Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Rdz 27,1 וַיְהִי כִּי־זָקֵן יִצְחָק וַתִּכְהֶיןָ עֵינָיו מֵרְאֹת וַיִּקְרָא אֶת־עֵשָׂו בְּנוֹ הַגָּדֹל וַיֹּאמֶר אֵלָיו בְּנִי וַיֹּאמֶר אֵלָיו הִנֵּנִי׃                    
Rdz 27,1 wa je hi Ki - za qen jic Haq waT Tich he na e naw me rot waj jiq ra et - e saw Be no haG Ga dol waj jo mer e law Be ni waj jo mer e law hin ne ni                    
Rdz 27,1 wayühî Kî|-zäqën yicHäq waTTikhʺnä `ênäyw mër´öt wayyiqrä´ ´et-`ëSäw Bünô haGGädöl wayyöº´mer ´ëläyw Bünî wayyöº´mer ´ëläyw hinnëºnî                    
Rdz 27,1 Gdy Izaak zestarza³ siê i jego oczy sta³y siê tak s³abe, ¿e ju¿ nie móg³ widzieæ, zawo³a³ na Ezawa, swego starszego syna: Synu mój!                                            
Rdz 27,2 וַיֹּאמֶר הִנֵּה־נָא זָקַנְתִּי לֹא יָדַעְתִּי יוֹם מוֹתִי׃                                      
Rdz 27,2 waj jo mer hin ne - na za qan Ti lo ja da Ti jom mo ti                                      
Rdz 27,2 wayyöº´mer hinnË-nä´ zäqaºnTî lö´ yädaº`Tî yôm môtî                                      
Rdz 27,2 A kiedy ten odezwa³ siê: Jestem, Izaak rzek³: Oto zestarza³em siê i nie znam dnia mojej œmierci.                                              
Rdz 27,3 וְעַתָּה שָׂא־נָא כֵלֶיךָ תֶּלְיְךָ וְקַשְׁתֶּךָ וְצֵא הַשָּׂדֶה וְצוּדָה לִּי צֵידָה׃                                
Rdz 27,3 we aT Ta sa - na che le cha Tel je cha we qasz Te cha we ce has sa de we cu da lli (ce da)                                
Rdz 27,3 wü`aTTâ Sä´-nä´ këlʺkä Telyükä wüqašTeºkä wücë´ haSSädè wücûºdâ llî (cêdâ)                                
Rdz 27,3 WeŸ wiêc teraz przybory myœliwskie, twój ko³czan i ³uk, idŸ na ³owy i upolój coœ dla mnie.                                              
Rdz 27,4 וַעֲשֵׂה־לִי מַטְעַמִּים כַּאֲשֶׁר אָהַבְתִּי וְהָבִיאָה לִּי וְאֹכֵלָה בַּעֲבוּר תְּבָרֶכְךָ נַפְשִׁי בְּטֶרֶם אָמוּת׃                            
Rdz 27,4 wa a se - li ma tam mim Ka a szer a haw Ti we ha wi a lli we o che la Ba a wur Te wa re che cha naf szi Be te rem a mut                            
Rdz 27,4 wa`áSË-lî ma†`ammîm Ka´ášer ´ähaºbTî wühäbâ llî wü´ökëºlâ Ba`ábûr Tübärekükä napšî Bü†eºrem ´ämût                            
Rdz 27,4 Potem przyrz¹dŸ mi smaczn¹ potrawê, jak¹ lubiê, podaj mi j¹, abym jad³ i abym ci pob³ogos³awi³, zanim umrê.                                            
Rdz 27,5 וְרִבְקָה שֹׁמַעַת בְּדַבֵּר יִצְחָק אֶל־עֵשָׂו בְּנוֹ וַיֵּלֶךְ עֵשָׂו הַשָּׂדֶה לָצוּד צַיִד לְהָבִיא׃                            
Rdz 27,5 we riw qa szo ma at Be daB Ber jic Haq el - e saw Be no waj je lech e saw has sa de la cud ca jid le ha wi                            
Rdz 27,5 würibqâ šömaº`at BüdaBBër yicHäq ´el-`ëSäw Bünô wayyëºlek `ëSäw haSSädè läcûd caºyid lühäbî´                            
Rdz 27,5 Rebeka s³ysza³a to, co Izaak mówi³ do swego syna Ezawa. Gdy wiêc Ezaw poszed³ ju¿ na ³owy, aby przynieœæ coœ z upolowanej zwierzyny,                                          
Rdz 27,6 וְרִבְקָה אָמְרָה אֶל־יַעֲקֹב בְּנָהּ לֵאמֹר הִנֵּה שָׁמַעְתִּי אֶת־אָבִיךָ מְדַבֵּר אֶל־עֵשָׂו אָחִיךָ לֵאמֹר׃                            
Rdz 27,6 we riw qa am ra el - ja a qow Be na le mor hin ne sza ma Ti et - a wi cha me daB Ber el - e saw a Hi cha le mor                            
Rdz 27,6 würibqâ ´ä|mrâ ´el-ya`áqöb Bünäh lë´mör hinnË šämaº`Tî ´et-´äbîºkä müdaBBër ´el-`ëSäw ´äHîºkä lë´mör                            
Rdz 27,6 rzek³a do swego syna Jakuba: S³ysza³am, jak ojciec rozmawia³ z twoim bratem Ezawem i da³ mu takie polecenie:                                            
Rdz 27,7 הָבִיאָה לִּי צַיִד וַעֲשֵׂה־לִי מַטְעַמִּים וְאֹכֵלָה וַאֲבָרֶכְכָה לִפְנֵי יהוה לִפְנֵי מוֹתִי׃                              
Rdz 27,7 ha wi a lli ca jid wa a se - li ma tam mim we o che la wa a wa re che cha lif ne jhwh(a do naj) lif ne mo ti                              
Rdz 27,7 häbâ llî caºyid wa`áSË-lî ma†`ammîm wü´ökëºlâ wa´ábärekükâ lipnê yhwh(´ädönäy) lipnê môtî                              
Rdz 27,7 Przynieœ dla mnie coœ z polowania i przyrz¹dŸ smaczn¹ potrawê, abym zjad³ i pob³ogos³awi³ ciê wobec Pana przed œmierci¹.                                            
Rdz 27,8 וְעַתָּה בְנִי שְׁמַע בְּקֹלִי לַאֲשֶׁר אֲנִי מְצַוָּה אֹתָךְ׃                                    
Rdz 27,8 we aT Ta we ni sze ma Be qo li la a szer a ni me caw wa o tach                                    
Rdz 27,8 wü`aTTâ bünî šüma` Büqölî la´ášer ´ánî mücawwâ ´ötäk                                    
Rdz 27,8 Teraz wiêc, synu mój, pos³uchaj mego polecenia, które ci dam.                                              
Rdz 27,9 לֶךְ־נָא אֶל־הַצֹּאן וְקַח־לִי מִשָּׁם שְׁנֵי גְּדָיֵי עִזִּים טֹבִים וְאֶעֱשֶׂה אֹתָם מַטְעַמִּים לְאָבִיךָ כַּאֲשֶׁר אָהֵב׃                        
Rdz 27,9 lech - na el - hac con we qaH - li misz szam sze ne Ge da je iz zim to wim we e e se o tam ma tam mim le a wi cha Ka a szer a hew                        
Rdz 27,9 lek-nä´ ´el-haccö´n wüqa|H-lî miššäm šünê Güdäyê `izzîm †öbîm wü´e|`éSè ´ötäm ma†`ammîm lü´äbîºkä Ka´ášer ´ähëb                        
Rdz 27,9 IdŸ, weŸ dla mnie z trzody dwa dorodne koŸlêta, ja zaœ przyrz¹dzê z nich smaczn¹ potrawê dla twego ojca, tak¹, jak¹ lubi.                                            
Rdz 27,10 וְהֵבֵאתָ לְאָבִיךָ וְאָכָל בַּעֲבֻר אֲשֶׁר יְבָרֶכְךָ לִפְנֵי מוֹתוֹ׃                                    
Rdz 27,10 we he we ta le a wi cha we a chal Ba a wur a szer je wa re che cha lif ne mo to                                    
Rdz 27,10 wühëbë´tä lü´äbîºkä wü´äkäl Ba`ábùr ´ášer yübärekükä lipnê môtô                                    
Rdz 27,10 Potem mu zaniesiesz, on zje i w zamian za to udzieli ci przed œmierci¹ b³ogos³awieñstwa.                                              
Rdz 27,11 וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל־רִבְקָה אִמּוֹ הֵן עֵשָׂו אָחִי אִישׁ שָׂעִר וְאָנֹכִי אִישׁ חָלָק׃                            
Rdz 27,11 waj jo mer ja a qow el - riw qa im mo hen e saw a Hi isz sa ir we a no chi isz Ha laq                            
Rdz 27,11 wayyöº´mer ya`áqöb ´el-ribqâ ´immô hën `ëSäw ´äHî ´îš Sä`ìr wü´änökî ´îš Häläq                            
Rdz 27,11 Ale Jakub rzek³ do swej matki: Przecie¿ mój brat, Ezaw, jest ow³osiony, ja zaœ g³adki.                                              
Rdz 27,12 אוּלַי יְמֻשֵּׁנִי אָבִי וְהָיִיתִי בְעֵינָיו כִּמְתַעְתֵּעַ וְהֵבֵאתִי עָלַי קְלָלָה וְלֹא בְרָכָה׃                              
Rdz 27,12 u laj je musz sze ni a wi we ha ji ti we e naw Kim ta Te a we he we ti a laj qe la la we lo we ra cha                              
Rdz 27,12 ´ûlay yümuššëºnî ´äbî wühäyîºtî bü`ênäyw Kimta`Tëª` wühëbë´tî `älay qülälâ wülö´ büräkâ                              
Rdz 27,12 Jeœli siê mnie dotknie mój ojciec, bêdzie wygl¹da³o tak, jak gdybym z niego ¿artowa³, i wtedy mogê œci¹gn¹æ na siebie przekleñstwo zamiast b³ogos³awieñstwa.                                          
Rdz 27,13 וַתֹּאמֶר לוֹ אִמּוֹ עָלַי קִלְלָתְךָ בְּנִי אַךְ שְׁמַע בְּקֹלִי וְלֵךְ קַח־לִי׃                              
Rdz 27,13 waT To mer lo im mo a laj qi le lat cha Be ni ach sze ma Be qo li we lech qaH - li                              
Rdz 27,13 waTTöº´mer lô ´immô `älay qilülätkä Bünî ´ak šüma` Büqölî wülëk qa|H-lî                              
Rdz 27,13 Rzek³a mu matka: Niech na mnie spadnie to przekleñstwo dla ciebie, mój synu! Tylko pos³uchaj mnie, idŸ i przynieœ mi [koŸlêta].                                            
Rdz 27,14 וַיֵּלֶךְ וַיִּקַּח וַיָּבֵא לְאִמּוֹ וַתַּעַשׂ אִמּוֹ מַטְעַמִּים כַּאֲשֶׁר אָהֵב אָבִיו׃                                
Rdz 27,14 waj je lech waj jiq qaH waj ja we le im mo waT Ta as im mo ma tam mim Ka a szer a hew a wiw                                
Rdz 27,14 wayyëºlek wayyiqqaH wayyäbë´ lü´immô waTTaº`aS ´immô ma†`ammîm Ka´ášer ´ähëb ´äbîw                                
Rdz 27,14 Poszed³ wiêc, wzi¹³ i przyniós³ [je] swej matce; ona zaœ przyrz¹dzi³a z nich smaczn¹ potrawê, tak¹, jak¹ lubi³ jego ojciec.                                            
Rdz 27,15 וַתִּקַּח רִבְקָה אֶת־בִּגְדֵי עֵשָׂו בְּנָהּ הַגָּדֹל הַחֲמֻדֹת אֲשֶׁר אִתָּהּ בַּבָּיִת וַתַּלְבֵּשׁ אֶת־יַעֲקֹב בְּנָהּ הַקָּטָן׃                        
Rdz 27,15 waT Tiq qaH riw qa et - Big de e saw Be na haG Ga dol ha Ha mu dot a szer iT Ta BaB Ba jit waT Tal Besz et - ja a qow Be na haq qa tan                        
Rdz 27,15 waTTiqqaH ribqâ ´et-Bigdê `ëSäw Bünäh haGGädöl haHámùdöt ´ášer ´iTTäh BaBBäºyit waTTalBëš ´e|t-ya`áqöb Bünäh haqqä†än                        
Rdz 27,15 Potem Rebeka wziê³a szaty Ezawa, swego starszego syna, najlepsze, jakie mia³a u siebie, ubra³a w nie Jakuba, swojego m³odszego syna,                                          
Rdz 27,16 וְאֵת עֹרֹת גְּדָיֵי הָעִזִּים הִלְבִּישָׁה עַל־יָדָיו וְעַל חֶלְקַת צַוָּארָיו׃                                  
Rdz 27,16 we et o rot Ge da je ha iz zim hil Bi sza al - ja daw we al Hel qat caw wa raw                                  
Rdz 27,16 wü´ët `öröt Güdäyê hä|`izzîm hilBâ `al-yädäyw wü`al Helqat cawwä´räyw                                  
Rdz 27,16 i skórkami koŸl¹t owinê³a mu rêce i nieow³osion¹ szyjê.                                                
Rdz 27,17 וַתִּתֵּן אֶת־הַמַּטְעַמִּים וְאֶת־הַלֶּחֶם אֲשֶׁר עָשָׂתָה בְּיַד יַעֲקֹב בְּנָהּ׃                                    
Rdz 27,17 waT TiT Ten et - ham ma tam mim we et - hal le Hem a szer a sa ta Be jad ja a qow Be na                                    
Rdz 27,17 waTTiTTën ´et-hamma†`ammîm wü´et-halleºHem ´ášer `äSäºtâ Büyad ya`áqöb Bünäh                                    
Rdz 27,17 Po czym da³a Jakubowi ow¹ smaczn¹ potrawê, któr¹ przygotowa³a, i chleb.                                              
Rdz 27,18 וַיָּבֹא אֶל־אָבִיו וַיֹּאמֶר אָבִי וַיֹּאמֶר הִנֶּנִּי מִי אַתָּה בְּנִי׃                                  
Rdz 27,18 waj ja wo el - a wiw waj jo mer a wi waj jo mer hin nen ni mi aT Ta Be ni                                  
Rdz 27,18 wayyäbö´ ´el-´äbîw wayyöº´mer ´äbî wayyöº´mer hinneºnnî mî ´aTTâ Bünî                                  
Rdz 27,18 Jakub, wszed³szy do swego ojca, rzek³: Ojcze mój! A Izaak: S³yszê; któryœ ty jest, synu mój?                                              
Rdz 27,19 וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל־אָבִיו אָנֹכִי עֵשָׂו בְּכֹרֶךָ עָשִׂיתִי כַּאֲשֶׁר דִּבַּרְתָּ אֵלָי קוּם־נָא שְׁבָה וְאָכְלָה מִצֵּידִי בַּעֲבוּר תְּבָרֲכַנִּי נַפְשֶׁךָ׃                  
Rdz 27,19 waj jo mer ja a qow el - a wiw a no chi e saw Be cho re cha a si ti Ka a szer DiB Bar Ta e laj qum - na sze wa we och la mic ce di Ba a wur Te wa ra chan ni naf sze cha                  
Rdz 27,19 wayyöº´mer ya`áqöb ´el-´äbîw ´änökî `ëSäw Büköreºkä `äSîºtî Ka´ášer DiBBaºrTä ´ëläy qû|m-nä´ šübâ wü´oklâ miccêdî Ba`ábûr Tübärákaºnnî napšeºkä                  
Rdz 27,19 Odpowiedzia³ Jakub ojcu: Jestem Ezaw, twój syn pierworodny. Uczyni³em, jak mi poleci³eœ. Podnieœ siê, si¹dŸ i zjedz potrawê z upolowanej przez mnie zwierzyy, i pob³ogos³aw mi!                                        
Rdz 27,20 וַיֹּאמֶר יִצְחָק אֶל־בְּנוֹ מַה־זֶּה מִהַרְתָּ לִמְצֹא בְּנִי וַיֹּאמֶר כִּי הִקְרָה יהוה אֱלֹהֶיךָ לְפָנָי׃                          
Rdz 27,20 waj jo mer jic Haq el - Be no ma - zze mi har Ta lim co Be ni waj jo mer Ki hiq ra jhwh(a do naj) e lo he cha le fa naj                          
Rdz 27,20 wayyöº´mer yicHäq ´el-Bünô mà-zzè mihaºrTä limcö´ Bünî wayyöº´mer Kî hiqrâ yhwh(´ädönäy) ´élöhʺkä lüpänäy                          
Rdz 27,20 Izaak rzek³ do syna: Jak¿e tak szybko mog³eœ coœ upolowaæ, synu mój? A Jakub na to: Pan, Bóg twój, sprawi³, ¿e tak mi siê w³aœnie zdarzy³o.                                          
Rdz 27,21 וַיֹּאמֶר יִצְחָק אֶל־יַעֲקֹב גְּשָׁה־נָּא וַאֲמֻשְׁךָ בְּנִי הַאַתָּה זֶה בְּנִי עֵשָׂו אִם־לֹא׃                              
Rdz 27,21 waj jo mer jic Haq el - ja a qow Ge sza - nna wa a musz cha Be ni ha aT Ta ze Be ni e saw im - lo                              
Rdz 27,21 wayyöº´mer yicHäq ´e|l-ya`áqöb Güšâ-nnä´ wa´ámu|škä Bünî ha|´aTTâ zè Bünî `ëSäw ´im-lö´                              
Rdz 27,21 Wtedy Izaak rzek³ do Jakuba: Zbli¿ siê, abym dotkn¹wszy ciebie móg³ siê upewniæ, czy to mój syn Ezaw, czy nie.                                            
Rdz 27,22 וַיִּגַּשׁ יַעֲקֹב אֶל־יִצְחָק אָבִיו וַיְמֻשֵּׁהוּ וַיֹּאמֶר הַקֹּל קוֹל יַעֲקֹב וְהַיָּדַיִם יְדֵי עֵשָׂו׃                            
Rdz 27,22 waj jiG Gasz ja a qow el - jic Haq a wiw wa je musz sze hu waj jo mer haq qol qol ja a qow we haj ja da jim je de e saw                            
Rdz 27,22 wayyiGGaš ya`áqöb ´el-yicHäq ´äbîw wayümuššëºhû wayyöº´mer haqqöl qôl ya`áqöb wühayyädaºyim yüdê `ëSäw                            
Rdz 27,22 Jakub przybli¿y³ siê do swego ojca Izaaka, a ten dotkn¹wszy go rzek³: G³os jest g³osem Jakuba, ale rêce - rêkami Ezawa!                                            
Rdz 27,23 וְלֹא הִכִּירוֹ כִּי־הָיוּ יָדָיו כִּידֵי עֵשָׂו אָחִיו שְׂעִרֹת וַיְבָרְכֵהוּ׃                                  
Rdz 27,23 we lo hiK Ki ro Ki - ha ju ja daw Ki de e saw a Hiw se i rot wa je war che hu                                  
Rdz 27,23 wülö´ hiKKîrô Kî|-häyû yädäyw Kîdê `ëSäw ´äHîw Sü`ìröt wa|yübärkëºhû                                  
Rdz 27,23 Nie rozpozna³ jednak Jakuba, gdy¿ jego rêce by³y ow³osione jak rêce Ezawa! A maj¹c udzieliæ mu b³ogos³awieñstwa,                                            
Rdz 27,24 וַיֹּאמֶר אַתָּה זֶה בְּנִי עֵשָׂו וַיֹּאמֶר אָנִי׃                                      
Rdz 27,24 waj jo mer aT Ta ze Be ni e saw waj jo mer a ni                                      
Rdz 27,24 wayyöº´mer ´aTTâ zè Bünî `ëSäw wayyöº´mer ´äºnî                                      
Rdz 27,24 zapyta³ go jeszcze: Ty jesteœ syn mój Ezaw? Jakub odpowiedzia³: Ja jestem.                                              
Rdz 27,25 וַיֹּאמֶר הַגִּשָׁה לִּי וְאֹכְלָה מִצֵּיד בְּנִי לְמַעַן תְּבָרֶכְךָ נַפְשִׁי וַיַּגֶּשׁ־לוֹ וַיֹּאכַל וַיָּבֵא לוֹ יַיִן וַיֵּשְׁתְּ׃                      
Rdz 27,25 waj jo mer haG Gi sza lli we och la mic ced Be ni le ma an Te wa re che cha naf szi waj jaG Gesz - lo waj jo chal waj ja we lo ja jin waj jeszT                      
Rdz 27,25 wayyöº´mer haGG캚â llî wü´ö|klâ miccêd Bünî lümaº`an Tübä|rekükä napšî wayyaGGeš-lô wayyö´kal wayyäºbë´ lô yaºyin wayyëšT                      
Rdz 27,25 Rzek³ wiêc: Podaj mi, abym zjad³ to, co upolowa³eœ, synu mój, i abym ci sam pob³ogos³awi³. Jakub poda³ mu i on jad³. Przyniós³ mu te¿ i wina, a on pi³.                                          
Rdz 27,26 וַיֹּאמֶר אֵלָיו יִצְחָק אָבִיו גְּשָׁה־נָּא וּשְׁקָה־לִּי בְּנִי׃                                      
Rdz 27,26 waj jo mer e law jic Haq a wiw Ge sza - nna u sze qa - lli Be ni                                      
Rdz 27,26 wayyöº´mer ´ëläyw yicHäq ´äbîw Güšâ-nnä´ ûšüqâ-llî Bünî                                      
Rdz 27,26 A potem jego ojciec Izaak rzek³ do niego: Zbli¿ siê i poca³uj mnie, mój synu!                                              
Rdz 27,27 וַיִּגַּשׁ וַיִּשַּׁק־לוֹ וַיָּרַח אֶת־רֵיחַ בְּגָדָיו וַיְבָרֲכֵהוּ וַיֹּאמֶר רְאֵה רֵיחַ בְּנִי כְּרֵיחַ שָׂדֶה אֲשֶׁר בֵּרֲכוֹ יהוה׃                      
Rdz 27,27 waj jiG Gasz waj jisz szaq - lo waj ja raH et - re aH Be ga daw wa je wa ra che hu waj jo mer re e re aH Be ni Ke re aH sa de a szer Be ra cho jhwh(a do naj)                      
Rdz 27,27 wayyiGGaš wayyiššaq-lô wayyäºraH ´et-rêªH Bügädäyw wa|yübärákëºhû wayyöº´mer rü´Ë rêªH Bünî KürêªH Sädè ´ášer Bërákô yhwh(´ädönäy)                      
Rdz 27,27 Jakub zbli¿y³ siê i poca³owa³ go. Gdy Izaak poczu³ woñ jego szat, daj¹c mu b³ogos³awieñstwo mówi³: Oto woñ mego syna jak woñ pola, które pob³ogos³awi³ Pan!                                          
Rdz 27,28 וְיִתֶּן־לְךָ הָאֱלֹהִים מִטַּל הַשָּׁמַיִם וּמִשְׁמַנֵּי הָאָרֶץ וְרֹב דָּגָן וְתִירֹשׁ׃                                  
Rdz 27,28 we jiT Ten - le cha ha e lo him mit tal hasz sza ma jim u mi sze man ne ha a rec we row Da gan we ti rosz                                  
Rdz 27,28 wüyi|TTen-lükä hä´élöhîm mi††al haššämaºyim ûmišümannê hä´äºrec würöb Dägän wütîröš                                  
Rdz 27,28 Niechaj tobie Bóg u¿ycza rosy z niebios i ¿yznoœci ziemi, obfitoœci zbo¿a i moszczu winnego.                                              
Rdz 27,29 יַעַבְדוּךָ עַמִּים וְיִשְׁתַּחוּ לְךָ לְאֻמִּים הֱוֵה גְבִיר לְאַחֶיךָ וְיִשְׁתַּחֲווּ לְךָ בְּנֵי אִמֶּךָ אֹרְרֶיךָ אָרוּר וּמְבָרֲכֶיךָ בָּרוּךְ׃                    
Rdz 27,29 ja aw du cha am mim (we jisz Ta Hu) le cha le um mim he we ge wir le a He cha we jisz Ta Haw wu le cha Be ne im me cha o re re cha a rur u me wa ra che cha Ba ruch                    
Rdz 27,29 ya|`abdûºkä `ammîm (wüyišTaHu) lükä lü´ummîm héwË gübîr lü´aHʺkä wüyišTaHáwwû lükä Bünê ´immeºkä ´örürʺkä ´ärûr û|mübärákʺkä Bärûk                    
Rdz 27,29 Niechaj ci s³u¿¹ ludy i niech ci pok³on oddaj¹ narody. B¹dŸ panem twoich braci i niech ci pok³on oddaj¹ synowie twej matki! Ka¿dy, kto bêdzie ci z³orzeczy³, niech bêdzie przeklêty. Ka¿dy, kto bêdzie ciê b³ogos³awi³, niech bêdzie b³ogos³awiony!                                      
Rdz 27,30 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר כִּלָּה יִצְחָק לְבָרֵךְ אֶת־יַעֲקֹב וַיְהִי אַךְ יָצֹא יָצָא יַעֲקֹב מֵאֵת פְּנֵי יִצְחָק אָבִיו וְעֵשָׂו אָחִיו בָּא מִצֵּידוֹ׃              
Rdz 27,30 wa je hi Ka a szer Kil la jic Haq le wa rech et - ja a qow wa je hi ach ja co ja ca ja a qow me et Pe ne jic Haq a wiw we e saw a Hiw Ba mic ce do              
Rdz 27,30 wayühî Ka´ášer Killâ yicHäq lübärëk ´e|t-ya`áqöb wayühî ´ak yäcö´ yäcä´ ya`áqöb më´ët Pünê yicHäq ´äbîw wü`ëSäw ´äHîw Bä´ miccêdô              
Rdz 27,30 Gdy Izaak wypowiedzia³ swe b³ogos³awieñstwo nad Jakubem i gdy ten tylko co odszed³ od niego, wróci³ z ³owów brat Jakuba, Ezaw.                                            
Rdz 27,31 וַיַּעַשׂ גַּם־הוּא מַטְעַמִּים וַיָּבֵא לְאָבִיו וַיֹּאמֶר לְאָבִיו יָקֻם אָבִי וְיֹאכַל מִצֵּיד בְּנוֹ בַּעֲבוּר תְּבָרֲכַנִּי נַפְשֶׁךָ׃                      
Rdz 27,31 waj ja as Gam - hu ma tam mim waj ja we le a wiw waj jo mer le a wiw ja qum a wi we jo chal mic ced Be no Ba a wur Te wa ra chan ni naf sze cha                      
Rdz 27,31 wayyaº`aS Gam-hû´ ma†`ammîm wayyäbë´ lü´äbîw wayyöº´mer lü´äbîw yäqùm ´äbî wüyö´kal miccêd Bünô Ba`ábûr Tübärákaºnnî napšeºkä                      
Rdz 27,31 I on tak¿e przyrz¹dzi³ ulubion¹ potrawê ojca, zaniós³ mu j¹ i rzek³ do niego: Podnieœ siê mój ojcze, i jedz to, co twój syn upolowa³, abyœ mi udzieli³ b³ogos³awieñstwa!                                          
Rdz 27,32 וַיֹּאמֶר לוֹ יִצְחָק אָבִיו מִי־אָתָּה וַיֹּאמֶר אֲנִי בִּנְךָ בְכֹרְךָ עֵשָׂו׃                                
Rdz 27,32 waj jo mer lo jic Haq a wiw mi - aT Ta waj jo mer a ni Bin cha we chor cha e saw                                
Rdz 27,32 wayyöº´mer lô yicHäq ´äbîw mî-´äºTTâ wayyöº´mer ´ánî Binkä bükö|rkä `ëSäw                                
Rdz 27,32 Izaak go zapyta³: Kto ty jesteœ? A on odpowiedzia³: Jam syn twój pieroworodny, Ezaw!                                              
Rdz 27,33 וַיֶּחֱרַד יִצְחָק חֲרָדָה גְּדֹלָה עַד־מְאֹד וַיֹּאמֶר מִי־אֵפוֹא הוּא הַצָּד־צַיִד וַיָּבֵא לִי וָאֹכַל מִכֹּל בְּטֶרֶם תָּבוֹא וָאֲבָרֲכֵהוּ גַּם־בָּרוּךְ יִהְיֶה׃                
Rdz 27,33 waj je He rad jic Haq Ha ra da Ge do la ad - me od waj jo mer mi - e fo hu hac cad - ca jid waj ja we li wa o chal miK Kol Be te rem Ta wo wa a wa ra che hu Gam - Ba ruch jih je                
Rdz 27,33 wayyeHérad yicHäq Hárädâ Güdölâ `ad-mü´öd wayyöº´mer mî|-´ëpô´ hû´ haccä|d-cayìd wayyäºbë´ lî wä´ökal miKKöl Bü†eºrem Täbô´ wä´ábärákëºhû Gam-Bärûk yihyè                
Rdz 27,33 Izaak bardzo siê zatrwo¿y³ i rzek³: Kim wiêc by³ ten, który upolowa³ zwierzynê i przyniós³ mi, a ja jad³em z niej, zanim ty wróci³eœ, i pob³ogos³awi³em mu? Przecie¿ to on otrzyma³ b³ogos³awieñstwo!                                        
Rdz 27,34 כִּשְׁמֹעַ עֵשָׂו אֶת־דִּבְרֵי אָבִיו וַיִּצְעַק צְעָקָה גְּדֹלָה וּמָרָה עַד־מְאֹד וַיֹּאמֶר לְאָבִיו בָּרֲכֵנִי גַם־אָנִי אָבִי׃                        
Rdz 27,34 Kisz mo a e saw et - Diw re a wiw waj ji caq ce a qa Ge do la u ma ra ad - me od waj jo mer le a wiw Ba ra che ni gam - a ni a wi                        
Rdz 27,34 Kišmöª` `ëSäw ´et-Dibrê ´äbîw wayyic`aq cü`äqâ Güdölâ ûmärâ `ad-mü´öd wayyöº´mer lü´äbîw Bärákëºnî gam-´äºnî ´äbî                        
Rdz 27,34 Gdy Ezaw us³ysza³ te s³owa swojego ojca, podniós³ g³oœny pe³en goryczy lament, i rzek³ do ojca: Daj i mnie b³ogos³awieñstwo, mój ojcze!                                          
Rdz 27,35 וַיֹּאמֶר בָּא אָחִיךָ בְּמִרְמָה וַיִּקַּח בִּרְכָתֶךָ׃                                        
Rdz 27,35 waj jo mer Ba a Hi cha Be mir ma waj jiq qaH Bir cha te cha                                        
Rdz 27,35 wayyöº´mer Bä´ ´äHîºkä Bümirmâ wayyiqqaH Birkäteºkä                                        
Rdz 27,35 Izaak powiedzia³: Przyszed³ podstêpnie brat twój i zabra³ twoje b³ogos³awieñstwo!                                              
Rdz 27,36 וַיֹּאמֶר הֲכִי קָרָא שְׁמוֹ יַעֲקֹב וַיַּעְקְבֵנִי זֶה פַעֲמַיִם אֶת־בְּכֹרָתִי לָקָח וְהִנֵּה עַתָּה לָקַח בִּרְכָתִי וַיֹּאמַר הֲלֹא־אָצַלְתָּ לִּי בְּרָכָה׃                
Rdz 27,36 waj jo mer ha chi qa ra sze mo ja a qow waj ja qe we ni ze fa a ma jim et - Be cho ra ti la qaH we hin ne aT Ta la qaH Bir cha ti waj jo mar ha lo - a cal Ta lli Be ra cha                
Rdz 27,36 wayyöº´mer hákî qärä´ šümô ya`áqöb wa|yya`qübëºnî zè pa`ámaºyim ´et-Bükörätî läqäH wühinnË `aTTâ läqaH Birkätî wayyö´mar hálö´-´äcaºlTä llî Büräkâ                
Rdz 27,36 A wtedy Ezaw: Nie darmo dano mu imiê Jakub! Dwukrotnie mnie ju¿ podszed³: pozbawi³ mnie mego przywileju pierworodztwa, a teraz odebra³ za mnie b³ogos³awieñstwo!                                          
Rdz 27,37 וַיַּעַן יִצְחָק וַיֹּאמֶר לְעֵשָׂו הֵן גְּבִיר שַׂמְתִּיו לָךְ וְאֶת־כָּל־אֶחָיו נָתַתִּי לוֹ לַעֲבָדִים וְדָגָן וְתִירֹשׁ סְמַכְתִּיו וּלְכָה אֵפוֹא מָה אֶעֱשֶׂה בְּנִי׃            
Rdz 27,37 waj ja an jic Haq waj jo mer le e saw hen Ge wir sam Tiw lach we et - Kol - e Haw na taT Ti lo la a wa dim we da gan we ti rosz se mach Tiw u le cha e fo ma e e se Be ni            
Rdz 27,37 wayyaº`an yicHäq wayyöº´mer lü`ëSäw hën Gübîr SamTîw läk wü´et-Kol-´eHäyw nätaºTTî lô la`ábädîm wüdägän wütîröš sümakTîw ûlükâ ´ëpô´ mâ ´e|`éSè Bünî            
Rdz 27,37 Izaak na te s³owa odrzek³ Ezawowi: Skoro uczyni³em go twoim panem, wszystkich zaœ jego krewnych - jego s³ugami, i zapewni³em mu obfitoœæ zbo¿a oraz moszczu, to có¿ mogê dla ciebie uczyniæ, mój synu?                                        
Rdz 27,38 וַיֹּאמֶר עֵשָׂו אֶל־אָבִיו הַבְרָכָה אַחַת הִוא־לְךָ אָבִי בָּרֲכֵנִי גַם־אָנִי אָבִי וַיִּשָּׂא עֵשָׂו קֹלוֹ וַיֵּבְךְּ׃                        
Rdz 27,38 waj jo mer e saw el - a wiw ha we ra cha a Hat hiw - le cha a wi Ba ra che ni gam - a ni a wi waj jis sa e saw qo lo waj jewK                        
Rdz 27,38 wayyöº´mer `ëSäw ´el-´äbîw ha|büräkâ ´aHat hi|w´-lükä ´äbî Bärákëºnî gam-´äºnî ´äbî wayyiSSä´ `ëSäw qölô wayyëbK                        
Rdz 27,38 Lecz Ezaw rzek³ do ojca: Czy¿ mia³byœ tylko jedno b³ogos³awieñstwo, mój ojcze? Pob³ogos³aw tak¿e i mnie, ojcze mój! I Ezaw rozp³aka³ siê w g³os.                                          
Rdz 27,39 וַיַּעַן יִצְחָק אָבִיו וַיֹּאמֶר אֵלָיו הִנֵּה מִשְׁמַנֵּי הָאָרֶץ יִהְיֶה מוֹשָׁבֶךָ וּמִטַּל הַשָּׁמַיִם מֵעָל׃                          
Rdz 27,39 waj ja an jic Haq a wiw waj jo mer e law hin ne mi sze man ne ha a rec jih je mo sza we cha u mit tal hasz sza ma jim me al                          
Rdz 27,39 wayyaº`an yicHäq ´äbîw wayyöº´mer ´ëläyw hinnË mišümannê hä´äºrec yihyè mô|šäbeºkä ûmi††al haššämaºyim më`äl                          
Rdz 27,39 Na to Izaak tak¹ da³ mu odpowiedŸ: Nie bêdzie ¿yzny kraj, w którym zamieszkasz, bo nie bêdzie tam rosy z nieba.                                            
Rdz 27,40 וְעַל־חַרְבְּךָ תִחְיֶה וְאֶת־אָחִיךָ תַּעֲבֹד וְהָיָה כַּאֲשֶׁר תָּרִיד וּפָרַקְתָּ עֻלּוֹ מֵעַל צַוָּארֶךָ׃                              
Rdz 27,40 we al - Har Be cha tiH je we et - a Hi cha Ta a wod we ha ja Ka a szer Ta rid u fa raq Ta ul lo me al caw wa re cha                              
Rdz 27,40 wü`al-HarBükä ti|Hyè wü´et-´äHîºkä Ta`áböd wühäyâ Ka´ášer Tärîd ûpäraqTä `ullô më`al cawwä´reºkä                              
Rdz 27,40 Z miecza ¿yæ bêdziesz i bêdziesz s³ug¹ twego brata! A gdy pragnienie wolnoœci ow³adnie tob¹, zrzucisz jego jarzmo z twej szyi.                                            
Rdz 27,41 וַיִּשְׂטֹם עֵשָׂו אֶת־יַעֲקֹב עַל־הַבְּרָכָה אֲשֶׁר בֵּרֲכוֹ אָבִיו וַיֹּאמֶר עֵשָׂו בְּלִבּוֹ יִקְרְבוּ יְמֵי אֵבֶל אָבִי וְאַהַרְגָה אֶת־יַעֲקֹב אָחִי׃                  
Rdz 27,41 waj jis tom e saw et - ja a qow al - haB Be ra cha a szer Be ra cho a wiw waj jo mer e saw Be liB Bo jiq re wu je me e wel a wi we a har ga et - ja a qow a Hi                  
Rdz 27,41 wayyiS†öm `ëSäw ´e|t-ya`áqöb `al-haºBBüräkâ ´ášer Bërákô ´äbîw wayyöº´mer `ëSäw BüliBBô yiqrübû yümê ´ëºbel ´äbî wü´a|hargâ ´et-ya`áqöb ´äHî                  
Rdz 27,41 Ezaw znienawidzi³ Jakuba z powodu b³ogos³awieñstwa, które otrzyma³ od ojca, i taki powzi¹³ zamiar: Gdy nadejd¹ dni ¿a³oby po moim ojcu, zabijê mojego brata Jakuba.                                          
Rdz 27,42 וַיֻּגַּד לְרִבְקָה אֶת־דִּבְרֵי עֵשָׂו בְּנָהּ הַגָּדֹל וַתִּשְׁלַח וַתִּקְרָא לְיַעֲקֹב בְּנָהּ הַקָּטָן וַתֹּאמֶר אֵלָיו הִנֵּה עֵשָׂו אָחִיךָ מִתְנַחֵם לְךָ לְהָרְגֶךָ׃              
Rdz 27,42 waj juG Gad le riw qa et - Diw re e saw Be na haG Ga dol waT Tisz laH waT Tiq ra le ja a qow Be na haq qa tan waT To mer e law hin ne e saw a Hi cha mit na Hem le cha le hor ge cha              
Rdz 27,42 wayyuGGad lüribqâ ´et-Dibrê `ëSäw Bünäh haGGädöl waTTišlaH waTTiqrä´ lüya`áqöb Bünäh haqqä†än waTTöº´mer ´ëläyw hinnË `ëSäw ´äHîºkä mitnaHëm lükä lühorgeºkä              
Rdz 27,42 Kiedy Rebeka dowiedzia³a siê o tym, co mówi³ Ezaw, jej starszy syn, kaza³a zawo³aæ Jakuba i rzek³a mu: Ezaw, twój brat zamierza ciê zabiæ.                                          
Rdz 27,43 וְעַתָּה בְנִי שְׁמַע בְּקֹלִי וְקוּם בְּרַח־לְךָ אֶל־לָבָן אָחִי חָרָנָה׃                                  
Rdz 27,43 we aT Ta we ni sze ma Be qo li we qum Be raH - le cha el - la wan a Hi Ha ra na                                  
Rdz 27,43 wü`aTTâ bünî šüma` Büqölî wüqûm BüraH-lükä ´el-läbän ´äHî Häräºnâ                                  
Rdz 27,43 Pos³uchaj wiêc mnie, synu mój: przygotuj siê i uchodŸ do brata mego, Labana, do Charanu.                                              
Rdz 27,44 וְיָשַׁבְתָּ עִמּוֹ יָמִים אֲחָדִים עַד אֲשֶׁר־תָּשׁוּב חֲמַת אָחִיךָ׃                                    
Rdz 27,44 we ja szaw Ta im mo ja mim a Ha dim ad a szer - Ta szuw Ha mat a Hi cha                                    
Rdz 27,44 wüyäšabTä `immô yämîm ´áHädîm `ad ´ášer-Täšûb Hámat ´äHîºkä                                    
Rdz 27,44 Pozostañ tam przez jakiœ czas, dopóki nie uœmierzy siê gniew twego brata.                                              
Rdz 27,45 עַד־שׁוּב אַף־אָחִיךָ מִמְּךָ וְשָׁכַח אֵת אֲשֶׁר־עָשִׂיתָ לּוֹ וְשָׁלַחְתִּי וּלְקַחְתִּיךָ מִשָּׁם לָמָה אֶשְׁכַּל גַּם־שְׁנֵיכֶם יוֹם אֶחָד׃                      
Rdz 27,45 ad - szuw af - a Hi cha mim me cha we sza chaH et a szer - a si ta llo we sza laH Ti u le qaH Ti cha misz szam la ma esz Kal Gam - sze ne chem jom e Had                      
Rdz 27,45 `ad-šûb ´ap-´äHîºkä mimmükä wüšäkaH ´ët ´ášer-`äSîºtä llô wüšälaHTî ûlüqaHTîºkä miššäm lämâ ´ešKal Gam-šünêkem yôm ´eHäd                      
Rdz 27,45 A gdy ju¿ przestanie on gniewaæ siê na ciebie i zapomni, co mu uczyni³eœ, wtedy dam ci znaæ i sprowadzê ciê stamt¹d. Czemu mia³abym was obu jednoczeœnie straciæ?                                          
Rdz 27,46 וַתֹּאמֶר רִבְקָה אֶל־יִצְחָק קַצְתִּי בְחַיַּי מִפְּנֵי בְּנוֹת חֵת אִם־לֹקֵחַ יַעֲקֹב אִשָּׁה מִבְּנוֹת־חֵת כָּאֵלֶּה מִבְּנוֹת הָאָרֶץ לָמָּה לִּי חַיִּים׃                
Rdz 27,46 waT To mer riw qa el - jic Haq qac Ti we Haj jaj miP Pe ne Be not Het im - lo qe aH ja a qow isz sza miB Be not - Het Ka el le miB Be not ha a rec lam ma lli Haj jim                
Rdz 27,46 waTTöº´mer ribqâ ´el-yicHäq qaºcTî büHayyay miPPünê Bünôt Hët ´im-löqëªH ya`áqöb ´iššâ miBBünô|t-Hët Kä´ëºllè miBBünôt hä´äºrec läºmmâ llî Hayyîm                
Rdz 27,46 Rebeka mówi³a do Izaaka: Sprzykrzy³o mi siê ¿ycie z tymi Chetytkami. Je¿eli jeszcze Jakub weŸmie sobie za ¿onê Chetytkê, czyli jedn¹ z tych kobiet, które s¹ w tym kraju, to ju¿ nie bêdê mia³a po co ¿yæ!                                        

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski