Easy CSS Tooltip - by Kollermedia.at

Wysłuchaj całego rozdziału po hebrajsku-2Sm14-(mp3)

Wciśnij klawisz F5, aby usunąć wszystkie podświetlenia wyrazów

ST_home Opis poszczególnych wierszy Dostępność opcji Tabela kodów gramatycznych Kontakt, komentarze, sugestie, znalezione błędy Historia projektu Jak udoskonalić serię biblijną "Vocatio"? Dalsze plany Wyszukiwanie danych Ciekawe linki Czytamy po hebrajsku Powiększanie ekranu Weź udział w projekcie Podziękowania

Pokaż linię numer:	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16

L01

2 Sm 14:1

2 Sm 14

2 Sm 14:1

1 Joab <03097> syn <01121> Serui <06870> postrzegane <03045> (08799), że królewski <04428> serca <03820> był ku Absaloma <053>.

L02

2 Sm 14:1

Joab, syn Serui, zauważył, że serce króla zwróciło się do Absaloma,

L03

2 Sm 14:1

וַיֵּ֖דַע

יוֹאָ֣ב

בֶּן־

צְרֻיָ֑ה

כִּֽי־

לֵ֥ב

הַמֶּ֖לֶךְ

עַל־

אַבְשָׁלֽוֹם׃

L04

2 Sm 14:1

וַ/יֵּ֖דַע

יוֹאָ֣ב

בֶּן־

צְרֻיָ֑ה

כִּֽי־

לֵ֥ב

הַ/מֶּ֖לֶךְ

עַל־

אַבְשָׁלֽוֹם׃

L05

2 Sm 14:1

wai•<je>•da'

jo•'<Aw>

ben-

ce•ru•<jah>;

ki-

lew

ham•<Me>•lech

al-

aw•sza•<Lom>.

L06

2 Sm 14:1

L07

2 Sm 14:1

acknowledge

Joab

afflicted

Zeruiah

inasmuch

care for

king

above

Abishalom

L08

2 Sm 14:1

przyznać

Joab

dotknięty

Serui

ponieważ

dbałość o

król

powyżej

Abiszaloma

L09

2 Sm 14:1

perceived

Now Joab

the son

of Zeruiah

for

heart

that the king's

toward

[was] toward Absalom

L10

2 Sm 14:1

postrzegana

Joab

syn

Serui

dla

serce

że króla

[Było] w stronę Absaloma

L11

2 Sm 14:1

vai·Ye·da'

yo·'Av

ben-

tze·ru·Yah;

ki-

lev

ham·Me·lech

al-

av·sha·Lom.

L12

2 Sm 14:1

waj je da

jo aw

Ben - ce ru ja

Ki - lew

ham me lech

al - aw sza lom

L13

2 Sm 14:1

wayyëºda`

yô´äb

Ben-cürùyâ

Kî|-lëb

hammeºlek

`al-´abšälôm

L14

2 Sm 14:1

291/934

41/145

2196/4921

6/26

1619/4478

108/592

422/2519

2048/5759

23/111

L15

2 Sm 14:1

Now Joab the son of Zeruiah perceived that the king's heart [was] toward Absalom.

L16

2 Sm 14:1

1 Now Joab <03097> the son <01121> of Zeruiah <06870> perceived <03045> (08799) that the king's <04428> heart <03820> was toward Absalom <053>.

L01

2 Sm 14:2

2 Joab <03097> wysłane <07971> (08799) do Tekoah <08620> i naciągane <03947> (08799) stamtąd mądry <02450> kobieta <0802> i powiedział <0559> (08799) do niej, ja proszę, udawaj siebie samego jako żałobnik <056> (08693) i umieścić na <03847> (08798) teraz żałoby <060> Odzież <0899> i pomazać <05480> (08799) Nie czyń sobie z olejem <08081> , ale być jak kobieta <0802>, który miał długi <07227> czas <03117> opłakiwał <056> (08690) za zmarłych <04191> (08801):

L02

2 Sm 14:2

posłał więc do Tekoa i sprowadził stamtąd pewną mądrą kobietę i rzekł jej: Proszę cię, udaj, że jesteś w żałobie, ubierz szaty żałobne i nie namaszczaj się oliwą, a okazuj, że jesteś kobietą, która od dłuższego czasu opłakuje zmarłego.

L03

2 Sm 14:2

וַיִּשְׁלַ֤ח

יוֹאָב֙

תְּק֔וֹעָה

וַיִּקַּ֥ח

מִשָּׁ֖ם

אִשָּׁ֣ה

חֲכָמָ֑ה

וַיֹּ֣אמֶר

אֵ֠לֶיהָ

הִֽתְאַבְּלִי־

נָ֞א

וְלִבְשִׁי־

נָ֣א

בִגְדֵי־

אֵ֗בֶל

וְאַל־

תָּס֙וּכִי֙

שֶׁ֔מֶן

וְהָיִ֕ית

כְּאִשָּׁ֗ה

זֶ֚ה

יָמִ֣ים

רַבִּ֔ים

מִתְאַבֶּ֖לֶת

עַל־

מֵֽת׃

L04

2 Sm 14:2

וַ/יִּשְׁלַ֤ח

יוֹאָב֙

תְּק֔וֹעָ/ה

וַ/יִּקַּ֥ח

מִ/שָּׁ֖ם

אִשָּׁ֣ה

חֲכָמָ֑ה

וַ/יֹּ֣אמֶר

אֵ֠לֶי/הָ

הִֽתְאַבְּלִי־

נָ֞א

וְ/לִבְשִׁי־

נָ֣א

בִגְדֵי־

אֵ֗בֶל

וְ/אַל־

תָּס֙וּכִי֙

שֶׁ֔מֶן

וְ/הָיִ֕ית

כְּ/אִשָּׁ֗ה

זֶ֚ה

יָמִ֣ים

רַבִּ֔ים

מִתְאַבֶּ֖לֶת

עַל־

מֵֽת׃

L05

2 Sm 14:2

wai•jisz•<Lach>

jo•'<Aw>

te•<Ko>•'a,

wai•jik•<Kach>

misz•<szam>

'isz•<sza>

cha•cha•<Ma>;

wai•<jo>•mer

'<E>•le•ha

hit•'ab•be•li-

we•liw•szi-

wig•de-

'<E>•wel,

we•'al-

ta•<Su>•chi

<sze>•men,

we•ha•<jit>

ke•'isz•<sza>,

ja•<Mim>

rab•<Bim>,

mit•'ab•<Be>•let

al-

<Met>.

L06

2 Sm 14:2

L07

2 Sm 14:2

forsake

Joab

Tekoa

in it

ess

cunning

answer

about

lament

I beseech thee

apparel

I beseech thee

apparel

mourning

nay

anoint

anointing

become

ess

age

in abundance

lament

above

crying

L08

2 Sm 14:2

zapierać się

Joab

Tekoa

przyjąć

w tym

przebiegłość

odpowiedź

lament

Błagam Cię

strój

Błagam Cię

strój

żałoba

pomazać

namaszczenie

zostać

wiek

w obfitości

lament

powyżej

płacz

L09

2 Sm 14:2

sent

And Joab

to Tekoah

and fetched

there

woman

thence a wise

and said

about

unto her I pray thee feign thyself to be a mourner

to her Please

and put on

now

apparel

now mourning

not

and anoint

not thyself with oil

become

but be as a woman

time

that had a long

mourned

for

for the dead

L10

2 Sm 14:2

wysłany

Joab

do Tekoah

i naciągane

tam

kobieta

stamtąd mądry

i powiedział:

do niej proszę cię udawaj siebie samego jako żałobnik

do niej należy

i umieścić na

teraz

strój

teraz żałoby

nie

namaścić

nie czyń sobie z olejem

zostać

ale być kobietą

czas

że miał długi

opłakiwali

dla

za zmarłych

L11

2 Sm 14:2

vai·yish·Lach

yo·'Av

te·Ko·'ah,

vai·yik·Kach

mish·Sham

'ish·Shah

cha·cha·Mah;

vai·Yo·mer

'E·lei·ha

hit·'ab·be·li-

ve·liv·shi-

vig·dei-

'E·vel,

ve·'al-

ta·Su·chi

She·men,

ve·ha·Yit

ke·'ish·Shah,

zeh

ya·Mim

rab·Bim,

mit·'ab·Be·let

al-

Met.

L12

2 Sm 14:2

waj jisz laH

jo aw

Te qo a

waj jiq qaH

misz szam

isz sza

Ha cha ma

waj jo mer

e lE ha

hi taB Be li - na

we liw szi - na

wig de - e wel

we al - Ta su chi

sze men

we ha jit

Ke isz sza

ja mim

raB Bim

mi taB Be let

al - met

L13

2 Sm 14:2

wayyišlaH

yô´äb

Tüqôº`â

wayyiqqaH

miššäm

´iššâ

Hákämâ

wayyöº´mer

´ëlÊhä

hi|t´aBBülî-nä´

wülibšî-nä´

bigdê-´ëºbel

wü´al-Täsûºkî

šeºmen

wühäyît

Kü´iššâ

zè

yämîm

raBBîm

mit´aBBeºlet

`al-mët

L14

2 Sm 14:2

371/847

42/145

1/7

567/964

397/832

483/781

20/137

2404/5298

2659/5500

8/39

196/402

35/109

197/402

127/216

7/24

192/725

4/9

111/193

1586/3546

484/781

550/1176

1009/2302

94/462

9/39

2049/5759

472/836

L15

2 Sm 14:2

And Joab sent to Tekoah, and fetched thence a wise woman, and said unto her, I pray thee, feign thyself to be a mourner, and put on now mourning apparel, and anoint not thyself with oil, but be as a woman that had a long time mourned for the dead:

L16

2 Sm 14:2

2 And Joab <03097> sent <07971> (08799) to Tekoah <08620>, and fetched <03947> (08799) thence a wise <02450> woman <0802>, and said <0559> (08799) unto her, I pray thee, feign thyself to be a mourner <056> (08693), and put on <03847> (08798) now mourning <060> apparel <0899>, and anoint <05480> (08799) not thyself with oil <08081>, but be as a woman <0802> that had a long <07227> time <03117> mourned <056> (08690) for the dead <04191> (08801):

L01

2 Sm 14:3

3 I przyszedł <0935> (08804) do króla <04428> i mówić <01696> (08765) w ten sposób <01697> do niego. Joab <03097> put <07760> (08799) wyrazy <01697> w ustach <06310>.

L02

2 Sm 14:3

Udasz się do króla i powiesz mu te słowa. I pouczył ją Joab, co ma mówić.

L03

2 Sm 14:3

וּבָאת֙

אֶל־

הַמֶּ֔לֶךְ

וְדִבַּ֥רְתְּ

אֵלָ֖יו

כַּדָּבָ֣ר

הַזֶּ֑ה

וַיָּ֧שֶׂם

יוֹאָ֛ב

אֶת־

הַדְּבָרִ֖ים

בְּפִֽיהָ׃

L04

2 Sm 14:3

וּ/בָאת֙

אֶל־

הַ/מֶּ֔לֶךְ

וְ/דִבַּ֥רְתְּ

אֵלָ֖י/ו

כַּ/דָּבָ֣ר

הַ/זֶּ֑ה

וַ/יָּ֧שֶׂם

יוֹאָ֛ב

אֶת־

הַ/דְּבָרִ֖ים

בְּ/פִֽי/הָ׃

L05

2 Sm 14:3

u•waT

el-

ham•<Me>•lech,

we•dib•<Bart>

'e•<Law>

kad•da•<war>

haz•<Ze>;

wai•<ja>•sem

jo•'<Aw>

et-

had•de•wa•<Rim>

be•<Fi>•ha.

L06

2 Sm 14:3

L07

2 Sm 14:3

abide

about

king

answer

about

act

appoint

Joab

act

according

L08

2 Sm 14:3

przestrzegać

król

odpowiedź

działać

powołać

Joab

działać

zgodnie

L09

2 Sm 14:3

And come

to the king

and speak

about

on this manner

this

put

unto him So Joab

the words

in her mouth

L10

2 Sm 14:3

I pochodzą

do króla

i mówić

w ten sposób

położyć

mu Joab

słowa

w jej ustach

L11

2 Sm 14:3

u·vaT

el-

ham·Me·lech,

ve·dib·Bart

'e·Lav

kad·da·Var

haz·Zeh;

vai·Ya·sem

yo·'Av

et-

had·de·va·Rim

be·Fi·ha.

L12

2 Sm 14:3

u wat

el - ham me lech

we diB BarT

e law

KaD Da war

haz ze

waj ja sem

jo aw

et - haD De wa rim

Be fi ha

L13

2 Sm 14:3

ûbä´t

´el-hammeºlek

wüdiBBarT

´ëläyw

KaDDäbär

hazzè

wayyäºSem

yô´äb

´et-haDDübärîm

Büpîºhä

L14

2 Sm 14:3

1034/2550

2660/5500

423/2519

536/1142

2661/5500

421/1428

551/1176

231/581

43/145

6014/11047

422/1428

181/497

L15

2 Sm 14:3

And come to the king, and speak on this manner unto him. So Joab put the words in her mouth.

L16

2 Sm 14:3

3 And come <0935> (08804) to the king <04428>, and speak <01696> (08765) on this manner <01697> unto him. So Joab <03097> put <07760> (08799) the words <01697> in her mouth <06310>.

L01

2 Sm 14:4

4 A gdy kobieta <0802> z Tekoah <08621> mówił <0559> (08799) do króla <04428>, upadła <05307> (08799) na twarzy <0639> do ziemi <0776>, a nie pokłon <07812> (08691) i powiedział <0559> (08799), Pomoc <03467> (08685), królu <04428>.

L02

2 Sm 14:4

Kobieta z Tekoa poszła więc do króla, upadła na ziemię, oddała pokłon i zawołała: Królu - pomocy!

L03

2 Sm 14:4

וַ֠תֹּאמֶר

הָאִשָּׁ֤ה

הַתְּקֹעִית֙

אֶל־

הַמֶּ֔לֶךְ

וַתִּפֹּ֧ל

עַל־

אַפֶּ֛יהָ

אַ֖רְצָה

וַתִּשְׁתָּ֑חוּ

וַתֹּ֖אמֶר

הוֹשִׁ֥עָה

הַמֶּֽלֶךְ׃

L04

2 Sm 14:4

וַ֠/תֹּאמֶר

הָ/אִשָּׁ֤ה

הַ/תְּקֹעִית֙

אֶל־

הַ/מֶּ֔לֶךְ

וַ/תִּפֹּ֧ל

עַל־

אַפֶּ֛י/הָ

אַ֖רְצָ/ה

וַ/תִּשְׁתָּ֑חוּ

וַ/תֹּ֖אמֶר

הוֹשִׁ֥עָ/ה

הַ/מֶּֽלֶךְ׃

L05

2 Sm 14:4

<wat>•to•mer

ha•'isz•<sza>

hat•te•ko•'<It>

el-

ham•<Me>•lech,

wat•tip•<Pol>

al-

'ap•<Pe>•ha

'<Ar>•ca

wat•tisz•<Ta>•chu;

wat•<To>•mer

ho•<szi>•'a

ham•<Me>•lech.

sa•<Mek>

L06

2 Sm 14:4

L07

2 Sm 14:4

answer

ess

Tekoite

about

king

cast down

above

anger

common

bow down

answer

avenging

king

L08

2 Sm 14:4

odpowiedź

Tekoite

król

zrzucony

powyżej

złość

wspólny

zgnieść

odpowiedź

mszcząc

król

L09

2 Sm 14:4

spake

And when the woman

of Tekoah

to the king

she fell

on her face

to the ground

and did obeisance

and said

Help

O king

L10

2 Sm 14:4

mówił

A kiedy kobieta

z Tekoah

do króla

upadła

na jej twarzy

na ziemię

i oddał pokłon

i powiedział:

Pomoc

Królu

L11

2 Sm 14:4

Vat·to·mer

ha·'ish·Shah

hat·te·ko·'It

el-

ham·Me·lech,

vat·tip·Pol

al-

'ap·Pei·ha

'Ar·tzah

vat·tish·Ta·chu;

vat·To·mer

ho·Shi·'ah

ham·Me·lech.

sa·Mek

L12

2 Sm 14:4

waT To mer

ha isz sza

haT Te qo it

el - ham me lech

waT TiP Pol

al - aP Pe ha

ar ca

waT Tisz Ta Hu

waT To mer

ho szi a

ham me lech

L13

2 Sm 14:4

waTTö´mer

hä´iššâ

haTTüqö`ît

´el-hammeºlek

waTTiPPöl

`al-´aPPÊºhä

´aºrcâ

waTTišTäºHû

waTTöº´mer

hôšìº`â

hammeºlek

L14

2 Sm 14:4

2405/5298

485/781

1/7

2662/5500

424/2519

139/434

2050/5759

75/276

1087/2502

68/169

2406/5298

53/206

425/2519

L15

2 Sm 14:4

And when the woman of Tekoah spake to the king, she fell on her face to the ground, and did obeisance, and said, Help, O king.

L16

2 Sm 14:4

4 And when the woman <0802> of Tekoah <08621> spake <0559> (08799) to the king <04428>, she fell <05307> (08799) on her face <0639> to the ground <0776>, and did obeisance <07812> (08691), and said <0559> (08799), Help <03467> (08685), O king <04428>.

L01

2 Sm 14:5

5 A król <04428> powiedział <0559> (08799) do niej, Cóz ci? A ona odpowiedziała: <0559> (08799) Jestem rzeczywiście <061> wdowa <0490> kobieta <0802>, a mąż mój <0376> nie żyje <04191> (08799).

L02

2 Sm 14:5

Król ją zapytał: Co ci jest? Odpowiedziała: Ach! Jestem wdową. Mąż mój umarł,

L03

2 Sm 14:5

וַיֹּֽאמֶר־

לָ֥הּ

הַמֶּ֖לֶךְ

מַה־

לָּ֑ךְ

וַתֹּ֗אמֶר

אֲבָ֛ל

אִשָּֽׁה־

אַלְמָנָ֥ה

אָ֖נִי

וַיָּ֥מָת

אִישִֽׁי׃

L04

2 Sm 14:5

וַ/יֹּֽאמֶר־

לָ֥/הּ

הַ/מֶּ֖לֶךְ

מַה־

לָּ֑/ךְ

וַ/תֹּ֗אמֶר

אֲבָ֛ל

אִשָּֽׁה־

אַלְמָנָ֥ה

אָ֖נִי

וַ/יָּ֥מָת

אִישִֽׁ/י׃

L05

2 Sm 14:5

wai•jo•mer-

ham•<Me>•lech

mah-

<Lach>;

wat•<To>•mer,

'a•<wal>

isz•szah-

'al•ma•<Na>

'<A>•ni

wai•<ja>•mot

'i•<szi>.

L06

2 Sm 14:5

H0000

L07

2 Sm 14:5

answer

king

how long

answer

but

ess

desolate house

crying

great

L08

2 Sm 14:5

odpowiedź

król

jak długo

odpowiedź

ale

opuszczony dom

płacz

wielki

L09

2 Sm 14:5

said

And the king

to her What

unto her What aileth thee? And she answered

I [am] indeed

woman

a widow

is dead

and mine husband

L10

2 Sm 14:5

powiedział

A król

do niej to, co

do niej Cóz ciebie? A ona odpowiedziała:

I [am] rzeczywiście

kobieta

wdowa

nie żyje

a mąż mój

L11

2 Sm 14:5

vai·yo·mer-

lah

ham·Me·lech

mah-

Lach;

vat·To·mer,

'a·Val

ish·shah-

'al·ma·Nah

'A·ni

vai·Ya·mot

'i·Shi.

L12

2 Sm 14:5

waj jo mer - la

ham me lech

ma - llach

waT To mer

a wal

isz sza - al ma na

a ni

waj ja mot

i szi

L13

2 Sm 14:5

wayyö|´mer-läh

hammeºlek

mà-lläk

waTTöº´mer

´ábäl

´iššâ|-´almänâ

´äºnî

wayyäºmot

´îšî

L14

2 Sm 14:5

2407/5298

2970/6522

426/2519

268/744

2971/6522

2408/5298

3/11

486/781

18/55

230/874

473/836

1016/2004

L15

2 Sm 14:5

And the king said unto her, What aileth thee? And she answered, I [am] indeed a widow woman, and mine husband is dead.

L16

2 Sm 14:5

5 And the king <04428> said <0559> (08799) unto her, What aileth thee? And she answered <0559> (08799), I am indeed <061> a widow <0490> woman <0802>, and mine husband <0376> is dead <04191> (08799).

L01

2 Sm 14:6

6 A twoja służebnica <08198> miał dwa <08147> synowie <01121>, a oni dwa <08147> zabiegał razem <05327> (08735) w zakresie <07704>, a nie było nikogo do strony <05337> (08688) im, ale jedno <0259> uderzył <05221> (08686) inny <0259>, i zabił <04191> (08686) go.

L02

2 Sm 14:6

a twoja służebnica miała dwóch synów. Pokłócili się oni nawzajem na polu, a że nie było nikogo, kto by ich rozdzielił, jeden z nich uderzył swojego brata tak, że ten umarł.

L03

2 Sm 14:6

וּלְשִׁפְחָֽתְךָ֙

שְׁנֵ֣י

בָנִ֔ים

וַיִּנָּצ֤וּ

שְׁנֵיהֶם֙

בַּשָּׂדֶ֔ה

וְאֵ֥ין

מַצִּ֖יל

בֵּֽינֵיהֶ֑ם

וַיַּכּ֧וֹ

הָאֶחָ֛ד

אֶת־

הָאֶחָ֖ד

וַיָּ֥מֶת

אֹתֽוֹ׃

L04

2 Sm 14:6

וּ/לְ/שִׁפְחָֽתְ/ךָ֙

שְׁנֵ֣י

בָנִ֔ים

וַ/יִּנָּצ֤וּ

שְׁנֵי/הֶם֙

בַּ/שָּׂדֶ֔ה

וְ/אֵ֥ין

מַצִּ֖יל

בֵּֽינֵי/הֶ֑ם

וַ/יַּכּ֧/וֹ

הָ/אֶחָ֛ד

אֶת־

הָ/אֶחָ֖ד

וַ/יָּ֥מֶת

אֹתֽ/וֹ׃

L05

2 Sm 14:6

u•le•szif•cha•te•<Cha>

sze•<Ne>

wa•<Nim>,

wai•jin•na•<cu>

sze•ne•<Hem>

bas•sa•<De>,

we•'<en>

mac•<cil>

be•ne•<Hem>;

wai•jak•<Ko>

ha•'e•<Chad>

et-

ha•'e•<Chad>

wai•<ja>•met

o•<To>.

L06

2 Sm 14:6

L07

2 Sm 14:6

bondwoman

both

afflicted

be laid waste

both

country

else

snatch away

among

beat

crying

L08

2 Sm 14:6

niewolnicy

zarówno

dotknięty

być układane odpadów

zarówno

kraj

więcej

wytrącać

wśród

bić

płacz

L09

2 Sm 14:6

And thy handmaid

had two

sons

strove together

and they two

in the field

and there

and [there was] none to part

among

smote

them but the one

the other

and slew

L10

2 Sm 14:6

I Twojej służebnicy

miał dwa

Synowie

zabiegał razem

i one dwie

w dziedzinie

i tam

i [było] żaden z częścią

wśród

uderzył

im jednak jeden

inny

i zabił

L11

2 Sm 14:6

u·le·shif·cha·te·Cha

she·Nei

va·Nim,

vai·yin·na·Tzu

she·nei·Hem

bas·sa·Deh,

ve·'Ein

matz·Tzil

bei·nei·Hem;

vai·yak·Ko

ha·'e·Chad

et-

ha·'e·Chad

vai·Ya·met

o·To.

L12

2 Sm 14:6

u le szif Hat cha

sze ne

wa nim

waj jin na cu

sze ne hem

Bas sa de

we en

mac cil

Be ne hem

waj jaK Ko

ha e Had

et - ha e Had

waj ja met

o to

L13

2 Sm 14:6

ûlüšipHä|tkä

šünê

bänîm

wayyinnäcû

šünêhem

BaSSädè

wü´ên

maccîl

Bê|nêhem

wayyaKKô

hä´eHäd

´et-hä´eHäd

wayyäºmet

´ötô

L14

2 Sm 14:6

40/63

427/768

2197/4921

7/11

428/768

178/332

200/786

54/213

234/406

245/500

552/961

6015/11047

553/961

474/836

6016/11047

L15

2 Sm 14:6

And thy handmaid had two sons, and they two strove together in the field, and [there was] none to part them, but the one smote the other, and slew him.

L16

2 Sm 14:6

6 And thy handmaid <08198> had two <08147> sons <01121>, and they two <08147> strove together <05327> (08735) in the field <07704>, and there was none to part <05337> (08688) them, but the one <0259> smote <05221> (08686) the other <0259>, and slew <04191> (08686) him.

L01

2 Sm 14:7

7 A oto cała rodzina <04940> zmartwychwstał <06965> (08804) przed służebnicy twojej <08198>, a oni powiedzieli <0559> (08799), dostarczanie <05414> (08798) mu, że uderzył <05221> ( 08688), jego brat <0251>, że możemy zabić <04191> (08686) go do życia <05315> z bratem <0251> kogo zabił <02026> (08804) i będziemy niszczyć <08045> ( 08686) spadkobierca <03423> (08802) także: i tak będą gasić <03518> (08765) mój węgiel <01513>, który opuścił <07760> (08800) i nie pozostawiać <07604> (08738) do mojego mąż <0376> ani nazwa <08034>, ani reszta <07611> na <06440> ziemia <0127>.

L02

2 Sm 14:7

I oto cała rodzina wystąpiła do służebnicy twojej z żądaniem: Oddaj bratobójcę! Zabijemy go za życie jego brata, którego zamordował, i zgładzimy dziedzica! Tak usiłują zagasić węgiel, który mi pozostał, ażeby nie zostawić po mężu moim imienia ani potomstwa na powierzchni ziemi.

L03

2 Sm 14:7

וְהִנֵּה֩

קָ֨מָה

כָֽל־

הַמִּשְׁפָּחָ֜ה

עַל־

שִׁפְחָתֶ֗ךָ

וַיֹּֽאמְרוּ֙

תְּנִ֣י ׀

אֶת־

מַכֵּ֣ה

אָחִ֗יו

וּנְמִתֵ֙הוּ֙

בְּנֶ֤פֶשׁ

אָחִיו֙

אֲשֶׁ֣ר

הָרָ֔ג

וְנַשְׁמִ֖ידָה

גַּ֣ם

אֶת־

הַיּוֹרֵ֑שׁ

וְכִבּ֗וּ

אֶת־

גַּֽחַלְתִּי֙

אֲשֶׁ֣ר

נִשְׁאָ֔רָה

לְבִלְתִּ֧י

[שֹׂום־

כ]

(שִׂים־

לְאִישִׁ֛י

ק)

שֵׁ֥ם

וּשְׁאֵרִ֖ית

עַל־

פְּנֵ֥י

הָאֲדָמָֽה׃

L04

2 Sm 14:7

וְ/הִנֵּה֩

קָ֨מָה

כָֽל־

הַ/מִּשְׁפָּחָ֜ה

עַל־

שִׁפְחָתֶ֗/ךָ

וַ/יֹּֽאמְרוּ֙

תְּנִ֣י ׀

אֶת־

מַכֵּ֣ה

אָחִ֗י/ו

וּ/נְמִתֵ֙/הוּ֙

בְּ/נֶ֤פֶשׁ

אָחִי/ו֙

אֲשֶׁ֣ר

הָרָ֔ג

וְ/נַשְׁמִ֖ידָה

גַּ֣ם

אֶת־

הַ/יּוֹרֵ֑שׁ

וְ/כִבּ֗וּ

אֶת־

גַּֽחַלְתִּ/י֙

אֲשֶׁ֣ר

נִשְׁאָ֔רָה

לְ/בִלְתִּ֧י

שום־

שִׂים־

לְ/אִישִׁ֛/י

שֵׁ֥ם

וּ/שְׁאֵרִ֖ית

עַל־

פְּנֵ֥י

הָ/אֲדָמָֽה׃

L05

2 Sm 14:7

we•hin•<Ne>

<Ka>•ma

chol

ham•misz•pa•<Cha>

al-

szif•cha•<Te>•cha,

wai•jo•me•<Ru>

te•<Ni>

et-

mak•<Ke>

'a•<Chiw>,

u•ne•mi•<Te>•hu

be•<Ne>•fesz

'a•<Chiw>

'a•<szer>

ha•<Rag>,

we•nasz•<Mi>•da

gam

et-

hai•jo•<Resz>;

we•chib•<Bu>,

et-

ga•chal•<Ti>

'a•<szer>

nisz•'<A>•ra,

le•wil•<Ti>

[som-

ch]

(sim-

le•'i•<szi>

szem

u•sze•'e•<Rit>

al-

pe•<Ne>

ha•'a•da•<Ma>.

<Pe>

L06

2 Sm 14:7

L07

2 Sm 14:7

behold

abide

all manner

family

above

bondwoman

answer

add

beat

another

crying

any

another

after

destroy

destory

again

cast out

go out

burning coal

after

leave

because

appoint

base

remainder

above

country

L08

2 Sm 14:7

ujrzeć

przestrzegać

wszelkiego rodzaju

rodzina

powyżej

niewolnicy

odpowiedź

dodać

bić

inny

płacz

każdy

inny

zniszczyć

destory

ponownie

wypędzał

wychodzić

spalania węgla

pozostawiać

powołać

podstawa

reszta

powyżej

przyjąć

kraj

L09

2 Sm 14:7

now behold

is risen

the whole

And behold the whole family

against

against thine handmaid

and they said

Deliver

him that smote

his brother

that we may kill

him for the life

of his brother

whom

whom he slew

and we will destroy

again

the heir

also and so they shall quench

my coal

which

and shall not leave

neither

to leave

which is left

[neither] name

nor remainder

against

upon

the earth

L10

2 Sm 14:7

teraz oto

zmartwychwstał

całość

A oto cała rodzina

przed

przeciw służebnicy twojej

i mówili

Wybaw

mu, że pobił

jego brat

że możemy zabić

mu za życie

z bratem

kogo

kogo zabił

i będziemy zniszczyć

ponownie

spadkobierca

również i tak będą gasić

mój węgiel

który

i nie opuszczą

ani

do opuszczenia

który pozostaje

[Nie] nazwa

ani reszta

przed

ziemia

L11

2 Sm 14:7

ve·hin·Neh

Ka·mah

chol

ham·mish·pa·Chah

al-

shif·cha·Te·cha,

vai·yo·me·Ru

te·Ni

et-

mak·Keh

'a·Chiv,

u·ne·mi·Te·hu

be·Ne·fesh

'a·Chiv

'a·Sher

ha·Rag,

ve·nash·Mi·dah

gam

et-

hai·yo·Resh;

ve·chib·Bu,

et-

ga·chal·Ti

'a·Sher

nish·'A·rah,

le·vil·Ti

[som-

ch]

(sim-

le·'i·Shi

shem

u·she·'e·Rit

al-

pe·Nei

ha·'a·da·Mah.

Peh

L12

2 Sm 14:7

we hin ne

qa ma

chal - ham misz Pa Ha

al - szif Ha te cha

waj jo me ru

Te ni

et - maK Ke

a Hiw

u ne mi te hu

Be ne fesz

a Hiw

a szer

ha rag

we nasz mi da

Gam

et - haj jo resz

we chiB Bu

et - Ga Hal Ti

a szer

ni sza ra

le wil Ti

(som)

[sim] - le i szi

szem

u sze e rit

al - Pe ne

ha a da ma

L13

2 Sm 14:7

wühinnË

qäºmâ

kä|l-hammišPäHâ

`al-šipHäteºkä

wayyö|´mürû

Tünî

´et-maKKË

´äHîw

ûnümìtëºhû

Büneºpeš

´äHîw

´ášer

häräg

wünašmîºdâ

Gam

´et-hayyôrëš

wükiBBû

´et-Ga|HalTî

´ášer

niš´äºrâ

lübilTî

(Sôm)

[Sîm]-lü´îšî

šëm

ûšü´ërît

`al-Pünê

hä´ádämâ

L14

2 Sm 14:7

366/840

278/627

2273/5415

249/302

2051/5759

41/63

2409/5298

897/2007

6017/11047

246/500

365/630

475/836

273/751

366/630

2719/5499

74/167

41/90

312/768

6018/11047

158/230

4/24

6019/11047

2/18

2720/5499

59/133

49/112

1/2

232/581

353/864

2/66

2052/5759

905/2127

104/225

L15

2 Sm 14:7

And, behold, the whole family is risen against thine handmaid, and they said, Deliver him that smote his brother, that we may kill him, for the life of his brother whom he slew; and we will destroy the heir also: and so they shall quench my coal which is left, and shall not leave to my husband [neither] name nor remainder upon the earth.

L16

2 Sm 14:7

7 And, behold, the whole family <04940> is risen <06965> (08804) against thine handmaid <08198>, and they said <0559> (08799), Deliver <05414> (08798) him that smote <05221> (08688) his brother <0251>, that we may kill <04191> (08686) him, for the life <05315> of his brother <0251> whom he slew <02026> (08804); and we will destroy <08045> (08686) the heir <03423> (08802) also: and so they shall quench <03518> (08765) my coal <01513> which is left <07760> (08800), and shall not leave <07604> (08738) to my husband <0376> neither name <08034> nor remainder <07611> upon <06440> the earth <0127>.

L01

2 Sm 14:8

8 Król <04428> powiedział <0559> (08799) do kobiety <0802>, Go <03212> (08798) do twojego domu <01004>, a dam ładunek <06680> (08762) o tobie.

L02

2 Sm 14:8

Król odpowiedział kobiecie: Idź do domu, sam wydam polecenie w tej sprawie.

L03

2 Sm 14:8

וַיֹּ֧אמֶר

הַמֶּ֛לֶךְ

אֶל־

הָאִשָּׁ֖ה

לְכִ֣י

לְבֵיתֵ֑ךְ

וַאֲנִ֖י

אֲצַוֶּ֥ה

עָלָֽיִךְ׃

L04

2 Sm 14:8

וַ/יֹּ֧אמֶר

הַ/מֶּ֛לֶךְ

אֶל־

הָ/אִשָּׁ֖ה

לְכִ֣י

לְ/בֵיתֵ֑/ךְ

וַ/אֲנִ֖י

אֲצַוֶּ֥ה

עָלָֽיִ/ךְ׃

L05

2 Sm 14:8

wai•<jo>•mer

ham•<Me>•lech

el-

ha•'isz•<sza>

le•<Chi>

le•we•<Tech>;

wa•'a•<Ni>

'a•caw•<we>

'a•<La>•jich.

L06

2 Sm 14:8

L07

2 Sm 14:8

answer

king

about

ess

along

court

appoint

above

L08

2 Sm 14:8

odpowiedź

król

wzdłuż

sąd

powołać

powyżej

L09

2 Sm 14:8

said

And the king

unto the woman

to thine house

and I

and I will give charge

concerning

L10

2 Sm 14:8

powiedział

A król

do kobiety

Iść

do twojego domu

i ja

a dam ładunek

L11

2 Sm 14:8

vai·Yo·mer

ham·Me·lech

el-

ha·'ish·Shah

le·Chi

le·vei·Tech;

va·'a·Ni

'a·tzav·Veh

'a·La·yich.

L12

2 Sm 14:8

waj jo mer

ham me lech

el - ha isz sza

le chi

le we tech

wa a ni

a caw we

a la jich

L13

2 Sm 14:8

wayyöº´mer

hammeºlek

´el-hä´iššâ

lükî

lübêtëk

wa´ánî

´ácawwè

`äläºyik

L14

2 Sm 14:8

2410/5298

427/2519

2663/5500

487/781

684/1542

570/2052

231/874

324/491

2053/5759

L15

2 Sm 14:8

And the king said unto the woman, Go to thine house, and I will give charge concerning thee.

L16

2 Sm 14:8

8 And the king <04428> said <0559> (08799) unto the woman <0802>, Go <03212> (08798) to thine house <01004>, and I will give charge <06680> (08762) concerning thee.

L01

2 Sm 14:9

9 A kobieta <0802> z Tekoah <08621> powiedział <0559> (08799) do króla <04428>: Panie <0113>, królu <04428>, nieprawość <05771> się na mnie i na mój ojca <01> dom <01004>: i król <04428> i jego tron <03678> być bez winy <05355>.

L02

2 Sm 14:9

Wtedy kobieta z Tekoa rzekła do króla: Panie mój, królu! Ta wina spadnie na mnie i na moją rodzinę, król i jego tron będzie niewinny.

L03

2 Sm 14:9

וַתֹּ֜אמֶר

הָאִשָּׁ֤ה

הַתְּקוֹעִית֙

אֶל־

הַמֶּ֔לֶךְ

עָלַ֞י

אֲדֹנִ֥י

הַמֶּ֛לֶךְ

הֶעָוֹ֖ן

וְעַל־

בֵּ֣ית

אָבִ֑י

וְהַמֶּ֥לֶךְ

וְכִסְא֖וֹ

נָקִֽי׃

L04

2 Sm 14:9

וַ/תֹּ֜אמֶר

הָ/אִשָּׁ֤ה

הַ/תְּקוֹעִית֙

אֶל־

הַ/מֶּ֔לֶךְ

עָלַ֞/י

אֲדֹנִ֥/י

הַ/מֶּ֛לֶךְ

הֶ/עָוֹ֖ן

וְ/עַל־

בֵּ֣ית

אָבִ֑/י

וְ/הַ/מֶּ֥לֶךְ

וְ/כִסְא֖/וֹ

נָקִֽי׃

L05

2 Sm 14:9

wat•<To>•mer

ha•'isz•<sza>

hat•te•ko•'<It>

el-

ham•<Me>•lech,

'a•<Lai>

'a•do•<Ni>

ham•<Me>•lech

he•'a•<won>

we•'al-

bet

'a•<wi>;

we•ham•<Me>•lech

we•chis•'<O>

na•<Ki>.

sa•<Mek>

L06

2 Sm 14:9

L07

2 Sm 14:9

answer

ess

Tekoite

about

king

above

lord

king

fault

above

court

chief

king

seat

blameless

L08

2 Sm 14:9

odpowiedź

Tekoite

król

powyżej

lord

król

wina

powyżej

sąd

szef

król

siedziba

nienaganny

L09

2 Sm 14:9

said

And the woman

of Tekoah

unto the king

and

My lord

O king

the iniquity

and

house

[be] on me and on my father's

and the king

and his throne

[be] guiltless

L10

2 Sm 14:9

powiedział

I kobieta

z Tekoah

do króla

Panie mój

Królu

nieprawość

dom

[Być] na mnie i na mojego ojca

i król

a jego tron

[Być] niewinny

L11

2 Sm 14:9

vat·To·mer

ha·'ish·Shah

hat·te·ko·'It

el-

ham·Me·lech,

'a·Lai

'a·do·Ni

ham·Me·lech

he·'a·Von

ve·'al-

beit

'a·Vi;

ve·ham·Me·lech

ve·chis·'O

na·Ki.

sa·Mek

L12

2 Sm 14:9

waT To mer

ha isz sza

haT Te qo it

el - ham me lech

a laj

a do ni

ham me lech

he a won

we al - Bet

a wi

we ham me lech

we chi so

na qi

L13

2 Sm 14:9

waTTöº´mer

hä´iššâ

haTTüqô`ît

´el-hammeºlek

`älay

´ádönî

hammeºlek

he`äwön

wü`al-Bêt

´äbî

wühammeºlek

wükis´ô

näqî

L14

2 Sm 14:9

2411/5298

488/781

2/7

2664/5500

428/2519

2054/5759

154/324

429/2519

52/229

2055/5759

571/2052

573/1212

430/2519

13/135

17/43

L15

2 Sm 14:9

And the woman of Tekoah said unto the king, My lord, O king, the iniquity [be] on me, and on my father's house: and the king and his throne [be] guiltless.

L16

2 Sm 14:9

9 And the woman <0802> of Tekoah <08621> said <0559> (08799) unto the king <04428>, My lord <0113>, O king <04428>, the iniquity <05771> be on me, and on my father's <01> house <01004>: and the king <04428> and his throne <03678> be guiltless <05355>.

L01

2 Sm 14:10

10 A król <04428> powiedział <0559> (08799) Każdy, kto mówi <01696> (08764) powinno tobie, przyprowadź <0935> (08689) go do mnie, a on nie powinien dotykać <05060> (08800) ciebie dłużej <03254> (08686).

L02

2 Sm 14:10

Rzekł król: Gdyby ktoś mówił co przeciwko tobie, przyprowadź go do mnie, odtąd już nie będzie ci szkodził.

L03

2 Sm 14:10

וַיֹּ֖אמֶר

הַמֶּ֑לֶךְ

הַֽמְדַבֵּ֤ר

אֵלַ֙יִךְ֙

וַֽהֲבֵאת֣וֹ

אֵלַ֔י

וְלֹֽא־

יֹסִ֥יף

ע֖וֹד

לָגַ֥עַת

בָּֽךְ׃

L04

2 Sm 14:10

וַ/יֹּ֖אמֶר

הַ/מֶּ֑לֶךְ

הַֽ/מְדַבֵּ֤ר

אֵלַ֙יִ/ךְ֙

וַֽ/הֲבֵאת֣/וֹ

אֵלַ֔/י

וְ/לֹֽא־

יֹסִ֥יף

ע֖וֹד

לָ/גַ֥עַת

בָּֽ/ךְ׃

L05

2 Sm 14:10

wai•<jo>•mer

ham•<Me>•lech;

ham•dab•<Ber>

'e•<La>•jich

wa•ha•we•<To>

'e•<Lai>,

we•lo-

jo•<Sif>

la•<Ga>•'at

<Bach>.

L06

2 Sm 14:10

H0000

L07

2 Sm 14:10

answer

king

answer

about

abide

about

before

add

again

beat

L08

2 Sm 14:10

odpowiedź

król

odpowiedź

przestrzegać

przed

dodać

ponownie

bić

L09

2 Sm 14:10

said

And the king

Whosoever saith

to you

[ought] unto thee bring

about

not

thee any more

and he will not

him to me and he shall not touch

L10

2 Sm 14:10

powiedział

A król

Ktokolwiek mówi

dla ciebie

[Winien] tobie przynieść

nie

cię już więcej

i nie będzie

go do mnie, a on nie powinien dotykać

L11

2 Sm 14:10

vai·Yo·mer

ham·Me·lech;

ham·dab·Ber

'e·La·yich

va·ha·ve·To

'e·Lai,

ve·lo-

yo·Sif

la·Ga·'at

Bach.

L12

2 Sm 14:10

waj jo mer

ham me lech

ha me daB Ber

e la jich

wa ha we to

e laj

we lo - jo sif

la ga at

Bach

L13

2 Sm 14:10

wayyöº´mer

hammeºlek

ha|müdaBBër

´ëlaºyik

wa|hábë´tô

´ëlay

wülö|´-yösîp

`ôd

lägaº`at

Bäk

L14

2 Sm 14:10

2412/5298

431/2519

537/1142

2665/5500

1035/2550

2666/5500

1851/5164

101/210

152/486

65/150

2972/6522

L15

2 Sm 14:10

And the king said, Whosoever saith [ought] unto thee, bring him to me, and he shall not touch thee any more.

L16

2 Sm 14:10

10 And the king <04428> said <0559> (08799), Whosoever saith <01696> (08764) ought unto thee, bring <0935> (08689) him to me, and he shall not touch <05060> (08800) thee any more <03254> (08686).

L01

2 Sm 14:11

11 Rzekł <0559> (08799) Ona, proszę, niech król <04428> <02142 pamiętać> (08799) Pan <03068>, Bóg twój, <0430>, że ty nie chciałeś cierpieć revengers <01350> ( 08802) krwi <01818>, aby zniszczyć <07843> (08763) już więcej <07235> (08687), aby nie zniszczyć <08045> (08686) mój syn <01121>. A on rzekł: <0559> (08799), jak Pan <03068> żyje <02416> Nie będzie jeden włos <08185> twego syna <01121> Upadek <05307> (08799) do ziemi <0776>.

L02

2 Sm 14:11

Odpowiedziała: Wspomnij, proszę, królu, na Pana, twojego Boga, by mściciel krwi nie powiększył nieszczęścia i nie został syn mój zgładzony. Odrzekł: Na życie Pana: nie spadnie z głowy twojego syna ani jeden włos na ziemię.

L03

2 Sm 14:11

וַתֹּאמֶר֩

יִזְכָּר־

נָ֨א

הַמֶּ֜לֶךְ

אֶת־

יְהוָ֣ה

אֱלֹהֶ֗יךָ

[מֵהַרְבִית

כ]

(מֵהַרְבַּ֞ת

ק)

גֹּאֵ֤ל

הַדָּם֙

לְשַׁחֵ֔ת

וְלֹ֥א

יַשְׁמִ֖ידוּ

אֶת־

בְּנִ֑י

וַיֹּ֙אמֶר֙

חַי־

יְהוָ֔ה

אִם־

יִפֹּ֛ל

מִשַּׂעֲרַ֥ת

בְּנֵ֖ךְ

אָֽרְצָה׃

L04

2 Sm 14:11

וַ/תֹּאמֶר֩

יִזְכָּר־

נָ֨א

הַ/מֶּ֜לֶךְ

אֶת־

יְהוָ֣ה

אֱלֹהֶ֗י/ךָ

מ/הרבית

מֵ/הַרְבַּ֞ת

גֹּאֵ֤ל

הַ/דָּם֙

לְ/שַׁחֵ֔ת

וְ/לֹ֥א

יַשְׁמִ֖ידוּ

אֶת־

בְּנִ֑/י

וַ/יֹּ֙אמֶר֙

חַי־

יְהוָ֔ה

אִם־

יִפֹּ֛ל

מִ/שַּׂעֲרַ֥ת

בְּנֵ֖/ךְ

אָֽרְצָ/ה׃

L05

2 Sm 14:11

wat•to•<Mer>

jiz•kor-

ham•<Me>•lech

et-

<jah>•we

'e•lo•<He>•cha,

[me•har•wit

ch]

(me•har•<Bat>

go•'<El>

had•<Dam>

le•sza•<Chet>,

we•<Lo>

jasz•<Mi>•du

et-

be•<Ni>;

wai•<jo>•mer

chai-

<jah>•we,

im-

jip•<Pol>

mis•sa•'a•<Rat>

be•<Nech>

'<A>•re•ca.

L06

2 Sm 14:11

L07

2 Sm 14:11

answer

burn

I beseech thee

king

Jehovah

angels

abundance

in any wise

bloodshed

batter

before

destory

afflicted

answer

age

Jehovah

cast down

hair

afflicted

common

L08

2 Sm 14:11

odpowiedź

palić

Błagam Cię

król

Jahwe

anioły

obfitość

w każdym mądrym

rozlew krwi

farszu

przed

destory

dotknięty

odpowiedź

wiek

Jahwe

zrzucony

włosy

dotknięty

wspólny

L09

2 Sm 14:11

Then said

remember

Please

she I pray thee let the king

the LORD

thy God

abundance

that thou wouldest not suffer the revengers

of blood

to destroy

otherwise

lest they destroy

my son

And he said

liveth

[As] the LORD

fall

there shall not one hair

of thy son

to the earth

L10

2 Sm 14:11

Następnie powiedział

pamiętać

Proszę

ona proszę cię niech król

Pan

Bóg twój,

obfitość

że ty nie chciałeś cierpieć mścicieli

krwi

zniszczyć

inaczej

aby nie zniszczyć

mój syn

A on rzekł:

żyje

[AS] Pan

spadać

Nie będzie jeden włos

twego syna

na ziemię

L11

2 Sm 14:11

vat·to·Mer

yiz·kor-

ham·Me·lech

et-

Yah·weh

'e·lo·Hei·cha,

[me·har·vit

ch]

(me·har·Bat

go·'El

had·Dam

le·sha·Chet,

ve·Lo

yash·Mi·du

et-

be·Ni;

vai·Yo·mer

chai-

Yah·weh,

im-

yip·Pol

mis·sa·'a·Rat

be·Nech

'A·re·tzah.

L12

2 Sm 14:11

waT To mer

jiz Kor - na

ham me lech

et - jhwh(a do naj)

e lo he cha

(me har wit)

[me har Bat]

Go el

haD Dam

le sza Het

we lo

jasz mi du

et - Be ni

waj jo mer

Haj - jhwh(a do naj)

im - jiP Pol

mis sa a rat

Be nech

ar ca

L13

2 Sm 14:11

waTTö´mer

yizKor-nä´

hammeºlek

´et-yhwh(´ädönäy)

´élöhÊºkä

(mëharbît)

[mëharBat]

Gö´ël

haDDäm

lüšaHët

wülö´

yašmîºdû

´et-Bünî

wayyöº´mer

Hay-yhwh(´ädönäy)

´im-yiPPöl

miSSa`árat

Bünëk

´äºrcâ

L14

2 Sm 14:11

2413/5298

53/229

198/402

432/2519

6020/11047

2546/6220

1091/2597

2/4

60/104

185/359

52/147

1852/5164

42/90

6021/11047

2198/4921

2414/5298

184/499

2547/6220

459/1068

140/434

3/7

2199/4921

1088/2502

L15

2 Sm 14:11

Then said she, I pray thee, let the king remember the LORD thy God, that thou wouldest not suffer the revengers of blood to destroy any more, lest they destroy my son. And he said, [As] the LORD liveth, there shall not one hair of thy son fall to the earth.

L16

2 Sm 14:11

11 Then said <0559> (08799) she, I pray thee, let the king <04428> remember <02142> (08799) the LORD <03068> thy God <0430>, that thou wouldest not suffer the revengers <01350> (08802) of blood <01818> to destroy <07843> (08763) any more <07235> (08687), lest they destroy <08045> (08686) my son <01121>. And he said <0559> (08799), As the LORD <03068> liveth <02416>, there shall not one hair <08185> of thy son <01121> fall <05307> (08799) to the earth <0776>.

L01

2 Sm 14:12

12 Wtedy kobieta <0802> powiedział <0559> (08799) Niech służebnica twoja <08198>, proszę cię, mów <01696> (08762) jedno słowo <01697> Panu memu: <0113> Król <04428>. A on rzekł: <0559> (08799) Mów <01696> (08761).

L02

2 Sm 14:12

Rzekła kobieta: Czy mogłaby twoja służebnica rzec jedno słowo do pana mojego, króla? Odpowiedział: Mów!

L03

2 Sm 14:12

וַתֹּ֙אמֶר֙

הָֽאִשָּׁ֔ה

תְּדַבֶּר־

נָ֧א

שִׁפְחָתְךָ֛

אֶל־

אֲדֹנִ֥י

הַמֶּ֖לֶךְ

דָּבָ֑ר

וַיֹּ֖אמֶר

דַּבֵּֽרִי׃

L04

2 Sm 14:12

וַ/תֹּ֙אמֶר֙

הָֽ/אִשָּׁ֔ה

תְּדַבֶּר־

נָ֧א

שִׁפְחָתְ/ךָ֛

אֶל־

אֲדֹנִ֥/י

הַ/מֶּ֖לֶךְ

דָּבָ֑ר

וַ/יֹּ֖אמֶר

דַּבֵּֽרִי׃

L05

2 Sm 14:12

wat•<To>•mer

ha•'isz•<sza>,

te•dab•ber-

szif•cha•te•<Cha>

el-

'a•do•<Ni>

ham•<Me>•lech

da•<war>;

wai•<jo>•mer

dab•<Be>•ri.

sa•<Mek>

L06

2 Sm 14:12

L07

2 Sm 14:12

answer

ess

answer

I beseech thee

bondwoman

about

lord

king

act

answer

L08

2 Sm 14:12

odpowiedź

Błagam Cię

niewolnicy

lord

król

działać

odpowiedź

L09

2 Sm 14:12

said

Then the woman

I pray thee speak

Please

Let thine handmaid

unto my lord

the king

[one] word

And he said

Say on

L10

2 Sm 14:12

powiedział

Wtedy kobieta

Proszę cię mówić

Proszę

Niech służebnica twoja

Panu memu

król

[Jeden] słowo

A on rzekł:

Powiedzieć na

L11

2 Sm 14:12

vat·To·mer

ha·'ish·Shah,

te·dab·ber-

shif·cha·te·Cha

el-

'a·do·Ni

ham·Me·lech

da·Var;

vai·Yo·mer

dab·Be·ri.

sa·Mek

L12

2 Sm 14:12

waT To mer

ha isz sza

Te daB Ber - na

szif Hat cha

el - a do ni

ham me lech

Da war

waj jo mer

DaB Be ri

L13

2 Sm 14:12

waTTöº´mer

hä|´iššâ

TüdaBBer-nä´

šipHätkä

´el-´ádönî

hammeºlek

Däbär

wayyöº´mer

DaBBëºrî

L14

2 Sm 14:12

2415/5298

489/781

538/1142

199/402

42/63

2667/5500

155/324

433/2519

423/1428

2416/5298

539/1142

L15

2 Sm 14:12

Then the woman said, Let thine handmaid, I pray thee, speak [one] word unto my lord the king. And he said, Say on.

L16

2 Sm 14:12

12 Then the woman <0802> said <0559> (08799), Let thine handmaid <08198>, I pray thee, speak <01696> (08762) one word <01697> unto my lord <0113> the king <04428>. And he said <0559> (08799), Say on <01696> (08761).

L01

2 Sm 14:13

13 A kobieta <0802> powiedział <0559> (08799) Czemu to czyś myślał <02803> (08804) takie coś przeciwko ludziom <05971> Boże <0430>? dla króla <04428> <01696 mówić doth> (08693) to coś <01697> jako ten, który jest wadliwy <0818>, w tym król <04428> Czyż nie sprowadzić do domu znowu <07725> (08687) jego wygnany <05080 > (08737).

L02

2 Sm 14:13

Rzekła kobieta: Czemuż masz taki zamiar względem ludu Bożego? Wypowiadając taki wyrok sam król okazał się winny, skoro król nie zezwala na powrót swego wygnańca.

L03

2 Sm 14:13

וַתֹּ֙אמֶר֙

הָֽאִשָּׁ֔ה

וְלָ֧מָּה

חָשַׁ֛בְתָּה

כָּזֹ֖את

עַל־

עַ֣ם

אֱלֹהִ֑ים

וּמִדַּבֵּ֨ר

הַמֶּ֜לֶךְ

הַדָּבָ֤ר

הַזֶּה֙

כְּאָשֵׁ֔ם

לְבִלְתִּ֛י

הָשִׁ֥יב

הַמֶּ֖לֶךְ

אֶֽת־

נִדְּחֽוֹ׃

L04

2 Sm 14:13

וַ/תֹּ֙אמֶר֙

הָֽ/אִשָּׁ֔ה

וְ/לָ֧/מָּה

חָשַׁ֛בְתָּה

כָּ/זֹ֖את

עַל־

עַ֣ם

אֱלֹהִ֑ים

וּ/מִ/דַּבֵּ֨ר

הַ/מֶּ֜לֶךְ

הַ/דָּבָ֤ר

הַ/זֶּה֙

כְּ/אָשֵׁ֔ם

לְ/בִלְתִּ֛י

הָשִׁ֥יב

הַ/מֶּ֖לֶךְ

אֶֽת־

נִדְּחֽ/וֹ׃

L05

2 Sm 14:13

wat•<To>•mer

ha•'isz•<sza>,

we•<Lam>•ma

cha•<szaw>•ta

ka•<Zot>

al-

'am

E•lo•<Him>;

u•mid•dab•<Ber>

ham•<Me>•lech

had•da•<war>

haz•<Ze>

ke•'a•<szem>,

le•wil•<Ti>

ha•<sziw>

ham•<Me>•lech

et-

nid•de•<Cho>.

L06

2 Sm 14:13

L07

2 Sm 14:13

answer

ess

how long

account

likewise

above

folk

angels

answer

king

act

one which is faulty

because

break

king

banish

L08

2 Sm 14:13

odpowiedź

jak długo

konto

podobnie

powyżej

ludowy

anioły

odpowiedź

król

działać

jeden, który jest uszkodzony

złamać

król

wygnać

L09

2 Sm 14:13

said

And the woman

Why

Wherefore then hast thou thought

likewise

against

such a thing against the people

angels

doth speak

in that the king

this thing

such

as one which is faulty

does not

doth not fetch home again

the king

his banished

L10

2 Sm 14:13

powiedział

I kobieta

Dlaczego

Dlatego potem czyś myślał

podobnie

przed

takie coś przeciwko ludziom

anioły

Czyż mówić

tym, że król

to coś

taki

jako ten, który jest uszkodzony

nie

Czyż nie sprowadzić do domu ponownie

król

Jego wygnanie

L11

2 Sm 14:13

vat·To·mer

ha·'ish·Shah,

ve·Lam·mah

cha·Shav·tah

ka·Zot

al-

'am

E·lo·Him;

u·mid·dab·Ber

ham·Me·lech

had·da·Var

haz·Zeh

ke·'a·Shem,

le·vil·Ti

ha·Shiv

ham·Me·lech

et-

nid·de·Cho.

L12

2 Sm 14:13

waT To mer

ha isz sza

we lam ma

Ha szaw Ta

Ka zot

al - am

e lo him

u miD DaB Ber

ham me lech

haD Da war

haz ze

Ke a szem

le wil Ti

ha sziw

ham me lech

et - niD De Ho

L13

2 Sm 14:13

waTTöº´mer

hä|´iššâ

wüläºmmâ

HäšaºbTâ

Käzö´t

`al-`am

´élöhîm

ûmiDDaBBër

hammeºlek

haDDäbär

hazzè

Kü´äšëm

lübilTî

häšîb

hammeºlek

´e|t-niDDüHô

L14

2 Sm 14:13

2417/5298

490/781

269/744

36/124

260/603

2056/5759

745/1866

1092/2597

540/1142

434/2519

424/1428

552/1176

2/3

50/112

325/1041

435/2519

6022/11047

11/51

L15

2 Sm 14:13

And the woman said, Wherefore then hast thou thought such a thing against the people of God? for the king doth speak this thing as one which is faulty, in that the king doth not fetch home again his banished.

L16

2 Sm 14:13

13 And the woman <0802> said <0559> (08799), Wherefore then hast thou thought <02803> (08804) such a thing against the people <05971> of God <0430>? for the king <04428> doth speak <01696> (08693) this thing <01697> as one which is faulty <0818>, in that the king <04428> doth not fetch home again <07725> (08687) his banished <05080> (08737).

L01

2 Sm 14:14

14 Na musimy potrzeby <04191> (08800) die <04191> (08799), i są jak woda <04325> wyplute <05064> (08737) ze względu na <0776>, które nie mogą być gromadzone na nowo <0622> ( 08735), nie doth Bóg <0430> szacunek <05375> (08799) każda osoba <05315>: jeszcze doth on opracować <02803> (08804) Oznacza <04284>, że jego wygnany <05080> (08737) nie może być wydalony < 05080> (08799) od niego.

L02

2 Sm 14:14

Wszyscy bowiem umrzemy z pewnością, i jesteśmy jak woda rozlana po ziemi, której już zebrać niepodobna, Bóg jednak nie zabiera życia w ten sposób. Obmyśl więc sposoby, aby wygnaniec dłużej nie pozostawał na wygnaniu.

L03

2 Sm 14:14

כִּי־

מ֣וֹת

נָמ֔וּת

וְכַמַּ֙יִם֙

הַנִּגָּרִ֣ים

אַ֔רְצָה

אֲשֶׁ֖ר

לֹ֣א

יֵאָסֵ֑פוּ

וְלֹֽא־

יִשָּׂ֤א

אֱלֹהִים֙

נֶ֔פֶשׁ

וְחָשַׁב֙

מַֽחֲשָׁב֔וֹת

לְבִלְתִּ֛י

יִדַּ֥ח

מִמֶּ֖נּוּ

נִדָּֽח׃

L04

2 Sm 14:14

כִּי־

מ֣וֹת

נָמ֔וּת

וְ/כַ/מַּ֙יִם֙

הַ/נִּגָּרִ֣ים

אַ֔רְצָ/ה

אֲשֶׁ֖ר

לֹ֣א

יֵאָסֵ֑פוּ

וְ/לֹֽא־

יִשָּׂ֤א

אֱלֹהִים֙

נֶ֔פֶשׁ

וְ/חָשַׁב֙

מַֽחֲשָׁב֔וֹת

לְ/בִלְתִּ֛י

יִדַּ֥ח

מִמֶּ֖/נּוּ

נִדָּֽח׃

L05

2 Sm 14:14

ki-

<Mot>

na•<Mut>,

we•cham•<Ma>•jim

han•nig•ga•<Rim>

'<Ar>•ca,

'a•<szer>

je•'a•<Se>•fu;

we•lo-

jis•<Sa>

E•lo•<Him>

<Ne>•fesz,

we•cha•<szaw>

ma•cha•sza•<wot>,

le•wil•<Ti>

jid•<Dach>

mi•<Men>•nu

nid•<Dach>.

L06

2 Sm 14:14

L07

2 Sm 14:14

inasmuch

crying

waste

fall

common

after

before

assemble

before

angels

any

account

cunning

because

banish

above

banish

L08

2 Sm 14:14

ponieważ

płacz

marnować

spadać

wspólny

przed

montować

przed

przyjąć

anioły

każdy

konto

przebiegłość

wygnać

powyżej

wygnać

L09

2 Sm 14:14

for

For we must needs

die

and [are] as water

spilt

on the ground

which

cannot

which cannot be gathered up again

cannot

respect

neither doth God

[any] person

yet doth he devise

means

that

that his banished

be not expelled

L10

2 Sm 14:14

dla

Na musimy potrzeby

umierać

i [są] w wodzie

Uwolniony

na ziemi

który

nie może

które nie mogą być gromadzone na nowo

nie może

poszanowanie

ani doth Bóg

[Każdy] człowiek

jeszcze Czyż on opracować

Oznacza

że

że jego wygnany

być nie wydalone

L11

2 Sm 14:14

ki-

Mot

na·Mut,

ve·cham·Ma·yim

han·nig·ga·Rim

'Ar·tzah,

'a·Sher

ye·'a·Se·fu;

ve·lo-

yis·Sa

E·lo·Him

Ne·fesh,

ve·cha·Shav

ma·cha·sha·Vot,

le·vil·Ti

yid·Dach

mi·Men·nu

nid·Dach.

L12

2 Sm 14:14

Ki - mot

na mut

we cham ma jim

han niG Ga rim

ar ca

a szer

je a se fu

we lo - jis sa

e lo him

ne fesz

we Ha szaw

ma Ha sza wot

le wil Ti

jiD DaH

mim men nu

niD DaH

L13

2 Sm 14:14

Kî-môt

nämût

wükammaºyim

hanniGGärîm

´aºrcâ

´ášer

lö´

yë´äsëºpû

wülö|´-yiSSä´

´élöhîm

neºpeš

wüHäšab

ma|Hášäbôt

lübilTî

yiDDaH

mimmeºnnû

niDDäH

L14

2 Sm 14:14

1620/4478

476/836

477/836

254/579

1/10

1089/2502

2721/5499

1853/5164

85/202

1854/5164

252/650

1093/2597

274/751

37/124

6/56

51/112

12/51

547/1215

13/51

L15

2 Sm 14:14

For we must needs die, and [are] as water spilt on the ground, which cannot be gathered up again; neither doth God respect [any] person: yet doth he devise means, that his banished be not expelled from him.

L16

2 Sm 14:14

14 For we must needs <04191> (08800) die <04191> (08799), and are as water <04325> spilt <05064> (08737) on the ground <0776>, which cannot be gathered up again <0622> (08735); neither doth God <0430> respect <05375> (08799) any person <05315>: yet doth he devise <02803> (08804) means <04284>, that his banished <05080> (08737) be not expelled <05080> (08799) from him.

L01

2 Sm 14:15

15 Teraz więc, że przyszedłem <0935> (08804) mówić <01696> (08763) tej rzeczy <01697> Panu memu: <0113> Król <04428>, to dlatego ludzie <05971> uczyniły mnie boi <03372> (08765): a twoja służebnica <08198> powiedział <0559> (08799), będę teraz mówić <01696> (08762) do króla <04428>, może się okazać, że król <04428> wykona <06213> (08799) wniosek <01697> jego służebnicy <0519>.

L02

2 Sm 14:15

A jeśli teraz przybyłam, by mówić o tym panu memu, królowi, to dlatego, że nastraszyli mię ludzie. Twoja służebnica powiedziała sobie: Przemówię do króla, może król uczyni, co mu powie jego służebnica.

L03

2 Sm 14:15

וְ֠עַתָּה

אֲשֶׁר־

בָּ֜אתִי

לְדַבֵּ֨ר

אֶל־

הַמֶּ֤לֶךְ

אֲדֹנִי֙

אֶת־

הַדָּבָ֣ר

הַזֶּ֔ה

כִּ֥י

יֵֽרְאֻ֖נִי

הָעָ֑ם

וַתֹּ֤אמֶר

שִׁפְחָֽתְךָ֙

אֲדַבְּרָה־

נָּ֣א

אֶל־

הַמֶּ֔לֶךְ

אוּלַ֛י

יַעֲשֶׂ֥ה

הַמֶּ֖לֶךְ

אֶת־

דְּבַ֥ר

אֲמָתֽוֹ׃

L04

2 Sm 14:15

וְ֠/עַתָּה

אֲשֶׁר־

בָּ֜אתִי

לְ/דַבֵּ֨ר

אֶל־

הַ/מֶּ֤לֶךְ

אֲדֹנִ/י֙

אֶת־

הַ/דָּבָ֣ר

הַ/זֶּ֔ה

כִּ֥י

יֵֽרְאֻ֖/נִי

הָ/עָ֑ם

וַ/תֹּ֤אמֶר

שִׁפְחָֽתְ/ךָ֙

אֲדַבְּרָה־

נָּ֣א

אֶל־

הַ/מֶּ֔לֶךְ

אוּלַ֛י

יַעֲשֶׂ֥ה

הַ/מֶּ֖לֶךְ

אֶת־

דְּבַ֥ר

אֲמָתֽ/וֹ׃

L05

2 Sm 14:15

<we>•'at•ta

a•<szer>-

<Ba>•ti

le•dab•<Ber>

el-

ham•<Me>•lech

'a•do•<Ni>

et-

had•da•<war>

haz•<Ze>,

je•re•'<U>•ni

ha•'<Am>;

wat•<To>•mer

szif•cha•te•<Cha>

a•dab•be•rah-

el-

ham•<Me>•lech,

'u•<Lai>

ja•'a•<Se>

ham•<Me>•lech

et-

de•<war>

a•ma•<To>.

L06

2 Sm 14:15

L07

2 Sm 14:15

henceforth

after

abide

answer

about

king

lord

act

inasmuch

affright

folk

answer

bondwoman

answer

I beseech thee

about

king

if so be

accomplish

king

act

bondmaid

L08

2 Sm 14:15

odtąd

przestrzegać

odpowiedź

król

lord

działać

ponieważ

affright

ludowy

odpowiedź

niewolnicy

odpowiedź

Błagam Cię

król

jeśli tak jest,

zrealizować

król

działać

niewolnicy

L09

2 Sm 14:15

Now

the reason

Now therefore that I am come

to speak

about

the king

unto my lord

of this thing

this

for

have made me afraid

[it is] because the people

said

and thy handmaid

I will now speak

now

unto the king

perhaps

will perform

it may be that the king

the request

of his handmaid

L10

2 Sm 14:15

Teraz

Powodem

Teraz więc, że przyszedłem

mówić

król

Panu memu

tej rzeczy

dla

uczyniły mnie boi

[Jest], ponieważ ludzie

powiedział

i Twojej służebnicy

Teraz będę mówić

teraz

do króla

może

wykona

może okazać się, że król

żądanie

Jego służebnicy

L11

2 Sm 14:15

Ve·'at·tah

a·Sher-

Ba·ti

le·dab·Ber

el-

ham·Me·lech

'a·do·Ni

et-

had·da·Var

haz·Zeh,

ye·re·'U·ni

ha·'Am;

vat·To·mer

shif·cha·te·Cha

a·dab·be·rah-

el-

ham·Me·lech,

'u·Lai

ya·'a·Seh

ham·Me·lech

et-

de·Var

a·ma·To.

L12

2 Sm 14:15

we aT Ta

a szer - Ba ti

le daB Ber

el - ham me lech

a do ni

et - haD Da war

haz ze

je ru ni

ha am

waT To mer

szif Hat cha

a daB Be ra - nna

el - ham me lech

u laj

ja a se

ham me lech

et - De war

a ma to

L13

2 Sm 14:15

wü`aTTâ

´ášer-Bäº´tî

lüdaBBër

´el-hammeºlek

´ádönî

´et-haDDäbär

hazzè

Kî

yë|r´ùºnî

hä`äm

waTTöº´mer

šipHä|tkä

´ádaBBürâ-nnä´

´el-hammeºlek

´ûlay

ya`áSè

hammeºlek

´et-Dübar

´ámätô

L14

2 Sm 14:15

192/431

2722/5499

1036/2550

541/1142

2668/5500

436/2519

156/324

6023/11047

425/1428

553/1176

1621/4478

130/328

746/1866

2418/5298

43/63

542/1142

200/402

2669/5500

437/2519

24/45

1163/2617

438/2519

6024/11047

426/1428

44/56

L15

2 Sm 14:15

Now therefore that I am come to speak of this thing unto my lord the king, [it is] because the people have made me afraid: and thy handmaid said, I will now speak unto the king; it may be that the king will perform the request of his handmaid.

L16

2 Sm 14:15

15 Now therefore that I am come <0935> (08804) to speak <01696> (08763) of this thing <01697> unto my lord <0113> the king <04428>, it is because the people <05971> have made me afraid <03372> (08765): and thy handmaid <08198> said <0559> (08799), I will now speak <01696> (08762) unto the king <04428>; it may be that the king <04428> will perform <06213> (08799) the request <01697> of his handmaid <0519>.

L01

2 Sm 14:16

16 dla króla <04428> usłyszy <08085> (08799), aby dostarczyć <05337> (08687) jego służebnica <0519> z ręki <03709> człowieka <0376>, które niszczą <08045> (08687 ) ja i mój syn <01121> razem <03162> z dziedziczenia <05159> Boże <0430>.

L02

2 Sm 14:16

Chyba król wysłucha i wybawi swoją niewolnicę z mocy tego człowieka, który chce mnie i mojego syna pozbawić Bożego dziedzictwa.

L03

2 Sm 14:16

כִּ֚י

יִשְׁמַ֣ע

הַמֶּ֔לֶךְ

לְהַצִּ֥יל

אֶת־

אֲמָת֖וֹ

מִכַּ֣ף

הָאִ֑ישׁ

לְהַשְׁמִ֨יד

אֹתִ֤י

וְאֶת־

בְּנִי֙

יַ֔חַד

מִֽנַּחֲלַ֖ת

אֱלֹהִֽים׃

L04

2 Sm 14:16

כִּ֚י

יִשְׁמַ֣ע

הַ/מֶּ֔לֶךְ

לְ/הַצִּ֥יל

אֶת־

אֲמָת֖/וֹ

מִ/כַּ֣ף

הָ/אִ֑ישׁ

לְ/הַשְׁמִ֨יד

אֹתִ֤/י

וְ/אֶת־

בְּנִ/י֙

יַ֔חַד

מִֽ/נַּחֲלַ֖ת

אֱלֹהִֽים׃

L05

2 Sm 14:16

jisz•<Ma>'

ham•<Me>•lech,

le•hac•<cil>

et-

a•ma•<To>

mik•<Kaf>

ha•'<Isz>;

le•hasz•<Mid>

'o•<Ti>

we•'<Et>

be•<Ni>

<ja>•chad,

min•na•cha•<Lat>

E•lo•<Him>.

L06

2 Sm 14:16

L07

2 Sm 14:16

inasmuch

attentively

king

snatch away

bondmaid

branch

great

destory

afflicted

alike

heritage

angels

L08

2 Sm 14:16

ponieważ

uważnie

król

wytrącać

niewolnicy

oddział

wielki

destory

dotknięty

podobnie

dziedzictwo

anioły

L09

2 Sm 14:16

for

will hear

For the king

to deliver

his handmaid

out of the hand

of the man

[that would] destroy

me and my son

together

out of the inheritance

of God

L10

2 Sm 14:16

dla

usłyszysz

Dla króla

do dostarczenia

Jego służebnicą

z ręki

człowieka

[Które] zniszczyć

ja i mój syn

razem

z dziedziczenia

Boga

L11

2 Sm 14:16

yish·Ma'

ham·Me·lech,

le·hatz·Tzil

et-

a·ma·To

mik·Kaf

ha·'Ish;

le·hash·Mid

'o·Ti

ve·'Et

be·Ni

Ya·chad,

min·na·cha·Lat

E·lo·Him.

L12

2 Sm 14:16

jisz ma

ham me lech

le hac cil

et - a ma to

miK Kaf

ha isz

le hasz mid

o ti

we et - Be ni

ja Had

min na Ha lat

e lo him

L13

2 Sm 14:16

Kî

yišma`

hammeºlek

lühaccîl

´et-´ámätô

miKKap

hä´îš

lühašmîd

´ötî

wü´et-Bünî

yaºHad

mi|nnaHálat

´élöhîm

L14

2 Sm 14:16

1622/4478

370/1154

439/2519

55/213

6025/11047

45/56

73/191

1017/2004

43/90

6026/11047

6027/11047

2200/4921

30/140

138/223

1094/2597

L15

2 Sm 14:16

For the king will hear, to deliver his handmaid out of the hand of the man [that would] destroy me and my son together out of the inheritance of God.

L16

2 Sm 14:16

16 For the king <04428> will hear <08085> (08799), to deliver <05337> (08687) his handmaid <0519> out of the hand <03709> of the man <0376> that would destroy <08045> (08687) me and my son <01121> together <03162> out of the inheritance <05159> of God <0430>.

L01

2 Sm 14:17

17 Wówczas służebnica twoja <08198> powiedział <0559> (08799), słowo <01697> pana mego <0113> Król <04428> powinien teraz być wygodne <04496>: przez anioła <04397> Boże <0430 >, więc jest moim Panem <0113> Król <04428> dostrzec <08085> (08800) dobry <02896> i złe <07451>: dlatego Pan <03068>, Bóg twój, <0430> będzie z tobą.

L02

2 Sm 14:17

Tak sobie mówiła twoja służebnica: Słowo mojego pana, króla, będzie może dla mnie uspokojeniem, wszak pan mój, król, jest jak anioł Boży, który wysłucha tego, co dobre, i tego, co złe. Pan, Bóg twój, niech będzie z tobą!

L03

2 Sm 14:17

וַתֹּ֙אמֶר֙

שִׁפְחָ֣תְךָ֔

יִֽהְיֶה־

נָּ֛א

דְּבַר־

אֲדֹנִ֥י

הַמֶּ֖לֶךְ

לִמְנוּחָ֑ה

כִּ֣י ׀

כְּמַלְאַ֣ךְ

הָאֱלֹהִ֗ים

כֵּ֣ן

אֲדֹנִ֤י

הַמֶּ֙לֶךְ֙

לִשְׁמֹ֙עַ֙

הַטּ֣וֹב

וְהָרָ֔ע

וַֽיהוָ֥ה

אֱלֹהֶ֖יךָ

יְהִ֥י

עִמָּֽךְ׃

L04

2 Sm 14:17

וַ/תֹּ֙אמֶר֙

שִׁפְחָ֣תְ/ךָ֔

יִֽהְיֶה־

נָּ֛א

דְּבַר־

אֲדֹנִ֥/י

הַ/מֶּ֖לֶךְ

לִ/מְנוּחָ֑ה

כִּ֣י ׀

כְּ/מַלְאַ֣ךְ

הָ/אֱלֹהִ֗ים

כֵּ֣ן

אֲדֹנִ֤/י

הַ/מֶּ֙לֶךְ֙

לִ/שְׁמֹ֙עַ֙

הַ/טּ֣וֹב

וְ/הָ/רָ֔ע

וַֽ/יהוָ֥ה

אֱלֹהֶ֖י/ךָ

יְהִ֥י

עִמָּֽ/ךְ׃

L05

2 Sm 14:17

wat•<To>•mer

szif•<Cha>•te•cha,

jih•je

de•war-

'a•do•<Ni>

ham•<Me>•lech

lim•nu•<Cha>;

ke•mal•'<Ach>

ha•'<E>•lo•<Him>,

ken

'a•do•<Ni>

ham•<Me>•lech

lisz•<Mo>•a'

hat•<Tow>

we•ha•<Ra>',

<jah>•we

'e•lo•<He>•cha

je•<Hi>

'im•<Mach>.

<Pe>

L06

2 Sm 14:17

L07

2 Sm 14:17

answer

bondwoman

become

I beseech thee

act

lord

king

comfortable

inasmuch

ambassador

angels

after that

lord

king

attentively

beautiful

adversity

Jehovah

angels

become

accompanying

L08

2 Sm 14:17

odpowiedź

niewolnicy

zostać

Błagam Cię

działać

lord

król

wygodny

ponieważ

ambasador

anioły

po tym

lord

król

uważnie

piękny

przeciwność losu

Jahwe

anioły

zostać

towarzyszący

L09

2 Sm 14:17

said

Then thine handmaid

become

Please

The word

of my lord

the king

shall now be comfortable

for

for as an angel

of God

so [is] my lord

the king

to discern

good

and bad

therefore the LORD

thy God

become

with

L10

2 Sm 14:17

powiedział

Wówczas służebnica twoja

zostać

Proszę

Słowo

z mojego pana

król

powinien teraz być wygodne

dla

na jako anioł

Boga

tak

tak [jest] moje panie

król

rozeznać

dobry

i złe

Dlatego Pan

Bóg twój,

zostać

L11

2 Sm 14:17

vat·To·mer

shif·Cha·te·cha,

yih·yeh-

de·var-

'a·do·Ni

ham·Me·lech

lim·nu·Chah;

ke·mal·'Ach

ha·'E·lo·Him,

ken

'a·do·Ni

ham·Me·lech

lish·Mo·a'

hat·Tov

ve·ha·Ra',

Yah·weh

'e·lo·Hei·cha

ye·Hi

'im·Mach.

Peh

L12

2 Sm 14:17

waT To mer

szif Hat cha

jih je - nna

De war - a do ni

ham me lech

lim nu Ha

Ke ma lach

ha e lo him

Ken

a do ni

ham me lech

lisz mo a

hat tow

we ha ra

wjhwh(wa do naj)

e lo he cha

je hi

im mach

L13

2 Sm 14:17

waTTöº´mer

šipHäºtkä

yi|hyè-nnä´

Dübar-´ádönî

hammeºlek

limnûHâ

Kî

Kümal´ak

hä´élöhîm

Kën

´ádönî

hammeºlek

lišmöª`

ha††ôb

wühärä`

wyhwh(wa|´dönäy)

´élöhÊºkä

yühî

`immäk

L14

2 Sm 14:17

2419/5298

44/63

1587/3546

201/402

427/1428

157/324

440/2519

6/22

1623/4478

104/213

1095/2597

266/767

158/324

441/2519

371/1154

156/561

158/665

2548/6220

1096/2597

1588/3546

492/1043

L15

2 Sm 14:17

Then thine handmaid said, The word of my lord the king shall now be comfortable: for as an angel of God, so [is] my lord the king to discern good and bad: therefore the LORD thy God will be with thee.

L16

2 Sm 14:17

17 Then thine handmaid <08198> said <0559> (08799), The word <01697> of my lord <0113> the king <04428> shall now be comfortable <04496>: for as an angel <04397> of God <0430>, so is my lord <0113> the king <04428> to discern <08085> (08800) good <02896> and bad <07451>: therefore the LORD <03068> thy God <0430> will be with thee.

L01

2 Sm 14:18

18 Wtedy król <04428> odpowiedział <06030> (08799) i powiedział: <0559> (08799) do kobiety <0802>, Hide nie <03582> (08762) ode mnie, proszę, rzecz <01697>, które Będę prosić <07592> (08802) tobie. I kobieta <0802> powiedział <0559> (08799) Niech pan mój <0113> Król <04428> teraz mówić <01696> (08762).

L02

2 Sm 14:18

W odpowiedzi król rzekł do kobiety: Nie ukrywaj, proszę, przede mną tego, o co chcę cię zapytać. Odpowiedziała kobieta: Bądź łaskaw mówić, panie mój, królu.

L03

2 Sm 14:18

וַיַּ֣עַן

הַמֶּ֗לֶךְ

וַיֹּ֙אמֶר֙

אֶל־

הָ֣אִשָּׁ֔ה

אַל־

נָ֨א

תְכַחֲדִ֤י

מִמֶּ֙נִּי֙

דָּבָ֔ר

אֲשֶׁ֥ר

אָנֹכִ֖י

שֹׁאֵ֣ל

אֹתָ֑ךְ

וַתֹּ֙אמֶר֙

הָֽאִשָּׁ֔ה

יְדַבֶּר־

נָ֖א

אֲדֹנִ֥י

הַמֶּֽלֶךְ׃

L04

2 Sm 14:18

וַ/יַּ֣עַן

הַ/מֶּ֗לֶךְ

וַ/יֹּ֙אמֶר֙

אֶל־

הָ֣/אִשָּׁ֔ה

אַל־

נָ֨א

תְכַחֲדִ֤י

מִמֶּ֙/נִּי֙

דָּבָ֔ר

אֲשֶׁ֥ר

אָנֹכִ֖י

שֹׁאֵ֣ל

אֹתָ֑/ךְ

וַ/תֹּ֙אמֶר֙

הָֽ/אִשָּׁ֔ה

יְדַבֶּר־

נָ֖א

אֲדֹנִ֥/י

הַ/מֶּֽלֶךְ׃

L05

2 Sm 14:18

wai•<ja>•'an

ham•<Me>•lech,

wai•<jo>•mer

el-

ha•'isz•<sza>,

al-

te•cha•cha•<Di>

mi•<Men>•ni

da•<war>,

'a•<szer>

'a•no•<Chi>

szo•'<El>

'o•<Tach>;

wat•<To>•mer

ha•'isz•<sza>,

je•dab•ber-

'a•do•<Ni>

ham•<Me>•lech.

L06

2 Sm 14:18

L07

2 Sm 14:18

testify

king

answer

about

ess

nay

I beseech thee

conceal

above

act

after

ask counsel

answer

ess

answer

I beseech thee

lord

king

L08

2 Sm 14:18

świadczyć

król

odpowiedź

Błagam Cię

ukryć

powyżej

działać

poprosić radę

odpowiedź

Błagam Cię

lord

król

L09

2 Sm 14:18

answered

Then the king

and said

unto the woman

nay

Please

Hide

not from me I pray thee the thing

after

am about

that I shall ask

said

thee And the woman

now speak

please

Let my lord

the king

L10

2 Sm 14:18

odpowiedział:

Wtedy król

i powiedział:

do kobiety

Proszę

Schować

nie ode mnie proszę cię rzeczy

am o

że będę prosić

powiedział

tobą a kobietą

teraz mówić

proszę

Niech panie

król

L11

2 Sm 14:18

vai·Ya·'an

ham·Me·lech,

vai·Yo·mer

el-

ha·'ish·Shah,

al-

te·cha·cha·Di

mi·Men·ni

da·Var,

'a·Sher

'a·no·Chi

sho·'El

'o·Tach;

vat·To·mer

ha·'ish·Shah,

ye·dab·ber-

'a·do·Ni

ham·Me·lech.

L12

2 Sm 14:18

waj ja an

ham me lech

waj jo mer

el - ha isz sza

al - na

te cha Ha di

mim men ni

Da war

a szer

a no chi

szo el

o tach

waT To mer

ha isz sza

je daB Ber - na

a do ni

ham me lech

L13

2 Sm 14:18

wayyaº`an

hammeºlek

wayyöº´mer

´el-häº´iššâ

´al-nä´

tükaHádî

mimmeºnnî

Däbär

´ášer

´änökî

šö´ël

´ötäk

waTTöº´mer

hä|´iššâ

yüdaBBer-nä´

´ádönî

hammeºlek

L14

2 Sm 14:18

105/329

442/2519

2420/5298

2670/5500

491/781

193/725

202/402

8/32

548/1215

428/1428

2723/5499

216/359

87/170

6028/11047

2421/5298

492/781

543/1142

203/402

159/324

443/2519

L15

2 Sm 14:18

Then the king answered and said unto the woman, Hide not from me, I pray thee, the thing that I shall ask thee. And the woman said, Let my lord the king now speak.

L16

2 Sm 14:18

18 Then the king <04428> answered <06030> (08799) and said <0559> (08799) unto the woman <0802>, Hide <03582> (08762) not from me, I pray thee, the thing <01697> that I shall ask <07592> (08802) thee. And the woman <0802> said <0559> (08799), Let my lord <0113> the king <04428> now speak <01696> (08762).

L01

2 Sm 14:19

19 A król <04428> powiedział <0559> (08799), nie jest] ręka <03027> Joaba <03097> z tobą w tym wszystkim? I kobieta <0802> odpowiedział <06030> (08799) i powiedział <0559> (08799), jako dusza twego <05315> żyje <02416>, panie <0113> Król <04428>, żaden <0376> Can < 0786> zwrócić się do prawicy <03231> (08687) lub w lewo <08041> (08687) od powinniśmy że panie <0113> Król <04428> wyrzekł <01696> (08765): dla Twego sługi <05650 > Joab <03097>, poprosił <06680> (08765) ja, i włożył <07760> (08804) wszystkie te słowa <01697> w ustach <06310> z służebnicy twojej <08198>:

L02

2 Sm 14:19

I rzekł król: Czy nie ma w tym wszystkim ręki Joaba? Odpowiedziała kobieta mówiąc: Na twoje życie, panie mój, królu! Niemożliwe to, by zboczyć w prawo czy w lewo od tego wszystkiego, co mówi pan mój, król. To prawda, że sługa twój Joab mi to polecił, on też włożył w usta służebnicy twojej wszys

L03

2 Sm 14:19

וַיֹּ֣אמֶר

הַמֶּ֔לֶךְ

הֲיַ֥ד

יוֹאָ֛ב

אִתָּ֖ךְ

בְּכָל־

זֹ֑את

וַתַּ֣עַן

הָאִשָּׁ֣ה

וַתֹּ֡אמֶר

חֵֽי־

נַפְשְׁךָ֩

אֲדֹנִ֨י

הַמֶּ֜לֶךְ

אִם־

אִ֣שׁ ׀

לְהֵמִ֣ין

וּלְהַשְׂמִ֗יל

מִכֹּ֤ל

אֲשֶׁר־

דִּבֶּר֙

אֲדֹנִ֣י

הַמֶּ֔לֶךְ

כִּֽי־

עַבְדְּךָ֤

יוֹאָב֙

ה֣וּא

צִוָּ֔נִי

וְה֗וּא

שָׂ֚ם

בְּפִ֣י

שִׁפְחָֽתְךָ֔

אֵ֥ת

כָּל־

הַדְּבָרִ֖ים

הָאֵֽלֶּה׃

L04

2 Sm 14:19

וַ/יֹּ֣אמֶר

הַ/מֶּ֔לֶךְ

הֲ/יַ֥ד

יוֹאָ֛ב

אִתָּ֖/ךְ

בְּ/כָל־

זֹ֑את

וַ/תַּ֣עַן

הָ/אִשָּׁ֣ה

וַ/תֹּ֡אמֶר

חֵֽי־

נַפְשְׁ/ךָ֩

אֲדֹנִ֨/י

הַ/מֶּ֜לֶךְ

אִם־

אִ֣שׁ ׀

לְ/הֵמִ֣ין

וּ/לְ/הַשְׂמִ֗יל

מִ/כֹּ֤ל

אֲשֶׁר־

דִּבֶּר֙

אֲדֹנִ֣/י

הַ/מֶּ֔לֶךְ

כִּֽי־

עַבְדְּ/ךָ֤

יוֹאָב֙

ה֣וּא

צִוָּ֔/נִי

וְ/ה֗וּא

שָׂ֚ם

בְּ/פִ֣י

שִׁפְחָֽתְ/ךָ֔

אֵ֥ת

כָּל־

הַ/דְּבָרִ֖ים

הָ/אֵֽלֶּה׃

L05

2 Sm 14:19

wai•<jo>•mer

ham•<Me>•lech,

ha•<jad>

jo•'<Aw>

'it•<Tach>

be•chol

<Zot>;

wat•<Ta>•'an

ha•'isz•<sza>

wat•<To>•mer

che-

naf•sze•<Cha>

'a•do•<Ni>

ham•<Me>•lech

im-

'isz

le•he•<Min>

u•le•has•<Mil>,

mik•<Kol>

a•<szer>-

dib•<Ber>

'a•do•<Ni>

ham•<Me>•lech,

ki-

'aw•de•<Cha>

jo•'<Aw>

ciw•<wa>•ni,

we•<Hu>,

be•<Fi>

szif•cha•te•<Cha>,

'et

kol-

had•de•wa•<Rim>

ha•'<El>•le.

L06

2 Sm 14:19

L07

2 Sm 14:19

answer

king

able

Joab

against

all manner

likewise

testify

ess

answer

age

any

lord

king

are there

go to on

all manner

after

answer

lord

king

inasmuch

bondage

Joab

appoint

according

bondwoman

all manner

act

another

L08

2 Sm 14:19

odpowiedź

król

w stanie

Joab

przed

wszelkiego rodzaju

podobnie

świadczyć

odpowiedź

wiek

każdy

lord

król

są tam

przejdź do na

iść

wszelkiego rodzaju

odpowiedź

lord

król

ponieważ

niewola

Joab

powołać

zgodnie

niewolnicy

wszelkiego rodzaju

działać

inny

L09

2 Sm 14:19

said

And the king

[Is not] the hand

of Joab

all

likewise

answered

with thee in all this? And the woman

and said

liveth

[As] thy soul

my lord

the king

can

turn to the right hand

or to the left

anything

after

hath spoken

from ought that my lord

the king

Indeed

for thy servant

Joab

who

he bade

who

me and he put

in the mouth

of thine handmaid

all

all these words

these

L10

2 Sm 14:19

powiedział

A król

[Nie jest] ręka

Joaba

wszystko

podobnie

odpowiedział:

z tobą w tym wszystkim? I kobieta

i powiedział:

żyje

[AS] twoja dusza

panie

król

nie

może

zwrócić się do prawicy

lub w lewo

wszystko

wyrzekł

z, winien, że pan mój

król

Rzeczywiście

dla twego sługi

Joab

kto

nakazał

kto

mi i włożył

w jamie ustnej

z służebnicy twojej

wszystko

wszystkie te słowa

L11

2 Sm 14:19

vai·Yo·mer

ham·Me·lech,

ha·Yad

yo·'Av

'it·Tach

be·chol

Zot;

vat·Ta·'an

ha·'ish·Shah

vat·To·mer

chei-

naf·she·Cha

'a·do·Ni

ham·Me·lech

im-

'ish

le·he·Min

u·le·has·Mil,

mik·Kol

a·Sher-

dib·Ber

'a·do·Ni

ham·Me·lech,

ki-

'av·de·Cha

yo·'Av

tziv·Va·ni,

ve·Hu,

be·Fi

shif·cha·te·Cha,

'et

kol-

had·de·va·Rim

ha·'El·leh.

L12

2 Sm 14:19

waj jo mer

ham me lech

ha jad

jo aw

iT Tach

Be chol - zot

waT Ta an

ha isz sza

waT To mer

He - naf sze cha

a do ni

ham me lech

im - isz

le he min

u le has mil

miK Kol

a szer - DiB Ber

a do ni

ham me lech

Ki - aw De cha

jo aw

ciw wa ni

we hu

sam

Be fi

szif Hat cha

Kol - haD De wa rim

ha el le

L13

2 Sm 14:19

wayyöº´mer

hammeºlek

háyad

yô´äb

´iTTäk

Bükol-zö´t

waTTaº`an

hä´iššâ

waTTöº´mer

Hê|-napšükä

´ádönî

hammeºlek

´im-´ìš

lühëmîn

ûlühaSmîl

miKKöl

´ášer-DiBBer

´ádönî

hammeºlek

Kî|-`abDükä

yô´äb

hû´

ciwwäºnî

wühû´

Säm

Büpî

šipHä|tkä

´ët

Kol-haDDübärîm

hä´ëºllè

L14

2 Sm 14:19

2422/5298

444/2519

654/1608

44/145

378/808

2274/5415

261/603

106/329

493/781

2423/5298

185/499

275/751

160/324

445/2519

460/1068

1/1

2/4

2/5

2275/5415

2724/5499

544/1142

161/324

446/2519

1624/4478

335/797

45/145

937/1867

325/491

938/1867

233/581

182/497

45/63

6029/11047

2276/5415

429/1428

363/745

L15

2 Sm 14:19

And the king said, [Is not] the hand of Joab with thee in all this? And the woman answered and said, [As] thy soul liveth, my lord the king, none can turn to the right hand or to the left from ought that my lord the king hath spoken: for thy servant Joab, he bade me, and he put all these words in the mouth of thine handmaid:

L16

2 Sm 14:19

19 And the king <04428> said <0559> (08799), Is not] the hand <03027> of Joab <03097> with thee in all this? And the woman <0802> answered <06030> (08799) and said <0559> (08799), As thy soul <05315> liveth <02416>, my lord <0113> the king <04428>, none <0376> can <0786> turn to the right hand <03231> (08687) or to the left <08041> (08687) from ought that my lord <0113> the king <04428> hath spoken <01696> (08765): for thy servant <05650> Joab <03097>, he bade <06680> (08765) me, and he put <07760> (08804) all these words <01697> in the mouth <06310> of thine handmaid <08198>:

L01

2 Sm 14:20

20 do <05668> <05437 pobierać o> (08763) Ta forma <06440> mowy <01697> kto ma słudze twemu <05650> Joab <03097> done <06213> (08804) to coś <01697>: i panie < 0113> jest mądry <02450>, zgodnie z mądrością <02451> anioła <04397> Boże <0430>, aby wiedzieć <03045> (08800) wszystkich rzeczy, które są na ziemi <0776>.

L02

2 Sm 14:20

Ażeby sprawie nadać inny wygląd, sługa twój, Joab, w ten sposób postąpił. Pan mój jest jednak bardzo mądry: jak anioł Boży, wie wszystko, co się dzieje na ziemi.

L03

2 Sm 14:20

לְבַעֲב֤וּר

סַבֵּב֙

אֶת־

פְּנֵ֣י

הַדָּבָ֔ר

עָשָׂ֛ה

עַבְדְּךָ֥

יוֹאָ֖ב

אֶת־

הַדָּבָ֣ר

הַזֶּ֑ה

וַאדֹנִ֣י

חָכָ֗ם

כְּחָכְמַת֙

מַלְאַ֣ךְ

הָאֱלֹהִ֔ים

לָדַ֖עַת

אֶֽת־

כָּל־

אֲשֶׁ֥ר

בָּאָֽרֶץ׃

L04

2 Sm 14:20

לְ/בַ/עֲב֤וּר

סַבֵּב֙

אֶת־

פְּנֵ֣י

הַ/דָּבָ֔ר

עָשָׂ֛ה

עַבְדְּ/ךָ֥

יוֹאָ֖ב

אֶת־

הַ/דָּבָ֣ר

הַ/זֶּ֑ה

וַ/אדֹנִ֣/י

חָכָ֗ם

כְּ/חָכְמַת֙

מַלְאַ֣ךְ

הָ/אֱלֹהִ֔ים

לָ/דַ֖עַת

אֶֽת־

כָּל־

אֲשֶׁ֥ר

בָּ/אָֽרֶץ׃

L05

2 Sm 14:20

le•wa•'a•<wur>

sab•<Bew>

et-

pe•<Ne>

had•da•<war>,

'a•<Sa>

'aw•de•<Cha>

jo•'<Aw>

et-

had•da•<war>

haz•<Ze>;

wa•do•<Ni>

cha•<Cham>,

ke•cha•che•<Mat>

mal•'<Ach>

ha•'<E>•lo•<Him>,

la•<Da>•'at

et-

kol-

'a•<szer>

ba•'<A>•rec.

sa•<Mek>

L06

2 Sm 14:20

L07

2 Sm 14:20

because of

bring

act

accomplish

bondage

Joab

act

lord

cunning

skilful

ambassador

angels

acknowledge

all manner

after

common

L08

2 Sm 14:20

z powodu

przynieść

przyjąć

działać

zrealizować

niewola

Joab

działać

lord

przebiegłość

zręczny

ambasador

anioły

przyznać

wszelkiego rodzaju

wspólny

L09

2 Sm 14:20

fetch about

this form

of speech

done

hath thy servant

Joab

this thing

this

and my lord

[is] wise

according to the wisdom

of an angel

of God

to know

all

is in

all [things] that [are] in the earth

L10

2 Sm 14:20

sprowadzić o

ta forma

mowy

zrobić

kto ma twego sługę

Joab

to coś

i panie

[Jest] mądrym

zgodnie z mądrością

anioła

Boga

wiedzieć

wszystko

jest

Wszystkie [rzeczy], które [są] w ziemi

L11

2 Sm 14:20

le·va·'a·Vur

sab·Bev

et-

pe·Nei

had·da·Var,

'a·Sah

'av·de·Cha

yo·'Av

et-

had·da·Var

haz·Zeh;

va·do·Ni

cha·Cham,

ke·cha·che·Mat

mal·'Ach

ha·'E·lo·Him,

la·Da·'at

et-

kol-

'a·Sher

ba·'A·retz.

sa·Mek

L12

2 Sm 14:20

le wa a wur

saB Bew

et - Pe ne

haD Da war

a sa

aw De cha

jo aw

et - haD Da war

haz ze

wa do ni

Ha cham

Ke Hoch mat

ma lach

ha e lo him

la da at

et - Kol - a szer

Ba a rec

L13

2 Sm 14:20

lüba`ábûr

saBBëb

´et-Pünê

haDDäbär

`äSâ

`abDükä

yô´äb

´et-haDDäbär

hazzè

wa´dönî

Häkäm

KüHokmat

mal´ak

hä´élöhîm

lädaº`at

´e|t-Kol-´ášer

Bä´äºrec

L14

2 Sm 14:20

35/49

50/156

6030/11047

906/2127

430/1428

1164/2617

336/797

46/145

6031/11047

431/1428

554/1176

162/324

21/137

11/149

105/213

1097/2597

292/934

6032/11047

2277/5415

2725/5499

1090/2502

L15

2 Sm 14:20

To fetch about this form of speech hath thy servant Joab done this thing: and my lord [is] wise, according to the wisdom of an angel of God, to know all [things] that [are] in the earth.

L16

2 Sm 14:20

20 To <05668> fetch about <05437> (08763) this form <06440> of speech <01697> hath thy servant <05650> Joab <03097> done <06213> (08804) this thing <01697>: and my lord <0113> is wise <02450>, according to the wisdom <02451> of an angel <04397> of God <0430>, to know <03045> (08800) all things that are in the earth <0776>.

L01

2 Sm 14:21

21 A król <04428> powiedział <0559> (08799) do Joaba <03097>, oto teraz, mam zrobić <06213> (08804) to coś <01697>: iść <03212> (08798) więc przynieść <07725 > <00> młody człowiek <05288> Absalom <053> ponownie <07725> (08685).

L02

2 Sm 14:21

Zwrócił się król do Joaba: Dobrze więc, uczynię tę rzecz. Idź i przyprowadź młodego Absaloma!

L03

2 Sm 14:21

וַיֹּ֤אמֶר

הַמֶּ֙לֶךְ֙

אֶל־

יוֹאָ֔ב

הִנֵּה־

נָ֥א

עָשִׂ֖יתִי

אֶת־

הַדָּבָ֣ר

הַזֶּ֑ה

וְלֵ֛ךְ

הָשֵׁ֥ב

אֶת־

הַנַּ֖עַר

אֶת־

אַבְשָׁלֽוֹם׃

L04

2 Sm 14:21

וַ/יֹּ֤אמֶר

הַ/מֶּ֙לֶךְ֙

אֶל־

יוֹאָ֔ב

הִנֵּה־

נָ֥א

עָשִׂ֖יתִי

אֶת־

הַ/דָּבָ֣ר

הַ/זֶּ֑ה

וְ/לֵ֛ךְ

הָשֵׁ֥ב

אֶת־

הַ/נַּ֖עַר

אֶת־

אַבְשָׁלֽוֹם׃

L05

2 Sm 14:21

wai•<jo>•mer

ham•<Me>•lech

el-

jo•'<Aw>,

hin•ne

'a•<Si>•ti

et-

had•da•<war>

haz•<Ze>;

we•<Lech>

ha•<szew>

et-

han•<Na>•'ar

et-

aw•sza•<Lom>.

L06

2 Sm 14:21

L07

2 Sm 14:21

answer

king

about

Joab

behold

I beseech thee

accomplish

act

along

break

babe

Abishalom

L08

2 Sm 14:21

odpowiedź

król

Joab

ujrzeć

Błagam Cię

zrealizować

działać

wzdłuż

złamać

dziecko

Abiszaloma

L09

2 Sm 14:21

said

And the king

unto Joab

Behold

now

Behold now I have done

this thing

this

again

the young man

Absalom

L10

2 Sm 14:21

powiedział

A król

do Joaba

Ujrzeć

teraz

Oto teraz mam zrobić

to coś

iść

ponownie

Młody mężczyzna

Absalom

L11

2 Sm 14:21

vai·Yo·mer

ham·Me·lech

el-

yo·'Av,

hin·neh-

'a·Si·ti

et-

had·da·Var

haz·Zeh;

ve·Lech

ha·Shev

et-

han·Na·'ar

et-

av·sha·Lom.

L12

2 Sm 14:21

waj jo mer

ham me lech

el - jo aw

hin ne - na

a si ti

et - haD Da war

haz ze

we lech

ha szew

et - han na ar

et - aw sza lom

L13

2 Sm 14:21

wayyöº´mer

hammeºlek

´el-yô´äb

hinnË-nä´

`äSîºtî

´et-haDDäbär

hazzè

wülëk

häšëb

´et-hannaº`ar

´et-´abšälôm

L14

2 Sm 14:21

2424/5298

447/2519

2671/5500

47/145

367/840

204/402

1165/2617

6033/11047

432/1428

555/1176

685/1542

326/1041

6034/11047

140/240

6035/11047

24/111

L15

2 Sm 14:21

And the king said unto Joab, Behold now, I have done this thing: go therefore, bring the young man Absalom again.

L16

2 Sm 14:21

21 And the king <04428> said <0559> (08799) unto Joab <03097>, Behold now, I have done <06213> (08804) this thing <01697>: go <03212> (08798) therefore, bring <07725> <00> the young man <05288> Absalom <053> again <07725> (08685).

L01

2 Sm 14:22

22 Joab <03097> <05307 spadła> (08799) do ziemi <0776> na twarzy <06440>, i skłonił <07812> (08691) sam, i podziękował <01288> (08762) król <04428>: i Joab <03097> powiedział <0559> (08799) W dzień <03117> sługa twój <05650> wie <03045> (08804), że znalazłem <04672> (08804) łaska <02580> w zasięgu wzroku twego <05869> , panie <0113>, królu <04428>, w tym król <04428> bowiem spełnione <06213> (08804) żądania <01697> jego sługi <05650>.

L02

2 Sm 14:22

Joab padł twarzą na ziemię i oddał pokłon, błogsławiąc króla. Joab zawołał: Dziś poznaje sługa twój, że darzysz mnie życzliwością, o panie mój, królu! Król bowiem wykonał to, co jego sługa powiedział.

L03

2 Sm 14:22

וַיִּפֹּל֩

יוֹאָ֨ב

אֶל־

פָּנָ֥יו

אַ֛רְצָה

וַיִּשְׁתַּ֖חוּ

וַיְבָ֣רֶךְ

אֶת־

הַמֶּ֑לֶךְ

וַיֹּ֣אמֶר

יוֹאָ֡ב

הַיּוֹם֩

יָדַ֨ע

עַבְדְּךָ֜

כִּי־

מָצָ֨אתִי

חֵ֤ן

בְּעֵינֶ֙יךָ֙

אֲדֹנִ֣י

הַמֶּ֔לֶךְ

אֲשֶׁר־

עָשָׂ֥ה

הַמֶּ֖לֶךְ

אֶת־

דְּבַ֥ר

[עַבְדֹּו

כ]

(עַבְדֶּֽךָ׃

ק)

L04

2 Sm 14:22

וַ/יִּפֹּל֩

יוֹאָ֨ב

אֶל־

פָּנָ֥י/ו

אַ֛רְצָ/ה

וַ/יִּשְׁתַּ֖חוּ

וַ/יְבָ֣רֶךְ

אֶת־

הַ/מֶּ֑לֶךְ

וַ/יֹּ֣אמֶר

יוֹאָ֡ב

הַ/יּוֹם֩

יָדַ֨ע

עַבְדְּ/ךָ֜

כִּי־

מָצָ֨אתִי

חֵ֤ן

בְּ/עֵינֶ֙י/ךָ֙

אֲדֹנִ֣/י

הַ/מֶּ֔לֶךְ

אֲשֶׁר־

עָשָׂ֥ה

הַ/מֶּ֖לֶךְ

אֶת־

דְּבַ֥ר

עבד/ו

עַבְדֶּֽ/ךָ׃

L05

2 Sm 14:22

wai•jip•<Pol>

jo•'<Aw>

el-

pa•<Naw>

'<Ar>•ca

wai•jisz•<Ta>•chu

waj•<wa>•rech

et-

ham•<Me>•lech;

wai•<jo>•mer

jo•'<Aw>

hai•jOm

ja•<Da>'

'aw•de•<Cha>

ki-

ma•<ca>•ti

chen

be•'e•<Ne>•cha

'a•do•<Ni>

ham•<Me>•lech,

a•<szer>-

'a•<Sa>

ham•<Me>•lech

et-

de•<war>

['aw•do

ch]

('aw•<De>•cha.

L06

2 Sm 14:22

L07

2 Sm 14:22

cast down

Joab

about

common

bow down

abundantly

king

answer

Joab

age

acknowledge

bondage

inasmuch

be able

favour

affliction

lord

king

after

accomplish

king

act

bondage

L08

2 Sm 14:22

zrzucony

Joab

przyjąć

wspólny

zgnieść

obfitości

król

odpowiedź

Joab

wiek

przyznać

niewola

ponieważ

móc

faworyzować

nieszczęście

lord

król

zrealizować

król

działać

niewola

L09

2 Sm 14:22

fell

And Joab

on his face

to the ground

and bowed

himself and thanked

the king

said

and Joab

To day

knoweth

thy servant

for

that I have found

grace

in thy sight

my lord

O king

after

hath fulfilled

in that the king

the request

your servant

L10

2 Sm 14:22

upadł

Joab

na jego twarzy

na ziemię

i pokłonił

sam i podziękował

król

powiedział

i Joab

Na dzień

wie

Twój sługa

dla

że znalazłem

łaska

w twoich oczach

panie

Królu

kto ma spełniony

tym, że król

żądanie

Twój sługa

L11

2 Sm 14:22

vai·yip·Pol

yo·'Av

el-

pa·Nav

'Ar·tzah

vai·yish·Ta·chu

vay·Va·rech

et-

ham·Me·lech;

vai·Yo·mer

yo·'Av

hai·yOm

ya·Da'

'av·de·Cha

ki-

ma·Tza·ti

chen

be·'ei·Nei·cha

'a·do·Ni

ham·Me·lech,

a·Sher-

'a·Sah

ham·Me·lech

et-

de·Var

['av·do

ch]

('av·De·cha.

L12

2 Sm 14:22

waj jiP Pol

jo aw

el - Pa naw

ar ca

waj jisz Ta Hu

wa je wa rech

et - ham me lech

waj jo mer

jo aw

haj jom

ja da

aw De cha

Ki - ma ca ti

Hen

Be e ne cha

a do ni

ham me lech

a szer - a sa

ham me lech

et - De war

(aw Do)

[aw De cha]

L13

2 Sm 14:22

wayyiPPöl

yô´äb

´el-Pänäyw

´aºrcâ

wayyišTaºHû

wayübäºrek

´et-hammeºlek

wayyöº´mer

yô´äb

hayyôm

yäda`

`abDükä

Kî-mäcäº´tî

Hën

Bü`ênÊºkä

´ádönî

hammeºlek

´ášer-`äSâ

hammeºlek

´et-Dübar

(`abDô)

[`abDe|kä]

L14

2 Sm 14:22

141/434

48/145

2672/5500

907/2127

1091/2502

69/169

177/330

6036/11047

448/2519

2425/5298

49/145

1010/2302

293/934

337/797

1625/4478

186/453

38/69

327/878

163/324

449/2519

2726/5499

1166/2617

450/2519

6037/11047

433/1428

1/3

L15

2 Sm 14:22

And Joab fell to the ground on his face, and bowed himself, and thanked the king: and Joab said, To day thy servant knoweth that I have found grace in thy sight, my lord, O king, in that the king hath fulfilled the request of his servant.

L16

2 Sm 14:22

22 And Joab <03097> fell <05307> (08799) to the ground <0776> on his face <06440>, and bowed <07812> (08691) himself, and thanked <01288> (08762) the king <04428>: and Joab <03097> said <0559> (08799), To day <03117> thy servant <05650> knoweth <03045> (08804) that I have found <04672> (08804) grace <02580> in thy sight <05869>, my lord <0113>, O king <04428>, in that the king <04428> hath fulfilled <06213> (08804) the request <01697> of his servant <05650>.

L01

2 Sm 14:23

23 Joab <03097> <06965 powstało> (08799) i poszedł <03212> (08799) do Geszur <01650> i przyniósł <0935> (08686) Absalom <053> do Jerozolimy <03389>.

L02

2 Sm 14:23

Joab powstał i udał się do Geszur, i sprowadził Absaloma do Jerozolimy.

L03

2 Sm 14:23

וַיָּ֥קָם

יוֹאָ֖ב

וַיֵּ֣לֶךְ

גְּשׁ֑וּרָה

וַיָּבֵ֥א

אֶת־

אַבְשָׁל֖וֹם

יְרוּשָׁלִָֽם׃

L04

2 Sm 14:23

וַ/יָּ֥קָם

יוֹאָ֖ב

וַ/יֵּ֣לֶךְ

גְּשׁ֑וּרָ/ה

וַ/יָּבֵ֥א

אֶת־

אַבְשָׁל֖וֹם

יְרוּשָׁלִָֽם׃

L05

2 Sm 14:23

wai•<ja>•kom

jo•'<Aw>

wai•<je>•lech

ge•<szu>•ra;

wai•ja•<we>

et-

aw•sza•<Lom>

je•ru•sza•<Lim>.

<Pe>

L06

2 Sm 14:23

L07

2 Sm 14:23

abide

Joab

along

Geshur

abide

Abishalom

Jerusalem

L08

2 Sm 14:23

przestrzegać

Joab

wzdłuż

Geszur

przestrzegać

Abiszaloma

Jerozolima

L09

2 Sm 14:23

arose

So Joab

and went

to Geshur

and brought

Absalom

to Jerusalem

L10

2 Sm 14:23

powstały

Joab

i poszedł

do Geszur

i przyniósł

Absalom

do Jerozolimy

L11

2 Sm 14:23

vai·Ya·kom

yo·'Av

vai·Ye·lech

ge·Shu·rah;

vai·ya·Ve

et-

av·sha·Lom

ye·ru·sha·Lim.

Peh

L12

2 Sm 14:23

waj ja qom

jo aw

waj je lech

Ge szu ra

waj ja we

et - aw sza lom

je ru sza la im

L13

2 Sm 14:23

wayyäºqom

yô´äb

wayyëºlek

Güšûºrâ

wayyäbë´

´et-´abšälôm

yürûšäläºim

L14

2 Sm 14:23

279/627

50/145

686/1542

5/9

1037/2550

6038/11047

25/111

26/643

L15

2 Sm 14:23

So Joab arose and went to Geshur, and brought Absalom to Jerusalem.

L16

2 Sm 14:23

23 So Joab <03097> arose <06965> (08799) and went <03212> (08799) to Geshur <01650>, and brought <0935> (08686) Absalom <053> to Jerusalem <03389>.

L01

2 Sm 14:24

24 A król <04428> powiedział <0559> (08799) Niech się nawróci <05437> (08735) do swojego domu <01004> i niech nie widzi <07200> (08799) moja twarz <06440>. Absalom <053> wrócił <05437> (08735) do swojego domu <01004>, i zobaczyłem <07200> (08804) nie króla <04428> twarz <06440>.

L02

2 Sm 14:24

Król jednak oświadczył: Niech wróci do swojego domu, ale twarzy mojej nie będzie widział. Absalom wrócił do swojego domu, ale twarzy króla nie widział.

L03

2 Sm 14:24

וַיֹּ֤אמֶר

הַמֶּ֙לֶךְ֙

יִסֹּ֣ב

אֶל־

בֵּית֔וֹ

וּפָנַ֖י

לֹ֣א

יִרְאֶ֑ה

וַיִּסֹּ֤ב

אַבְשָׁלוֹם֙

אֶל־

בֵּית֔וֹ

וּפְנֵ֥י

הַמֶּ֖לֶךְ

לֹ֥א

רָאָֽה׃

L04

2 Sm 14:24

וַ/יֹּ֤אמֶר

הַ/מֶּ֙לֶךְ֙

יִסֹּ֣ב

אֶל־

בֵּית֔/וֹ

וּ/פָנַ֖/י

לֹ֣א

יִרְאֶ֑ה

וַ/יִּסֹּ֤ב

אַבְשָׁלוֹם֙

אֶל־

בֵּית֔/וֹ

וּ/פְנֵ֥י

הַ/מֶּ֖לֶךְ

לֹ֥א

רָאָֽה׃

L05

2 Sm 14:24

wai•<jo>•mer

ham•<Me>•lech

jis•<So>

el-

be•<To>,

u•fa•<Nai>

jir•'<e>;

wai•jis•<So>

'aw•sza•lOm

el-

be•<To>,

u•fe•<Ne>

ham•<Me>•lech

ra•'<Ah>.

sa•<Mek>

L06

2 Sm 14:24

L07

2 Sm 14:24

answer

king

bring

about

court

before

advise self

bring

Abishalom

about

court

king

before

advise self

L08

2 Sm 14:24

odpowiedź

król

przynieść

sąd

przyjąć

przed

doradzać siebie

przynieść

Abiszaloma

sąd

przyjąć

król

przed

doradzać siebie

L09

2 Sm 14:24

said

And the king

Let him turn

to his

to his own house

my face

not

and let him not see

returned

So Absalom

to his

to his own house

face

not the king's

and did not

and saw

L10

2 Sm 14:24

powiedział

A król

Niech się nawróci

do jego

do swego domu

moja twarz

nie

i niech nie widzi

zwrócony

Absalom

do jego

do swego domu

twarz

nie króla

i nie

i zobaczył

L11

2 Sm 14:24

vai·Yo·mer

ham·Me·lech

yis·So

el-

bei·To,

u·fa·Nai

yir·'Eh;

vai·yis·So

'av·sha·lOm

el-

bei·To,

u·fe·Nei

ham·Me·lech

ra·'Ah.

sa·Mek

L12

2 Sm 14:24

waj jo mer

ham me lech

jis sow

el - Be to

u fa naj

ji re

waj jis sow

aw sza lom

el - Be to

u fe ne

ham me lech

ra a

L13

2 Sm 14:24

wayyöº´mer

hammeºlek

yissöb

´el-Bêtô

ûpänay

lö´

yir´è

wayyissöb

´abšälôm

´el-Bêtô

ûpünê

hammeºlek

lö´

rä´â

L14

2 Sm 14:24

2426/5298

451/2519

51/156

2673/5500

572/2052

908/2127

1855/5164

550/1296

52/156

26/111

2674/5500

573/2052

909/2127

452/2519

1856/5164

551/1296

L15

2 Sm 14:24

And the king said, Let him turn to his own house, and let him not see my face. So Absalom returned to his own house, and saw not the king's face.

L16

2 Sm 14:24

24 And the king <04428> said <0559> (08799), Let him turn <05437> (08735) to his own house <01004>, and let him not see <07200> (08799) my face <06440>. So Absalom <053> returned <05437> (08735) to his own house <01004>, and saw <07200> (08804) not the king's <04428> face <06440>.

L01

2 Sm 14:25

25 Ale w całym Izraelu <03478> nie było żadnego <0376> być tak dużo <03966> chwalił <01984> (08763) jako Absalom <053> za jego piękna <03303>: od wyłącznego <03709> z nogą < 07272> nawet do korony głowy <06936> nie było skazy <03971> w nim.

L02

2 Sm 14:25

W całym Izraelu nie było człowieka tak pięknego jak Absalom. O nim wygłaszano pochwały: Od stóp do głowy nie było na nim skazy.

L03

2 Sm 14:25

וּכְאַבְשָׁל֗וֹם

לֹא־

הָיָ֧ה

אִישׁ־

יָפֶ֛ה

בְּכָל־

יִשְׂרָאֵ֖ל

לְהַלֵּ֣ל

מְאֹ֑ד

מִכַּ֤ף

רַגְלוֹ֙

וְעַ֣ד

קָדְקֳד֔וֹ

לֹא־

הָ֥יָה

ב֖וֹ

מֽוּם׃

L04

2 Sm 14:25

וּ/כְ/אַבְשָׁל֗וֹם

לֹא־

הָיָ֧ה

אִישׁ־

יָפֶ֛ה

בְּ/כָל־

יִשְׂרָאֵ֖ל

לְ/הַלֵּ֣ל

מְאֹ֑ד

מִ/כַּ֤ף

רַגְל/וֹ֙

וְ/עַ֣ד

קָדְקֳד֔/וֹ

לֹא־

הָ֥יָה

ב֖/וֹ

מֽוּם׃

L05

2 Sm 14:25

u•che•'aw•sza•<Lom>,

lo-

ha•<ja>

isz-

ja•<Pe>

be•chol

jis•ra•'<El>

le•hal•<Lel>

me•'<Od>;

mik•<Kaf>

rag•<Lo>

we•'<Ad>

ka•de•ko•<Do>,

lo-

<Mum>.

L06

2 Sm 14:25

H0000

L07

2 Sm 14:25

Abishalom

before

become

great

beautiful

all manner

Israel

boast

diligently

branch

be able to endure

against

crown

before

become

blemish

L08

2 Sm 14:25

Abiszaloma

przed

zostać

wielki

piękny

wszelkiego rodzaju

Izrael

pochwalić

pilnie

oddział

być w stanie wytrzymać

przed

korona

przed

zostać

skaza

L09

2 Sm 14:25

as Absalom

was no

become

there was none

for his beauty

all

But in all Israel

praised

to be so much

from the sole

of his foot

against

even to the crown of his head

become

there was no blemish

L10

2 Sm 14:25

jako Absaloma

nie było

zostać

nie było żadnego

dla jego piękna

wszystko

Ale w całym Izraelu

chwalony

jest tak dużo

z wyłącznym

z nogą

przed

nawet do korony głowy

nie

zostać

nie było skazy

L11

2 Sm 14:25

u·che·'av·sha·Lom,

lo-

ha·Yah

ish-

ya·Peh

be·chol

Yis·ra·'El

le·hal·Lel

me·'Od;

mik·Kaf

rag·Lo

ve·'Ad

ka·de·ko·Do,

lo-

Ha·yah

Mum.

L12

2 Sm 14:25

u che aw sza lom

lo - ha ja

isz - ja fe

Be chol - jis ra el

le hal lel

me od

miK Kaf

rag lo

we ad

qod qó do

lo - ha ja

mum

L13

2 Sm 14:25

ûkü´abšälôm

lö´-häyâ

´îš-yäpè

Bükol-yiSrä´ël

lühallël

mü´öd

miKKap

raglô

wü`ad

qodqódô

lö´-häºyâ

bô

mûm

L14

2 Sm 14:25

27/111

1857/5164

1589/3546

1018/2004

15/43

2278/5415

1146/2505

4/165

148/300

74/191

99/241

586/1259

5/11

1858/5164

1590/3546

2973/6522

16/20

L15

2 Sm 14:25

But in all Israel there was none to be so much praised as Absalom for his beauty: from the sole of his foot even to the crown of his head there was no blemish in him.

L16

2 Sm 14:25

25 But in all Israel <03478> there was none <0376> to be so much <03966> praised <01984> (08763) as Absalom <053> for his beauty <03303>: from the sole <03709> of his foot <07272> even to the crown of his head <06936> there was no blemish <03971> in him.

L01

2 Sm 14:26

26 A gdy ankietowanych <01548> (08763) głowa <07218>, (bo to na każdy rok tych <03117> <03117> koniec <07093>, że ankietowanych <01548> (08762) IT: ponieważ włosy były ciężkie <03513> (08804) na nim, dlatego też ankietowanych <01548> (08765) to :) ważył <08254> (08804) włosy <08181> głowy <07218> w dwustu <03967> syklów <08255> po królewskiego <04428> masie <068>.

L02

2 Sm 14:26

Kiedy strzygł swoją głowę - a strzygł ją zwykle co roku, bo było mu zbyt ciężko i musiał się strzyc - włosy jego głowy ważyły dwieście syklów według królewskiej wagi.

L03

2 Sm 14:26

וּֽבְגַלְּחוֹ֮

אֶת־

רֹאשׁוֹ֒

וְֽ֠הָיָה

מִקֵּ֨ץ

יָמִ֤ים ׀

לַיָּמִים֙

אֲשֶׁ֣ר

יְגַלֵּ֔חַ

כִּֽי־

כָבֵ֥ד

עָלָ֖יו

וְגִלְּח֑וֹ

וְשָׁקַל֙

אֶת־

שְׂעַ֣ר

רֹאשׁ֔וֹ

מָאתַ֥יִם

שְׁקָלִ֖ים

בְּאֶ֥בֶן

הַמֶּֽלֶךְ׃

L04

2 Sm 14:26

וּֽ/בְ/גַלְּח/וֹ֮

אֶת־

רֹאשׁ/וֹ֒

וְֽ֠/הָיָה

מִ/קֵּ֨ץ

יָמִ֤ים ׀

לַ/יָּמִים֙

אֲשֶׁ֣ר

יְגַלֵּ֔חַ

כִּֽי־

כָבֵ֥ד

עָלָ֖י/ו

וְ/גִלְּח֑/וֹ

וְ/שָׁקַל֙

אֶת־

שְׂעַ֣ר

רֹאשׁ֔/וֹ

מָאתַ֥יִם

שְׁקָלִ֖ים

בְּ/אֶ֥בֶן

הַ/מֶּֽלֶךְ׃

L05

2 Sm 14:26

u•we•gal•le•<Cho>

et-

ro•<szo>

mik•<Kec>

ja•<Mim>

lai•ja•<Mim>

'a•<szer>

je•gal•<Le>•ach,

ki-

cha•<wed>

'a•<Law>

we•gil•le•<Cho>;

we•sza•<Kal>

et-

se•'<Ar>

ro•<szo>,

ma•<Ta>•jim

sze•ka•<Lim>

be•'<E>•wen

ham•<Me>•lech.

L06

2 Sm 14:26

L07

2 Sm 14:26

poll

band

become

after

age

after

poll

inasmuch

abounding with

above

poll

pay

hair

band

hundredfold

shekel

build

king

L08

2 Sm 14:26

głosowanie

pasmo

zostać

wiek

głosowanie

ponieważ

obfitujący w

powyżej

głosowanie

płacić

włosy

pasmo

stokrotny

szekel

budować

król

L09

2 Sm 14:26

And when he polled

his head

become

end

age

that he polled

for

[it] because [the hair] was heavy

on him therefore he polled

it) he weighed

the hair

of his head

at two hundred

shekels

weight

after the king's

L10

2 Sm 14:26

A kiedy ankietowanych

głowa

zostać

koniec

wiek

że ankietowanych

dla

[To], ponieważ [włosy] było ciężkie

na niego dlatego też ankietowanych

it) ważył

włosy

z głową

na dwieście

szekli

waga

po króla

L11

2 Sm 14:26

u·ve·gal·le·Cho

et-

ro·Sho

Ve·ha·yah

mik·Ketz

ya·Mim

lai·ya·Mim

'a·Sher

ye·gal·Le·ach,

ki-

cha·Ved

'a·Lav

ve·gil·le·Cho;

ve·sha·Kal

et-

se·'Ar

ro·Sho,

ma·Ta·yim

she·ka·Lim

be·'E·ven

ham·Me·lech.

L12

2 Sm 14:26

u we gal le Ho

et - ro szo

we ha ja

miq qec

ja mim

laj ja mim

a szer

je gal le aH

Ki - cha wed

a law

we gil le Ho

we sza qal

et - se ar

ro szo

ma ta jim

sze qa lim

Be e wen

ham me lech

L13

2 Sm 14:26

û|bügallüHô

´et-rö´šô

wü|häyâ

miqqëc

yämîm

layyämîm

´ášer

yügallëªH

Kî|-käbëd

`äläyw

wügillüHô

wüšäqal

´et-Sü`ar

rö´šô

mä´taºyim

šüqälîm

Bü´eºben

hammeºlek

L14

2 Sm 14:26

17/23

6039/11047

228/598

1591/3546

12/67

1011/2302

1012/2302

2727/5499

18/23

1626/4478

43/114

2057/5759

19/23

3/21

6040/11047

20/28

229/598

256/574

69/88

126/273

453/2519

L15

2 Sm 14:26

And when he polled his head, (for it was at every year's end that he polled [it]: because [the hair] was heavy on him, therefore he polled it:) he weighed the hair of his head at two hundred shekels after the king's weight.

L16

2 Sm 14:26

26 And when he polled <01548> (08763) his head <07218>, (for it was at every year's <03117> <03117> end <07093> that he polled <01548> (08762) it: because the hair was heavy <03513> (08804) on him, therefore he polled <01548> (08765) it:) he weighed <08254> (08804) the hair <08181> of his head <07218> at two hundred <03967> shekels <08255> after the king's <04428> weight <068>.

L01

2 Sm 14:27

27 I aż Absalom <053> urodziło się <03205> (08735) trzy <07969> synowie <01121> i jedno <0259> córka <01323>, którego imię <08034> była Tamar <08559>: była kobietą <0802> sprawiedliwego <03303> oblicze <04758>.

L02

2 Sm 14:27

Absalomowi urodziło się trzech synów i jedna córka. Nazywała się Tamar. Była to kobieta o pięknym wyglądzie.

L03

2 Sm 14:27

וַיִּֽוָּלְד֤וּ

לְאַבְשָׁלוֹם֙

שְׁלוֹשָׁ֣ה

בָנִ֔ים

וּבַ֥ת

אַחַ֖ת

וּשְׁמָ֣הּ

תָּמָ֑ר

הִ֣יא

הָיְתָ֔ה

אִשָּׁ֖ה

יְפַ֥ת

מַרְאֶֽה׃

L04

2 Sm 14:27

וַ/יִּֽוָּלְד֤וּ

לְ/אַבְשָׁלוֹם֙

שְׁלוֹשָׁ֣ה

בָנִ֔ים

וּ/בַ֥ת

אַחַ֖ת

וּ/שְׁמָ֣/הּ

תָּמָ֑ר

הִ֣יא

הָיְתָ֔ה

אִשָּׁ֖ה

יְפַ֥ת

מַרְאֶֽה׃

L05

2 Sm 14:27

wai•jiw•wal•<Du>

le•'aw•sza•lOm

sze•lo•<sza>

wa•<Nim>,

u•<wat>

'a•<Chat>

u•sze•<Ma>

ta•<Mar>;

ha•je•<Ta>,

'isz•<sza>

je•<Fat>

mar•'<e>.

<Pe>

L06

2 Sm 14:27

L07

2 Sm 14:27

bear

Abishalom

fork

afflicted

apple

base

Tamar

become

ess

beautiful

apparently

L08

2 Sm 14:27

ponosić

Abiszaloma

widelec

dotknięty

jabłko

podstawa

Tamar

zostać

piękny

widocznie

L09

2 Sm 14:27

there were born

And unto Absalom

three

sons

daughter

and one

whose name

[was] Tamar

become

she was a woman

of a fair

countenance

L10

2 Sm 14:27

urodziło się

I Absalomowi

trzy

Synowie

córka

i jeden

którego nazwisko

[Było] Tamar

zostać

była kobietą

z targów

oblicze

L11

2 Sm 14:27

vai·yiv·val·Du

le·'av·sha·lOm

she·lo·Shah

va·Nim,

u·Vat

'a·Chat

u·she·Mah

ta·Mar;

ha·ye·Tah,

'ish·Shah

ye·Fat

mar·'Eh.

Peh

L12

2 Sm 14:27

waj jiw wal du

le aw sza lom

sze lo sza

wa nim

u wat

a Hat

u sze ma

Ta mar

haj ta

isz sza

je fat

ma re

L13

2 Sm 14:27

wayyi|wwäldû

lü´abšälôm

šülôšâ

bänîm

ûbat

´aHat

ûšümäh

Tämär

hî´

häytâ

´iššâ

yüpat

mar´è

L14

2 Sm 14:27

242/494

28/111

181/429

2201/4921

288/588

554/961

354/864

20/24

939/1867

1592/3546

494/781

16/43

37/104

L15

2 Sm 14:27

And unto Absalom there were born three sons, and one daughter, whose name [was] Tamar: she was a woman of a fair countenance.

L16

2 Sm 14:27

27 And unto Absalom <053> there were born <03205> (08735) three <07969> sons <01121>, and one <0259> daughter <01323>, whose name <08034> was Tamar <08559>: she was a woman <0802> of a fair <03303> countenance <04758>.

L01

2 Sm 14:28

28 Absalom <053> zamieszkało <03427> (08799) dwa pełne <03117> roku <08141> w Jerozolimie <03389>, i zobaczył, nie <07200> (08804) króla <04428> twarz <06440>.

L02

2 Sm 14:28

Absalom przebywał przez dwa lata w Jerozolimie, lecz króla osobiście nie oglądał.

L03

2 Sm 14:28

וַיֵּ֧שֶׁב

אַבְשָׁל֛וֹם

בִּירוּשָׁלִַ֖ם

שְׁנָתַ֣יִם

יָמִ֑ים

וּפְנֵ֥י

הַמֶּ֖לֶךְ

לֹ֥א

רָאָֽה׃

L04

2 Sm 14:28

וַ/יֵּ֧שֶׁב

אַבְשָׁל֛וֹם

בִּ/ירוּשָׁלִַ֖ם

שְׁנָתַ֣יִם

יָמִ֑ים

וּ/פְנֵ֥י

הַ/מֶּ֖לֶךְ

לֹ֥א

רָאָֽה׃

L05

2 Sm 14:28

wai•<je>•szew

aw•sza•<Lom>

bi•ru•sza•<Lim>

sze•na•<Ta>•jim

ja•<Mim>;

u•fe•<Ne>

ham•<Me>•lech

ra•'<Ah>.

L06

2 Sm 14:28

L07

2 Sm 14:28

abide

Abishalom

Jerusalem

whole age

age

king

before

advise self

L08

2 Sm 14:28

przestrzegać

Abiszaloma

Jerozolima

Cały wiek

wiek

przyjąć

król

przed

doradzać siebie

L09

2 Sm 14:28

dwelt

So Absalom

in Jerusalem

years

two full

face

not the king's

and did not

and saw

L10

2 Sm 14:28

zamieszkało

Absalom

w Jerozolimie

roku

dwa pełne

twarz

nie króla

i nie

i zobaczył

L11

2 Sm 14:28

vai·Ye·shev

av·sha·Lom

bi·ru·sha·Lim

she·na·Ta·yim

ya·Mim;

u·fe·Nei

ham·Me·lech

ra·'Ah.

L12

2 Sm 14:28

waj je szew

aw sza lom

Bi ru sza la im

sze na ta jim

ja mim

u fe ne

ham me lech

ra a

L13

2 Sm 14:28

wayyëºšeb

´abšälôm

Bîrûšälaºim

šünätaºyim

yämîm

ûpünê

hammeºlek

lö´

rä´â

L14

2 Sm 14:28

400/1071

29/111

27/643

424/873

1013/2302

910/2127

454/2519

1859/5164

552/1296

L15

2 Sm 14:28

So Absalom dwelt two full years in Jerusalem, and saw not the king's face.

L16

2 Sm 14:28

28 So Absalom <053> dwelt <03427> (08799) two full <03117> years <08141> in Jerusalem <03389>, and saw <07200> (08804) not the king's <04428> face <06440>.

L01

2 Sm 14:29

29 Dlatego Absalom <053> wysłane <07971> (08799) dla Joab <03097>, aby Wysłano <07971> (08800) go do króla <04428>, ale on nie <014> (08804) pochodzi <0935> (08800) do niego: a kiedy wysłał ponownie <07971> (08799) po raz drugi <08145>, to on nie <014> (08804) pochodzi <0935> (08800).

L02

2 Sm 14:29

Absalom posłał do Joaba, ażeby go wysłać do króla. On jednak nie chciał przyjść do niego. I posłał po niego po raz drugi, ale nie chciał przyjść.

L03

2 Sm 14:29

וַיִּשְׁלַ֨ח

אַבְשָׁל֜וֹם

אֶל־

יוֹאָ֗ב

לִשְׁלֹ֤חַ

אֹתוֹ֙

אֶל־

הַמֶּ֔לֶךְ

וְלֹ֥א

אָבָ֖ה

לָב֣וֹא

אֵלָ֑יו

וַיִּשְׁלַ֥ח

עוֹד֙

שֵׁנִ֔ית

וְלֹ֥א

אָבָ֖ה

לָבֽוֹא׃

L04

2 Sm 14:29

וַ/יִּשְׁלַ֨ח

אַבְשָׁל֜וֹם

אֶל־

יוֹאָ֗ב

לִ/שְׁלֹ֤חַ

אֹת/וֹ֙

אֶל־

הַ/מֶּ֔לֶךְ

וְ/לֹ֥א

אָבָ֖ה

לָ/ב֣וֹא

אֵלָ֑י/ו

וַ/יִּשְׁלַ֥ח

עוֹד֙

שֵׁנִ֔ית

וְ/לֹ֥א

אָבָ֖ה

לָ/בֽוֹא׃

L05

2 Sm 14:29

wai•jisz•<Lach>

aw•sza•<Lom>

el-

jo•'<Aw>,

lisz•<Lo>•ach

o•<To>

el-

ham•<Me>•lech,

we•<Lo>

'a•<wa>

la•<wo>

'e•<Law>;

wai•jisz•<Lach>

'<Od>

sze•<Nit>,

we•<Lo>

'a•<wa>

la•<wo>.

L06

2 Sm 14:29

L07

2 Sm 14:29

forsake

Abishalom

about

Joab

forsake

about

king

before

consent

abide

about

forsake

again

before

consent

abide

L08

2 Sm 14:29

zapierać się

Abiszaloma

Joab

zapierać się

król

przed

zgoda

przestrzegać

zapierać się

ponownie

przed

zgoda

przestrzegać

L09

2 Sm 14:29

sent

Therefore Absalom

about

for Joab

to have sent

him to the king

not

but he would

not come

to him

to him and when he sent again

again

the second time

not

he would

not come

L10

2 Sm 14:29

wysłany

Dlatego Absalom

dla Joaba

wysłały

go do króla

nie

ale by

nie przyjść

dla niego

do niego i kiedy wysłał ponownie

ponownie

po raz drugi

nie

on by

nie przyjść

L11

2 Sm 14:29

vai·yish·Lach

av·sha·Lom

el-

yo·'Av,

lish·Lo·ach

o·To

el-

ham·Me·lech,

ve·Lo

'a·Vah

la·Vo

'e·Lav;

vai·yish·Lach

'Od

she·Nit,

ve·Lo

'a·Vah

la·Vo.

L12

2 Sm 14:29

waj jisz laH

aw sza lom

el - jo aw

lisz lo aH

o to

el - ham me lech

we lo

a wa

la wo

e law

waj jisz laH

sze nit

we lo

a wa

la wo

L13

2 Sm 14:29

wayyišlaH

´abšälôm

´el-yô´äb

lišlöªH

´ötô

´el-hammeºlek

wülö´

´äbâ

läbô´

´ëläyw

wayyišlaH

`ôd

šënît

wülö´

´äbâ

läbô´

L14

2 Sm 14:29

372/847

30/111

2675/5500

51/145

373/847

6041/11047

2676/5500

455/2519

1860/5164

28/55

1038/2550

2677/5500

374/847

153/486

77/157

1861/5164

29/55

1039/2550

L15

2 Sm 14:29

Therefore Absalom sent for Joab, to have sent him to the king; but he would not come to him: and when he sent again the second time, he would not come.

L16

2 Sm 14:29

29 Therefore Absalom <053> sent <07971> (08799) for Joab <03097>, to have sent <07971> (08800) him to the king <04428>; but he would <014> (08804) not come <0935> (08800) to him: and when he sent again <07971> (08799) the second time <08145>, he would <014> (08804) not come <0935> (08800).

L01

2 Sm 14:30

30 Dlatego powiedział <0559> (08799) do sług swoich: <05650> patrz <07200> (08798) Joaba <03097> pole <02513> jest blisko <0413> mój <03027>, a on kto ma jęczmień <08184> tam iść <03212> (08798) i ustawić <03341> (08685) go ogniem <0784>. I Absaloma <053> słudzy <05650> ustaw <03341> (08686) pole <02513> w ogniu <0784>.

L02

2 Sm 14:30

Rzekł wtedy do swoich poddanych: Spójrzcie na to pole, które ma Joab obok mojego: rośnie na nim jęczmień. Idźcie, spalcie go ogniem! I słudzy Absaloma spalili pole ogniem.

L03

2 Sm 14:30

וַיֹּ֨אמֶר

אֶל־

עֲבָדָ֜יו

רְאוּ֩

חֶלְקַ֨ת

יוֹאָ֤ב

אֶל־

יָדִי֙

וְלוֹ־

שָׁ֣ם

שְׂעֹרִ֔ים

לְכ֖וּ

[וְהֹוצִּתֵיהָ

כ]

(וְהַצִּית֣וּהָ

ק)

בָאֵ֑שׁ

וַיַּצִּ֜תוּ

עַבְדֵ֧י

אַבְשָׁל֛וֹם

אֶת־

הַחֶלְקָ֖ה

בָּאֵֽשׁ׃

L04

2 Sm 14:30

וַ/יֹּ֨אמֶר

אֶל־

עֲבָדָ֜י/ו

רְאוּ֩

חֶלְקַ֨ת

יוֹאָ֤ב

אֶל־

יָדִ/י֙

וְ/ל/וֹ־

שָׁ֣ם

שְׂעֹרִ֔ים

לְכ֖וּ

ו/הוצתי/ה

וְ/הַצִּית֣וּ/הָ

בָ/אֵ֑שׁ

וַ/יַּצִּ֜תוּ

עַבְדֵ֧י

אַבְשָׁל֛וֹם

אֶת־

הַ/חֶלְקָ֖ה

בָּ/אֵֽשׁ׃

L05

2 Sm 14:30

wai•<jo>•mer

el-

'a•wa•<Daw>

re•'<U>

chel•<Kat>

jo•'<Aw>

el-

ja•<Di>

we•lo-

szam

se•'o•<Rim>,

le•<Chu>

[we•hoc•ci•te•ha

ch]

(we•hac•ci•<Tu>•ha

wa•'<Esz>;

wai•jac•<ci>•tu

'aw•<De>

aw•sza•<Lom>

et-

ha•chel•<Ka>

ba•'<Esz>.

<Pe>

L06

2 Sm 14:30

H0000

L07

2 Sm 14:30

answer

about

bondage

advise self

field

Joab

about

able

in it

barley

along

burn

burning

burn

bondage

Abishalom

field

burning

L08

2 Sm 14:30

odpowiedź

niewola

doradzać siebie

pole

Joab

w stanie

w tym

jęczmień

wzdłuż

palić

palenie

palić

niewola

Abiszaloma

pole

palenie

L09

2 Sm 14:30

Therefore he said

is near

unto his servants

See

field

Joab's

is next

mine

there

and he hath barley

and set

it on fire

and set

servants

And Absalom's

the field

on fire

L10

2 Sm 14:30

Dlatego powiedział

jest blisko

do sług swoich

Zobaczyć

pole

Joaba

jest obok

kopalnia

tam

i on hath jęczmienia

iść

i zestaw

ona na ogień

i zestaw

sługami

I Absaloma

pole

w płomieniach

L11

2 Sm 14:30

vai·Yo·mer

el-

'a·va·Dav

re·'U

chel·Kat

yo·'Av

el-

ya·Di

ve·lo-

sham

se·'o·Rim,

le·Chu

[ve·hotz·tzi·tei·ha

ch]

(ve·hatz·tzi·Tu·ha

va·'Esh;

vai·yatz·Tzi·tu

'av·Dei

av·sha·Lom

et-

ha·chel·Kah

ba·'Esh.

Peh

L12

2 Sm 14:30

waj jo mer

el - a wa daw

re u

Hel qat

jo aw

el - ja di

we lo - szam

se o rim

le chu

(we hoc ci te ha)

[we hac ci tu ha]

wa esz

waj jac ci tu

aw de

aw sza lom

et - ha Hel qa

Ba esz

L13

2 Sm 14:30

wayyöº´mer

´el-`ábädäyw

rü´û

Helqat

yô´äb

´el-yädî

wülô-šäm

Sü`örîm

lükû

(wühôccìtêhä)

[wühaccîtûºhä]

bä´ëš

wayyacciºtû

`abdê

´abšälôm

´et-haHelqâ

Bä´ëš

L14

2 Sm 14:30

2427/5298

2678/5500

338/797

553/1296

7/29

52/145

2679/5500

655/1608

2974/6522

398/832

13/34

687/1542

1/2

131/377

4/27

339/797

31/111

6042/11047

8/29

132/377

L15

2 Sm 14:30

Therefore he said unto his servants, See, Joab's field is near mine, and he hath barley there; go and set it on fire. And Absalom's servants set the field on fire.

L16

2 Sm 14:30

30 Therefore he said <0559> (08799) unto his servants <05650>, See <07200> (08798), Joab's <03097> field <02513> is near <0413> mine <03027>, and he hath barley <08184> there; go <03212> (08798) and set <03341> (08685) it on fire <0784>. And Absalom's <053> servants <05650> set <03341> (08686) the field <02513> on fire <0784>.

L01

2 Sm 14:31

31 Joab <03097> <06965 powstało> (08799) i przyszedł <0935> (08799) do Absalom <053> do swego domu <01004>, i powiedział <0559> (08799) do niego: Czemu mają twoi słudzy < 05650> ustaw <03341> (08689) moje pole <02513> w ogniu <0784>?

L02

2 Sm 14:31

Powstał Joab i przyszedłszy do domu Absaloma zapytał: Czemu twoi słudzy spalili ogniem pole, które do mnie należy?

L03

2 Sm 14:31

וַיָּ֣קָם

יוֹאָ֔ב

וַיָּבֹ֥א

אֶל־

אַבְשָׁל֖וֹם

הַבָּ֑יְתָה

וַיֹּ֣אמֶר

אֵלָ֔יו

לָ֣מָּה

הִצִּ֧יתוּ

עֲבָדֶ֛ךָ

אֶת־

הַחֶלְקָ֥ה

אֲשֶׁר־

לִ֖י

בָּאֵֽשׁ׃

L04

2 Sm 14:31

וַ/יָּ֣קָם

יוֹאָ֔ב

וַ/יָּבֹ֥א

אֶל־

אַבְשָׁל֖וֹם

הַ/בָּ֑יְתָ/ה

וַ/יֹּ֣אמֶר

אֵלָ֔י/ו

לָ֣/מָּה

הִצִּ֧יתוּ

עֲבָדֶ֛/ךָ

אֶת־

הַ/חֶלְקָ֥ה

אֲשֶׁר־

לִ֖/י

בָּ/אֵֽשׁ׃

L05

2 Sm 14:31

wai•<ja>•kom

jo•'<Aw>,

wai•ja•<wo>

el-

aw•sza•<Lom>

hab•<Ba>•je•ta;

wai•<jo>•mer

'e•<Law>,

<Lam>•ma

hic•<ci>•tu

'a•wa•<De>•cha

et-

ha•chel•<Ka>

a•<szer>-

ba•'<Esz>.

L06

2 Sm 14:31

H0000

L07

2 Sm 14:31

abide

Joab

abide

about

Abishalom

court

answer

about

how long

burn

bondage

field

after

burning

L08

2 Sm 14:31

przestrzegać

Joab

przestrzegać

Abiszaloma

sąd

odpowiedź

jak długo

palić

niewola

pole

palenie

L09

2 Sm 14:31

arose

Then Joab

and came

to Absalom

unto [his] house

and said

to him

Why

set

unto him Wherefore have thy servants

my field

after

burning

L10

2 Sm 14:31

powstały

Joab

i przyszedł

Absalomowi

do [jego] domu

i powiedział:

dla niego

Dlaczego

zestaw

mu Przeto mają twoi słudzy

moje pole

palenie

L11

2 Sm 14:31

vai·Ya·kom

yo·'Av,

vai·ya·Vo

el-

av·sha·Lom

hab·Ba·ye·tah;

vai·Yo·mer

'e·Lav,

Lam·mah

hitz·Tzi·tu

'a·va·De·cha

et-

ha·chel·Kah

a·Sher-

ba·'Esh.

L12

2 Sm 14:31

waj ja qom

jo aw

waj ja wo

el - aw sza lom

haB Baj ta

waj jo mer

e law

lam ma

hic ci tu

a wa de cha

et - ha Hel qa

a szer - li

Ba esz

L13

2 Sm 14:31

wayyäºqom

yô´äb

wayyäbö´

´el-´abšälôm

haBBäºytâ

wayyöº´mer

´ëläyw

läºmmâ

hiccîºtû

`ábädeºkä

´et-haHelqâ

´ášer-lî

Bä´ëš

L14

2 Sm 14:31

280/627

53/145

1040/2550

2680/5500

32/111

574/2052

2428/5298

2681/5500

270/744

5/27

340/797

6043/11047

9/29

2728/5499

2975/6522

133/377

L15

2 Sm 14:31

Then Joab arose, and came to Absalom unto [his] house, and said unto him, Wherefore have thy servants set my field on fire?

L16

2 Sm 14:31

31 Then Joab <03097> arose <06965> (08799), and came <0935> (08799) to Absalom <053> unto his house <01004>, and said <0559> (08799) unto him, Wherefore have thy servants <05650> set <03341> (08689) my field <02513> on fire <0784>?

L01

2 Sm 14:32

32 Absalom <053> odpowiedział <0559> (08799) Joab <03097> Oto wysłałem <07971> (08804) do ciebie, mówiąc: <0559> (08800) Chodź <0935> (08798) tu, że może wysłać <07971> (08799) cię do króla <04428>, aby powiedzieć <0559> (08800) Czemu mam przyjść <0935> (08804) z Geszur <01650>? to był dobry <02896> dla mnie było tam jeszcze: teraz więc pokaż mi <07200> (08799) króla <04428> twarz <06440>, a jeśli tam być <03426> każda niegodziwość <05771> we mnie , niech zabić <04191> (08689) ja.

L02

2 Sm 14:32

Odpowiedział Absalom Joabowi: Posyłałem przecież do ciebie wezwanie: Przyjdź tutaj, poślę cię do króla z poselstwem. Po co przybyłem z Geszur? Lepiej by było, gdybym tam pozostał. Teraz chcę zobaczyć twarz króla. Jeśli jestem winny, niech mnie zabije!

L03

2 Sm 14:32

וַיֹּ֣אמֶר

אַבְשָׁל֣וֹם

אֶל־

יוֹאָ֡ב

הִנֵּ֣ה

שָׁלַ֣חְתִּי

אֵלֶ֣יךָ ׀

לֵאמֹ֡ר

בֹּ֣א

הֵ֠נָּה

וְאֶשְׁלְחָה֩

אֹתְךָ֨

אֶל־

הַמֶּ֜לֶךְ

לֵאמֹ֗ר

לָ֤מָּה

בָּ֙אתִי֙

מִגְּשׁ֔וּר

ט֥וֹב

לִ֖י

עֹ֣ד

אֲנִי־

שָׁ֑ם

וְעַתָּ֗ה

אֶרְאֶה֙

פְּנֵ֣י

הַמֶּ֔לֶךְ

וְאִם־

יֶשׁ־

בִּ֥י

עָוֹ֖ן

וֶהֱמִתָֽנִי׃

L04

2 Sm 14:32

וַ/יֹּ֣אמֶר

אַבְשָׁל֣וֹם

אֶל־

יוֹאָ֡ב

הִנֵּ֣ה

שָׁלַ֣חְתִּי

אֵלֶ֣י/ךָ ׀

לֵ/אמֹ֡ר

בֹּ֣א

הֵ֠נָּה

וְ/אֶשְׁלְחָה֩

אֹתְ/ךָ֨

אֶל־

הַ/מֶּ֜לֶךְ

לֵ/אמֹ֗ר

לָ֤/מָּה

בָּ֙אתִי֙

מִ/גְּשׁ֔וּר

ט֥וֹב

לִ֖/י

עֹ֣ד

אֲנִי־

שָׁ֑ם

וְ/עַתָּ֗ה

אֶרְאֶה֙

פְּנֵ֣י

הַ/מֶּ֔לֶךְ

וְ/אִם־

יֶשׁ־

בִּ֥/י

עָוֹ֖ן

וֶ/הֱמִתָֽ/נִי׃

L05

2 Sm 14:32

wai•<jo>•mer

aw•sza•<Lom>

el-

jo•'<Aw>

hin•<Ne>

sza•<Lach>•ti

'e•<Le>•cha

le•<Mor>

<Hen>•na

we•'esz•le•<Cha>

'o•te•<Cha>

el-

ham•<Me>•lech

le•<Mor>,

<Lam>•ma

ba•ti

mig•ge•<szur>,

<Tow>

'od

a•ni-

<szam>;

we•'at•<Ta>,

'er•'<e>

pe•<Ne>

ham•<Me>•lech,

we•'im-

jesz-

'a•<won>

we•he•mi•<Ta>•ni.

L06

2 Sm 14:32

H0000

L07

2 Sm 14:32

answer

Abishalom

about

Joab

behold

forsake

about

answer

abide

here

forsake

about

king

answer

how long

abide

Geshur

beautiful

again

in it

henceforth

advise self

king

there are

fault

crying

L08

2 Sm 14:32

odpowiedź

Abiszaloma

Joab

ujrzeć

zapierać się

odpowiedź

przestrzegać

tutaj

zapierać się

król

odpowiedź

jak długo

przestrzegać

Geszur

piękny

ponownie

w tym

odtąd

doradzać siebie

przyjąć

król

są

wina

płacz

L09

2 Sm 14:32

answered

And Absalom

about

Joab

Behold

Behold I sent

for

unto thee saying

Come

here

hither that I may send

thee to the king

to say

Why

Wherefore am I come

Geshur

good

still

in it

henceforth

for me [to have been] there still now therefore let me see

face

the king's

and if

and if there be

[any] iniquity

in me let him kill

L10

2 Sm 14:32

odpowiedział:

Absalom

Joab

Ujrzeć

Oto Wysłałem

dla

tobie mówią

Przyjść

tutaj

to tu, że mogę wysłać

ci do króla

powiedzieć

Dlaczego

Dlatego mam przyjść

Geszur

dobry

nadal

w tym

odtąd

dla mnie [się być] tam jeszcze teraz więc pozwól mi zobaczyć

twarz

króla

i jeśli

a jeśli nie będzie

[Dowolna] nieprawość

we mnie niech zabije

L11

2 Sm 14:32

vai·Yo·mer

av·sha·Lom

el-

yo·'Av

hin·Neh

sha·Lach·ti

'e·Lei·cha

le·Mor

Hen·nah

ve·'esh·le·Chah

'o·te·Cha

el-

ham·Me·lech

le·Mor,

Lam·mah

ba·ti

mig·ge·Shur,

Tov

'od

a·ni-

Sham;

ve·'at·Tah,

'er·'Eh

pe·Nei

ham·Me·lech,

ve·'im-

yesh-

'a·Von

ve·he·mi·Ta·ni.

L12

2 Sm 14:32

waj jo mer

aw sza lom

el - jo aw

hin ne

sza laH Ti

e le cha

le mor

hen na

we esz le Ha

ot cha

el - ham me lech

le mor

lam ma

Ba ti

miG Ge szur

tow

a ni - szam

we aT Ta

e re

Pe ne

ham me lech

we im - jesz - Bi

a won

we he mi ta ni

L13

2 Sm 14:32

wayyöº´mer

´abšälôm

´el-yô´äb

hinnË

šälaºHTî

´ëlÊºkä

lë´mör

Bö´

hënnâ

wü´ešlüHâ

´ötkä

´el-hammeºlek

lë´mör

läºmmâ

Bäº´tî

miGGüšûr

†ôb

lî

`öd

´ánî-šäm

wü`aTTâ

´er´è

Pünê

hammeºlek

wü´im-yeš-Bî

`äwön

wehémìtäºnî

L14

2 Sm 14:32

2429/5298

33/111

2682/5500

54/145

368/840

375/847

2683/5500

2430/5298

1041/2550

24/50

376/847

6044/11047

2684/5500

456/2519

2431/5298

271/744

1042/2550

6/9

157/561

2976/6522

154/486

232/874

399/832

193/431

554/1296

911/2127

457/2519

461/1068

49/138

2977/6522

53/229

478/836

L15

2 Sm 14:32

And Absalom answered Joab, Behold, I sent unto thee, saying, Come hither, that I may send thee to the king, to say, Wherefore am I come from Geshur? [it had been] good for me [to have been] there still: now therefore let me see the king's face; and if there be [any] iniquity in me, let him kill me.

L16

2 Sm 14:32

32 And Absalom <053> answered <0559> (08799) Joab <03097>, Behold, I sent <07971> (08804) unto thee, saying <0559> (08800), Come <0935> (08798) hither, that I may send <07971> (08799) thee to the king <04428>, to say <0559> (08800), Wherefore am I come <0935> (08804) from Geshur <01650>? it had been good <02896> for me to have been there still: now therefore let me see <07200> (08799) the king's <04428> face <06440>; and if there be <03426> any iniquity <05771> in me, let him kill <04191> (08689) me.

L01

2 Sm 14:33

33 Joab <03097> przyszedł <0935> (08799) do króla <04428>, i powiedział <05046> (08686) go: a kiedy wezwał <07121> (08799) dla Absalom <053>, przyszedł < 0935> (08799) do króla <04428>, i skłonił <07812> (08691) się na jego twarzy <0639> do ziemi <0776> przed <06440> Król <04428>: i król <04428> pocałował <05401> (08799) Absalom <053>.

L02

2 Sm 14:33

Joab udał się więc do króla i przekazał mu wiadomość. On zaś przywołał Absaloma. Ten przybył do króla i oddał pokłon królowi aż do ziemi. A król ucałował Absaloma.

L03

2 Sm 14:33

וַיָּבֹ֨א

יוֹאָ֣ב

אֶל־

הַמֶּלֶךְ֮

וַיַּגֶּד־

לוֹ֒

וַיִּקְרָ֤א

אֶל־

אַבְשָׁלוֹם֙

וַיָּבֹ֣א

אֶל־

הַמֶּ֔לֶךְ

וַיִּשְׁתַּ֨חוּ

ל֧וֹ

עַל־

אַפָּ֛יו

אַ֖רְצָה

לִפְנֵ֣י

הַמֶּ֑לֶךְ

וַיִּשַּׁ֥ק

הַמֶּ֖לֶךְ

לְאַבְשָׁלֽוֹם׃

L04

2 Sm 14:33

וַ/יָּבֹ֨א

יוֹאָ֣ב

אֶל־

הַ/מֶּלֶךְ֮

וַ/יַּגֶּד־

ל/וֹ֒

וַ/יִּקְרָ֤א

אֶל־

אַבְשָׁלוֹם֙

וַ/יָּבֹ֣א

אֶל־

הַ/מֶּ֔לֶךְ

וַ/יִּשְׁתַּ֨חוּ

ל֧/וֹ

עַל־

אַפָּ֛י/ו

אַ֖רְצָ/ה

לִ/פְנֵ֣י

הַ/מֶּ֑לֶךְ

וַ/יִּשַּׁ֥ק

הַ/מֶּ֖לֶךְ

לְ/אַבְשָׁלֽוֹם׃

L05

2 Sm 14:33

wai•ja•<wo>

jo•'<Aw>

el-

ham•me•leCh

wai•jag•ged-

wai•jik•<Ra>

el-

'aw•sza•lOm

wai•ja•<wo>

el-

ham•<Me>•lech,

wai•jisz•<Ta>•chu

al-

'ap•<Paw>

'<Ar>•ca

lif•<Ne>

ham•<Me>•lech;

wai•jisz•<szak>

ham•<Me>•lech

le•'aw•sza•<Lom>.

<Pe>

L06

2 Sm 14:33

H0000

L07

2 Sm 14:33

abide

Joab

about

king

bewray

about

Abishalom

abide

about

king

bow down

above

anger

common

king

armed

king

Abishalom

L08

2 Sm 14:33

przestrzegać

Joab

król

bewray

Abiszaloma

przestrzegać

król

zgnieść

powyżej

złość

wspólny

przyjąć

król

uzbrojony

król

Abiszaloma

L09

2 Sm 14:33

came

So Joab

to the king

and told

him and when he had called

about

for Absalom

he came

to the king

and bowed

himself on his face

to the ground

before

the king

kissed

and the king

Absalom

L10

2 Sm 14:33

przyszedł

Joab

do króla

i powiedział

go i kiedy nazwał

dla Absaloma

wrócił

do króla

i pokłonił

się na jego twarzy

na ziemię

przed

król

pocałował

i król

Absalom

L11

2 Sm 14:33

vai·ya·Vo

yo·'Av

el-

ham·me·leCh

vai·yag·ged-

vai·yik·Ra

el-

'av·sha·lOm

vai·ya·Vo

el-

ham·Me·lech,

vai·yish·Ta·chu

al-

'ap·Pav

'Ar·tzah

lif·Nei

ham·Me·lech;

vai·yish·Shak

ham·Me·lech

le·'av·sha·Lom.

Peh

L12

2 Sm 14:33

waj ja wo

jo aw

el - ham me lech

waj jaG Ged - lo

waj jiq ra

el - aw sza lom

waj ja wo

el - ham me lech

waj jisz Ta Hu

al - aP Paw

ar ca

lif ne

ham me lech

waj jisz szaq

ham me lech

le aw sza lom

L13

2 Sm 14:33

wayyäbö´

yô´äb

´el-hammelek

wayyaGGed-lô

wayyiqrä´

´el-´abšälôm

wayyäbö´

´el-hammeºlek

wayyišTaºHû

lô

`al-´aPPäyw

´aºrcâ

lipnê

hammeºlek

wayyiššaq

hammeºlek

lü´abšälôm

L14

2 Sm 14:33

1043/2550

55/145

2685/5500

458/2519

166/369

2978/6522

293/731

2686/5500

34/111

1044/2550

2687/5500

459/2519

70/169

2979/6522

2058/5759

76/276

1092/2502

912/2127

460/2519

18/35

461/2519

35/111

L15

2 Sm 14:33

So Joab came to the king, and told him: and when he had called for Absalom, he came to the king, and bowed himself on his face to the ground before the king: and the king kissed Absalom.

L16

2 Sm 14:33

33 So Joab <03097> came <0935> (08799) to the king <04428>, and told <05046> (08686) him: and when he had called <07121> (08799) for Absalom <053>, he came <0935> (08799) to the king <04428>, and bowed <07812> (08691) himself on his face <0639> to the ground <0776> before <06440> the king <04428>: and the king <04428> kissed <05401> (08799) Absalom <053>.