,31 I uwierzy³ lud, gdy s³ysza³, ¿e Pan nawiedzi³ Izraelitów i wejrza³ na ich ucisk. A uklêkn¹wszy, oddali pok³on.                                              

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski