Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Pwt 17,1 לֹא־תִזְבַּח לַיהוה אֱלֹהֶיךָ שׁוֹר וָשֶׂה אֲשֶׁר יִהְיֶה בוֹ מוּם כֹּל דָּבָר רָע כִּי תוֹעֲבַת יהוה אֱלֹהֶיךָ הוּא׃                        
Pwt 17,1 lo - tiz BaH ljhwh(la do naj) e lo he cha szor wa se a szer jih je wo mum Kol Da war ra Ki to a wat jhwh(a do naj) e lo he cha hu s                      
Pwt 17,1 lö´-tizBaH lyhwh(la´dönäy) ´élöhʺkä šôr wäSè ´ášer yihyè bô mûm Köl Däbär rä` Kî tô`ábat yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä hû´ s                      
Pwt 17,1 Nie z³o¿ysz na ofiarê dla Pana, Boga swego, cielca lub mniejszego byd³a, gdyby mia³y skazê lub jakikolwiek brak, gdy¿ brzydzi siê tym Pan, Bóg twój.                                              
Pwt 17,2 כִּי־יִמָּצֵא בְקִרְבְּךָ בְּאַחַד שְׁעָרֶיךָ אֲשֶׁר־יהוה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לָךְ אִישׁ אוֹ־אִשָּׁה אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה אֶת־הָרַע בְּעֵינֵי יהוה־אֱלֹהֶיךָ לַעֲבֹר בְּרִיתוֹ׃                        
Pwt 17,2 Ki - jim ma ce we qir Be cha Be a Had sze a re cha a szer - jhwh(a do naj) e lo he cha no ten lach isz o - isz sza a szer ja a se et - ha ra Be e ne jhwh(a do naj) - e lo he cha la a wor Be ri to                        
Pwt 17,2 Kî|-yimmäcë´ büqirBükä Bü´aHad šü`ärʺkä ´ášer-yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä nötën läk ´îš ´ô-´iššâ ´ášer ya`áSè ´et-hära` Bü`ênê yhwh(´ädönä|y)-´élöhʺkä la`ábör Bürîtô                        
Pwt 17,2 Jeœli siê znajdzie u ciebie w jednym z miast twoich, danych ci przez Pana, Boga twego, mê¿czyzna lub kobieta, ktoœ, kto czyniæ bêdzie to, co jest z³e w oczach Pana, Boga twego, przestêpuj¹c Jego przymierze,                                        
Pwt 17,3 וַיֵּלֶךְ וַיַּעֲבֹד אֱלֹהִים אֲחֵרִים וַיִּשְׁתַּחוּ לָהֶם וְלַשֶּׁמֶשׁ אוֹ לַיָּרֵחַ אוֹ לְכָל־צְבָא הַשָּׁמַיִם אֲשֶׁר לֹא־צִוִּיתִי׃                              
Pwt 17,3 waj je lech waj ja a wod e lo him a He rim waj jisz Ta Hu la hem we lasz sze mesz o laj ja re aH o le chol - ce wa hasz sza ma jim a szer lo - ciw wi ti                              
Pwt 17,3 wayyëºlek wa|yya`áböd ´élöhîm ´áHërîm wayyišTaºHû lähem wülaššeºmeš ´ô layyärëªH ´ô lükol-cübä´ haššämaºyim ´ášer lö´-ciwwîºtî                              
Pwt 17,3 przechodz¹c do bogów obcych, by s³u¿yæ im i oddawaæ pok³on, jak s³oñcu, ksiê¿ycowi lub ca³emu wojsku niebieskiemu, czego nie nakaza³em -                                              
Pwt 17,4 וְהֻגַּד־לְךָ וְשָׁמָעְתָּ וְדָרַשְׁתָּ הֵיטֵב וְהִנֵּה אֱמֶת נָכוֹן הַדָּבָר נֶעֶשְׂתָה הַתּוֹעֵבָה הַזֹּאת בְּיִשְׂרָאֵל׃                                  
Pwt 17,4 we huG Gad - le cha we sza ma Ta we da rasz Ta he tew we hin ne e met na chon haD Da war ne es ta haT To e wa haz zot Be jis ra el                                  
Pwt 17,4 wühu|GGad-lükä wüšämäº`Tä wüdärašTä hê†ëb wühinnË ´émet näkôn haDDäbär ne`eStâ haTTô`ëbâ hazzö´t BüyiSrä´ël                                  
Pwt 17,4 skoro ci to zostanie doniesione, wys³uchasz i zbadasz dok³adnie sprawê. Jeœli oka¿e siê prawd¹, ¿e tak¹ ohydê pope³niono w Izraelu,                                              
Pwt 17,5 וְהוֹצֵאתָ אֶת־הָאִישׁ הַהוּא אוֹ אֶת־הָאִשָּׁה הַהִוא אֲשֶׁר עָשׂוּ אֶת־הַדָּבָר הָרָע הַזֶּה אֶל־שְׁעָרֶיךָ אֶת־הָאִישׁ אוֹ אֶת־הָאִשָּׁה וּסְקַלְתָּם בָּאֲבָנִים וָמֵתוּ׃                      
Pwt 17,5 we ho ce ta et - ha isz ha hu o et - ha isz sza ha hiw a szer a su et - haD Da war ha ra haz ze el - sze a re cha et - ha isz o et - ha isz sza u se qal Tam Ba a wa nim wa me tu                      
Pwt 17,5 wühô|cë´tä ´et-hä´îš hahû´ ´ô ´et-hä´iššâ hahiw´ ´ášer `äSû ´et-haDDäbär härä` hazzè ´el-šü`ärʺkä ´et-hä´îš ´ô ´et-hä´iššâ ûsüqalTäm Bä´ábänîm wämëºtû                      
Pwt 17,5 zaprowadzisz tego mê¿czyznê lub kobietê - którzy tej z³ej rzeczy siê dopuœcili - do bramy miasta i bêdziesz tego mê¿czyznê lub tê kobietê kamienowa³, a¿ œmieræ nast¹pi.                                            
Pwt 17,6 עַל־פִּי שְׁנַיִם עֵדִים אוֹ שְׁלֹשָׁה עֵדִים יוּמַת הַמֵּת לֹא יוּמַת עַל־פִּי עֵד אֶחָד׃                                
Pwt 17,6 al - Pi sze na jim e dim o sze lo sza e dim ju mat ham met lo ju mat al - Pi ed e Had                                
Pwt 17,6 `al-Pî šünaºyim `ëdîm ´ô šülöšâ `ëdîm yûmat hammët lö´ yûmat `al-Pî `ëd ´eHäd                                
Pwt 17,6 Na s³owo dwu lub trzech œwiadków ska¿e siê na œmieræ; nie wyda siê wyroku na s³owo jednego œwiadka.                                                
Pwt 17,7 יַד הָעֵדִים תִּהְיֶה־בּוֹ בָרִאשֹׁנָה לַהֲמִיתוֹ וְיַד כָּל־הָעָם בָּאַחֲרֹנָה וּבִעַרְתָּ הָרָע מִקִּרְבֶּךָ׃                                    
Pwt 17,7 jad ha e dim Tih je - Bo wa ri szo na la ha mi to we jad Kol - ha am Ba a Ha ro na u wi ar Ta ha ra miq qir Be cha P                                  
Pwt 17,7 yad hä`ëdîm Ti|hyè-Bô bäri´šönâ lahámîtô wüyad Kol-hä`äm Bä´aHárönâ ûbì|`arTä härä` miqqirBeºkä P                                  
Pwt 17,7 Rêka œwiadków pierwsza siê wzniesie przeciw niemu, aby go zg³adziæ, a potem rêka ca³ego ludu. Usuniesz z³o spoœród siebie.                                                
Pwt 17,8 כִּי יִפָּלֵא מִמְּךָ דָבָר לַמִּשְׁפָּט בֵּין־דָּם לְדָם בֵּין־דִּין לְדִין וּבֵין נֶגַע לָנֶגַע דִּבְרֵי רִיבֹת בִּשְׁעָרֶיךָ וְקַמְתָּ וְעָלִיתָ אֶל־הַמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחַר יהוה אֱלֹהֶיךָ בּוֹ׃            
Pwt 17,8 Ki jiP Pa le mim me cha da war lam misz Pat Ben - Dam le dam Ben - Din le din u wen ne ga la ne ga Diw re ri wot Bi sza re cha we qam Ta we a li ta el - ham ma qom a szer jiw Har jhwh(a do naj) e lo he cha Bo            
Pwt 17,8 Kî yiPPälë´ mimmükä däbär lammišPä† Bê|n-Däm lüdäm Bê|n-Dîn lüdîn ûbên neºga` läneºga` Dibrê rîböt Biš`ärʺkä wüqamTä wü`älîºtä ´el-hammäqôm ´ášer yibHar yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä Bô            
Pwt 17,8 Jeœli za trudno ci bêdzie os¹dziæ jakiœ wypadek, jak zabójstwo, spór lub zranienie, jakikolwiek proces w tym mieœcie, wstaniesz i pójdziesz do miejsca, które sobie obierze Pan, Bóg twój.                                          
Pwt 17,9 וּבָאתָ אֶל־הַכֹּהֲנִים הַלְוִיִּם וְאֶל־הַשֹּׁפֵט אֲשֶׁר יִהְיֶה בַּיָּמִים הָהֵם וְדָרַשְׁתָּ וְהִגִּידוּ לְךָ אֵת דְּבַר הַמִּשְׁפָּט׃                              
Pwt 17,9 u wa ta el - haK Ko ha nim ha le wij jim we el - hasz szo fet a szer jih je Baj ja mim ha hem we da rasz Ta we hiG Gi du le cha et De war ham misz Pat                              
Pwt 17,9 ûbä´tä ´el-haKKöhánîm halüwiyyìm wü´el-haššöpë† ´ášer yihyè Bayyämîm hähëm wüdärašTä wühiGGîºdû lükä ´ët Dübar hammišPä†                              
Pwt 17,9 Tam udasz siê do kap³anów-lewitów i do sêdziego, który w tych dniach bêdzie sprawowa³ urz¹d. Poradzisz siê, oni ci dadz¹ rozstrzygniêcie.                                              
Pwt 17,10 וְעָשִׂיתָ עַל־פִּי הַדָּבָר אֲשֶׁר יַגִּידוּ לְךָ מִן־הַמָּקוֹם הַהוּא אֲשֶׁר יִבְחַר יהוה וְשָׁמַרְתָּ לַעֲשׂוֹת כְּכֹל אֲשֶׁר יוֹרוּךָ׃                          
Pwt 17,10 we a si ta al - Pi haD Da war a szer jaG Gi du le cha min - ham ma qom ha hu a szer jiw Har jhwh(a do naj) we sza mar Ta la a sot Ke chol a szer jo ru cha                          
Pwt 17,10 wü`äSîºtä `al-Pî haDDäbär ´ášer yaGGîºdû| lükä min-hammäqôm hahû´ ´ášer yibHar yhwh(´ädönäy) wüšämarTä la`áSôt Küköl ´ášer yôrûºkä                          
Pwt 17,10 Zastosujesz siê do orzeczenia, jakie ci wydadz¹ w miejscu, które sobie obierze Pan, i pilnie wykonasz wszystko, o czym ciê poucz¹.                                              
Pwt 17,11 עַל־פִּי הַתּוֹרָה אֲשֶׁר יוֹרוּךָ וְעַל־הַמִּשְׁפָּט אֲשֶׁר־יֹאמְרוּ לְךָ תַּעֲשֶׂה לֹא תָסוּר מִן־הַדָּבָר אֲשֶׁר־יַגִּידוּ לְךָ יָמִין וּשְׂמֹאל׃                            
Pwt 17,11 al - Pi haT To ra a szer jo ru cha we al - ham misz Pat a szer - jo me ru le cha Ta a se lo ta sur min - haD Da war a szer - jaG Gi du le cha ja min u se mol                            
Pwt 17,11 `al-Pî haTTôrâ ´ášer yôrûºkä wü`al-hammišPä† ´ášer-yö´mürû lükä Ta`áSè lö´ täsûr min-haDDäbär ´ášer-yaGGîºdû| lükä yämîn ûSümö´l                            
Pwt 17,11 Post¹pisz œciœle wed³ug ich pouczenia i wed³ug ich rozstrzygniêcia, jakie ci dadz¹, nie zbaczaj¹c ani na prawo, ani na lewo od ich orzeczenia.                                              
Pwt 17,12 וְהָאִישׁ אֲשֶׁר־יַעֲשֶׂה בְזָדוֹן לְבִלְתִּי שְׁמֹעַ אֶל־הַכֹּהֵן הָעֹמֵד לְשָׁרֶת שָׁם אֶת־יהוה אֱלֹהֶיךָ אוֹ אֶל־הַשֹּׁפֵט וּמֵת הָאִישׁ הַהוּא וּבִעַרְתָּ הָרָע מִיִּשְׂרָאֵל׃                    
Pwt 17,12 we ha isz a szer - ja a se we za don le wil Ti sze mo a el - haK Ko hen ha o med le sza ret szam et - jhwh(a do naj) e lo he cha o el - hasz szo fet u met ha isz ha hu u wi ar Ta ha ra mij jis ra el                    
Pwt 17,12 wühä´îš ´ášer-ya`áSè büzädôn lübilTî šümöª` ´el-haKKöhën hä`ömëd lüšäºret šäm ´et-yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä ´ô ´el-haššöpë† ûmët hä´îš hahû´ ûbì|`arTä härä` miyyiSrä´ël                    
Pwt 17,12 Cz³owiek, który pych¹ uniesiony nie us³ucha kap³ana ustanowionego tam, aby s³u¿yæ Panu, Bogu twemu, czy te¿ sêdziego, zostanie ukarany œmierci¹. Usuniesz z³o z Izraela.                                             
Pwt 17,13 וְכָל־הָעָם יִשְׁמְעוּ וְיִרָאוּ וְלֹא יְזִידוּן עוֹד׃                                              
Pwt 17,13 we chol - ha am jisz me u we ji ra u we lo je zi dun od s                                            
Pwt 17,13 wükol-hä`äm yišmü`û wüyìr亴û wülö´ yüzîdûn `ôd s                                            
Pwt 17,13 Ca³y lud s³ysz¹c to ulêknie siê i ju¿ wiêcej nie bêdzie siê unosi³ pych¹.                                                    
Pwt 17,14 כִּי־תָבֹא אֶל־הָאָרֶץ אֲשֶׁר יהוה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לָךְ וִירִשְׁתָּהּ וְיָשַׁבְתָּה בָּהּ וְאָמַרְתָּ אָשִׂימָה עָלַי מֶלֶךְ כְּכָל־הַגּוֹיִם אֲשֶׁר סְבִיבֹתָי׃                        
Pwt 17,14 Ki - ta wo el - ha a rec a szer jhwh(a do naj) e lo he cha no ten lach wi risz Ta we ja szaw Ta Ba we a mar Ta a si ma a laj me lech Ke chol - haG Go jim a szer se wi wo taj                        
Pwt 17,14 Kî|-täbö´ ´el-hä´äºrec ´ášer yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä nötën läk wî|rišTäh wüyäšaºbTâ Bäh wü´ämarTä ´äSîºmâ `älay meºlek Kükol-haGGôyìm ´ášer sübîbötäy                        
Pwt 17,14 Gdy wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, gdy go posi¹dziesz i w nim zamieszkasz, jeœli powiesz sobie: Chcê ustanowiæ króla nad sob¹, jak maj¹ wszystkie okoliczne narody,                                          
Pwt 17,15 שׂוֹם תָּשִׂים עָלֶיךָ מֶלֶךְ אֲשֶׁר יִבְחַר יהוה אֱלֹהֶיךָ בּוֹ מִקֶּרֶב אַחֶיךָ תָּשִׂים עָלֶיךָ מֶלֶךְ לֹא תוּכַל לָתֵת עָלֶיךָ אִישׁ נָכְרִי אֲשֶׁר לֹא־אָחִיךָ הוּא׃            
Pwt 17,15 som Ta sim a le cha me lech a szer jiw Har jhwh(a do naj) e lo he cha Bo miq qe rew a He cha Ta sim a le cha me lech lo tu chal la tet a le cha isz noch ri a szer lo - a Hi cha hu            
Pwt 17,15 Sôm TäSîm `älʺkä meºlek ´ášer yibHar yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä Bô miqqeºreb ´aHʺkä TäSîm `älʺkä meºlek lö´ tûkal lätët `älʺkä ´îš nokrî ´ášer lö|´-´äHîºkä hû´            
Pwt 17,15 tego tylko ustanowisz królem, kogo sobie Pan, Bóg twój, wybierze spoœród twych braci - tego uczynisz królem. Nie mo¿esz og³osiæ królem nad sob¹ kogoœ obcego, kto nie by³by twoim bratem.                                           
Pwt 17,16 רַק לֹא־יַרְבֶּה־לּוֹ סוּסִים וְלֹא־יָשִׁיב אֶת־הָעָם מִצְרַיְמָה לְמַעַן הַרְבּוֹת סוּס וַיהוה אָמַר לָכֶם לֹא תֹסִפוּן לָשׁוּב בַּדֶּרֶךְ הַזֶּה עוֹד׃                      
Pwt 17,16 raq lo - jar Be - llo su sim we lo - ja sziw et - ha am mic raj ma le ma an har Bot sus wjhwh(wa do naj) a mar la chem lo to si fun la szuw BaD De rech haz ze od                      
Pwt 17,16 raq lö´-yarBè-llô sûsîm wülö|´-yäšîb ´et-hä`äm micraºymâ lümaº`an harBôt sûs wyhwh(wa|´dönäy) ´ämar läkem lö´ tösipûn läšûb BaDDeºrek hazzè `ôd                      
Pwt 17,16 Tylko nie bêdzie on nabywa³ wielu koni i nie zaprowadzi ludu do Egiptu, aby mieæ wiele koni. Powiedzia³ bowiem wam Pan: T¹ drog¹ nigdy wracaæ nie bêdziecie.                                            
Pwt 17,17 וְלֹא יַרְבֶּה־לּוֹ נָשִׁים וְלֹא יָסוּר לְבָבוֹ וְכֶסֶף וְזָהָב לֹא יַרְבֶּה־לּוֹ מְאֹד׃                                    
Pwt 17,17 we lo jar Be - llo na szim we lo ja sur le wa wo we che sef we za haw lo jar Be - llo me od                                    
Pwt 17,17 wülö´ yarBè-llô näšîm wülö´ yäsûr lübäbô wükeºsep wüzähäb lö´ yarBè-llô mü´öd                                    
Pwt 17,17 Nie bêdzie mia³ zbyt wielu ¿on, aby nie odwróci³o siê jego serce. Nie bêdzie gromadzi³ wielkiej iloœci srebra i z³ota.                                                
Pwt 17,18 וְהָיָה כְשִׁבְתּוֹ עַל כִּסֵּא מַמְלַכְתּוֹ וְכָתַב לוֹ אֶת־מִשְׁנֵה הַתּוֹרָה הַזֹּאת עַל־סֵפֶר מִלִּפְנֵי הַכֹּהֲנִים הַלְוִיִּם׃                              
Pwt 17,18 we ha ja che sziw To Al Kis se mam lach To we cha taw lo et - misz ne haT To ra haz zot al - se fer mil lif ne haK Ko ha nim ha le wij jim                              
Pwt 17,18 wühäyâ küšibTô `al Kissë´ mamlakTô wükäºtab lô ´et-mišnË haTTôrâ hazzö´t `al-sëºper millipnê haKKöhánîm halüwiyyìm                              
Pwt 17,18 Gdy zasi¹dzie na królewskim swym tronie, sporz¹dzi sobie na zwoju odpis tego Prawa z tekstu kap³anów-lewitów.                                                
Pwt 17,19 וְהָיְתָה עִמּוֹ וְקָרָא בוֹ כָּל־יְמֵי חַיָּיו לְמַעַן יִלְמַד לְיִרְאָה אֶת־יהוה אֱלֹהָיו לִשְׁמֹר אֶת־כָּל־דִּבְרֵי הַתּוֹרָה הַזֹּאת וְאֶת־הַחֻקִּים הָאֵלֶּה לַעֲשֹׂתָם׃                      
Pwt 17,19 we haj ta im mo we qa ra wo Kol - je me Haj jaw le ma an jil mad le ji ra et - jhwh(a do naj) e lo haw lisz mor et - Kol - Diw re haT To ra haz zot we et - ha Huq qim ha el le la a so tam                      
Pwt 17,19 wühäytâ `immô wüqäºrä´ bô Kol-yümê Hayyäyw lümaº`an yilmad lüyir´â ´et-yhwh(´ädönäy) ´élöhäyw lišmör ´e|t-Kol-Dibrê haTTôrâ hazzö´t wü´et-haHuqqîm hä´ëºllè la`áSötäm                      
Pwt 17,19 Bêdzie go mia³ przy sobie i bêdzie go czyta³ po wszystkie dni swego ¿ycia, aby siê nauczy³ czciæ Pana, Boga swego, strzeg¹c wszystkich s³ów tego Prawa i stosuj¹c jego postanowienia,                                          
Pwt 17,20 לְבִלְתִּי רוּם־לְבָבוֹ מֵאֶחָיו וּלְבִלְתִּי סוּר מִן־הַמִּצְוָה יָמִין וּשְׂמֹאול לְמַעַן יַאֲרִיךְ יָמִים עַל־מַמְלַכְתּוֹ הוּא וּבָנָיו בְּקֶרֶב יִשְׂרָאֵל׃                          
Pwt 17,20 le wil Ti rum - le wa wo me e Haw u le wil Ti sur min - ham mic wa ja min u se mowl le ma an ja a rich ja mim al - mam lach To hu u wa naw Be qe rew jis ra el s                        
Pwt 17,20 lübilTî rûm-lübäbô më|´eHäyw ûlübilTî sûr min-hammicwâ yämîn ûSümöº´wl lüma`an ya´árîk yämîm `al-mamlakTô hû´ ûbänäyw Büqeºreb yiSrä´ël s                        
Pwt 17,20 by unikn¹æ wynoszenia siê nad swych braci i zbaczania od przykazañ na prawo czy te¿ na lewo, aby d³ugo królowa³ on i synowie jego w Izraelu.                                              

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski