Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Pwt 20,1 כִּי־תֵצֵא לַמִּלְחָמָה עַל־אֹיְבֶיךָ וְרָאִיתָ סוּס וָרֶכֶב עַם רַב מִמְּךָ לֹא תִירָא מֵהֶם כִּי־יהוה אֱלֹהֶיךָ עִמָּךְ הַמַּעַלְךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם׃                      
Pwt 20,1 Ki - te ce lam mil Ha ma al - oj we cha we ra i ta sus wa re chew am raw mim me cha lo ti ra me hem Ki - jhwh(a do naj) e lo he cha im mach ham ma al cha me e rec mic ra jim                      
Pwt 20,1 Kî|-tëcë´ lammilHämâ `al-´öybʺkä wü|rä´îºtä sûs wäreºkeb `am rab mimmükä lö´ tîrä´ mëhem Kî|-yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä `immäk hamma|`alkä më´eºrec micräºyim                      
Pwt 20,1 Jeœli siê udasz na wojnê przeciw twemu wrogowi, a zauwa¿ysz, ¿e koni, rydwanów i ludzi tam jest wiêcej ni¿ u ciebie, nie lêkaj siê ich, gdy¿ z tob¹ jest Pan, Bóg twój, który ciê wywiód³ z ziemi egipskiej.                                          
Pwt 20,2 וְהָיָה כְּקָרָבְכֶם אֶל־הַמִּלְחָמָה וְנִגַּשׁ הַכֹּהֵן וְדִבֶּר אֶל־הָעָם׃                                            
Pwt 20,2 we ha ja Ke qo row chem el - ham mil Ha ma we niG Gasz haK Ko hen we diB Ber el - ha am                                            
Pwt 20,2 wühäyâ Küqo|robkem ´el-hammilHämâ wüniGGaš haKKöhën wüdiBBer ´el-hä`äm                                            
Pwt 20,2 Gdy bêdziecie zaczynali walkê, wyst¹pi kap³an i przemówi do narodu,                                                    
Pwt 20,3 וְאָמַר אֲלֵהֶם שְׁמַע יִשְׂרָאֵל אַתֶּם קְרֵבִים הַיּוֹם לַמִּלְחָמָה עַל־אֹיְבֵיכֶם אַל־יֵרַךְ לְבַבְכֶם אַל־תִּירְאוּ וְאַל־תַּחְפְּזוּ וְאַל־תַּעַרְצוּ מִפְּנֵיהֶם׃                            
Pwt 20,3 we a mar a le hem sze ma jis ra el aT Tem qe re wim haj jom lam mil Ha ma al - oj we chem al - je rach le waw chem al - Ti ru we al - TaH Pe zu we al - Ta ar cu miP Pe ne hem                            
Pwt 20,3 wü´ämar ´álëhem šüma` yiSrä´ël ´aTTem qürëbîm hayyôm lammilHämâ `al-´öybêkem ´al-yërak lübabkem ´al-Tî|r´û wü´a|l-TaHPüzû wü´al-Ta|`arcû miPPünêhem                            
Pwt 20,3 mówi¹c mu: S³uchaj, Izraelu! Zaczynacie dzisiaj walkê przeciw wrogom waszym, niech trwoga przed nimi was nie ogarnia! Niech serce wam nie dr¿y! Nie bójcie siê, nie lêkajcie siê!                                          
Pwt 20,4 כִּי יהוה אֱלֹהֵיכֶם הַהֹלֵךְ עִמָּכֶם לְהִלָּחֵם לָכֶם עִם־אֹיְבֵיכֶם לְהוֹשִׁיעַ אֶתְכֶם׃                                      
Pwt 20,4 Ki jhwh(a do naj) e lo he chem ha ho lech im ma chem le hil la Hem la chem im - oj we chem le ho szi a et chem                                      
Pwt 20,4 yhwh(´ädönäy) ´élö|hêkem hahölëk `immäkem lühilläHëm läkem `im-´öybêkem lühôšîª` ´etkem                                      
Pwt 20,4 Gdy¿ z wami wyrusza Pan, Bóg wasz, by walczyæ przeciw wrogom waszym i daæ wam zwyciêstwo.                                                  
Pwt 20,5 וְדִבְּרוּ הַשֹּׁטְרִים אֶל־הָעָם לֵאמֹר מִי־הָאִישׁ אֲשֶׁר בָּנָה בַיִת־חָדָשׁ וְלֹא חֲנָכוֹ יֵלֵךְ וְיָשֹׁב לְבֵיתוֹ פֶּן־יָמוּת בַּמִּלְחָמָה וְאִישׁ אַחֵר יַחְנְכֶנּוּ׃                      
Pwt 20,5 we diB Be ru hasz szot rim el - ha am le mor mi - ha isz a szer Ba na wa jit - Ha dasz we lo Ha na cho je lech we ja szow le we to Pen - ja mut Bam mil Ha ma we isz a Her jaH ne chen nu                      
Pwt 20,5 wüdiBBürû haššö|†rîm ´el-hä`äm lë´mör mî|-hä´îš ´ášer Bänâ ba|yit-Hädäš wülö´ Hánäkô yëlëk wüyäšöb lübêtô Pen-yämût BammilHämâ wü´îš ´aHër yaHnükeºnnû                      
Pwt 20,5 Zwierzchnicy niech powiedz¹ nastêpnie narodowi: Kto z was zbudowa³ nowy dom, a jeszcze go nie poœwiêci³, niech idzie i wraca do swego domu, bo móg³by zgin¹æ na wojnie, i kto inny by go poœwiêci³.                                          
Pwt 20,6 וּמִי־הָאִישׁ אֲשֶׁר־נָטַע כֶּרֶם וְלֹא חִלְּלוֹ יֵלֵךְ וְיָשֹׁב לְבֵיתוֹ פֶּן־יָמוּת בַּמִּלְחָמָה וְאִישׁ אַחֵר יְחַלְּלֶנּוּ׃                                
Pwt 20,6 u mi - ha isz a szer - na ta Ke rem we lo Hil le lo je lech we ja szow le we to Pen - ja mut Bam mil Ha ma we isz a Her je Hal le len nu                                
Pwt 20,6 ûmî|-hä´îš ´ášer-nä†a` Keºrem wülö´ Hillülô yëlëk wüyäšöb lübêtô Pen-yämût BammilHämâ wü´îš ´aHër yüHallüleºnnû                                
Pwt 20,6 Kto z was zasadzi³ winnicê, a nie zebra³ jej owoców, niech wraca do domu, bo móg³by zgin¹æ na wojnie, a kto inny by zebra³ jej owoce.                                              
Pwt 20,7 וּמִי־הָאִישׁ אֲשֶׁר־אֵרַשׂ אִשָּׁה וְלֹא לְקָחָהּ יֵלֵךְ וְיָשֹׁב לְבֵיתוֹ פֶּן־יָמוּת בַּמִּלְחָמָה וְאִישׁ אַחֵר יִקָּחֶנָּה׃                                
Pwt 20,7 u mi - ha isz a szer - e ras isz sza we lo le qa Ha je lech we ja szow le we to Pen - ja mut Bam mil Ha ma we isz a Her jiq qa Hen na                                
Pwt 20,7 ûmî|-hä´îš ´ášer-´ëraS ´iššâ wülö´ lüqäHäh yëlëk wüyäšöb lübêtô Pen-yämût BammilHämâ wü´îš ´aHër yiqqäHeºnnâ                                
Pwt 20,7 Kto ¿onê poœlubi³, a jeszcze jej nie sprowadzi³ do siebie, niech wraca do domu, bo móg³by zgin¹æ na wojnie, a kto inny by j¹ sprowadzi³ do siebie.                                              
Pwt 20,8 וְיָסְפוּ הַשֹּׁטְרִים לְדַבֵּר אֶל־הָעָם וְאָמְרוּ מִי־הָאִישׁ הַיָּרֵא וְרַךְ הַלֵּבָב יֵלֵךְ וְיָשֹׁב לְבֵיתוֹ וְלֹא יִמַּס אֶת־לְבַב אֶחָיו כִּלְבָבוֹ׃                        
Pwt 20,8 we jas fu hasz szot rim le daB Ber el - ha am we am ru mi - ha isz haj ja re we rach hal le waw je lech we ja szow le we to we lo jim mas et - le waw e Haw Kil wa wo                        
Pwt 20,8 wüyäspû haššö†rîm lüdaBBër ´el-hä`äm wü´ämrû mî-hä´îš hayyärë´ würak hallëbäb yëlëk wüyäšöb lübêtô wülö´ yimmas ´et-lübab ´eHäyw Kilbäbô                        
Pwt 20,8 Niech jeszcze zwierzchnicy powiedz¹ do narodu: Kto siê lêka, czyje serce dr¿y, niech wraca do domu, by nie struchla³o serce jego braci, jak jego.                                              
Pwt 20,9 וְהָיָה כְּכַלֹּת הַשֹּׁטְרִים לְדַבֵּר אֶל־הָעָם וּפָקְדוּ שָׂרֵי צְבָאוֹת בְּרֹאשׁ הָעָם׃                                      
Pwt 20,9 we ha ja Ke chal lot hasz szot rim le daB Ber el - ha am u faq du sa re ce wa ot Be rosz ha am s                                    
Pwt 20,9 wühäyâ Kükallöt haššö†rîm lüdaBBër ´el-hä`äm ûpäºqdû Särê cübä´ôt Bürö´š hä`äm s                                    
Pwt 20,9 Gdy zwierzchnicy skoñcz¹ mówiæ do ludu, na czele narodu stan¹ wodzowie.                                                    
Pwt 20,10 כִּי־תִקְרַב אֶל־עִיר לְהִלָּחֵם עָלֶיהָ וְקָרָאתָ אֵלֶיהָ לְשָׁלוֹם׃                                            
Pwt 20,10 Ki - tiq raw el - ir le hil la Hem a le ha we qa ra ta e le ha le sza lom                                            
Pwt 20,10 Kî|-tiqrab ´el-`îr lühilläHëm `älʺhä wüqär亴tä ´ëlʺhä lüšälôm                                            
Pwt 20,10 Jeœli podejdziesz pod miasto, by z nim prowadziæ wojnê, najpierw ofiarujesz mu pokój,                                                  
Pwt 20,11 וְהָיָה אִם־שָׁלוֹם תַּעַנְךָ וּפָתְחָה לָךְ וְהָיָה כָּל־הָעָם הַנִּמְצָא־בָהּ יִהְיוּ לְךָ לָמַס וַעֲבָדוּךָ׃                                  
Pwt 20,11 we ha ja im - sza lom Ta an cha u fat Ha lach we ha ja Kol - ha am han nim ca - wa jih ju le cha la mas wa a wa du cha                                  
Pwt 20,11 wühäyâ ´im-šälôm Ta|`ankä ûpätHâ läk wühäyâ Kol-hä`äm hannimcä´-bäh yihyû lükä lämas wa`ábädûºkä                                  
Pwt 20,11 a ono ci odpowie pokojowo i bramy ci otworzy, niech ca³y lud, który siê w nim znajduje, zejdzie do rzêdu robotników pracuj¹cych przymusowo, i bêd¹ ci s³u¿yli.                                            
Pwt 20,12 וְאִם־לֹא תַשְׁלִים עִמָּךְ וְעָשְׂתָה עִמְּךָ מִלְחָמָה וְצַרְתָּ עָלֶיהָ׃                                          
Pwt 20,12 we im - lo tasz lim im mach we as ta im me cha mil Ha ma we car Ta a le ha                                          
Pwt 20,12 wü´im-lö´ tašlîm `immäk wü`äStâ `immükä milHämâ wücarTä `älʺhä                                          
Pwt 20,12 Jeœli ci nie odpowie pokojowo i zacznie z tob¹ wojowaæ, oblegniesz je.                                                    
Pwt 20,13 וּנְתָנָהּ יהוה אֱלֹהֶיךָ בְּיָדֶךָ וְהִכִּיתָ אֶת־כָּל־זְכוּרָהּ לְפִי־חָרֶב׃                                            
Pwt 20,13 u ne ta na jhwh(a do naj) e lo he cha Be ja de cha we hiK Ki ta et - Kol - ze chu ra le fi - Ha rew                                            
Pwt 20,13 ûnütänäh yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä Büyädeºkä wühiKKîtä ´et-Kol-zükûräh lüpî-Häºreb                                            
Pwt 20,13 Skoro ci je Pan, Bóg twój, odda w rêce - wszystkich mê¿czyzn wytniesz ostrzem miecza.                                                  
Pwt 20,14 רַק הַנָּשִׁים וְהַטַּף וְהַבְּהֵמָה וְכֹל אֲשֶׁר יִהְיֶה בָעִיר כָּל־שְׁלָלָהּ תָּבֹז לָךְ וְאָכַלְתָּ אֶת־שְׁלַל אֹיְבֶיךָ אֲשֶׁר נָתַן יהוה אֱלֹהֶיךָ לָךְ׃                    
Pwt 20,14 raq han na szim we hat taf we haB Be he ma we chol a szer jih je wa ir Kol - sze la la Ta woz lach we a chal Ta et - sze lal oj we cha a szer na tan jhwh(a do naj) e lo he cha lach                    
Pwt 20,14 raq hannäšîm wüha††ap wühaBBühëmâ wüköl ´ášer yihyè bä`îr Kol-šüläläh Täböz läk wü´ä|kalTä ´et-šülal ´öybʺkä ´ášer nätan yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä läk                    
Pwt 20,14 Tylko kobiety, dzieci, trzody i wszystko, co jest w mieœcie, ca³y ³up zabierzesz i bêdziesz korzysta³ z ³upu twoich wrogów, których ci da³ Pan, Bóg twój.                                              
Pwt 20,15 כֵּן תַּעֲשֶׂה לְכָל־הֶעָרִים הָרְחֹקֹת מִמְּךָ מְאֹד אֲשֶׁר לֹא־מֵעָרֵי הַגּוֹיִם־הָאֵלֶּה הֵנָּה׃                                      
Pwt 20,15 Ken Ta a se le chol - he a rim ha re Ho qot mim me cha me od a szer lo - me a re haG Go jim - ha el le hen na                                      
Pwt 20,15 Kën Ta`áSè lükol-heº`ärîm härüHöqöt mimmükä mü´öd ´ášer lö´-më`ärê haGGô|yim-hä´ëºllè hëºnnâ                                      
Pwt 20,15 Tak post¹pisz ze wszystkimi miastami daleko od ciebie po³o¿onymi, nie bêd¹cymi w³asnoœci¹ pobliskich narodów.                                                
Pwt 20,16 רַק מֵעָרֵי הָעַמִּים הָאֵלֶּה אֲשֶׁר יהוה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לְךָ נַחֲלָה לֹא תְחַיֶּה כָּל־נְשָׁמָה׃                                
Pwt 20,16 raq me a re ha am mim ha el le a szer jhwh(a do naj) e lo he cha no ten le cha na Ha la lo te Haj je Kol - ne sza ma                                
Pwt 20,16 raq më`ärê hä|`ammîm hä´ëºllè ´ášer yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä nötën lükä naHálâ lö´ tüHayyè Kol-nüšämâ                                
Pwt 20,16 Tylko w miastach nale¿¹cych do narodów, które ci daje Pan, twój Bóg, jako dziedzictwo, niczego nie zostawisz przy ¿yciu.                                                
Pwt 20,17 כִּי־הַחֲרֵם תַּחֲרִימֵם הַחִתִּי וְהָאֱמֹרִי הַכְּנַעֲנִי וְהַפְּרִזִּי הַחִוִּי וְהַיְבוּסִי כַּאֲשֶׁר צִוְּךָ יהוה אֱלֹהֶיךָ׃                                  
Pwt 20,17 Ki - ha Ha rem Ta Ha ri mem ha HiT Ti we ha e mo ri haK Ke na a ni we haP Pe riz zi ha Hiw wi we ha je wu si Ka a szer ciw we cha jhwh(a do naj) e lo he cha                                  
Pwt 20,17 Kî|-haHárëm TaHárîmëm haHiTTî wühä´émörî haKKüna`ánî wühaPPürizzî haHiwwî wühayübûsî Ka´ášer ciwwükä yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä                                  
Pwt 20,17 Gdy¿ kl¹tw¹ ob³o¿ysz Chetytê, Amorytê, Kananejczyka, Peryzzytê, Chiwwitê i Jebusytê, jak ci rozkaza³ Pan, Bóg twój,                                                
Pwt 20,18 לְמַעַן אֲשֶׁר לֹא־יְלַמְּדוּ אֶתְכֶם לַעֲשׂוֹת כְּכֹל תּוֹעֲבֹתָם אֲשֶׁר עָשׂוּ לֵאלֹהֵיהֶם וַחֲטָאתֶם לַיהוה אֱלֹהֵיכֶם׃                                
Pwt 20,18 le ma an a szer lo - je lam me du et chem la a sot Ke chol To a wo tam a szer a su le lo he hem wa Ha ta tem ljhwh(la do naj) e lo he chem s                              
Pwt 20,18 lümaº`an ´ášer lö|´-yülammüdû ´etkem la`áSôt Küköl Tô|`ábötäm ´ášer `äSû lë|´löhêhem waHá†ä´tem lyhwh(la´dönäy) ´élöhêkem s                              
Pwt 20,18 abyœcie siê nie nauczyli czyniæ wszystkich obrzydliwoœci, które oni czyni¹ ku czci bogów swoich, i byœcie nie grzeszyli przeciw Panu, waszemu Bogu.                                              
Pwt 20,19 כִּי־תָצוּר אֶל־עִיר יָמִים רַבִּים לְהִלָּחֵם עָלֶיהָ לְתָפְשָׂהּ לֹא־תַשְׁחִית אֶת־עֵצָהּ לִנְדֹּחַ עָלָיו גַּרְזֶן כִּי מִמֶּנּוּ תֹאכֵל וְאֹתוֹ לֹא תִכְרֹת כִּי הָאָדָם עֵץ הַשָּׂדֶה לָבֹא מִפָּנֶיךָ בַּמָּצוֹר׃        
Pwt 20,19 Ki - ta cur el - ir ja mim raB Bim le hil la Hem a le ha le tof sa lo - tasz Hit et - e ca lin Do aH a law Gar zen Ki mim men nu to chel we o to lo tich rot Ki ha a dam ec has sa de la wo miP Pa ne cha Bam ma cor        
Pwt 20,19 Kî|-täcûr ´el-`îr yämîm raBBîm lü|hilläHëm `älʺhä lütopSäh lö|´-tašHît ´et-`ëcâ linDöªH `äläyw Garzen mimmeºnnû tö´kël wü´ötô lö´ tikröt hä|´ädäm `ëc haSSädè läbö´ miPPänʺkä Bammäcôr        
Pwt 20,19 Jeœli przez wiele dni bêdziesz oblega³ miasto i walczy³ z nim, nie zetniesz jego drzew podk³adaj¹c siekierê, bo bêdziesz spo¿ywa³ z nich owoce. Dlatego ich nie zniszczysz. Czy drzewo to cz³owiek, byœ je oblega³?                                        
Pwt 20,20 רַק עֵץ אֲשֶׁר־תֵּדַע כִּי־לֹא־עֵץ מַאֲכָל הוּא אֹתוֹ תַשְׁחִית וְכָרָתָּ וּבָנִיתָ מָצוֹר עַל־הָעִיר אֲשֶׁר־הִוא עֹשָׂה עִמְּךָ מִלְחָמָה עַד רִדְתָּהּ׃                      
Pwt 20,20 raq ec a szer - Te da Ki - lo - ec ma a chal hu o to tasz Hit we cha raT Ta u wa ni ta ma cor al - ha ir a szer - hiw o sa im me cha mil Ha ma ad rid Ta P                    
Pwt 20,20 raq `ëc ´ášer-Tëda` Kî|-lö´-`ëc ma´ákäl hû´ ´ötô tašHît wükäräºTTä ûbänîºtä mäcôr `al-hä`îr ´ášer-hiw´ `öSâ `immükä milHämâ `ad ridTäh P                    
Pwt 20,20 Tylko drzewa znane ci jako nieowocowe zetniesz i zbudujesz sobie narzêdzia oblê¿nicze przeciw miastu, które z tob¹ toczy wojnê, a¿ je zdobêdziesz.                                              

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski