Wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3) wys³uchaj ca³ego rozdzia³u (mp3)




 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

Wj 33,1 וַיְדַבֵּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה לֵךְ עֲלֵה מִזֶּה אַתָּה וְהָעָם אֲשֶׁר הֶעֱלִיתָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אֶל־הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לְאַבְרָהָם לְיִצְחָק וּלְיַעֲקֹב לֵאמֹר לְזַרְעֲךָ אֶתְּנֶנָּה׃              
Wj 33,1 wa je daB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze lech a le miz ze aT Ta we ha am a szer he e li ta me e rec mic ra jim el - ha a rec a szer nisz Ba Ti le aw ra ham le jic Haq u le ja a qow le mor le za ra cha eT Te nen na              
Wj 33,1 wayüdaBBër yhwh(´ädönäy) ´el-möšè lëk `álË mizzè ´aTTâ wühä`äm ´ášer he|`élîºtä më´eºrec micräºyim ´el-hä´äºrec ´ášer nišBa`Tî lü´abrähäm lüyicHäq û|lüya`áqöb lë´mör lüzar`ákä ´eTTüneºnnâ              
Wj 33,1 Potem zaœ rzek³ Pan do Moj¿esza: IdŸ i wyrusz st¹d ty i lud, który wyprowadzi³eœ z ziemi egipskiej, do ziemi, któr¹ obieca³em pod przysiêg¹ Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi tymi s³owami: Dam j¹ twojemu potomstwu.                                      
Wj 33,2 וְשָׁלַחְתִּי לְפָנֶיךָ מַלְאָךְ וְגֵרַשְׁתִּי אֶת־הַכְּנַעֲנִי הָאֱמֹרִי וְהַחִתִּי וְהַפְּרִזִּי הַחִוִּי וְהַיְבוּסִי׃                                    
Wj 33,2 we sza laH Ti le fa ne cha ma lach we ge rasz Ti et - haK Ke na a ni ha e mo ri we ha HiT Ti we haP Pe riz zi ha Hiw wi we ha je wu si                                    
Wj 33,2 wüšälaHTî lüpänʺkä mal´äk wügë|rašTî ´et-ha|KKüna`ánî hä|´émörî wüha|HiTTî wühaPPürizzî haHiwwî wühayübûsî                                    
Wj 33,2 I wyœlê przed tob¹ anio³a, i wypêdzê Kananejczyka, Amorytê, Chetytê, Peryzzytê, Chiwwitê i Jebusytê.                                                
Wj 33,3 אֶל־אֶרֶץ זָבַת חָלָב וּדְבָשׁ כִּי לֹא אֶעֱלֶה בְּקִרְבְּךָ כִּי עַם־קְשֵׁה־עֹרֶף אַתָּה פֶּן־אֲכֶלְךָ בַּדָּרֶךְ׃                              
Wj 33,3 el - e rec za wat Ha law u de wasz Ki lo e e le Be qir Be cha Ki am - qe sze - o ref aT Ta Pen - a chel cha BaD Da rech                              
Wj 33,3 ´el-´eºrec zäbat Häläb ûdübäš Kî lö´ ´e|`élè BüqirBükä Kî `am-qüšË-`öºrep ´aºTTâ Pen-´ákelkä BaDDäºrek                              
Wj 33,3 I zaprowadzê ciê do ziemi op³ywaj¹cej w mleko i miód, ale sam nie pójdê z tob¹, by ciê nie wytêpiæ po drodze, poniewa¿ jesteœ ludem o twardym karku.                                            
Wj 33,4 וַיִּשְׁמַע הָעָם אֶת־הַדָּבָר הָרָע הַזֶּה וַיִּתְאַבָּלוּ וְלֹא־שָׁתוּ אִישׁ עֶדְיוֹ עָלָיו׃                                    
Wj 33,4 waj jisz ma ha am et - haD Da war ha ra haz ze waj ji taB Ba lu we lo - sza tu isz ed jo a law                                    
Wj 33,4 wayyišma` hä`äm ´et-haDDäbär härä` hazzè wayyit´aBBäºlû wülö´-šäºtû ´îš `edyô `äläyw                                    
Wj 33,4 A lud s³ysz¹c te twarde s³owa, przywdzia³ ¿a³obê i nie w³o¿y³ ozdób swych na siebie.                                                
Wj 33,5 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה אֱמֹר אֶל־בְּנֵי־יִשְׂרָאֵל אַתֶּם עַם־קְשֵׁה־עֹרֶף רֶגַע אֶחָד אֶעֱלֶה בְקִרְבְּךָ וְכִלִּיתִיךָ וְעַתָּה הוֹרֵד עֶדְיְךָ מֵעָלֶיךָ וְאֵדְעָה מָה אֶעֱשֶׂה־לָּךְ׃                  
Wj 33,5 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze e mor el - Be ne - jis ra el aT Tem am - qe sze - o ref re ga e Had e e le we qir Be cha we chil li ti cha we aT Ta ho red ed je cha me a le cha we e da ma e e se - llach                  
Wj 33,5 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè ´émör ´el-Bünê|-yiSrä´ël ´aTTem `am-qüšË-`öºrep reºga` ´eHäd ´e|`élè büqirBükä wükillîtîºkä wü`aTTâ hôrëd `edyükä më|`älʺkä wü´ëd`â mâ ´e|`éSè-lläk                  
Wj 33,5 Wtedy rzek³ Pan do Moj¿esza: Powiedz Izraelitom: Jesteœcie ludem o twardym karku, i jeœlibym przez jedn¹ chwilê szed³ poœród ciebie, zg³adzi³bym ciê. Odrzuæ przeto ozdoby twe, a Ja zobaczê, co mam uczyniæ z tob¹.                                       
Wj 33,6 וַיִּתְנַצְּלוּ בְנֵי־יִשְׂרָאֵל אֶת־עֶדְיָם מֵהַר חוֹרֵב׃                                              
Wj 33,6 waj jit nac ce lu we ne - jis ra el et - ed jam me har Ho rew                                              
Wj 33,6 wayyi|tnaccülû bünê|-yiSrä´ël ´et-`edyäm mëhar Hôrëb                                              
Wj 33,6 Izraelici zdjêli z siebie ozdoby przed odejœciem z góry Horeb.                                                  
Wj 33,7 וּמֹשֶׁה יִקַּח אֶת־הָאֹהֶל וְנָטָה־לוֹ מִחוּץ לַמַּחֲנֶה הַרְחֵק מִן־הַמַּחֲנֶה וְקָרָא לוֹ אֹהֶל מוֹעֵד וְהָיָה כָּל־מְבַקֵּשׁ יהוה יֵצֵא אֶל־אֹהֶל מוֹעֵד אֲשֶׁר מִחוּץ לַמַּחֲנֶה׃              
Wj 33,7 u mo sze jiq qaH et - ha o hel we na ta - lo mi Huc lam ma Ha ne har Heq min - ham ma Ha ne we qa ra lo o hel mo ed we ha ja Kol - me waq qesz jhwh(a do naj) je ce el - o hel mo ed a szer mi Huc lam ma Ha ne              
Wj 33,7 ûmöšè yiqqaH ´et-hä´öºhel wünä|†â-lô miHûc la|mmaHánè harHëq min-ha|mmaHánè wüqäºrä´ lô ´öºhel mô`ëd wühäyâ Kol-mübaqqëš yhwh(´ädönäy) yëcë´ ´el-´öºhel mô`ëd ´ášer miHûc la|mmaHánè              
Wj 33,7 Moj¿esz zaœ wzi¹³ namiot i rozbi³ go za obozem, i nazwa³ go Namiotem Spotkania. A ktokolwiek chcia³ siê zwróciæ do Pana, szed³ do Namiotu Spotkania, który by³ poza obozem.                                          
Wj 33,8 וְהָיָה כְּצֵאת מֹשֶׁה אֶל־הָאֹהֶל יָקוּמוּ כָּל־הָעָם וְנִצְּבוּ אִישׁ פֶּתַח אָהֳלוֹ וְהִבִּיטוּ אַחֲרֵי מֹשֶׁה עַד־בֹּאוֹ הָאֹהֱלָה׃                          
Wj 33,8 we ha ja Ke cet mo sze el - ha o hel ja qu mu Kol - ha am we nic ce wu isz Pe taH o hó lo we hiB Bi tu a Ha re mo sze ad - Bo o ha o he la                          
Wj 33,8 wühäyâ Kücë´t möšè ´el-hä´öºhel yäqûºmû Kol-hä`äm wüniºccübûº ´îš PeºtaH ´ohólô wühiBBû ´aHárê möšè `ad-Bö´ô hä´öºhélâ                          
Wj 33,8 Ile zaœ razy Moj¿esz szed³ do namiotu, ca³y lud stawa³ przy wejœciu do swych namiotów i patrza³ na Moj¿esza, a¿ wszed³ do namiotu.                                            
Wj 33,9 וְהָיָה כְּבֹא מֹשֶׁה הָאֹהֱלָה יֵרֵד עַמּוּד הֶעָנָן וְעָמַד פֶּתַח הָאֹהֶל וְדִבֶּר עִם־מֹשֶׁה׃                                
Wj 33,9 we ha ja Ke wo mo sze ha o he la je red am mud he a nan we a mad Pe taH ha o hel we diB Ber im - mo sze                                
Wj 33,9 wühäyâ Kübö´ möšè hä´öºhélâ yërëd `ammûd he|`änän wü`ämad PeºtaH hä´öºhel wüdiBBer `im-möšè                                
Wj 33,9 Ile zaœ razy Moj¿esz wszed³ do namiotu, zstêpowa³ s³up ob³oku i stawa³ u wejœcia do namiotu, i wtedy Pan rozmawia³ z Moj¿eszem.                                            
Wj 33,10 וְרָאָה כָל־הָעָם אֶת־עַמּוּד הֶעָנָן עֹמֵד פֶּתַח הָאֹהֶל וְקָם כָּל־הָעָם וְהִשְׁתַּחֲוּוּ אִישׁ פֶּתַח אָהֳלוֹ׃                              
Wj 33,10 we ra a chol - ha am et - am mud he a nan o med Pe taH ha o hel we qam Kol - ha am we hisz Ta Haw wu isz Pe taH o hó lo                              
Wj 33,10 würä´â kol-hä`äm ´et-`ammûd he|`änän `ömëd PeºtaH hä´öºhel wüqäm Kol-hä`äm wühi|šTaHáwwû ´îš PeºtaH ´ohólô                              
Wj 33,10 Ca³y lud widzia³, ¿e s³up ob³oku stawa³ u wejœcia do namiotu. Ca³y lud stawa³ i ka¿dy oddawa³ pok³on u wejœcia do swego namiotu.                                            
Wj 33,11 וְדִבֶּר יהוה אֶל־מֹשֶׁה פָּנִים אֶל־פָּנִים כַּאֲשֶׁר יְדַבֵּר אִישׁ אֶל־רֵעֵהוּ וְשָׁב אֶל־הַמַּחֲנֶה וּמְשָׁרְתוֹ יְהוֹשֻׁעַ בִּן־נוּן נַעַר לֹא יָמִישׁ מִתּוֹךְ הָאֹהֶל׃                  
Wj 33,11 we diB Ber jhwh(a do naj) el - mo sze Pa nim el - Pa nim Ka a szer je daB Ber isz el - re e hu we szaw el - ham ma Ha ne u me szar to je ho szu a Bin - nun na ar lo ja misz miT Toch ha o hel s                
Wj 33,11 wüdiBBer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè Pänîm ´el-Pänîm Ka´ášer yüdaBBër ´îš ´el-rë`ëºhû wüšäb ´el-ha|mmaHánè ûmüšäºrtô yühôšùª` Bin-nûn naº`ar lö´ yämîš miTTôk hä´öºhel s                
Wj 33,11 A Pan rozmawia³ z Moj¿eszem twarz¹ w twarz, jak siê rozmawia z przyjacielem. Potem wraca³ Moj¿esz do obozu, s³uga zaœ jego, Jozue, syn Nuna, m³odzieniec, nie oddala³ siê z wnêtrza namiotu.                                        
Wj 33,12 וַיֹּאמֶר מֹשֶׁה אֶל־יהוה רְאֵה אַתָּה אֹמֵר אֵלַי הַעַל אֶת־הָעָם הַזֶּה וְאַתָּה לֹא הוֹדַעְתַּנִי אֵת אֲשֶׁר־תִּשְׁלַח עִמִּי וְאַתָּה אָמַרְתָּ יְדַעְתִּיךָ בְשֵׁם וְגַם־מָצָאתָ חֵן בְּעֵינָי׃          
Wj 33,12 waj jo mer mo sze el - jhwh(a do naj) re e aT Ta o mer e laj ha al et - ha am haz ze we aT Ta lo ho da Ta ni et a szer - Tisz laH im mi we aT Ta a mar Ta je da Ti cha we szem we gam - ma ca ta Hen Be e naj          
Wj 33,12 wayyöº´mer möšè ´el-yhwh(´ädönäy) rü´Ë ´aTTâ ´ömër ´ëlay haº`al ´et-hä`äm hazzè wü´aTTâ lö´ hô|da`Taºnî ´ët ´ášer-TišlaH `immî wü´aTTâ ´ämaºrTä yüda`Tîºkä| büšëm wügam-mäc亴tä Hën Bü`ênäy          
Wj 33,12 Moj¿esz rzek³ znów do Pana: Oto kaza³eœ mi wyprowadziæ ten lud, a nie pouczy³eœ miê, kogo poœlesz ze mn¹, a jednak powiedzia³eœ do mnie: Znam ciê po imieniu i jestem ci ³askawy.                                        
Wj 33,13 וְעַתָּה אִם־נָא מָצָאתִי חֵן בְּעֵינֶיךָ הוֹדִעֵנִי נָא אֶת־דְּרָכֶךָ וְאֵדָעֲךָ לְמַעַן אֶמְצָא־חֵן בְּעֵינֶיךָ וּרְאֵה כִּי עַמְּךָ הַגּוֹי הַזֶּה׃                      
Wj 33,13 we aT Ta im - na ma ca ti Hen Be e ne cha ho di e ni na et - De ra che cha we e da a cha le ma an em ca - Hen Be e ne cha u re e Ki am me cha haG Goj haz ze                      
Wj 33,13 wü`aTTâ ´im-nä´ mäc亴tî Hën Bü`ênʺkä hôdì`ëºnî nä´ ´et-Düräkeºkä wü´ëdäº`ákä lümaº`an ´emcä´-Hën Bü`ênʺkä ûrü´Ë Kî `ammükä haGGôy hazzè                      
Wj 33,13 Jeœli darzysz mnie ¿yczliwoœci¹, daj mi poznaæ Twoje zamiary, abym pozna³, ¿eœ mi ³askawy. Zwa¿ tak¿e, ¿e ten naród jest Twoim ludem.                                            
Wj 33,14 וַיֹּאמַר פָּנַי יֵלֵכוּ וַהֲנִחֹתִי לָךְ׃                                              
Wj 33,14 waj jo mar Pa naj je le chu wa ha ni Ho ti lach                                              
Wj 33,14 wayyö´mar Pänay yëlëºkû wahánìHöºtî läk                                              
Wj 33,14 Pan powiedzia³: Jeœli Ja osobiœcie pójdê, czy to ciê zadowoli?                                                  
Wj 33,15 וַיֹּאמֶר אֵלָיו אִם־אֵין פָּנֶיךָ הֹלְכִים אַל־תַּעֲלֵנוּ מִזֶּה׃                                          
Wj 33,15 waj jo mer e law im - en Pa ne cha hol chim al - Ta a le nu miz ze                                          
Wj 33,15 wayyöº´mer ´ëläyw ´im-´ên Pänʺkä hölkîm ´a|l-Ta`álëºnû mizzè                                          
Wj 33,15 Moj¿esz rzek³ wtedy: Jeœli nie pójdziesz sam, to raczej zaka¿ nam wyruszaæ st¹d.                                                
Wj 33,16 וּבַמֶּה יִוָּדַע אֵפוֹא כִּי־מָצָאתִי חֵן בְּעֵינֶיךָ אֲנִי וְעַמֶּךָ הֲלוֹא בְּלֶכְתְּךָ עִמָּנוּ וְנִפְלֵינוּ אֲנִי וְעַמְּךָ מִכָּל־הָעָם אֲשֶׁר עַל־פְּנֵי הָאֲדָמָה׃                    
Wj 33,16 u wam me jiw wa da e fo Ki - ma ca ti Hen Be e ne cha a ni we am me cha ha lo Be lech Te cha im ma nu we nif le nu a ni we am me cha miK Kal - ha am a szer al - Pe ne ha a da ma P                  
Wj 33,16 ûbammè yiwwäda` ´ëpô´ Kî|-mäc亴tî Hën Bü`ênʺkä ´ánî wü`ammeºkä hálô´ BülekTükä `immäºnû wüniplêºnû ´ánî wü`ammükä miKKäºl-hä`äm ´ášer `al-Pünê hä´ádämâ P                  
Wj 33,16 Po czym poznam, ja i lud mój, ¿e darzysz nas ³askawoœci¹, jeœli nie po tym, ¿e pójdziesz z nami, gdy¿ przez to bêdziemy wyró¿nieni ja i Twój lud spoœród wszystkich narodów, które s¹ na ziemi?                                        
Wj 33,17 וַיֹּאמֶר יהוה אֶל־מֹשֶׁה גַּם אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה אֲשֶׁר דִּבַּרְתָּ אֶעֱשֶׂה כִּי־מָצָאתָ חֵן בְּעֵינַי וָאֵדָעֲךָ בְּשֵׁם׃                            
Wj 33,17 waj jo mer jhwh(a do naj) el - mo sze Gam et - haD Da war haz ze a szer DiB Bar Ta e e se Ki - ma ca ta Hen Be e naj wa e da a cha Be szem                            
Wj 33,17 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) ´el-möšè Gam ´et-haDDäbär hazzè ´ášer DiBBaºrTä ´e|`éSè Kî|-mäc亴tä Hën Bü`ênay wä´ëdä`ákä Büšëm                            
Wj 33,17 Pan odpowiedzia³ Moj¿eszowi: Uczyniê to, o co prosisz, poniewa¿ jestem ci ³askawy, a znam ciê po imieniu.                                              
Wj 33,18 וַיֹּאמַר הַרְאֵנִי נָא אֶת־כְּבֹדֶךָ׃                                                
Wj 33,18 waj jo mar ha re ni na et - Ke wo de cha                                                
Wj 33,18 wayyö´mar har´ëºnî nä´ ´et-Kübödeºkä                                                
Wj 33,18 I rzek³ Moj¿esz: Spraw, abym ujrza³ Twoj¹ chwa³ê.                                                  
Wj 33,19 וַיֹּאמֶר אֲנִי אַעֲבִיר כָּל־טוּבִי עַל־פָּנֶיךָ וְקָרָאתִי בְשֵׁם יהוה לְפָנֶיךָ וְחַנֹּתִי אֶת־אֲשֶׁר אָחֹן וְרִחַמְתִּי אֶת־אֲשֶׁר אֲרַחֵם׃                          
Wj 33,19 waj jo mer a ni a a wir Kol - tu wi al - Pa ne cha we qa ra ti we szem jhwh(a do naj) le fa ne cha we Han no ti et - a szer a Hon we ri Ham Ti et - a szer a ra Hem                          
Wj 33,19 wayyöº´mer ´ánî ´a`ábîr Kol-†ûbî `al-Pänʺkä wüqär亴tî| büšëm yhwh(´ädönäy) lüpänʺkä wüHannötî ´et-´ášer ´äHön würiHamTî ´et-´ášer ´áraHëm                          
Wj 33,19 Pan odpowiedzia³: Ja uka¿ê ci mój majestat i og³oszê przed tob¹ imiê Pana, gdy¿ Ja wyœwiadczam ³askê, komu chcê, i mi³osierdzie, komu Mi siê podoba.                                          
Wj 33,20 וַיֹּאמֶר לֹא תוּכַל לִרְאֹת אֶת־פָּנָי כִּי לֹא־יִרְאַנִי הָאָדָם וָחָי׃                                      
Wj 33,20 waj jo mer lo tu chal li rot et - Pa naj Ki lo - ji ra ni ha a dam wa Haj                                      
Wj 33,20 wayyöº´mer lö´ tûkal lir´öt ´et-Pänäy Kî lö|´-yir´aºnî hä´ädäm wäHäy                                      
Wj 33,20 I znowu rzek³: Nie bêdziesz móg³ ogl¹daæ mojego oblicza, gdy¿ ¿aden cz³owiek nie mo¿e ogl¹daæ mojego oblicza i pozostaæ przy ¿yciu.                                            
Wj 33,21 וַיֹּאמֶר יהוה הִנֵּה מָקוֹם אִתִּי וְנִצַּבְתָּ עַל־הַצּוּר׃                                          
Wj 33,21 waj jo mer jhwh(a do naj) hin ne ma qom iT Ti we nic caw Ta al - hac cur                                          
Wj 33,21 wayyöº´mer yhwh(´ädönäy) hinnË mäqôm ´iTTî wüniccabTä `al-haccûr                                          
Wj 33,21 I rzek³ jeszcze Pan: Oto miejsce obok Mnie, stañ przy skale.                                                  
Wj 33,22 וְהָיָה בַּעֲבֹר כְּבֹדִי וְשַׂמְתִּיךָ בְּנִקְרַת הַצּוּר וְשַׂכֹּתִי כַפִּי עָלֶיךָ עַד־עָבְרִי׃                                    
Wj 33,22 we ha ja Ba a wor Ke wo di we sam Ti cha Be niq rat hac cur we saK Ko ti chaP Pi a le cha ad - ow ri                                    
Wj 33,22 wühäyâ Ba`ábör Kübödî wüSamTîºkä Büniqrat haccûr wüSaKKötî kaPPî `älʺkä `ad-`obrî                                    
Wj 33,22 Gdy przechodziæ bêdzie moja chwa³a, postawiê ciê w rozpadlinie ska³y i po³o¿ê rêkê moj¹ na tobie, a¿ przejdê.                                              
Wj 33,23 וַהֲסִרֹתִי אֶת־כַּפִּי וְרָאִיתָ אֶת־אֲחֹרָי וּפָנַי לֹא יֵרָאוּ׃                                          
Wj 33,23 wa ha si ro ti et - KaP Pi we ra i ta et - a Ho raj u fa naj lo je ra u s                                        
Wj 33,23 wahásìrötî ´et-KaPPî würä´îºtä ´et-´áHöräy ûpänay lö´ yërä´û s                                        
Wj 33,23 A gdy cofnê rêkê, ujrzysz Miê z ty³u, lecz oblicza mojego tobie nie uka¿ê.                                                  

 


 
poprzedni rozdzia³ index nastêpny rozdzia³

© Copyright by Cezary Podolski