Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Wj 31,1 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                                
Wj 31,1 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                                
Wj 31,1 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                                
Wj 31,1 I rzek³ Pan do Moj¿esza:                                                      
Wj 31,2 רְאֵה קָרָאתִי בְשֵׁם בְּצַלְאֵל בֶּן־אוּרִי בֶן־חוּר לְמַטֵּה יְהוּדָה׃                                        
Wj 31,2 re e qa ra ti we szem Be ca lel Ben - u ri wen - Hur le mat te je hu da                                        
Wj 31,2 rü´Ë qär亴tî| büšëm Bücal´ël Ben-´ûrî ben-Hûr lüma††Ë yühûdâ                                        
Wj 31,2 Oto wybra³em Besaleela, syna Uriego, syna Chura z pokolenia Judy.                                                  
Wj 31,3 וָאֲמַלֵּא אֹתוֹ רוּחַ אֱלֹהִים בְּחָכְמָה וּבִתְבוּנָה וּבְדַעַת וּבְכָל־מְלָאכָה׃                                        
Wj 31,3 wa a mal le o to ru aH e lo him Be Hoch ma u wit wu na u we da at u we chol - me la cha                                        
Wj 31,3 wä´ámallë´ ´ötô rûªH ´élöhîm BüHokmâ ûbitbûnâ ûbüdaº`at ûbükol-mülä´kâ                                        
Wj 31,3 I nape³ni³em go duchem Bo¿ym, m¹droœci¹ i rozumem, i umiejêtnoœci¹ wykonywania wszelkiego rodzaju prac,                                               
Wj 31,4 לַחְשֹׁב מַחֲשָׁבֹת לַעֲשׂוֹת בַּזָּהָב וּבַכֶּסֶף וּבַנְּחֹשֶׁת׃                                            
Wj 31,4 laH szow ma Ha sza wot la a sot Baz za haw u waK Ke sef u wan ne Ho szet                                            
Wj 31,4 laHšöb maHášäböt la`áSôt Bazzähäb ûbaKKeºsep ûbannüHöºšet                                            
Wj 31,4 pomys³owoœci¹ w pracach w z³ocie, w srebrze, w br¹zie                                                  
Wj 31,5 וּבַחֲרֹשֶׁת אֶבֶן לְמַלֹּאת וּבַחֲרֹשֶׁת עֵץ לַעֲשׂוֹת בְּכָל־מְלָאכָה׃                                          
Wj 31,5 u wa Ha ro szet e wen le mal lot u wa Ha ro szet ec la a sot Be chol - me la cha                                          
Wj 31,5 ûbaHáröºšet ´eºben lümallö´t ûbaHáröºšet `ëc la`áSôt Bükol-mülä´kâ                                          
Wj 31,5 i w rzeŸbieniu kamieni do oprawy, i w rzeŸbieniu drzewa oraz wykonaniu ró¿nych dzie³.                                                
Wj 31,6 וַאֲנִי הִנֵּה נָתַתִּי אִתּוֹ אֵת אָהֳלִיאָב בֶּן־אֲחִיסָמָךְ לְמַטֵּה־דָן וּבְלֵב כָּל־חֲכַם־לֵב נָתַתִּי חָכְמָה וְעָשׂוּ אֵת כָּל־אֲשֶׁר צִוִּיתִךָ׃                        
Wj 31,6 wa a ni hin ne na taT Ti iT To et o hó li aw Ben - a Hi sa mach le mat te - dan u we lew Kol - Ha cham - lew na taT Ti Hoch ma we a su et Kol - a szer ciw wi ti cha                        
Wj 31,6 wa´ánî hinnË nätaºTTî ´iTTô ´ët ´ohólî´äb Ben-´áHî|sämäk lüma††Ë-dän ûbülëb Kol-Hákam-lëb nätaºTTî Hokmâ wü`äSû ´ët Kol-´ášer ciwwîtìºkä                        
Wj 31,6 A dodam mu Oholiaba, syna Achisamaka z pokolenia Dana. Nape³ni³em umys³ wszystkich rêkodzielników m¹droœci¹, aby mogli wykonaæ to, co ci rozkaza³em:                                          
Wj 31,7 אֵת אֹהֶל מוֹעֵד וְאֶת־הָאָרֹן לָעֵדֻת וְאֶת־הַכַּפֹּרֶת אֲשֶׁר עָלָיו וְאֵת כָּל־כְּלֵי הָאֹהֶל׃                                  
Wj 31,7 et o hel mo ed we et - ha a ron la e dut we et - haK KaP Po ret a szer a law we et Kol - Ke le ha o hel                                  
Wj 31,7 ´ët ´öºhel mô`ëd wü´et-hä|´ärön lä|`ëdùt wü´et-haKKaPPöºret ´ášer `äläyw wü´ët Kol-Külê hä´öºhel                                  
Wj 31,7 Namiot Spotkania, Arkê Œwiadectwa, przeb³agalniê, która jest na niej, i wszystkie sprzêty przybytku,                                                
Wj 31,8 וְאֶת־הַשֻּׁלְחָן וְאֶת־כֵּלָיו וְאֶת־הַמְּנֹרָה הַטְּהֹרָה וְאֶת־כָּל־כֵּלֶיהָ וְאֵת מִזְבַּח הַקְּטֹרֶת׃                                        
Wj 31,8 we et - hasz szul Han we et - Ke law we et - ham me no ra hat te ho ra we et - Kol - Ke le ha we et miz BaH haq qe to ret                                        
Wj 31,8 wü´et-haššulHän wü´et-Këläyw wü´et-hammünörâ ha††ühörâ wü´et-Kol-Këlʺhä wü´ët mizBaH haqqü†öºret                                        
Wj 31,8 i stó³ oraz wszystkie jego naczynia, œwiecznik z najczystszego z³ota i wszystkie przyrz¹dy nale¿¹ce do niego, o³tarz kadzenia,                                              
Wj 31,9 וְאֶת־מִזְבַּח הָעֹלָה וְאֶת־כָּל־כֵּלָיו וְאֶת־הַכִּיּוֹר וְאֶת־כַּנּוֹ׃                                              
Wj 31,9 we et - miz BaH ha o la we et - Kol - Ke law we et - haK Kij jor we et - Kan no                                              
Wj 31,9 wü´et-mizBaH hä`ölâ wü´et-Kol-Këläyw wü´et-haKKiyyôr wü´et-Kannô                                              
Wj 31,9 o³tarz ca³opalenia i wszystkie przyrz¹dy nale¿¹ce do niego, kadŸ i jej podstawê,                                                
Wj 31,10 וְאֵת בִּגְדֵי הַשְּׂרָד וְאֶת־בִּגְדֵי הַקֹּדֶשׁ לְאַהֲרֹן הַכֹּהֵן וְאֶת־בִּגְדֵי בָנָיו לְכַהֵן׃                                    
Wj 31,10 we et Big de has se rad we et - Big de haq qo desz le a ha ron haK Ko hen we et - Big de wa naw le cha hen                                    
Wj 31,10 wü´ët Bigdê haSSüräd wü´et-Bigdê haqqöºdeš lü´ahárön haKKöhën wü´et-Bigdê bänäyw lükahën                                    
Wj 31,10 œwiête szaty z drogocennej tkaniny dla Aarona kap³ana i szaty dla jego synów, do sprawowania czynnoœci kap³añskich,                                              
Wj 31,11 וְאֵת שֶׁמֶן הַמִּשְׁחָה וְאֶת־קְטֹרֶת הַסַּמִּים לַקֹּדֶשׁ כְּכֹל אֲשֶׁר־צִוִּיתִךָ יַעֲשׂוּ׃                                      
Wj 31,11 we et sze men ham misz Ha we et - qe to ret has sam mim laq qo desz Ke chol a szer - ciw wi ti cha ja a su P                                    
Wj 31,11 wü´ët šeºmen hammišHâ wü´et-qü†öºret hassammîm laqqöºdeš Küköl ´ášer-ciwwîtìºkä ya`áSû P                                    
Wj 31,11 i olej do namaszczenia, i kadzid³o wonne do przybytku. Wszystko to winni uczyniæ wed³ug rozkazu, jaki otrzyma³eœ ode Mnie.                                              
Wj 31,12 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵּאמֹר׃                                                
Wj 31,12 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze lle mor                                                
Wj 31,12 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè llë´mör                                                
Wj 31,12 Potem tak rzek³ Pan do Moj¿esza:                                                    
Wj 31,13 וְאַתָּה דַּבֵּר אֶל־בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר אַךְ אֶת־שַׁבְּתֹתַי תִּשְׁמֹרוּ כִּי אוֹת הִוא בֵּינִי וּבֵינֵיכֶם לְדֹרֹתֵיכֶם לָדַעַת כִּי אֲנִי יהוה מְקַדִּשְׁכֶם׃                  
Wj 31,13 we aT Ta DaB Ber el - Be ne jis ra el le mor ach et - szaB Be to taj Tisz mo ru Ki ot hiw Be ni u we ne chem le do ro te chem la da at Ki a ni jhwh(a do naj) me qaD Disz chem                  
Wj 31,13 wü´aTTâ DaBBër ´el-Bünê yiSrä´ël lë´mör ´ak ´et-šaBBütötay Tišmöºrû ´ôt hiw´ Bênî ûbê|nêkem lüdöröºtêkeºm lädaº`at ´ánî yhwh(´ädönäy) müqaDDiškem                  
Wj 31,13 Powiedz Izraelitom: Przestrzegajcie pilnie moich szabatów, gdy¿ to jest znak miêdzy Mn¹ a wami dla wszystkich waszych pokoleñ, by po tym mo¿na by³o poznaæ, ¿e Ja jestem Pan, który was uœwiêcam.                                        
Wj 31,14 וּשְׁמַרְתֶּם אֶת־הַשַּׁבָּת כִּי קֹדֶשׁ הִוא לָכֶם מְחַלְלֶיהָ מוֹת יוּמָת כִּי כָּל־הָעֹשֶׂה בָהּ מְלָאכָה וְנִכְרְתָה הַנֶּפֶשׁ הַהִוא מִקֶּרֶב עַמֶּיהָ׃                    
Wj 31,14 u sze mar Tem et - hasz szaB Bat Ki qo desz hiw la chem me Ha le le ha mot ju mat Ki Kol - ha o se wa me la cha we nich re ta han ne fesz ha hiw miq qe rew am me ha                    
Wj 31,14 ûšümarTem ´et-haššaBBät qöºdeš hiw´ läkem müHa|lülʺhä môt yûmät Kol-hä`öSè mülä´kâ wünikrütâ hanneºpeš hahiw´ miqqeºreb `ammʺhä                    
Wj 31,14 Przeto zachowujcie szabat, który winien byæ dla was œwiêtoœci¹. I ktokolwiek by go zniewa¿y³, bêdzie ukarany œmierci¹, i ka¿dy, kto by wykonywa³ pracê w tym dniu, bêdzie wykluczony ze swojego ludu.                                        
Wj 31,15 שֵׁשֶׁת יָמִים יֵעָשֶׂה מְלָאכָה וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי שַׁבַּת שַׁבָּתוֹן קֹדֶשׁ לַיהוה כָּל־הָעֹשֶׂה מְלָאכָה בְּיוֹם הַשַּׁבָּת מוֹת יוּמָת׃                        
Wj 31,15 sze szet ja mim je a se me la cha u waj jom hasz sze wi i szaB Bat szaB Ba ton qo desz ljhwh(la do naj) Kol - ha o se me la cha Be jom hasz szaB Bat mot ju mat                        
Wj 31,15 šëºšet yämîm yë`äSè mülä´kâ ûbayyôm haššübî`î šaBBat šaBBätôn qöºdeš lyhwh(la´dönäy) Kol-hä`öSè mülä´kâ Büyôm haššaBBät môt yûmät                        
Wj 31,15 Przez szeœæ dni bêdzie siê wykonywaæ pracê, ale dzieñ siódmy bêdzie szabatem odpoczynku, poœwiêconym Panu, i dlatego ktokolwiek by wykonywa³ pracê w dniu szabatu, winien byæ ukarany œmierci¹.                                        
Wj 31,16 וְשָׁמְרוּ בְנֵי־יִשְׂרָאֵל אֶת־הַשַּׁבָּת לַעֲשׂוֹת אֶת־הַשַּׁבָּת לְדֹרֹתָם בְּרִית עוֹלָם׃                                        
Wj 31,16 we szam ru we ne - jis ra el et - hasz szaB Bat la a sot et - hasz szaB Bat le do ro tam Be rit o lam                                        
Wj 31,16 wüšämrû bünê|-yiSrä´ël ´et-haššaBBät la`áSôt ´et-haššaBBät lüdörötäm Bürît `ôläm                                        
Wj 31,16 Izraelici winni pilnie przestrzegaæ szabatu jako obowi¹zku i przymierza wiecznego poprzez pokolenia.                                                
Wj 31,17 בֵּינִי וּבֵין בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אוֹת הִוא לְעֹלָם כִּי־שֵׁשֶׁת יָמִים עָשָׂה יהוה אֶת־הַשָּׁמַיִם וְאֶת־הָאָרֶץ וּבַיּוֹם הַשְּׁבִיעִי שָׁבַת וַיִּנָּפַשׁ׃                      
Wj 31,17 Be ni u wen Be ne jis ra el ot hiw le o lam Ki - sze szet ja mim a sa jhwh(a do naj) et - hasz sza ma jim we et - ha a rec u waj jom hasz sze wi i sza wat waj jin na fasz s                    
Wj 31,17 Bênî ûbên Bünê yiSrä´ël ´ôt hiw´ lü`öläm Kî-šëºšet yämîm `äSâ yhwh(´ädönäy) ´et-haššämaºyim wü´et-hä´äºrec ûbayyôm haššübî`î šäbat wayyinnäpaš s                    
Wj 31,17 To bêdzie znak wiekuisty miêdzy Mn¹ a Izraelitami, bo w szeœciu dniach Pan stworzy³ niebo i ziemiê, a w siódmym dniu odpocz¹³ i wytchn¹³.                                            
Wj 31,18 וַיִּתֵּן אֶל־מֹשֶׁה כְּכַלֹּתוֹ לְדַבֵּר אִתּוֹ בְּהַר סִינַי שְׁנֵי לֻחֹת הָעֵדֻת לֻחֹת אֶבֶן כְּתֻבִים בְּאֶצְבַּע אֱלֹהִים׃                          
Wj 31,18 waj jiT Ten el - mo sze Ke chal lo to le daB Ber iT To Be har si naj sze ne lu Hot ha e dut lu Hot e wen Ke tu wim Be ec Ba e lo him                          
Wj 31,18 wayyiTTën ´el-möšè Kükallötô lüdaBBër ´iTTô Bühar sînay šünê lùHöt hä`ëdùt lùHöt ´eºben Kütùbîm Bü´ecBa` ´élöhîm                          
Wj 31,18 Gdy skoñczy³ rozmawiaæ z Moj¿eszem na górze Synaj, da³ mu dwie tablice œwiadectwa, tablice kamienne, napisane palcem Bo¿ym.                                            

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski